«Άνθρωπον ουκ έχω»
Τριανταοκτώ ολόκληρα χρόνια ο παράλυτος του σημερινού Ευαγγελίου δεχόταν ένα από τα πιο απαίσια κτυπήματα της ζωής και περνούσε την δική του δοκιμασία. Ίσως διάνυσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του κάτω από τη στοά της θαυματουργικής κολυμβήθρας του Σιλωάμ. Μάταια όμως περίμενε ένα άνθρωπο που θα τον συμπονούσε και θα του έδινε χείρα βοηθείας για να εισέλθει στην κολυμβήθρα μόλις θα ταρασσόταν το ύδωρ.Βρήκε τον Κύριο
Την στιγμή που θα μπορούσε να είχε χάσει κάθε ελπίδα ο παραλυτικός της περικοπής μας, η παρουσία του Κυρίου αποβαίνει και πάλι σωτήρια οδός δύναμης και ζωής. Ο μόνος Φιλάνθρωπος, ο Κύριος και Θεός μας, που κατά καιρούς έστελλε εκεί τον άγγελό του για να ταράσσει το νερό, ώστε ο πρώτος που θα ριχνόταν σ’ αυτό να γίνεται αμέσως υγιής, παρουσιάζεται αυτοπροσώπως εκεί που όλα φαίνονταν να ήταν χαμένα. Απευθύνεται, λοιπόν, στον παράλυτο και του λέει: “Θέλεις υγιής γενέσθαι;” Ο Κύριος έκανε την ερώτηση αυτή, όχι βέβαια γιατί αμφέβαλλε για την επιθυμία του παραλύτου, αλλά για να τον προβληματίσει και να μπορέσει να διεισδύσει στο βαθύτερο είναι του, στην πραγματικότητα της σωτηρίας του. Ο παράλυτος δεν απήντησε ευθέως στην ερώτηση, αλλά εμμέσως εξέφρασε και το παράπονο που τον διακατείχε: “Κύριε, άνθρωπον ουκ έχω, ίνα όταν ταραχθή το ύδωρ, βάλη με εις την κολυμβήθραν, εν ω δε έρχομαι εγώ, άλλος προ εμού καταβαίνει.” Ο Κύριος έδωσε αμέσως την υγεία στον παραλυτικό και του συνέστησε να πάρει στον ώμο του το κρεβάτι του και να περπατά πλέον υγιής. “Έγειρε, άρον τον κράβατόν σου και περιπάτει”. Το θαύμα είχε ήδη συντελεσθεί. Ο μέχρι εκείνη τη στιγμή παράλυτος έγινε υγιής. Προς έκπληξη όλων, βάσταξε στον ώμο του το κρεβάτι πάνω στο οποίο τόσα χρόνια ήταν κατάκειτος και αποκλεισμένος από τη ζωή.
«Άνθρωπον ουκ έχω»
Το παράπονο του παραλυτικού που εκφράζεται με το “άνθρωπον ουκ έχω”, μπορεί να επαναλαμβάνεται και σήμερα. Οι συνθήκες της σημερινής κρίσης ταλανίζουν πολλούς συνανθρώπους μας και τους αφήνουν να είναι εγκαταλειμμένοι και μόνοι στη δυστυχία και την ανέχεια τους. Εδώ είναι που απορρέει και το δικό μας χρέος και η υποχρέωση να συμπαραστεκόμαστε με κάθε τρόπο και να εκφράζουμε την εν Χριστώ αγάπη μας σε κάθε πονεμένο συνάνθρωπό μας. Ο πόνος και η θλίψη αλλά και η κάθε δοκιμασία παρουσιάζονται στη ζωή μας και λειτουργούν ως πρόκληση για να στεκόμαστε δίπλα από τον κάθε ένα που μας έχει ανάγκη. Ακόμα, σήμερα υπάρχουν πάρα πολλοί “παραλυτικοί” που δεν χρειάζονται μόνο υλική ή σωματική βοήθεια αλλά κυρίως έχουν ανάγκη πνευματικών στηριγμάτων και παρηγοριάς. Άλλωστε, η θεραπεία που πρόσφερε ο Χριστός με τα διάφορα θαύματα που επιτελούσε δεν αφορούσε μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή, την απαλλαγή δηλαδή από την αμαρτία και τις συνέπειές της. Μια τέτοια θεραπεία είναι αποτελεσματική για τον άνθρωπο, αφού ως πρόσωπο είναι ενιαία ψυχοσωματική οντότητα. Στην εποχή μας ιδιαίτερα που διαπιστώνουμε να υπάρχει μια πνευματική αγονία και ερημία σ’ ένα κόσμο φοβερά χρεοκοπημένο σε αρετές και αξίες, ανοίγει μπροστά μας ο δρόμος για να βοηθήσουμε συνανθρώπους μας που βρίσκονται βυθισμένοι στο σκοτάδι της αμαρτίας ώστε να βρουν τον δρόμο της αληθείας και να φθάσουν κοντά στον Σωτήρα Χριστό, το μόνο αληθινό ιατρό ψυχών και σωμάτων. Να πλησιάσουν εκείνο που μπορεί να μας θεραπεύσει από κάθε ασθένεια αλλά και από κάθε μορφή κακού. Να τους βοηθήσουμε να ενταχθούν στην Εκκλησία και να γίνουν ζωντανά μέλη του Σώματος του Χριστού, ώστε μέσα από τα Μυστήρια να βιώνουν τη Χάρη Του.
Αγαπητοί αδελφοί, το παράπονο του παραλυτικού “άνθρωπον ουκ έχω”, αποτυπώνει μια πραγματικότητα που τόσο ζωντανά βιώνουμε και στη δική μας εποχή. Ας πλησιάσουμε λοιπόν τον κάθε συνάνθρωπό μας βλέποντας στο πρόσωπό του την εικόνα του Θεού και να καταστούμε πλησίον του, σύμφωνα με την γνωστή παραβολή του Καλού Σαμαρείτη. Με αυτό τον τρόπο μέσα από μια κοινωνία αγάπης μπορούμε να εναποθέτουμε ολόκληρο τον εαυτό μας με εμπιστοσύνη στην αγάπη του Κυρίου μας, ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να μας θεραπεύει και σωματικά αλλά και ψυχικά. Αυτή την ευλογημένη πορεία ακολούθησαν στη ζωή τους και οι μάρτυρες Τιμόθεος και Μαύρα, των οποίων τη μνήμη τιμά σήμερα η Εκκλησία. Με την όλη βιωτή και το παράδειγμά τους έδωσαν την πιο αυθεντική μαρτυρία για το πώς ο άνθρωπος μπορεί να ψηλαφήσει στη ζωή του την αιώνια αλήθεια και να την εγκολπωθεί στην προοπτική της Ανάστασης. Χριστός Ανέστη!
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά