«...και βασιλεύσουσι μετ' αυτού χίλια έτη»
Απόσπασμα από το βιβλίο του Αρχιεπ. Αβέρκιου Τόσεβ και πατήρ Σεραφείμ Ρόουζ :
Η Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη, ένας Ορθόδοξος σχολιασμός,
εκδόσεις Μυριόβιβλος, Δεκέμβριος 2007
Απόσπασμα από το βιβλίο του Αρχιεπ. Αβέρκιου Τόσεβ και πατήρ Σεραφείμ Ρόουζ :
Η Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη, ένας Ορθόδοξος σχολιασμός,
εκδόσεις Μυριόβιβλος, Δεκέμβριος 2007
20:6 «Μακάριος και άγιος ο έχων μέρος εν τη αναστήσει τη πρώτη. επί τούτων ο δεύτερος θάνατος ουκ έχει εξουσίαν, αλλά έσονται ιερείς τον Θεού και του Χριστού, και βασιλεύσουσι μετ' αυτού χίλια έτη».
«Από την Αγ. Γραφή γνωρίζουμε ότι υπάρχουν δυο ζωές και δύο θάνατοι: η πρώτη ζωή είναι σαρκική και εγκόσμια εξαιτίας της καταπάτησης των θείων εντολών, ενώ η δεύτερη είναι η αιώνια ζωή πού έχει δοθεί ως υπόσχεση στους Αγίους λόγω της τήρησης των εντολών αυτών. Σε σχέση με τις δύο αυτές ζωές υπάρχουν και δύο είδη θανάτου: ο ένας σαρκικός και εγκόσμιος και ο άλλος αιώνιος ως τιμωρία για τις αμαρτίες, δηλαδή η γέεννα του πυρός» (Αγ. Ανδρέας, κεφ. 62). Συνεπώς, είναι κατανοητό ότι αν κάποιος εδώ στη γη έχει ζήσει εν Χριστώ και βρεθεί ενώπιον Του μετά τον πρώτο θάνατο (δηλαδή τον σαρκικό) με φλογερή πίστη σε Αυτόν και πλήρης της χάριτος Του, τότε αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ανάγκη να φοβάται τον δεύτερο θάνατο δηλαδή την πύρινη γέεννα.
Αυτοί οι έξι πρώτοι στίχοι του εικοστού κεφαλαίου της Αποκάλυψης έχουν γίνει η πρόφαση για την ανάπτυξη μιας ψευδούς διδασκαλίας πού αφορά τη «χιλιετή βασιλεία του Χριστού στη γη», και η οποία έχει ονομαστεί «Χιλιασμός». Κατ' ουσίαν, διδάσκει άτι λίγο πριν το τέλος του κόσμου, ο Σωτήρας Χριστός θα έρθει ξανά στη γη, θα νικήσει τον Αντίχριστο, θα αναστήσει τους ευσεβείς και θα εγκαταστήσει ένα νέο βασίλειο στη γη. Ως ανταμοιβή για τους αγώνες και τα βάσανά τους, οι δίκαιοι θα βασιλεύσουν μαζί με τον Κύριο για διάστημα χιλίων ετών και θα απολαύσουν όλα τα αγαθά της εγκόσμιας ζωής. Μόνο τότε θα ακολουθήσει η δεύτερη, γενική ανάσταση των νεκρών, η γενική κρίση και η απόδοση των αιωνίων ανταμοιβών.
Αυτή η διδασκαλία είναι γνωστή σε δύο μορφές. Κάποιοι λένε ότι ό Χριστός θα ανοικοδομήσει την Ιερουσαλήμ με όλη την ομορφιά της και θα επανακαθιερώσει την εκπλήρωση του τελετουργικού νόμου του Μωυσή με όλες τις θυσίες του• και ότι η μακαριότητα των ευσεβών θα συνίσταται σε κάθε είδους σαρκικές απολαύσεις. Κατά τον 1ο αιώνα η διδασκαλία αυτή υποστηρίχθηκε από τον αιρετικό Σέρινθο και από άλλους ιουδαϊστές αιρετικούς του 2ου αιώνα (Εβιωνίτες, Μοντανιστές), και τον τέταρτο αιώνα από τους Απολλιναριστές.
Άλλοι, αντιθέτως, βεβαιώνουν ότι η εν λόγω μακαριότητα θα έγκειται σε απολύτως πνευματικές απολαύσεις και αγαθά. Με αυτήν τη δεύτερη μορφή, οι χιλιαστικές απόψεις εκφράστηκαν κατά πρώτον από τον Παπία Ιεραπόλεως, αργότερα τις εξέφρασαν ο Άγιος Μάρτυρας Ιουστίνος, ο Αγ. Ειρηναίος, ο Αγ. Ιππόλυτος, ο Αγ. Μεθόδιος και ο Λακτάντιος. Σε πιο πρόσφατες εποχές επανέφεραν τη διδασκαλία αυτή, με ορισμένες ιδιαιτερότητες, οι Αναβαπτιστές, οι οπαδοί του Swedenborg 1, οι Πεφωτισμένοι (Illuminati) και οι Αντβεντιστές (επίσης και οι πεντηκοστιανοί, οι περισσότεροι ευαγγελικοί, οι αυτοαποκαλούμενοι μάρτυρες του Ιεχωβά κλπ )!!!
Ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ένας Ορθόδοξος χριστιανός δεν μπορεί να δεχτεί καμιά από τις δύο μορφές της χιλιαστικής διδασκαλίας για τους ακόλουθους λόγους:
″1. ________ Σύμφωνα με αυτήν, η ανάσταση των νεκρών θα συμβεί δύο φορές : την πρώτη, χίλια χρόνια πριν το τέλος του κόσμου, όταν θα αναστηθούν μόνο οι δίκαιοι και τη δεύτερη, κατά το τέλος του κόσμου, όταν θα αναστηθούν και οι αμαρτωλοί. Ωστόσο, ο Κύριος δίδαξε ξεκάθαρα ότι θα υπάρξει μόνο μία γενική ανάσταση των νεκρών, όταν και οι δίκαιοι και οι αμαρτωλοί θα αναστηθούν και θα λάβουν την τελική τους αμοιβή (Ιωάν. 6:39-40Ματθ. 13:37-43).
«Από την Αγ. Γραφή γνωρίζουμε ότι υπάρχουν δυο ζωές και δύο θάνατοι: η πρώτη ζωή είναι σαρκική και εγκόσμια εξαιτίας της καταπάτησης των θείων εντολών, ενώ η δεύτερη είναι η αιώνια ζωή πού έχει δοθεί ως υπόσχεση στους Αγίους λόγω της τήρησης των εντολών αυτών. Σε σχέση με τις δύο αυτές ζωές υπάρχουν και δύο είδη θανάτου: ο ένας σαρκικός και εγκόσμιος και ο άλλος αιώνιος ως τιμωρία για τις αμαρτίες, δηλαδή η γέεννα του πυρός» (Αγ. Ανδρέας, κεφ. 62). Συνεπώς, είναι κατανοητό ότι αν κάποιος εδώ στη γη έχει ζήσει εν Χριστώ και βρεθεί ενώπιον Του μετά τον πρώτο θάνατο (δηλαδή τον σαρκικό) με φλογερή πίστη σε Αυτόν και πλήρης της χάριτος Του, τότε αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ανάγκη να φοβάται τον δεύτερο θάνατο δηλαδή την πύρινη γέεννα.
Αυτοί οι έξι πρώτοι στίχοι του εικοστού κεφαλαίου της Αποκάλυψης έχουν γίνει η πρόφαση για την ανάπτυξη μιας ψευδούς διδασκαλίας πού αφορά τη «χιλιετή βασιλεία του Χριστού στη γη», και η οποία έχει ονομαστεί «Χιλιασμός». Κατ' ουσίαν, διδάσκει άτι λίγο πριν το τέλος του κόσμου, ο Σωτήρας Χριστός θα έρθει ξανά στη γη, θα νικήσει τον Αντίχριστο, θα αναστήσει τους ευσεβείς και θα εγκαταστήσει ένα νέο βασίλειο στη γη. Ως ανταμοιβή για τους αγώνες και τα βάσανά τους, οι δίκαιοι θα βασιλεύσουν μαζί με τον Κύριο για διάστημα χιλίων ετών και θα απολαύσουν όλα τα αγαθά της εγκόσμιας ζωής. Μόνο τότε θα ακολουθήσει η δεύτερη, γενική ανάσταση των νεκρών, η γενική κρίση και η απόδοση των αιωνίων ανταμοιβών.
Αυτή η διδασκαλία είναι γνωστή σε δύο μορφές. Κάποιοι λένε ότι ό Χριστός θα ανοικοδομήσει την Ιερουσαλήμ με όλη την ομορφιά της και θα επανακαθιερώσει την εκπλήρωση του τελετουργικού νόμου του Μωυσή με όλες τις θυσίες του• και ότι η μακαριότητα των ευσεβών θα συνίσταται σε κάθε είδους σαρκικές απολαύσεις. Κατά τον 1ο αιώνα η διδασκαλία αυτή υποστηρίχθηκε από τον αιρετικό Σέρινθο και από άλλους ιουδαϊστές αιρετικούς του 2ου αιώνα (Εβιωνίτες, Μοντανιστές), και τον τέταρτο αιώνα από τους Απολλιναριστές.
Άλλοι, αντιθέτως, βεβαιώνουν ότι η εν λόγω μακαριότητα θα έγκειται σε απολύτως πνευματικές απολαύσεις και αγαθά. Με αυτήν τη δεύτερη μορφή, οι χιλιαστικές απόψεις εκφράστηκαν κατά πρώτον από τον Παπία Ιεραπόλεως, αργότερα τις εξέφρασαν ο Άγιος Μάρτυρας Ιουστίνος, ο Αγ. Ειρηναίος, ο Αγ. Ιππόλυτος, ο Αγ. Μεθόδιος και ο Λακτάντιος. Σε πιο πρόσφατες εποχές επανέφεραν τη διδασκαλία αυτή, με ορισμένες ιδιαιτερότητες, οι Αναβαπτιστές, οι οπαδοί του Swedenborg 1, οι Πεφωτισμένοι (Illuminati) και οι Αντβεντιστές (επίσης και οι πεντηκοστιανοί, οι περισσότεροι ευαγγελικοί, οι αυτοαποκαλούμενοι μάρτυρες του Ιεχωβά κλπ )!!!
Ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ένας Ορθόδοξος χριστιανός δεν μπορεί να δεχτεί καμιά από τις δύο μορφές της χιλιαστικής διδασκαλίας για τους ακόλουθους λόγους:
″1. ________ Σύμφωνα με αυτήν, η ανάσταση των νεκρών θα συμβεί δύο φορές : την πρώτη, χίλια χρόνια πριν το τέλος του κόσμου, όταν θα αναστηθούν μόνο οι δίκαιοι και τη δεύτερη, κατά το τέλος του κόσμου, όταν θα αναστηθούν και οι αμαρτωλοί. Ωστόσο, ο Κύριος δίδαξε ξεκάθαρα ότι θα υπάρξει μόνο μία γενική ανάσταση των νεκρών, όταν και οι δίκαιοι και οι αμαρτωλοί θα αναστηθούν και θα λάβουν την τελική τους αμοιβή (Ιωάν. 6:39-40Ματθ. 13:37-43).
″2. ________ Ο Λόγος του Θεού λέει ότι ο Χριστός θα έρθει μόνο δύο φορές στον κόσμο: την πρώτη εν ταπεινώσει, όταν ήρθε για να μας λυτρώσει και τη δεύτερη εν δόξη, όταν θα παρουσιαστεί για να κρίνει ζώντες και νεκρούς. Ο Χιλιασμός εισάγει ακόμα μία φορά κατά την οποία ο Χριστός θα έρθει στη γη, χίλια χρόνια πριν το τέλος του κόσμου. Ο Λόγος του Θεού δεν γνωρίζει τέτοιο πράγμα.
″3. ________ Ο Λόγος του Θεού διδάσκει μόνο περί δύο βασιλειών του Χριστού: τη Βασιλεία της Χάριτος, η οποία θα συνεχίσει μέχρι το τέλος: του κόσμου (Α' Κορ. 15:23-26) και τη Βασιλεία της Δόξης, η οποία θα ξεκινήσει μετά από την τελική Κρίση και δεν θα έχει τέλος (Λουκ. 1:33" Β' Πέτρ. 1:11). Ο Χιλιασμός, ωστόσο, αναφέρει και μια τρίτη, κάτι σαν μέση βασιλεία του Χριστού, με διάρκεια χιλίων ετών.
″4. ________ Η διδασκαλία περί μιας σαρκικής (κοσμικής) βασιλείας του Χριστού ξεκάθαρα αντιφάσκει με τον Λόγο του Θεού, κατά τον οποίο η Βασιλεία του Θεού δεν είναι «βρώσις και πόσις» (Ρωμ. 14:17)• «κατά την ανάσταση των νεκρών αυτοί δεν παντρεύονται, αλλά είναι σαν άγγελοι στον ουρανό» (Ματθ. 22:30)• το τυπικό του Μωσαϊκού Νόμου δεν ήταν παρά μόνο μια προτύπωση του Νόμου της Χάριτος της Καινής Διαθήκης και καταργήθηκε διά παντός από αυτόν (Πράξ. 15:23-30" Ρωμ. 6:14 Γαλ. 5:6 Έβρ. 10:1).
Ορισμένοι αρχαίοι διδάσκαλοι της Εκκλησίας - οΙουστίνος, οΕιρηναίοςκαι οΜεθόδιος- κράτησαν τον «χιλιασμό» ως προσωπική τους άποψη μόνο. Ταυτόχρονα, υπήρξαν και εκείνοι που με σθένος εναντιώθηκαν στο διδασκαλία αυτή όπως οΚάιος ο Πρεσβύτεροςτης Ρώμης, οΑγ. Διονύσιος Αλεξανδρείας, οΩριγένης, οΕυσέβιος της Καισαρείας, ο ΜέγαςΒασίλειος, ο Αγ.Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο Αγ.Επιφάνιος, ο ευλογημένοςΙερώνυμοςκαι ο ευλογημένοςΑυγουστίνος. Μετά τη Β' Οικουμενική Σύνοδο πού καταδίκασε τη διδασκαλία του αιρετικού Απολλιναρίου σχετικά με τη χιλιετή βασιλεία του Χριστού, δεν επιτρεπόταν να έχει κανείς τον «χιλιασμό» ούτε ως προσωπική γνώμη. Αυτό επισφραγίστηκε και με την εισαγωγή στο Σύμβολο της Πίστεως των λέξεων«ου της Βασιλείας ουκ έσται τέλος».
Ομοίως, πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Αποκάλυψη είναι ένα βιβλίο εντελώς μυστικιστικό, κι έτσι το να καταλάβουμε και να ερμηνεύσουμε κυριολεκτικά τις προφητείες που περιέχει -κυρίως αν μια τέτοια κυριολεκτική κατανόηση έρχεται σε σύγκρουση με άλλα κείμενα της Αγ. Γραφής- αντιτίθεται παντελώς στους κανόνες της ερμηνευτικής. Σε κείμενα πού μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση, καλό είναι να ψάχνουμε για κάποιο μεταφορικό ή αλληγορικό νόημα.
1. Swedenborg : Ελβετός επιστήμονας, φιλόσοφος, μυστικιστής και θεολόγος. Η πνευματική του πορεία, κατά την οποία έλεγε ότι επισκεπτόταν τον παράδεισο και την κόλαση και μιλούσε με αγγέλους και δαίμονες, κορυφώθηκε όταν ο ίδιος ο Κύριος τον « διόρισε «υπεύθυνο να γράψει ένα δόγμα για να αναμορφώσει τον Χριστιανισμό!!! Ο Swedenborg απέρριψε την Αγ. Τριάδα ως Τριάδα Προσώπων και ισχυρίστηκε ότι η Αγ. Τριάδα υπάρχει σε Ένα Πρόσωπο: τον Κύριο Ιησού Χριστό. Έγραψε 18 θεολογικά έργα και απέκτησε πολλούς οπαδούς.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά