«Αφέντες άπαντα, ηκολούθησαν Αυτώ»ΚΥΡΙΑΚΗ Α´ ΛΟΥΚΑ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ Α´ ΛΟΥΚΑ (Λουκ. 5, 1-11)
«Αφέντες άπαντα, ηκολούθησαν Αυτώ»
Η σκηνή της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής, εκτυλίσσεται στην λίμνη Γεννησαρέτ. Έκει, από πρωίας ο Κύριός μας καταμαγεύει πλήθος πολύ. Είναι οι ακροατές Του, διψασμένοι για αλήθεια, γι' αυτό και ακολουθούν τον Διδάσκαλο παντού. Θέλουν να ξεδιψάσουν με τα νάματα της διδασκαλίας του Κυρίου. Γιατί οι απλοί διδάσκαλοι ή οι μεγάλες ανθρώπινες διάνοιες που διδάσκουν, αντλούν όσα διδάσκουν από πηγές ανθρώπινης σοφίας. Οι προφήτες επίσης δίδασκαν και προφήτευαν περί της αληθείας αλλά και περί της οδού που οδηγεί στην αλήθεια και στη βασιλεία του Θεού λέγοντας: «Τάδε λέγει Κύριος».
Ο Ιησούς όμως λαλεί «ρήματα ζωής αιωνίου» γιατί είναι η αλήθεια, είναι το φως, είναι ο σαρκωθείς Λόγος του Θεού, η μοναδική πηγή κάθε σοφίας και διδασκαλίας και υποδεικνύει: «Ο πιστεύων εις εμέ ποταμοί ύδατος εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος». Πέραν τούτων· ο Ιησούς καινοτομεί ως προς τον τρόπο διδασκαλίας που δεν μοιάζει σε τίποτα με την τακτική των Γραμματέων και Φαρισαίων. Τη διδασκαλία του Ιησού διακρίνει απλότητα, σαφήνεια, λιτότητα, καθαρότητα· για τούτο και τα πλήθη των ακροατών «εξεπλήσσετο επί τη διδαχή Αυτού» «ην γαρ διδάσκων ... ως έχων εξουσίαν».
Πολλά πλοιάρια ευρίσκονταν στη λίμνη. Ο λαός συνωστίζεται γύρω από τον Κύριο, γιατί θέλει να βλέπει το θείο πρόσωπό Του· ν’ ακούει καλλίτερα τους λόγους του. Σαν βήμα, σαν άμβωνα χρησιμοποιεί ο Ιησούς ένα μικρό πλοιάριο και από εκεί περίβλεπτος ομιλεί, διδάσκει, εμπνέει, παρηγορεί, ανακουφίζει, σοφίζει και γαληνεύει τους ακροατές Του. Είναι το πλοίο του Σίμωνα.
Όταν έπαψε να ομιλεί είπε στον Σίμωνα Πέτρο· «Γύρισε το πλοίο τώρα στα βαθειά νερά της λίμνης και ρίξτε τα δίκτυα για ψάρεμα». Η ώρα δεν ήταν κατάλληλη για ψάρεμα, αλλά και η χθεσινή βραδιά ήταν φτωχή και άγονη. Ο Πέτρος παρά τις αποτυχίες τις χθεσινές, υπακούει και πειθαρχεί. Και «ω του θαύματος» το δίκτυ είναι τώρα τόσο γεμάτο ώστε κινδυνεύει από «το πλήθος των ιχθύων» να σχισθεί. Και γεμίζουν οι βάρκες από την ψαριά, ώστε από το βάρος υπάρχει ανησυχία μήπως βυθιστούν. Έπεσε τότε στα γόνατα του Ιησού ο Πέτρος έκπληκτος από το θαύμα και ανήσυχος από την αναξιότητά του λέγοντας «Έξελθε απ' εμού, ότι ανήρ αμαρτωλός ειμί Κύριε». Και άκουσε γλυκύτατο άγγελμα, χαρμόσυνο μήνυμα· «Μη φοβάσαι· από σήμερα γίνεσαι ικανός ν' αλιεύεις ανθρώπους και να τους εισάγεις εις την βασιλεία του Θεού.»
Οι δύο αδελφοί, Πέτρος και Ανδρέας, αλλά και οι συνάδελφοι και συνεργάτες τους, Ιάκωβος και Ιωάννης, αφού επανέφεραν τα πλοία στην όχθη, άφησαν τα πάντα, τα δίκτυα, τα ψάρια κ.λπ. και ακολούθησαν τον Διδάσκαλο. Απ αυτή τη στιγμή οι απλοί και άσημοι ψαράδες, γίνονται αλιείς της οικουμένης, απόστολοι του Χριστού, θεοφόροι άνθρωποι, Ευαγγελιστές και κήρυκες του νέου σωστικού και σωτηριώδους κηρύγματος του Ναζωραίου και μυσταγωγοί στη νέα θρησκεία και βασιλεία της αγάπης, της Εκκλησίας του Θεού επί της γης. Οι ταπεινοί και άγνωστοι αλιείς της Γεννησαρέτ γίνονται σοφοί απόστολοι, διδάσκαλοι και φωστήρες της οικουμένης.
Για το μυστήριο της κλήσεως των πρώτων μαθητών· για την εκπλήρωση του έργου του Χριστού επί της γης και την αλίευση συνεργατών και βοηθών ο λόγος, αδελφοί μου, αλλά και περί της θείας χάριτος και δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος, το οποίον σοφίζει, φωτίζει, αγαθοποιεί και τελειοποιεί τον άνθρωπο, με μόνο προσόν και εφόδιο την καλή θέληση, την αφοσίωση και την ταπείνωση. Εκλήθησαν στο αποστολικό αξίωμα από τον τόπο της εργασίας τους. Εκοπίαζαν δι' όλης της ημέρας και νυκτός. Εργάζονταν τίμια και με συνέπεια. Και «αφέντες άπαντα, ηκολούθησαν αυτώ» και ένεκα τούτου, υψώθηκαν και σοφίσθηκαν «υπέρ πάντα σοφόν» και δοξάσθηκαν με δόξαν ουράνιο.
Ο Κύριος δεν διάλεξε τους μαθητές Του από τους σοφούς και ευγενείς, ενδόξους και πλουσίους, αλλά «εξ αλιέων» για να καταδειχτεί σ' όλους μας ότι ούτε η πτωχεία, ούτε το ταπεινό επάγγελμα ή η απλή ιδιωτική ζωή μπορεί να γίνει εμπόδιο για την απόκτηση της αρετής, για ν αγαπήσει κανείς τον Χριστό, και να Τον ακολουθήσει ή να γίνει μαθητής και οπαδός Του, με φλόγα για τη θεία αγάπη, με αφοσίωση στο καθήκον, με διάθεση αυταπαρνήσεως και αυτοθυσίας, ώστε τίποτα, ούτε αντικείμενο ούτε πρόσωπο ούτε αξίωμα ούτε πλούτος η δόξα να μπορεί να τον χωρίσει απ' Αυτόν. Τι ωραία αυτό το εκφράζει ο Απόστολος Παύλος· «Τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; θλίψις ή στενοχωρία ή διωγμός ή λιμός ή γυμνότης ή κίνδυνος ή μάχαιρα;».
Μας συγκινούν και μας συναρπάζουν όσα συνέβησαν στη γραφική αυτή λίμνη της Γεννησαρέτ. Ο Κύριός μας διδάσκων, αποκαλύπτει και τη δύναμή Του. Γι' αυτό και την διδαχή ακολουθεί το θαύμα, κατά το οποίο τα δίκτυα «συνέκλεισαν πλήθος ιχθύων πολύ» ως αμοιβή και επιβράβευση της υπακοής του Σίμωνα Πέτρου, να ξαναρίξει τα δίκτυα στη θάλασσα της Τιβεριάδος. Ο ίδιος ψαράς έκπληκτος αναφωνεί «έξελθε απ' εμού ότι ανήρ αμαρτωλός ειμί». Μετά την διδασκαλία λοιπόν το θαύμα· μετά το θαύμα η έκπληξη, η συναίσθηση της αναξιότητος και αμαρτωλότητος. Η υπακοή στην εντολή του Κυρίου «φέρει καρπόν πολύν». Τη δυσπιστία διαδέχεται η απόδειξη της δυνάμεως του Θεού. Τέλος η κοινωνία με το Διδάσκαλο αναδεικνύει τη συνέπεια. Τέσσερεις αλιείς λαμβάνουν οριστική κλήση για το αποστολικό αξίωμα και «αφέντες άπαντα ηκολούθησαν Αυτώ».
Πόσο θαυμαστή είναι η βούληση και η πρόνοια του Θεού. Και πόσο ταιριάζουν διδασκαλία και θαύμα, θεϊκή παρουσία και δύναμη Θεού, εντολή Διδασκάλου και υπακοή των μαθητών, πρόσκληση του Κυρίου και αποδοχή της από τους Αποστόλους. Οι τέσσερεις απλοί ψαράδες εγκαταλείπουν τα πάντα και με αποφασιστική πρόθεση και πίστη τρανή και αφοσίωση σπάνια ακολουθούν τη νέα ζωή εν Χριστώ Ιησού. Γίνονται μαθηταί Του, απόστολοί Του, και αρχίζει έτσι η σωτήριος δράση της Εκκλησίας, που στοχεύει στο να σώζει, αξιοποιεί και υψώνει τον άνθρωπο προς τον Θεόν του. Ας προσέλθουμε και εμείς στην εκκλησία Του προς σωτηρίαν ημών.
π. Χ. Π.