Νέα τάξη πράγματων και νέα εποχή

Πολλές φορές ακούσαμε να γίνεται λόγος για Νέα Εποχή ή για Νέα Τάξη πραγμάτων. Θελήσαμε άραγε να ερευνήσουμε το φαινόμενο αυτό; Πολλές φορές είδαμε να προβάλλει σε πολιτικές αφίσες το ουράνιο τόξο. Άλλα ή ωραιότητα του δεν μας άφησε να σκεφθούμε σοβαρά· Πώς οι πολιτικοί μας ανακάλυψαν ξαφνικά και οικειοποιήθηκαν το σύμβολο αυτό της ειρήνης του Θεού με τον άνθρωπο;

Φρίξαμε όλοι κατά την τελευταία «ανθρωπιστική επέμβαση» -τι διαστροφή της εννοίας!- του πλανητάρχη στην ομόδοξο Σερβία και δόξα τω Θεώ αντιδράσαμε υγιώς όλοι σχεδόν οι Έλληνες. Δεν αντιδρούμε όμως στη διαστροφή των εννοιών και στην επέλαση ξενικών συνηθειών, που καθημερινώς μας κατακλύζουν και κοντεύουν ν' αλλάξουν την ταυτότητα μας.

Φαίνεται ότι οι περισσότεροι βλέπουμε απαθώς ή ναρκωμένοι το τι γίνεται. Δεν θα διερωτηθούμε όμως γι' αυτά πού συμβαίνουν γύρω μας; Μήπως δεν είναι αυτή ή φυσική εξέλιξη της κοινωνίας, αλλά μια μεθοδευμένη σκλαβιά, από την οποία ποτέ δεν 8ά μπορέσουμε να απελευθερωθούμε;
Όσα ακολουθούν επιδιώκουν, ν' αφυπνίσουν τους υπνώττοντας.

Τι είναι η Νέα Εποχή;

Είναι ένα «αόρατο δίκτυο» παραθρησκευτικών οργανώσεων. Ισχυρίζεται, ότι η αστρολογική «εποχή του Ιχθύος», πού κατ' αυτούς συμβολίζει τον Χριστιανισμό, τελειώνει το 2.000 μ.Χ., κα) μετά ακολουθεί ή «εποχή του Υδροχόου», του νέου χριστού ή της επί γης δευτέρας παρουσίας του χριστού, δηλαδή του αντίχριστου.
Κεντρικά στοιχεία της διδασκαλίας της είναι ή πίστη σε απρόσωπο θεό (δυνάμεις του σύμπαντος, το πάν, όπως το ταό), στο νόμο του κάρμα και των μετενσαρκώσεων, και στη δυνατότητα της μετεξελίξεως του ανθρώπου σε κατ' ουσίαν θεό με τις δικές του μόνο δυνάμεις, ο συγκρητισμός, ο πνευματισμός, η νεοειδωλολατρία και ο αποκρυφισμός. Όλα αυτά είναι επιδράσεις των ανατολικών θρησκειών (βουδισμού - ινδουισμού) μέσω της Μασονίας και της Θεοσοφίας.

Με απλά λόγια, η Νέα Εποχή είναι ένα σύνδρομο πού καλλιεργεί τη σύγχυση των παραθρησκευτικών αιρέσεων με την εξ αποκαλύψεως αληθινή πίστη. Και όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, η Νέα Εποχή θέλει όχι ν' αδειάσουν οι Εκκλησίες, αλλά να γεμίσουν με ανθρώπους πού θα έχουν αλλοιωμένο το φρόνημα, την ορθόδοξο πίστη.

Διαστρέφουν την ιστορία και προσπαθούν να δυσφημήσουν τον Χριστιανισμό «σαν εποχή περιορισμού και στενότητας. Σ' αυτήν κυριαρχούσαν οι εντολές, ο έλεγχος των Ιερέων, τη δίωξη των ελεύθερα σκεπτόμενων ανθρώπων, η εποχή των πολέμων, της αποικιοκρατίας, της καταστροφής της φύσης».

Θέσεις της Νέας Εποχής

Σύμφωνα με την ιδεολογία της «Παγκοσμίου καλής θελήσεως» της Αλίκης Μπέϋλη, ο Θεός δρα με ποικίλους τρόπους, «με διάφορες ομολογίες, πίστεις και θρησκευτικές δραστηριότητες», γι' αυτό και οι διαφορές ανάμεσα στις θρησκείες είναι ασήμαντες και θα απορριφθούν. Όσοι δεν θα δεχθούν τη Νέα Εποχή «θα παραπεμφθούν για μία μετέπειτα αποκατάσταση», δηλαδή θα θανατωθούν για να βρουν την αλήθεια σε κάποια άλλη μετενσάρκωση.
Ό Αλαν Κοέν, ένας από τους διδασκάλους της Νέας Εποχής, γράφει, ότι ο άνθρωπος θα καταλάβει την υπέρτατη έννοια της προσωπικότητας μόνο όταν συνειδητοποίηση ότι «Εγώ είμαι Θεός, δεν υπάρχει άλλος».
Ό θεωρούμενος ως οικολόγος Αλ Γκόρ, υποψήφιος πρόεδρος των Η.Π.Α. στις εκλογές του φθινοπώρου 1999, εκφραζόμενος πανθεϊστικώς - νεοειδωλολατρικώς έγραψε· «Ή Θρησκευτική μας κληρονομιά βασίζεται σε μια και μοναδική θεά της γης πού υποτίθεται ότι είναι πηγή κάθε ζωής».
Ό Ντέϊβιντ Σπάνγκλερ, από τους ηγέτες - δασκάλους της Νέας Εποχής, λέει, ότι «ο Εωσφόρος εργάζεται μέσα στον καθένα μας για να μας οδηγήσει στην ολοκλήρωση καθώς κινούμαστε προς τη Νέα Εποχή».

Ο Ράνταλ Ν. Μττάερ, πρώην ηγέτης της Νέας Εποχής, συνοψίζει το «πιστεύω» της ως εξής. Σύμβολα Νέας Εποχής «Ό λαϊκός ανθρωπισμός (σ.σ. εννοείται ο άθεος ουμανισμός) αρνείται το Θεό και τοποθετεί στη θέση του τον άνθρωπο, λέγοντας ότι αυτό πού προσδίδει νόημα στη ζωή του άνθρωπου είναι οι δικές του δημιουργικές, διανοητικές και ηθικές δυνάμεις. Άπ' την άλλη μεριά, ο πνευματικός ανθρωπισμός (σ.σ. εννοείται της Νέας Εποχής) αποδέχεται έναν Θεό (σαφώς διαφορετικό άπ' το Θεό των Χριστιανών), ο όποιος τοποθετεί τον άνθρωπο στο ρόλο μιας ανώτερης φυλής κοσμικών θεών με αναλογικά τεράστια θεϊκή δύναμη».

Από πότε αρχίζει η Νέα Εποχή;

Από τη Θεοσοφία ξεκίνησαν βασικοί ηγέτες της Νέας Εποχής, όπως η Αλίκη Μπέϊλη, της οποίας η κίνηση είναι στην καρδιά του ρεύματος της Νέας Εποχής, ο Ρόν Χάμπαρντ, Ιδρυτής της Σαϊεντολογίας (Κ.Ε.Φ.Ε.), ο Ρούντολφ Στάϊνερ, ιδρυτής της Ανθρωποσοφίας, κ.ά.. Ή Θεοσοφία δημιουργήθηκε στο τελευταίο τέταρτο του 19ου αϊ. από τη Ρωσίδα Μπλαβάτσκυ σε άμεσο σύνδεσμο με τη Μασονία και με τις ίδιες περίπου διδασκαλίες. Αποτελεί συγκρητιστικό συνονθύλευμα γνωστικισμού, πνευματισμού, μεντιουμισμού (εμφανίσεις πνευμάτων στην ιδρύτρια κ.λπ.), ινδουισμού κα) βουδισμού, με επικάλυψη ψευδοεπιστημονικών και «απόκρυφων» δήθεν χαμένων γνώσεων (αναβίωση αρχαίων θρησκειών), αλλά με έντονο μίσος κατά του Χριστιανισμού. Ισχυρίζεται για τον εαυτό της, όπως και η Μασονία, ότι δεν είναι θρησκεία, αλλά «ή αλήθεια». Ό Εωσφόρος θεωρείται ως ο υπέρτατος θεός (ανώτερος του Ίεχωβά και τελικός θριαμβευτής), το 666 ως «Ιερός» αριθμός, κ.λπ..

Ένας δεύτερος σημαντικός πρόγονος και πηγή δυνάμεως της Νέας Εποχής είναι η Μασονία, η οποία δημιουργήθηκε το 1717 μέσα από τη δυτικοευρωπαϊκή παράδοση των μυστικών συνδικαλιστικών σωματείων, αλλά υπήρξε συγκεκαλυμμένη θρησκευτική αίρεση. Καρπός της αρχαιολατρικής αναγεννήσεως και δεξαμενή μαγικών ανόητων αιρετικών ιδεών, ιδίως δε της Καβάλα ή Καμπάλα, απόκρυφης εβραϊκής μαγικής παραδόσεως που δημιουργήθηκε μετά τον ξεριζωμό των Εβραίων από τα Ιεροσόλυμα το 70 μ.Χ..

Κατ' επίδραση της Καμπάλα απέδωσε στους χριστιανικούς όρους τελείως διαφορετικές και ξένες συμβολικές έννοιες, διαστρέφοντας το περιεχόμενο τους. Λόγω του κρυφίου χαρακτήρος της και της διαδόσεως της στις ανώτερες τάξεις ή Μασονία διέβρωσε σε μεγάλο βαθμό τις δυτικές κοινωνίες και δημιούργησε τη βάση για την πλήρη αποκοπή τους από το Χριστιανισμό.

Χαρακτηριστικά της διδασκαλίας της υπήρξαν η συγκρητιστική υιοθέτηση στοιχείων από όλες τις θρησκείες, χωρίς να λείπουν οι αναφορές στην πίστη ότι ο άνθρωπος είναι από μόνος του θεός και στον Εωσφόρο ως ανώτερο θεό.

Την αρχή όμως της Νέας Εποχής πρέπει ν' αναζητήσουμε σε παλαιοτέρους χρόνους. Δεν είναι τυχαίες οι προσπάθειες του Βατικανού για μία παγκόσμια θρησκεία και κυβέρνηση. Ό παπισμός είναι η ρίζα της αποστασίας της Νέας Εποχής. Διότι διαστρέφοντας τη διδασκαλία του Θεανθρώπου τοποθέτησε στη θέση της τις δικές του προτιμήσεις - αιρέσεις. Από τον παπισμό ύστερα ξεκίνησαν -ως αντίδραση σ' αυτόν, κατ' ουσίαν όμως ως μαθηταί του- ο προτεσταντισμός, η αρχαιολατρική αναγέννηση, κατόπιν ο παράλογα λογικοκρατούμενος διαφωτισμός, η βίαιη αντιχριστιανική Γαλλική επανάσταση, καθώς και τα μετέπειτα παιδιά τους, ο λεγόμενος ανθρωπισμός - ουμανισμός, ο μαρξισμός, ο αναρχισμός κ.λπ.. Όλα θέτουν ως κέντρο τον άνθρωπο· τον ανεβάζουν στη θέση του θεού με τις δικές του και μόνο δυνάμεις. Είναι το ίδιο αρχαίο ψέμα του όφεως στον παράδεισο.

Νέα Τάξη και παγκοσμιοποίηση

Η Νέα Τάξη είναι η προσπάθεια επιβολής παγκοσμίου κυβερνήσεως από ισχυρούς κύκλους της πολιτικοοικονομικής εξουσίας. Κατ' ουσίαν η Νέα Τάξη πραγμάτων είναι μυστική κωδική αποκρυφιστική φράση της Ενιαίας Παγκοσμίου Κυβερνήσεως. Πρωταρχικός στόχος της είναι η παγκοσμιοποίηση η δημιουργία του «παγκοσμίου χωρίου», ενός ταυτόσημου πολιτισμού, υποτεταγμένου στους ισχυρούς.

Ο οικουμενικός πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος κατά την ομιλία του στο Νταβός, αρχές του 1999, είπε μεταξύ άλλων σχετικώς με την παγκοσμιοποίηση τα εξής χαρακτηριστικά. «Ή προς την παγκοσμιοποίησιν πορεία της ανθρωπότητας είναι εν γεγονός, το οποίον προέρχεται κυρίως από θελήσεις μη κρατικός, άλλ' ιδιωτικός, και δη τάς Θελήσεις των πολυεθνικών οικονομικών κολοσσών, και υποβοηθείται από την ασύλληπτον ανάπτυξιν των επικοινωνιών... Ατυχώς η παγκοσμιοποίησης είναι να εξελίχθη από μέσον συναδελφώσεως των λαών του κόσμου (ως προβάλλεται) εις μέσον επεκτάσεως της οικονομικής επικυριαρχίας των οικονομικών κολοσσών και επί λαών προς τους οποίους η πρόσβασης αυτών ήτο κλειστή λόγω συνοριακών κα) πολιτιστικών φραγμών...».

Ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος, κατά την ομιλία του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών την 20-5-1998, σημείωσε· «Είναι φανερό ότι η παγκοσμιοποίηση συνδέεται με την εισβολή ενός πολιτισμού, οι δημιουργοί του οποίου ισχυρίζονται ότι είναι ο καλύτερος. Ή σύλληψη, τα κριτήρια και ο τρόπος λειτουργίας του όλου συστήματος έχουν στηριχθεί στον δυτικό καπιταλισμό, στη λογική μιας ελεύθερης οικονομίας, της οποίας η δυναμική στηρίζεται στη συνεχή κερδοφορία». Ή παγκοσμιοποίηση αυτή «δεν είναι μόνο μία οικονομική διαδικασία. Πρόκειται για άμεση ή έμμεση επιβολή ενός συστήματος σκέψεως πού αγνοεί ή καταστρέφει τις ιδιαιτερότητες των επιμέρους λαών και ανθρώπων και παραμερίζει ή και διαλύει αξίες...». Έτσι «εξαρθρώνονται οι δυνατότητες των τοπικών κοινωνιών να στηριχθούν στις δικές τους μορφές πνευματικότητος και κοινωνικότητας».

Πώς επιβάλλεται η παγκοσμιοποίηση

Ή Νέα Τάξη προωθεί και την συγκρητιστική εωσφορική πανθρησκεία της Νέας Εποχής, θέτοντας την ως το θρησκευτικό υπόβαθρο της «ομογενοποιήσεως» - ισοπεδώσεως των λαών. Από την άλλη μεριά και η Νέα Εποχή χρησιμοποιεί τη Νέα Τάξη για την παγκόσμια διείσδυση και επιβολή της. Ή Νέα Τάξη γίνεται το πολιτικοστρατιωτικό σκέλος της Νέας Εποχής.

Ήδη η Νέα Εποχή έχει εισβάλει στις επιχειρήσεις και στα κέντρα εξουσίας. Εδώ και αρκετά χρόνια στην Αμερική εταιρείες εφαρμόζουν «προγράμματα εκπαίδευσης πού χρησιμοποιούν τον διαλογισμό, την αυτούπνωση και την πνευματική καθοδήγηση».

Ηγέτες της Νέας Εποχής, όπως ο Ρόμπερτ Μΰλλερ πρ. βοηθός του Γ.Γ. του Ο.Η.Ε., καλούν τις πολυεθνικές εταιρείες ν' «αναλάβουν τις ευθύνες τους για την διακυβέρνηση του πλανήτη». Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, εμπνεόμενες από παραθρησκευτικές ομάδες και ενισχυμένες από ισχυρά οικονομικά μπλοκ που έχουν σαν θεό τους το χρήμα, τον μαμωνά (Λουκ. 16,13), οι κυβερνήσεις ετοιμάζουν την λεγομένη Νέα Τάξη πραγμάτων, δηλαδή μία παγκόσμια κυβέρνηση.

Η παγκόσμια αυτή κυβέρνηση προετοιμάζεται με τα εξής.
α') Με την υποταγή των εθνών.

Ήδη «τα εθνικά κέντρα εξουσίας δεν ελέγχουν πλήρως την οικονομική πολιτική. Είναι υποχρεωμένα να προσαρμόζονται στις επιταγές άλλων διεθνών κέντρων, στα ευρύτερα παγκόσμια ρεύματα» (Αναστασίου αρχιεπ. Αλβανίας, έ.ά.). Για το σκοπό αυτό προωθούνται συνενώσεις κρατών, σχεδιάζονται αλλαγές συνόρων, περιφερειακά κράτη πού θα είναι προτεκτοράτα των ισχυρότερων κέντρων εξουσίας. Ό πρόσφατος πόλεμος των Βαλκανίων φανερώνει αυτούς τους σχεδιασμούς, πού προέρχονται κυρίως από την θεωρούμενη ως μονοκράτειρα Αμερική.

β') Με την προσωπική αστυνόμευση κάθε ανθρώπου σε κάθε βήμα της ζωής του.

Σήμερα βλέπουμε, ότι «στο πολιτικό επίπεδο υπονομεύονται πολλοί από τους δημοκρατικούς θεσμούς και εξασθενεί η ισχύς, το κύρος, η αποτελεσματικότητα τους» (έ.ά.). Νέες διεθνείς συνθήκες (όπως η περιβόητη Σένγκεν) υπογράφονται, τιθέμενες επάνω κα) από τα τοπικά εθνικά συντάγματα, χωρίς παράλληλα να κατοχυρώνονται διεθνώς τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όσο για τους χάρτες του Ο.Η.Ε., αποτελούν απλώς παιχνίδια στα χέρια των ισχυρών τους θυμούνται όταν τους συμφέρει.

γ') Με τη νέα τεχνολογία. Δημιουργείται ένα ηλεκτρονικό δίκτυο, πού θα μπορεί να φακελώσει όλους τους πολίτες της γης. Σ' αυτό κυρίαρχο ρόλο διαδραματίζει η νέα τεχνολογία.

Ο μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος τονίζει· «Όπως έχει οργανωθεί παγκοσμίως πλέον η ζωή, σκοτεινοί άνθρωποι, αθέατοι από τους λαούς, κατευθύνουν τα πράγματα εκεί όπου αυτοί επιθυμούν. Αι εφευρέσεις του ανθρωπίνου νου, αι οποίοι διευκολύνουν την ζωήν, γίνονται το δέλεαρ. Όλα γίνονται ευκόλως και ακόπως, πατώντας κουμπιά, όχι με ιδρώτα. Τα αγαθά του Θεού παράγονται, διαφημίζονται (δια της Τ.V.) και καταναλώνονται με προδιαγεγραμμένον τρόπον (καταναλωτική κοινωνία). Το εμπόριο και αι συναλλαγαί ελέγχονται και φορολογούνται (Α.Φ.Μ.). Τα σκοτεινά κέντρα κερδίζουν και συγκεντρώνουν ολονέν και περισσότερον πλούτον εις χείρας των (πολυεθνικαί εταιρείαι)). Οι φορολογούμενοι αντιθέτως περιορίζονται οικονομικώς ήμερα τη ήμερα έτι στενότερον (παγκόσμιος οικονομική κρίσις). Εν τούτοις ο σημερινός άνθρωπος, συνηθισμένος εις τον καθωρισμένον τρόπον ζωής έφ' όλων των τομέων (εργασία, κατοικία, διακίνησης, ενδυμασία, διατροφή, εκπαίδευσης, επικοινωνία, ψυχαγωγία, θέαμα, πολιτική, σπορ κ.τ.λ.) κα) δελεαζόμενος οπό τα έρεθιζόμενα ένστικτα του, ζητεί διαρκώς -όπως πάντοτε άλλωστε- "άρτον και θεάματα". Ή ζωή και η κίνησης του περιορίζεται, όπως ελέχθη, μεταξύ δυο συσκευών της τηλεοράσεως και του ψυγείου. Κατ' αυτόν τον τρόπον ελέγχεται και κατευθύνεται όλος ό κόσμος» («Χριστ. Σπίθα», φ. 543/Ίούλιος 1997).

Με την εφεύρεση των ηλεκτρονικών υπολογιστών άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο. Οι υπολογιστές μπαίνουν σε όλους τους τομείς της ζωής, δημοσίας και ιδιωτικής. Εκπληρώνεται έτσι ή προφητεία του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, ότι «θα έρθει καιρός πού θα διευθύνουν τον κόσμο τα άλαλα και τα μπάλαλα»

Βέβαια, ένα μαχαίρι ανάλογα με το πώς θα το χρησιμοποίηση ο άνθρωπος γίνεται καλό ή κακό. Ή επέμβαση όμως της τεχνολογίας στην προσωπική ζωή του ανθρώπου Είναι πλέον καθοριστική. Έρχεται η ώρα, πού ο κοινός άνθρωπος δεν θα μπορεί να επέμβει στη ρύθμιση των ηλεκτρονικών υπολογιστών μόνο θα υπάκουη στους ρυθμιστές των.
Σημαντικό ρόλο επίσης για την επέμβαση στην προσωπική ζωή του ανθρώπου θα διαδραματίσουν οι ηλεκτρονικές ταυτότητες και το παγκόσμιο διαδίκτυο (Ιντερνέτ). Με τις ταυτότητες επιδιώκεται σε πρώτη φάση το φακέλωμα όλης της ανθρωπότητας, αφού θα δοθεί σε κάθε άνθρωπο ένας αριθμός μοναδικός. Όλα τα προσωπικά του στοιχεία (πού αφορούν το ιστορικό του, την οικογένεια του, την υγεία του, τις συναλλαγές του κ.λπ.) θα αποθηκεύονται στα έγκατα ενός τεράστιου υπολογιστού.

Επίσης σιγά - σιγά οι πιστωτικές κάρτες (το «πλαστικό χρήμα») και κατόπιν οι ίδιες οι ταυτότητες θα εξαφανίσουν και το ρευστό χρήμα. Έτσι όλες οι συναλλαγές θα ελέγχονται. Σε επόμενο στάδιο πιθανολογείται η εμφύτευση micro-chip στο ανθρώπινο σώμα, που θα αντικαταστήσει και τις ταυτότητες και θα μεγιστοποίηση τον έλεγχο του ανθρώπου. Ήδη δοκιμάστηκε κάτι παρόμοιο.
Ιδιαίτερη φροντίδα για την επέκταση του δικτύου έλεγχου των ταυτοτήτων δείχνουν οι Εβραίοι, οι όποιοι μάλιστα άσκησαν πιέσεις και στη χώρα μας για την αποδοχή τους. Δεν Είναι τυχαίο, ότι στα επικρατέστερα συστήματα ραβδωτού κώδικα (bar-code), ο όποιος υπάρχει πλέον όχι μόνο σε όλα σχεδόν τα αγαθά αλλά και στις κάθε είδους ταυτότητες, κωδικός αριθμός Είναι το 666, που ανάγεται σε εβραϊκό σημείο κυριαρχίας (βλ. Γ' Βασ. 10,14).

Το παγκόσμιο διαδίκτυο (Internet) έδωσε τεράστια δύναμη στην πληροφόρηση. «Μεγαλειώδης... η αυτόματος σχεδόν παγκοσμιοποίησης της πληροφορήσεως, τρομακτική εν τούτοις ταυτοχρόνως και η δυνατότης σκοπίμου παραπληροφορήσεως», διαπιστώνει ο οίκ. πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος. Το δίκτυο, λόγω της παραλόγου λογικής της ανυπαρξίας φραγμών στην ατιμία με το πρόσχημα της ελευθερίας, έχει ήδη γίνει
όπλο εγκλήματος, παραπληροφορήσεως, διαφθοράς, σατανισμού.

Θα γίνει δε, όπως δείχνουν τα πράγματα, και το μέσον επιβολής του «Μεγάλου Αδελφού», της χειρότερης μορφής ολοκληρωτικής τυραννίας. Σε πρώτη φάση εξαπλώνεται το ηλεκτρονικό εμπόριο. Οι αγορές γίνονται πλέον μέσω Internet από έναν απλό υπολογιστή συνδεδεμένο με το διαδίκτυο.

Σε δεύτερη φάση, θα ενσωματωθεί στον υπολογιστή συσκευή, που θα «διαβάζει» την πιστωτική κάρτα, ώστε οι χρηματικές συναλλαγές να γίνονται αμέσως. Κατόπιν η συσκευή αυτή θα γίνει αναγκαστική και θα πρέπει να τοποθετηθεί η κάρτα για να άνοίξη ο υπολογιστής. Άλλα και οι ηλεκτρονικές συσκευές (ψυγείο, κουζίνα κ.λπ.) και όλος ο εξοπλισμός του σπιτιού (π.χ. οι πόρτες, τα συστήματα ασφαλείας, το αυτόματο πότισμα κ.ά.) θα ελέγχονται από τον υπολογιστή. Παραλλήλως η κάρτα θα αντικατασταθεί με την ταυτότητα. Έτσι, εάν δεν έχει κανείς ταυτότητα (πού θα περιλαμβάνει βεβαίως και τον αριθμό του χαράγματος -666-), ούτε στο σπίτι του θα μπορεί να κάνη τις απαραίτητες εργασίες, ούτε πολύ περισσότερο οποιεσδήποτε αγοραπωλησίες.

Με τους κατασκοπευτικούς δορυφόρους σήμερα «έχουν τη δυνατότητα ειδικές μυστικές υπηρεσίες των κρατών να παρακολουθούν όλα τα τηλεφωνήματα, τα φαξ και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στο Ίντερνέτ όλων των ανθρώπων της γης! Και παράλληλα καταγράφουν και φακελώνουν ό,τι από αυτά τις ενδιαφέρει». Είναι τυχαίο λοιπόν, ότι ο άγιος Κοσμάς είχε προφητεύσει, ότι «Θα έρθει καιρός πού θα φέρει γύρες ο διάβολος με το κολοκύθι του»·

Με την κινητή τηλεφωνία επίσης μπήκε άλλο ένα «ξένο μάτι» στη ζωή του ανθρώπου, αφού, όπως δήλωσε ο αρχηγός της σουηδικής μυστικής αστυνομίας, υπάρχει όχι μόνο η δυνατότης παρακολουθήσεως των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, άλλα και των προφορικών συνομιλιών, ακόμη και όταν το κινητό είναι κλειστό (βλ. έφημ. «Ελευθεροτυπία», φ. της 29-1-1999).

Επιστήμες - τέχνες και Νέα Τάξη

Η Νέα Τάξη χρησιμοποιεί και ένα άλλο όπλο· την επιστήμη. Την επιστήμη, πού έδωσε ο Θεός για να δοξάζεται «εν τοις θαυμασίοις αυτοί» (Σ. Σειρ. 38,6), ο άνθρωπος την διαστρέφει για να Ικανοποιεί τα πάθη του. Έτσι μεγάλες κατακτήσεις της βιολογίας γίνονται αφορμή ώστε ο άνθρωπος να νομίζη αλαζονικά, ότι μπορεί να γίνει δημιουργός, ή να κάνη επιλογή των μελλογέννητων παιδιών, θανατώνοντας όσα θεωρεί άχρηστα (αυτό ήταν ένα από τα σχέδια και του ναζισμού) ή να μείνει αθάνατος, ή να φακελώνει και να ελέγχει το DΝΑ ολοκλήρου του πληθυσμού της γης.

Η φαρμακολογία εργάζεται όχι για τη θεραπεία των ασθενών, αλλά για την αύξηση των ηδονών (βιάγκρα, αντισυλληπτικές μέθοδοι κ.λπ.). Ή ψυχολογία ανακατεύεται με «πνεύματα» και διαλογισμό, ή υγιεινή αλώνεται από την ολιστική ιατρική (ομοιοπαθητική, βελονισμός κ.λπ.) με την εφαρμογή αποκρυφιστικών μεθόδων και πρακτικών ανατολικών θρησκειών.

Και οι θεωρητικές επιστήμες μεταλλάσσονται· ή ιστορία «προσαρμόζει» τις θεωρήσεις της, ώστε να ξεχαστεί κάθε τι το εθνικό και να τονίζεται μία ασαφής παγκοσμιότης. Ή εκπαίδευση από τα πρότυπα του ουμανισμού μεταπηδάει σταδιακά στα πρότυπα του παγκοσμιοποιημένου ανθρώπου και του νεοεποχίτικου «πνευματικού ανθρωπισμού».

Η τέχνη επίσης γίνεται και αύτη όπλο της Νέας Τάξεως. Αποκρυφιστικές και αντιχριστιανικές αντιλήψεις συγχρόνων «καλλιτεχνών» ανακατεμένες με σύμβολα των ανατολικών θρησκειών μέσω της διαφημίσεως περνούν στα λαϊκά στρώματα. Η μουσική ροκ προετοιμάζει ένα παγκόσμιο κοινό νέων, που δέχονται κατευθύνσεις από άτομα μπλεγμένα στο σατανισμό, τη μαγεία, τις ανατολικές θρησκείες και τα μεγάλα κυκλώματα των δισκογραφικών εταιρειών, στις όποιες, συμφωνά με δήλωση Έλληνα τραγουδιστή, κυριαρχούν οι Εβραίοι. Παράλληλα υπάρχουν και νέα είδη μουσικής, όπως η «new age» (-«νέα εποχή»), πού συνοδεύει τις «πνευματικές ασκήσεις» των νεοεποχιτών.
Στον τομέα της ψυχαγωγίας γίνεται επίσης συστηματική πλύση εγκεφάλου με φαινομενικά άφθονες νεοεποχίτικες ταινίες, σύμβολα, πρακτικές κ.λπ. μέσω ταινιών κινηματογράφου τηλεοράσεως, video, ηλεκτρονικών παιχνιδιών (με επικίνδυνες για τα παιδιά δόσεις τρόμου και σατανισμού) κ.ά..

Διάλυση της οικογενείας - Έκλυση των ηθών

Κατ' επέκταση της πίστεως της Νέας Εποχής, το ήθος υφίσταται ανάλογη έκπτωση· η οικογένεια διαλύεται, η ομοφυλοφιλία εγκρίνεται, τα δύο φυλά ισοπεδώνονται, το ανήθικο σεξ δικαιολογείται με το εύκολο πρόσχημα της αγάπης.
Ό νόμος του κάρμα, πού αποτελεί ένα από τα δόγματα της Νέας Εποχής, «ακυρώνει κάθε προσπάθεια για δικαιοσύνη και Ισότητα ανάμεσα στους ανθρώπους- θεμελιώνει θεωρητικά τις διακρίσεις, την κοινωνική αδικία· και δρα καταλυτικά σε όλους τους τομείς της κοινωνικής μας ζωής».

Η στρατιωτική επιβολή της Νέας Τάξεως

Αυτός, πού δεν μπορεί να εξουσιάσει στα πάθη του, συνήθως ζητά να κυριάρχηση στον κόσμο όλο, γιατί παραμένει ανικανοποίητος, αφού η εσωτερική δίψα του διατηρείται άσβεστη. Πολλές φορές στο παρελθόν οι δυτικοί εξαφάνισαν πλήθη ατόμων, ακόμη και έθνη. Οι σταυροφορίες, οι σφαγές παπικών - προτεσταντών, η Ιερά Εξέταση, η αποικιοκρατία, ο ναζισμός, η γενοκτονία των Σέρβων από τους Κροάτες Ουστάσι, οι ατομικές βόμβες κ.λπ.. Είναι η παλαιά τακτική των πάπων σκοπός τους να εξουσιάζουν όλη την οικουμένη με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο· «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Το νέο ΝΑΤΟ, πού παραμένει όργανο κυρίως της νεοεποχίτικης Αμερικής, μετά τη νέα επετειακή Σύνοδο του Μαΐου 1999 έπαυσε και επισήμως να έχη μόνο αμυντικό χαρακτήρα. Με πρόφαση τις μειονότητες θα επεμβαίνει στα εσωτερικά των άλλων χωρών, θα αλλάζει σύνορα. Τελικός σκοπός· η καταστολή κάθε πυρήνος αντιστάσεως στην Νέα Τάξη. Ορθώς ελέχθη, ότι το ΝΑΤΟ θα είναι ο στρατός του Αντίχριστου.

Ο εκκλησιαστικός οικουμενισμός

Οι διαμορφωτές της Νέας Τάξεως πραγμάτων, για να πραγματοποιήσουν τους σκοπούς τους, θα έπρεπε πρώτα να εξαλείψουν τελείως τις θρησκείες. Επειδή όμως αυτό το θεώρησαν κατ' αρχάς αδύνατον, διάλεξαν έναν άλλο ύπουλο δρόμο, που οδηγεί στον ίδιο σκοπό. Πρόκειται για τον οικουμενισμό, τη συνένωση δηλαδή των θρησκειών σε ένα συγκρητιστικό συνονθύλευμα, υποταγμένο στη Νέα Εποχή.

Για το σκοπό αυτό η Μασονία από τα τέλη ήδη του 19ου αί. προβάλλει την «ανάγκη» να ύπαρξη προσέγγιση μεταξύ των διαφόρων χριστιανικών ομολογιών και θρησκειών, κάτι που πραγματοποιείται στις αρχές του 20ου αί. με τις οικουμενιστικές προσπάθειες, οι οποίες κατέληξαν στην ίδρυση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.). Το Π.Σ.Ε. υπήρξε όχι απλώς ένα όργανο κοινής δράσεως των χριστιανών ανεξαρτήτως δόγματος στα κοινωνικά ζητήματα, άλλα και διαλόγου σε θέματα πίστεως.

Στις ημερες μας ο διάλογος κατέληξε να έχει ως σκοπό την άμβλυνση των διαφορών σε θέματα πίστεως με τον λεγόμενο δογματικό μινιμαλισμό, την πεποίθηση δηλαδή ότι πρέπει να αρκεσθούμε στα βασικότερα δόγματα (π.χ. την ύπαρξη ενός θεού), κάνοντας υποχωρήσεις στα άλλα, και θεωρώντας θεμελιώδεις δογματικές διαφορές απλώς ως διαφορετικές «παραδόσεις» νόμιμες και αποδεκτές από τη βούληση του Θεού και την «Εκκλησία».

Δυστυχώς το Π.Σ.Ε. έχει παρεκκλίνει τώρα τόσο πολύ, ώστε να προχωρεί πλέον σε «διάλογους» και συμπροσευχές με άλλες θρησκείες, να υιοθετεί ηθικές άντιευαγγελικές (ομοφυλοφιλία, χειροτονία γυναικών) και πρακτικές νεοεποχίτικες (π.χ. χοροί σαμανιστικοί, διαλογισμός κ.ά.). Ορισμένοι δε από τους ηγέτες του έχουν άμεση σχέση με τη Νέα Έποχή ακολουθούν πιστά το πρόγραμμα της νέας εποχής περί αποχριστιανισμού των κοινωνιών έναντι, βεβαίως, διαφόρων ανταλλαγμάτων.

Φαίνεται όμως ότι οι της "ελίτ" θα δηλώνουν ορθόδοξοι χριστιανοί και θα χρησιμοποιούν την λεγομένη διπλή ή πολλαπλή γλώσσα (σ.σ. δηλαδή χρησιμοποίηση χριστιανικών όρων με νεοεποχίτικο περιεχόμενο) σε διαφόρους διάλογους, ώστε να προξενείτε σύγχυσης, αποσυντονισμός και διάλυσης του ορθοδόξου χριστιανικού κόσμου».

«Βλέπετε, αγρυπνείτε και προσεύχεστε»

Και ενώ έτσι προδιαγράφεται η καταιγίδα της Νέας Εποχής, πώς 9ά πρέπει οι ορθόδοξοι χριστιανοί να την αντιμετωπίζουμε; Ψυχραιμία να Είναι ή ψυχική μας προδιάθεση. «Ήτοιμάσθην και ουκ είταράχθην τον φυλάξασθαι τάς εντολάς σου» (Ψαλμ. 118, 60). Να απέχουμε από κάθε τι που φέρει -ακόμη και κρυφίως- τον αποκρυφιστικό χαρακτήρα της Νέας Εποχής (π.χ. γιόγκα, διαλογισμό, ανατολικές πολεμικές τέχνες, ολιστικές ιατρικές όπως η ομοιοπαθητική, ο βελονισμός κ.λπ.) και να μη δεχόμαστε τις αξίες της.

Κοντολογίς, να ετοιμαζόμαστε για ν' αντιμετωπίσουμε το μυστήριο της ανομίας. «Βλέπετε, αγρυπνείτε και προσεύχεσθε· ουκ οίδατε γαρ πότε ο καιρός εστί», μας λέει ο Κύριος (Μάρκ. 13,33). Χρειάζεται λοιπόν να ερευνούμε τις προφητείες με πίστη και ελπίδα σ' Αυτόν. Γι' αυτό τονίζει ο Κύριος· «Ιδού προίιρηκα υμίν» (Ματθ. 24,25).

Ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων λέει· «Έχοντας και γνωρίζοντας τα σημάδια Τον αντίχριστου, ασφάλιζε τον εαυτό σον' και μην τα κρατάς μόνο για σένα, άλλα και να τα μεταδίδεις με κάθε ευκαιρία σε όλους. Αν έχεις σαρκικό παιδί, από τώρα να το νουθετείς και αν απέκτησες κάποιο πνευματικό παιδί με την κατήχηση και το βάπτισμα, κι αυτόν να τον ασφαλίζεις από τώρα, ώστε να μη γελαστή τότε και δεχτή τον ψεύτικο (αντίχριστο) σαν τον αληθινό (Χριστό)* (Κατήχησης φωτιζόμενων, ιε'· ΕΠΕ [12512, 146).

Δεν χρειάζεται βέβαια τεχνοφοβία, ούτε όμως και τεχνολαγνία. Όχι άριθμοφοβία, ούτε όμως και αδιαφορία για τα σημεία των καιρών. Όχι πανικός, ούτε όμως και εφησυχασμός. Όχι μίσος για τους ανθρώπους άλλων θρησκειών, ούτε όμως και συγκατάθεση στις πλάνες των. Όχι περιδεά συνείδηση, άλλ' ούτε συνείδηση χαλαρά.

Στο βιβλίο της Αποκαλύψεως (11,1-2) δίδεται ένα καλάμι στον ευαγγελιστή Ιωάννη για να μέτρηση το ναό του Θεού (την Εκκλησία). Άλλα του επισημαίνεται, να μη μέτρηση όσους Είναι στην αυλή, έξω από το ναό, διότι η αυλή «εδόθη τοις έθνεσι»· αυτοί θα προσκυνήσουν τον αντίχριστο.

Όσοι χωλαίνουν στην ορθόδοξο πίστι και ζωή, όσοι δεν έχουν ουσιαστικό δεσμό με την Εκκλησία, αυτοί κινδυνεύουν να χαθούν στον καιρό του πειρασμού. Ή Εκκλησία Είναι ή κιβωτός, μέσα στην οποία -όπως επί Νώε- διαφυλάσσεται ό,τι τίμιο και πολύτιμο υπάρχει. Στην Ορθοδοξία, τη μόνη Εκκλησία του Χριστού, υπάρχει ή αληθινή ασφάλεια. Και είναι βέβαιο, ότι όσοι ζουν ένσυνειδήτως τη ζωή της Εκκλησίας, αυτοί θα σωθούν και από την σκληρότερη από κάθε προηγούμενο ηλεκτρονική σκλαβιά.

Ο μακαριστός π. Παΐσιος έλεγε· «Ό κόσμος καίγεται! Το καταλαβαίνετε; Έπεσε πολύς πειρασμός. Τέτοια πυρκαγιά έχει βάλει ο διάβολος, που ούτε όλοι οι πυροσβέστες αν μαζευθούν, δεν μπορούν να την σβήσουν. Πνευματική πυρκαγιά! Δεν έχει μείνει τίποτε. Μόνον προσευχή χρειάζεται, για να μας λυπηθεί ο θεός».

Ο μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος απευθυνόμενος προς τα πλησιέστερα πνευματικά του τέκνα έγραψε τα εξής ωφέλίμα, πού ισχύουν και για όλους τους πιστούς. «Ας έχομεν πάντες ύπ' όψιν, ότι οι καιροί είναι χαλεποί, ότι έρχεται, ως δεικνύουν όλα τα σημεία, θλίψις μεγάλη, ότι ποταμοί δακρύων και αίματος μας αναμένουν. Δια τούτο ας μη επαναπαυώμεθα εις την σημερινήν κατάστασιν, κατάστασιν σχετικής ησυχίας και γαλήνης, ας μη θεωρώμεν ουδέν μόνιμον επί της γης, ας μη εξαρτώμεν τάς ελπίδας από ανθρωπίνους παράγοντας, και ας μη περιορίζωμεν την έννοιαν της αδελφότητας εις το εν Αθήναις κέντρον, εις τα κτήρια, εις τάς αίθουσας, εις τα οικοτροφεία και τάς μηχανάς, πού με τόσους κόπους η αδελφότης άπέκτησεν. "Οχι. Αυτά τα υλικά, τα χρήσιμα δια τους πνευματικούς σκοπούς της αδελφότητας, δύνανται εν μια νυκτί να αφαιρέσουν οι εχθροί της χριστιανικής πίστεως και ζωής, και να περιέλθουν εις χείρας αυτών. Είπωμεν και ημείς με τον άγιον Κοσμάν τον Αιτωλόν, τον μέγαν Ιεραπόστολον των νεωτέρων χρόνων "Ας τα πάρουν. Ή ψυχή μας να μη ζημιωθή, η πίστις μας εις τον Χριστόν να μη άπολεσθή, η αγάπη προς αλλήλους να μη ψυχρανθή. Αδελφότης δεν είναι τα κτήρια. Αδελφότης είναι η αγάπη του Χριστού. Αύτη "συνέχει ημάς", πρέπει να συνεχή ημάς (Β' Κορ. 5,14). Και διασκορπιζομένους τήδε κακείσε, εν φυλακαίς και στρατοπέδοις και σκληραίς αίχμαλωσίαις, είθε ο Κύριος, ο ενδυναμώνων τους δούλους του, να μας ενδυνάμωση δια της χάριτος του, ώστε να λέγωμεν και ημείς· "Τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χρίστου; θλίψις η στενοχώρια η διωγμός η λιμός η γυμνότης η κίνδυνος η μάχαιρα; καθώς γέγραπται ότι ένεκα σον θανατουμεθα ολην την ημέραν ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής. Άλλ' εν τούτοις πάσιν υπερνικώμεν οία του αγαπήσαντος ημάς. Πέπεισμαι γαρ ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχαί ούτε δυνάμεις ούτε ενεστώτα ούτε μέλλοντα ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε τις κτίσις έτερα δυνήσεται ημάς χωρίσαι από της αγάπης του Θεού της εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών" (Ρωμ. 8,35-39)» (Δύο αδελφά ρεύματα, Αθήναι 1989, σελ. 371).

Ο 21ος αιώνας προμηνύεται με πιο ζοφώδη νέφη από τον λήγοντα 20ο. Άλλα δεν έρχεται. μόνο ο αντίχριστος και η αφάνταστη συμφορά. Έρχεται και ο Ερχόμενος, ο Ιησούς Χριστός. Παράλληλα με το μυστήριον της ανομίας ενεργείται και το μυστήριον της σωτηρίας.

Χαρακτηριστικό των καιρών μας είναι και η αναζήτηση της αληθινής πίστεως στον Χριστό της Ορθοδοξίας. Γι΄ αυτό οι πιστοί δεν πρέπει να ταράσσονται, άλλα να γρηγορούν και να προσεύχονται, για ν' αντιμετωπίσουν όλα τα ερχόμενα, οτιδήποτε και αν είναι αυτά, και να σταθούν ενώπιον του Υιού του ανθρώπου. Ό Ερχόμενος έρχεται πάντοτε, όχι μόνο στις δύο Παρουσίες του.

Κάθε στιγμή κτυπά διακριτικά τη θύρα της ψυχής μας και περιμένει να του ανοίξουμε. Από την απάντηση μας σήμερα θα κριθεί και η στάση μας στην κρίσιμη ώρα.

Αν του ανοίξουμε και του ειπούμε, «Έρχου, Κύριε Ιησού» (Απ 22 20) θα εισέλθει και θα δειπνήσει μαζί μας (έ.ά'. 3,20) νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν.