Πρέπει νὰ εὐγνωμονοῦμε τὸ Θεὸ ποὺ μᾶς ἀξίωσε νὰ ζοῦμε μέσα στὴν ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Του. Ἐδῶ βρίσκεται τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἐδῶ τὸ πλήρωμα τῆς Χάριτος, ἐδῶ ἡ Ἀλήθεια στὴν πληρότητά της. Τὴν εὐεργεσία αὐτή, ἡ πνευματικὴ νάρκη ποὺ μᾶς διακατέχει, δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ τὴ συνειδητοποιήσουμε. Τὴ συνειδητοποιεῖ ὅμως θαυμάσια ἕνας ξένος, ἕνας ἑτερόδοξος ἤ ἀλλόδοξος ὅταν ἀφήσει τὴν πλάνη μέσα στὴν ὁποία ζεῖ, κι ἀσπασθεῖ τὴν Ὀρθοδοξία. Ἡ περίπτωση τῆς Jannette Veitch, μιᾶς μεσήλικης Ἀγγλίδας Ἀδελφῆς νοσοκόμας στὸ Λονδίνο, εἶναι πολὺ χαρακτηριστική.
Ἀποφασιστικὸ ρόλο γιὰ τὴ μεταστροφή της ἀπὸ τὸν Προτεσταντισμὸ (Σκωτικὴ Ἐκκλησία) στὴν Ὀρθοδοξία ἔπαιξε ἡ παραμονή της γιὰ ἕνα μήνα στὴν Ἑλλάδα, κάποια Μ. Τεσσαρακοστὴ καὶ κάποιο Πάσχα, σὰν προσκεκλημένη μερικῶν γνωστῶν της, πιστῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Ὕστερα ἀπὸ πολλὲς δυσκολίες καὶ ἀντιδράσεις ποὺ συνάντησε (ἀπὸ συγγενεῖς, γνωστοὺς καὶ ἄλλους) ἀλλὰ συγχρόνως καὶ ὕστερα ἀπὸ πολλὴ καὶ προσεκτικὴ προετοιμασία, βαπτίστηκε Ὀρθόδοξη σὲ κάποιο ὀρθόδοξο ναὸ τοῦ Λονδίνου.
Ἡ ἐπιστολή της ποὺ δημοσιεύεται στὴ συνέχεια σὲ ἑλλην. μετάφραση, στάληκε λίγο μετὰ τὴ βάπτισή της καὶ εἶναι χαρακτηριστική τῆς καινούργιας ἐν Χριστῷ ἐμπειρίας της. Σ’ αὐτὴν δὲν θὰ πρέπει, ἀσφαλῶς, νὰ ἀναζητήσει κανεὶς τὴ δομὴ καὶ διάρθρωση ποὺ συναντᾶ π.χ. σ’ ἕνα δοκίμιο ἤ σὲ ὁποιοδήποτε λογοτεχνικὸ κείμενο, ἀλλὰ τὸ ξεχείλισμα τῆς ἐμπειρίας μιᾶς ψυχῆς ποὺ βρίσκει ἐπὶ τέλους τὴν Ἀλήθεια καὶ ἐνσωματώνεται στὸ «μυστικὸ» Σῶμα τοῦ Χριστοῦ.
Ἐπιμέλεια: Μ. Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Οἰκονομολόγου
* * *
Ἀγαπητέ,
Γνωρίζω ὅτι περιμένεις ἀνυπόμονα τὸ γράμμα μου. Εἶναι δύσκολο γιὰ μένα νὰ γράψω γιατί συνέβηκαν τόσα πολλὰ γιὰ ν’ ἀλλάξουν τὴν ζωή μου τὶς τελευταῖες μέρες. Νοιώθω σὰν νὰ ἔχω σηκωθεῖ ἀπὸ μία βαθειὰ μαύρη ἄβυσσο καὶ σωθεῖ ἀπὸ τὴν τραγωδία ὁλόκληρης τῆς παλιᾶς ζωῆς μου. Πόσο καταφρονῶ τὸν ἑαυτό μου γιὰ τὴν τύφλωση ὁλόκληρης τῆς ζωῆς μου! Μόνον τώρα ἀρχίζω νὰ καταλαβαίνω τὸ ἀληθινὸ νόημα τοῦ Σταυροῦ!
