ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο ΛΕΟΝΤΟΠΟΛΕΩΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ

Εκοιμήθη σήμερα, 30η Αυγούστου ε.ε., ο Μητροπολίτης Γέρων Λεοντοπόλεως κυρός Διονύσιος.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Γέρων Λεοντόπολεως Διονύσιος, κατά κόσμον Ιωάννης Χατζηβασιλείου, εγεννήθη στην Αλεξάνδρεια το έτος 1929. Πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης (1951-1955) και κάτοχος μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών σΤΟ Παρίσι και την Γενεύη (1955-1961), χειροτονήθηκε Διάκονος στον Ιερό Πατριαρχικό Ναό Οσίου Σάββα Αλεξανδρείας την 26η Μαρτίου 1950 από τον Επίσκοπο Μαρεώτιδος Αθανάσιο και Πρεσβύτερος στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Χάλκης, την 28ηΝοεμβρίου 1954, από τον Μητροπολίτη Ικονίου Ιάκωβο.

Κατά τα έτη 1959-1968 διετέλεσε Αρχιγραμματεύς του Πατριαρχείου. Το έτος 1968 εξελέγη Επίσκοπος Ηλιουπόλεως και διωρίσθη Πατριαρχικός Επίτροπος Κάϊρου.

Το έτος 1974 εξελέγη Μητροπολίτης Μέμφιδος, ενώ το έτος 1988 κατεστάθη στην Μητρόπολη Νουβίας και το 1997 στην Μητρόπολη Λεοντοπόλεως. Την 27η Οκτωβρίου 2004 έλαβε εν Συνόδω από την ΑΘΜ τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρο Β’ τον τίτλο του Γέροντος Μητροπολίτου και ανέλαβε την διεύθυνση του επισήμου δελτίου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας «Πάνταινος» έως της προς Κύριον εκδημίας του.

Επίσης, διετέλεσε Γενικός Πατριαρχικός Επίτροπος κατά τα έτη 2004-2010. Το έτος 2010 μετωνομάσθη σε επίτιμο Γενικό Πατριαρχικό Επίτροπο.

Ο Μακαριώτατος, πληροφορηθείς την εκδημία του εκ των τελευταίων αιγυπτιωτών ελλήνων αειμνήστου Ιεράρχου, εξέφρασε την βαθύτατη λύπη Του, ενώ ετέλεσε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως της μακαρίας ψυχής αυτού στο Ιερό Παρεκκλήσιο των Αγίων Θεοδώρων, εντός του Πατριαρχικού Μεγάρου.

Η εξόδιος ακολουθία του Μητροπολίτου Λεοντοπόλεως κυρού Διονύσιου, θα τελεσθή στην Αθήνα, το Σάββατο, 1η Σεπτεμβρίου ε.ε. και ώρα 11η π.μ. στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου Κυψέλης, Μετόχιο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. 

Ακούτε στην Κυβέρνηση;….ΩΡΑ ΠΟΛΕΜΟΥ

Σημείωση: Αυτό το άρθρο συντάχθηκε για να φτάσει στα αυτιά των υψηλά ιστάμενων στην κυβέρνηση και στα επιτελεία άμυνας.

                               Δ Ι Α Δ Ω Σ Τ Ε     Τ Ο

  

 Ο Σεπτέμβριος είναι ένας μήνας δύσκολων πολιτικών αποφάσεων που υπάρχει η πιθανότητα (μεγάλη) να φέρει κοινωνικές αναταραχές και πτώχευση. Προσωπικά δεν το εύχομαι αλλά είναι πιθανό, δηλαδή:

- Πρέπει να ψηφίσετε πολύ σκληρά μέτρα στην βουλή που πιθανόν (και το ξέρετε) να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις να επαναστατήσει ο κόσμος εναντίον σας, σε σημείο που να μην μπορείτε να σταθείτε πουθενά. Αν δεν πάρετε αυτά τα μέτρα δεν έχει δόση. Πέρσι τρομάξαμε να πάρουμε τα 6 δις φέτος θα πάρουμε τα 30 δις; Πολύ δύσκολο.

-  Πρέπει να τελειώσετε με την συμφωνία για τον αγωγό ΕΛΛΑΣ- ΚΥΠΡΟΣ –ΙΣΡΑΗΛ (αλήθεια πως θα το δεχθεί η ΤΟΥΡΚΙΑ αυτό;)

  Όμως είναι και μήνας μεγάλων στρατιωτικών ανακατατάξεων, που έχουν σχέση με τα τεκταινόμενα στην ΕΛΛΑΔΑ δηλαδή:

-  Επειδή η ΤΟΥΡΚΙΑ θεωρεί ότι υπάρχει πιθανότητα πτώχευσης (έχει εμπειρία από ΔΝΤ και τρόικες) δείχνει ετοιμότητα να αρπάξει ότι μπορέσει από το ΑΙΓΑΙΟ. Έτσι εξέδωσε δύο ΝΟΤΑΜ (για ασκήσεις με πυρά και χωρίς πυρά) από 17 Σεπτεμβρίου έως 31 Οκτωβρίου. Από ότι ξέρω στις 6 Οκτωβρίου έχετε eurogroup ( ίσως να μην φτάσουμε ως εκεί έτσι όπως έχετε παγιδευτεί). Θεωρείτε ότι είναι τυχαίες οι ημερομηνίες που διάλεξε;

- Η ΤΟΥΡΚΙΑ αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με τους ΚΟΥΡΔΟΥΣ (πρόσφατη ομολογία στην ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΒΟΥΛΗ), διότι οι σύμμαχοί τους εφοδιάζουν τους ΚΟΥΡΔΟΥΣ με οπλισμό και πληροφορίες για τις κινήσεις του ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ (και το ξέρετε). Την πάτησε και με την ΣΥΡΙΑ οπότε χρειάζεται λοιπόν μία (σίγουρη) στρατιωτική νίκη για εσωτερική κατανάλωση. Για ποιον βαράει η καμπάνα;

-   Γνωρίζετε ότι (άλλωστε το ομολόγησαν και οι ΓΕΡΜΑΝΟΙ πρόσφατα) ότι..

η ΡΩΣΙΑ περιμένει να μας σώσει αυτή (για δικό της συμφέρον βέβαια) οπότε και αυτή διάλεξε την 17^η Σεπτεμβρίου για να ξεκινήσει η μεγάλη άσκηση ΚΑΥΚΑΣΟΣ 2012.

ΤΟ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΤΥΧΑΙΟ ΠΟΥ ΣΥΜΠΙΠΤΟΥΝ ΟΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΤΩΝ ΑΣΚΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ;

Επειδή το παν είναι με τα στοιχεία που έχεις (και εσείς τα έχετε) είναι να έχεις συνδυαστική σκέψη θα σας θέσω μερικά ερωτήματα προς ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ:

1. Αλήθεια δεν έχετε καταλάβει ότι έχουν αποφασίσει να φτιάξουν ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ οι ΝΑΤΟΪΚΟΙ; (το ξέρετε)

2. Αλήθεια δεν γνωρίζετε ότι έχουν αποφασίσει να το κάνει αυτό η ΡΩΣΙΑ ώστε να μην ξοδέψουν δεκάρα τσακιστή αυτοί; (και αυτό το ξέρετε).

3. Αλήθεια δεν ξέρετε ότι η Τουρκία θα κάνει κίνηση εναντίον μας την στιγμή της αδυναμίας μας;(αυτό και αν ξέρετε απλά σας έχουν καθησυχάσει οι διαβεβαιώσεις για υποστήριξη από τους εταίρους στο ΝΑΤΟ). ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΝ.

4. Αλήθεια με πλήρη επίγνωση της πράξεως σας δεν δίνετε το φυσικό πλούτο της χώρα σας στην παγκοσμιοποίηση; (αυτό όλοι το ξέρουν).

ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΔΥΟ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΡΕΤΕ ή ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ:

-Οι φίλοι σας στο ΝΑΤΟ, ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ, ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΤΟΕΣ που ανήκετε θα σας πουλήσουν διότι για να φτιάξουν αυτό που αυτοί θέλουν στην περιοχή εσείς δεν κολλάτε (εννοώ εσάς τους πολιτικούς) οπότε μάλλον θα σας παραδώσουν βορά στον <<αγανακτισμένο λαό>> που δημιουργούν με τα σκληρά φορολογικά μέτρα (αφού πρώτα τα τελευταία χρόνια τον έκαναν υλιστή με την βοήθειά σας). Ξέρετε γιατί; Διότι ξέρουν ότι δεν βγαίνουν τα μέτρα που σας βάζουν να πάρετε και περιμένουν την λαϊκή οργή να κάνει την δουλειά της. Την δουλειά που θέλουν βασικά γιατί τους είσαστε αχρείαστοι.

- Οι αντίπαλοι του ΝΑΤΟ οι ΡΩΣΟΙ έχουν τοποθετήσει πυρηνικά σε τέτοια σημεία που Η ΑΜΕΡΙΚΗ Η ΚΟΛΩΝΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΚΕΡΔΙΣΕΙ  ΜΕ ΣΥΜΒΑΤΙΚΑ ΕΝΑΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΠΟΛΕΜΟ. 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟ Ο ΜΑΚΑΡΟΦ Ο ΡΩΣΟΣ ΑΓΕΕΘΑ (ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ) ΟΠΟΥ ΒΡΕΘΕΙ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΣΤΑΘΕΙ ΦΩΝΑΖΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΣΤΑΣΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ Η ΡΩΣΙΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ (ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΘΕΑ) ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ Ο ΠΟΥΤΙΝ ΑΥΤΟ.

Άλλη ερώτηση προς προβληματισμό:

ΣΕ ΕΝΑΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΠΟΛΕΜΟ ΘΑ ΜΑΣ ΜΠΛΕΞΕΤΕ ΔΗΛΑΔΗ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΤΕ ΣΤΟΧΟ;

Προσωπικά δεν επιθυμώ να γίνει τίποτα από αυτά αλλά δεν μπορώ να κάνω και τίποτα να το αλλάξω. Πάντως αν κύριοι πολιτικοί καταφέρετε να πάρετε τα 30 δις τότε μάλλον όλα θα πάρουν αναβολή. Αυτή την φορά όμως μην περιμένετε την ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ για να πάρει αναβολή το όλο θέμα όπως έγινε πέρσι. Διότι πέρσι πρώτα αρρώστησε ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ και μετά αποφάσισαν να μας δώσουν τα έξι δις. Το θυμάστε πιστεύω;

ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΑΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΝΤΟΜΙΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΑΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΝΤΟΜΙΝΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ;

ΤΙ ΝΑ ΠΩ;

ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ

πηγή

Που βρίσκεται ο τόπος Αρμαγεδδών;

Ο Αρμαγεδδών είναι τόπος υπαρκτός.

Μέσα από την έρευνα σας παραθέτουμε αναφορές καθώς και χάρτες για τον τόπο, όπου οι βασιλείς της γης υπό των έλεγχο των δαιμόνων θα διεξάγουν την τελική μάχη εναντίον των θεϊκών δυνάμεων!

Υπάρχουν πνευματικοί άνθρωποι της εκκλησίας, (που έχω γνωρίσει), που υποστηρίζουν ότι ο πόλεμος του Αρμαγεδδώνος...

δεν θα είναι ο τρίτος παγκόσμιος, αλλά ο τέταρτος!

Αποκάλυψη 16ο κεφ.

13 Ὕστερα εἶδα νὰ βγαίνουν ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ δράκου, ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ θηρίου καὶ ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ ψευδοπροφήτου τρία ἀκάθαρτα πνεύματα ποὺ ἦσαν σὰνβάτραχοι.

14 Αὐτὰ εἶναι πνεύματα δαιμονικὰ ποὺ κάνουν σημεῖα, καὶ ἐπῆγαν εἰς τοὺς βασιλεῖς ὅλης τῆς οἰκουμένης διὰ νὰ τοὺς συγκεντρώσουν εἰς τὸν πόλεμον τῆς Ἡμέρας ἐκείνης τῆς μεγάλης τοῦ Θεοῦ τοῦ Παντοκράτορος.

15 (Ἰδού, ἔρχομαι σὰν κλέφτης· μακάριος ἐκεῖνος ποὺ ἀγρυπνεῖ καὶ ἔχει τὰ ἐνδύματά του, διὰ νὰ μὴ περπατῇ γυμνὸς καὶ βλέπουν τὴν ἀσχημίαν του).

16 Καὶ τοὺς συγκέντρωσαν εἰς τὸν τόπον, ὁ ὁποῖος καλεῖται ἑβραϊστὶ Ἁρμαγεδών.

Διαβάζουμε από το wikipedia: 

Αρμαγεδδών ή Αρμαγεδδώνας αποτελεί απόδοση στα Ελληνικά του εβραϊκού όρου αρ-Μαγεδών, που σημαίνει «Όρος της Μεγιδδώ» ή «Όρος Σύναξης Στρατευμάτων».

Η αναφορά του όρου Αρμαγεδδών γίνεται στην Αγία Γραφή και συγκεκριμένα στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. (16:16) Πρόκειται για προφητικό "τόπο" ή κατάσταση μεγάλου πολεμικού πεδίου όπου συγκεντρωμένες οι δυνάμεις "των βασιλέων τῆς οἰκουμένης ὅλης" υπό τον έλεγχο των "πνεύματων δαιμονίων" θα διεξαγάγουν την τελική μάχη εναντίον των θεϊκών δυνάμεων, "τὸν πόλεμον τῆς ἡμέρας ἐκείνης τῆς μεγάλης τοῦ Θεοῦ τοῦ παντοκράτορος". (16:14)

Ο όρος προφανώς ετυμολογείται από την σημαντική πόλη της Μεγιδώ, η οποία βρισκόταν 90 χλμ βόρεια της Ιερουσαλήμ και αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη ως τόπος ιδιαίτερα φονικών μαχών. Αυτό συνέβαινε καθώς βρισκόταν στο πιο κρίσιμο ορεινό πέρασμα του αρχαίου Ισραήλ, στους πρόποδες του όρους Κάρμηλος.

 
πηγή

Ἀπολυτίκιον Ἁγίας Ζώνης καὶ Θεοτόκε Παρθένε. Ψάλλουν μοναχοί τῆς Ἱ.Μ. Βατοπαιδίου από την Πανήγυρι της Τιμίας Ζώνης.

\

Ἀπολυτίκιον Ἁγίας Ζώνης καὶ Θεοτόκε Παρθένε

Ἡ Κατάθεση τῆς τιμίας Ἐσθῆτος τῆς Θεοτόκου Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος

 

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί ἀδελφοί, τελεῖ τήν ἀνάμνηση τῆς καταθέσεως τῆς τιμίας Ἐσθῆτος τῆς Ὑπεραγίας ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας στίς Βλαχέρνες. Πρόκειται γιά μία ἑορτή ἑνός γεγονότος πού ἀναφέρεται στήν Παναγία μας καί ἀφορᾶ ἕνα ἔνδυμά της πού εἶναι τό «ἐπανωφόριόν» της.

Σύμφωνα μέ τόν Συναξαριστή τῆς ἡμέρας, δύο Πατρίκιοι, ὁ Γάλβιος καί ὁ Κάνδιδος, ἐπί τῆς ἐποχῆς τοῦ Βασιλέως Λέοντος τοῦ Μεγάλου, στήν πορεία τους πρός τά Ἱεροσόλυμα γιά νά προσκυνήσουν τούς Ἁγίους Τόπους, ὅταν ἔφθασαν στήν Γαλατία, βρῆκαν μία εὐσεβεστάτη Ἑβραία, πού εἶχε μέσα στήν οἰκία της τήν ἁγία Ἐσθήτα, τό ἐπανωφόριον τῆς Παναγίας. Ἡ γυναίκα αὐτή προσευχόταν μέρα καί νύκτα μιμούμενη τήν προφήτιδα Ἄννα πού βρισκόταν στόν Ναό καί ἀξιώθηκε νά δῆ τόν Χριστό, ὅταν Τόν πῆγε ἐκεῖ ἡ Παναγία τεσσαράκοντα ἡμερῶν.

Οἱ δύο Πατρίκιοι, μετά ἀπό ἕνα τέχνασμα, κατόρθωσαν νά λάβουν τόν πολύτιμον αὐτό θησαυρό καί νά τόν φέρουν στήν Κωνσταντινούπολη, τόν ἐτοποθέτησαν στό κτῆμα τους, πού ὀνομαζόταν Βλαχέρναι, καί ἐκεῖ ἔκτισαν Ναό τῶν Ἀποστόλων Πέτρου καί Μάρκου. Ἀργότερα ὁ Βασιλεύς Λέων ὁ Μέγας, ὅταν πληροφορήθηκε αὐτό τό γεγονός, ἔκτισε Ναό τῆς Κυρίας Θεοτόκου, στόν ὁποῖο τοποθέτησε τήν θήκη ὅπου ἦταν ἀποθησαυρισμένη ἡ τιμία Ἐσθήτα, τήν ὁποία προσκυνοῦσαν οἱ Χριστιανοί καί ἔβλεπαν διάφορα θαύματα. Ὁ ἱερός ὑμνογράφος ὀνομάζει τήν ἁγίαν Ἐσθήτα «ἱεράν περιβολήν, φυλακτήριον ἄσυλον (τῆς Κωνσταντινουπόλεως), δῶρον τίμιον, ἀναφαίρετον πλοῦτον ἰαμάτων, ποταμόν πεπληρωμένον τῶν χαρισμάτων τοῦ πνεύματος».

Μέ τήν εὐκαιρία τοῦ γεγονότος τῆς καταθέσεως τῆς τιμίας Ἐσθῆτος τῆς Παναγίας, ἡ Ἐκκλησία μας ὑπενθυμίζει τό μεγάλο πρόσωπο τῆς Παναγίας, πού ἔγινε ἡ χαρά τῆς οἰκουμένης, γιατί ἦταν ἐκεῖνο τό πρόσωπο διά τοῦ ὁποίου εἰσῆλθε στόν κόσμο ὁ Χριστός πού ἐλευθέρωσε τό ἀνθρώπινο γένος ἀπό τήν ἁμαρτία, τόν διάβολο καί τόν θάνατο. Ὅλα τά τροπάρια τῆς Ἐκκλησίας, ξεκινώντας ἀπό τήν τιμία Ἐσθήτα, ὑμνοῦν τό πρόσωπο τῆς Παναγίας.

Τό ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς ἀναφέρεται στήν Παναγία καί μεταξύ τῶν ἄλλων γράφει: «Ἐπί σοὶ γάρ καί φύσις καινοτομεῖται καί χρόνος», δηλαδή στήν Παναγία γίνεται κανούργια καί ἡ φύση καί ὁ χρόνος. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ φύση καί ὁ χρόνος, πού πολλές φορές βασανίζουν τόν ἄνθρωπο, ἀποκτοῦν ἄλλο νόημα, ὑπερβαίνονται ἐν Χάριτι Θεοῦ. Στήν Παναγία, μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα, διατηρήθηκε ἡ παρθενία της, ἔγινε μητέρα χωρίς νά χάση τήν παρθενία της, καί παραμένει ζωντανή στούς αἰώνας, ἀφοῦ κατά τήν παράδοση καί αὐτό τό σῶμα της μετέστη πρός τόν οὐρανό.

Ἀλλά στήν σημερινή ἑορτή βλέπουμε ὅτι ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ πού ἁγίασε τό σῶμα τῆς Παναγίας πέρασε καί στά ροῦχα πού φοροῦσε. Πράγματι, κατά τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία, ἡ θεία Χάρη διά τῆς ψυχῆς διαπορθμεύεται στό σῶμα καί ἀπό ἐκεῖ προχέεται καί στά ροῦχα καί γενικά στήν ἄλογη φύση. Μέ αὐτόν τόν τρόπο δέν εἴμαστε εἰδωλολάτρες καί κτισματολάτρες, ἀλλά τιμοῦμε τήν ὕλη πού ἔχει τήν ἁγιοποιό ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι οἱ πιστοί, κατά τόν ἱερόν ὑμνογράφο, κατασπάζονται μέ πίστη τήν ἁγία Ἐσθήτα τῆς Παναγίας καί λαμβάνουν τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ πού ἐνοικεῖ σέ αὐτήν.

Μέ τήν εὐκαιρία τῆς σημερινῆς ἑορτῆς θά πρέπη νά προσευχηθοῦμε νά μᾶς βάλη ἡ Παναγία μας κάτω ἀπό τήν ἁγία της Ἐσθήτα, τό ἁγιασμένο ἐπανωφόριό της, καί νά μᾶς προστατεύη ἀπό κάθε κακό. 

Ἡ Ἱστορία τῆς Ἁγίας Ζώνης

Σύγγελης Κωνσταντῖνος

 

 

Στὶς 31 Αὐγούστου θὰ ἑορτάσουμε καὶ φέτος τὴν Κατάθεση τῆς Τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου. Ἀποτελεῖ τὸ μοναδικὸ ἱερὸ κειμήλιο ποὺ σχετίζεται μὲ τὸν ἐπίγειο βίο τῆς Θεοτόκου καὶ διασῴζεται μέχρι σήμερα στὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Βατοπαιδίου στὸ Ἅγιο Ὅρος, στὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας. Ἡ ἴδια ἡ Θεοτόκος τὴν ὕφανε ἀπὸ τρίχες καμήλας.

Οἱ πληροφορίες γιὰ τὸν ἐπίγειο βίο τῆς Θεοτόκου εἶναι λιγοστὲς καὶ προέρχονται ἀπὸ τὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ ἀπὸ τὴν παράδοση ποὺ διασώθηκε ἀπὸ τοὺς ἀποστολικοὺς ἀκόμη χρόνους. Ἡ Θεοτόκος μέχρι τὴν Κοίμησή της παρέμεινε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἦταν μέλος τῆς πρώτης Ἐκκλησίας. Τὴ φροντίδα τῆς εἶχε ἀναλάβει ὁ ἀγαπημένος μαθητὴς τοῦ Κυρίου, ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης.

Οἱ τελευταῖες στιγμὲς τῆς ἐπίγειας ζωῆς τῆς εἶναι θαυμαστὲς καὶ συγκινητικές. Κοντὰ τῆς βρέθηκαν οἱ Ἀπόστολοι οἱ ὁποῖοι ἔφτασαν ἀπὸ τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης στὰ Ἱεροσόλυμα μὲ τρόπο θαυμαστό, «ἐπὶ νεφελῶν» . Καὶ τότε, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐμφανίστηκε θριαμβευτικὰ «ἐπὶ νεφελῶν», μὲ τὴ συνοδεία πλήθους ἀγγέλων. Ἡ Θεοτόκος προσευχήθηκε στὸν Υἱό της, παρηγόρησε τοὺς Ἀποστόλους καὶ ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ εἶναι πάντα κοντὰ στὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ μεσιτεύει στὸν Υἱό της καὶ παρέδωσε τὴν πανάμωμη ψυχή της στὸν Κύριο.

Οἱ Ἀπόστολοι ἐναπόθεσαν τὴν Ἁγία Σορὸ τῆς Θεοτόκου σὲ «καινὸν μνημεῖον» στὴ Γεθσημανή. Ἐκεῖ ἡ Ἁγία Ἑλένη ἀργότερα ἔκτισε τὸ ναὸ τῆς Κοιμήσεως. Τρεῖς μέρες μετὰ τὴν κοίμηση κατέβηκε ὁ Κύριος μὲ τὴ συνοδεία τῶν Ἀρχαγγέλων Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ καὶ πλήθους ἀγγέλων. Ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ μὲ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου παρέλαβε τὴν Ἁγία Σορὸ τῆς Θεοτόκου καὶ ὅλοι μαζὶ ἀνῆλθαν στοὺς οὐρανούς. Ἡ θαυμαστὴ Μετάσταση τῆς Θεομήτορος εἶχε συντελεστεῖ. Τὸ ἱερὸ Σῶμα τῆς ἐνώθηκε πάλι μὲ τὴν ἁγνὴ ψυχή της.

Ὁ Ἀπόστολος Θωμὰς ἦταν ὁ μόνος ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους ποὺ εἶδε τὴ θαυμαστὴ Μετάσταση τῆς Θεοτόκου. Δὲν εἶχε μπορέσει νὰ παρευρεθεῖ στὴν κηδεία τῆς εὐρισκόμενος στὶς Ἰνδίες. Ἐκεῖ, μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες, καὶ ἐνῷ τελοῦσε τὴ Θεία Λειτουργία, βρέθηκε στὴ Γεθσημανὴ μὲ θαυμαστὸ τρόπο καὶ εἶδε ὅλα ὅσα συνέβησαν. Τότε παρακάλεσε τὴν Παναγία νὰ τοῦ δώσει γιὰ εὐλογία τὴ Ζώνη της. Καὶ ἐκείνη, καθὼς ἀνέβαινε στοὺς οὐρανούς, τοῦ ἔριξε τὸ Ἱερὸ κειμήλιο «πρὸς δόξαν ἀκήρατον, ἀνερχομένη Ἁγνή, χειρί σου δεδώρησαι τῷ ἀποστόλῳ Θωμὰ τὴν πάνσεπτον Ζώνην σου» ψάλλουμε στὸ ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς τῆς Καταθέσεως τῆς Τιμίας Ζώνης. 

  

 

 Ὁ Ἀπόστολος Θωμὰς στὴ συνέχεια πληροφόρησε καὶ τοὺς ὑπόλοιπους Ἀποστόλους γιὰ τὰ θαυμαστὰ αὐτὰ γεγονότα καὶ τοὺς ἔδειξε τὴν Ἁγία Ζώνη τῆς Παναγίας. Ἐκεῖνοι δοξολόγησαν τὸν Θεὸ καὶ τοῦ ζήτησαν νὰ τοὺς εὐλογήσει, καθὼς ἦταν ὁ μόνος ποὺ ἀξιώθηκε νὰ δεῖ τὴν ἔνδοξη Μετάσταση τῆς Θεοτόκου.

Τὴ διαφύλαξη τῆς Ἁγίας Ζώνης ἀνέλαβαν δύο φτωχὲς καὶ εὐσεβεῖς γυναῖκες στὰ Ἱεροσόλυμα, οἱ ὁποῖες φρόντιζαν τὴ Θεοτόκο. Παρέλαβαν μὲ εὐλάβεια τὸ ἱερὸ κειμήλιο καὶ ἀπὸ τότε τὸ ἔργο τῆς διαφύλαξής του συνέχιζε ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιὰ μία εὐλαβὴς παρθένος καταγόμενη ἀπὸ τὴν οἰκογένεια αὐτή.

Ἡ ἀνακομιδὴ τῆς Τιμίας Ζώνης καὶ ἡ μεταφορά της στὴν Κωνσταντινούπολη ἔγινε ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Ἀρκάδιο (395-408). Ἡ ὑποδοχὴ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου στὴ Βασιλεύουσα ἦταν λαμπρότατη. Ὁ αὐτοκράτορας κατέθεσε τὴν Τιμία Ζώνη τῆς Θεοτόκου σὲ λειψανοθήκη ποὺ ὀνόμασε «ἁγίαν σορόν» . Ἡ κατάθεση ἔγινε στὶς 31 Αὐγούστου, τελευταία μέρα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Στὴν πόλη τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου, τῆς ὁποίας Ὑπέρμαχος Στρατηγὸς καὶ Προστάτις ἦταν ἡ Θεοτόκος, θὰ φυλασσόταν πλέον ἡ Ἁγία Ζώνη τῆς Θεομήτορος.

Ἡ κόρη τοῦ Ἀρκάδιου, ἡ αὐτοκράτειρα Πουλχερία, ἀνήγειρε λαμπρὸ ναὸ πρὸς τιμὴ τῆς Παναγίας, τὸν περίφημο ναὸ τῆς Θεοτόκου τῶν Χαλκοπρατείων. (Χαλκοπράτεια ὀνομαζόταν ἡ συνοικία ὅπου κτίστηκε ὁ ναός• τὸ ὄνομά της ἡ συνοικία τὸ ἔλαβε ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἐκεῖ πρὶν κατασκευάζονταν καὶ πωλοῦνταν χάλκινα ἀντικείμενα). Στὸ ναὸ αὐτὸ ἡ αὐτοκράτειρα κατέθεσε τὴν Ἁγία Ζώνη τῆς Παναγίας. Ἡ ἴδια μάλιστα ἡ Πουλχερία κέντησε μὲ χρυσὴ κλωστὴ τὴν Τιμία Ζώνη διακοσμώντας τὴν. Ἡ χρυσὴ αὐτὴ κλωστὴ εἶναι εὐδιάκριτη καὶ σήμερα στὸ τμῆμα ποὺ φυλάσσεται στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου.

Ὁ αὐτοκράτορας Ἰουστίνος Β καὶ ἡ σύζυγός του Σοφία ἀνακαίνισαν τὸν ἱερὸ ναὸ τῶν Χαλκοπρατείων καὶ ἀνήγειραν ἐκεῖ καὶ τὸ παρεκκλήσιο τῆς Ἁγίας Σοροῦ• ἐκεῖ, μέσα σὲ λειψανοθήκη καὶ πάνω στὴν Ἁγία Τράπεζα, φυλασσόταν ἡ Τιμία Ζώνη τῆς Θεοτόκου.

Πλῆθος πιστῶν συνέρρεαν γιὰ νὰ τὴν προσκυνήσουν μὲ εὐλάβεια ζητώντας ἀπὸ τὴν Παναγία νὰ μεσιτεύσει μὲ τὶς πρεσβεῖες της στὸν Κύριο. Πλῆθος θαυμάτων ἐπιτέλεσε ἡ Τιμία Ζώνη. Ἄνθρωποι δυστυχισμένοι καὶ πονεμένοι βρῆκαν λύτρωση μὲ τὴ θαυματουργὴ δύναμη τοῦ ἁγίου λειψάνου. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ὑμνήθηκε ἀπὸ φημισμένους ἀνθρώπους τῆς ἐποχής• μὲ τὴ χάρη τῆς Παναγίας καθαγιάζει τοὺς πιστοὺς ποὺ προσέρχονται εὐλαβικὰ γιὰ νὰ τὸ προσκυνήσουν• τοὺς ἀνυψώνει ἀπὸ τὴ φθορά, τοὺς ἀπαλλάσσει ἀπὸ ἀσθένειες καὶ θλίψεις.

Στὴ συνέχεια ἡ Ἁγία Ζώνη τεμαχίστηκε καὶ τεμάχιά της μεταφέρθηκαν σὲ διάφορους ναοὺς τῆς Κωνσταντινούπολης. Μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Πόλης ἀπὸ τοὺς Σταυροφόρους τὸ 1204, κάποια τεμάχια ἁρπάχτηκαν ἀπὸ τοὺς βάρβαρους καὶ ἀπολίτιστους κατακτητὲς καὶ μεταφέρθηκαν στὴ Δύση. Ἕνα μέρος ὅμως διασώθηκε καὶ παρέμεινε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Πόλης ἀπὸ τὸν Μιχαὴλ Ἡ Παλαιολόγο. Φυλασσόταν στὸν ἱερὸ ναὸ τῆς Θεοτόκου τῶν Βλαχερνῶν. Ἡ τελευταία ἀναφορὰ γιὰ τὸ ἅγιο λείψανο εἶναι ἑνὸς ἀνώνυμου Ρώσου προσκυνητῆ στὴν Κωνσταντινούπολη μεταξύ του 1424 καὶ 1453.

Μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπὸ τοὺς Τούρκους τὸ 1453, εἶναι ἄγνωστο τί ἀπέγινε τὸ ὑπόλοιπο μέρος τῆς Ἁγίας Ζώνης στὴ συνέχεια. Ἔτσι τὸ μοναδικὸ σωζόμενο τμῆμα εἶναι αὐτὸ ποὺ φυλάσσεται στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου• μὲ ἐξαιρετικὰ περιπετειώδη τρόπο ἔφτασε ἐκεῖ.

 

Ὁ Ἅγιος Κωνσταντῖνος εἶχε κατασκευάσει ἕναν χρυσὸ σταυρὸ γιὰ νὰ τὸν προστατεύει στὶς ἐκστρατεῖες. Στὴ μέση του σταυροῦ εἶχε τοποθετηθεῖ τεμάχιο Τιμίου Ξύλου• ὁ σταυρὸς ἔφερε ἐπίσης θῆκες μὲ ἅγια λείψανα Μαρτύρων, καὶ ἕνα τεμάχιο τῆς Τιμίας Ζώνης. Ὅλοι οἱ βυζαντινοὶ αὐτοκράτορες ἔπαιρναν αὐτὸν τὸν σταυρὸ στὶς ἐκστρατεῖες. Τὸ ἴδιο ἔπραξε καὶ ὁ αὐτοκράτορας Ἰσαάκιος Β Ἄγγελος (1185-1195) σὲ μία ἐκστρατεία ἐναντίον τοῦ ἡγεμόνα τῶν Βουλγάρων Ἀσᾶν. Νικήθηκε ὅμως καὶ μέσα στὸν πανικὸ ἕνας ἱερέας τὸν πέταξε στὸ ποτάμι γιὰ νὰ μὴν τὸν βεβηλώσουν οἱ ἐχθροί. Μετὰ ἀπὸ μερικὲς μέρες ὅμως οἱ Βούλγαροι τὸν βρήκαν• ἔτσι πέρασε στὰ χέρια τοῦ Ἀσᾶν.

Οἱ Βούλγαροι ἡγεμόνες μιμούμενοι τοὺς Βυζαντινοὺς αὐτοκράτορες ἔπαιρναν μαζί τους στὶς ἐκστρατεῖες τὸ σταυρό. Σὲ μία μάχη ὅμως ἐναντίον τῶν Σέρβων ὁ βουλγαρικὸς στρατὸς νικήθηκε ἀπὸ τὸν Σέρβο ἡγεμόνα Λάζαρο (1371-1389). Ὁ Λάζαρος ἀργότερα δώρισε τὸ σταυρὸ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου μαζὶ μὲ τὸ τεμάχιο τῆς Τιμίας Ζώνης.

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς διασῴζουν καὶ μία παράδοση σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ἡ Τιμία Ζώνη τῆς Θεοτόκου ἀφιερώθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Ἰωάννη ΣΤ Καντακουζηνὸ (1341-1354), ὁ ὁποῖος στὴ συνέχεια παραιτήθηκε ἀπὸ τὸ ἀξίωμα, ἐκάρη μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Ἰωάσαφ καὶ μόνασε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου.

Τὰ θαύματα ποὺ πραγματοποίησε καὶ πραγματοποιεῖ ἡ Τιμία Ζώνη εἶναι πολλά. Βοηθᾷ εἰδικὰ τὶς στεῖρες γυναῖκες νὰ ἀποκτήσουν παιδί. Ἂν ζητήσουν μὲ εὐλάβεια τὴ βοήθειά της Παναγίας, τοὺς δίδεται τεμάχιο κορδέλας ποὺ ἔχει εὐλογηθεῖ στὴν λειψανοθήκη τῆς Ἁγίας Ζώνης• ἂν ἔχουν πίστη, καθίστανται ἔγκυες.
πηγή

Κατάθεση Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου

Η ανακομιδή της τίμιας Ζώνης της Θεοτόκου, άλλοι λένε ότι έγινε από το βασιλιά Αρκάδιο και άλλοι από το γιο του Θεοδόσιο τον Β'. Η μεταφορά έγινε από την Ιερουσαλήμ στην Κωνσταντινούπολη και την τοποθέτησαν σε μια χρυσή θήκη, που ονομάσθηκε αγία Σωρός. Όταν πέρασαν 410 χρόνια, ο βασιλιάς Λέων ο Σοφός άνοιξε την αγία αυτή Σωρό για τη βασίλισσα σύζυγο του Ζωή, που την διακατείχε πνεύμα ακάθαρτο. Όταν λοιπόν άνοιξε την αγία Σωρό, βρήκε την τίμια Ζώνη της Θεοτόκου να ακτινοβολεί υπερφυσικά. Και είχε μια χρυσή βούλα, που φανέρωνε το χρόνο και την ήμερα που μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Αφού λοιπόν την προσκύνησαν, ο Πατριάρχης άπλωσε την τιμία Ζώνη επάνω στη βασίλισσα, και αμέσως αυτή ελευθερώθηκε από το δαιμόνιο. Όποτε όλοι δόξασαν το Σωτήρα Χριστό και ευχαρίστησαν την πανάχραντη Μητέρα Του, η οποία είναι για τους πιστούς φρουρός, φύλαξ, προστάτις, καταφυγή, βοηθός, σκέπη, σε κάθε καιρό και τόπο, ήμερα και νύκτα.

Στη συνέχεια η Αγία Ζώνη τεμαχίστηκε και τεμάχιά της μεταφέρθηκαν σε διάφορους ναούς της Κωνσταντινούπολης. Μετά την άλωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους το 1204, κάποια τεμάχια αρπάχτηκαν από τους βάρβαρους και απολίτιστους κατακτητές και μεταφέρθηκαν στη Δύση. Ένα μέρος όμως διασώθηκε και παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη και μετά την απελευθέρωση της Πόλης από τον Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο. Φυλασσόταν στον ιερό ναό της Θεοτόκου των Βλαχερνών. Η τελευταία αναφορά για το άγιο λείψανο είναι ενός ανώνυμου Ρώσου προσκυνητή στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ του 1424 και 1453.

Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τούς Τούρκους το 1453, είναι άγνωστο τι απέγινε το υπόλοιπο μέρος της Αγίας Ζώνης στη συνέχεια. Έτσι το μοναδικό σωζόμενο τμήμα είναι αυτό που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου· με εξαιρετικά περιπετειώδη τρόπο έφτασε εκεί.

Ο Άγιος Κωνσταντίνος είχε κατασκευάσει έναν χρυσό σταυρό για να τον προστατεύει στις εκστρατείες. Στη μέση του σταυρού είχε τοποθετηθεί τεμάχιο Τιμίου Ξύλου· ο σταυρός έφερε επίσης θήκες με άγια λείψανα Μαρτύρων, και ένα τεμάχιο της Τιμίας Ζώνης. Όλοι οι βυζαντινοί αυτοκράτορες έπαιρναν αυτόν τον σταυρό στις εκστρατείες. Το ίδιο έπραξε και ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Β Ἄγγελος (1185-1195) σε μία εκστρατεία εναντίον του ηγεμόνα των Βουλγάρων Ασάν. Νικήθηκε όμως και μέσα στον πανικό ένας ιερέας τον πέταξε στο ποτάμι για να μην τον βεβηλώσουν οι εχθροί. Μετά από μερικές μέρες όμως οι Βούλγαροι τον βρήκαν· έτσι πέρασε στα χέρια του Ασάν.

Οι Βούλγαροι ηγεμόνες μιμούμενοι τούς Βυζαντινούς αυτοκράτορες έπαιρναν μαζί τους στις εκστρατείες το σταυρό. Σε μία μάχη όμως εναντίον των Σέρβων ο βουλγαρικός στρατός νικήθηκε από τον Σέρβο ηγεμόνα Λάζαρο (1371-1389). Ο Λάζαρος αργότερα δώρισε το σταυρό του Αγίου Κωνσταντίνου στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου μαζί με το τεμάχιο της Τιμίας Ζώνης.

Οι Άγιοι Πατέρες της Ιεράς Μονής διασώζουν και μία παράδοση σύμφωνα με την οποία η Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου αφιερώθηκε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου από τον αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ Καντακουζηνό (1341-1354), ο οποίος στη συνέχεια παραιτήθηκε από το αξίωμα, εκάρη μοναχός με το όνομα Ιωάσαφ και μόνασε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου.

Τα θαύματα που πραγματοποίησε και πραγματοποιεί η Τιμία Ζώνη είναι πολλά. Βοηθά ειδικά τις στείρες γυναίκες να αποκτήσουν παιδί. Αν ζητήσουν με ευλάβεια τη βοήθειά της Παναγίας, τούς δίδεται τεμάχιο κορδέλας που έχει ευλογηθεί στην λειψανοθήκη της Αγίας Ζώνης· αν έχουν πίστη, καθίστανται έγκυες.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος πλ. δ'

Θεοτόκε ἀειπάρθενε, τῶν ἀνθρώπων ἡ σκέπη, Ἐσθῆτα καὶ Zώνην τοῦ ἀχράντου σου σώματος, κραταιὰν τῇ πόλει σου περιβολὴν ἐδωρήσω, τῷ ἀσπόρῳ τόκῳ σου ἄφθαρτα διαμείναντα, ἐπὶ σοὶ γὰρ καὶ φύσις καινοτομεῖται καὶ χρόνος, διὸ δυσωποῦμέν σε, εἰρήνην τῇ πολιτείᾳ σου δώρησαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.

πηγή

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ

Τῌ ΛΑ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ
ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Μνήμη τῆς καταθέσεως τῆς τιμίας Ζώνης τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου.


Τῇ ΛΑ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, ἀνάμνησις τῆς ἐν τῇ Ἁγίᾳ σορῷ 
καταθέσεως τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου,
 ἐν τῷ σεβασμίῳ αὐτῆς οἴκῳ, τῷ ὄντι ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις,
 ἀνακομισθείσης ἀπὸ τῆς Ἐπισκοπῆς Ζήλας, ἐπὶ Ἰουστινιανοῦ
 τοῦ Βασιλέως. Ἔτι δὲ καὶ τοῦ γεγονότος θαύματος, 
διὰ τῆς ἐπιθέσεως τῆς Τιμίας Ζώνης εἰς τὴν βασιλίδα 
Ζωήν, τὴν σύζυγον Λέοντος τοῦ Βασιλέως.

Χρυσῆν κορωνίδ' οἷα, σεμνὴ Παρθένε,
Τῷ τοῦ χρόνου τίθημι σὴν Ζώνην τέλει.
Θέντο σορῷ Ζώνην πρώτῃ Πανάγνου Τριακοστῇ.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἀνακαινίσεως τοῦ ναοῦ τῆς
 Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ Νεωρίῳ.
Ταῖς τῆς ἀχράντου Μητρός σου πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, 
ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Η θανατηφόρος μάστιγα των ναρκωτικών (Αρχιμ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ιεροκήρυκας Ι. Μ. Πατρών)

Μερικά από τα πράγματα που έχουν δοθεί για το καλό του
ανθρώπου, αν χρησιμοποιηθούν με λογική και μέτρο, μπορούν
 να καλύψουν ζωτικές ανάγκες του. Αν, όμως, τα ίδια αυτά
 τα καταχρασθή, τότε αποβαίνουν καταστρεπτικά και ενίοτε
 εγκληματικά.

Έτσι τα φαρμακευτικά σκευάσματα η μορφίνη, η κοκαΐνη,
το όπιο, η ηρωίνη χρησιμοποιούνται άριστα ως φάρμακα
 στην Ιατρική. Όταν, όμως, τα ίδια αυτά φάρμακα χρησιμοποιηθούν
αλόγιστα, για μια ύπουλη τέρψη ή για καταπολέμηση της
αγχώδους ταραχής ή της καταθλίψεως, τότε προκαλούν
τρομερή καταστροφή στον ανθρώπινο οργανισμό και μπορεί
 να επιφέρουν ακόμη και αυτόν τον θάνατο.

Είναι πλέον παραδεκτό από όλους ότι η χειρότερη μάστιγα,
 η οποία απειλεί θανάσιμα την ανθρωπότητα, είναι οι
ναρκωτικές ουσίες. Εκατομμύρια ανθρώπων
– κυρίως νέοι στην ηλικία – έχουν υποδουλωθεί σ’ αυτές
και ημέρα με την ημέρα, ζώντας σε μία «ψευδαίσθηση»,
οδηγούνται με βεβαιότητα στον θάνατο.

Το νεοεμφανισθέν ναρκωτικό extasis, το οποίο διατίθεται
με αφθονία σε disco, «θερίζει» κυριολεκτικά τους νέους
 μας. Τα ναρκωτικά είναι ύπουλος εχθρός του ανθρώπου.
 Είναι εχθρός, ο οποίος στην αρχή δελεάζει. Φοράει τη
μάσκα της Φαρμακευτικής, της Ιατρικής ή ακόμη καί
της παραδεισιακής ζωής και παρασύρει κυρίως τη νεολαία μας.

Η διαχρονική εκτίμηση των επιστημόνων του Ερευνητικού
Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής (Ε.Π.Ι.Ψ.Υ.)
και του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης
για τα Ναρκωτικά (Ε.Κ.ΤΕ.Π.Ν) είναι ότι η χρήση νομίμων
και παρανόμων ουσιών γίνεται κυρίως από τη νεολαία και
 ειδικότερα από τους εφήβους των 14-18 ετών, οι οποίοι,
 και αν αργότερα πεισθούν να ενταχθούν σε προγράμματα
απεξαρτήσεως, διατηρούν στην ύπαρξή τους τα ίχνη της
 ψυχοσωματικής διαστροφής και καταστροφής μέχρι θανάτου.

Προ ετών νομοθετήθηκε η ελεύθερη χρήση των «μαλακών»
ναρκωτικών με το σκεπτικό ότι υπάρχουν «μαλακά» και «σκληρά»
 ναρκωτικά. Αυτό, όμως, απορρίπτεται διεθνώς. Στον Ο.Η.Ε. το
 1972 διατυπώθηκε η επιστημονική άποψη ότι ένας τέτοιος
διαχωρισμός δεν είναι εφικτός. Και τούτο γιατί εκείνος, ο οποίος
 θα χρησιμοποιήσει τα λεγόμενα «μαλακά» ναρκωτικά, σιγά-σιγά
 εθίζεται και καταλήγει στα «σκληρά», όπως ακριβώς συνέβη στην
 Ολλανδία, ... όπου αμέσως παρουσιάσθηκε έξαρση στη χρήση των
«σκληρών» ναρκωτικών. Για τον λόγο αυτό είναι παρακινδυνευμένο
 να υποδεικνύουμε τάχα τα «μαλακά» ναρκωτικά, για να
αποφύγουμε τα «σκληρά».

Στο ερώτημα γιατί κυρίως οι νέοι και οι νέες μας καταφεύγουν στις
 θανατηφόρες ουσίες, αφού γνωρίζουν a priori ότι οδηγούνται με
μαθηματική ακρίβεια στον θάνατο, δόθηκαν πολλές απαντήσεις από
 ειδικούς επιστήμονες και ειδικές επιστημονικές επιτροπές.

Ωστόσο, η αυθεντική και περισσότερο πειστική απάντηση δίνεται
 από την Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Οι νέοι και οι νέες μας απογοητεύθηκαν
από τον κόσμο της αδικίας, του μίσους, του ψεύδους, της απάτης
και του αμοραλισμού που τους στενεύει τον χώρο γύρω τους
και ασφυκτιούν.

Οι περισσότεροι από τους χρήστες είναι άνθρωποι χωρίς οικογένεια
και κοινωνική στοργή. Είναι αυτοί πού έχουν διεσπασμένη προσωπικότητα,
 χωρίς προσωπική ή οικογενειακή εσωτερική συνοχή. Είναι εκείνοι που
 ζουν χωρίς εμπιστοσύνη στον Πλάστη και Θεό τους. Ο καθηγητής
 Μαντζαρίδης γράφει: «Η φθορά και ο θάνατος ως στοιχεία της
παρούσης ζωής, δεν συνιστούν επιτίμια της οργής του Θεού,
 αλλ’ αποτελούν συνέπειες της από του Θεού μακρύνσεως του
ανθρώπου» (Παλαμικά, Θεσ/νίκη 1973, σελ. 49). Είναι οι νέοι και
 οι νέες, οι οποίοι δεν τροφοδοτούνται με ιδανικά και ως εκ τούτου
 γεύονται τον πνιγμό της πλήξεως και της ανίας. Ακόμη, η
ανασφάλεια, τα επαγγελματικά προβλήματα, η αστοργία των
μεγαλυτέρων, κυρίως, όμως, η κατάρρευση των δήθεν «αξιών»
 και τα σκοτεινά συμφέροντα οδηγούν τους νέους και τις νέες μας
 προς αυτή την καταστρεπτική διέξοδο που είναι θανατηφόρο
 αδιέξοδο (Βλ. Κ. Κωστόπουλου, Είσοδος στην οντολογική
αλήθεια, Πάτρα 2002, σελ. 176).

Γενικότερα το πρόβλημα των ναρκωτικών δεν είναι αποκομμένο
 από το ευρύτερο πρόβλημα της ταραγμένης εποχής μας.
 Η καταφυγή στα ναρκωτικά είναι – κατά την πεπλανημένη
αίσθηση, κυρίως των νέων μας – η ανεύρεση του χαμένου
παραδείσου, του νοήματος της ζωής.

Είναι, όμως, φρούδη προσδοκία. Είναι ένα μάταιο όνειρο που
 τελικά δεν πραγματώνεται. Τα ναρκωτικά δεν έχουν τη δύναμη
να πληρώσουν το υπαρξιακό και ηθικό κενό, γιατί δεν είναι η
 αλήθεια. Ο Μ. Βασίλειος τονίζει: «Δέδοται ημίν το του νου
 κριτήριον εις την της αληθείας σύνεσιν. Έστι δε η αυτοαλήθεια
 ο Θεός ημών» (επ. 233, PG 32, 865C).

Η Ορθόδοξος Εκκλησία κατέχει την αλήθεια και μέσω της
ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας της Ορθοδόξου ποιμαντικής τη
ς έχει τη δυνατότητα να ιατρεύσει τον πάσχοντα, πληρώνοντας
 το κενό του με την άκτιστη χάρη του Τριαδικού Θεού.

Η ζωή του σημερινού ανθρώπου έγινε μονοσήμαντη, μέσα στον
κλοιό του νεόφερτου και ξενόφερτου ήθους, προκαλώντας
– θα έλεγε ο Sartre – ναυτία και μόνο ναυτία.

Η διδασκαλία του Ενανθρωπήσαντος Λόγου του Θεού Πατρός είνα
ι εκείνη που προσφέρει ζωή, θανατώνοντας το θάνατο. Η βίωση
 της διδασκαλίας του Θεανθρώπου εντός του μυστικού Του
 Σώματος, της Εκκλησίας, κάνει τον άνθρωπο να βιώσει,
έξω από τα όρια της πεπερασμένης λογικής, το άπειρο μυστήριο
του Θεού και της ζωής. Της ζωής, πού ολοκληρώνει την
ανθρώπινη ύπαρξη και την προετοιμάζει για το αύριο,
για το αιώνιο, για το αληθινό νόημα του «υπάρχειν».

(Δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό ΑΧΑΪΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ, 
έκδοση της Ιατρικής Εταιρείας, Δυτικής Ελλάδος Πελοποννήσου
http://www.iedep.gr/images/stories/teuxi/issue2_2010.pdf)

πηγή

Η ενδεκάτη εντολή - π. Ανδρέας Aγαθοκλέους

πηγή

Ο Θεός θέλει να δώσει στους χριστιανούς ποταμούς ολόκληρους της αγάπης Του για να ξεδιψάσουν και στη συνέχεια να ξεδιψάσουν τον κόσμο Του. Αλλά εμείς αρκούμαστε με σταγόνες , οπότε ο άνθρωπος γύρω μας μένει στη δίψα του , προσπαθώντας να ξεδιψάσει με τη λάσπη της αμαρτίας. Και η τραγωδία είναι ότι '' χριστιανοί '' τον κατακρίνουν για την αναζήτηση της λυτρώσεως και της πληρώσεως με κάποιο φως ελπίδας μέσα στα μάταια του κόσμου. Μα είναι γεγονός ότι στο βάθος αυτή η αναζήτηση αποτελεί μια τάση και ελπίδα ευρέσεως του Θεού. Αν  οι '' χριστιανοί  '' είχαν φως θα έδιναν το πραγματικό φως και δεν θα κατέκριναν φαρισαϊκά τον αδελφό τους , όσο και αν η ζωή του τον ποιεί ένα νέο τελώνη ή πόρνη , άνθρωπο δυστυχισμένο. . .
Η ζωή ακολουθεί την πορεία της. Τα χρόνια φεύγουν . Ανυποψίαστοι ότι εν τη παρόδω του χρόνου ουσιαστικά εμείς φεύγουμε. '' Η Βασιλεία των Ουρανών βιάζεται , και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν '' ( Ματθ. ια΄, 12 ) . Όσοι προλάβουν να υπερβούν τον εαυτό τους και να αγαπήσουν , αυτοί θα δεχτούν  '' εν τη ογδόη ημέρα '' τον Νυμφίο και εραστή των ψυχών.Όσοι ασχολούνται ακόμη με την επιφανειακή τήρηση του νόμου , χωρίς την ερωτική αυτοπροσφορά , αυτοί θα περιμένουν μάταια την έλευση του Θεού και θα βυθίζονται όλο και βαθύτερα στην απόγνωση της ανέλπιδης αναμονής.

                                                      '' ΓΕΥΣΑΣΘΕ ΚΑΙ ΙΔΕΤΕ ''