«Εορτή χαρμόσυνος επέλαμψε τοις πέρασι σήμερον, η πάνσεπτος μνήμη των σοφωτάτων Αποστόλων και κορυφαίων Πέτρου και Παύλου» ψάλαμε στον εσπερινό της εορτής.
Στη λίμνη της Γεννησαρέτ βρήκε ο Κύριος τον Πέτρο να ασχολείται με τα δίχτυα τού μικρού του αλιευτικού πλοίου.
Τον προσκάλεσε λέγοντάς του «δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων» και εκείνος με απλότητα, αν και ήταν επιφορτισμένος με οικογενειακά βάρη και υποχρεώσεις, βρήκε τη δύναμη με τη χάρη του Θεού να αρνηθεί τον εαυτό του, το πλοίο του και την οικογένειά του ακολουθώντας την εντολή του Χριστού «Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι», και ακολούθησε ανεπιφύλακτα τον αλιέα των ψυχών.
Αργότερα ο Χριστός όταν πήγε μαζί με τους μαθητές του στα μέρη τις Καισαρείας τους ρώτησε «υμείς δε τίνα με λέγετε είναι;» και τότε ο Πέτρος του απάντησε με πίστη και παρρησία: «συ ει, ο Χριστός ο υιός του Θεού του ζώντος», η ομολογία αυτή έδωσε στον Πέτρο μια ιδιάζουσα θέση όπως του είπε ο διδάσκαλό του «Πέτρος και επί ταύτη την πέτρα οικοδομήσω μου την Εκκλησίαν, και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής, και δώσω σοι τας κλείς της βασιλείας των ουρανών…», ο Ευθύμιος Ζηγαβηνός λέγει: «και μην το δώρον τούτο και των άλλων αποστόλων γέγονεν, αλλά πρώτω τω Πέτρω δέδοται διότι πρώτος ούτος υιόν του Θεού γνήσιον τον Χριστόν είναι ανωμολόγησε».
Όμως ο απόστολος Πέτρος στις στιγμές της μεγαλύτερής του πτώσεως, στην τριπλή δηλαδή άρνηση μπροστά στους υπηρέτες μεθ’ όρκου «τότε ήρξατο καταναθεματίζειν και ομνύειν ότι ουκ οίδα τον άνθρωπον», βρήκε την δύναμη να ανοίξει τα βυθισμένα στο σκοτάδι μάτια του, να μετανοήσει και να αναλάβει, ύστερα από την προτροπή του Χριστού, την ποίμανση των λογικών προβάτων.
Την πίστη του ο απόστολος Πέτρος την έδειξε με τις οδοιπορίες, με το ακατάπαυστο κήρυγμά του αλλά και με τα αμέτρητα θαύματα.
Όργωσε με τα πόδια όχι μόνο την Ιουδαία και τη Μικρά Ασία αλλά έφτασε στην Κόρινθο και στην Ρώμη ακολουθώντας την εντολή του διδασκάλου του «πορευθέντες ουν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη», αλλά, το θαυμαστότερο όλων, ήταν ο πρώτος λόγος τού αποστόλου αμέσως μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, όπου καθήλωσε και μετέστρεψε τρις χιλιάδες ψυχές Εθνικών σε Χριστιανούς και συγκρότησε την πρώτη, επί γης, Εκκλησία των Ιεροσολύμων, επίσης συγκλονιστικό είναι και το περιεχόμενο των δύο καθολικών επιστολών που έγραψε ο ίδιος ο απόστολος Πέτρος αρχίζοντας: «Συμεών Πέτρος, δούλος και απόστολος Ιησού Χριστού, τοις ισότιμον ημίν λαχούσι πίστιν εν δικαιοσύνη του Θεού ημών και σωτήρος Ιησού Χριστού˙ χάρις υμίν και ειρήνη πληθυνθείη εν επιγνώσει του Θεού και Ιησού του Κυρίου ημών».
Κατά τον Κλήμεντα τον Αλεξανδρέα ο απόστολος Πέτρος έγινε: «ο εκλεκτός, ο εξαίρετος, ο πρώτος των μαθητών» ο οποίος επισφράγισε τη δυναμική του ζωή και δράσι με το φριχτό μαρτύριο, που έλαχε επί Αυτοκρατορίας Νέρωνος.
Το μαρτύριό του φριχτό, τον σταύρωσαν ανάποδα και παρέδωσε την αγία του ψυχή στα χέρια του αγαπημένου του διδασκάλου επιβεβαιώνοντας τα προφητικά λόγια του Ιησού Χριστού: «Όπου εγώ υπάγω, ού δύνασαί μοι νυν ακολουθήσαι, ύστερον δε ακολουθήσεις μοι».
Σήμερα όμως εορτάζει και ο έτερος απόστολος, ο απόστολος των εθνών Παύλος όπως τον έχει χαρακτηρίσει η Εκκλησία μας.
Ο απόστολος Παύλος ήταν ένθερμος διώχτης των χριστιανών και μάλιστα ήταν μπροστά στο μαρτύριο του πρωτομάρτυρα και αρχιδιακόνου Στεφάνου.
Η μεταστροφή του στον Χριστιανισμό έγινε ύστερα από την παρέμβαση του αναστάντος Χριστού.
Καθώς ο Παύλος πήγαινε στην Δαμασκό, τον περιέλουσε ένα φως από τον ουρανό τυφλώνοντάς τον, τρομαγμένος έπεσε στην γη ακούγοντας την φωνή να του λέγει «Σαούλ, Σαούλ τι με διώκεις;» ο Παύλος ρώτησε «ποιος είσαι κύριε;» και η φωνή απαντά: «εγώ ειμί Ιησούς ον συ διώκεις˙» και αφού άκουσε την εντολή του Χριστού πήγε στη Δαμασκό.
Εκεί τον βρήκε ο απόστολος Ανανίας αφού πρώτα σε όραμα είδε και άκουσε τον Χριστό να του επιδεικνύει τον τόπο όπου διέμενε ο Παύλος και λέγοντας του ότι: «πορεύου, ότι σκεύος εκλογή μοι εστιν ούτος του βαστάσαι το όνομά μου ενώπιον εθνών και βασιλέων υιών τε Ισραήλ». Ο απόστολος Ανανίας Βάπτισε τον Παύλο χριστιανό και αμέσως απόκτησε το φως των ματιών του.
Ο απόστολος Παύλος αφού έμεινε λίγες μέρες κοντά στον απόστολο Ανανία έφυγε και πήγε να κηρύξει στις συναγωγές τον Ιησού Χριστό λέγων: «ότι ούτος εστιν ο υιος του Θεού».
Ο απόστολος Παύλος έκανε τέσσερεις περιοδείες διέσχισε είτε με τα πόδια είτε με πλοία ξηρές και θάλασσες περιόδευσε σε όλες σχεδόν τις χώρες της Μεσογείου.
Τόσα και τόσα πέρασε το ασθενικό του σώμα προς δόξα Χριστού «εν κόποις περισσοτέρως, εν πληγαίς υπερβαλλόντως, εν φυλακαίς περισσοτέρως, εν θανάτοις πολλάκις… η μέριμνα πασών των εκκλησιών», ακούσαμε να μας λέγει το αποστολικό ανάγνωσμα για τα παθήματα του αποστόλου αλλά εκτός από αυτές τις περιπέτειες είχε μόνιμο βασανιστή στο σώμα του είχε μία ανίατη και εξουθενωτική ασθένεια και έλεγε «εδόθη μοι σκόλοψ τη σαρκί, άγγελος σατάν, ίνα με κολαφίζη ίνα μη υπεραίρωμαι», όμως μέσα σε αυτό το ασθενικό σώμα βρισκόταν μια ψυχή γεμάτη φλόγα και ολοκληρωτικά δοσμένη στον Χριστό.
Με τη χάρη και τη δύναμη της πίστεως και του αγίου Πνεύματος ο απόστολος Παύλος έκανε θαύματα υπέροχα και θαυμαστά, διέδωσε το ευαγγέλιο σ’ όλες τις γύρω από τη Μεσόγειο χώρες.
Μας άφησε παρακαταθήκη 14ης επιστολές κείμενα ανεπανάληπτα και ασύγκριτα, αφού κατά το Νεύτονα η προς Ρωμαίους επιστολή είναι το φιλοσοφικώτερο βιβλίο του κόσμου.
Του αγίου ενδόξου αποστόλου Παύλου «του ηγιασμένου, του μεμαρτυρημένου, του αξιομακάριστου», κατά τον άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο, η δράσι του έλαβε τέλος στα χρόνια του αιμοδιψή αυτοκράτορα της Ρώμης Νέρωνα.
Συνελήφθη και μαρτύρησε με αποκεφαλισμό περί το 67 μ.Χ. στη Ρώμη
Αυτός είναι με λίγα λόγια ο βίος των αγίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Οι άγιοι αυτοί απόστολοι είναι οι κορυφαίοι είναι τα στηρίγματα της Εκκλησίας είναι αυτή που έκαναν πράξη και βίωμα την «εν Χριστώ ζωή».
Ο απόστολος Παύλος μάλιστα στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή γράφει «παρακαλώ ουν ημάς, μιμηταί μου γίνεσθε, καθὼς καγὼ Χριστού» ας κάνουμε πράξη λοιπόν αδελφοί μου τα λόγια των πρωτοκορυφαίων αποστόλων και ας γίνουμε και εμείς μιμητές τους. Αμήν!!!
Στη λίμνη της Γεννησαρέτ βρήκε ο Κύριος τον Πέτρο να ασχολείται με τα δίχτυα τού μικρού του αλιευτικού πλοίου.
Τον προσκάλεσε λέγοντάς του «δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων» και εκείνος με απλότητα, αν και ήταν επιφορτισμένος με οικογενειακά βάρη και υποχρεώσεις, βρήκε τη δύναμη με τη χάρη του Θεού να αρνηθεί τον εαυτό του, το πλοίο του και την οικογένειά του ακολουθώντας την εντολή του Χριστού «Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι», και ακολούθησε ανεπιφύλακτα τον αλιέα των ψυχών.
Αργότερα ο Χριστός όταν πήγε μαζί με τους μαθητές του στα μέρη τις Καισαρείας τους ρώτησε «υμείς δε τίνα με λέγετε είναι;» και τότε ο Πέτρος του απάντησε με πίστη και παρρησία: «συ ει, ο Χριστός ο υιός του Θεού του ζώντος», η ομολογία αυτή έδωσε στον Πέτρο μια ιδιάζουσα θέση όπως του είπε ο διδάσκαλό του «Πέτρος και επί ταύτη την πέτρα οικοδομήσω μου την Εκκλησίαν, και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής, και δώσω σοι τας κλείς της βασιλείας των ουρανών…», ο Ευθύμιος Ζηγαβηνός λέγει: «και μην το δώρον τούτο και των άλλων αποστόλων γέγονεν, αλλά πρώτω τω Πέτρω δέδοται διότι πρώτος ούτος υιόν του Θεού γνήσιον τον Χριστόν είναι ανωμολόγησε».
Όμως ο απόστολος Πέτρος στις στιγμές της μεγαλύτερής του πτώσεως, στην τριπλή δηλαδή άρνηση μπροστά στους υπηρέτες μεθ’ όρκου «τότε ήρξατο καταναθεματίζειν και ομνύειν ότι ουκ οίδα τον άνθρωπον», βρήκε την δύναμη να ανοίξει τα βυθισμένα στο σκοτάδι μάτια του, να μετανοήσει και να αναλάβει, ύστερα από την προτροπή του Χριστού, την ποίμανση των λογικών προβάτων.
Την πίστη του ο απόστολος Πέτρος την έδειξε με τις οδοιπορίες, με το ακατάπαυστο κήρυγμά του αλλά και με τα αμέτρητα θαύματα.
Όργωσε με τα πόδια όχι μόνο την Ιουδαία και τη Μικρά Ασία αλλά έφτασε στην Κόρινθο και στην Ρώμη ακολουθώντας την εντολή του διδασκάλου του «πορευθέντες ουν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη», αλλά, το θαυμαστότερο όλων, ήταν ο πρώτος λόγος τού αποστόλου αμέσως μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, όπου καθήλωσε και μετέστρεψε τρις χιλιάδες ψυχές Εθνικών σε Χριστιανούς και συγκρότησε την πρώτη, επί γης, Εκκλησία των Ιεροσολύμων, επίσης συγκλονιστικό είναι και το περιεχόμενο των δύο καθολικών επιστολών που έγραψε ο ίδιος ο απόστολος Πέτρος αρχίζοντας: «Συμεών Πέτρος, δούλος και απόστολος Ιησού Χριστού, τοις ισότιμον ημίν λαχούσι πίστιν εν δικαιοσύνη του Θεού ημών και σωτήρος Ιησού Χριστού˙ χάρις υμίν και ειρήνη πληθυνθείη εν επιγνώσει του Θεού και Ιησού του Κυρίου ημών».
Κατά τον Κλήμεντα τον Αλεξανδρέα ο απόστολος Πέτρος έγινε: «ο εκλεκτός, ο εξαίρετος, ο πρώτος των μαθητών» ο οποίος επισφράγισε τη δυναμική του ζωή και δράσι με το φριχτό μαρτύριο, που έλαχε επί Αυτοκρατορίας Νέρωνος.
Το μαρτύριό του φριχτό, τον σταύρωσαν ανάποδα και παρέδωσε την αγία του ψυχή στα χέρια του αγαπημένου του διδασκάλου επιβεβαιώνοντας τα προφητικά λόγια του Ιησού Χριστού: «Όπου εγώ υπάγω, ού δύνασαί μοι νυν ακολουθήσαι, ύστερον δε ακολουθήσεις μοι».
Σήμερα όμως εορτάζει και ο έτερος απόστολος, ο απόστολος των εθνών Παύλος όπως τον έχει χαρακτηρίσει η Εκκλησία μας.
Ο απόστολος Παύλος ήταν ένθερμος διώχτης των χριστιανών και μάλιστα ήταν μπροστά στο μαρτύριο του πρωτομάρτυρα και αρχιδιακόνου Στεφάνου.
Η μεταστροφή του στον Χριστιανισμό έγινε ύστερα από την παρέμβαση του αναστάντος Χριστού.
Καθώς ο Παύλος πήγαινε στην Δαμασκό, τον περιέλουσε ένα φως από τον ουρανό τυφλώνοντάς τον, τρομαγμένος έπεσε στην γη ακούγοντας την φωνή να του λέγει «Σαούλ, Σαούλ τι με διώκεις;» ο Παύλος ρώτησε «ποιος είσαι κύριε;» και η φωνή απαντά: «εγώ ειμί Ιησούς ον συ διώκεις˙» και αφού άκουσε την εντολή του Χριστού πήγε στη Δαμασκό.
Εκεί τον βρήκε ο απόστολος Ανανίας αφού πρώτα σε όραμα είδε και άκουσε τον Χριστό να του επιδεικνύει τον τόπο όπου διέμενε ο Παύλος και λέγοντας του ότι: «πορεύου, ότι σκεύος εκλογή μοι εστιν ούτος του βαστάσαι το όνομά μου ενώπιον εθνών και βασιλέων υιών τε Ισραήλ». Ο απόστολος Ανανίας Βάπτισε τον Παύλο χριστιανό και αμέσως απόκτησε το φως των ματιών του.
Ο απόστολος Παύλος αφού έμεινε λίγες μέρες κοντά στον απόστολο Ανανία έφυγε και πήγε να κηρύξει στις συναγωγές τον Ιησού Χριστό λέγων: «ότι ούτος εστιν ο υιος του Θεού».
Ο απόστολος Παύλος έκανε τέσσερεις περιοδείες διέσχισε είτε με τα πόδια είτε με πλοία ξηρές και θάλασσες περιόδευσε σε όλες σχεδόν τις χώρες της Μεσογείου.
Τόσα και τόσα πέρασε το ασθενικό του σώμα προς δόξα Χριστού «εν κόποις περισσοτέρως, εν πληγαίς υπερβαλλόντως, εν φυλακαίς περισσοτέρως, εν θανάτοις πολλάκις… η μέριμνα πασών των εκκλησιών», ακούσαμε να μας λέγει το αποστολικό ανάγνωσμα για τα παθήματα του αποστόλου αλλά εκτός από αυτές τις περιπέτειες είχε μόνιμο βασανιστή στο σώμα του είχε μία ανίατη και εξουθενωτική ασθένεια και έλεγε «εδόθη μοι σκόλοψ τη σαρκί, άγγελος σατάν, ίνα με κολαφίζη ίνα μη υπεραίρωμαι», όμως μέσα σε αυτό το ασθενικό σώμα βρισκόταν μια ψυχή γεμάτη φλόγα και ολοκληρωτικά δοσμένη στον Χριστό.
Με τη χάρη και τη δύναμη της πίστεως και του αγίου Πνεύματος ο απόστολος Παύλος έκανε θαύματα υπέροχα και θαυμαστά, διέδωσε το ευαγγέλιο σ’ όλες τις γύρω από τη Μεσόγειο χώρες.
Μας άφησε παρακαταθήκη 14ης επιστολές κείμενα ανεπανάληπτα και ασύγκριτα, αφού κατά το Νεύτονα η προς Ρωμαίους επιστολή είναι το φιλοσοφικώτερο βιβλίο του κόσμου.
Του αγίου ενδόξου αποστόλου Παύλου «του ηγιασμένου, του μεμαρτυρημένου, του αξιομακάριστου», κατά τον άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο, η δράσι του έλαβε τέλος στα χρόνια του αιμοδιψή αυτοκράτορα της Ρώμης Νέρωνα.
Συνελήφθη και μαρτύρησε με αποκεφαλισμό περί το 67 μ.Χ. στη Ρώμη
Αυτός είναι με λίγα λόγια ο βίος των αγίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Οι άγιοι αυτοί απόστολοι είναι οι κορυφαίοι είναι τα στηρίγματα της Εκκλησίας είναι αυτή που έκαναν πράξη και βίωμα την «εν Χριστώ ζωή».
Ο απόστολος Παύλος μάλιστα στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή γράφει «παρακαλώ ουν ημάς, μιμηταί μου γίνεσθε, καθὼς καγὼ Χριστού» ας κάνουμε πράξη λοιπόν αδελφοί μου τα λόγια των πρωτοκορυφαίων αποστόλων και ας γίνουμε και εμείς μιμητές τους. Αμήν!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά