ΕΙΣ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Μιὰ καλοτοποθετημένη «ἐνημέρωση» τοῦ φίλου τῆς «ΧΡ. ΒΙΒΛ.» κ. Γ. Κ. ἀφορῶσα σὲ μιὰ καινούργια ΒΛΑΣΦΗΜΗ κινηματογραφικὴ ταινία.
1. Αὐτὲς τὶς ἡμέρες προβάλλεται στοὺς ἀθηναϊκοὺς κινηματογράφους μιὰ πολυδιαφημισμένη Χολυγουντιανὴ ταινία. Ἡ περίληψη τῆς ταινίας ἀναφέρει: «Ὀκτὼ ἄντρες ἐπιζοῦν ἑνὸς ἀεροπορικοῦ ἀτυχήματος στὴν Ἀλάσκα καὶ ξεκινοῦν ἕναν ἄνισο ἀγώνα ἐπιβίωσης ἐνάντια στὴν παγωνιὰ καὶ σὲ μία ἀγέλη ἄγριων λύκων.» Ἐκ πρώτης ὄψεως δὲν ὑπάρχει κάτι τὸ ἠθικὰ ἐπιβλαβὲς στὴν σύντομη αὐτὴ περιγραφὴ μιᾶς ἱστορίας ἐπιβίωσης μετὰ ἀπὸ ἕνα ἀεροπορικὸ ἀτύχημα, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἔχει συμβεῖ καὶ στὴν πραγματικότητα. Ἕνας καλοπροαίρετος λοιπὸν ἄνθρωπος θὰ μποροῦσε νὰ σκεφτεῖ νὰ πάει νὰ τὴν δεῖ.
2. Εἶναι γεγονὸς ὅτι ζοῦμε στὴν ἐποχὴ τῆς εἰκόνας, ὅπου δεχόμαστε ἕναν ἀνελέητο βομβαρδισμὸ ἀπὸ θεάματα ποὺ περιέχουν πολλὰ ζημιογόνα μηνύματα: πολιτικὴ προπαγάνδα, προβολὴ τῆς ἀνηθικότητας, τῶν ἐλεύθερων σχέσεων, τῆς ὁμοφυλοφιλίας, τῆς ἐγκληματικότητας, ἐπίσης ταινίες μὲ ὑπερανθρώπους, ποὺ ἔχουν ὑπερφυσικὲς δυνάμεις καὶ τὰ καταφέρνουν ὅλα μόνοι τους σὰν νὰ εἶναι θεοί, γιὰ νὰ μὴν πιάσουμε τὶς ταινίες ποὺ βλασφημοῦν τὴν Χριστιανικὴ πίστη μὲ διαφόρους τρόπους. Κάποιος λοιπὸν ποὺ προσπαθεῖ νὰ προφυλάξει τὸν ἑαυτό του ἀπὸ τέτοια βλαβερὰ μηνύματα, θὰ μποροῦσε νὰ σκεφθεῖ, ὅτι σὲ μία ταινία μὲ θέμα τὴν δραματικὴ ἱστορία πτώσης ἑνὸς ἀεροπλάνου καὶ τῆς προσπάθειας ἐπιβίωσης τῶν ἐπιζώντων, εἶναι μικρὴ ἡ πιθανότητα νὰ περιέχονται τέτοια μηνύματα. Ὅμως τὰ γεγονότα θὰ δείξουν ὅτι πλανᾶται πλάνην οἰκτρὰν καὶ ἐξηγοῦμαι γιατί:
3. Ὁ πρωταγωνιστὴς τῆς ταινίας, πολὺ γνωστὸς ἠθοποιός, ποὺ στὸ παρελθὸν ἔχει ὑποδυθεῖ συμπαθεῖς χαρακτῆρες, σὲ αὐτὴ τὴν ταινία παρουσιάζεται σὰν ἕνας ἰδιοφυὴς ἄνθρωπος μὲ ψυχρὴ λογικὴ καὶ ἰδιαίτερες ἱκανότητες στὸ νὰ ἐπιβιώνει σὲ δύσκολες καταστάσεις. Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἀναλαμβάνει τὴν ἀρχηγία τῆς ὁμάδας τῶν ἐπιζώντων καὶ σὲ κάποια συζήτηση ποὺ ἔχουν μεταξύ τους γιὰ τὸ ποιὸς ἀπὸ αὐτοὺς πιστεύει στὴν μετὰ θάνατον ζωή, ὁ πρωταγωνιστὴς δηλώνει περίτρανα ὅτι αὐτὸς δὲν πιστεύει σὲ αὐτὰ καὶ περνάει τὸ μήνυμα ὅτι ἀληθινὸ εἶναι μόνο αὐτὸ ποὺ ζοῦν ἐκείνη τὴν στιγμὴ καὶ τίποτε ἄλλο!
4. Ἐπίσης σὲ μία ἄλλη σκηνὴ πεθαίνει κάποιος τραυματίας στὰ χέρια τοῦ ἐν λόγω πρωταγωνιστῆ καὶ αὐτὸς προσπαθεῖ νὰ τοῦ δώσει θάρρος κατὰ τὶς τελευταῖες του στιγμές. Ἐνῶ ἡ σκηνὴ εἶναι δραματική, ἀφοῦ ἕνας ἄνθρωπος φεύγει ἀπὸ αὐτὴ τὴ ζωή, ἐν τούτοις ὁ πρωταγωνιστὴς παροτρύνει τὸν μελλοθάνατο νὰ ἀφεθεῖ νὰ φύγει μὲ μία καλὴ σκέψη, νὰ ἀφήσει ἕνα ἀγαπημένο πρόσωπο νὰ πάρει τὴν ψυχή του καὶ ἄλλες τέτοιες ἀσυναρτησίες ποὺ δείχνουν γιὰ ἄλλη μία φορὰ ὅτι δὲν πιστεύει στὴν μετὰ θάνατον ζωή. Καμιὰ ἀναφορὰ στὸν Θεό, καμιὰ ἀναφορὰ στὴν μετάνοια τῶν τελευταίων στιγμῶν τοῦ ἀνθρώπου.
5. Τὰ παραπάνω ὅμως δὲν εἶναι τίποτα μπροστὰ στὸ σὸκ ποὺ βιώνει ὁ θεατής, ἂν μάλιστα εἶναι καὶ Χριστιανός, πρὸς τὸ τέλος τῆς ταινίας: Ἐνῶ ὁ πρωταγωνιστὴς ἔχει δηλώσει μὲ πολλοὺς τρόπους ἄθεος, σὲ κάποια σκηνὴ προσπαθώντας νὰ σώσει ἕναν σύντροφό του, ὅλως παραδόξως (;) ἐπικαλεῖται τὸν Χριστὸ λέγοντας: «Χριστέ μου μὴ μοῦ τὸ κάνεις αὐτό». Ὁ σύντροφός του ὅμως δὲν σώζεται καὶ ἀφήνεται νὰ ἐννοηθεῖ ὅτι ὁ Χριστὸς ἦταν ἀπὼν καὶ ὅτι μᾶλλον εἶχε δίκιο μέχρι τώρα νὰ μὴν πιστεύει σὲ Αὐτόν. Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ γεγονὸς καὶ ἀφοῦ ὁ ἥρωάς μας μένει μόνος του ἀντιμέτωπος μὲ τὶς δυνάμεις τῆς φύσεως καὶ ἀπογοητευμένος ἀπὸ τὴν μὴ παρουσία τοῦ Θεοῦ, στρέφει ὀργισμένος τὸ βλέμμα του στὸν οὐρανὸ καὶ ἀρχίζει νὰ βλασφημεῖ τὸν Θεό, ξεστομίζοντας βρισιὲς ἐναντίον Του, σὰν νὰ βρίσκεται σὲ κακόφημο καταγώγιο, ἀπαιτώντας ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ ἐμφανίζεται ὅποτε αὐτὸς τὸν χρειάζεται καὶ λέγοντάς Του ὅτι, ἂν ὑπάρχει πράγματι, πρέπει νὰ τὸν βοηθήσει ἐκείνη τὴν στιγμή. Σημειωτέον ὅτι αὐτὲς τὶς βλασφημίες ποὺ ἀκούγονται, θὰ ντρεπόταν νὰ τὶς ξεστομίσει κανεὶς σὲ ὁποιονδήποτε ἄνθρωπο, πόσο μᾶλλον ὅταν αὐτὲς ξεστομίζονται ἐνάντια στὸν Θεό. Ἡ σκηνὴ τελειώνει μετὰ ἀπὸ ἕνα διάστημα σιγῆς, ὅπου ἔντεχνα ἀναγκάζεται ὁ θεατὴς νὰ ἀναμένει ἕνα σημάδι παρουσίας τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀφοῦ αὐτὸ δὲν ἐμφανίζεται λέει ὁ πρωταγωνιστής: «- Καλά, τότε θὰ τὸ κάνω μόνος μου!». Ἡ ἀποστασία τοῦ ἀνθρώπου τῆς Νέας Ἐποχῆς σὲ ὅλο της τὸ μεγαλεῖο! Ὁ ἄνθρωπος ποὺ πρέπει νὰ κάνει τὰ πάντα μόνος του, ποὺ βασίζεται μόνο στὶς δικὲς δυνάμεις, ἀφοῦ εἰσάγεται τὸ μήνυμα ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεός, ὅτι πραγματικὸ εἶναι μόνο αὐτὸ ποὺ ζοῦμε ἐκείνη τὴν στιγμή, καὶ ὅτι τελικὰ ὁ ἄνθρωπος δὲν χρειάζεται τὸν Θεό, γιατί ἂν ἔχει τόλμη καὶ θέληση μπορεῖ νὰ γίνει ὁ ἴδιος θεός. Ὅλα τὰ μηνύματα τῆς Νέας Ἐποχῆς, τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, ὅπως ἀλλιῶς λέγεται, τὰ μηνύματα ποὺ θέλει νὰ περάσει ὁ διάβολος στοὺς ἀνθρώπους, μαζεμένα σὲ μία ταινία ὅπου σὺν τοῖς ἄλλοις βλασφημεῖται φανερὰ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ, χωρὶς καμιὰ λογοκρισία. Φυσικά! Λογοκρισία ὑπάρχει μόνο στοὺς Χριστιανούς, ὅταν χρησιμοποιοῦν τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἢ τῆς Ἁγίας Τριάδας ἢ ὅταν λένε κατὰ τὴν περίοδο τοῦ Πάσχα «Χριστὸς Ἀνέστη», ὥστε νὰ μὴν προσβάλλονται οἱ Μουσουλμάνοι καὶ ἄλλοι μονοθεϊστὲς ἢ οἱ εἰδωλολάτρες. Στοὺς ὑπόλοιπους ἐπιτρέπεται νὰ ἐξυβρίζουν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ τῶν Χριστιανῶν (ποὺ εἶναι καὶ ὁ μόνος ἀληθινός), χωρὶς καμία ἐπίπτωση. Θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ φανταστεῖ τί θὰ γινόταν ἀπὸ τὶς ἀντιδράσεις π.χ. τῶν Μουσουλμάνων σὲ ὅλο τὸν κόσμο, ἂν στὴν ἐν λόγῳ ταινία ἐξυβρίζονταν τόσο χυδαία ὁ Μωάμεθ ἢ ὁ Ἀλλάχ, τὴ στιγμὴ ποὺ ἡ συγκεκριμένη ταινία εἶναι πολυδιαφημισμένη καὶ προβάλλεται σὲ ὅλον τὸν πλανήτη. Νὰ δοῦμε τώρα ἂν κατὰ τὴν διάρκεια προβολῆς τῆς ταινίας θὰ ἀντιδράσουν μὲ τὴν ἴδια εὐαισθησία ὅλοι αὐτοὶ οἱ Δήμαρχοι καὶ οἱ ἄλλοι ἁρμόδιοι, ποὺ εὐαισθητοποιοῦνται μόνο ὅταν ἀκοῦν τὶς καμπάνες τῶν ἐκκλησιῶν στὶς γειτονιὲς ἢ ὅταν μεταδίδονται Ὀρθόδοξες ἀκολουθίες ἀπὸ τὸ ραδιόφωνο καὶ δῆθεν προσβάλλονται οἱ μὴ Ὀρθόδοξοι, ἢ ὅταν τοὺς πιάνει ὁ ζῆλος γιὰ τὴν ἀνέγερση τζαμιῶν.
6. Συνεχίζοντας ἀπὸ τὸ σημεῖο ποὺ μείναμε στὴν ταινία, θέλουμε νὰ ἐπισημάνουμε ὅτι μάταια ἐλπίζει ὁ καλοπροαίρετος θεατὴς ὅτι στὴν πορεία τῆς ὑπόθεσης, ὁ ἐπιζῶν τελικὰ θὰ σωθεῖ καὶ ὅτι ἀπὸ τὸ γεγονὸς αὐτὸ θὰ ἐννοηθεῖ ὅτι τελικὰ Θεὸς ὑπάρχει καὶ ὅτι εἶχε ἄδικο νὰ τὸν ἀμφισβητεῖ ἢ πολὺ περισσότερο νὰ τὸν ἐξυβρίζει. Ἡ πορεία τῶν γεγονότων εἶναι τέτοια, ποὺ ἐπισφραγίζονται τελικὰ οἱ ἄθεες ἀπόψεις τοῦ πρωταγωνιστῆ καὶ ὁ θεατὴς φεύγει ἀπὸ τὴν αἴθουσα ἔχοντας ὑποστεῖ τὴν παραπάνω ψυχρολουσία.
7. Διαπιστώνει κανεὶς λοιπὸν ὅτι ὄντως ἡ βιομηχανία τοῦ κινηματογράφου ἐξουσιάζεται ἀπὸ ἀντιθέες δυνάμεις ἢ πιὸ συγκεκριμένα ἀπὸ τὶς δυνάμεις τῆς Νέας ἐποχῆς ποὺ ἔχουν στόχο ἀποκλειστικὰ τὴν Χριστιανικὴ πίστη καὶ ἔχουν βαλθεῖ ἐδῶ καὶ χρόνια νὰ ἀπομακρύνουν τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν ἀληθινὸ Θεό, ἀπὸ τὸν Θεάνθρωπο, καὶ στὴν θέση του νὰ βάλουν τὸν ἄνθρωπο, τὰ σύγχρονα εἴδωλα καὶ τελικὰ τὸν διάβολο. Δὲν εἶναι δύσκολο νὰ καταλάβει κανεὶς ὅτι πίσω ἀπὸ αὐτὲς τὶς δυνάμεις κρύβεται ὁ ἴδιος ὁ διάβολος. Αὐτὰ δὲν εἶναι συνομωσιολογίες, ὅπως ἀφελῶς πιστεύουν μερικοί, εἶναι πραγματικὰ γεγονότα, ποὺ τὰ βιώνουν καθημερινὰ οἱ Χριστιανοὶ καὶ μέσα ἀπὸ αὐτὰ τὰ βιώματα βγάζουν ἀληθινὰ συμπεράσματα γιὰ τὸ μίσος ποὺ ἐπικρατεῖ κατὰ τῆς Χριστιανικῆς πίστεως καὶ γιὰ τοὺς δόλιους σκοποὺς τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων. Σὲ πολλὲς ταινίες τὰ τελευταῖα χρόνια ὑπάρχουν πολλὰ ἀντιχριστιανικὰ μηνύματα. Σὲ ἀρκετὲς περιπτώσεις αὐτὰ «σερβίρονται» συγκεκαλυμμένα, ἢ παράλληλα μὲ τὸ ἀντιχριστιανικὸ μήνυμα, ἀκούγεται, σὲ ἄλλο σημεῖο τῆς ταινίας, καὶ ἕνα χριστιανικὸ μήνυμα, ὥστε νὰ μὴν ἀντιδροῦν οἱ χριστιανοὶ θεατές. Ὅσο περνάει ὅμως ὁ καιρὸς οἱ παραγωγοί, οἱ σκηνοθέτες, οἱ σεναριογράφοι, οἱ ἠθοποιοί, ἀποθρασύνονται, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μὴν ὑπάρχει κανενὸς εἴδους ἐνδοιασμὸς ἢ ἀναστολὴ στὸ νὰ ἐξαπολύουν ὑβριστικὲς ἐκφράσεις τοῦ δρόμου, ἐνάντια στὸν Θεό.
8. Μπορεῖ ἐπίσης νὰ ἀναλογιστεῖ κανεὶς τὸ μέγεθος τῆς ζημιᾶς ποὺ ἐπιχειρεῖται μέσῳ τέτοιων θεαμάτων στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων, καὶ τὸ πόσο προσβάλλεται ἡ Χριστιανικὴ πίστη, ὅταν μία τέτοια ταινία προβάλλεται, ὅπως προαναφέραμε, σὲ χιλιάδες αἴθουσες σὲ ὅλον τὸν πλανήτη καὶ πρόκειται νὰ τὴν δοῦν ἑκατομμύρια ἄνθρωποι, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ἑκατομμύρια Χριστιανοί.
9. Οἱ Χριστιανοὶ λοιπὸν πρέπει νὰ ἀντιδράσουν μὲ ὅλα τὰ νόμιμα μέσα ποὺ (ἀκόμα) τοὺς προσφέρονται, γιατί σὲ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις ἡ ἀντίδραση εἶναι ὁμολογία πίστεως καὶ ἀντιθέτως, ἡ ἀδιαφορία ἔχει ἐπιζήμια ἀποτελέσματα. Θυμίζουμε ὅσα ἔλεγε ὁ γέροντας Παίσιος γιὰ τέτοιες περιπτώσεις ὅπου βλασφημεῖται ἡ Πίστη μας : «Ἂν οἱ Χριστιανοὶ δὲν ὁμολογήσουν, δὲν ἀντιδράσουν, αὐτοὶ θὰ κάνουν χειρότερα. Ἐνῶ ἂν ἀντιδράσουν, θὰ τὸ σκεφθοῦν. Ἀλλὰ καὶ οἱ σημερινοὶ Χριστιανοὶ δὲν εἶναι γιὰ μάχες. Οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ ἦταν γερὰ καρύδια· ἄλλαξαν ὅλο τὸν κόσμο. Καὶ στὴν βυζαντινὴ ἐποχὴ μιὰ εἰκόνα ἔβγαζαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἀντιδροῦσε ὁ κόσμος. Ἐδῶ ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε, γιὰ νὰ ἀναστηθοῦμε ἐμεῖς, καὶ ἐμεῖς νὰ ἀδιαφοροῦμε!»[1]
10. Σὲ ἄλλο σημεῖο, σὲ ἐρώτηση ἂν ἔχουν ἀποτέλεσμα οἱ διαμαρτυρίες ποὺ γίνονται ἀπὸ τοὺς Χριστιανοὺς λέει: «Ἡ παρουσία τῶν Χριστιανῶν εἶναι πλέον ὁμολογία πίστεως. Μπορεῖ κανεὶς μὲ τὴν προσευχὴ νὰ βοηθήσει περισσότερο, ἀλλὰ τὴν σιωπή του θὰ τὴν ἐκμεταλλευτοῦν οἱ ἄλλοι καὶ θὰ ποῦν: “ὁ τάδε καὶ ὁ τάδε δὲν διαμαρτυρήθηκαν, ἑπομένως εἶναι μὲ τὸ μέρος μᾶς· συμφωνοῦν μαζί μας”. Ἂν δὲν ἀρχίσουν μερικοὶ νὰ χτυποῦν τὸ κακό, νὰ ἐλέγχουν δηλαδὴ αὐτοὺς ποὺ σκανδαλίζουν τοὺς πιστούς, θὰ γίνη μεγαλύτερο κακό. Ἔτσι θὰ τονωθοῦν λίγο οἱ πιστοί, ἀλλὰ καὶ θὰ ἐμποδιστοῦν λίγο ὅσοι πολεμοῦν τὴν Ἐκκλησία.» [2]
11. Ἐπίσης γιὰ τὴν ταινία «Ὁ τελευταῖος πειρασμός», ὅπου ὡς γνωστὸν συμμετεῖχε καὶ ὁ ἴδιος στὸ συλλαλητήριο διαμαρτυρίας στὴν Θεσσαλονίκη, ἔλεγε: «Γιὰ μᾶς ἡ διαμαρτυρία γιὰ τὴν βλάσφημη ἐκείνη ταινία ἦταν ὁμολογία πίστεως. Βέβαια μὲ ὅλα αὐτὰ τὰ βλάσφημα γίνεται καὶ ἕνα καλό· χωρίζει ἡ ἦρα ἀπὸ τὸ σιτάρι, κοσκινίζεται ὁ κόσμος» [3]
12. Στὴν προκειμένη περίπτωση θὰ μποροῦσε γιὰ παράδειγμα νὰ ἀναλάβει πρωτοβουλίες ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ὥστε νὰ ἀπαγορευτεῖ ἡ προβολὴ τῆς συγκεκριμένης ταινίας ποὺ προσβάλλει τὴν πίστη μας καὶ στὴν ὁποία ἐξυβρίζεται μὲ θρασύτητα τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Ἂς παραδειγματιστοῦμε ἀπὸ τὸ πρόσφατο γεγονός, ὅπου μία χριστιανὴ κυρία, πνευματικὰ εὐαισθητοποιημένη, κινήθηκε μὲ ἐξώδικη διαμαρτυρία ἐνάντια σὲ γνωστὴ ἁλυσίδα καταστημάτων, ἐπειδὴ ἀνάμεσα στὰ ἀποκριάτικα ἐκθέματά της, ὑπῆρχε ἡ στολὴ τοῦ ἱερέα, συνοδευόμενη ἀπὸ αἰσχρὲς φωτογραφίες στὴ συσκευασία της. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν νὰ καταφέρει νὰ ἀποσυρθοῦν οἱ ἐν λόγῳ στολές. Ἂν αὐτὸ ἐπετεύχθη ἀπὸ τὶς ἐνέργειες ἑνὸς μόνο ἀνθρώπου, ἂς ἀναλογιστοῦμε πόσο μεγαλύτερη ἰσχὺ θὰ εἶχε μία ἐπίσημη καὶ συντονισμένη ἀντίδραση ὅλης τῆς Ἐκκλησίας.
13. Τέλος θὰ ἤθελα νὰ διαπιστώσω, ὅτι δὲν χρειάζεται καὶ πολὺ σκέψη νὰ καταλάβει κανεὶς σὲ ποιῶν τὰ χέρια βρίσκεται ἡ βιομηχανία αὐτὴ τοῦ κινηματογράφου καὶ ὅτι καλὸ εἶναι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, νὰ ἀκολουθήσουμε τὶς συμβουλὲς τῶν Ἁγίων Γερόντων καὶ νὰ ἀποφεύγουμε τὸν κινηματογράφο, ἀκόμα καὶ ἂν τὰ σενάρια τῶν ταινιῶν δὲν προδιαθέτουν ἐκ πρώτης ὄψεως γιὰ κάτι τὸ ἐπιβλαβές. Ὅπως διαπιστώσαμε ἀπὸ τὰ παραπάνω, ὁ κινηματογράφος, ἡ σκοτεινὴ αὐτὴ αἴθουσα, ὅπως ἔλεγε κάποιος γέροντας, ἔχει μεταμορφωθεῖ σὲ ὕπουλο ὄργανο ἐπιβολῆς καὶ ὑποβολῆς τῶν ὀλέθριων μηνυμάτων τῆς Νέας Ἐποχῆς.
1. Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου Λόγοι, Τόμος Β´, «Πνευματικὴ ἀφύπνιση», σελ. 37.
2. Στὸ ἴδιο, σελ. 43.
3. Στὸ ἴδιο σελ. 44.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά