Άγιον Όρος,διακοπή μνημοσύνου του Βαρθολομαίου:.Όλη η επιστολή των Αγιορειτών και οι υπογραφές οι οποίες πληθαίνουν ανά ημέρα!!!

Προς:

Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, τας λοιπάς αυτοκεφάλους Ορθοδόξους Εκκλησίας, την Ιεράν Κοινότητα Αγίου Όρους, το χριστεπώνυμον πλήρωμα της Εκκλησίας:

«Πραγμάτων επιδρομαί… τα των φίλων άπιστα, τα της Εκκλησίας αποίμαντα. Έρρει τα καλά, γυμνά τα κακά. Ο πλούς εν νυκτί, πυρσός ουδαμού. Χριστός καθεύδει, τι χρη παθείν;…»

(Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος).

Όπως γνωρίζουμε πολύ καλά από την εκκλησιαστική ιστορία, η σύγκληση μιάς Συνόδου αφορά πρωτίστως στην θέσπιση και την στερέωση των Δογμάτων της Εκκλησίας και την οριοθέτησή της από την αίρεσιν. Δηλαδή, η Εκκλησία θεωρεί ως καθήκον της, εκ των ων ουκ άνευ, την καταπολέ­μηση κάθε αιρέσεως και την ορθοτόμηση του λόγου της αληθείας. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, μέγας Διδάσκαλος και Πατέρας της Εκκλησίας, σαφώς τονίζει «το να είναι πάντα τα εκτιθέμενα παρ᾿ αυτών δόγματα και οι κανόνες Ορθόδοξα ευσεβή και σύμφωνα ταίς θείαις Γραφαίς, ή ταίς προλαβούσαις Οικουμενικαίς Συν­όδοις», και «Αύτη εστί τα αιώνια όρια, α έθεντο οι πατέρες ημών και νόμοι οι υπάρχοντες εις τον αιώνα…τους οποίους σύνοδοι Οικουμενικαί τε και Τοπικαί διά Πνεύματος Αγίου εθέσπισαν». (Πηδάλιον, εκδ. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 1991, σελ. 16). Συμβάλλοντες, λοιπόν και εμείς, ως Αγιορείτες Μοναχοί και ως ζωντανά μέλη της Εκκλησίας προς τον σκοπό της πνευματικής αφυπνήσεως και ενισχύσεως του Ορθοδόξου φρονήματος του πιστού λαού, επιθυμούμε να καταθέσουμε και δημοσίως την ιδικήν μας μαρτυρία.

Η λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος», η οποία ως γνωστόν, πρόκειται να λάβει χώρα τον προσεχή Ιούνιο στην Κρήτη (19-6-2016, με το παλαιό ημερολόγιο 6–6-2016), αποτελεί ένα στάδιο του προγράμματος του Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού ή της Θρησκευτικής Παγκοσμιοποίησεως της Νέας Τάξεως Πραγμάτων, η οποία ως γνωστόν επιδιώκει να υποτάξει ολόκληρη την ανθρωπότητα με τρία μεθοδευμένα σχέδια, α) με μία παγκόσμια κυβέρνηση β) με μία παγκόσμια οικονομία και γ) με μία παγκό­σμια θρησκεία. Η εφαρμογή αυτού του στόχου για μια παγκόσμια θρησκεία, εγκαινιάστηκε πρώτα στον προτεσταντικό κόσμο με την λεγομένη “Οικουμενική κίνηση”, και στον ορθόδοξο κόσμο ξεκίνησε με τον ενθρονιστήριο λόγο του Πατριάρχου Κων/πόλεως Μελετίου Μεταξάκη (1923) και επηυξήθη με τον επίσης Πατριάρχη Κων/πόλεως Αθηναγόρα Σπύρου (1948-1972).

Αντί να καταδικάσει η λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» τις υφιστάμενες και καθημερινώς δρώσες αιρέσεις, οι οποίες πλανούν τους πιστούς, επιδιώκει πρωτίστως να αναγνωρίσει την Παναίρεση, κατά τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, του Συγκρητιστικού Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού, όπως έπραξαν και οι Παπικοί στην Β’ Βατικάνεια Σύνοδό τους (1962-1965). Ότι η λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» επιδιώκει να αναγνωρίσει τον Συγκρητιστικό Διαχριστιανικό και Διαθρησκειακό Οικουμενισμό, αποδεικνύεται από τα κατωτέρω:

1) Το προσυνοδικό κείμενο της Συνάξεως των Προκαθημένων το οποίο παραπέμπεται προς υιοθέτηση από τις Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, στη λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο», στο άρθρο με τίτλο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» αναγνωρίζει ότι οι Παπικοί και οι Προτεστάντες δεν είναι αιρετικοί, αλλά εντάσσονται στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Συμβόλου της Πίστεως Νικαίας–Κωνσταντινουπόλεως, υπερτονίζοντας την ιστορικότητά τους ως εκκλησίες και παραβλέποντας σκανδαλωδώς την αίρεσή τους, λέγοντας ότι «Η Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνωρίζει την ιστορικήν ύπαρξιν άλλων Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών μη ευρισκομένων εν κοινωνία μετ᾿ αυτής», παραβλέποντας έτσι την δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας, έστω και αν η Η’ Οικουμενική Σύνοδος, επί Πατριάρχου Μεγάλου Φωτίου (879-880) και με τις ψήφους των αντιπροσώπων του τότε Πάπα της Δύσεως, είχε καταδικάσει το αιρετικό filiogue ( και εκ του Υιού). Έτσι προσβάλλεται το Εκκλησιολογικό Δόγμα της Εκκλησίας και δημιουργείται Εκκλησιολογική αίρεση, διότι η Εκκλησία οριοθετείται από τα Δόγματα της πίστεως και ταυτίζεται με τους πραγματικούς πιστούς, τους αποτελούντας το Σώμα του Χριστού, με Κεφαλή αυτόν τον ίδιον τον Σωτήρα, μέσω της ακριβούς Ορθοδόξου Πίστεως, καθώς επίσης και της ορθής και μη παραποιημένης πνευματικής ζωής και της εν μετανοία συμμετοχής τους στα Μυστήρια της Αγίας μας Εκκλησίας.

2) Το ίδιο προσυνοδικό κείμενο, αναγνωρίζει το Παγκόσμιο Συμβούλιο των «Εκκλησιών» (ή ακριβέστερα αιρέσεων), το οποίο έχει ιδρυθεί το 1948 από την Νέα Τάξη Πραγμάτων, για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς της θρησκευτικής παγκοσμιοποιήσεως, δηλαδή την Παγκόσμια Θρησκεία του Αντιχρίστου. Το Π.Σ.Ε. αρχικά είχε ως σκοπό του τον Συγκρητιστικό Διαχριστιανικό Οικουμενισμό, ενώ στη συνέχεια, τις τελευταίες δεκαετίες, διεύρυνε τις επιδιώξεις του και στην προώθηση του Συγκρητιστικού Διαθρησκειακού Οικουμενισμού. Αναγνωρίζει τα διάφορα κείμενα του Π.Σ.Ε. ως δεσμευτικά για την Μεγάλη Σύνοδο και την Ορθόδοξη Εκκλησία. Τα κείμενα αυτά « είναι μετέωρα. Τα διαχειρίζονταν κάποιοι αντιπρόσωποι, οι οποίοι είπαν τις απόψεις τους, υπέγραψαν τα κείμενα εξ ονόματος των Τοπικών βέβαια Εκκλησιών, πλην όμως οι Ιεράρχες των Εκκλησιών αυτών δεν είχαν ιδέα, ποιες ήταν οι αποφάσεις των αντιπροσώπων τους» (καθηγ. Α.Π.Θ. Δημ. Τσελεγγίδης). Αυτό σημαίνει ότι το εν λόγω προσυνοδικό κείμενο προσβάλλει και το σωτηριολογικό δόγμα της Εκκλησίας, κατά το οποίο μόνο μέσα στην Αληθινή Ορθόδοξη Εκκλησία, κατά την ανωτέρω έννοια, ο πραγματικός πιστός, διά του ελέους της Θείας Χάριτος και των ακτίστων ενεργειών του Αγίου Τριαδικού Θεού, επιτυγχάνει τη σωτηρία του και συγκεκριμένα έχει τη θέα του Θεανδρικού Προσώπου του Χριστού και την εξ αυτής ατελεύτητη Θεογνωσία και μακαριότητα. Διότι το ίδιο προσυνοδικό κείμενο αναγνωρίζοντας το Π.Σ.Ε. αποδέχεται την θεωρία ότι όλες οι «εκκλησίες» ή ακριβέστερα αιρέσεις, και όλα τα θρησκεύματα, κατά την πρόσφατη διεύρυνσίν του, «σώζουν» ή κατά την δική του νοοτροπία, οδηγούν αορίστως και σοφιστικώς στην ίδια Υπερβατική Πραγματικότητα (Ultimate Reality) η οποία περιλαμβάνει όλους τους ψευδο-θεούς και τα ψευδο-σεβάσματά τους, τα οποία είναι δημιουργημένα κατ’ ανθρωπίνη επίνοια υποβαλλομένη από τον σατανά.

3) Η αναγνώρισι από το εν λόγω προσυνοδικό κείμενο των Παπικών ως δήθεν «εκκλησίας» οδηγεί αναπόφευκτα στο επόμενο στάδιο του Εωσφορικού Συγκρητιστικού Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού, το οποίο είναι η συγκρητιστική «ένωσις» των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών με τους Παπικούς μέσω του επακόλουθου «κοινού ποτηρίου» και της υποταγής αυτών στο πρωτείο εξουσίας και το αλάθητο του αιρεσιάρχη Πάπα, δηλαδή στην μετατροπή των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών σε Ουνιτικές. Αυτό σημαίνει την δογματική και διοικητική υποταγή των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών ως Ουνιτικών στον Πάπα, με βάση τις επιδιώξεις του Βατικανού και τον κώδικα Κανόνων των Ανατολικών Καθολικών (Ουνιτικών) Εκκλησιών, που εκδόθηκε από τον Πάπα Ιωάννη – Παύλο Βʹ το 1990. Ως γνωστόν, ο Κώδικας αυτός προβλέπει τα εξής τέσσαρα είδη Ουνιτικών Εκκλησιών ιδίου δικαίου (sui generis), στα οποία θα υποταχθούν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες: 1) Πατριαρχικές Εκκλησίες ιδίου δικαίου (εδώ θα υπαχθούν όσες Ορθόδοξες Εκκλησίες είναι Πατριαρχεία), 2) Αρχιεπισκοπικές Εκκλησίες ιδίου δικαίου (εδώ θα υπαχθούν όσες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες δεν είναι Πατριαρχεία), 3) Μητροπολιτικές Εκκλησίες ιδίου δικαίου και 4) Άλλες Εκκλησίες ιδίου δικαίου (κανόνες 55, 511 και 155 του ιδίου κώδικα).

4) Το Πατριαρχείο Κων/πόλεως, ως Προεδρεύον στην Σύναξη των Προκαθημένων, απέρριψε αυθαίρετα και δεν προώθησε στην λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» την πρόταση της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του έτους 2015 για την τυπική αναγνώριση της Συνόδου επί Πατριάρχου Μεγάλου Φωτίου ως Η’ Οικουμενικής, η οποία καταδίκασε το filiogue και το παπικό πρωτείο εξουσίας και της Συνόδου επί Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά ως Θ’ Οικουμενικής (1351), η οποία καταδίκασε την Λατινική κακοδοξία ότι η Θεία Χάρις είναι κτιστή. Η ησυχαστική θεολογία του αγίου Γρηγορίου Παλαμά του Αγιορείτου, έχει κεφαλαιώδη σημασία για την ορθόδοξη θεολογία διά τούτο και μισείται θανάσιμα υπό των παπικών.Η αυθαίρετη αυτή απόρριψη σηματοδοτεί σαφώς τον προσανατολισμό της λεγομένης «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» όχι προς την Ορθοδοξία αλλά προς την παναίρεση του Οικουμενισμού, η οποία αποδομεί την Ορθόδοξη Θεολογία μέσω της νομιμοποιήσεως όλων των αιρέσεων.

