Όλοι μας αυτή την εποχή αισθανόμαστε ότι πορευόμαστε μες στα σκοτάδια. Δεν ξέρουμε ούτε πού πάμε ούτε πού μας πάνε. Δεδομένου ότι διάφοροι τηλεοπτικοί και πολιτικοί απατεώνες και τρομοκράτες μας μιλούν για χάος και καταστροφή, αν «δεν συμμορφωθούμε προς τις υποδείξεις τους». Γιατί αυτοί είναι, λέει, ειδικοί και γνωρίζουν καλύτερα- υποτίθεται- από μας αυτό που συμφέρει σε μας.Και μέσα σ’ αυτή την αβεβαιότητα και τη σύγχυση μας συνέχει και μας διακατέχει φόβος και αγωνία. Και δεν διανοούμαστε να κάνουμε το πλέον απλό και εύκολο: Ν’ ακούσουμε τι μας λέει το Ευαγγέλιο. Και ιδιαίτερα, στην προκειμένη περίπτωση, η ευαγγελική περικοπή (Ματθαίου: στ, 22-33), που σήμερα διαβάστηκε στην εκκλησιά.
Τι μας λέει, λοιπόν, ο Χριστός στην περικοπή αυτή; Μας φέρνει ένα πολύ απλό παράδειγμα: Όταν τα μάτια σας μας λέει είναι υγιή, όλο σας το σώμα σας και το περιβάλλον σας τα πλημμυρίζει το φως. Όταν όμως τα μάτια σας είναι άρρωστα, τότε όλα είναι βυθισμένα στα σκοτάδια. Το ίδιο ισχύει και για την ψυχή, για την οποία «μάτια» είναι ο νους και η σκέψη. Όταν ο νους και η σκέψη σας είναι καθαρή και ξάστερη, τότε καταλαβαίνετε τι γίνεται μέσα σας και γύρω σας. Όταν όμως είναι σκοτισμένα, τότε βρίσκεστε σε αμηχανία και αγωνία για το τι πρέπει να κάμετε το ή για το τι μπορεί να σας συμβεί. Ο, τι όμως είναι το μάτι για το σώμα και ο νους για την ψυχή είναι η δικαιοσύνη για την κοινωνία.
Η κοινωνία, που είναι βυθισμένη στα σκοτάδια της αδικίας, είναι καταδικασμένη να σκοντάφτει και να παραπαίει σε κάθε της βήμα. Και η σημερινή κοινωνία δεν είναι απλά βυθισμένη, αλλά κυριολεκτικά καταποντισμένη σε ωκεανούς αδικίας. Και αιτία της υπερβάλλουσας αυτής αδικίας, είναι η υπερβάλλουσα απληστία κάποιων ανθρωποειδών. Τα οποία, μη έχοντας συναίσθηση της πραγματικότητας του εαυτού τους και της ζωής, αρπάζουν τα υλικά αγαθά χιλιάδων και εκατομμυρίων ανθρώπων, τους οποίους καταδικάζουν σε αργό θάνατο. Και, προκειμένου να δικαιολογήσουν τον παραλογισμό και τον αμοραλισμό τους αυτό, μας λένε ότι για όλη την κακοδαιμονία, που μαστίζει την κοινωνία, φταίει η οικονομική κρίση. Η ευαγγελική όμως περικοπή, που προαναφέραμε(Ματθαίου: στ, 22-33), μας λέει ότι υπάρχει περίσσεια και υπερπάρκεια υλικών αγαθών για όλους τους ανθρώπους. Αφού ο Θεός φροντίζει για την τροφή και την ενδυμασία ακόμη και των «πετεινών του ουρανού» και των «λουλουδιών του αγρού». Εκείνο, που φταίει είναι η τερατώδης αδικία, με την οποία διαχειρίζονται τα εγκόσμια αγαθά οι παγκόσμιοι λήσταρχοι και δικτάτορες. Αδικία, την οποία επιβάλλουν, στις μεν εμπόλεμες περιόδους με την δύναμη των όπλων, στις δε ειρηνικές με τη δύναμη των νόμων. Κι ωστόσο δεν διστάζουν να μας μιλούν ακόμη και για δίκαιο του πολέμου. Γιατί βέβαια την άδικη, στο μεγαλύτερο μέρος της, νομιμότητα δεν διστάζουν να την ταυτίζουν με τη δικαιοσύνη. Και μάλιστα να μιλούν και για λειτουργούς και υπουργούς της δικαιοσύνης…
Παρακολούθησα τον τελευταίο καιρό κάποιες συζητήσεις στις διάφορες επιτροπές της Βουλής. Πολύς λόγος για το εγχώριο και το ευρωπαϊκό και το διεθνές «δίκαιο». Αλά βέβαια για το πόσο δίκαια είναι όλα αυτά τα «δίκαια» δεν φαίνεται να προβληματίζονται. Δεδομένου ότι η δικαιοσύνη ως ηθική έννοια φαίνεται ν’ απουσιάζει απ’ τον αξιακό κώδικα των «δικαίων» αυτών. Γιατί, σε τελική ανάλυση, η έννοια του δικαίου φαίνεται να θεωρείται υποκειμενική και συνεπώς σχετική. Και αυτό αποκαλύπτεται ιδιαίτερα απ’ τα σοφιστικά επιχειρήματα, με τα οποία προσπαθούν να κάμουν το μαύρο άσπρο και τανάπαλιν.Και βέβαια κανένας λόγος για τον άγραφο νόμο της ηθικής, στον οποίο αναφέρεται ο Σοφοκλής στην «Αντιγόνη» του. Ούτε βέβαια στον προσδιορισμό της δικαιοσύνης απ’ το Σωκράτη ως αντικειμενικής έννοιας και όχι ως σχετικής, όπως την ήθελαν οι αλλοπρόσαλλοι σοφιστές. Και ασφαλώς πολύ περισσότερο καμιά αναφορά στο Ευαγγέλιο. Όπου βέβαια η δικαιοσύνη δεν είναι σε καμιά περίπτωση σχετική, όπως τη θέλουν τα άδικα και αλλοπρόσαλλα ανθρώπινα «δίκαια». Αλλά αποτελεί απόλυτο κριτήριο όλων των ανθρωπίνων πράξεων, όχι μόνο για την επίγεια, αλλά και για την αιώνια ζωή. Με ιδιαίτερη μάλιστα αναφορά στο πρόβλημα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Γεγονός ,που προκύπτει, όχι μόνο απ’ τη ζωή των πρώτων χριστιανών, αλλά κι απ’ τη διδασκαλία των μεγάλων πατέρων της Εκκλησίας. Με χαρακτηριστική την επισήμανση του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ο οποίος διακηρύσσει ότι η δικαιοσύνη είναι ,σε κάθε περίπτωση, η ισότητα. Που σημαίνει ότι είναι αυτό, που δεν μπορεί να προσδιοριστεί απ’ την κακουργηματική, για παράδειγμα, δραστηριότητα του ναζισμού ούτε απ’ τους καταχθόνιους σχεδιασμούς των σιωνιστών τοκογλύφων. Οι οποίοι-ας σημειωθεί– βρίσκονται σε διαμετρική αντίθεση με τη διδασκαλία των ομοθρήσκων τους –υποτίθεται- προφητών. Οι οποίοι, παρότι έζησαν πριν από τρεις περίπου χιλιάδες χρόνια, αποτελούν απροσπέλαστη πνευματική πρωτοπορία για τα σημερινά κοινωνικά δεδομένα.
Συνεπώς είναι ξεκάθαρο ότι η ποιότητα της ζωής μας εξαρτάται απ’ τις επιλογές μας. Και στην ιδιωτική και στην κοινωνική μας ζωή. Αν ακολουθούμε τους σιωνιστές τοκογλύφους ή τους νεοναζί Ευρωπαίους- «τυφλοί υπό τυφλών οδηγούμενοι» -σε βάραθρα θα γκρεμοτσακιζόμαστε και σε βόθρους θα καταποντιζόμαστε», όπως μας λέει το Ευαγγέλιο. Το οποίο, στη σημερινή ευαγγελική περικοπή μας δίνει εντούτοις τη σωτήρια συνταγή, λέγοντάς μας: Αγωνιάτε για το αύριο το δικό σας και των παιδιών σας; Η λύση είναι απλή: «Ζητείτε πρώτα τη δικαιοσύνη του Θεού και όλα τα άλλα θα σας προστεθούν»!
Τι μας λέει, λοιπόν, ο Χριστός στην περικοπή αυτή; Μας φέρνει ένα πολύ απλό παράδειγμα: Όταν τα μάτια σας μας λέει είναι υγιή, όλο σας το σώμα σας και το περιβάλλον σας τα πλημμυρίζει το φως. Όταν όμως τα μάτια σας είναι άρρωστα, τότε όλα είναι βυθισμένα στα σκοτάδια. Το ίδιο ισχύει και για την ψυχή, για την οποία «μάτια» είναι ο νους και η σκέψη. Όταν ο νους και η σκέψη σας είναι καθαρή και ξάστερη, τότε καταλαβαίνετε τι γίνεται μέσα σας και γύρω σας. Όταν όμως είναι σκοτισμένα, τότε βρίσκεστε σε αμηχανία και αγωνία για το τι πρέπει να κάμετε το ή για το τι μπορεί να σας συμβεί. Ο, τι όμως είναι το μάτι για το σώμα και ο νους για την ψυχή είναι η δικαιοσύνη για την κοινωνία.
Η κοινωνία, που είναι βυθισμένη στα σκοτάδια της αδικίας, είναι καταδικασμένη να σκοντάφτει και να παραπαίει σε κάθε της βήμα. Και η σημερινή κοινωνία δεν είναι απλά βυθισμένη, αλλά κυριολεκτικά καταποντισμένη σε ωκεανούς αδικίας. Και αιτία της υπερβάλλουσας αυτής αδικίας, είναι η υπερβάλλουσα απληστία κάποιων ανθρωποειδών. Τα οποία, μη έχοντας συναίσθηση της πραγματικότητας του εαυτού τους και της ζωής, αρπάζουν τα υλικά αγαθά χιλιάδων και εκατομμυρίων ανθρώπων, τους οποίους καταδικάζουν σε αργό θάνατο. Και, προκειμένου να δικαιολογήσουν τον παραλογισμό και τον αμοραλισμό τους αυτό, μας λένε ότι για όλη την κακοδαιμονία, που μαστίζει την κοινωνία, φταίει η οικονομική κρίση. Η ευαγγελική όμως περικοπή, που προαναφέραμε(Ματθαίου: στ, 22-33), μας λέει ότι υπάρχει περίσσεια και υπερπάρκεια υλικών αγαθών για όλους τους ανθρώπους. Αφού ο Θεός φροντίζει για την τροφή και την ενδυμασία ακόμη και των «πετεινών του ουρανού» και των «λουλουδιών του αγρού». Εκείνο, που φταίει είναι η τερατώδης αδικία, με την οποία διαχειρίζονται τα εγκόσμια αγαθά οι παγκόσμιοι λήσταρχοι και δικτάτορες. Αδικία, την οποία επιβάλλουν, στις μεν εμπόλεμες περιόδους με την δύναμη των όπλων, στις δε ειρηνικές με τη δύναμη των νόμων. Κι ωστόσο δεν διστάζουν να μας μιλούν ακόμη και για δίκαιο του πολέμου. Γιατί βέβαια την άδικη, στο μεγαλύτερο μέρος της, νομιμότητα δεν διστάζουν να την ταυτίζουν με τη δικαιοσύνη. Και μάλιστα να μιλούν και για λειτουργούς και υπουργούς της δικαιοσύνης…
Παρακολούθησα τον τελευταίο καιρό κάποιες συζητήσεις στις διάφορες επιτροπές της Βουλής. Πολύς λόγος για το εγχώριο και το ευρωπαϊκό και το διεθνές «δίκαιο». Αλά βέβαια για το πόσο δίκαια είναι όλα αυτά τα «δίκαια» δεν φαίνεται να προβληματίζονται. Δεδομένου ότι η δικαιοσύνη ως ηθική έννοια φαίνεται ν’ απουσιάζει απ’ τον αξιακό κώδικα των «δικαίων» αυτών. Γιατί, σε τελική ανάλυση, η έννοια του δικαίου φαίνεται να θεωρείται υποκειμενική και συνεπώς σχετική. Και αυτό αποκαλύπτεται ιδιαίτερα απ’ τα σοφιστικά επιχειρήματα, με τα οποία προσπαθούν να κάμουν το μαύρο άσπρο και τανάπαλιν.Και βέβαια κανένας λόγος για τον άγραφο νόμο της ηθικής, στον οποίο αναφέρεται ο Σοφοκλής στην «Αντιγόνη» του. Ούτε βέβαια στον προσδιορισμό της δικαιοσύνης απ’ το Σωκράτη ως αντικειμενικής έννοιας και όχι ως σχετικής, όπως την ήθελαν οι αλλοπρόσαλλοι σοφιστές. Και ασφαλώς πολύ περισσότερο καμιά αναφορά στο Ευαγγέλιο. Όπου βέβαια η δικαιοσύνη δεν είναι σε καμιά περίπτωση σχετική, όπως τη θέλουν τα άδικα και αλλοπρόσαλλα ανθρώπινα «δίκαια». Αλλά αποτελεί απόλυτο κριτήριο όλων των ανθρωπίνων πράξεων, όχι μόνο για την επίγεια, αλλά και για την αιώνια ζωή. Με ιδιαίτερη μάλιστα αναφορά στο πρόβλημα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Γεγονός ,που προκύπτει, όχι μόνο απ’ τη ζωή των πρώτων χριστιανών, αλλά κι απ’ τη διδασκαλία των μεγάλων πατέρων της Εκκλησίας. Με χαρακτηριστική την επισήμανση του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ο οποίος διακηρύσσει ότι η δικαιοσύνη είναι ,σε κάθε περίπτωση, η ισότητα. Που σημαίνει ότι είναι αυτό, που δεν μπορεί να προσδιοριστεί απ’ την κακουργηματική, για παράδειγμα, δραστηριότητα του ναζισμού ούτε απ’ τους καταχθόνιους σχεδιασμούς των σιωνιστών τοκογλύφων. Οι οποίοι-ας σημειωθεί– βρίσκονται σε διαμετρική αντίθεση με τη διδασκαλία των ομοθρήσκων τους –υποτίθεται- προφητών. Οι οποίοι, παρότι έζησαν πριν από τρεις περίπου χιλιάδες χρόνια, αποτελούν απροσπέλαστη πνευματική πρωτοπορία για τα σημερινά κοινωνικά δεδομένα.
Συνεπώς είναι ξεκάθαρο ότι η ποιότητα της ζωής μας εξαρτάται απ’ τις επιλογές μας. Και στην ιδιωτική και στην κοινωνική μας ζωή. Αν ακολουθούμε τους σιωνιστές τοκογλύφους ή τους νεοναζί Ευρωπαίους- «τυφλοί υπό τυφλών οδηγούμενοι» -σε βάραθρα θα γκρεμοτσακιζόμαστε και σε βόθρους θα καταποντιζόμαστε», όπως μας λέει το Ευαγγέλιο. Το οποίο, στη σημερινή ευαγγελική περικοπή μας δίνει εντούτοις τη σωτήρια συνταγή, λέγοντάς μας: Αγωνιάτε για το αύριο το δικό σας και των παιδιών σας; Η λύση είναι απλή: «Ζητείτε πρώτα τη δικαιοσύνη του Θεού και όλα τα άλλα θα σας προστεθούν»!
παπα-Ηλίας
https://papailiasyfantis.wordpress.com
e mail: papailias6391@gmail.com
e mail: papailias6391@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά