Η αγάπη είναι εντολή του Θεού. Ο Χριστός λέγει να αγαπάμε το Θεό «με όλη την καρδιά μας», τον πλησίον δε, «όπως τον ευατό μας», πράγμα που είναι ίσο με το «με όλη την καρδιά μας». Γιατί αν τηρείται αυτό τελείως, ούτε δούλος, ούτε ελεύθερος θα υπήρχε, ούτε άρχοντας, ούτε αρχόμενος, ούτε πλούσιος, ούτε πτωχός, ούτε μικρός, ούτε μέγας, ούτε ο διάβολος θα ήταν ποτέ γνωστός.
Γι’ αυτό έγινε ο Θεός άνθρωπος και δίδαξε όλη τη διδασκαλία Του, για να σπείρει την αγάπη μεταξύ τους.
Η αγάπη είναι το γνώρισμα των μαθητών του Χριστού. Τίποτα δεν μας αποδεικνύει τόσο μαθητές Του, όσο το ν’ αγαπόμαστε μεταξύ μας.
Η αγάπη είναι η μητέρα όλων των αγαθών, συγκρατεί και ενισχύει όλη μας τη ζωή. Απ’ αυτήν γεννιέται η πραότητα.
Συνήθως τον γενναίο δεν τον χαρακτηρίζουν τόσο πολύ τα δώρα που δίνονται σ’ αυτόν από το Θεό, όσο τα κατορθώματα των κόπων του. Γι’ αυτό κι ο Χριστός λέγει ότι οι μαθητές Του αναγνωρίζονται όχι από την ικανότητα επιτελέσεως θαυμάτων, αλλά από την αγάπη. Γιατί όταν υπάρχει αυτή, δεν λείπει από εκείνον που την έχει κανένα μέρος της φιλοσοφίας, αλλά έχει ολόκληρη, πλήρη και συμπληρωμένη την αρετή, όμως πάλι βέβαια όταν απουσιάζει αυτή είναι γυμνός απ’ όλα τα αγαθά.
Αγάπη σημαίνει, όχι μόνο λόγια, ούτε απλές προσφωνήσεις, αλλά βοήθεια σε κάποιον και απόδειξη με έργα. Όπως, το να ανακουφίζει κανείς τη φτώχεια, το να βοηθάει τους αρρώστους, το να απομακρύνει τους κινδύνους, το να συμπαραστέκεται σ’ εκείνους που βρίσκονται σε δύσκολη θέση, το να κλαίει μ’ αυτούς που κλαίνε, το να χαίρεται μ’ αυτούς που χαίρονται, γιατί κι αυτό είναι χαρακτηριστικό της αγάπης.
Η αγάπη είναι η ρίζα, η πηγή και η μητέρα όλων των αγαθών. Γιατί, πράγματι, σαν ρίζα κάνει να βλαστήσουν άπειρα κλαδιά αρετής, σαν πηγή βγάζει πολλά νερά και σαν μητέρα σφίγγει μέσα στην αγκαλιά της εκείνους που καταφεύγουν σ’ αυτήν. Αυτό ακριβώς γνωρίζοντας κι ο μακάριος Παύλος ονόμασε την αγάπη καρπό του Αγίου Πενύματος.
Ο Απόστολος Παύλος λέγει στην προς Γαλάτας Επιστολή του: «Ο καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη...». Πρόσεχε την ακρίβεια των λέξεων, και τη σειρά της διδασκαλίας. Έβαλε πρώτη την αγάπη κι ύστερα ανάφερε τα άλλα. Φύτεψε το δένδρο κι ύστερα ανάφερε τα άλλα. Φύτεψε το δένδρο κι ύστερα έδειξε τον καρπό. Έβαλε τα θεμάλια κι ύστερα πρόσθεσε την οικοδομή. Άρχισε απ’ την πηγή κι ύστερα έφθασε στους ποταμούς.
Η αγάπη υπομένει τα πάντα. Το μέτρο της αγάπης είναι, το να μη σταματά πουθενά. Δίνει φάρμακο την καλοσύνη, η οποία διατηρεί την αρετή καθαρή.
Τίποτα δεν πληροί από αγάπη τους ανθρώπους, όσο το να είναι αυτοί πλήρεις Αγίου Πνεύματος, Και τίποτα άλλο δεν πείθει το Άγιο Πνεύμα να παραμένει σ’ εμάς, όσο η δύναμη της αγάπης.
Η αγάπη κάνει τους πολλούς σαν να έχουν ένα σώμα και τις ψυχές αυτών δοχεία του Αγίου Πνεύματος, γιατί όχι σ’ αυτούς που είναι διηρημένοι μεταξύ τους, αλλά στους ενωμένους κατά την ψυχή επαναπαύεται το Πνεύμα της ειρήνης.
Αν δεν ανέχεσαι τον πλησίον, πως θα σ’ ανεχθεί οΘεός; Αν εσύ δεν υποφέρεις αυτόν ο οποίος είναι σύνδουλός σου, πως θα σε υπομείνειο ο Κύριος; Όπου υπάρχει αγάπη, όλα είναι υποφερτά.
Επιμέλεια: Πρωτ. Βασίλειος Περουλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά