Κυριακή του Θωμά Τ Ο Θ Α Υ Μ Α Σ Τ Η Ζ Ω Η Τ Η Σ Ε Κ Κ Λ Η Σ Ι Α Σ «Πολλά μέν οὖν καί ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἅ οὐκ ἔστι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ» (Ἰωαν. κ΄ 30) Ελληνορθόδοξη Κοινότητα Απ. Βαρνάβα

Τ Ο   Θ Α Υ Μ Α   Σ Τ Η   Ζ Ω Η   Τ Η Σ   Ε Κ Κ Λ Η Σ Ι Α Σ

«Πολλά μέν οὖν καί ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἅ οὐκ ἔστι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ»      (Ἰωαν. κ΄ 30)

                        Ἡ λέξη «σημεῖο» ἤ στόν πληθυντικό «σημεῖα», ἀγαπητοί ἀδελφοί, στό χῶρο τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἀναφέρεται στίς θαυματουργικές πράξεις τίς ὁποῖες ἐπιτελοῦσαν οἱ προφῆτες στήν Παλαιά Διαθήκη.  Ἐπιπρόσθετα ἀναφέρεται σέ αὐτές τίς πράξεις, τίς ὁποῖες ἐπιτελοῦσε ὁ Κύριος κατά τό σύντομο ἐπίγειο βίο του καί μνημονεύονται στά ἱερά εὐαγγέλια. Τέλος, ἀναφέρεται σ’ αὐτές τίς ὁποῖες ἐπιτελοῦσαν οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ διάδοχοί τους καί συνεχίζονται στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας μέ τή χάρη καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. 

Ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή ἀναφέρεται σέ «πολλά» καί «ἄλλα σημεῖα», τά ὁποῖα ὁ Κύριος ἔκαμε μετά τήν Ἀνάστασή του ἀπό τούς νεκρούς, ἐνώπιον τῶν Μαθητῶν.  Αὐτά βοηθοῦσαν τούς Ἀποστόλους νά κατανοήσουν ὅτι ὁ Ἀναστάς Κύριος ἦτο Αὐτός ὁ Ἴδιος ὁ Διδάσκαλός τους, μέ τόν ὁποῖο συναναστράφησαν καί συνέφαγον, τόν εἶδαν καί τόν ἄκουσαν κατά τόν τριετῆ δημόσιο βίο Του.  Ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης σέ ὅλο τό ἱερό εὐαγγέλιό του ἀναφέρει μόνο ἑπτά σημεῖα – θαύματα τοῦ Κυρίου.  α) Τόν πολλαπλασιασμό τῶν ἄρτων (Ἰωαν. στ΄ 1-14).  β) Τόν περίπατο τοῦ Κυρίου στή λίμνη (Ἰωάν. στ΄ 16-21) γ) Τό θαῦμα στήν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας (τό νερό σέ κρασί) (β΄1-11) δ) Τή Θεραπεία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀξιωματούχου (Ἰωαν. δ΄ 46 -54)  ε) Τή θεραπεία τοῦ παραλύτου στήν κολυμβήθρα τῆς Βηθεσδᾶ (Ἰωαν. ε΄ 1-11)  στ) Τή Θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ (Ἰωαν. θ΄ 1-41) καί  ζ) Τήν Ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου (Ἰωαν. ια΄ 1-44).

2

Ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὅταν περιγράφει τά ἑπτά θαύματα δίδει ἔκταση στό κείμενό του.  Σ’ αὐτές τίς ἑπτά περιπτώσεις κεντρικός στόχος του παραμένει νά καταδείξει τή θεότητα τοῦ προσώπου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.  «ταῦτα δέ γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Χριστός ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ, καί  ἵνα πιστεύοντες ζωήν ἔχησε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.»  (Ἰωαν. κ΄ 31)  Τά εὐαγγέλια ἀναφέρουν γεγονότα καί λόγους τοῦ Κυρίου περιστασιακά καί κηρυκτικά στό χῶρο της λατρείας, γιά νά διδάξουν τό νέο Ἰσραήλ, τό λαό τοῦ Θεοῦ.  Μέ ἄλλα λόγια κηρύσσουν τόν Ἰησοῦ Χριστό καί καλοῦν τόν ἄνθρωπο νά πιστεύσει γιά νά σωθεῖ.  Δέν ἔχουν σκοπό νά συντάξουν μιά πλήρη βιογραφία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μέ κάθε λεπτομέρεια.  

