Αθλια, παναθλια ειναι η σημερινη εκκλησιαστικη μας καταστασι.Ο χριστιανικος κοσμος ειναι υποχωρητκος και ενδοτικος και οχι
ανυποχώρητος, φιλαληθης και μαλλον φιλαληθεστατος, σαν τη γλωσσα του Αληθεστατου Κυριου μας και σαν τη γλωσσα των Αληθεστατων Αγιων Του.
Σημερα επαληθευεται επακριβεστατα ο Ψαλμωδος : "Ουκ εστιν ποιων χρηστοτητα, ουκ εστιν εως ενος".
Εως ενος;
ΝΑΙ, εως ΕΝΟΣ.
Ολοι ή σχεδον ολοι ζουν μεσα στην υποκρισια, μικρη ή μεγαλη υποκρισια.
Ολοι ή σχεδον ολοι, εκφραζονται με μισοαληθειες, ή με μισοψεμματα.
Ολοκληρη την αληθεια, ανοιχτη, και πλερια την αληθεια δεν την ακους πουθενα να λεγεται και να καταγγελεται.
Ολοκληρη την αληθεια, καθαρη, γνησια, πεντακαθαρη και λαμπικαρισμενη την αληθεια.
Την Αγιογραφικη Αληθεια, την Πατερικη Αληθεια.
Για ολα τα ζητηματα ακους μια μισοβεζικη αληθεια που αν καποιος εχει νουν Χριστου, ξεχωριζει αμεσως με το πρωτο ακουσμα το μπασταρδεμα της ή το φτιασιδωμα της με το κρυπτομενο ψεμμα, να διαχωριζεται μεσα του αμεσως και ενστικτωδως η ηρα απο το σιταρι.
Οντως ζουμε σε εσχατες μερες οπου επικρατει η συγχυσι φρενων και η συγχυσι γλωσσων.
Εβγαλαν μια ανακοινωσι τα ξεπουπουλιασμενα θεολογιδια της Ουνιτικης θεολογικης σχολης Θεσσαλονικης υπερασπιζομενα τους Οικουμενιστες και τους Λατινοφρονες και αγενως και ασεβως κατακρινοντα τους Αγωνιστες, τους Ζηλωτες και τους Ομολογητες της Πιστεως και οι λεγομενοι συντηρητικοι επισκοποι και θεολογοι, τα αντιμετωπιζουν με ηττοπαθεια, και με λιποψυχια.
Ουτε και για το ζητημα του Αγριου Σφαγιασμου του μητροπολιτου Ρασκας και Πριζρενης ΑΡΤΕΜΙΟΥ του Απλου και Ανυποδητου τολμουν να πουν ολοκληρη την Αληθεια.
Οπως δυστυχως και ο μητροπολιτης Κυθηρων ο οποιος μισοαληθευει και αποκρυπτει ολοκληρη την αληθεια των πρωταγωνισαντων Προσωπων και Πραγματων.
Ενα ζητημα τοσο ...φρεσκο και τοσο...κοχλαζον και τοσο...αχνιζον...
Αντι να δουμε μια σαφεστατη, καθαρη και κατηγορηματικη αντιδρασι βλεπουμε γλωσσα επαμφοτεριζουσα και ερμαφροδιτη.
Γιατι, Σεβασμιωτατε, φοβασθε να πητε ολοκληρη την αληθεια;
Αν ηταν στην θεσι του ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ο ΑΡΤΕΜΙΟΣ, αφου ειναι ομοιος και απαραλλακτος ο Σφαγιασμος του, εσεις θα λαμβανατε το μερος της ΛΗΣΤΡΙΚΗΣ Συνοδου και θα την χαρακτηριζατε Κανονικη και τις Στασιαστικες (κατα τον ιερο Χρυσοστομο) πραξεις της συνοδου παρα την Δρυν, ως κανονικες ή θα εκφραζατε την απεχθεια και τον αποτροπιασμο σας απεναντι σε ολοκληρη εκεινη την αρχιερατικη ...σαββουρα;
Θα ακολουθουσατε τους 40 θρηνουντας επισκοπους που ακολουθησαν τον ιερο Χρυσοστομο ή τον αηδη συρφετο της Αραβικης Ακριδος, εδω εν προκειμενω, της Σερβικης και της Ελληνικης Ακριδος;
Σεβασμιωτατε, αλλοίμονο, λεγει Κυριος ο Θεος, σε κείνους που λένε το κακό ως καλό και το καλό ως κακό.
Σε κείνους που παρουσιάζουν το φως ως σκοτάδι και το σκοτάδι ως φως.
Σε κείνους που προβάλλουν το γλυκό ως πικρό και το πικρό ως γλυκό.
Εμεις εξ αρχης, πριν ακομα δημιουργηθη επισημα το προβλημα, παρακολουθησαμε βημα προς βημα ολοκληρη την μεθοδευσι της καρατομησεως του Αγιωτατου μητροπολιτου Ρασκας και Πριζρενης κ, ΑΡΤΕΜΙΟΥ.
Μεθοδευσι Σατανικη, Σατανικων πραγματικα ρασοφορων, πραγματικων ανθρωπομορφων σαταναδων.
Ειμαστε υπερβολικοι και ακραιοι;
Ετσι καποιοι ερμαφροδητοι μας χαρακτηριζουν.
Αληθεια;
Ευτυχως που υπαρχουν τα κειμενα, ολα τα κειμενα και οι φωτογραφιες και τα ντοκουμεντα, που περιγραφουν αναλυτικοτατα ολα οσα κακουργηματικα περασε ο Αγιος Επισκοπος του Θεου.
Το μαρτυριο και τα μαρτυρια που υπεστη, κατω απο τις βασανιστικες και ταπεινωτικες και αθεοφοβες πραξεις των ρασοφορων τυραννων του.
Ηταν τοσο αγαρμποι και απροσεκτοι που ουτε τα προσχηματα δεν καταφεραν να τηρησουν.
Σαν ΛΥΚΟΙ ΒΑΡΕΙΣ εφορμησαν επανω στον αγιο ανθρωπο του Θεου και τον καταξεσχισαν και τον κατασπαραξαν, σαν λυσσασμενοι λυκοι και σαν αιμοδιψεις υαινες.
Το μενος τους, η μανια τους και η λυσσα τους ηταν πρωτοφανης.
Αφ' ης αποφασισαν να τον εξοντωσουν, χρησιμοποιησαν καθε βαρβαρο και καθε ανηθικο μεσο.
Και οι ΣΑΡΑΝΤΑ ταυταριθμοι Σερβοι λησταρχοι και αιμοδιψεις ...ανεπισκοποι εθεωντο απαθεστατοι τον Σφαγιασμο του Αρνιου του Ιησου στον οποιο πρωτοστατουσαν οι τρεις ΚΑΪΝ.
Και αφου απαλλαχτηκαν απο το ελεγκτικο βλεμμα και την ελεγκτικη γλωσσα του Ομολογητου αρχιερεως, εβγαλαν και ανακοινωσι και ανακοινωσαν την ανοσια...καθαιρεσι του!!!!
Ποια καθαιρεσι, ρε ρασοαληταρια;
Ποια καθαιρεσι αναισχυντοι;
Ποια καθαιρεσι;
Εσεις ειστε οι εσαει καθηρημενοι και οχι ο αγιος επισκοπος του Θεου ΑΡΤΕΜΙΟΣ.
Και οι λεγομενοι ...δικοι μας εδω στην Ελλαδα, τι επραξαν;
Ο μουγγος και ο αλαλος αρχιεπισκοπος της τελειας απραξιας και της παροιμιωδους ανυπαρξιας, ο αφωνοτερος ιχθυων και απραγοτερος βατραχων, και τα περιβαλοντα αυτον ουτιδανα ρασοφορα ανθρωπαρια, τι επραξαν;
Απλα και με μια υπογραφη τους συνυπεγραψαν και συναποδεχθηκαν την ανομια και την παρανομια των ραδιουργων ΛΗΣΤΑΡΧΩΝ της Σερβιας.
Επικυρωσαν τις βαρβαρες πραξεις εκεινων και ενεκριναν τις αθεοφοβες αποφασεις εκεινων.
Χωρις να το ψαξουν και να το δουν, χωρις να το ερευνησουν, χωρις να το εξακριβωσουν.
Αρον, αρον, σταυρωσον αυτον.
Και ετσι υπεγραψαν ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ την αυτοκαταδικη τους.
Ο αγιος του Θεου Επισκοπος ΑΡΤΕΜΙΟΣ ουτε δικαστηκε, ουτε του επετραπη να απολογηθη, ουτε του επετραπη να προσκομιση τα γραπτα στοιχεια που αποδεικνυαν την αθωοτητα του, ουτε μαρτυρες κατεθεσαν υπερ αυτου και ουτε του δοθηκε η αδεια να απολογηθη.
Μαλιστα την επομενη μερα εσπευσε ο Μογγολοσερβος Σατανασιος και αφου ανακηρυχθηκε ...τοποτηρητης, κατελαβε τραμπουκικα την μητροπολι Ρασκας, γκρεμισε και εξαφανισε τα χαρτια και τα στοιχεια πεταξε τα κομπιουτερ σαν ταυρος εν υαλοπωλειο, εσπασε και παραβιασε ακομα και το προσωπικο καταλυμα του Αρτεμιου και διεπραξε και ουκ ολιγες αλλες ασχημιες.
Και ο Αγιωτατος ΑΡΤΕΜΙΟΣ ωδηγηθηκε στο Ικριωμα σαν τα σφαχτα και σαν τα κριαρια.
Αφου τον φυλακισαν μεσα στο κατασκοτεινο διαβουλειο τους, απαιτησαν απο αυτον ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, να αποδειξη τις εωλες και φανταστικες κατηγοριες της Αισχρας Τροϊκας Μπουλοβιτς-Γιεφτιτς-Ραντοβιτς.
Και ο Σφαγιαζομενος ΑΡΤΕΜΙΟΣ ενα και μονον ενα ζητουσε απο τους Βασανιστες του.
Να απολογηθη σε νομιμο και κανονικο Δικαστηριο.
Ομως οι γραμματεις και οι Φαρισαιοι ΛΗΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΤΕΣ αρνηθηκαν να του κανουν αυτην την χαρι, αρνηθηκαν εις αυτον και τα στοιχειωδη ανθρωπινα δικαιωματα.
Και μετα απο ολα αυτα τα πρωτοφανη ΑΙΣΧΗ, ηλθαν οι αλλοι Ραδιουργοι Ρασοφοροι της Ελλαδος, για να συνυπογραψουν ελαφρα τη καρδια, μια τετοια Κυκλωπεια καταδικη του Αθωου...
Θελω κατι ακομα να αναφερω στα γραφομενα απο τον μητροπολιτη Σεραφειμ. Γραφει στο πιο πανω κειμενο του προς τους Ουνιτοθεολογους:
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ μέγας ἠδικημένος Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ἀδίκως καθαιρεθείς ὑπό ληστρικῆς συνόδου καί ἀκολουθήσας «ὡς πρόβατον ἐπί σφαγήν» τόν δρόμον τῆς ἐξορίας, ἐρωτηθείς ὑπό Ἐπισκόπων - πνευματικῶν του τέκνων διά τήν στάσιν τήν ὁποίαν ἔπρεπε νά τηρήσουν μετά τήν ἄδικον καί ἀντικανονικήν του καθαίρεσιν ἀπήντησε ἐμπνευσμένως : θά κοινωνήσετε μετά τοῦ διαδόχου μου πρός ἀποφυγήν σχίσματος, ἀλλά δέν θά ὑπογράψετε τήν καταδίκην μου, διότι εἶναι ἄδικος.
Δυο ερωτηματα στον σεβασμιωτατο.
Γιατι εκεινη την Συνοδο την ονομαζετε Ληστρικη και τις σημερινες παρομοιες και απαραλλεκτες δεν χαρακτηριζετε Ληστρικες;
Γιατι φοβαστε να το πητε, σεβασμιωτατε;
Μηπως τιμωρηθειτε με την απωλεια του ...μεγαλου θρονου σας;
Δεν ειναι αληθεια, σεβασμιωτατε, οτι ο αγιος Ιωαννης ο Χρυσοστομος παροτρυνε τους φιλους του να αναγνωριζουν και να επικοινωνουν με αυτους που θα τοποθετουσαν για αντικαταστατες του.
Η αληθεια ειναι πολυ διαφορετικη απο αυτο το αναληθες και περιφερομενο ΨΕΜΜΑ.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ειναι η εξης:
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, την ωρα που αναχωρούσε για την εξορία, έδωσε τις τελευταίες συμβουλές στους φίλους του Επισκόπους και στους στενούς συνεργάτες του.
Κάποιες από αυτές είναι πολύ μεγάλης σημασίας και θα έπρεπε να τονίζονται ιδιαίτερα και να επισημαίνονται ιδιαίτατα και από τους ιστορικούς και από τους Πατρολόγους καθηγητές και από τους θεολόγους και από τους θεολογούντες.
Τους επέστησε ιδιαίτερα την προσοχή για την θέσι τους και την τοποθέτησί τους απέναντι σε όποιον θα εξέλεγαν για τον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως.
Ποτέ δεν είπε και δεν τόνισε « Να δεχθήτε τον διάδοχό μου, σαν να δέχεσθε εμένα ».
Ποτέ δεν το είπε αυτό.
Τι είπε;
« Τούτο δε εστιν ό παρακαλώ.
Μη τις υμών ανακοπή της συνήθους ευνοίας
της περί την Εκκλησίαν.
Και ός αν άκων αχθή επί την χειροτονίαν,
μη αμβιτεύσας το πράγμα,
κατά συναίνεσιν πάντων,
κλίνετε την κεφαλήν υμών ως Ιωάννη…».
(ΕΠΕ 1, 148-150).
Τι σημαίνει το «άκων αχθή επί την χειροτονίαν»;
Να χειροτονηθή χωρίς τη θέλησί του.
Τι σημαίνει το«μη αμβιτεύσας το πράγμα»;
Αφού δεν επιδίωξε το πράγμα.
Τι σημαίνει το « κατά συναίνεσιν πάντων»;
Σύμφωνα με την συγκατάθεσι όλων.
Αυτές τις ΤΡΕΙΣ βασικές προϋποθέσεις έθεσε για τους αντικαταστάτες του, ο πανέξυπνος Μεγαλομάρτυρας άγιος, την στιγμή που θα αναχωρούσε διά της ΒΙΑΣ και με την συνοδεία βαρβάρων και σκληροτάτων πραιτωριανών στην εξορία και μάλιστα μέσα σε εκείνες τις στιγμές, της γενικής σύγχυσης, του θρήνου, του πένθους και της αναταραχής.
Ρωτούμε: Είχε κανένας από τους ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΕΣ του θρόνου του, αυτές τις προϋποθέσεις;
Ασφαλώς, ΟΧΙ.
Πού βλέπουν, λοιπόν, κάποιοι κακοθελητές, μάλλον διαστρεβλωτές, την συγκατάθεσι του Ιερού Χρυσοστόμου και την συναίνεσί του να δέχονται οι χριστιανοί και μάλιστα διαχρονικά και καθ’ όλους τους μετέπειτα αιώνες, δουλικά, υποτακτικά και αδιαμαρτύρητα, τους διάφορους σπουδαρχίδες αναξιοπρεπείς ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΕΣ;
Μάλλον και βεβαιότατα, τα εντελώς αντίθετα διδάσκει.
Την με κάθε τρόπο και την με κάθε μέσο αποδοκιμασία, αποπομπή, εκδίωξι, και καταδίωξι των ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΩΝ.
Η επιθετικότητά του, προς αυτούς τους αφιλοτίμους και αδιστάκτους ανθρώπους, είναι ανυποχώρητος και ανηλεής.
Τους επιτίθεται και τους σφυροκοπεί μέσα από τις επιστολές του και δεν τους δίνει και δεν τους επιτρέπει να έχουν κανένα ελαφρυντικό. Λύκους βαρείς, τους αποκαλεί, μη φειδομένους του ποιμνίου.
ΛΥΚΟΥΣ και ΜΟΙΧΟΥΣ και ΑΡΠΑΓΑΣ, τους χαρακτηρίζει.
Αλλά κατακρίνει σφόδρα και όσους τους ακολουθούν και τους υποστηρίζουν.
Επαινεί δε όσους απομακρύνονται από αυτούς και δεν διατηρούν καμμία σχέσι και επικοινωνια μαζί τους.
Αυτά, λοιπόν, που συντελούνται σήμερα με την διά της βίας και των ροπάλων και της κοσμικής και στρατιωτικής εξουσίας κατάληψης των επισκοπικών θρόνων, πώς και από ποια ηθική δικαιολογούνται;
Όταν, μάλιστα, χύνεται και αίμα χριστιανικό, με τις εντονες αντιδράσεις των πιστών;
(Δές επιστολη προς τον επίσκοπον Κυριακόν, ΕΠΕ 33, 420-434 όταν επέστρεψε από την εξορία και ΕΠΕ 38, 158).
Αποδοκιμάζει, λοιπόν, σφόδρα την αρπακτική ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΣΙΑ, ο άγιος.
Είναι απορίας άξιον, λοιπόν, πώς πολλοί σημερινοί κληρικοί και λαϊκοί, δικαιολογούν μέσα τους την αναγνώρισι των αναξιοπρεπών μοιχεπιβατών, και μάλιστα τελείως αδιαμαρτύρητα;
Και τους κυκλώνουν και τους υποστηρίζουν και τους μνημονεύουν χωρίς καμμία, μα καμμία συστολή και κανένα Θεού φόβο.
Πιστεύουν ότι, με αυτές τις ανάρμοστες επιλογές τους, ευαρεστούν τον Θεό;
Δεν φοβούνται την Αποτομία του Θεού, που δημιουργούν ακαταστασία και αναρχία, μέσα στην Εκκλησία Του;
Δική τους είναι η Εκκλησία, ή του Θεού, «ήν περιποιήσατο τω Τιμίω Αυτού Αίματι»;
Πως, λοιπόν, τολμούν και διαπράττουν αυτές τις διαστρεβλωσεις και αυτές τις αναίσχυντες αθεοφοβίες;
Σταματω προς το παρον εδω τον λογον και τον δινω σε δυο σχολιαστες του ιστολογιου μας που αποτελουν ΕΥΘΥΒΟΥΛΕΣ απαντησεις και στον μητροπολιτη Κυθηρων κ. Σεραφειμ και στους επιορκους Ουνιτες καθηγητες και καθηγητριες της Θεσσαλονικης.
Ὁ ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν τῆς Γερμανίας ἔθεσε ξεκάθαρα τὸ δίλημμα τῆς νέας ἐκλογικῆς ἀναμέτρησης.
