Κυριακή των Βαΐων – Η θεοφιλής υποδοχή του Σωτήρος μας Χριστού (Μητροπολίτου Κυθήρων και Αντικυθήρων Σεραφείμ)

Η ΘΕΟΦΙΛΗΣ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΜΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

        «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου»

Ἡ Κυριακή τῶν Βαΐων σήμερα καί ἑορτάζουμε τήν εἰς τά Ἱεροσόλυμα θριαμβευτικήν εἴσοδον τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐπίσης τιμᾶται σήμερα ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Μαρτίνου πάπα Ρώμης τοῦ ὁμολογητοῦ (+655) τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ζωΐλου καί λοιπῶν μαρτύρων. 

Ἀφοῦ προηγουμένως ἀνέστησε τόν τετραήμερο Λάζαρο στή Βηθανία ὁ Κύριός μας καί Θεός, ὁ νικητής τοῦ θανάτου, ὁ Ἀρχηγός τῆς ζωῆς καί καθαιρέτης τοῦ ᾋδου, τήν ἑπόμενη ἡμέρα εἰσόδευσε στά Ἱεροσόλυμα καί μέ τήν παρουσία ἑνός τέτοιου μεγάλου θαυματουργοῦ καί τήν εἴδησι τοῦ παραδόξου θαύματος σείσθηκε ὅλη ἡ πόλις.

Ὁ ἕνας ἐρωτοῦσε τόν ἄλλο «ποιός εἶναι αὐτός;» καί ὅλος ὁ πολυάριθμος λαός, συγκεντρωμένος ἐκεῖ γιά τήν ἑορτή τοῦ Πάσχα, παρακινούμενος ἀπό τό θεῖο Πνεῦμα, τόν ὑποδέχεται μέ μία ἔνδοξη δορυφορία ὡς Βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ. Ἄλλοι προπορεύονται, ἄλλοι κόβουν κλαδιά, ἄλλοι σείουν τά βαΐα, ἄλλοι στρώνουν τά ἐνδύματά τους στό δρόμο, ὅλοι μέ μιά φωνή, ὅπως καί τά μικρά παιδιά κράζουν˙ «Ὡσαννά˙ εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».

Ὁ ἀείμνηστος ἐκκλησιαστικός διδάσκαλος Ἠλίας Μηνιάτης, Ἐπίσκοπος Κερνίκης καί Καλαβρύτων, λέγει τά ἑξῆς σχετικά μέ τήν Βαϊοφόρο : «Τρία περιστατικά σημειώνω ἐγώ στή σημερινή βαϊοφόρο πανήγυρι˙ πρῶτο, τά ἐνδύματα, τά ὁποῖα ρίχνονται στή γῆ˙ δεύτερο, τά βαΐα τῶν φοινίκων, πού εἶναι σύμβολο νίκης καί τρίτον, τό χαροποιό ἐκεῖνο˙ «Ὡσαννά εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος».

»Τρία ἀναγκαιότατα πράγματα, πού πρέπει νά κάνουμε ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί, ὅταν δεχόμεθα τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό στήν Ἱερή Μετάληψι τῶν ἀχράντων Μυστηρίων. Πρῶτο, μέ μία ἀληθινή ἐξομολόγησι νά ρίπτωμε τά ἐνδύματα τῶν ἁμαρτιῶν, πού τόσο καιρό ἐφορέσαμε. Νά ἀφήνωμε δηλαδή τήν παληά κακή συνήθεια καί νά ἀποβάλλωμε τόν παλαιό ἄνθρωποι μέ τίς πράξεις του (Γαλ. 5,24). Δεύτερο, μέ μιά τέλεια ἐπιστροφή καί ἀνάνηψι, νά σηκώνωμε τά βαΐα τῆς νίκης καταπατοῦντες τούς τρεῖς μεγάλους μας ἐχθρούς, τήν σάρκα, τόν κόσμο καί τόν διάβολο. Καί τρίτον, μέ χαρά καί ἀγαλλίασι πνευματική καρδία συντετριμμένης νά πλησιάζωμε στήν Ἁγία Τράπεζα τοῦ Ἄρτου τῆς ζωῆς λέγοντες˙ «Ὡσαννά εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».

Αὐτά ἔλεγε ὁ ἀοίδιμος ἐκεῖνος ἐκκλησιαστικός διδάσκαλος γιά τήν πραγματικά μεγαλειώδη ἐκείνη ὑποδοχή τοῦ Θείου Διδασκάλου ἀπό τά πλήθη τοῦ λαοῦ.

Ὁ ἱερός Αὐγουστῖνος ἔλεγε ὅτι «οἱ κλάδοι τῶν φοινίκων εἶναι ἐπευφημιστικά σύμβολα τῆς νίκης». Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας σημειώνει ὅτι ὁ πολυάριθμος λαός ἦταν ἀρκετά εὐπειθής καί ἀφοῦ συγκλονίσθηκε ἀπό τό θαυμαστό σημεῖο τῆς ἀναστάσεως τοῦ Λαζάρου «ὑποδέχθηκε τόν Χριστό μέ ὕμνους καί μέ τά βαΐα γιατί εἶχε κατανικήσει τόν θάνατο. Γιατί ἔρχονταν «ἐν ὀνόματι Κυρίου».

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος παρατηρεῖ ὅτι «πῆραν στά χέρια τους τά βαΐα τῶν φοινίκων, δείχνοντας μέ τόν τρόπο αὐτό ὅτι μεγαλύτερη γνώμη εἶχαν γι᾽ αὐτόν, παρ᾽ ὅτι θά εἶχαν γιά ἕνα προφήτη».

Ὁ δέ ἱερός Θεοφύλακτος, σχολιάζοντας τήν κραυγή τοῦ πλήθους «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος», λέγει τά ἑξῆς:«Ὁ ἐρχόμενος, ὄχι ὁ ἀγόμενος. Γιατί τό μέν δεύτερο εἶναι κἄπως δουλικό, τό δέ πρῶτο εἶναι ἐξουσιαστικό (ἔρχεται ὡς κυρίαρχος). Καί τό νά εἰπῆ ὅτι ἔρχεται «ἐν ὀνόματι Κυρίου» αὐτό τό ἴδιο δείχνει, ὅτι αὐτός εἶναι ἀληθινός Θεός. Διότι δέν εἶπε ὅτι ἔρχεται  «ἐν ὀνόματι δούλου» ἀλλά Κυρίου. Καί ἀκόμη φανερώνει ὅτι δέν εἶναι ἀντίθεος, ἀντίθετος μέ τόν Θεό, ἀλλ' ὅτι ἦλθε στό ὄνομα τοῦ Θεοῦ Πατέρα. Καί βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ τόν ἀποκαλοῦσαν, σάν νά φαντάζονταν κάποια αἰσθητή βασιλεία». Καί ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας προσθέτει ὅτι «τόν ἀποκαλοῦσαν δικό τους βασιλέα, γιατί παραδέχονταν τήν κυριότητα τοῦ Χριστοῦ».

Αὐτόν τόν πνευματικό βασιλέα καί Θεόν μας ἄς ὑποδεχθοῦμε μέ τά «βαΐα τῶν ἀρετῶν», ἀποφασισμένοι νά συμπορευθοῦμε καί νά συσταυρωθοῦμε μέ Ἐκεῖνον κατά τήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα τῶν Ἁγίων καί κοσμοσωτηρίων Παθῶν γιά νά συναναστηθοῦμε πνευματικά ἑορτάζοντες τήν Ἁγία καί ἔνδοξη Ἀνάστασή Του. Γένοιτο. 

                      † Ὁ Κ.Σ.