Στον δρόμο, μου λέει ο πατήρ Αλέξιος: --Πως κάνετε εσείς αγρυπνίες το βράδυ;
--Εμείς τώρα το καλοκαίρι βγαίνουμε έξω με το κομποσχοίνι και κάνουμε τον
κανόνα μας με την ευχή και τις μετάνοιες, για ώρες. –Κι΄ εγώ με το κομποσχοίνι
την ευχή θα λέω, δεν θα ψέλνω, θα λέω κι΄ εγώ προσευχή τώρα.
–Να κάνης κι΄ εσύ έτσι, Αλέξη μου, του είπα. Λοιπόν όταν ανεβαίναμε προς
τον Γέροντα, πάνω στον ανήφορο, εγώ μπροστά, πίσω αυτός, τι μου λέει:
--Παπά!
Ε,παπά!
--Έλα, Αλέξη.
–Να κάνω καμμιά ευχή και γι΄ αυτόν που έχω μέσα μου, να τον ελεήση ο Θεός;
Ε; Τι ήταν να το είπη ο ταλαίπωρος! Παρευθύς τον πιάνει το δαιμόνιο, τον σηκώνει
πάνω στον αέρα και τον βροντάει κάτω σαν χταπόδι! Τραντάχθηκε ο τόπος.
Πάει ο ντουρβάς, πάει ο σκούφος, πάει το μπαστούνι, πάνε όλα.
Και σπάραζε. Άλλαξε η φωνή του και άρχισε το δαιμόνιο να φωνάζη με φωνή γυναικός:
--Σκάσε κασίδηηηηη! Σκάσε, σου είπα. Τι είναι αυτά που λες; Τι έλεος;
Όχι έλεος! Δεν θέλω έλεος!
Όχι! Τι έκανα να ζητώ έλεος; Είναι άδικος ο Θεός! Για μια μικρή αμαρτία,
για μια υπερηφάνεια με εξώρισε από την δόξα μου.
Δεν φταίμε εμείς. Αυτός φταίει. Αυτός να μετανοήση!
Όχι εμείς! Μακρυά από έλεος. Τον έπιασα πάλι, μη χτυπηθή πουθενά και σκοτωθή.
Τον παίδευσε πολύ το δαιμόνιο και τον έκανε ράκος. Εγώ έφριξα από τα λεγόμενα του
δαίμονος. Σε λίγα λεπτά κατάλαβα δια πείρας, όσα θα ήταν αδύνατο να καταλάβω
διαβάζοντας, περί δαιμόνων, από χιλιάδες βιβλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά