Εγώ ονομάζομαι Τετάρτη και εγώ Παρασκευή.

Ο μοναχός Γαλακτίων Ιλίε, κοινοβιάτης στη μονή Συχάστρια της Ρουμανίας από το 1918, τηρούσε με ακρίβεια τη νηστεία.

Αν δεν τελείωνε τον μοναχικό του κανόνα, δεν έτρωγε τίποτα. Την Τετάρτη και την Παρασκευή νήστευε μέχρι το βράδυ, την ώρα που έβγαιναν τ’ αστέρια.

Τότε έκανε τον σταυρό του, ζητούσε συγχώρηση απ’ όλους, έπαιρνε αντίδωρο και ύστερα έτρωγε.

 -Γέροντα, του είπε ο μαθητής του, η μέρα είναι μεγάλη, κι εσύ ηλικιωμένος και αδύνατος. Δεν είναι καλύτερα να τρως το φαγητό σου νωρίτερα;

 
 -Κάποτε, αποκρίθηκε εκείνος, ένας άγιος είδε να πηγαίνουν κάποιο νεκρό στον τάφο. Μπροστά και πίσω των συνόδευαν δυό ωραίοι άγγελοι.  «Ποιοί είστε εσείς;» ρώτησε ο άγιος. 
«Εγώ ονομάζομαι Τετάρτη και εγώ Παρασκευή!» απάντησαν οι άγγελοι. «Ήρθαμε εδώ, με εντολή του Κυρίου, να βοηθήσουμε αυτή την ψυχή, γιατί σ’ όλη τη ζωή της νήστευε την Τετάρτη και την Παρασκευή για να τιμήσει τα Πάθη του Κυρίου.»   

Πηγή : Ενοριακή ζωή
Από τότε, συμπλήρωσε ο π. Γαλακτίων, δεν έφαγα ποτέ πια αυτές τις μέρες, για να με βοηθήσουν κι εμένα η Τετάρτη και η Παρασκευή την ώρα του θανάτου μου.

Απόσπασμα από το βιβλίο :Εμφανίσεις και θαύματα των Αγγέλων"Ι. Μ. Παρακλήτου Ωρωπού'

πηγή

H ΩΡΑ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ-ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ.

 Στα γεγγονότα μπήκαμε από τον Μά'ι'ο του 1948 οπότε ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ.Η επόμενη προφητεία εκπληρώθηκε την δεκαετία του 60

         με τον Αραβο-Ισραηλινό πόλεμο των 6 ημερών,οπότε άλλαξαν τα σύνορα στο Ισραήλ.Τον Ιούλιο του 1974 έγινε η Τουρκική εισβολή με τον Αττίλα 1 και   Αττίλα-2 στην Κύπρο και από τότε η Κύπρος διαχωρίστηκε σε Τουρκο-Κυπριακή και

 ΕλληνοΚυπριακή ώστε να γίνει κατά τα γεγγονότα της Μέσης Ανατολής το ρηθέν του Προφήτη Δανιήλ<<και εισελεύσονται εν αυτώ οι εκπορευόμενοι Κίτιοι και ταπεινωθήσεται-κεφ ια 30>>  (Κίτιοι είναι οι Ελληνοκύπριοι και ειδικότερα το αρχαίο Κίτιο είναι η σημερινή Λεμεσός που βρίσκεται η Βρετανική βάση στο Ακρωτήρι Λεμεσού) 

  Συνεχίζουμε με την εμφάνιση του γραμμωτού κώδικα στα προ'ι'όντα  την δεκαετία του 80,ώστε όσοι γεννήθηκαν μετά να μην τους κάνει αίσθηση ότι αυτός ο κώδικας είναι το 666.Έπεται η Τρίτη

 σάλπιγγα με το Τσέρνομπιλ το 1986 που επεξηγήθηκε από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Αυγουστίνο Καντιώτη και τον Γέροντα Πα'ί'σιο.Το 1991 είχαμε τον πρώτο πολεμο του Κόλπου(επέμβαση στο Ιράκ)που υπόκειται στις προφητείες της Αγίας Γραφής περί Βαβυλώνας(Προφήτες Ησα'ί'ας και

Ιερεμίας).Την ίδια εποχή έχουμε την ένωση της Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας ώστε να

  εκπληρωθεί η προφητεία που αναφέρει την Γερμανία ενωμένη στον Τρίτο Παγκόσμιο πόλεμο!      

Ενώ το 1992 καταρρέει η υπερδύναμη Σοβιετική Ένωση ώστε να εκπληρωθεί η προφητεία ότι η Ρωσία θα μας παραδώσει την Κωνσταντινούπολη.Αμέσως μετά αρχίζει η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας

(Αυστρία την αναφέρει ο Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός γιατί στην εποχή του η ΑυστροΟυγγαρία είχε τα συγκεκριμένα εδάφη ώστε να εκπληρωθεί η προφητεία πρώτα θα διαλυθεί η Αυστρία και μετά η Τουρκία) Ακολουθεί ο βομβαρδισμός από το ΝΑΤΟ στην Σερβία το 1999,μετά την απόσχιση του Κοσόβου,που ήταν η αιτία για τις κατοπινές αποσχίσεις σε Αμπχαζία,Ν.Οσετία,ενώ τώρα είδαμε το δημοψήφισμα στη Σκωτία,αλλά και την ανεξαρτησία που ζητά η Καταλονία από την Ισπανία.Το 2001

είχαμε την κατάρευση των Δίδυμων Πύργων στη Ν.Υόρκη,όπου αναφέρεται ο προφήτης Σοφονίας στο πρώτο του κεφάλαιο.Το μεγαλύτερο τρομοκρατικό κτύπημα όλων των εποχών,που θα φέρει την επέμβαση στο Αφγανιστάν και την δεύτερη επέμβαση στο Ιράκ το 2003,ώστε να εκπληρωθεί η προφητεία του Ιερεμία,ότι είναι εποχή καταπατήσεως στη Βαβυλώνα.Τα Αμερικάνικα στρατεύματα αποχώρησαν στην Ιορδανία το 2010!Είναι η χρονιά που η Ελλάδα μπαίνει στα μνημόνια .Τον Μάρτιο του 2011 γίνεται ηΝΑΤΟ'ι'κή επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη και ξεκινά ο πόλεμος στη Συρία.Το 2012 είχαμε την εναλλαγή στην εξουσία(Πρόεδρος-πρωθυπουργός)των Πούτιν-Μεντβέντεφ,ενώ το

 2013 είχαμε την ανάδειξη του νέου Πάπα Φραγκίσκου χωρίς να έχει πεθάνει ο προηγούμενως Πάπας Βενέδικτος,που οι Καθολικοί πιστεύουν ότι είναι ο τελευταίος Πάπας.Αμέσως μετά την επίσκεψη του

Πάπα στα Ιεροσόλυμα τον Μά'ι'ο του 2014 είχαμε την ανάδειξη των μουσουλμάνων-τζιχανιστών της ISIS(Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός:Τον Πάπα να καταράσθε αυτός θα είναι η αιτία) ακριβώς στα Κουρδικά εδάφη της Συρίας και του Β.Ιράκ ώστε να ανακινηθεί το Κουρδικό θέμα.Φέτος είχαμε και την απόσχιση της Κριμαίας που ενσωματώθηκε στη Ρωσία και τα πολεμικά γεγγονότα στην

Αν.Ουκρανία.Το καλοκαίρι μας απασχόλησε η Γάζα,ενώ αυτή την περίοδο σε καθημερινή βάση

  γίνονται επεισόδια έξω από το Τέμενος του Ομάρ.

Τον Σεπτέμβριο μετά από επίσημη ανακοίνωση του Προέδρου των ΗΠΑ,Μπάρακ Ομπάμα ξεκίνησαν

οι βομβαρδισμοί σε Ιράκ και Συρία.Βλέπουμε σταδιακά τους αλυτρωτικούς πόθους των Αλβανών

 στα Βαλκάνια,αφού ανακήρυξαν την Δημοκρατία της Ιλλυρίδας στα Σκόπια,ενώ προετοιμάζουν την Μεγάλη Αλβανία.      

  Βλέπουμε σταδιακά ότι μετά από 64 χρόνια εκπληρωμένων προφητειών,φέτος να υπάρχει μία επίσπευση γεγγονότων.          

  Το ΝΑΤΟ προετοιμάζεται στις Σκανδιναβικές χώρες,τις Βαλτικές χώρες και σε πολωνία-Ρουμανία-Βουλγαρία      

               για σύγκρουση με την Ρωσία ώστε μελλοντικά να εκπληρωθεί η προφητεία<<οι χώρες του Βορρά θα γίνουν όλες στάχτη>>και<< κραυγή πολέμου έρχεται από την Βουλγαρία>>.   zenjt

 

''ΑΠΟ ΤΟΝ Γ'Π'Π' ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΕΑ" (ΤΡΟΜΕΡΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΜΕΘΟΔΙΟΥ)

* ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΠΡΟΣΕΚΤΗ Η ΛΕΠΤΟΜΕΡΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ Γ.Π.Π ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΜΟΝΑΧΟ ΤΟΥ 3ου ΜΕΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ, ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΘΟΔΙΟΥ, ΟΠΟΥ ΠΡΟΟΡΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ, ΠΡΙΝ ΚΑΝ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΣΤΟ ''ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΤΕΡΕΩΜΑ'' ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ Η ΡΩΣΙΑ ΣΑΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΙΜΟ ΕΘΝΟΣ...

ΤΟΤΕ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟΞΑ, ΟΜΩΣ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΜΕ ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ...

 <<ΑΓΑΡ ΠΡΟΣ ΣΤΙΓΜΗΝ ΜΕΓΑΣ>>...

ΟΤΑΝ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΝΕΙ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ, ΘΑ ΕΠΙΤΕΘΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΕΞΙ ΜΙΛΙΑ, ΟΠΩΣ ΠΡΟΟΡΗΣΕ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ ...

Η ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΟΧΩΡΕΙ, ΣΥΜΠΤΥΣΣΕΤΑΙ...

ΤΟ ''ΞΑΝΘΟ ΓΕΝΟΣ'' (ΡΩΣΙΑ) ΔΡΑΤΤΕΤΑΙ ΤΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΕΝΑ ΤΩΝ ΔΑΡΔΑΝΕΛΛΙΩΝ...

Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΥΝΤΡΙΒΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΡΩΣΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΕΔΑΦΗ ΤΟ ΕΝΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΛΛΟ...

ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΟΝΤΑΙ ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΝΟΗΤΕΣ (ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ) ΠΟΥ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΕΔΑΦΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΗΦΘΕΙ...

  ΟΤΑΝ Ο ΡΩΣΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΙΣΒΑΛΛΕΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΘΑ ΑΝΑΚΟΨΕΙ ΤΗΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΠΡΟΕΛΑΣΗ ΤΟΥ, ΘΑ ΑΝΑΔΙΠΛΩΘΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΤΟΥΣ...
ΟΙ ΔΥΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΑΦΟΥ ΣΥΝΕΛΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΞΗ ΚΑΙ ΤΑΡΑΧΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΥΜΟ ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
(Ο ΘΥΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ''ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ'' ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΕΙ ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΣΟΦΗ ΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΑΜΙΧΘΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ ΣΑΝ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ), ΘΑ ΣΠΕΥΣΟΥΝ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΟΥΝ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΑΥΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΘΑ ΗΤΤΗΘΟΥΝ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ''ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ''...
Η ΡΩΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΤΗΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΗ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΛΑΣΗ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ...
ΜΕΣΑ ΣΕ 5,5 ΜΗΝΕΣ ΟΙ ΔΥΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ...
ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΥΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΑ ΘΑ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΣΕ 4 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ: ΣΤΗΝ ΕΦΕΣΟ, ΣΤΗΝ ΠΕΡΓΑΜΟ, ΣΤΗΝ ΜΕΛΑΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΒΙΘΥΝΙΑ.
ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΠΟΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΔΡΙΑΤΙΚΟ ΠΕΛΑΓΟΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ Η ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ...
ΑΛΛΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΘΑ ΚΑΤΕΛΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΒΟΡΕΙΑ ΤΗΣ 'ΠΟΛΗΣ' ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΟΥΝ 18 ΕΘΝΗ...
Ο ΠΙΟ ΤΡΟΜΕΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΕΣΠΑΣΕΙ ΣΤΗ ΞΗΡΑ, ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΒΙΑΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ...
ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΑ ΤΟΝ ΑΙΤΩΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΘΟΔΙΟ, ΤΑ ΝΕΚΡΑ ΣΩΜΑΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΒΟΥΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΜΠΟΛΕΜΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΥΣ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΝ!!
Ο ΛΕΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ ΟΤΙ <<ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΠΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΟΙ, ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΦΟΒΕΡΕΣ ΘΛΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΙ ΕΠΤΑ ΠΛΗΓΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΘΕΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ>>...
ΤΟΤΕ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΘΑ ΕΚΔΗΛΩΣΟΥΝ ΟΛΗ ΤΟΥΣ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝ ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΛΥΠΗΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΣΤΕΙ...
Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΑΓΓΕΛΟ ΣΤΗ ΓΗ, ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΜΟΡΦΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΑΝΤΑ ΕΝΑΡΕΤΟ ΚΑΙ ΕΥΣΕΒΗ ΙΩΑΝΝΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ''ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ'' ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...
   Ο ΕΥΣΕΒΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ...
ΑΦΟΥ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΣΗΜΕΙΑ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΛΕΟΝΤΑ ΤΟ ΣΟΦΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΘΟΔΙΟ, Ο 'ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ' ΟΠΩΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΑΡΑΣΙΟ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΕΝΕΡΓΗ ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ΤΟΥ...
ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΟ ΕΡΓΟ ΚΑΤΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘΟΥΣ ΤΟΥ ΔΥΟ 'ΕΝΣΑΡΚΩΜΕΝΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ'...
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΘΑ ΠΕΡΙΕΛΘΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΚΗΡΥΤΤΟΝΤΑΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΙΣΤΗΣ, ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ΜΕ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΛΛΗ ΚΑΙ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΓΑΛΗ...
ΟΣΟΙ ΛΑΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΘΑ ΠΑΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ...
ΤΟΣΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΟΡΝΕΑ ΣΑΡΚΟΦΑΓΑ ΝΑ ΚΑΤΑΦΑΓΟΥΝ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΠΤΩΜΑΤΑ...
ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΟΥΝ ΕΤΣΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΚΑΙ ΔΙΑΔΩΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ...
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΕΙΡΗΝΗ...
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ (Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ) ΛΕΕΙ ΟΤΙ:
<<ΘΗΣΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑ ΑΥΤΟΥ ΤΗΝ ΔΕΞΙΑΝ ΕΠΙ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΩΣΕΙ ΤΑ ΞΑΝΘΑ ΓΕΝΗ>>..
ΞΑΝΘΑ ΓΕΝΗ ΕΝΝΟΕΙ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ ...
ΟΙ ΑΓΓΛΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΥΝ ΜΕ ΚΑΛΟ ΜΑΤΙ ΤΗ ΝΕΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ...
ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΑ ΣΤΡΑΦΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟΛΟΙ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΔΕΞΙ ΤΟΥ ΧΕΡΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΟΥΝ ΕΤΣΙ ΕΝ ΡΙΠΗ ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΜΕ ΘΕΪΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΤΟΛΟΙ ΜΕ ΤΑ ΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ...
ΤΑ ΞΑΝΘΑ ΓΕΝΗ ΘΑ ΣΥΝΕΛΘΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΟΤΑΓΟΥΝ Σ' ΑΥΤΟΝ ΔΕΧΟΜΕΝΟΙ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ...
ΚΑΤΟΠΙΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΛΕΟΝΤΑ ΤΟ ΣΟΦΟ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΑ ΣΤΡΑΦΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΩΞΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΞΙΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ, ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ Κ.Τ.Λ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΑΡΕΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΕΥΑΡΕΣΤΗΣΑΝ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑ ΤΟΝ ΘΕΟ...
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΙΕΡΗ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ ΚΛΗΡΟΚΩΝ ΠΟΥ ΣΑΝ ΑΛΛΟΣ ΗΛΙΑΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΑΤΑΞΕΙ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΑ ΧΕΡΙΑ!!
 ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ...
 ΜΕΤΑ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΘΟΔΙΟ, ΘΑ ΕΙΡΗΝΕΥΣΕΙ ΤΑ''ΕΣΠΕΡΙΑ ΕΘΝΗ'', ΔΗΛΑΔΗ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ...
Η ΕΙΡΗΝΕΥΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ, ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΥ, ΜΑΣΩΝΙΣΜΟΥ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΥ, ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΘΕΪΣΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ, ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΜΙΑΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΙΛΙΑΣΜΟΥ (ΙΑΧΩΒΑΔΕΣ) ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΓΛΥΤΩΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΦΟΒΕΡΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ...
ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΜΙΑ ΠΙΣΤΗ, ΕΝΑΣ 'ΠΟΙΜΕΝΑΣ', ΕΝΑΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ...
ΣΤΗΝ ΑΣΙΑ Η ΝΕΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΕΙΡΗΝΗ ΔΕΝ ΚΑΤΟΡΘΩΘΗΚΕ ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ Η ΑΣΕΒΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΙΑ ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙ...
ΟΙ 'ΠΡΟΝΟΗΤΕΣ' ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ...
ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΘΑ ΕΛΘΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΒΡΕΙ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΟΥΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣ ΥΠΟΤΑΓΕΙ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΠΕΙΣΜΑ ΝΑ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΚΩΝ ΔΟΞΑΣΙΩΝ, ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ ΑΓΡΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΤΑΞΕΙ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ...
ΓΙΑ ΤΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΟΝΟ ΤΟ 1/3 ΠΟΥ ΘΑ ΒΑΠΤΙΣΘΕΙ ΘΑ ΣΩΘΕΙ...
 ΕΠΕΙΤΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΙΛΛΥΡΙΑΣ (ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ, ΑΛΒΑΝΙΑ) ΝΑ ΔΕΧΘΕΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ...
 ΥΣΤΕΡΑ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΥΣΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΠΑΘΕΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΛΕΟΝΤΑ ΤΟ ΣΟΦΟ ΘΑ ΕΡΗΜΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΣΦΑΓΕΣ...
ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΟΥΤΟΥ ΘΑ ΥΠΟΤΑΓΕΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΑΙΘΙΟΠΙΑ...
 ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΖΗΛΟ ΘΑ ΣΤΡΑΦΕΙ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΤΑΞΕΙ ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ ΟΠΟΙΟΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ ΣΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ...
ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟΤΕΡΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ: <<ΚΑΙ ΓΩΓ ΚΑΙ ΜΑΓΩΓ ΚΑΙ ΕΘΝΗ ΠΟΛΛΑ ΜΕΤ' ΑΥΤΩΝ ΩΣΕΙ ΑΜΜΟΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΔΙΑΝΑΣΤΗΣΟΝΤΑΙ, ΦΟΒΟΣ ΔΕ ΜΕΓΑΣ ΓΕΝΗΣΕΤΑΙ ΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ...
 ΤΟΤΕ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΛΑΥΣΕΙ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΒΗΣΕΤΑΙ ΠΥΡ ΕΞ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΑΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΓΕΝΗΣΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΓΑΛΗΝΗ ΕΝ ΟΛΗ ΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ>>...
ΤΑ ΕΘΝΗ ΑΥΤΑ, ΠΟΛΥΑΡΙΘΜΑ ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΜΜΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΟΜΙΛΕΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΙ ΛΕΕΙ:
<< ΚΑΙ Ο ΕΚΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΞΕΧΕΕ ΤΗΝ ΦΙΑΛΗ ΑΥΤΟΥ ΕΠΙ ΤΟΝ ΠΟΤΑΜΟΝ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΤΟΝ ΕΥΦΡΑΤΗ ΚΑΙ ΕΞΗΡΑΝΘΗ ΤΟ ΥΔΩΡ ΑΥΤΟΥ, ΙΝΑ ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ Η ΟΔΟΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΗΛΙΟΥ>>...
ΚΙΝΕΖΟΙ, ΙΝΔΟΙ, ΤΑΤΑΡΟΙ, ΜΟΓΓΟΛΟΙ, ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΙ, ΒΙΕΤΝΑΜΕΖΟΙ, ΘΙΒΕΤΙΑΝΟΙ, ΑΒΓΑΝΙΣΤΑΝΟΙ, ΠΕΡΣΕΣ, ΚΑΛΜΟΥΚΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΘΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΥΣΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ ΠΑΡΑΚΙΝΟΥΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΑΤΑΝΑ...
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ ΠΟΛΥ ΤΡΟΜΕΡΟ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ...
ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΣΤΡΑΤΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΜΕΣΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ...
ΓΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΙ ΘΕΡΜΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ, ΑΝ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΓΓΕΛΩΝ...
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΑ ΤΟΝ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΠΕΜΨΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ ΠΥΡ ΘΕΪΚΟ ΠΟΥ ΕΝ ΡΙΠΗ ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΝΙΣΕΙ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΓΗΣ...
ΘΑ ΣΤΕΡΙΩΣΕΙ ΕΤΣΙ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΕΙΣΤΡΕΨΕΙ ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΔΟΞΑ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΟΣΟ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ Η ΒΑΣΙΛΙΑΣ...
ΚΑΙ ΘΑ ΒΑΣΙΛΕΥΣΕΙ ΜΕ ΣΙΔΗΡΑ ΠΥΓΜΗ, ΜΕ ΑΚΡΑ ΔΙΑΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ...
ΟΛΕΣ ΣΧΕΔΟΝ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ, ΤΟΝΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΠΙΟ ΖΩΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑ ΑΥΤΗ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ Σ' ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ ΟΤΑΝ ΕΠΕΙΣΤΡΕΨΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΡΙΕΤΗ ΕΠΙΤΥΧΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΤΟΥ ΔΡΑΣΗ...
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΘΟΔΙΟΣ ΓΡΑΦΕΙ: << ΕΝ ΤΩ ΥΠΟΤΡΕΦΕΣΘΑΙ ΑΥΤΟΝ ΑΝΟΙΧΘΗΣΟΝΤΑΙ ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΕΣ ΠΛΟΥΤΙΣΩΣΙ ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΠΕΝΗΣ ΚΑΙ Η ΓΗ ΑΠΟΔΩΣΕΙ ΤΟΝ ΚΑΡΠΟΝ ΑΥΤΗΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΠΛΑΣΙΟΝΑ...>>
Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΛΕΑ ΜΑΝΟΥΗΛ ΑΝΑΦΕΡΕΙ:
<< ΤΟΤΕ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΕΛΘΕΙΝ ΕΝ ΤΗ ΠΟΛΕΙ, ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΑΝΟΙΧΘΗΣΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΕΣΤΙ  ΧΡΥΣΟΣ Η ΑΡΓΥΡΟΣ ΦΑΝΕΡΩΘΗΣΟΝΤΑΙ...
ΤΟΣΟΥΤΟΝ Δ' ΕΣΤΑΙ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΤΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ, ΩΣΤΕ ΡΙΠΤΕΙΝ ΚΑΙ ΕΝ ΤΗ ΓΗ ΜΕΡΟΣ ΕΚΕΙΝΟΥ, ΑΧΡΗΣΤΙΑΣ  ΕΝΕΚΕΝ, ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΑΓΑΛΛΙΑΣΗΣ ΕΣΤΑΙ ΕΝ ΟΛΩ ΤΩ ΚΟΣΜΩ ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΕΣΤΑΙ Ο ΑΔΙΚΩΝ Η Ο ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΟΣ...>>
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΑΜΩΣ ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ:
<<ΙΔΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΛΕΓΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΡΟΤΡΕΥΣ ΘΕΛΕΙ ΦΘΑΣΕΙ ΤΟΝ ΘΕΡΙΣΤΗΝ ΚΑΙ Ο ΛΙΝΟΒΑΤΗΣ ΤΟΝ ΣΠΕΙΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΑ Ο ΘΕΛΟΥΣΙ ΣΤΑΛΑΞΕΙ ΓΛΕΥΚΟΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΘΕΛΟΥΣΙ ΡΕΕΙ ΑΓΑΘΑ>>...
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ΠΡΟΟΡΕΙ:
<< ΚΑΛΟΤΥΧΟΣ ΟΠΟΙΟΣ ΖΗΣΕΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ...
ΘΑ ΤΡΩΕΙ ΜΕ ΑΣΗΜΕΝΙΟ ΚΟΥΤΑΛΙ...
ΘΑ ΖΗΣΕΙ Ο ΛΥΚΟΣ ΜΕ ΤΟ ΑΡΝΙ...>>
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ:
<< ΕΣΟΝΤΑΙ ΓΑΡ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΣΦΟΔΡΑ ΚΑΙ ΕΝ ΓΑΛΗΝΗ ΒΑΘΕΙΑ, ΕΣΘΙΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΙΝΟΝΤΕΣ...
ΔΙΚΗ ΟΥΚ ΕΣΤΑΙ ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΑΥΤΟΥ ΑΛΛ' ΟΥΤΕ Ο ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΟΣ ΠΤΗΞΕΙ ΓΑΡ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΑΣΑ Η ΓΗ ΚΑΙ ΠΑΣ ΧΡΥΣΟΣ, ΟΣ ΕΣΤΙΝ ΕΝ ΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΟΠΩ ΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟΣ, ΝΕΥΣΕΙ ΘΕΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΣΕΤΑΙ ΤΩ ΒΑΣΙΛΕΙ ΕΚΕΙΝΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΣΚΟΡΠΙΣΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΤΟΙΣ ΧΡΟΙΑΝ ΕΧΟΥΣΙ...
ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΙΣΩΣΙΝ ΟΙ ΜΕΓΙΣΤΑΝΕΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΕΣΟΝΤΑΙ ΩΣ ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΝΗΤΕΣ ΩΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ...>>
ΤΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΩΣΕΙ Η ΓΗ, Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΧΟΛΕΙΩΝ, ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΩΝ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ, ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΩΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΕΙ ΙΕΡΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ...
Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΘΑ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΞΑΝΑΚΤΙΣΘΕΙ ΕΚ ΝΕΟΥ, ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΛΑΜΠΕΡΗ ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ''ΟΙΚΟΣ ΔΟΞΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ'' ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΥΣΕΙ ΠΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΠΟΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΕΒΕΙΑΣ...
ΘΑ ΑΝΑΚΗΡΥΧΘΕΙ ΠΑΛΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ...
ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΡΗ ΘΑ ΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΄ΠΟΛΗ' ΝΑ ΔΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΚΙ ΕΚΛΕΚΤΟ ΒΑΣΙΛΙΑ...
ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΔΕ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΕΙ ΘΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ << ΕΑΥΤΟΥ ΚΑΤΑΘΥΜΙΟΝ>>, ΤΗ ΛΥΣΗ ΔΗΛΑΔΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΙΩΝ ΤΟΥ, ΜΑΡΤΥΡΕΙ Ο ΛΕΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ...
ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΠΙΑ, ΜΑΡΤΥΡΕΙ Ο ΜΕΘΟΔΙΟΣ: << ΤΑ ΔΕ ΟΠΛΑ ΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΓΕΝΗΣΟΝΤΑΙ ΩΣ ΑΡΟΤΡΑ ΚΑΙ ΔΡΕΠΑΝΑ>>...
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑ ΑΥΤΗ ΕΠΟΧΗ ΘΑ ΠΑΥΣΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΣΟΥΝ...
ΑΣΕΜΝΑ ΘΕΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΩΛΕΣ ΓΕΝΙΚΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ...
ΟΛΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΤΙ, ΘΑ ΑΠΟΠΝΕΟΥΝ ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ...
ΤΕΛΟΣ ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ, ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ...
Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΘΑ ΔΙΑΡΚΕΣΕΙ 35 ΕΤΗ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΑΞΙΩΘΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΘΑ ΚΑΤΟΡΘΩΣΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ!!! 
  πηγή

ΠΑΤΕΡ ΕΛΠΙΔΙΟΣ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΤΩΡΑ ΝΑ ΜΑΣ ΛΟΙΔΟΡΟΥΝ. ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΛΗΣΜΟΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΙΤΣΑ ΜΑΣ

Για άλλη μια φορά ο Πάτερ Ελπίδιος μέσα από τα λόγια του προσπαθεί να δώσει ελπίδα και κουράγιο σε όλους τους Έλληνες που βιώνουν τις τρομακτικές συνέπειες της κρίσης.
Μόνο όσοι μείνουν κοντά στο θεό θα καταφέρουν να ξεπεράσουν τη κρίση ευκολότερα. Ο θεός δεν θ΄αφήσει την Ελλάδα μας και όταν έρθει η ώρα θα δώσει το δίκιο στην αδικία.
Κάνει μεγάλη αναφορά για τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας και της Κύπρο όπου τα κοράκια της Ευρωπαϊκής Ένωσης με δόλο θέλουν να τα κατακτήσουν βάζοντας μπροστά την Τουρκία ως αιτία.
Και αφού οι Ευρωπαίοι κατακλέψουν την Ελλάδα και την Κύπρο τότε θα επέλθει η μεγάλη φαγωμάρα μεταξύ των μεγάλων. Τότε μεγάλα κράτη θα καταρρεύσουν οικονομικά και την Ελλαδίτσα που κορόιδευαν και λοιδορούσαν θα τη λησμονούν.
Δείτε τα πάρα πολύ ωραία βίντεο.

 πηγή

Γιατί πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας βοηθάει, αφού ξέρει τις ανάγκες μας ( Γέροντας Παϊσιος )

– Γέροντα, γιατί πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας βοηθάει ,αφού ξέρει τις ανάγκες μας;
– Γιατί υπάρχει ελευθερία. Και μάλιστα, όταν πονάμε για τον πλησίον μας και Τον παρακαλούμε να τον βοηθήση, πολύ συγκινείται ο Θεός ,γιατί τότε επεμβαίνει, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο. Ο Θεός έχει όλη την καλή διάθεση να βοηθήση τους ανθρώπους που υποφέρουν. Για να τους βοηθήση όμως, πρέπει κάποιος να Τον παρακαλέση. 
Γιατί, αν βοηθήση κάποιον ,χωρίς κανείς να Τον παρακαλέση, τότε ο διάβολος θα διαμαρτυρηθεί και θα πη: « Γιατί τον βοηθάς και παραβιάζεις το αυτεξούσιο; Αφού είναι αμαρτωλός, ανήκει σε εμένα » . Εδώ βλέπει κανείς και την μεγάλη πνευματική αρχοντιά του Θεού, που ούτε στον διάβολο δίνει το δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί. Για αυτό θέλει να Τον παρακαλούμε, για να επεμβαίνη – και θέλει ο Θεός να επεμβαίνη αμέσως, αν είναι για το καλό μας – , και να βοηθάη τα πλάσματά Του ανάλογα με τις ανάγκες τους. Για τον κάθε άνθρωπο ενεργεί ξεχωριστά, όπως συμφέρει στον καθέναν καλύτερα.
Ο Θεός λοιπόν αλλά και οι Άγιοι για να βοηθήσουν ,πρέπει ο ίδιος ο άνθρωπος να το θέλη και να το ζητά ,αλλιώς δεν επεμβαίνουν. Ο Χριστός ρώτησε τον παράλυτο: « Θέλεις υγιής γενέσθαι; » . Αν δεν θέλη ο άνθρωπος ,το σέβεται ο Θεός. Αν κάποιος δεν θέλη να πάη στον παράδεισο, ο Θεός δεν τον παίρνει. Εκτός αν ήταν αδικημένος και είχε άγνοια, οπότε δικαιούται την θεία βοήθεια. Διαφορετικά , δεν θέλει να επέμβη ο Θεός. Ζητά κανείς βοήθεια και ο Θεός και οι Άγιοι την δίνουν. Μέχρι να ανοιγοκλείσης τα μάτια σου ,έχουν κιόλας βοηθήσει. Μερικές φορές δεν προλαβαίνεις ούτε να τα ανοιγοκλείσης . Τόσο γρήγορα βρίσκεται ο Θεός δίπλα σου.
« Αιτείτε και δοθήσεται » , λέει η Γραφή. Αν δεν ζητάμε βοήθεια από τον Θεό , θα σπάζουμε τα μούτρα μας. Ενώ, όταν ζητάμε την θεία βοήθεια , ο Χριστός μας δένει με ένα σχοινάκι και μας συγκρατεί. Φυσάει ο αέρας από εδώ-εκεί ,αλλά, επειδή είμαστε δεμένοι, δεν κινδυνεύουμε. Όταν όμως ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει ότι ο Χριστός είναι που τον κρατάει, λύνεται πλέον από το σχοινάκι και τον χτυπούν οι άνεμοι από δω κι από κει και ταλαιπωρείται.
Να ξέρετε, μόνον τα πάθη και οι αμαρτίες είναι δικές μας . Ό,τι καλό κάνουμε είναι από τον Θεό, ό,τι ανοησίες κάνουμε είναι δικές μας. Λίγο η Χάρις του Θεού να μας αφήση, τίποτε δεν μπορούμε να κάνουμε. Όπως στην φυσική ζωή , λίγο το οξυγόνο να μας πάρη ο Θεός ,αμέσως θα πεθάνουμε, έτσι και στην πνευματική ζωή , λίγο αν μας αφαιρέση την θεία Χάρη, πάει, χαθήκαμε.
Μια φορά ένιωθα στην προσευχή μια αγαλίαση. Ώρες στεκόμουν όρθιος και δεν ένιωθα καθόλου κούραση . Όσο προσευχόμουν, ένιωθα μια γλυκιά ξεκούραση ,κάτι που δεν μπορώ να το εκφράσω. Ύστερα μου πέρασε ένας λογισμός ανθρώπινος : Επειδή μου λείπουν δυο πλευρά και εύκολα κρυώνω, σκέφθηκα, για να μην χάσω αυτήν την κατάσταση και να προχωρήσω όσο πάει, να πάρω ένα σάλι, να τυλιχθώ, μήπως αργότερα κρυώσω. Μόλις δέχθηκα αυτόν τον λογισμό, αμέσως σωριάστηκα κάτω. Έμεινα πεσμένος κάτω μισή ώρα περίπου και μετά μπόρεσα να σηκωθώ να πάω στο κελλί να ξαπλώσω. Προηγουμένως ,όσο προχωρούσα στην προσευχή ,ένιωθα σαν ένα πούπουλο , ένα ελάφρωμα ,μια αγαλίαση, που δεν εκφράζεται.
Μόλις όμως δέχθηκα αυτόν τον λογισμό, σωριάσθηκα κάτω. Αν έφερνα έναν υπερήφανο λογισμό και έλεγα λ.χ. « ζήτημα είναι ,αν υπάρχουν δύο-τρεις σε τέτοια κατάσταση » , τότε είναι που θα πάθαινα ζημιά. Σκέφθηκα ανθρώπινα ,όπως σκέφτεται ο κουτσός να πάρη τα δεκανίκια του , όχι δαιμονικά. Ήταν ένας φυσικός λογισμός , αλλά και πάλι είδες τι έπαθα.
Το μόνο που έχει ο άνθρωπος είναι μια διάθεση και ανάλογα με αυτήν τον βοηθάει ο Θεός. Για αυτό λέω, όσα αγαθά έχουμε είναι δώρα του Θεού. Τα έργα μας είναι μηδέν και οι αρετές μας είναι μια συνέχεια από μηδενικά. Εμείς θα προσπαθούμε να προσθέτουμε συνέχεια μηδενικά και να παρακαλούμε τον Χριστό να βάλη την μονάδα στην αρχή, για να γίνουμε πλούσιοι. Εάν δεν βάλη τη μονάδα ο Χριστός στην αρχή, χαμένος ο κόπος.
Γέροντας Παϊσιος

πηγή

ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Έφθασε στην τελική ευθεία ο Οικουμενισμός με τα όσα βήματα έκανε ο Αιρεσιάρχης «Πατριάρχης». Σε ένα μήνα η συνάντηση Πάπα και Βαρθολομαίου θα καταλήξει σε σχίσμα στην Ορθοδοξία. Η πλάνη και η αίρεση τοῦ Κων/λεως έφθασε στο άκρον άωτον τῆς απιστίας και αποστασίας από την Αλήθεια.
Μιά και οι «φύλακες» κοιμώνται, καλή συνάντηση στις κατακόμβες!
Παραθέτω σχετικό ενημερωτικό του κ. Νικολάου Χειλαδάκη.


ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ «ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ» ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ Ο ΠΑΠΑΣ
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Πολύ σημαντικό και ιστορικό ταξίδι θα πραγματοποιήσει στις 28-30 Νοεμβρίου ο Πάπας της Ρώμης στην Τουρκία, σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Milliyet, με βασικό σκοπό, (amacını), την ένωση των «εκκλησιών», (Kiliselerin Birleşmesi Teması Ön Planda), θέμα που προωθείται, όπως τονίζεται και από τον Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές από την Άγκυρα, το πρόγραμμα του Πάπα κατά την διήμερη επίσκεψη του στην Τουρκία θα περιλαμβάνει την πρώτη μέρα άφιξη στην τουρκική πρωτεύουσα. Αμέσως θα μεταβεί στο μαυσωλείο του Κεμάλ Ατατούρκ όπου και θα καταθέσει στεφάνι τιμώντας τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας και για τους χριστιανούς της Ανατολής, τον μεγάλο σφαγέα τους. Στη συνέχεια θα έχει ιδιαίτερη συνάντηση με τον πρόεδρο, Ταΐπ Ερντογάν, τον πρωθυπουργό, Αχμέτ Νταβούτολγου και μετά θα συναντηθεί με τον θρησκευτικό ηγέτη της Τουρκίας, αρχιμουφτή Μεχμέτ Γκιορμέζ. Μετά από αυτές τις συναντήσεις θα μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη και θα έχει την ιστορική συνάντηση με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Η επίσκεψη αυτή του Πάπα της Ρώμης στην Τουρκία, όπως αναφέρουν οι Τούρκοι, είναι η δεύτερη με Πατριαρχεύοντα τον Βαρθολομαίο μετά τη επίσκεψη του Πάπα το 2006, όπου και τότε τον είχε υποδεχτεί ο Πατριάρχης. Το ενδιαφέρον είναι ότι στις τουρκικές ανακοινώσεις οι οποίες επικαλούνται πηγές της Ρώμης, αναφέρεται με σαφήνεια ότι οι δυο θρησκευτικοί ηγέτες θα συμπροσευχηθούν και θα τελέσουν από κοινού θεία λειτουργία στον ιερό ναό του Αγίου Ανδρέα.
Η τουρκική εφημερίδα επικαλείται την επίσημη ιστοσελίδα του Βατικανού η οποία σχολιάζοντας πρόσφατη συνάντηση του Πάπα με μια αντιπροσωπεία του Παπικού Κέντρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Oriental Lümen Vakfı, αναφέρει ότι ο Ποντίφικας έκανε δήλωση για προσεχή επίσκεψη του στην Τουρκία και την συνάντηση του με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Στην δήλωση αυτή ο Πάπας τόνισε ότι θα γίνει το μεγάλο και πολύ σημαντικό βήμα για την άρση και των τελευταίων εμποδίων για την ένωση των «εκκλησιών», η οποία άρχισε το 1054 με τα γνωστά τότε ιστορικά γεγονότα και τα ανάθεμα μεταξύ των δυο Πατριαρχείων, της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης. Όπως αναφέρεται, η συνάντηση αυτή είναι συνέχεια μιας μεγάλης προσπάθειας που άρχισε από το 1962 και κορυφώθηκε πριν από λίγο καιρό με την συμπροσευχή των δυο θρησκευτικών ηγετών στα Ιεροσόλυμα, στις 25 Μαΐου, συμπροσευχή που θεωρείται από το Βατικανό σταθμός στην πορεία της ένωσης των «εκκλησιών».
Όπως φαίνεται σύμφωνα ακόμα και με τα τουρκικά δημοσιεύματα, καθώς η Τουρκία επίσημα θα φιλοξενήσει τον Πάπα, οι εξελίξεις για την λεγομένη ένωση επιταχύνονται. Ο Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης φέρεται αποφασισμένος μαζί με τον Πάπα να ξεπεράσουν όλα τα εναπομείναντα κατά τους πρωταγωνιστές αυτής της συνάντησης, εμπόδια. Δηλαδή η ένωση των εκκλησιών προ των πυλών του Φαναρίου;
Αλήθεια τι έχουν να σχολιάσουν για όλα αυτά, κληρικοί και λαϊκοί, όσοι ακόμα πιστεύουν ότι είναι μελη της Μιας Αγίας Καθολικής και Ορθόδοξης Εκκλησιάς ; Τι έχουν να πουν για την επερχόμενο θρίαμβο του Οικουμενισμού, καθώς ήδη έχουν παραβιαστεί και διαρραγεί όλοι οι κανόνες της εκκλησίας χάριν της αποκαλουμένης ένωσης των «εκκλησιών» ; Οι καμπάνες θα χτυπήσουν στο Φανάρι, αλλά το χτύπημα θα είναι χαρμόσυνο, ή ολέθριο και επιθανάτιο ;
Τα «σημεία των καιρών» δεν είναι πια σημεία. Έχουν γίνει χιονοστιβάδα που απειλεί να μας πλακώσει όλους.



Αρχική Πηγή: εδώ
Το μεταφέραμε απο: εδώ

Ο σίτος και τα κόλλυβα στην Ορθόδοξη Λατρεία

Στοιχείο της μεσογειακής διατροφής και ανά τους αιώνες βασικό προϊόν για την ενδιαίτηση του ανθρώπου αποτελεί ο σίτος, το ευλογημένο σιτάρι, η παραγωγή του οποίου καθόρισε την τύχη και την πορεία πολλών λαών, όπως του Βυζαντινού Κράτους μετά την αραβική εξάπλωση στην Αίγυπτο, τον βασικό σιτοβολώνα του Βυζαντίου. Ο σίτος τυγχάνει υψηλής αναγνώρισης από τον λαό και συνδέεται άμεσα με πολλές παραδόσεις, τις οποίες μελετά και διαφυλάσσει η επιστήμη της λαογραφίας. Οι προχριστιανικές θρησκείες χρησιμοποιούν τον σίτο στη λατρεία τους, είτε ως προσφορά στις θεότητες των εθνικών ή ανατολικών θρησκευμάτων, είτε ως άρτο στην πρόθεση των άρτων του Ναού των Ιεροσολύμων ή άζυμα προς βρώση στο πασχάλιο δείπνο της ιουδαϊκής θρησκείας.

            Ο σίτος δεν είναι άγνωστος στην Ορθόδοξη Λατρεία. Ο ίδιος ο Κύριος ευλόγησε το γέννημα του σίτου, τον άρτο, στο θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και των δύο ιχθύων και παρέβαλε τον Λόγο του Θεού με σίτο στην παραβολή του Καλού Σπορέα. Χρησιμοποίησε επίσης, τον άρτο στην ιδρυτική για τη Θεία Ευχαριστία βραδιά του Μυστικού Δείπνου, καθαγιάζοντάς τον σε Σώμα Του. Από εκείνη την ημέρα, ο άρτος, δηλαδή το προϊόν του σίτου, έλαβε ιδιαίτερη θέση στη λατρεία της Εκκλησίας, ταυτιζόμενος στη συνείδησή του λαού με το Σώμα του Χριστού, ακόμα και στην καθημερινή, οικιακή βρώση του.

            Η χρήση του σίτου στη λατρεία δεν περιορίζεται μόνο στη Θεία Ευχαριστία ή στην ακολουθία της αρτοκλασίας, όπου ο σίτος έχει αλεσθεί σε άλευρο και έχει επεξεργασθεί κατάλληλα σε ένζυμο άρτο, σύμφωνα με την παράδοση του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου σχετικά με την τέλεση του Μυστικού Δείπνου. Παράλληλα, ο σίτος ευλογείται και διανέμεται προς αγιασμό των πιστών ακόμα και με την αρχική, ανεπεξέργαστη μορφή του ή ψημένος.

            Ο σίτος, άλλοι καρποί, όπως οι ελαίες, τα σταφύλια, τα ρόδια, διάφοροι ξηροί καρποί (αμύγδαλα, καρύδια, φιστίκια), αλλά και είδη, όπως το γάλα, το μέλι, το τυρί, τα ωά κ.λπ. προσφέρονται από τους πιστούς στην Εκκλησία αμέσως μετά την πρώτη συγκομιδή ή σε διατεταγμένες ημέρες του εκκλησιαστικού έτους, ώστε να ευλογηθούν και να καταναλωθούν με την ευλογία του Θεού. Υπάρχει μάλιστα, ειδική ευχή για την ευλογία των απαρχών των καρπών, πράξη η οποία μνημονεύεται ήδη από τον Γ’ αι. μ.Χ., στο η’ βιβλίο των Αποστολικών Διαταγών. Αντίστοιχες ευχές απαντώνται για την ευλογία της σποράς τους, ώστε να ανθίσουν και να αποδώσουν καρπούς, για την ευλογία της συγκομιδής τους αλλά και υπέρ όσων συνεργούν σε αυτή. Ειδικότερες ευχές έχουν συγγραφεί για την ευλογία του θερισμού των σιτηρών και του τρύγου των αμπελιών.

            Οι απαρχές προσφέρονταν στην αρχαϊκή Εκκλησία μαζί με τον ευχαριστιακό άρτο και οίνο. Η πρώιμη αυτή συνήθεια, η οποία βασίζεται στη προχριστιανική θρησκευτικότητα, περιορίστηκε δραστικά πολύ νωρίς, με τον γ’ Αποστολικό Κανόνα, ο οποίος απαγόρευε την ανάμειξη των απαρχών με τα ευχαριστιακά δώρα, αλλά επέτρεπε την ευλογία νέων χίδρων, δηλαδή σταχυών σίτου, και σταφυλιών σε συγκεκριμένες ημέρες του έτους, μετά από τη συγκομιδή τους. Την απαγόρευση προσφοράς απαρχών στη Θεία Ευχαριστία ορίζει επίσης, ο λγ’ κανόνας της εν Καρθαγένη Συνόδου και ο κη’ κανόνας της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, τονίζοντας, ότι η ευλογία των απαρχών πρέπει να τελείται κεχωρισμένα από τη Θεία Ευχαριστία.

            Η ευλογία των απαρχών βασίζεται σε θαύμα του αγίου Θεοδώρου του Τήρωνα, ο οποίος απέτρεψε τους χριστιανούς να μιανθούν σε περίοδο νηστείας από τη βρώση ειδωλοθύτων, δηλαδή  προσφορών, οι οποίες είχαν θυσιασθεί στα είδωλα, που είχε προωθήσει στην αγορά ο αυτοκράτορας Ιουλιανός ο Παραβάτης, στο πλαίσιο του εναντίον της Εκκλησίας διωγμού του. Ο άγιος υπέδειξε στους πιστούς να τραφούν με εψημένο σίτο, τον γνωστό και ως κόλλυβα, ώστε να μην μιανθούν από τις ειδωλολατρικές προσφορές. Η ευλογία των κολλύβων, δηλαδή του σίτου και άλλων καρπών, καθιερώθηκε έκτοτε, στη μνήμη του αγίου Θεοδώρου, αλλά και σε μνήμες άλλων αγίων, προς τιμή τους. Υπάρχει μάλιστα, ειδική ευχή για την ευλογία τους. Η προσφορά κολλύβων μνήμης αγίων ερμηνεύεται συμβολικά από τον Συμεών Θεσσαλονίκης. Τα κόλλυβα προσφέρονται στις μνήμες των αγίων, καθώς και αυτοί αποτελούν άγιο καρπό, τα λείψανά τους ενταφιάζονται στη γη σαν τον σπόρο και θα αναστηθούν εν Χριστώ, όπως ακριβώς ανθίζει ο σπόρος των καρπών, αφού πρώτα κατατεθεί στη γη και καταστραφεί.

            Ο σίτος χρησιμοποιείται στα κόλλυβα προς τιμή των αγίων και υπέρ υγείας όσων τα προετοιμάζουν και τα προσφέρουν. Χρησιμοποιείται παράλληλα, και στα μνημόσυνα των κεκοιμημένων, τα οποία τελούνται σε συγκεκριμένες ημέρες (τρίμερα, εννιάμερα, τεσσαρακονθήμερα, τριμηνιαία, ετήσια κ.λπ.) από την κοίμηση κάθε πιστού. Η ευλογία των νεκρώσιμων κολλύβων, τα οποία αποτελούνται από σίτο και άλλους καρπούς, λειτουργούν συμπληρωματικά της μνημόνευσης του ονόματος του κεκοιμημένου στη Θεία Ευχαριστία και την εξαγωγή μερίδας στο δισκάριο κατά τη προσκομιδή, υπέρ της ανάπαυσης της ψυχής του πιστού.

            Τα κόλλυβα των μνημοσύνων αποτελούν σύμβολο της ανάστασης των νεκρών, με πρότυπο την Ανάσταση του Κυρίου. Ο Συμεών Θεσσαλονίκης παραλληλίζει τον κεκοιμημένο με σπόρο. Όταν ο σπόρος πέσει στη γη, καλυφθεί και σαπίσει, μετά από καιρό αποδίδει καρπούς και μάλιστα, πολύ περισσότερους και καλύτερους από τον αρχικό. Ο κεκοιμημένος πιστός αντίστοιχα, κατατίθεται στη γη μετά από τον θάνατό του, αναμένοντας την ημέρα της κοινής Ανάστασης, οπότε όλοι οι κεκοιμημένοι θα αναστηθούν και θα λάβουν σώμα άλλης μορφής, ανώτερης από εκείνη που είχαν πριν από την κοίμησή τους. Η ταφή του κεκοιμημένου στη γη, ως άλλου πνευματικού σίτου, ανάγει στη μέλλουσα κοινή ανάσταση και ατελεύτητη ζωή κοντά στον Χριστό.

            Η ερμηνεία των κολλύβων και ειδικά του σίτου, ως εικόνας της ανάστασης των κεκοιμημένων, δείχνει την εσχατολογική προοπτική της Εκκλησίας και την εν τω μέλλοντι αιώνιαποκατάσταση του ανθρώπου στην προγονική φυσικότητα. Μεταξύ των καρπών των κολλύβων προέχει ο σίτος. Η υπεροχή του σιταριού έναντι των άλλων καρπών βασίζεται στο γεγονός, ότι ο Κύριος εικόνισε με αυτόν τον ίδιο του τον Εαυτό, τόσο σε σημεία του κηρύγματός του, όσο και κατά την ημέρα του Μυστικού Δείπνου.

πηγή

Τί εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία;

Μέσα σ' αὐτήν τήν ἐξέλιξι ὑπάρχει καί ἡ ἀντεπίθεσις τοῦ Δυτικοῦ πολιτισμοῦ; Ὄχι. Δέν εἶναι πολιτισμός ἡ Ὀρθοδοξία, καί ἄς τήν ὀνομάζη ὁ Toynbee Ὀρθόδοξο πολιτισμό. Γιατί; Διότι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἐπιστήμη καί μάλιστα ἰατρική ἐπιστήμη σύμφωνα μέ τά σημερινά κριτήρια. Ὄχι πολιτισμός. Δέν εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία πολιτικό ἤ κοινωνικό σύστημα. Διότι ἀναφέρεται στήν προσωπική σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, δηλαδή στήν σωτηρία τῆς ψυχῆς του. Ἡ Ὀρθοδοξία βασίζεται σ' αὐτά τά δύο: Στό «ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο» καί στό «ἐν τῷ Ἅδῃ οὐκ ἔστι μετάνοια». Βέβαια μέσα στήν Ὀρθοδοξία ὑπάρχουν προϋποθέσεις γιά νά δημιουργήση πολιτισμό. Ὅμως ἡ Ὀρθοδοξία δέν εἶναι πολιτισμός. Ἀλλά ἡ Ὀρθοδοξία δέν εἶναι οὔτε θρησκεία. Δέν εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία μία θρησκεία ὅπως ὅλες οἱ ἄλλες θρησκεῖες. Ἡ Ὀρθοδοξία ξεχωρίζει ἀπό ἕνα μοναδικό φαινόμενο, πού δέν ὑπάρχει στίς ἄλλες θρησκεῖες. Αὐτό εἶναι ἀνθρωπολογικό καί θεραπευτικό. Σ' αὐτό διαφέρει. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι μία θεραπευτική ἀγωγή πού θεραπεύει τήν ἀνθρώπινη προσωπικότητα.

Ὁ σωστός γιατρός μεριμνᾶ γιά τήν θεραπεία ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν ἀσθενῶν χωρίς διακρίσεις. Δέν ξεχωρίζει μερικούς μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, γιά νά τούς θεραπεύση. Δέν τόν ἐνδιαφέρει ἡ κοινωνική τους τάξις ἤ τό μορφωτικό τους ἐπίπεδο ἤ ἡ οἰκονομική τους κατάστασις ἤ ἡ θρησκεία τους ἤ ἡ ἠθική τους συμπεριφορά. Ὁ σωστός γιατρός βλέπει μόνο ἄν ἕνας ἄνθρωπος, πού τόν πλησιάζει, εἶναι ἄρρωστος ἤ ὄχι. Καί, ἄν εἶναι ἄρρωστος, ἐνδιαφέρεται καί προσπαθεῖ νά τόν θεραπεύση. Νά θεραπεύση τήν πάθησι τοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι ὑποχρεωμένος νά τόν θεραπεύση. Στήν Ὀρθόδοξη παράδοσι, ἔχομε κάτι παραπάνω ἀπό αὐτό. Καί σ' αὐτό ἀκριβῶς συνίσταται ἡ «ἀντεπίθεσί» μας.

Ὁ Θεός ἀγαπάει ὄχι μόνο τούς ἁγίους, ἀλλά ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ἀνεξαιρέτως. Ὅλους τοὺς ἁμαρτωλούς, ὅλους τοὺς κολασμένους, ἀκόμη καί τόν ἴδιο τόν διάβολο. Καί θέλει νά σώση, νά θεραπεύση τούς πάντας. Θέλει, ἀλλά δέν μπορεῖ νά θεραπεύση τούς πάντας, διότι δέν θέλουν ὅλοι νά θεραπευθοῦν. Αὐτό, τό ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη καί θέλει νά θεραπεύση τούς πάντας καί ὅτι ἀγαπᾶ τούς πάντας ἐξ ἴσου, διαπιστώθηκε καί διαπιστώνεται ἀπό τήν ἐμπειρία τῶν θεουμένων, ὅσων δηλαδή ἔφθασαν σέ θέωση, δηλαδή σέ θεοπτία καί εἶδαν τόν Θεόν.

Δέν μπορεῖ ὅμως ὁ Θεός νά θεραπεύση τούς πάντας, διότι δέν ἐκβιάζει τήν θέλησι τοῦ ἀνθρώπου. Σέβεται ὁ Θεός, τόν ἄνθρωπο καί τόν ἀγαπᾶ. Δέν μπορεῖ ὅμως νά θεραπεύση κάποιον μέ τό ζόρι. Θεραπεύει μόνο ὅσους θέλουν νά θεραπευθοῦν καί τοῦ ζητοῦν νά τούς θεραπεύση. Φυσιολογικά κάποιος, πού ἔχει σωματική ἀρρώστεια ἤ καί ψυχική, πηγαίνει μέ τήν θέλησί του καί ὄχι μέ τό ζόρι στόν γιατρό, γιά νά γίνη καλά, ἄν ἀκόμη ἔχη τά λογικά του. Ἔτσι καί στήν Ὀρθόδοξη θεραπευτική ἀγωγή. Πρέπει κάποιος ἀπό μόνος του, χωρίς καταναγκασμό, χωρίς καταπίεσι, ἐλεύθερα νά προσέλθη στήν Ἐκκλησία, στούς κατάλληλους ἀνθρώπους, πού ἔχουν τήν φώτισι καί τήν ἐμπειρία καί κατέχουν τήν θεραπευτική μέθοδο τῆς Ὀρθοδόξου παραδόσεως, καί σ' ἐκείνους νά κάνη ὑπακοή γιά νά βρῆ θεραπεία.

Η συμπάθεια προς τον πλησίον – Μνήμη Αγίου Αβραμίου (29 Οκτωβρίου)

Το θέμα της μετανοίας είναι εκείνο που πραγματικά μάς συγκλονίζει στον βίο του Αγ. Αβραμίου, ο οποίος ήταν πολύ μεγάλος ασκητής. Αυτός είχε κληρονομήσει από τον αδελφό του ένα μικρό κοριτσάκι δυο ετών. Το πήρε και το μεγάλωσε. Το είχε σε ένα κελλάκι, έξω από αυτό που έμενε ο ίδιος και το υπηρετούσε. Κάποτε αυτό έφυγε. Κάποιος επιτήδειος το παρέσυρε και το έρριξε στην αμαρτία. Αυτό έχασε το θάρρος του και δεν μπόρεσε να γυρίσει πίσω. Και όταν ο Άγιος πληροφορήθηκε στην προσευχή του να το επαναφέρει, μεταχειρίσθηκε ένα πολύ παράδοξο τρόπο.

Αυτός ο ασκητής, που τόσα χρόνια δεν χόρτασε ψωμί και νερό, προσποιήθηκε τον στρατιώτη, φόρεσε στρατιωτική στολή, ενοικίασε ένα άλογο περίφημο και έφυγε στην πόλη δήθεν για να γλεντήσει. Εκεί ερευνούσε τους οίκους των ελευθέρων ηθών για να βρει το θήραμά του, γιατί σε αυτούς τους τόπους είχε καταντήσει. Αφού την βρήκε κατόρθωσε να την φέρει πάλι πίσω και να την κρατήσει στην μετάνοια, να της αναπτερώσει το θάρρος, να μην χάσει το ηθικό της και να τελειώσει οσιακά.

Επισημαίνει κανείς το μέγεθος της θείας φιλανθρωπίας, της θείας ευσπλαχνίας, αλλά και την τέχνη των Πατέρων στο πώς να αρπάξουν πίσω μια ψυχή που πλανήθηκε και να την οδηγήσουν στη σωτηρία. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Όταν το σχολιάσει κανείς στην ζωή του, βγάζει πολύ βαθειά νοήματα.

Πρώτο μεν, η ευσπλαχνία του Θεού πόσο απέραντη είναι κοντά στην ανθρώπινη αδυναμία και δεύτερο, ότι ο άνθρωπος ποτέ δεν πρέπει να υποχωρεί, ούτε να ενδίδει, αλλά με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί, να εξαντλεί όλη την δύναμη της αγάπης και της στοργής, στο να ανακαλέσει το θάρρος του πλανεμένου ανθρώπου και να τον επαναφέρει στην εν Χριστώ ζωή. Αυτό είναι πραγματικά και το νόημα της κενώσεως του Θεού Λόγου και γενικά ολόκληρου του μυστηρίου της Εκκλησίας μας στη ζωή αυτή· στο πώς δηλ. να επιστρέψει κανείς το πεπλανημένο, το απολωλός, να βοηθήσει τον άνθρωπο να βρει τη γνώση, να εντοπίσει τα πάθη του και να σωθεί. Γι’  αυτό πόσο χρειάζεται μακροθυμία, πόσο χρειάζεται ανοχή, ιδιαιτέρως στο να μην κρίνουμε ποτέ κανένα άνθρωπο. Και να η απόδειξη:

Φεύγει αυτό το κοριτσάκι, που από δύο ετών ήταν μοναχή, και ζει τώρα μέσα στον κόσμο αμαρτάνοντας, πουλώντας το σώμα της, όπως οι κοινές γυναίκες. Δύο ετών το πήραν το παιδάκι, επειδή ήταν ορφανό και δεν είχε κανένα άλλο στην ζωή· και εκείνοι που ήξεραν ότι ζει ο θείος της και ήταν μοναχός, του το παρέδωσαν να το αναθρέψει. Και σκεφθείτε από τέτοιο ύψος αρετής, που δεν γνώρισε ποτέ κακό, πού κατάντησε. Δεν είναι δύσκολο να κατρακυλήσει κανείς. Και όμως κοιτάξτε την μακροθυμία του Θεού, αλλά και τη σύνεση του γέροντος. Δεν απελπίστηκε και να πει, όπως εμείς καμιά φορά: «Άφησέ τον αφού είναι δύσκολος και αφού δεν ακούει, άσε να φύγει». Ή «αφού είναι σκληρός και ανυπάκουος, καλλίτερα να φεύγει να τελειώνουμε». Και αυτά έγιναν πολλές φορές στους Πατέρες μας και η σκληρή αυτή θέση δυστυχώς εφαρμόστηκε.

Είναι γεγονός ότι είναι οδυνηρά αυτά, όμως εκείνο το οποίο πραγματικά πρόδωσε την φύση του και εξέπεσε και θεωρήθηκε το απολωλός και το πεπλανημένο, κατά την παραβολή του Ιησού μας, είναι ολόκληρη η ανθρώπινη φύση. Και ο Ιησούς μας δεν την απέρριψε, αλλά προτίμησε να συγκαταβεί, να κενώσει τον εαυτό Του, να «συμμορφωθεί» Αυτός με τη δική μας ασθένεια και ταλαιπωρία και να μας επιστρέψει πίσω, όπως και μας επέστρεψε. Αυτή λοιπόν η εικόνα είναι τόσο συγκλονιστική, που δεν είναι δυνατό να περιγραφεί από κτιστά όντα η ένταση της Θείας αγαθότητας.

Έχοντας  υπ’  όψη αυτά όλα, πρέπει να είμεθα συμπαθείς και επιεικείς στην αδυναμία του άλλου· και όσο και αν φαίνεται η αδυναμία του άλλου προδοτική, εμείς δεν πρέπει να λυγίζουμε, να εξαντλούμε την μακροθυμία μας. Αλλά να επιμένουμε κινούμενοι από τους όρους της συμπαθείας, περιμένοντας την σύμπραξη της αγαθότητας του Θεού, ώστε ο καθένας μας, ο κάθε αμαρτωλός να επανεύρει τον εαυτό του· και αυτό είναι το κατ  ευδοκία Θείο θέλημα. Και τις δυο φορές που εξέφρασε ο Ιησούς μας την ευαρέσκειά Του προς το αποτέλεσμα του τελειότερου Του θελήματος, ιδίως στον Απ. Πέτρο, είπε: «Κι εσύ όταν ξαναβρείς την πίστη σου, στήριξε τους αδελφούς σου» (Λουκ, 22,32)· και «Εάν με αγαπάς, Πέτρε, ποίμαινε τα πρόβατά μου, βόσκε τα αρνία μου» (Ιωάν. 21,16).

Και έδωσε την απεριόριστη μορφή της μετανοίας, ούτως ώστε και «εβδομηκοντάκις επτά» εάν φταίει ο άνθρωπος να μην απορρίπτεται ποτέ από την θύρα της μετανοίας, και φυσικά και από τα όργανα της μετανοίας που είμεθα εμείς οι ρασοφόροι. Από εμάς εκφράζεται το νόημα της Εκκλησίας, η οποία εκπροσωπεί την θεία αγαθότητα και ευσπλαχνία, διότι όπως λέει και ο Ιησούς μας: Δεν είναι ευδοκία έμπροσθεν του Πατρός μου να χαθεί κανείς από αυτούς τους μικρούς.

Το κατ’  ευδοκία θέλημα του Θεού είναι, κάθε άνθρωπος όχι απλώς μόνο να σωθεί, αλλά να μπει μέσα στην τελειότητα της γνώσεως, δηλαδή της Θεώσεως, που είναι το απόλυτο θέλημα του Θεού, για το οποίο και ήλθε στη γη ο Θεός Λόγος. «Θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και να γνωρίσουν σε βάθος την αλήθεια»(Τιμ. Α´ 2,4). Εάν λοιπόν αυτό είναι το θείο θέλημα, σκεφθείτε πόση πρέπει να είναι η προσπάθειά μας μέσα στους όρους της συμπαθείας, και η επιμονή μας στο να επιτύχουμε αυτό το σκοπό, με τη χάρη του Θεού, και για τον εαυτό μας, αλλά και να τον μεταδώσουμε και στον συνάνθρωπό μας σε οποιεσδήποτε συνθήκες και περιστάσεις και αν βρίσκεται. Πραγματικά η βιογραφία αυτού του μεγάλου Πατέρα είναι τόσο συγκλονιστική· και να μην πει κανείς ότι η κόρη αυτή, η Μαρία, ήταν ανεψιά του και γι’  αυτό το έκανε ο Άγιος. Γιατί αν αποδώσουμε τέτοια μομφή στους Αγίους, ότι δηλαδή έχουν συγγενικές διακρίσεις, φυσικά μειώνουμε την μορφή του αγιασμού, της τελειότητας. Διότι η πραγματική αγάπη «όλα τα σκεπάζει, όλα τα υπομένει, δεν σκέφτεται το κακό, δεν επιθυμεί τα δικά της». Οι Άγιοι δεν αγαπούν τους συγγενείς τους, διότι δεν υπάρχουν συγγενείς γι’  αυτούς· αγαπούν τον συνάνθρωπό τους. Άρα ο Αβράμιος ,την Μαρία δεν τη συμπάθησε γιατί ήταν συγγενής του, αλλά τη συμπάθησε ως πνευματικός άνθρωπος, ως λειτουργικό μέλος της Εκκλησίας, που διέκρινε ότι έπρεπε αυτή η ψυχή να σωθεί, και η σωτηρία της δεν θα γινόταν κατά άλλο τρόπο παρά μόνο με την τόσο μεγάλη θυσία του πατέρα. Έτσι αναγκάστηκε στα βαθειά του γηρατειά, αυτός που δεν χόρτασε ποτέ ψωμί, να φάει κρέας, να πιει κρασί, να προσποιηθεί τον μεθυσμένο, να προσποιηθεί τον ερωτύλο, να ταξιδεύει με άλογα, να ευπρεπισθεί, να θεωρηθεί ως νέος, μέχρι του σημείου που τον σιχάθηκαν στο χαμαιτυπείο και δέχθηκε τόσες ειρωνείες, γιατί έπρεπε να σωθεί μία ψυχή, και σώθηκε με την θυσία του αυτή.

Αυτή είναι η απόλυτη συμπάθεια, η οποία πρέπει να βρίσκεται στη ψυχή μας, παρ’  όλο που πολλές φορές αγανακτούμε με την στάση των συνανθρώπων μας απέναντί μας. Εν τούτοις πρέπει τουλάχιστον, αν γίνεται αυτό, να είναι παροδικό, στιγμιαίο, να εκφράζεται μόνο με τα χείλη, διότι ο συνάνθρωπός μας, που έχει αυτή την στάση, αυτή τη στιγμή πλανάται. Τί περιμένεις δε από ένα πλανεμένο άνθρωπο; Ο σκοπός είναι πώς αυτός ο πλανεμένος να επανέλθει στη βάση του και να γίνει πάλι πρόβατο Χριστού. Αυτό δε θα γίνει εάν ο άνθρωπος βάλει σαν βάση τη συμπάθεια και την αυτοθυσία υπέρ του αδελφού του. Τότε ο Θεός βλέποντας την πρόθεση αυτή, συνεργεί και στον αδύνατο.

Μήπως δεν έχουμε τέτοια παραδείγματα που με τη συγκατάβαση και την οικονομία των δυνατών σώθηκαν οι αδύνατοι; Βρίσκουμε στη διήγηση του Οσίου Πατέρα μας  Ιωαννικίου του μεγάλου, ότι μία πνευματική μητέρα είχε πνευματική θυγατέρα, που πολεμήθηκε ισχυρά και δεν μπορούσε να νικήσει το σαρκικό πόλεμο. Ήταν αδύνατη. Δεν την απώθησε όμως η πνευματική της μητέρα, να της πει «όπου θέλεις πήγαινε, άφησέ με ήσυχη», αλλά συγκατέβη να πάει μαζί της. Την συνόδευσε. Έφυγε από το μοναστήρι και πήγαινε μαζί της στον κόσμο να βρει ένα όργανο να κάνει την επιθυμία της. Και για την συγκατάβασή της αυτή, χάριν της αγάπης που δεν την εγκατέλειψε και την ακολούθησε μέχρι του σημείου εκείνου που υπετίθετο ότι θα ήτο η πτώση, οικονόμησε ο Θεός και θεραπεύθηκε η ασθενής. Φωτίσθηκε ο Άγιος Ιωαννίκιος γι’  αυτό το πράγμα, κατέβηκε στο δρόμο, τη συνάντησε και θεράπευσε την μικρή.

Άλλοτε πάλι βρίσκουμε σε αδελφούς μοναχούς που κατοικούσαν μαζί, ότι ο ένας ο νεώτερος, πολεμήθηκε και δεν μπορούσε να νικήσει το πάθος. Έφυγε λοιπόν για να ικανοποιήσει το πάθος του αυτό, όπως τον έσπρωχνε η επιθυμία. Και ο αδελφός του ο πνευματικός που ήταν μαζί, δεν τον εγκατέλειψε. «Θα πάω και εγώ μαζί σου» είπε, και πράγματι, τον συνόδευσε μέχρι την πόρτα και όταν εισήλθε εκεί, τότε για την θυσία του αλλού αδελφού, ο Θεός επήρε τον πόλεμο από τον πάσχοντα.

Δεν πρέπει να ζητά κανείς πολλά από αυτόν που είναι ασθενής, διότι την ώρα που βρίσκεται υπό την επίδραση του πάθους του, δεν είναι ολοκληρωμένη προσωπικότητα και έτσι ό,τι κάνει δεν είναι καλά, είναι εσφαλμένα. Αλλά δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Επομένως είναι άξιος συμπαθείας και επιεικείας. Αυτή την ώρα χρειάζεται η πρακτική επιείκεια του άλλου που είναι υγιής και τότε πραγματικά εφαρμόζεται το «αλλήλων τα βάρη βαστάζετε» (Γαλ. 6,2). Και έτσι αναπληρώνεται ο νόμος του Χριστού.

Αυτό τον όρο της επιείκειας, της συμπαθείας, ήθελα να σας θυμίσω με βάση τη βιογραφία του μεγάλου πατέρα Αβραμίου και να επικαλεσθούμε όλοι τις ευχές του, για να έλθει και σε μας αυτό το νόημα της συμπαθείας και της αγάπης του Χριστού μας, που είναι η ολοκλήρωση του προορισμού μας. Αμήν.

(Γέροντος Ιωσήφ, Διδαχές από τον Άθωνα, Ψυχωφελή  Βατοπαιδινά, σ. 100-105)

πηγή

Ο Άγιος Νεομάρτυς Τιμόθεος ο Εσφιγμενίτης

Μαρτύρησε στην Αδριανούπολη στις 29 Οκτωβρίου 1820

Ο Άγιος καταγόταν από το χωριό Παράστρα της επαρχίας Κισανίου της Θράκης. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Τριαντάφυλλος. Ήταν έγγαμος και είχε δύο κόρες. Η σύζυγός του όμως μια μέρα, με συνέργεια του διαβόλου, τον εγκατέλειψε και παντρεύτηκε κάποιο Τούρκο.

Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα συναισθάνθηκε το σφάλμα της αλλά δεν μπορούσε εύκολα να απαλλαγεί από τον αλλόπιστο. Ο σύζυγός της Τριαντάφυλλος σκέφτηκε τότε, για να μπορέσει να την απαλλάξει από τα χέρια του Τούρκου, να ασπαστεί εικονικά τον μωαμεθανισμό και κατόπιν να γίνουν και οι δύο μοναχοί.

Οσιομάρτυς Τιμόθεος ο Εσφιγμενίτης. Φορητή εικόνα Ιερού Κελλίου Ραβδούχου (20ός αιώνας). Από το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, “Οι Άγιοι του Αγίου Όρους”, εκδ. Μυγδονία, 2008 (σελ. 585).

Πράγματι πήγε στο δικαστήριο και είπε ότι, αν του δώσουν πίσω τη γυναίκα του, δέχεται γίνει μουσουλμάνος. Με πολλή ευχαρίστηση το δικαστήριο ενέκρινε το αίτημά του και,αφού του έκαναν περιτομή,του έδωσαν τη σύζυγό του.

Μετά από κάποιους μήνες έφυγαν κρυφά και πήγαν στις Κυδωνίες, όπου τακτοποίησε τη γυναίκα του σε γυναικείο μοναστήρι ενώ αυτός έφυγε για το Άγιο Όρος.

Αρχικά εργάστηκε ως κηπουρός στην Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας,όπου και εκάρη μοναχός με το όνομα Τιμόθεος. Εκεί άκουσε για το μαρτύριο του Αγίου νεομάρτυρος Αγαθαγγέλλου του Εσφιγμενίτου που είχε μαρτυρήσει εκείνη τη χρονιά και μέσα του γεννήθηκε ο πόθος για μαρτύριο.

Ήλθε στην Ι. Μ. Εσφιγμένου όπου έλαβε και το αγγελικό σχήμα. Επειδή ο πόθος του για μαρτύριο συνεχώς μεγάλωνε,παρακαλούσε τον ηγούμενο Ευθύμιο να του δώσει ευλογία για να ομολογήσει. Ο ηγούμενος του συνέστησε υπομονή, για να δοκιμαστεί. Βλέποντας όμως τον αυξανόμενο πόθο του, τα δάκρυά του και την πνευματική του κατάσταση του έδωσε τελικά την ευλογία του και τον εφοδίασε με συστατικά γράμματα προς τον Ιεροδιδάσκαλο Γερμανό, ο οποίος έμενε στα παράλια της Προποντίδας, παρακαλώντας τον να συνοδεύσει τον Τιμόθεο και να τον στηρίζει στο μαρτύριο.

Ο Γερμανός του έδωσε κοσμικά ρούχα να φορέσει και πήγαν μαζί στο Κισάνιο. Εκεί ο Τιμόθεος παρουσιάστηκε στον δικαστή και του είπε :

« Χριστιανός ήμουν και Χριστιανός θέλω να πεθάνω ».

Ο δικαστής οργίστηκε, τον έδεσε, τον φυλάκισε και αποφάσισε γι’ αυτόν θάνατο. Την επομένη τον έστειλε δεμένο στον πασά της Αδριανούπολης, ο οποίος τον έριξε στη φυλακή με τα πόδια στο τιμωρητικό ξύλο.

Τέλη Οκτωβρίου πρόσταξε να τον φέρουν μπροστά του και προσπάθησε να τον μεταστρέψει στο ισλάμ. Βλέποντας όμως τη σταθερή του γνώμη,διέταξε την αποκεφάλισή του.

Οι δήμιοι τον παρέλαβαν, τον έδεσαν και τον οδήγησαν στον τόπο της εκτέλεσης. Εκεί ο μάρτυρας γονάτισε και τον αποκεφάλισαν, το δε Άγιο λείψανό του το έριξαν στον ποταμό.

Στην Μονή Εσφιγμένου βρίσκεται μέρος των αιματωμένων ενδυμάτων του Αγίου

Πηγή