Η Ορθοδοξία ως απάντηση στην ασυδοσία

Η Ορθοδοξία, με ποιόν είναι ;;;
Όθων Ιακωβίδης (17/VII/2016)

Η Ορθόδοξη Εκκλησία, εκ των πραγμάτων, καθίσταται το προπύργιο που πρέπει να ορθωθεί για να αποκρούσει την επέλαση της “Αυτοκρατορίας του Σκότους” που επιτίθεται ύπουλα και μανιασμένα, τόσο σ’ αυτήν, όσο και στην κοινωνία ολόκληρη.

Δεν μπορεί η Ορθοδοξία να συνεχίσει να κάνει πως δεν βλέπει, δεν ακούει και πως δεν καταλαβαίνει.
Εκτός κι αν έχει αποφασίσει να συνθηκολογήσει μ’ αυτόν τον εχθρό της και τώρα ήρθε η ώρα να αποκαλυφθεί η τραγική αυτή πραγματικότητα !!!…

Στην επέλαση της “Νέας Θρησκείας” (του Χρήματος, ως “ενσάρκωση” των αξιών του στυγνού Υλισμού) εναντίον των θεμελιωδών πνευματικών αξιών των παλιών θρησκειών, ποια είναι η θέση της Ορθοδοξίας;

Και, μη μου πείτε πως δεν είναι, πλέον, “φώς-φανάρι” πως οι “Νόμοι του Χρήματος” που επιβάλλει η αόρατη και πανταχού παρούσα “Αυτοκρατορία του Χρήματος”, έχουν ήδη δημιουργήσει και επιβάλλει στην πανανθρώπινη κοινωνία τη Νέα Θρησκεία, με την τριαδική υπόστασή της: “ΧΡΗΜΑ, ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΑΓΟΡΕΣ” κατ’ απόλυτη αντιστάθμιση του “ΠΑΤΉΡ, ΥΙΌΣ ΚΑΙ ΆΓΙΟ ΠΝΕΎΜΑ”.
Είναι, πλέον, “φώς-φανάρι” πως το γκρίζο πέπλο της υποταγής στους Νόμους του Χρήματος, που η δια-τραπεζική και δια-χρηματηστηριακή δικτύωση της Οικονομικής Παγκοσμιοποίησης απλώνει σ’ όλη την Οικουμένη, δεν είναι τίποτε άλλο από το δίχτυ στο οποίο παγιδεύει, σαν μικρά και μεγαλύτερα ψάρια και ψαράκια, τα εκατομμύρια νοικοκυριά που ζουν στον πλανήτη.
Αυτή καθοδηγεί και υπαγορεύει τις πράξεις, όχι μόνο των ανθρώπων, αλλά και των κυβερνήσεων τους!!….

Με μία συνεχή, συνεπή, επιστημονικά στημένη και εντονώτατη προπαγάνδα που ασκεί παγκοσμίως, εδώ και τρείς-τέσσερις γενιές, τόσο στο Οικονομικο/Πολιτικό πεδίο (με την επιβολή της ομογενοποίησης της συμπεριφοράς των ανθρώπινων κοινωνιών) όσο και (κυρίως) στο Πολιτιστικό πεδίο (μέσα από τη Μουσική, το Σινεμά, τη Λογοτεχνία, την κουλτούρα ένδυσης και διατροφής, κλπ) η “Νέα Θρησκεία” έχει ήδη αλώσει το μεγαλύτερο μέρος της σκέψης και συμπεριφοράς των κατοικούντων στη “Δύση” ανθρώπων.
Οι πιστοί της (που βαπτίζονται από τη νηπιακή ηλικία στη Νέα Θρησκεία χωρίς να ερωτηθούν) από το πρωί ως το βράδυ προσηλυτίζονται στην παναγία Κατανάλωση, παρακολουθώντας ευλαβικά τα Ευαγγέλια της (που είναι η διαφήμιση υπαρκτών και, κυρίως, ανύπαρκτων αναγκών) και μετουσιώνουν σε πράξη τα κηρύγματά της με την επιφοίτηση δανεικών!!!
Το όραμα της ευτυχίας στην τρέχουσα ζωή τους, ανανεώνεται με την οργιώδη Κατανάλωση που, ως νέα “Θεία κοινωνία”, τους θεραπεύει από
πάσα νόσο και πάσα μαλακία.

Αυτή είναι Θρησκεία !! Χειροπιαστά πράγματα !! Όχι μετά τον θάνατο… Εδώ και τώρα μπορείς να ευφρανθείς τα ερμαφρόδιτα (ώστε να καλύπτουν όλα τα γούστα) ουρί του Παραδείσου, με τα πιλάφια τα γαρνιρισμένα με ότι το παραδείσιο (χωρίς να είναι ανάγκη να είσαι Μουσουλμάνος) και με ότι άλλο τραβά και μπορεί να διανοηθεί η όρεξη του σαρκίου σου, μουστερή μου…..
Αρκεί να είσαι πιστός στη Νέα Θρησκεία!!!
ΧΡΗΜΑ: Αυτός είναι “ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών” θεός, που έχει πιστούς που τον προσκυνούν, όχι μόνο τις Κυριακές (οι Χριστιανοί), τις Παρασκευές (οι Μουσουλμάνοι) και τα Σάββατα (οι Εβραίοι) αλλά κάθε μέρα, κάθε ώρα και λεπτό !!!
Οι ναοί (Τράπεζες) της “Νέας Θρησκείας” σφύζουν από πιστούς που παρακαλούν γονατιστοί για την επιφοίτηση της Θείας Χάριτος που επέρχεται ως δανειοδότηση, ενώ στις Μητροπόλεις της “Νέας Θρησκείας” (τα Χρηματιστήρια) προσεύχονται και ομολογούν, οι Ομολογιούχοι, για τή Θεία Χάρη για να προστατεύσει την πορεία των Ομολόγων και των μετοχών τους…..
Και, βέβαια, δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως, μέχρι πρό τινος, το Χρήμα δεν ήταν ποτέ Ο Θεός, γιατί υπήρχαν κι άλλα κέντρα αξιών και νοήματος, και άλλοι «θεοί».
Η διαμόρφωση της αξίας τού χρήματος γινόταν μέσα σε πλήθος άλλων αξιών, που περιόριζαν την εμβέλεια της εξουσίας του.
Όμως στις μέρες μας, το Χρήμα γίνεται όλο και πιο πολύ σαν τον Γιαχβέ (Ιεχωβά) της Παλαιάς Διαθήκης, δηλαδή όχι απλώς μια ανώτερη θεότητα που ανταγωνίζεται τις άλλες, αλλά η Ανώτατη Θεότητα, ο μοναδικός αληθινός Θεός, του οποίου το βασίλειο πρέπει τώρα να γίνει καθολικά αποδεκτό και ο οποίος δεν αφήνει περιθώριο για αντιπάλους.

Η σύγχρονη διανόηση ήδη αποδίδει στην “Αγορά” (το “Άγιο Πνεύμα” της Νέας Θρησκείας) μια συνολική σοφία που στο παρελθόν είχαν μόνο οι θεοί.

Η Αγορά, μας διδάσκουν, είναι ο παντογνώστης και πανδαμάτωρ μηχανισμός, ικανός να καθορίζει ποιες είναι οι ανθρώπινες ανάγκες, πόσο πρέπει να κοστίζει ο καφές και οι μπανάνες, το κεφάλαιο, πόσο πρέπει να πληρώνονται οι κομμώτριες, οι ταξιτζήδες και οι μαέστροι ή οι λογιστές και σε τι τιμή πρέπει να πωλούνται τα τρακτέρ, τα σώβρακα, οι εκτρώσεις και οι κηδείες.

Αλλά πώς ξέρουμε το θέλημα της Αγοράς;

Υπάρχει ο ιεροφάντης των μυστηρίων της πρόβλεψης, η σύγχρονη Πυθία που εκδίδει ηλεκτρονικούς χρησμούς. Η Wall Street με τον Dow Jones.

Πράττοντας ενάντια στις προειδοποιήσεις τους, κινδυνεύεις με αφορισμό που σημαίνει απώλεια Χρήματος, δηλαδή χαράς και ζωής !!!….

Το Άγιο Πνεύμα της Νέας Θρησκείας (με τη βοήθεια του Διαδικτύου) γνωρίζει ήδη τα βαθύτερα μυστικά και τις σκοτεινότερες επιθυμίες της καρδιάς μας, καθώς μέσα στο διαδίκτυο ανοίγουν όλες οι καρδιές, γίνονται γνωστές όλες οι επιθυμίες και δεν μένει κανένα μυστικό, κρυφό.

Προφανώς η Αγορά θέλει αυτήν την παντογνωσία διότι, εξετάζοντας τους ενδότερους φόβους μας και επιθυμίες μας και διανέμοντας, κατόπιν αυτού, συνολικές λύσεις, μπορεί να επεκτείνει την εμβέλειά της.

Το να αμφισβητείς την παντογνωσία της Αγοράς ισοδυναμεί με το να αμφισβητείς την ανεξιχνίαστη σοφία της Θεϊκής Πρόνοιας.

Και ενώ αυτά συμβαίνουν στους τόπους λατρείας της “Νέας Θρησκείας”, οι φύλακες των “παλαιών” Θρησκειών τί κάνουν ;;;;

Και, ας αφήσουμε τις άλλες. Η Ορθοδοξία, τί κάνει απέναντι στον μεγάλο αυτό εχθρό του Πνεύματος, άρα και δικό της εχθρό, που εκμηδενίζει κάθε πνευματική αξία, απαξιώνοντας την με την παντοδυναμία του δικού της θεού, του Χρήματος ;;;
Ακούγεται και γράφεται ότι το Βατικανό είναι ο κύριος Τραπεζίτης της Ερωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Αν είναι έτσι (και γιατί να μην είναι, όταν εμφανώς το Βατικανό έχει Τραπεζικές, εφοπλιστικές, κατασκευαστικές, κ.α επιχειρήσεις;) η Ορθοδοξία (με δύο χιλάδες χρόνια αποχή από άμεση εμπλοκή σε κερδοσκοπικές επιχειρήσεις) θα συμπράξει μαζί του (και θα γίνει κι αυτή μέλος της “Αυτοκρατορίας του Χρήματος”, ) κατά την επιχειρούμενη “ένωση των εκκλησιών” που βλέπουμε να εξελίσσεται;;
Και, μήπως (γιατί όχι;) αυτή η “ένωση των εκκλησιών”, προωθείται και καθοδηγείται από το Αρχιερατείο της “Νέας Θρησκείας”, ώστε να απορροφήσει όλες τις παλιές ;;
Και, γιατί να μη συμβαίνει αυτό, αν σκεφθούμε πως η Ορθόδοξη Εκκλησία (και όχι μόνο) ως φορέας πνευματικών Αξιών, με τεράστια οργάνωση και με άμεσο επηρεασμό των πιστών της, είναι ίσως ο πιο επικίνδυνος (για τα σχέδια της Νέας Θρησκείας) παράγων αντίστασης για την ανατροπή τους ;;;
Γιατί, λοιπόν, να μην έχει σχεδιαστεί και στοχευθεί η αδρανοποίηση, αν όχι η πλήρης αλλοτρίωση και υποταγή της;;;

Αναρωτιέται κανείς αν η πραγματική σύγκρουση μεταξύ των θρησκειών (ή ακόμα και των πολιτισμών) περνά απαρατήρητη.
Για όλες τις θρησκείες του κόσμου, όσο κι αν αυτές διαφέρουν μεταξύ τους, η θρησκεία της Αγοράς έχει αναδειχθεί ο πιο αξιόλογος αντίπαλος, κυρίως γιατί σπανίως αναγνωρίζεται ως θρησκεία.

Η ύπουλη αυτή επέλαση της Νέας Θρησκείας, που οδηγεί τον άνθρωπο να χάσει κάθε πνευματική υπόσταση και κάθε πνευματική Αξία, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΟΠΕΙ !!
Όχι για ιδεολογικούς, θεολογικούς και δογματικούς λόγους. Ο λόγος είναι απλός: Δεν πρέπει, ΠΟΤΕ, να αλλοτριωθεί η πνευματική υπόσταση του Ανθρώπου, διότι αυτή είναι η πηγή της πραγματικής ικανοποίησης και ευχαρίστησης που τον οδηγεί στην ολοκλήρωση της φύσης του και στη διαρκή προσπάθειά του να γίνει καλύτερος, δηλαδή να πλησιάσει περισσότερο στην τελειότητα τού δημιουργού του.
Όταν αυτό το στοιχείο εκλείψει από την ύφανση της κοινωνίας, αφήνοντας μόνο τη λειτουργία ικανοποίησης των ζωωδών ενστίκτων, τότε αυτή θα υφάνει το σάβανο του νεκροζώντανου Ανθρώπου που θα εκτελεί άκριτα, σαν άβουλο ρομπότ, τις εντολές τής ελίτ των ελάχιστων εξουσιαστών.

Οι διαφορές μεταξύ των παραδοσιακών θρησκειών, γίνονται ασήμαντες, σε σύγκριση με τις θεμελιώδεις διαφορές που έχουν όλες με τη θρησκεία της Αγοράς.
Δεν ξέρουμε τί σκέφτονται και πως θα αντιμετωπίσουν την επέλαση της Νέας Θρησκείας, οι άλλες Εκκλησίες.
Θα οδηγήσει αυτό σε μια νέα τζιχάντ ή μια σταυροφορία; Αμφίβολο. Φαίνεται απίθανο οι παραδοσιακές θρησκείες να ανέβουν στο ύψος των περιστάσεων και να προκαλέσουν τα δόγματα της νέας αντίληψης.
Οι περισσότερες, δείχνουν ευχαριστημένες με το να γίνουν οι ακόλουθοί της ή με το να απορροφηθούν στο πάνθεον της.

Όπως και οι προηγούμενες θρησκείες, η Νέα θρησκεία έχει ευφυείς τρόπους να ενσωματώνει τις προϋπάρχουσες
Όμως, η Ορθοδοξία, έχει τη δική της ιστορία και τη δική της ιδιοσυστασία.
Άντεξε, ήδη, σε μία προγενέστερη επίθεση του Υλισμού, που της έγινε από το Κομμουνιστικό καθεστώς, μετά το 1917. Και μετά 80 περίπου χρόνια απαγόρευσής της στα εδάφη του, αναβίωσε δυνατότερη.

Τώρα, η επίθεση γίνεται από την αντίθετη κατεύθυνση (από τη μεριά της “Φιλελεύθερης Οικονομίας”) και η διαφορά που έχει με την προηγούμενη επίθεση, είναι ότι η τωρινή είναι πολύ χειρότερη, διότι είναι εξαιρετικά ύπουλη, καθώς δεν δηλώνει καμία εχθρότητα ή έστω αντίθεση, με την ύπαρξη τής (οποιασδήποτε) Εκκλησίας !!
Η αντιπαλότητά της βρίσκεται κρυμμένη στα θεμελιώδη συστατικά της και εκδηλώνεται κάτω από την ορατή επιφάνεια των πραγμάτων, που κρύβει αυτά τα συστατικά.

Η αόρατη και πανταχού παρούσα “Αυτοκρατορία του Χρήματος”, ενώ συμπεριφέρεται σαν Θρησκεία (όπως προκύπτει από τα προηγούμενα) εμφανίζεται σαν ένα Οικονομικό δόγμα που ασκεί μία (απολύτως νόμιμη) Οικονομική δραστηριότητα.

Με άλλα λόγια, επιχειρεί επί χρόνια, στηριγμένη σε μία τεράστια εξαπάτηση που είναι τόσο τεράστια, ώστε δεν γίνεται πιστευτό πως είναι απάτη !!!
Η φριχτή αυτή Αλήθεια, πρέπει να αποκαλυφθεί.
Η Ορθοδοξία έχει τη δύναμη να αποκαλύψει την τεράστια αυτή εξαπάτηση.
Ίσως είναι και η μοναδική οργανωμένη και συγκροτημένη σε σώμα οντότητα, που έχει αυτή τη δύναμη.
Και, μάλιστα, έχει την υποχρέωση να το κάνει καθώς κινδυνεύει η ίδια η ύπαρξή της…
Με άλλα λόγια, δεν μπορεί να μείνει αμέτοχη στην ύπουλη και βάρβαρη επίθεση που δέχεται το Σώμα της, το ποίμνιό της, καθώς “ο σιωπών δοκεί συναινείν”…

Προ ημερών τελείωσε στα Χανιά της Κρήτης, η 8η Οικουμενική Σύνοδος των Ορθοδόξων Εκκλησιών, χίλια διακόσια είκοσι εννιά (1229) χρόνια μετά την 7η Οικουμενική Σύνοδο !!
Με μεγάλη ευχαρίστηση, διαβάζοντας μία-μία τις 12 Αποφάσεις τής ιστορικής αυτής Συνόδου, αντιγράφω την υπ’ αρ. (9):
9) Ἀπέναντι στήν ἰσοπεδωτική καί ἀπρόσωπη ὁμογενοποίηση, ἡ ὁποία προωθεῖται μέ ποικίλους τρόπους, ἡ Ὀρθοδοξία διακηρύττει τόν σεβασμό στήν ἰδιοπροσωπία ἀνθρώπων καί λαῶν.

Ἀντιτίθεται στήν αὐτονόμηση τῆς οἰκονομίας ἀπό τίς βασικές ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου καί στήν μετατροπή της σέ αὐτοσκοπό.

Ἡ πρόοδος τοῦ ἀνθρωπίνου γένους δέν συνδέεται μόνο μέ τήν ἀνάπτυξη τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου ἤ μέ τήν πρόοδο τῆς οἰκονομίας εἰς βάρος τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν.

Μέσα σ’ αυτές τις γραμμές, βρίσκονται συμπυκνωμένα αυτά που προαναφέρθηκαν και εδώ, στο σημείωμα αυτό.

Περιμένει, λοιπόν, η κοινωνία, να δεί και να ακούσει τη μεγάλη αντίσταση της Εκκλησίας εναντίον της άλωσης της που, ταυτόχρονα, είναι και άλωση της αξιοπρέπειας κάθε νοικοκυριού και κάθε πιστού της που, τα τελευταία 5-6 χρόνια, εδώ στην Ελλάδα, υφίσταται την ανηλεή επίθεση της “Αυτοκρατορίας του Σκότους”.

Η αντίσταση της Ορθοδοξίας σ’ αυτή τη σκοτεινή Αυτοκρατορία, πρέπει να εκδηλωθεί μέσα από ένα στιβαρό και εκτεταμένο στον χώρο και στον χρόνο πρόγραμμα ενημέρωσης της κοινωνίας με σκληρά κείμενα της Ιεράς Συνόδου, με πύρινες ομιλίες των ιερωμένων της από τους άμβωνες των απανταχού ναών, από τα Χριστιανικά έντυπα, από τις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις, από κάθε μέσον που μπορεί να διαθέσει η παντοδύναμη οργάνωση της Ορθοδοξίας.

Και μην προσπαθήσει η Εκκλησία να κρυφτεί πίσω από το (σωστό και σεβαστό) “Η Ἐκκλησία δέν ἀναμειγνύεται στήν πολιτική”, καθώς η πολιτική δεν ασκείται μόνο με ενέργειες. Ασκείται και με αδράνεια.
Η ουδέτερη στάση μεταξύ ενός πάνοπλου επιτιθέμενου και ενός άοπλου στόχου, δεν είναι θέση ουδετερότητας. Είναι ξεκάθαρη θέση υποστήριξης του επιτιθέμενου.

Η άμυνα εναντίον της μεγαλύτερης απειλής εναντίον της, δεν είναι πολιτική. Είναι αυτονόητη υποχρέωσή της στην αιωνόβια ιστορία της και στο μέλλον της.

Οι στιγμές, είναι μεγάλως ιστορικές. Και καταγράφονται…. και ο κάθε κατεργάρης θα πάει στον ιστορικό πάγκο του, όταν καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός από τον καλπασμό των ιπποτών της αποκαλύψεως, που ακούγεται όλο και πιο κοντά…..
Ένας νέος “Μεσαίωνας” έρχεται καλπάζοντας που, αν δεν τον εμποδίσουμε, θα αποδειχθεί τρισχειρότερος στη βαρβαρότητά του, από τον γνωστό μας.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία, εκ των πραγμάτων, καθίσταται το προπύργιο που πρέπει να ορθωθεί για να αποκρούσει την επέλαση της “Αυτοκρατορίας του Σκότους” που τής επιτίθεται ύπουλα και μανιασμένα.

Δεν μπορεί η Ορθοδοξία να συνεχίσει να κάνει πως δεν βλέπει, δεν ακούει και πως δεν καταλαβαίνει.
Εκτός κι αν έχει αποφασίσει να συνθηκολογήσει μ’ αυτό τον εχθρό της και τώρα ήρθε η ώρα να αποκαλυφθεί η τραγική αυτή πραγματικότητα !!!…

Σημείωμα: Σημεία του κειμένου αυτού, έχουν παρθεί από το κείμενο “H αγορά ως θεός” των Afterwords (πηγή)

το είδαμε εδώ