Ο μακαριστός Γέροντας Παϊσιος

Γέροντα, ὑπάρχει, περίπτωση νὰ μὴ μὲ ἀκούη ὁ Θεός, 

ὅταν Τοῦ ζητάω νὰ μὲ βοηθήση νὰ ἀπαλλαγῶ ἀπὸ ἕνα πάθος;
- Τί, Βάαλ εἶναι ὁ δικός μας ὁ Θεός; Ὁ Θεὸς ἀκούει καὶ μᾶς

 βοηθάει. Ἴσως νὰ μὴ νιώθης τὴν βοήθειά Του· αἰτία ὅμως δὲν

 εἶναι ὁ Θεός,... ἀλλὰ ἐσὺ ἡ ἴδια πού διώχνεις τὴν βοήθειά 

Του μὲ τὴν ὑπερηφάνεια.
Ἂν δὲν ὑπάρχη κίνδυνος νὰ τὸ πάρουμε ἐπάνω μας καὶ 

νὰ ὑπερηφανευθοῦμε, εἶναι ἀδύνατο νὰ μὴ βοηθήση ὁ Θεός.

 Ὁ Καλὸς Θεὸς θέλει νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ πάθη μας, 

ἀλλά, ἂν ἔχουμε ὑπερηφάνεια ἢ προδιάθεση ὑπερηφάνειας,

 δὲν μᾶς βοηθάει νά ἀπαλλαγοῦμε, γιατὶ θὰ νομίζουμε ὅτι τὸ

 κατορθώσαμε χωρὶς τὴν δικὴ Του βοήθεια.
Γι' αὐτό, ὅταν παρακαλοῦμε τὸν Θεὸ μὲ ὅλη τὴν καρδία 

μας νά μᾶς βοηθήσῃ νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ ἕνα πάθος καὶ

 δὲν μᾶς βοηθάη, πρέπει ἀμέσως νά καταλάβουμε ὅτι πίσω

 ἀπὸ αὐτὸ τὸ πάθος κρύβεται ἄλλο μεγαλύτερο, καὶ αὐτὸ

 εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια. Ἐπειδὴ δηλαδὴ δὲν βλέπουμε τὴν

 ὑπερηφάνεια, ἀφήνει ὁ Θεὸς νά παραμένῃ τὸ πάθος πού

 βλέπουμε, π.χ. ἡ γαστριμαργία, ἡ φλυαρία, ὁ θυμὸς κ.λπ.,

 γιὰ νά ταπεινωνώμαστε. Ὅταν σιχαθοῦμε πιὰ τὰ πάθη

 μας ἀπὸ τὶς συνεχεῖς πτώσεις μας, γνωρίσουμε τὴν

 ἀδυναμία μας καὶ ταπεινωθοῦμε, τότε μᾶς βοηθάει ὁ Θεὸς

 καὶ ἀνεβαίνουμε δύο-δύο τὰ πνευματικὰ σκαλιά.
πηγή