Τώρα μοῦ δόθηκε μέσα μου τὸ μέγα μυστήριο τὸ ὁποῖο κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ μοῦ τὸ πάρει: ἡ σφραγίδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μόνον τώρα ἀρχίζω νὰ καταλαβαίνω γιατί οἱ Ἅγιοι καὶ οἱ Μάρτυρες πέθαναν γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Τώρα θὰ πρέπει νὰ μάθω νὰ ζῶ μέσα στὸ Φῶς· μία νέα ἀρχὴ καὶ ἕνας ἐσωτερικὸς ἀγώνας μὲ τὴ βοήθεια τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ. Αὐτὴ ἡ γνώση τοῦ ὅτι ἀνήκω στὴν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, μὲ γεμίζει μὲ θαυμασμό. Εἶναι ἕνα θαῦμα· τὸ πῶς συνέβηκε, εἶναι πέραν τῆς ἀντιλήψεώς μου. Τὸ ἐργάστηκε ἡ ὑπερβάλλουσα τῆς γνώσεως Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.
Καμιὰ λέξη δὲν μπορεῖ νὰ περιγράψει τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὴν ἱερότητα τῆς ἐκκλησίας κατὰ τὴν τελετὴ τῆς βαπτίσεώς μου. θὰ τὴ θυμοῦμαι σὲ κάθε μέρα τῆς ζωῆς μου. Πόσον ἀνάξια αἰσθάνθηκα γιὰ τὴ δόξα καὶ εὐλογία ποὺ δόθηκε δωρεὰν σὲ μένα τὴν ἁμαρτωλή! Πόσο πολὺ ἀγαπῶ τὴν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία! Ἔχω ὑπέροχα αἰσθήματα χαρᾶς καὶ εὐτυχίας, ἀνάμεσα στὰ δάκρυα τῶν τύψεων τῆς συνειδήσεώς μου. Εἶμαι τόσον ταπεινὰ εὐγνώμων πρὸς τὸν Θεό!
Εἶναι μία καινούργια ἐν Χριστῷ ζωή. Βρίσκομαι στὸ πρῶτο σκαλοπάτι τῆς Κλίμακος, κι ἔχω τόσο πολὺ δρόμο νὰ διανύσω πρὶν ἀνεβῶ τὸ δεύτερο! Ἐξακολουθῶ νὰ εἶμαι γεμάτη ἀπὸ ἔκπληξη καὶ θαυμασμὸ γιὰ τὸ μεγάλο δῶρο τῆς πρώτης μου θείας Κοινωνίας!
Μὲ ἐπισκέφθηκε καὶ ὁ πατὴρ Ε., ὁ ὁποῖος μοῦ ἔδωσε τὴ διεύθυνση μιᾶς Μονῆς κοντά, ὅπου θὰ μπορῶ νὰ πηγαίνω καὶ νὰ μιλῶ μὲ τὶς μοναχές. Ἐλπίζω σύντομα νὰ πάω μία μέρα ἐκεῖ, καθὼς καὶ στὸν πατέρα Σωφρόνιο.
Ὁ Θεὸς θὰ μὲ ἐλευθερώσει ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἐνοχῆς καὶ τῶν τύψεων γιὰ τὴν παλιά μου ζωή. Εἶμαι βεβαία ὅτι εἶναι θέλημά Του νὰ μὲ καθαρίσει ἀπ’ ὅλες μου τὶς ἁμαρτίες. Πρέπει νὰ εἶμαι ὑπομονητικὴ διότι μοῦ ἔχει δώσει ἤδη τόσα πολλά! Θὰ πρέπει νὰ εἶμαι ἄγρυπνη, νὰ «γρηγορῶ καὶ νὰ προσεύχομαι», ὅπως εἶπεν ὁ Χριστός. Τὸ Εὐαγγέλιο πρέπει νὰ γίνει παντοτινὸς σύντροφός μου. Καταλαβαίνω ὅτι στὴν ἐν Χριστῷ ζωή, κάθε στιγμὴ τῆς μέρας εἶναι ἕνας ἀγώνας, ἀλλὰ τώρα πιὰ εἶμαι ἐντός τῆς Ποίμνης μὲ τὸν Καλὸ Ποιμένα! Ἐπὶ τέλους, «εἰρήνη πᾶσι»!...
Τὸ νόημα τῆς καινούργιας μου ζωῆς γεμίζει σιγὰ σιγὰ τὸ εἶναι μου. Πρέπει ὅμως νὰ ἐνεργῶ προσεκτικά, μήπως πάρω λανθασμένο δρόμο. Καταλαβαίνω ὅτι ἡ ἀλαζονεία εἶναι μιὰ ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες μου. Μιὰ ὁλόκληρη ζωὴ ἀπὸ ἁμαρτίες μου. Μιὰ ὁλόκληρη ζωὴ ἀπὸ ἁμαρτίες δὲν μπορεῖ νὰ σβυστεῖ ἀμέσως, ἀλλὰ μὲ πίστη καὶ ἀγάπη στὸ Θεὸ ἔχω βγεῖ ἀπὸ τὸν τάφο. Θυμοῦμαι τὴν εἰκόνα τῆς Ἀναστάσεως ὅπου ὁ Χριστὸς ἐκτείνει τὸ χέρι Του πρὸς τὸν Ἀδάμ, τὸν παλαιὸν Ἀδάμ.
Διαβάζω τὴν Ἁγία Γραφὴ μ’ ἕνα καινούργιο προσωπικὸ αἴσθημα. Μπροστὰ σ’ αὐτὰ ὅλη ἡ ζωή μας καὶ ἡ ἐργασία μας εἶναι δευτερεύοντα πράγματα. Μὲ καταλαμβάνει κατάπληξη ὅταν ξαναδιαβάζω τώρα τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ στὸ Ματθ. κγ' 37-39. Πόσο ἀλοιώτικα ἐπιδροῦν σὲ μένα ὅλα ὅσα διαβάζω τώρα, ὅπως π.χ. τὰ ὑπέροχα λόγια τοῦ εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη! Πράγματι, περπατοῦσα μέσα στὸ σκοτάδι σ’ ὅλη μου τὴ ζωή. Τώρα εἶναι σὰν τὴν ἀνατολὴ τοῦ πρωινοῦ ἥλιου. Τὸ φῶς λάμπει ὕστερα ἀπὸ τὸ σκοτάδι, τὰ δάκρυα πρέπει νὰ πέφτουν μὲ εὐγνωμοσύνη πάνω στὸ Χέρι ποὺ μὲ σήκωσε. Τὸ θεῖο Φῶς τῆς Ἁγίας Τριάδος κατέλαβε πιὰ τὴν ψυχή μου στοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Πέρασαν δυὸ ἑβδομάδες ἀπὸ τὴν τελετὴ τῆς βαπτίσεώς μου, ἀλλά μοῦ φαίνεται τώρα ὅτι ἡ ζωὴ εἶναι ἕνα διαρκὲς βάπτισμα, ὅτι δὲν ὑπάρχει τέλος στὸ καινούργιο ξεκίνημα!...
Σοῦ ἐξομολογοῦμαι ὅτι, ἐὰν ἐγνώριζες τὴν κατάσταση τοῦ ἐσωτερικοῦ ἑαυτοῦ μου στὰ περασμένα χρόνια, δὲν θὰ ἐκπλήττεσο γιὰ τὰ δάκρυα τῆς αὐτοκαταδίκης μου. Δὲν μπορῶ νὰ σοῦ περιγράψω τὴ φοβερὴ ἀπελπισία καὶ τὸ μαρτύριο ποὺ προχωροῦσε. Φαινόταν νὰ ἔφθασε σὲ κρίσιμο σημεῖο τοὺς τελευταίους μῆνες: γνωρίζω τώρα ὅτι ἦταν ὁ Διάβολος ποὺ πολεμοῦσε γιὰ τὴν ψυχή μου. Ἦταν τόσο τρομερό, δὲν μπορεῖς νὰ φαντασθεῖς!...
Μπορεῖς νὰ φαντασθεῖς τὰ δάκρυά μου ὅταν ἀπήγγελλα τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως κατὰ τὴ Βάπτισή μου! Οἱ προσευχὲς ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων φίλων μου, μὲ ἔσωσαν ἀπὸ τὴν αἰώνια καταδίκη. Τὸ θαῦμα τῆς λύτρωσής μου οὐδέποτε θὰ παύσει νὰ μὲ γεμίζει μὲ θαυμασμό!...
Τώρα ἡ θεία Ἀγάπη μὲ ἀγκαλιάζει στὴν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἡ ὑψίστη θυσία τοῦ Χριστοῦ γιὰ μένα τὴν ἁμαρτωλή, μὲ κάμνει νὰ ταπεινώνομαι ἕως ἐδάφους.
Προσεύχομαι ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νὰ μὲ ὁδηγήσει στὸ νὰ ἀγαπῶ ὁλοένα καὶ περισσότερο τὴν ἐν Χριστῷ ζωή, καὶ στὸ νὰ Τὸν ὑπηρετῶ ὅπως Ἐκεῖνος θέλει, ὄχι ὅπως ἐγὼ θέλω, καὶ στὸ νὰ προσκυνῶ τὶς Ἅγιες Εἰκόνες μὲ σεβασμὸ κι ἀγάπη.
Ἀληθινά, ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρίσκεται ἐντὸς ἡμῶν, τὸ μέγα τοῦτο καὶ ἀκατάληπτο μυστήριο. Τὸ κακὸ δὲν ἔχει πιὰ δύναμη ὅταν κρατοῦμε τὴν καρδιὰ καὶ τὸν νοῦ μας στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Προσεύχου πάντα γιὰ μένα, γιὰ νὰ ὀρθοποδῶ στὴν Πίστη, νὰ κρατῶ γερὰ τὸ Χέρι ποὺ μὲ ἔσωσε, μήπως παραπατήσω καὶ ξεπέσω.
Σὲ παρακαλῶ γράψε μου ὁ,τιδήποτε νομίζεις ὅτι θὰ μὲ ἐνισχύσει· τί νὰ μελετῶ ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή. Θὰ ξαναρχίσω νὰ μελετῶ τὴ «Μυστικὴ Θεολογία τῆς Ἀνατολ. Ἐκκλησίας» τοῦ Βλ. Λόσσκυ, ἴσως νὰ μπορῶ νὰ τὴν καταλάβω καλύτερα τώρα.
Εἶμαι τρομερὰ λυπημένη διότι λόγω τῆς ἐργασίας μου στὸ Νοσοκομεῖο δὲν εἶμαι ἐλεύθερη τὴν Κυριακή. Αὐτὸ εἶναι μιὰ τραγωδία γιὰ μένα· αἰσθάνομαι ὅτι δὲν μπορῶ νὰ ζήσω χωρὶς νὰ παρακολουθῶ τὴ θ. Λειτουργία τακτικά. Ἡ ἐκκλησία εἶναι τὸ ἀληθινὸ σπίτι μου ἐπὶ τῆς γῆς.
Τί εὐτυχία εἶναι, ἀλήθεια, νὰ μπορῶ νὰ ὑπογράφω
«ἡ ἐν Χριστῷ ἀδελφή σου» Ἰωάννα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά