Κήρυγμα Δ΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΜΕΓΑΓΙΑΝΝΗ << τείχος ει των παρθένων Θεοτόκο και πάντων εις σε προστρεχόντων >>

Κήρυγμα Δ΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ  ΜΙΧΑΗΛ ΜΕΓΑΓΙΑΝΝΗ

<< τείχος ει των παρθένων Θεοτόκο και πάντων εις σε προστρεχόντων >>

Αγαπητοί μου αδελφοί αγαπητά μου πνευματικά παιδιά ένα φρούριο το οποίο είναι περιτοιχισμένο με μεγάλο τοίχος και αυτό είναι δυνατά χτισμένο τότε αυτό το φρούριο είναι τόπος για να προφυλαχτούν σε αυτό οι άνθρωποι και να σωθούν από τους εχθρούς.

Δηλαδή το φρούριο γίνεται απόρθητο και αυτό οφείλεται στην σωστή και άριστη κατασκευή του φρουρίου , έτσι είναι Αγαπητοί μου αδελφοί και ο άνθρωπος όπου καταφεύγει στην Υπεραγίαν Θεοτόκο μας , αν γίνει ένα με την Θεοτόκο μας και μέσα στο απόρθητο φρούριο της αγάπης της καλής Παρθένου τότε ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί από τον διάβολο και τα βέλη του αλλά και τα έργα του σκότους.

Ο μεγάλος υμνογράφος των χαιρετισμών στον 20^ον οίκον δια ωραιότατων λέξεων ποιητικών , μας λέει για την έννοια του θεού μας ότι είναι φτωχή η περιγραφή του διότι, αυτά που όντως μας δίνει ο θεός μας είναι πολύ πιο πλούσια και ευλογημένα , ενώ εμείς αυτά που δίνουμε στον κυριον και θεόν μας είναι πολύ πιο λίγα και ούτε με μύρια εκατομμύρια δεν φτάνουν τον θεόν, και φυσικά τα προσφερόμενα είναι πενιχρά.

Μεγάλα παραδείγματα Αγαπητοί μου αδελφοί είναι οι τέσσερις πολιορκίες που έγιναν κατά της Κωνσταντινουπόλεως .

Την πρώτη φορά το έτος 626 μχ όπου κατατροπώθηκαν οι Πέρσες δια του μεγάλου θαύματος της Θεοτόκου , όπου σας το είπα στους πρώτους χαιρετισμούς .

Την δεύτερη φορά Αγαπητοί μου αδελφοί μετά από 47 χρόνια το έτος 673 μχ η πόλη πολιορκείτε από τους Αγαρηνούς  από ξηρά και θάλασσα Αυτοκράτορας της πόλεως ήταν ο Κωνσταντίνος Πωγωνάτος ένας Έλληνας μηχανικός ο λεγόμενος Καλλινίκιοςείδε στον ύπνο του νερό να πέφτει στους εχθρούς και η Θεοτόκος να του βάζει φωτιά τότε σηκώθηκε και ως δυνατό μυαλό   που ήταν κατασκεύασε το υγρό πυρ από λάδι και πίσσα , και όταν οι Αγαρηνοί έκαναν γενική επίθεση έβαλε φωτιά στο υγρό πυρ και το έριξε κατά των εχθρών , και η πόλης σώθηκε δια μια ακόμη φορά από το όραμα της Θεοτόκου προς τον Καλλινiκιον.

Την τρίτη φορά που πολιορκείτε η πόλη της Κωνσταντινουπόλεως είναι το έτος 718 μχ από τους Άραβες επί Αυτοκράτορας Λέοντος Ισαύρου , οι Άραβες με 1800 πολεμικά πλοία κάνουν γενική επίθεση από την θάλασσα αλλά ω του θαύματος καμία βολή δεν φτάνει στα τείχη της πόλεως και εκεί που ο Σουλεϊμάν ο Γ΄ διατάζει να πλησιάσουν τα πλοία πιο κοντά εμφανίζεται η Θεοτόκος στον ουρανό κάνει το σημείο του σταυρού και ένας πύρινος σταυρός πέφτει στην θάλασσα όλα τα πλοία των αράβων έγιναν συντρίμμια , και έτσι δια αυτού του θαύματος σώθηκε η Κωνσταντινούπολη, για τρίτη φορά.

Αλλά και τέταρτη φορά έδειξε η Θεοτόκος μας την μεγάλη της αγάπη δια την πόλη και τον λαόν αυτής το έτος 860 μχ επί Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως  του Φωτίου και Αυτοκράτορας Μιχαήλ του Γ΄ οι Ρώσοι θέλουν να κυριέψουν την πόλη από ξηρά και από θάλασσα με 15000 στρατό ξηράς και 2000 πλοία, με την πιο άριστη στρατιωτική μηχανή, όταν είδε όλο αυτό τον στρατό ο Αυτοκράτορας Μιχαήλ ο Γ΄ γονατίζει και αρχίζει να κλαίει, την ώρα αυτή πέρασε από μπροστά του ο ΠατριάρχηςΦώτιος και μόλις τον είδε τον πλησίασε και του είπε : γιατί κλαις Μιχαήλ δεν ξέρεις ότι η Θεοτόκος μας είναι μαζί μας και τότε και τώρα και εις τον αιώνα.

Ακούγοντας αυτά τα λόγια ο Αυτοκράτωρ σηκώθηκε και χωρίς να μιλήσει καθόλου έδειξε στον Πατριάρχη τα πλοία και τον στρατό που πλησίαζε .

Ο Πατριάρχης Φώτιος βλέποντας τον στρατό και τον στόλο κοίταξε τον αυτοκράτορα χαμογέλασε και με όλη την αρχιερατική του στολή ντυμένος κατέβηκε μεταξύ της θάλασσας και της ξηράς έξω από τα τείχη της πόλεως.

Μαζί  με τον Πατριάρχη  Φώτιο και ο Ιερός κλήρος , ενώ ο Αυτοκράτορας κοίταγε από ψηλά.

Η ώρα ήταν 3 το μεσημέρι οι Ρώσοι διατάσουν γενική επίθεση από ξηρά και θάλασσα ο Πατριάρχης υψώνει τα χέρια του και φωνάζειΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΩΝ ΥΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΣΟΥ και ω του θαύματος παρουσιάζεται η Θεοτόκος εις τον ουρανό μέσα σε Νεφέλη, και φωνή δυνατή ακούσθηκε λέγοντας :

ΦΩΤΙΕ ΒΥΘΙΣΕ ΤΟ ΩΜΟΦΟΡΙΩΝ ΣΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑΝ και έτσι έκανε αμέσως ο Πατριάρχης κάνει μια βύθιση του ωμοφορίου αλλά τίποτα δεύτερη βύθιση του ωμοφορίου και πάλι τίποτα και εις την τρίτη βύθιση του ωμοφορίου γίνετε το μεγάλο θαύμα  μεγάλη θαλασσοταραχή ξεσπά και όλα τα πλοία των Ρώσων 2000 πολεμικά πλοία βυθίστηκαν .

Βλέποντας όλα αυτά τα γεγονότα οι στρατιώτες Ρώσοι της ξηράς αφήνουν τα όπλα κάτω γονατίζουν και γίνονται χριστιανοί , φωνάζοντας αληθώς η πίστη αύτη των χριστιανών είναι η ορθή πίστη.

Ετσι Αγαπητοί μου αδελφοί για τέταρτη φορά η Θεοτόκος μας έσωσε την Αγια πόλη της Κωνσταντινούπολης .

Τότε Αγαπητοί μου αδελφοί η πίστης των πολιορκημένων χριστιανών αλλά και γενικά των χριστιανών ήταν τεραστία χωρίς υποκρισία, χωρίς φθόνο, χωρίς ψευτοδειλήματα, χωρίς ψέμα η κακία αλλά η πίστης όλων ήταν αληθινή ήταν πραγματική προς τον Σωτήρα Ιησού Χριστό και την Υπεραγία Θεοτόκο μας.

Ενώ αντίθετα όταν άρχισε η ζήλια όταν άρχισε η γκρίνια στους κόλπους της εκκλησίας μας όταν άρχισαν οι οραματισμοί για υψηλές θέσεις το έτος 1453 στην πόλη της Κωνσταντινούπολις ο μόνος που αντιστεκόταν σε όλα αυτά ήταν ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος , έκανε αγώνα για να σωθεί τόσο η εκκλησία αλλά και η πόλη .

Τι είχε γίνει τότε αγαπητοί μου αδελφοί ο Πατριάρχης Βέκος και ο βασιλέας Μιχαήλ ο 80ς έκαναν ξεχωριστούς οπαδούς και ο ένας στρεφόταν κατά του άλλου , αυτό έκανε να εξοργίσει την Θεοτόκο μας και να αφήσει την πόλη στο έλεος των φιλοδοξιών μερικών και δεν βοήθησε όπως έκανε όλες τις άλλες φορές , και έτσι χάθηκε η Κωνσταντινούπολη από τους άπιστους τους τούρκους.

Μεγάλη είναι η ανάγκη αγαπητοί μου αδελφοί να ενθυμούμαστε όλα όσα έχουν γίνει τόσο στην Ιστορία αλλά και στην εκκλησία μας, Μεγάλη είναι η ανάγκη να λέμε στους νέους μας όλα όσα έχουμε περάσει τόσο σαν έθνος αλλά και σαν εκκλησία δεν πρέπει να ξεχνούμε ποτέ την βαθιά μας κληρονομιά που έχουμε.

Η πίστης μας αγαπητοί μου αδελφοί δεν θέλει ούτε τίτλους ούτε αξιώματα , η πίστης μας αγαπητοί μου συγχωριανοί και πνευματικά μου παιδιά πρέπει να έχει βαθιά τις ρίζες της στην αγάπη χωρίς αγάπη δεν έχουμε πίστη , και χωρίς πίστη είμαστε σαν τα πρόβατα τα αθώα που τα πλησιάζει ο λύκος να τα κατασπαράξει .

Και το μαντρί στην σωτηρία μας είναι η εκκλησία σε αυτή πιστεύουμε αυτή είναι η αλήθεια αυτή διδαχτήκαμε και αυτή πρέπει όλοι μας να συνεχίσουμε με πάση θυσία ειλικρίνεια ταπεινότητα και αγάπη .

Εμπρός λοιπόν η αγάπη του θεού και κυρίου ημών Ιησού Χριστού να μας σκεπάζει όλους μας και να μας δυναμώνει να είσθε καλά.

Πρωτοπρεσβύτερος Μιχαήλ Μεγαγιάννης