Η εξομολόγηση

Τι είναι η αγία και καθαρά εξομολόγησις και τι παριστά η ιερά Εικών.

Η ιερά Εξομολόγησις είναι ένα από τα υποχρεωτικά μυστήρια της Αγίας μας Εκκλησίας. Δεν νοείται Χριστιανός Ορθόδοξος χωρίς να μετέχει σ’ αυτό. Τον λευκό χιτώνα που φορέσαμε στο Άγιο Βάπτισμα, τον λερώνουμε με τις αμαρτίες μας. Χρειάζεται καθαριστήριο. Καθαριστήριο ψυχής είναι η Εξομολόγησις. Αυτή λυτρώνει εξαγιάζει, θεραπεύει πληγές ανίατες, ελευθερώνει την ψυχή, κατευνάζει τα πάθη, οδηγεί σε διεξόδους, γίνεται οδοδείκτης σωστής πορείας, δίνει νόημα στη ζωή, σώζει...

Αυτή η ιερά Εικών τα λέγει όλα:

Ο εξομολογούμενος είναι γονατιστός, με το βλέμμα ταπεινό, τα χέρια σταυρωμένα. Δείγματα αψευδή μετανοίας, συντριβής, δακρύων. Απ’ το στόμα του βγαίνουν φίδια, οι αμαρτίες του. Ο διάβολος από πίσω του δύσμορφος και απαίσιος τον τραβά απ’ το μανίκι. Μη τα λες όλα, του σφυρίζει, δεν ντρέπεσαι; Κρύψε τα βαρειά. Σκοπός του: Η ματαίωσις της πλήρους εξαγορεύσεως, άρα της σωτηρίας.

Ο φύλαξ άγγελος καταγράφει την εξομολόγηση, διαγράφει τα αμαρτήματα, χαίρει διά την επιστροφή του αμαρτωλού. Χαρά μεγάλη γίνεται στους ουρανούς.

Ο εξομολογούμενος γονατίζει ενώπιον του ιερέως. Αυτός έχει την εξουσίαν του δεσμείν και λύειν. Δεν τον κοιτά κατάματα, κάτω νεύει. Είναι σαν τον τελώνη της παραβολής. Ο πνευματικός γεμάτος ιλαρότητα και καλοσύνη (σε αντίθεση με τον διάβολο) ερωτά τον εξομολογούμενο. Αγωνίζεται να είναι η εξομολόγησις «καθαρά» και το επιτυγχάνει. Στο δεξί του χέρι κρατά κομποσχοίνι. Προσεύχεται μ’ αυτό ενδομύχως για την σωτηρία του αμαρτωλού.

Και ο Κύριος άνωθεν (εικών άλλη μέσα στην εικόνα) συγκατανεύει, ευλογεί και αποδέχεται την εξομολόγηση. Δίπλα, από ένα παράθυρο μπαίνει φως ιλαρόν, αγίας δόξης. Προέρχεται απ’ την χώρα του φωτός, την βασιλεία των ουρανών.

Μακάριος ο άνθρωπος που έζησε αυτή την μοναδική στιγμή της συγχωρέσεως.

Ας είναι ευλογημένο το χέρι του αγνώστου αγιογράφου που κατάφερε να την ζωγραφίσει μ’ αυτό τον υπέροχο τρόπο.

*(Η ιερά αυτή Εικών ευρίσκεται εις τον Ιερό Ναό Παναγίας Σούδας Κωνσταντινουπόλεως)