AΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ (Ἀρχιμ. Δαν. Ἀεράκης)

Ἀποποινικοποιήσεις

Τοῦ ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

.             Ἔχουν ἀποποινικοποιήθῆ ἐγκλήματα, ὅπως τό φρικτότερο, ἡ ἔκτρωσις. Ὁ νόμος ἐπιτρέπει τή βρεφοκτονία! Ἀποτέλεσμα τοῦ ἐγκληματικοῦ αὐτοῦ νόμου εἶναι τό ὅτι φονεύονται κάθε μέρα περίπου 800 κυοφορούμενα βρέφη στήν Ἑλλάδα! Καί βέβαια, ὅσο κι ἄν ὁ νόμος τοῦ κράτους ἀπελευθερώνει τό ἔγκλημα, ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ, φυτεμένος (ἔμφυτος) στήν ψυχή κάθε ἀνθρώπου, ἐλέγχει καί τιμωρεῖ τόν ἔνοχο (τόν φονιά καί τή φόνισσα) μέ τό μαστίγιο τῆς συνειδήσεως.

.                Πρέπει νά εἶναι πολύ πωρωμένη ἡ συνείδησις τῆς γυναίκας, πού τέλεσε ἔκτρωσι, γιά νά μήν αἰσθάνεται τήν ποινή τῶν τύψεων. Μία ποινή, πού εἶναι πολύ αὐστηρότερη ἀπό τήν τιμωρία τοῦ ποινικοῦ κώδικα.

•Ἀποποινικοποιεῖς τό ἔγκλημα τῶν ἐκτρώσεων; Ὄχι μόνο δέν ἀποποινικοποιεῖς τήν ψυχή ἀπό τήν τιμωρία τῆς συνειδήσεως, ἀλλά καί διευκολύνεις τή διάδοση τοῦ ἐγκλήματος, πού στόν μέν εὐαίσθητο ἐπιφέρει τήν ποινή τῶν ἰσοβίων τύψεων, στόν δε ἀναίσθητο ἐπιφέρει τήν ποινή τῆς αἰωνίου κολάσεως (ἰδέ και Γαλ. ε´ 21. Ἐφεσ. ε´ 6).

•Εὐαίσθητες γυναίκες στή Γεωργία, πού βαρύνονται μέ τό βάρος (εἶναι ποινή καί αὐτό) ἐκτρώσεων, ὑπέβαλαν ὁμαδικά στόν Πατριάρχη Γεωργίας κ. Ἠλία τήν εἰλικρινῆ τους μετάνοια καί ζήτησαν γονυπετῶς καί μετά δακρύων συγχώρησι. Συμβολικά δέ ἀνέφεραν, ὅτι χτίζουν ναό πρός ἐξιλέωσί τους. Καί ὁ Πατριάρχης τόνισε, ὅτι ὡραιότερο θά εἶναι, ὅσες ἀκόμα μποροῦν, νά ἀνεγείρουν τόν ἔμψυχο ναό, πού κατέστρεψαν, δηλαδή, νά γεννήσουν παιδιά!

• Ἔχει ἀποποινικοποιηθῆ ἀπό τό κράτος καί ἡ ἀτιμία τῆς μοιχείας, διά τῆς ὁποίας δολοφονεῖται ὀ θεσμός τῆς οἰκογένειας καί γκρεμίζονται ἠθικῶς χιλιάδες σπίτια, μέ θύματα τά παιδιά. Ὅσο ὅμως και ἄν δέν θεωρῆται ἀπό τούς ἀνθρώπους ἀδίκημα ἡ μοιχεία, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ τέλειος Νομοθέτης, θά θεωρῆ πάντοτε τή μοιχεία ὡς τή χειρότερη αἰτία διαλύσεως τοῦ γάμου (Ματθ. ε´ 32). Ἠ δε ἐκκλησιαστική ποινή στόν μοιχό ή τήν μοιχαλίδα εἶναι νά μην ξαναπαντρεύωνται (Μάρκ. ι´ 12)! Δυστυχώς καί μερικοί ἐκκλησιαστικοί ἡγέτες σάν νά δέχωνται την ἀποινικοποίησι τῆς μοιχείας! Οὔτε τήν θεωροῦν λόγο (μοναδικό…) διαζυγίου, οὔτε ἀπαγορεύουν νέο γάμο στό δράστη τοῦ ἐγκλήματος τῆς μοιχείας (ἄντρα ἤ γυναῖκα). Πολλά διαζύγια καί πολλές ἄδειες γάμου ἔχουν ὡς ὑποδομή τήν ἀποποινικοποίησι τῆς μοιχείας!

•Καί οἱ ἀποποινικοποιήσεις συνεχίζονται. Μέ τήν πρώτη λέει τό κράτος:

• Φονεύετε ἐλεύθερα κυοφορούμενα βρέφη!

Μέ τή δεύτερη λέει:

• Μοιχεύετε ἐλεύθερα!

•Καί μέ τήν τρίτη; Ἡ τρίτη ἀφορᾶ στή βλασφημία. Βουλευτές τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ζητοῦν νά ἀποποινικοποιηθῆ ἡ ἀσέβεια τῆς βλασφημίας! Δηλαδή:

• Βλασφημεῖτε ἐλεύθερα!

•Καί τώρα ἔχουμε τέταρτη προκλητική ἀποποινικοποίησι. Σχετική μέ τή σημαία. Ὁ μέχρι πρό τινος ὑπουργός Δικαιοσύνης κ. Ν. Παρασκευόπουλος πρότεινε τήν ἀποποινικοποίησι τοῦ καψίματος τῆς ἑλληνικῆς σημαίας!

• Καῖτε, λοιπόν, ἐλεύθερα! Κάτω τά χριστιανικά καί τά ἐθνικά σύμβολα!

•Ὁ προτείνων τό ἀτιμώρητο στό κάψιμο τῆς σημαίας ἐπικαλεῖται την «ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης»! Ἀλλ’ ἡ λεγόμενη «ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης» δέν εἶναι ἀπόλυτη καί σίγουρα δέν περιλαμβάνει τήν προσβολή ἐθνικῶν καί θρησκευτικῶν συμβόλων.

• Κάποτε ὁ σεβασμός στή σημαία, στό Σταυρό, στό Ὄνομα τοῦ Κυρίου, ἦταν αὐτονόητος. Τώρα ἡ κουλτούρα τῆς ἀναρχοασυδοσίας θεωρεῖ τό σεβασμό αὐτό… καταπίεσι!

Μοναχός Παίσιος Ἁγιορείτης: Τίς αἱρέσεις πάντα τίς ἀκολουθοῦν διωγμοί

Τίς αἱρέσεις πάντα τίς  ἀκολουθοῦν διωγμοί.

            Πόσα δεινά ἔχουν ἔλθει στόν κόσμο; Οἰκονομική κρίση,φτώχεια καί πεῖνα,μετανάστευση λαῶν,τρομοκρατικές ἐνέργειες,πόλεμοι σφαγές  καί ἐγκλήματα,νόμοι ἀντίχριστοι ἀσεβεῖς καί ἀνήθικοι,ἐξάπλωση τῆς διαστροφῆς  τῶν ἀνθρώπων,ἀγωνιώδης προσμονή παγκόσμιου πυρηνικοῦ πολέμου,ἐξαγγελίες κυβερνητῶν, προετοιμασίες ἐθνῶν, 

μετακινήσεις στρατῶν,χρεοκοπίες κρατῶν,καταστροφή τῆς χώρας μας ἀπό ἀντεθνικές κυβερνήσεις,ἐξαθλίωση τοῦ λαοῦ μας μέ ἐντολές ἐξωτερικῶν δυνάμεων,εἰσροή φανατικῶν μωαμεθανῶν στήν ὀρθόδοξη πατρίδα μας,ἀπειλές γειτονικῶν κρατῶν γιά τήν ἐδαφική μας ἀκεραιότητα κ.ἄ.π.πού ξαφνικά ἐμφανίζονται καί δέν ξέρουμε πού θά ὁδηγήσουν τήν ζωή μας.

            Καί σάν νά μή μας ἔφταναν αὐτά,ξεκινᾶμε ἕναν ἐμφύλιο πόλεμο,χωρίς ὅπλα πού ἀφαιροῦν τήν ζωή,ἀλλά πού κλονίζουν τήν ψυχή καί σαλεύουν τήν πίστη.

            Ὅπως ὅταν ἐμφανίζονταν οἱ αἱρέσεις καί ὅταν ἄλλαξε τό ἡμερολόγιο καί διχάζονταν οἱ χριστιανοί,ἔτσι καί τώρα μ΄αὐτή τήν μυστήρια Σύνοδο τῆς Κρήτης,Ἐκκλησίες χωρίζονται,Μητροπολίτες διχάζονται,οἱ λαϊκοί ἀποροῦν καί στό Ἅγιον Ὄρος,Πατέρες διώκουν καί διώκονται.

            Ὅλες τίς Συνόδους γιά νά ἐπικυρωθοῦν,ἔπρεπε πρῶτα νά τίς ἀποδεχθοῦν οἱ χριστιανοί,ἐνῶ αὐτήν τήν Σύνοδο ὁποῖος δέν τήν ἀποδέχεται διώκεται.Καί μόνο αὐτό φτάνει γιά νά καταλάβει κι ἕνας ἁπλός χριστιανός ὅτι δέν εἶναι θεϊκή ἀλλά ληστρική.

            Τόσα χρόνια ζούσαμε μαζί ἀγαπημένοι καί ὑμνούσαμε τόν Θεό  «ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ»   καί τώρα ξαφνικά γίναμε ἐχθροί;

            Σχεδόν ὅλο τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας,εἰδικά οἱ Ἕλληνες καί οἱ Σλάβοι βρίσκονται σέ ἀναταραχή καί ἀντιδροῦν στίς ἀλλαγές πού βλέπουν,ὅπως ἡ ἀναγνώριση -ἐμμέσως πλήν σαφῶς-τῶν ἑτερόδοξων ὡς ἱστορικῶν ἐκκλησιῶν,τοῦ Προτεσταντικοῦ Παγκόσμιου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν,τοῦ βαπτίσματος τῶν αἱρετικῶν ὁμολογιῶν,τοῦ γάμου μετά τῶν αἱρετικῶν,τῶν διαχριστιανικών διαλόγων μετά συμπροσευχών καί τελετῶν πού ἀπαγορεύονται κ.ἄ.π.ὅπως,ἡ ὑποβάθμιση τῶν Ποιμένων δηλ.τῶν Ἐπισκοπῶν στήν Σύνοδο,ἡ ἐγκαθίδρυση πρωτείων στήν Σύνοδο δηλ.οἱ πρῶτοι πού ἀποφασίζουν,οἱ δεύτεροι πού ψηφίζουν,οἱ τρίτοι πού συνυπογράφουν,οἱ τέταρτοι πού δέν συμμετέχουν,οἱ παρόντες αἱρετικοί πού συγχαίρουν καί οἱ ὀρθόδοξοι πού ὑποχρεωτικά ἀποδέχονται,ἡ παρουσία τοποτηρητῶν ἀπό ὅλες τίς αἱρέσεις καί συμπροσευχές μέ αὐτούς,ἡ συμμετοχή γυναικός πράκτορος τῆς CIA στήν Σύνοδο κ.λ.π.πού εἶναι ἀτελείωτα καί ἀνεκδιήγητα.

            Ἄς προσευχηθοῦμε νά μᾶς δείξει ὁ Θεός τί νά κάνουμε.Δόξα τῷ Θεῷ,ἡ Ἐκκλησία μας,ἔχει ἀφήσει Κανόνες πού μᾶς λένε τί μποροῦμε καί τί πρέπει νά κάνουμε.Ἄς μή βιαστοῦμε νά βγάλουμε συμπεράσματα καί ἀποφάσεις.

            Ἡ Ἐκκλησία ἐπιτρέπει μέ Κανόνες νά μή μνημονεύουμε ἕναν Ἐπίσκοπο πού ἀλλάζει τήν τάξη τῆς Ἐκκλησίας,διότι πῶς μπορεῖ χριστιανός πού πιστεύει καί ἀγαπάει τόν Χριστό,ν΄ἀποδέχεται ἕναν βλάσφημο ἐχθρό του Χριστοῦ ὅπως τό εἶπε ἡ Παναγία στήν Μονή Ζωγράφου «ἔρχονται οἱ ἐχθροί τοῦ Υἱοῦ Μου καί ἐμοῦ» καί ἐννοοῦσε τούς  Παπικούς καί τούς Φιλενωτικούς.

            Ὡστόσο δέν ἐπιτρέπει νά κάνουμε σχίσμα,διότι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία «καί πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς».

            Σχίσμα δέν κάνει αὐτός πού ἀποτρέπει τήν δημιουργία σχίσματος πολεμώντας τά ἀλλότρια δόγματα διακόπτοντας ἐπικοινωνία μετά τοῦ αἱρετικοῦ Πατριάρχου.

            Σχίσμα γίνεται ὅταν κάποιος χωρίζεται ἀπό τήν μία ἁγία καί ἀποστολική Ἐκκλησία καί κάνει δική του ἐκκλησία,ἐπίσης ὅταν κάποιος βγάζει ἀλλότρια δόγματα,ὅπως ἔκαναν οἱ αἱρετικοί καί οἱ σημερινοί Οἰκουμενιστές πού ἀποδέχονται τούς αἱρετικούς καί μέ τήν «Οἰκουμενική Κίνηση» ὁδηγοῦν αὐθαίρετα τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σέ ἕνωση μέ αὐτούς πού οἱ ἅγιοι Πατέρες μας καί οἱ Οἰκουμενικές μας Σύνοδοι τούς καταδίκασαν καί τούς ἀναθεμάτισαν καί παραμένουν ἀδιόρθωτοι καί προκόπτοντες εἰς τά χείρω.

            Συμμέτοχοι γίνονται καί ὅσοι τούς ἀκολουθοῦν γιά ὁποιοδήποτε λόγο,διότι οἱ πιστοί δέν κάνουν συμβιβασμούς στήν πίστη,ἐνῶ οἱ αἱρετικοί προσπαθοῦν νά ἐπιβληθοῦν μέ διωγμούς.

            Δυστυχῶς ἕνα τέτοιο φαινόμενο ἐμφανίζεται στό Ἅγιον Ὄρος,τό ὁποῖο φαίνεται ὅτι εἶναι ἐντολή ἄπ΄ἔξω καί εἶναι κρίμα νά συμβαίνει αὐτό ἐδῶ μέσα στήν Ἀθωνική πολιτεία καί οἰκογένεια.

            Νά διωχθεῖς ἀπό ἕναν ἀλλόπιστο ἢ αἱρετικό,ναί εἶναι εὐλογία,ἀλλά ἀπό τόν πατέρα σου ἢ τόν ἀδελφό σου εἶναι κρίμα γι΄αὐτόν.

            Ἄς προσευχηθοῦμε νά μᾶς φωτίσει ὁ Θεός νά κάνουμε τό καλό μέ καλόν τρόπο χωρίς ν΄ἀφήσουμε νά μειωθεῖ ἡ ὀρθόδοξη πίστη πουθενά καί σέ τίποτα.

            Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησον ἡμᾶς τούς Ὀρθόδοξους Χριστιανούς Σου, καί τόν κόσμον ἅπαντα φώτισον.

            Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς τούς Ἁγιορεῖτες Μοναχούς τοῦ Περιβολιοῦ σου.

Μοναχός Παίσιος Ἁγιορείτης.

πηγή

«Ώφθη επι γης ως άνθρωπος δι’ ημάς». Το μυστήριο της Γέννησης του Χριστού

‘’ΩΦΘΗ ΕΠΙ ΓΗΣ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙ’ ΗΜΑΣ’’, ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

«Η εορτή των Χριστουγέννων δίνει πρωτίστως μήνυμα θεολογικό και έπειτα διδάγματα ηθικά.  Η Εκκλησία μας εορτάζει τα Χριστούγεννα, για να δοξολογήσει τον Κύριο και Θεό μας Ιησού Χριστό, τον Υιό και Λόγο του Θεού, που από άπειρη αγάπη σαρκώθηκε και έγινε άνθρωπος για τη σωτηρία μας», τόνιζε ο   Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης σε εόρτιο κείμενό του για τα Χριστούγεννα,  το έτος 2004.

Το μυστήριο της Γέννησης του Χριστού πρέπει Ορθοδόξως να το κατανοούμε. Τα διανοήματα που δεν στηρίζονται στην Πατερική μας Παράδοση, δεν έχουν θέση στην Εκκλησία μας.  «Εις την Γέννησιν του Χριστού μας εδόθη η αποκάλυψις και το νόημα τόσον του μυστηρίου του ανθρώπου όσον και του μυστηρίου του ουρανού και της γης», λέγει ο Αγιος Ιουστίνος Πόποβιτς.

Σχολιάζοντας ο Όσιος Παΐσιος αυτό που αναφέρεται στην Υμνογραφία της Εκκλησίας μας, ‘’χαίρουσα ομού και δακρύουσα’’ και το ‘’επιδώσω σοι μαζόν, τω τα σύμπαντα τρέφοντι, ή υμνήσω σε, Υιόν και Θεόν μου;’’, ανέφερε πως ‘’αυτά είναι τα μυστήρια του Θεού, η πολύ μεγάλη συγκατάβαση του Θεού, την οποία εμείς δεν μπορούμε να συλλάβουμε’’.

Η Υμνογραφία της Εκκλησίας είναι γεμάτη από τον πλούτο της Παράδοσης μας, για τη μεγάλη αυτή εορτή της Γέννησης του Χριστού.  ‘’Μυστήριον ξένον ορώ και παράδοξον’’.  «Θεός εφανερώθη εν σαρκί».   «Ώφθη επι γης ως άνθρωπος δι’ ημάς», ‘’...μυστήριον εκδιηγούμενοι, το μεσότοιχον του φραγμού διαλέλυται, η φλογίνη ρομφαία τα νώτα δίδωσι, και τα Χερουβίμ παραχωρεί του ξύλου της ζωής, καγώ τουπαραδείσου της τρυφής μεταλαμβάνω, ου προεξεβλήθην δια της παρακοής.  Η γαρ απαράλλακτος εικών του Πατρός, ο χαρακτήρ της αϊδιότητος αυτού, μορφήν δούλου λαμβάνει, εξ απειρογάμου Μητρός προελθών, ου τροπήν υπομείνας∙ ό γαρ ήν διέμεινε, Θεός ων αληθινός∙ και ό ουκ ην προσέλαβεν, άνθρωπος γενόμενος δια φιλανθρωπίαν».

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει «Σήμερον αι εκκλησίαι των Ορθοδόξων καθάπερ λειμώνες ρόδων και κρίνων και ίων την πνευματικήν αυτών ευωδίαν τω Θεώ αναπέμπουσιν.  Αι δε των αιρετικών παρασυνάξεις, καθάπερ σκοτεινόχροα άνθη, αντί ευωδίας δυσωδίαν οι άθλιοι πνέουσιν.  Σήμερον ο Θεός Λόγος δι’ ημάς άνθρωπος εγένετο, και ο θνητός άνθρωπος κατά χάριν γεγένηται» (Εις την Χριστού Γέννησιν λόγος).

«Συνεορτάζουμε με όλους τους εν Χριστώ Ορθοδόξους αδελφούς μας, τα μέλη τα τίμια του Σώματος του Χριστού, τις εορτές της Θείας Ενανθρωπήσεως», έγραφε το χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Αρχιμανδρίτη Γεώργιου Καψάνη (Χριστούγεννα 1976). 

Χριστός ετέχθη.  Ώφθη επι γης ως άνθρωπος δι’ ημάς».

πηγή

Στην Αιωνιότητα ο Μητροπολίτης Μαραθώνος Μελίτων

Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα σύμφωνα με πληροφορίες  ο Σεβ. Μητροπολίτης Μαραθώνος κ. Μελίτων, ο οποίος εδώ και καιρό νοσηλευόταν σε νοσοκομείο των Αθηνών μετά από επέμβαση στην καρδιά.

---

Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών μετά θλίψεως αναγγέλλει την εκδημία του Μητροπολίτη Μαραθώνος Μελίτωνος (κ. κ. Βασιλείου Καβατσικλή), Βοηθού Επισκόπου του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου Β΄.

​Ο μακαριστός γεννήθηκε στην Αθήνα στις 16 Φεβρουαρίου 1946. Σπούδασε την Θεολογία στο Θεολογικό Ινστιτούτο Αγίου Σεργίου Παρισίων. Από το 1962 μέχρι το 1986 υπηρέτησε στα Ιεροσόλυμα. Διάκονος χειροτονήθηκε την 1 Νοεμβρίου 1964 και Πρεσβύτερος το 1967.

Υπηρέτησε ως Ηγούμενος στην Γάζα από το 1981 μέχρι το 1986 και ως Εφημέριος στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών από το 1986 μέχρι το 1995.

Στις 29 Ιανουαρίου 1995 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Μαραθώνος, Βοηθός Επίσκοπος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, και διετέλεσε Πρωτοσύγκελλος αυτής το διάστημα από 1995 έως 1998. Στις 10 Οκτωβρίου 2012 προήχθη σε τιτουλάριο Μητροπολίτη.

​Η Εξόδιος Ακολουθία θα ψαλλεί την Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου και ώρα 12.00 στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Ακαδημίας Πλάτωνος, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δωδώνης κ. Χρυσοστόμου, ο οποίος και θα εκπροσωπήσει τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο Β΄

πηγή

Ο ΜΕΓΑΣ ΦΩΣΤΗΡ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ!

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ:ΠΕΡΙ ΔΑΝΕΙΩΝ

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός 

Μπορεί στα άχρηστα «περιοδικά ποικίλης ύλης», τα κατ’ ευφημισμόν βιβλία γλώσσας του Δημοτικού, ο Μέγας Βασίλειος «να απλώνει τη μπουγάδα του και να κρεμά το μακρύ του σώβρακο» (Γλώσσα Δ΄ δημοτικού, β΄ τεύχος, σελ. 52) ή, σύμφωνα, με το κρανιοκενούς εμπνεύσεως εύρημα του «περιοδικού» της Ε΄ Δημοτικού, να επιδίδεται σε μαγικά πράγματα, όπως, για παράδειγμα, να συγκεντρώνει, εν είδει χαλκομανίας, έλατα στο κόκκινο παλτό του. (Γλώσσα Ε΄ Δημοτικού, β΄ τεύχος, σελ. 30-31), όμως στα βιβλία των ιερών γραμμάτων της Εκκλησίας μας, διαβάζουμε γιατί είναι, ο Βασίλειος ο Μέγας, φωστήρ της Οικουμένης.

Είναι δυνατόν σε σχολικά βιβλία τάχα και Γλώσσας να συντηρείται και να προβάλλεται ακόμη αυτό το διαφημιστικό παχύσαρκο ξωτικό, αυτή η χαζοχαρούμενη φιγούρα που μοιράζει παιχνίδια στα μοσχοαναθρεμμένα βλαστάρια των δυτικών κοινωνιών, παιχνίδια που έφτιαξαν λιπόσαρκα και κοκαλιασμένα χεράκια παιδιών του Τρίτου ή Τέταρτου Κόσμου; Ποιον, αυτόν που και τους λεπρούς της Βασιλειάδας ασπαζόταν και αγκάλιαζε, αυτόν που έγινε εύγλωττος και σιωπώσα παραίνεση αρετής και φιλανθρωπίας, που «έπεισεν ανθρώπους όντας, ανθρώπων μη καταφρονείν».

Μας τηγανίζει η κρίση σήμερα και μας κουνούν το δάκτυλο απειλητικά οι δυτικές «αλώπεκες του σκότους», γιατί ανεχτήκαμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που έθρεψε και πάχυνε τους πειθήνιους ζητωκραυγαστές και χειροκροτητές, που ανέχονται τις ανθυπομετριότητες που δήθεν κυβερνούν. Να κρατάς στην αγκαλιά σου Σωκράτη και Πλάτωνα, Μέγα Βασίλειο και Χρυσόστομο, Μακρυγιάννη και Παπαδιαμάντη και να διδάσκεις «οδηγίες χρήσης καφετιέρας» στο Δημοτικό ή παιδεραστικά ξεράσματα, σαν το τρισάθλιο «Οσάκις», στο Γυμνάσιο.

Πώς όμως να ανεχτούν, οι διαβίου αμαθείς, κείμενα που και μόνο με την ανάγνωσή τους ελέγχεται, όση απέμεινε, η συνείδησή τους; μια υδαρή και μπαζωμένη συνείδηση δεν αντέχει, καθρεφτίζεται, όταν διαβάζει:

«Εσύ δεν είσαι πλεονέχτης; Εσύ δεν είσαι κλέφτης, αφού σφετερίζεσαι εκείνα που δέχτηκες από τον Θεό για να τα διαχειριστείς ως οικονόμος; Μήπως νομίζεις ότι θα ονομαστεί λωποδύτης μόνον εκείνος που γδύνει κάποιον και του αρπάζει τα ρούχα, ενώ εκείνος που δεν ντύνει τον γυμνό, αν και μπορεί να το κάμει, αξίζει να πάρει άλλο όνομα; Πρόσεξε! Το ψωμί που εσύ παρακρατείς, είναι του πεινασμένου∙ το ένδυμα που φυλάγεις στις αποθήκες σου, είναι του γυμνού∙ το παπούτσι που σαπίζει στο σπίτι σου, είναι του ξυπόλυτου∙ τα χρήματα που τα κατακρατείς χωμένα στη γη (σ.σ. ή σε τραπεζικούς λογαριασμούς, στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή Ελβετία), είναι εκείνου που έχει ανάγκη. Ώστε λοιπόν τόσους αδικείς, όσους θα μπορούσες να βοηθήσεις». («Ώστε τοσούτους αδικείς όσοις παρέχειν εδύνασο». Μεγ. Βασιλείου «περί πλεονεξίας» Ε.Π. 31, 276-277).

Η κρίση – και οι γεννήτορές της πολεμούνται – με την ορθόδοξη βιοτή, με ανδρεία και όχι με μυξοκλάματα. Ο Χριστιανός Ορθόδοξος κλαίει για τα πάθια και τους καημούς του κόσμου, δεν κλαίγεται όμως σαν καημένο κνώδαλο. Αρχοντόπουλο, με πτυχία και «διδακτορικά» ήταν ο Μέγας Βασίλειος. Στάχτη και σποδός όλα. Τα πούλησε και τα μοίρασε στους φίλους του Χριστού, τους φτωχούς, γιατί «όσο πλεονάζεις τω πλούτω τοσούτω ελλείπεις τη αγάπη», θα πει ο ασκητικότατος Γέροντας της Καππαδοκίας.

Στα πανεπιστήμια, τα φημισμένα και ξακουστά, της Εσπερίας, στα οποία σπουδάζουν οι πορφυρογέννητοι τζιτζιφιόγκοι των τριών οικογενειών, που κυβερνούσαν και κυβερνούν τον τόπο τα τελευταία 30-40 χρόνια, μαθαίνουν γράμματα πολλά και σπουδάματα…σπουδαία, όχι όμως και του Θεού τα πράματα. 

Γι’ αυτό βύθισαν την χώρα στην οικονομική φρίκη και στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Επαναπατρίζονται με μοναδικό προσόν την επωνυματοφορία και μετακενώνουν τα άθεα γράμματα και τις παραλυμένες θεωρίες στη δόλια πατρίδα μας και…. «μαζί τα φάγαμε». («Η ασίγαστη γενικότητα των πιθήκων» θα έλεγε ο Καρούζος).

 Αν δεν μας κυβερνούσε το μεταμοντέρνο συνονθύλευμα και οι απελέκητοι γόνοι θα μπορούσε η πατρίδα μας να φτιάξει σχολειά – όλων των βαθμίδων- τα οποία με πνευματικά «προσανάμματα και φυλλώματα» τους κλασσικούς και τους Πατέρες θα μάθαινε στα ανυπεράσπιστα σήμερα παιδιά «τι θα ειπή πατρίδα, τι θα ειπή θρησκεία, τι θα ειπή φιλοτιμία, αρετή και τιμιότη». (Μακρυγιάννης). 

Για να εκτιμήσεις όμως την μεγαλοπρέπεια και την ανθρωποποιό αξία των ελληνικών γραμμάτων και πριν και μετά την γέννηση του Χριστού, πρέπει να έχεις γευτεί τον γλυκασμό τους στα άγουρα και κρίσιμα χρόνια της ζωής σου. Όταν όμως αυτά τα χρόνια βοσκάς και χορταίνεις με τα ξυλοκέρατα της Δύσης, τα όλο εγωισμό και απανθρωπιά, τότε γίνεται αυτό που έλεγε ο Κολοκοτρώνης: «καημένη Ελλάδα, στέλνουμε στη Δύση αητούς και μας γυρίζουν κουρούνες».

Και στα σχολειά, αντί να μορφώνουμε αητούς που θα πετούν ψηλά και θα αγναντεύουν το πέλαγος, μπουκώνουμε «το μέλλον του τόπου» με σκύβαλα, γιατί τέτοια μας κουβάλησαν οι ατάλαντοι γόνοι από τα καλά τους πανεπιστήμια. (Μέχρι το ’60 τα πανεπιστήμια μας ήταν από τα καλύτερα του κόσμου. Μετά, όταν επέστρεψαν «δαφνοστεφείς» οι αντιστασιακοί των γαλλικών μπιστρό, κατάντησαν «άσυλα» αμάθειας και καταλήψεων).

Γιορτάζουμε την Πρωτοχρονιά, τον Μέγα Βασίλειο, που τόσο αγαπούσε και σεβόταν ο λαός μας, όταν ακόμη βαστούσε το ρωμαίικο ήθος. Λένε κάποιοι δοκησίσοφοι της σήμερον ότι η Εκκλησία, οι ιεράρχες της δεν πρέπει να ανακατεύονται με θέματα της πολιτείας, αλλά να κοιτούν τα του οίκου τους. Δηλαδή, να βυσσοδομούν οι διεφθαρμένοι πολιτικάντηδες και να εγκληματούν ανεξέλεγκτα. 

Για την Εκκλησία όμως «τύπος και υπογραμμός» είναι οι άγιοι, οι οποίοι δεν δίσταζαν να συγκρουστούν και με τον Καίσαρα. «Την βασιλέως φιλίαν μέγα μεν ηγούμαι μετ’ ευσεβείας, άνευ δε ταύτης, ολέθριαν αποκαλώ» θα πει ο άγιος Βασίλειος στον αιρετικό αυτοκράτορα Ουάλη. Σήμερα υποταχτήκαμε στις άπληστες συμμορίες του ΔΝΤ, της τρόικας και γονατίζουμε από τα καταστρεπτικά δάνεια.

«Να μη δεχτείς ποτέ δανειστή, που σε πολιορκεί. Να μην ανεχθείς ποτέ να σε αναζητούν, για να βρουν τα ίχνη σου και να σε συλλάβουν σαν άλλο θήραμα (οι τοκογλύφοι). 

Το δάνειο είναι η αρχή του ψεύδους∙ είναι αφορμή αχαριστίας, αγνωμοσύνης και επιορκίας. Άλλα λέει εκείνος που δανείζεται και άλλα εκείνος που δανείζει… Είσαι φτωχός τώρα, αλλά ελεύθερος. Όταν δανειστείς, όχι μόνο δεν θα πλουτίσεις, αλλά θα χάσεις και την ελευθερία σου…

Η φτώχεια δεν φέρνει καμμιά ντροπή. Γιατί λοιπόν να προσθέτουμε στον εαυτό μας τη ντροπή του δανείου; Κανείς δεν θεραπεύει τα τραύματά του με άλλο τραύμα, ούτε θεραπεύει το ένα κακό με άλλο κακό, ούτε επανορθώνει τη φτώχεια με τόκους. Είσαι πλούσιος; Μη δανείζεσαι. Είσαι φτωχός; Μη δανείζεσαι». 

(Μεγ. Βασιλείου, «ΙΔ΄ Ψαλμ. και περί τοκιζόντων, 2 ΕΠΕ 5, 78-80). 

Αν μορφώνονταν οι γενιές των Ελλήνων με τέτοια κείμενα….

Νατσιός Δημήτρης

Δάσκαλος - Θεολόγος

Κιλκίς

πηγή

25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ!!!

Η ΓΕΝΝΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ  

ΒΙΝΤΕΟ: ΥΜΝΟΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε

Χριστὸς ἐξ οὐϱανῶν, ἀπαντήσατε,

Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε

Ἄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ,

Καὶ ἐν εὐφροσύνῃ,

Ἀνυμνήσατε λαοὶ, ὅτι δεδόξαται.

Ο Χριστός γεννήθηκε άνθρωπος! 

Με τη γέννησή του μας δίδαξε πρώτο απ΄όλα το μεγαλείο της δυνατότητας να μπαίνεις στη θέση και κυρίως στον κόπο και τον πόνο του άλλου!

Θεός ών ειρήνης, μπήκε στην θέση του πλάσματός Του και έγινε ένας από μας, θνητός, άνθρωπος τέλειος, για να ξαναδώσει σε μας τη δυνατότητα να γίνουμε θεοί με την Χάρη Του, να μετέχουμε δηλαδή σαν κληρονόμοι της απέραντης Δόξας Του!

Εμείς λοιπόν το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία που μας δίνει, μιμούμενοι το παράδειγμά Του, δηλαδή μπαίνοντας ο ένας στον κόπο και τον πόνο του άλλου, με αγάπη και ευσπλαχνία προς κάθε κατεύθυνση, προς όλους!

Ιδιαίτερα μέσα στις δεινές στιγμές της κρίσης που ολοένα κατακλυζουν την καθημερινότητα όλου του κόσμου, μέσα στην έρημο της δαιμονικής αποξένωσης, εάν κατανοήσουμε και αγαπήσουμε αλλήλους, θα γίνουμε ο ένας όαση για τον άλλο.

Ο Θεός επέτρεψε την οξύτατη δοκιμασία της τεχνητής (από τους δαιμονιώδεις λάτρεις του μαμωνά τραπεζίτες) οικονομικής κρίσης, ακριβώς για να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλο, για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο, για να ξαναβρούμε τα χαμένα "αγαπάτε αλλήλους" και "αλλήλων τα βάρη βαστάζετε"

να πετάξουμε τα θλιβερά του "εγώ" προσωπεία και 

να ξαναγίνουμε πρόσωπα!

Άν γίνει αυτό, όχι μόνο η οικονομική κρίση αλλά ούτε και ο ίδιος ο θάνατος δεν θά ΄χει πια επάνω μας εξουσία!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ!

ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗ!

ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ

ΝΑ ΦΥΓΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ

ΝΑ ΛΕΥΤΕΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΠ ΤΗΝ ΑΣΤΟΧΙΑ

ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΥΤΕΡΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ

ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΔΕΛΦΙΑ!

ΕΥΧΕΣ

Όταν κάποτε ό διάσημος Ιταλός εφευρέτης Μαρκόνι κατόρθωσε μέ τά ερτζιανά κύματα, νά ανάψει απ'την θαλαμηγότου τά ηλεκτρικά φώτα τού Σίδνεϋ στή μακρινή Αυστραλία, ολάκερος ό κόσμος έμεινε κατάπληκτος από αυτό το επιστημονικό κατόρθωμα.
Ή πολυάνθρωπη αυτή πολιτεία, καθώς ήταν τήν ώρα εκείνη βυθισμένη στό σκοτάδι, λούσθηκε ξαφνικά από τό φώς κι όλοι οί δρόμοι πλημμύρισαν από τό έκπληκτο πλήθος, τό γεγονός τούτο πέρασε μέ τόν καιρό στίς σελίδες τής ιστορίας καί καμμιά αχτίδα από τήν ολόφωτη εκείνη βραδυά δέν μπόρεσε νά ξεπεράσει τό διάστημα.
Όμως εδώ καί δύο χιλιάδες χρόνια, κάτω εκεί στήν απόμακρη Βηθλεέμ, μέσα σέ μιά σπηλιά, ένα άλλο φώς άστραψε σε μιά ζοφερή νύχτα καί κατηύγασε όλη τήν οικουμένη.
Τό θαύμα τούτο τών θαυμάτων ξεπερασε κάθε επινόηση.
Έκαμε νά σταματήσει μέ δέος τό ανθρώπινο πνεύμα εκστατικό εμπρός στό ανερμήνευτο καί ασύλληπτο μεγαλείο του.
Μέ τήν έκπαγλη λάμψη του έσβυσε τούς επηρμένους φανούς τής σοφίας τού κόσμου καί διεσκόρπισε τά πυκνά νεφελώματα τής αμαρτίας.
Τό ευεργετικό τούτο φώς πρόβαλε μέσα από μία φάτνη, καί ήταν ό Θεός Βρέφος, πού καταδεχόταν εκείνη την στιγμή νά γεννηθή σέ έναν κόσμο πού σπάραζε κάτω από τήν βία καί τήν ωμότητα τών ισχυρών.
Ερχόταν νά διαλύσει τήν νύχτα καί νά φέρει τήν αιώνια χαραυγή ό Ήλιος τής δικαιοσύνης!


ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ  ΕΙΡΗΝΙΚΟ

ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ 


ΤΟ ΝΕΟ  ΕΤΟΣ!!!