Θαύματα τοῦ Κυρίου ἐγένοντο πάνω στόν ἑαυτό του, πάνω στή φύση καί πάνω σέ ἀνθρώπους.  Ἔχουμε θαύματα προσωπικά ἀλλά καί ὁμαδικά.  Ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης θέλοντας νά τονίσει τό πλῆθος τῶν θαυμάτων τοῦ Κυρίου μᾶς πληροφορεῖ: «ἔστι δέ καί ἄλλα πολλά ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἅτινα ἐάν γράφηται καθ’ ἕν, οὐδέ αὐτόν οἶμαι τόν κόσμον χωρῆσαι τά γραφόμενα βιβλία.  ἀμήν!»  (Ἰωαν. κα΄ 25)  Ἐκτός ἀπό ὅσα ἔχουν γραφεῖ στά ἱερά εὐαγγέλια, ὑπάρχουν πολλά ἄλλα, τά ὁποῖα εἶπε καί ἔκαμε ὁ Κύριος, ὥστε εἶναι ἀδύνατο νά καταγραφοῦν ὅλα.

Ὁ εὐαγγελιστής Μᾶρκος μᾶς λέγει ὅτι μετά τήν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου (-δέν ἀναφέρει τήν Πεντηκοστή-) οἱ Μαθητές ἀνέλαβαν τή διάδοση τοῦ εὐαγγελίου στόν τότε γνωστό κόσμο ἔχοντας τήν ἐνίσχυση τοῦ Κυρίου ἄνωθεν «διά τῶν ἐπακολουθούντων σημείων».  (Μαρκ. ιστ΄ 20)  Τό θαῦμα, λοιπόν, ἀποτελεῖ μιά πραγματικότητα στή ζωή τόσο τῶν ἐργατῶν τοῦ εὐαγγελίου ὅσο καί τῶν πιστῶν.  Τούς πρώτους αἰῶνες, πού οἱ πιστοί ἦταν ὀλίγοι, τό θαῦμα γεννοῦσε πίστη στό Χριστό στίς ψυχές τῶν ἀπίστων.  Σήμερα ὅμως ἡ ὕπαρξη τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ συνέχεια τοῦ σωτηριώδους ἔργου της κάτω ἀπό ποικιλία ἀντιξοοτήτων ἀποτελεῖ ἕνα ἀδιαμφισβήτητο θαῦμα μέσα στή ζωή τῆς ἀνθρωπότητος.

3

Ὁ εὐαγγελιστής Μᾶρκος μνημονεύει τό λόγο τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται στή ζωή τῶν μελλόντων νά πιστεύσουν ὅτι θά εἶναι γεμάτη «σημεῖα». «σημεῖα δέ τοῖς πιστεύσασι ταῦτα παρακολουθήσει·  Ἐν τῷ ὀνόματί μου δαιμόνια ἐκβαλοῦσι· γλώσσαις λαλήσουσι καιναῖς· ὄφεις ἀροῦσι· κἄν θανάσιμόν τι πίωσιν, οὐ μή αὐτούς βλάψει· ἐπί ἀρρώστους χεῖρας ἐπιθήσουσι, καί καλῶς ἕξουσιν»  (Μαρκ. ιστ΄ 17-18).  Ὅσοι πιστέψουν σ’ ἐμέ θά ἔχουν νά παρουσιάσουν τά ἀκόλουθα θαύματα: Μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματός μου θά διώχνουν δαιμόνια.  Θά μιλοῦν γλῶσσες νέες καί πνευματικές.  Ἄν στά χέρια τους πιάνουν φίδια ἤ πίνουν κάτι τό δηλητηριῶδες δέν θά παθαίνουν τίποτε.  Θά τοποθετοῦν τά χέρια τους πάνω σέ ἀρρώστους καί θά γίνονται καλά.

Παράλληλα νά μνημονεύσουμε ὅτι ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης ἀναφερόμενος στήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στή ζωή τῶν πιστῶν καί τό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας τονίζει ὅτι: «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθώς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοί ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος.» (Ἰωαν. ζ΄ 38) Ὅσοι ἐμφοροῦνται ἀπό ζωντανή πίστη μοιάζουν μέ τούς πλωτούς ποταμούς, οἱ ὁποῖοι ἀρδεύουν τίς ἐκτάσεις τῆς γῆς.  Οἱ πιστοί ποτίζουν τίς διψασμένες ψυχές τῶν ἀνθρώπων μέ τό ὕδωρ τῆς ζωῆς.  Τοῦ ἐκ νεκρῶν Ἀναστάντος Κυρίου ἡ τιμή καί ἡ δόξα στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων.  Ἀμήν!