Οι διάλογοι όμως μεταξύ των μελών της εταιρείας είναι αποκαλυπτικοί για
τις «πιέσεις» που φέρονται να ασκήθηκαν σε ανώτατα στελέχη του
υπουργείου Οικονομικών για να αποδεσμευθεί ο χρυσός. Πιέσεις
κυρίως προς την διευθύντρια του Τελωνείου Κρήτης η οποία αρνούνταν
να συναινέσει στην αποδέσμευση του χρυσού.
Στις συνομιλίες φαίνεται πως καθ΄υπόδειξη του φερόμενου ως αρχηγού της
οργάνωσης Π.Μ., ένας «κλητήρας» έδωσε μίζα 5.000 ευρώ σε
ανώτατο στέλεχος του ΥΠΟΙΚ προκειμένου να ξεμπλοκάρει η υπόθεση.
Μάλιστα σε συνομιλίες του ο Π.Μ. ισχυρίζεται ότι έχει δωροδοκήσει το
συγκεκριμένο στέλεχος τρεις φορές στο παρελθόν!
Το πρόσωπο που φέρεται να παίρνει την μίζα είναι ο κ. Θ. (οτι πλήρη του
στοιχεία είναι στην διάθεση του ereportaz). Από την εισαγγελική έρευνα
προφανώς θα προκύψει εάν είναι υπαρκτό πρόσωπο ή αποτελεί «δημιούργημα»
του Π.Μ. προκειμένου να εισπράξει λεφτά από τους ίδιους του τους
«συνεργάτες».
Το μπλόκο στο Τελωνείο
8 Σεπτεμβρίου 2015. Η επιχείρηση χρυσός σκοντάφτει όταν οι Τελωνειακές
Αρχές του Ελευθέριος Βενιζέλος δεσμεύουν το εμπόρευμα γιατί διαπιστώνουν
σωρεία παρατυπιών από την εταιρεία με την οποία συνεβλήθη το Ίδρυμα
της Τήνου. Για την ακρίβεια διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχει η απαραίτητη
άδεια για τέτοιου είδους εξαγωγές και εισαγωγές.
Τα μέλη μιλούν για το «μπλέξιμο» στο τελωνείο:
Διαβάστε τους διαλόγους μεταξύ του μέλους της επιχείρησης και του
εκτελωνιστή που επιβεβαιώνει το μπλόκο του χρυσού:
Η είδηση του μπλοκαρίσματος αναστατώνει και τους κόλπους του Ιδρύματος
της Παναγίας της Τήνου:
Η επικεφαλής του τελωνείου Κρήτης, όταν διαπιστώνει την παρατυπία
και καλείται να παράσχει την απαραίτητη άδεια για να ξεμπλοκάρει το
εμπόρευμα λέει «όχι» καθώς διαπιστώνει ότι από τον φάκελο λείπουν
πολλά έγγραφα. Το αποτέλεσμα είναι να δεχθεί απίστευτες πιέσεις.
Στον διάλογο που ακολουθεί με μέλος της εταιρείας η τελωνειακός
αποκαλύπτει ότι μέχρι εκείνη την στιγμή ο χρυσός έμπαινε στην χώρα
χωρίς την απαραίτητη άδεια από μέρους της εταιρείας.
Διαβάστε τον διάλογο:
Όπως καταγράφεται στις συνομιλίες, το μέλος της εταιρείας μιλά με
την τελωνειακό και στην προσπάθειά του να την μεταπείσει ώστε να
ξεμπλοκάρει τη διαδικασία, κάνει επίκληση στο… συναίσθημα καθώς
της εξομολογείται πως θα υπάρξει απώλεια χιλιάδων ευρώ αν δεν
παρακαμφθεί άμεσα το εμπόδιο που προέκυψε.
Όμως εκείνη παραμένει ανένδοτη παρά τις αλλεπάλληλες προτροπές
αφού δεν θέλει να διακινδυνέψει να χάσει τη θέση της. Σε άλλον διάλογο
δυο μέλη της οργάνωσης λένε ότι για να την μεταπείσουν θα την πάρει
τηλέφωνο και ένας υποδιευθυντής ο οποίος «θα πάρει και αυτός το
πεντακοσαρικάκι του…»!
Οι πιέσεις
Καθώς οι μέρες περνούν, ο «πρόεδρος» όπως τον αποκαλούν, Π. Μ.
θέλει να «καθαρίσει» την κατάσταση, πάλι μέσω τον κύκλο γνωριμιών
που έχει καταφέρει να δημιουργήσει.
Αυτή τη φορά, εκμεταλλεύεται τις επαφές που εμφανίζεται να έχει
στο υπουργείο Οικονομικών με υψηλόβαθμα στελέχη, τα οποία φέρονται
να άσκησαν και εκείνα με τη σειρά τους αφόρητη πίεσηστην
διευθύντρια του Τελωνείου ώστε να αποδεσμεύσει τον χρυσό.
Η προσπάθεια όμως δεν αποδίδει καρπούς. Όπως υποστηρίζουν στους
διαλόγους που περιλαμβάνονται στη δικογραφία, δύο μέλη της εταιρείας,
η υπάλληλος στο τελωνείο της Κρήτης είναι το «πρόβλημα», καθώς
όλοι οι υπόλοιποι συμπεριλαμβανομένου και των υπαλλήλων του
αεροδρομίου, κάνουν τα στραβά μάτια.
«Εδώ τα παιδιά, όλα μου λέει στο αεροδρόμιο έχουν κλείσει τα μάτια μου
λέει παρόλο που έχουνε φάει χαστούκια, έχουνε γίνει ξεφτίλα σε όλο το
αεροδρόμιο έχει γίνει θέμα παντού, έχουνε κλείσει τα μάτια να το περάσουνε
και η… που λέει ότι είναι φίλη, γνωστή σου δεν κάνει τίποτα», αναφέρουν
στους διαλόγους που καταγράφηκαν από την ΕΥΠ.
Στην συνέχεια τα πράγματα «αγριεύουν». Στις συνομιλίες γίνεται λόγος
για τηλέφωνα που πέφτουν «από πολύ ψηλά» (στις 10/9/1015) με την
τελωνειακό να σκέφτεται πλέον ακόμα και το ενδεχόμενο να παραιτηθεί.
Η ενόχληση του Δωρόθεου και οι 5.000 μίζα σε στέλεχος του ΥΠΟΙΚ
Τα μέλη της εταιρείας μερικά τα οποία ελέγχονται από τις Αρχές για σωρεία
έκνομων πράξεων ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν λύση.
Η λύση δεν είναι άλλη από ένα «δώρο» 5.000 ευρώ που αποφασίζουν να
κάνουν σε υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών
προκειμένου να επισπεύσουν τη διαδικασία αποδέσμευσης του χρυσού.
Την ίδια ώρα όμως, η εμπλοκή -σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του Π.Μ-
έχει προκαλέσει την οργή του Δωρόθεου ο οποίος άρχισε να βρίζει για
την καθυστέρηση που έχει δημιουργηθεί.
Την επόμενη μέρα ο συνεργάτης του φερόμενου ως εγκέφαλου, τον ενημερώνει ότι μίλησε με τον «Άγιο» (δλδ τον Δωρόθεο), που του είπε επί λέξει «πως αν δε λήξει αυτή η κωμωδία», δεν θέλει να ξανακούσει για εκείνους, και καμία άλλη δουλειά», τονίζοντας χαρακτηριστικά, σύμφωνα με το γραπτό μήνυμα που έστειλε ότι ο Μητροπολίτης «ούτε κερί δεν θα αφήσει να ξανα ανάψουν».
Στις 15 Σεπτεμβρίου 2015 αφού πραγματοποιούνται κλήσεις μέσω
τηλεφώνων και ανταλλάσσονται μηνύματα σχετικά με τις λεπτομέρειες
της παράνομης συναλλαγής με τη μίζα στον υπάλληλο του ΥΠΟΙΚ,
τα μέλη της σπείρας μιλούν στο τηλέφωνο για την αποδέσμευση του
χρυσού από το τελωνείο:
Η συναλλαγή σύμφωνα με όσα καταμαρτυρούν οι συνομιλίες έγινε ως εξής.
«Κλητήρας» της οργάνωσης πήρε 5.000 ευρώ στο χέρι από μέλος της
εταιρείας. Στην συνέχεια πήγε στο προκαθορισμένο ραντεβού
στο κέντρο της Αθήνας όπου και φέρεται να συνάντησε τον
εν λόγω υπάλληλο.
Πάντως το κατά πόσο η μίζα δόθηκε σε υπαρκτό πρόσωπο ή απλά πρόκειται για «φανταστικό υπάλληλο» που ανήκει στην σφαίρα της φαντασίας του Π.Μ. είναι κάτι που θα αποδειχτεί από την εισαγγελική έρευνα.
Ο φερόμενος ως εγκέφαλος της οργάνωσης δεν διστάζει να
κομπορρημονεί πάντως στους συνομιλητές του ότι τον κ. Διευθυντή τ
ον έχει λαδώσει άλλες τρεις φορές!
Ο Π.Μ. αναφέρει στη συνέχεια της συνομιλίας του πως υψηλόβαθμο
στέλεχος του υπουργείου μίλησε με τον Μητροπολίτη Δωρόθεο
για τη συνέχεια που πρέπει να ακολουθηθεί ώστε να προχωρήσει η
διαδικασία:
Όπως αναφέρει ο Π. Μ. εαν δεν είχε δοθεί η μίζα στον υπάλληλο του ΥΠΟΙΚ,
δεν υπήρχε περίπτωση να λυθεί το «πρόβλημα».
Τι λέει το ΥΠΟΙΚ
Το ereportaz επικοινώνησε με υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου
Οικονομικών το οποίο είναι σε θέση να γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη με τον
χρυσό της εκκλησίας. Όπως χαρακτηριστικά είπε το «μπλόκο» στο Τελωνείο
έγινε επειδή διαπιστώθηκε ότι η εταιρεία με την οποία είχε συμβληθεί το
Ίδρυμα της Παναγίας της Τήνου δεν είχε την απαραίτητη άδεια.
Ως εκ τούτου, όπως εξηγεί, δεσμεύθηκαν οι πλάκες χρυσού.
Μάλιστα επιβεβαιώνει ότι ο Μητροπολίτης Σύρου, Δωρόθεος, επικοινώνησε
μαζί τους παρακαλώντας για την αποδέσμευση των πλακών. Η αποδέσμευση
έγινε τελικά με την καταβολή εγγύησης 200.000 ευρώ έως ότου προσκομιστεί
η άδεια. Από τον έλεγχο που πραγματοποίησαν κλιμάκια του Τελωνείου
στην συγκεκριμένη εταιρεία διαπιστώθηκε ότι και στο παρελθόν είχε εισάγει
χρυσό χωρίς άδεια κάτι που πιστοποιείται και από τους διαλόγους.
Η ανώτερη «πηγή» του ΥΠΟΙΚ δηλώνει άγνοια για την ύπαρξη του
φερόμενου ως διευθυντικού στελέχους που εμφανίζεται να παίρνει
χρήματα από τα μέλη της οργάνωσης.
Επισημαίνει ότι εκ των υστέρων η εταιρεία απέκτησε άδεια, ωστόσο της
επιβλήθηκαν αναδρομικά πρόστιμα τα οποία καλείται πλέον να πληρώσει.
Όλοι γνωρίζουμε το θαύμα της Ανάστασης του Λαζάρου, όμως πόσοι από εμάς γνωρίζουμε τι απέγινε ο Λάζαρος μετά από αυτό; Πώς έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του, πού και πότε τελικά πέθανε; Ο Λάζαρος, ο επονομαζόμενος Δίκαιος και Τετραήμερος, ήταν αδελφός της Μάρθας και της Μαρία, με τις οποίες ζούσε στη Βηθανία, κοντά στα Ιεροσόλυμα. Στο σπίτι τους είχε φιλοξενηθεί επανειλημμένα ο Χριστός, όταν περνούσε από την περιοχή, με κατεύθυνση προς την Ιερουσαλήμ.
Όπως ήταν φυσικό, το θαύμα της εγέρσεως του Λαζάρου εξέγειρε τους Ιουδαίους και «εβουλεύσαντο οι αρχιερείς, ίνα και τον Λάζαρον αποκτείνωσιν» (Ιω. ιβ΄ 9-11), καθότι ήταν το ζωντανό τεκμήριο του θαύματος. Ετσι ο Άγιος διωκόμενος από τους Ιουδαίους καταφεύγει στη νήσο Κύπρο, όπου τον συναντούν οι απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας και τον χειροτονούν πρώτον επίσκοπο Κιτίου.
Το αρχαίο Κίτιο, η πόλη του φιλοσόφου Ζήνωνος είχε τη μεγάλη τιμή να ευαγγελισθεί το λόγο της Αληθείας όχι από έναν απλό εργάτη του Ευαγγελίου αλλά από ένα προσωπικό φίλο του Κυρίου.
Σύμφωνα με τον Άγιο Επιφάνιο επίσκοπο Κωνσταντίας της Κύπρου (367-403), ο δίκαιος Λάζαρος έζησε άλλα τριάντα χρόνια μετά την έγερσή του. «Εν παραδόσεσιν εύρομεν ότι τριάκοντα ετών ήταν τότε ο Λάζαρος ότε εγήγερται, μετά δε το αναστήναι αυτόν άλλα τριάκοντα έζησε, και ούτω πρός Κύριον εξεδήμησε κοιμηθείς».
Οι παραδόσεις τον θέλουν σκυθρωπό και αγέλαστο κατά την παρούσα ζωή, και αυτό οφειλόταν στα όσα είχε δει κατά την τετραήμερη παραμονή του στον Άδη. Οι ίδιες παραδόσεις αναφέρουν ότι δε γέλασε ποτέ στη ζωή του παρά μία φορά, όταν είδε κάποιον να κλέβει ένα πήλινο αγγείο και σχολίασε αποφθεγματικά: «το ένα χώμα κλέβει το άλλο».
Άλλη παράδοση συνδέει τον Άγιο με την Αλυκή της Λάρνακος (σημερινή ονομασία του Κιτίου). Στη θέση της Αλυκής υπήρχε τον καιρό του Αγίου ένα μεγάλο αμπέλι. Διερχόμενος μια μέρα από εκεί ο Άγιος, δίψασε και ζήτησε λίγο σταφύλι από τη γυναίκα-ιδιοκτήτη του αμπελιού.Εκείνη αρνήθηκε και για να την τιμωρήσει, μετέτρεψε θαυματουργικά το τεράστιο αμπέλι σε αλυκή. Η παράδοση αυτή επιβεβαιώνεται από τους εργάτες που συλλέγουν το αλάτι. Ισχυρίζονται ότι σκάβοντας βρίσκουν ρίζες και κορμούς αμπελιού. Λέγεται μάλιστα, πως στο μέσο της αλυκής βρίσκεται πηγάδι με γλυκό νερό, γνωστό ως «πηγάδι της «ρκάς» δηλ. της γριάς. Ο Συναξαριστης της Κωνσταντινουπόλεως, σχετικά με αυτή την παράδοση, αναφέρει ότι τη λίμνη διεκδικούσαν δύο αδέλφια, οι οποίοι ήρθαν σε έντονη ρήξη για την κατοχή της. Ο Άγιος «διά προσευχής εξήρανε και εις άλατος φύσιν αυτήν επήξατο».
Στα «Πάτρια» του Αγίου Όρους γίνεται άμεση σύνδεση της Κύπρου και του Αγίου Λαζάρου με τη Θεοτόκο και τον Άθωνα. Η μητέρα του Κυρίου, συνοδευομένη από τόν Ευαγγελιστή Ιωάννη, ήλθε στο Κίτιο, συνάντησε τον Άγιο Λάζαρο, στον οποίο μάλιστα δώρησε ωμοφόριο και επιμάνικα, ενώ στη συνέχεια επισκέφθηκε τόν Άθω.
Σύμφωνα πάντα με τον Συναξαριστή της Κωνσταντινουπόλεως, ο Άγιος ετάφη σε μαρμάρινη λάρνακα η οποία έφερε την επιγραφή: «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού». Η λάρνακα τοποθετήθηκε αργότερα σε έναν μικρό ναό.
Πέραν από την πληροφορία του αγίου Επιφανίου, σχετικά μέ τά τριάντα χρόνια της δεύτερης ζωής του Αγίου, η παλαιότερη, κατά τους ερευνητές, μαρτυρία για την παράδοση της παρουσίας του αγίου Λαζάρου στην Κύπρο αποδίδεται στον Άγιο Ιωάννη Ευβοίας, πρεσβύτερο και μοναχό του Πατριαρχείου Αντιοχείας (περι τό 744). Ο Άγιος σε ομιλία του «Εις τον τετραήμερον Λάζαρον» αναφέρει: «΄Εμοι γάρ είρηκεν γέρων τις περι του μακαρίου Λαζάρου πληροφορηθείς από γραφης τών αυτου υπομνημάτων, ότι εν Κύπρω τη νήσω επίσκοπος γενάμενος και τόν του μαρτυρίου στέφανον υπέρ Χριστου ανεδήσατο τόν δρόμον τελέσας και την πίστην τηρήσας και συν τώ Χριστώ αιωνίως αγάλλεται».
Όπως γίνεται φανερό, γύρω στα 744 στον χώρο της Αντιοχείας είναι γνωστή και διαδεδομένη η παράδοση για τον Άγιο Λάζαρο. Η πληροφορία για μαρτυρικό θάνατο του Αγίου είναι μοναδική και δεν συναντάται σε άλλους εκκλησιαστικούς συγγραφείς.
Η τριακονταετής παραμονή του αγίου Λαζάρου στον επισκοπικό θρόνο του Κιτίου είναι γνωστή και στον Άγιο Θεόδωρο το Στουδίτη (759-826), ο οποιος αναφέρει εις τας Κατηχήσεις του: «Λαζάρου του μακαριωτάτου εορτάζωμεν τα μνημόσυνα, μαλλον δέ τά εγέρσια, Λαζάρου εκείνου τά τριάκοντα έτη ζήσαντος, ώς ο λόγος, και επισκοπήσαντος μετά την ανάζησιν».
Η ανακομιδη και μετάθεση του ιερού λειψάνου του αγίου Λαζάρου από το Κίτιο στην Κωνσταντινούπολη, η οποία τιμάται από την Εκκλησία τη 17ην Οκτωβρίου, έγινε κατά το έτος 899/900 μετά από εντολή του αυτοκράτορος Λέοντος Στ΄ του Σοφού.
Η μετάθεση του λειψάνου περιγράφεται λεπτομερώς σε δύο πανηγυρικούς λόγους που εκφώνησε μπροστά στο ιερό λείψανο παρουσία του αυτοκράτορος ο μαθητής του Μεγάλου Φωτίου, μητροπολίτης Καισαρείας Αρέθας (850-μετά το 932). Στον πρώτο Λόγο, ο λόγιος κληρικός εκθειάζει το γεγονός της αφίξεως του λειψάνου στην Κωνσταντινούπολη, ενώ στο δεύτερο περιγράφει διεξοδικά την πομπή που σχηματίσθηκε, με τη συμμετοχή του αυτοκράτορα, για τη μεταφορά του λειψάνου από τη Χρυσούπολη στην Αγία Σοφία. Ο Λέων Στ΄, ως αντάλλαγμα της μεταφοράς του λειψάνου στην Κωνσταντινούπολη, απέστειλε χρήματα και τεχνίτες στην Κύπρο, όπου έκτισαν το μεγαλοπρεπή ναό του Αγίου, ο οποίος διατηρείται ως σήμερα στη Λάρνακα. Εκτός τούτου οικοδόμησε μονή στην Κωνσταντινούπολη επ’ ονόματι του δικαίου Λαζάρου, όπου εναπόθεσε το ιερό λείψανο. Στην ίδια μονή μεταφέρθηκε αργότερα από την ΄Εφεσο και το λείψανο της αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής. Κατά τη βυζαντινή εποχή διατηρήθηκε το έθος να εκκλησιάζεται στη μονή κατά το Σάββατο του Λαζάρου, ο ίδιος ο αυτοκράτορας.
Το ιερό λείψανο του Αγίου πρέπει να μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη μαζί με την παλαιά λάρνακα. Τούτο συμπεραίνεται από το ότι η μαρμάρινη λάρνακα, που εναπόκειται σήμερα κάτω από την αγία Τράπεζα του ομωνύμου ναού στη Λάρνακα, φέρει επιγραφή, σε μεγαλογράμματη γραφή, «ΦΙΛΙΟΥ» (ονομαστική: Φίλιος), ενώ η παλαιά «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού». Στη σημερινή λάρνακα ανευρέθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1972 τμήμα του ιερού λειψάνου του δικαίου Λαζάρου μέσα σέ ξύλινη θήκη.
Το γεγονός αυτό υποδεικνύει ότι οι Κιτιείς δεν πρέπει να είχαν παραδώσει ολόκληρο το λείψανο στον αυτοκράτορα αλλά το μεγαλύτερο μέρος του. Εξάλλου και ο Αρέθας στους Λόγους του δέν αναφέρεται σε άφθαρτο σκήνωμα αλλά σε «οστά » και «κόνιν». Εκτός αυτού ρωσική πηγή στη βιβλιοθήκη της Οξφόρδης αναφέρει ότι ένας Ρώσος μοναχός από το Μοναστήρι του Πσκώβ, που επισκέφθηκε κατά το 16ο αιώνα την πόλη της Λάρνακας, προσκύνησε τα οστά του αγίου Λαζάρου και πήρε μαζί του μικρό τεμάχιο από αυτά. Το τεμάχιο διαφυλάσσεται ως σήμερα στο παρεκκλήσιο του αγίου Λαζάρου, στη μονή Πσκώβ. Η δυνατότητα την οποία είχε ο Ρώσος μοναχός να προσκυνήσει τον Άγιο οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η λάρνακα με τα εναπομείναντα λείψανα ήταν θεατή στους προσκυνητές τουλάχιστον ως το 16ο αιώνα. Αργότερα σε χρόνο που δεν προσδιορίζεται, οι Κιτιείς τα έκρυψαν κάτω από την αγία Τράπεζα όπου παρέμεινε μέχρι την ανεύρεσή της κατά το έτος 1972.
Απόσπασμα ομιλίας του Aρχιμανδρίτη Λαζάρου του Βατοπεδινού