5) Ενώ, στην παράδοση της Εκκλησίας οι Άγιες και Μεγάλες Σύνοδοι ή οι Οικουμενικές Σύνοδοι συγκαλούνταν με αντιπροσωπίες των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, όπου ψήφιζαν όλοι οι Συνοδικοί Αρχιερείς δυνάμει της ισότητος της Επισκοπικής τους χειροτονίας, στην λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Συν­οδο», σύμφωνα με τον κανονισμό της τον οποίο υιοθέτησε η Σύναξη διά των προκαθημένων τους, δεν ψηφίζουν όλοι οι Συνοδικοί Αρχιερείς, αλλά μόνον οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες διά των Προκαθημένων τους. Δηλαδή, ενώ μέλη των Συνόδων είναι όλοι οι Επαρχιούχοι Αρχιερείς, στην λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» μέλη είναι μόνον οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, πράγμα το οποίο αντίκειται πλήρως στην Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και στο Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο.

6) Ενώ οι αποφάσεις των Αγίων και Μεγάλων Συνόδων ή των Οικουμενικών Συνόδων οι οποίες αφορούν σε θέματα πίστεως, κατά την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και κατά το Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο, πρέπει να έρχονται εις κρίσιν και να εγκρίνονται ή να απορρίπτονται, τόσο από τους Επαρχιούχους Αρχιερείς, όσο και από τον κλήρο, τους μοναχούς και τον ορθοδοξο λαό, κανονισμός της λεγομένης «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου», αντιθέτως προς την ορθόδοξη εκκλησιολογία καθιστά υποχρεωτικές και επιβάλλει τις αποφάσεις της εν λόγω Συνόδου για όλα τα μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Μάλιστα, δε προειδοποιεί ότι θα τιμωρήσει όλες τις τάξεις του Χριστεπωνύμου Πληρώματος, για την μη αποδοχή των αποφάσεών της. Τοιουτοτρόπως, καταλύουν πλήρως την συνοδικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και αφαιρούν, το αγιοπνευματικό χάρισμα «της διακρίσεως των πνευμάτων», το οποίο χαρίζεται σε κάθε αληθινά πιστό που έχει διέλθει από τα στάδια της καθάρσεως των παθών, του φωτισμού και έχει αξιωθεί να λάβει την κατά χάριν θέωσιν, και το οποίο δίδεται σε όλα τα μέλη της Εκκλησίας και όχι μόνον στους επισκόπους. Διά τούτο όφειλε να κληθούν, από την Πανορθόδοξο Σύνοδο, ως μέλη της Συνόδου, και κατηξιωμένα αγιοπνευματικά πρόσωπα, από τον κλήρο, τον μοναχισμό και από τα πιστά λαικά μέλη της Εκκλησίας, όπως πάντοτε γινόταν σε όλες τις Συνόδους. Η ορθόδοξη εγκυρότητα όμως μιάς Συνόδου πρώτον εξαρτάται από την ορθότητα και την ορθοδοξότητα των δογμάτων της, «εκείνας οίδε αγίας και εγκρίτους συνόδους ο ευσεβής της Εκκλησίας κανών, ας ορθότης δογμάτων έκρινεν» (άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής PG 90, 148).

Τέλος για να θεωρηθεί μία Οικουμενική Σύνοδος όντως Ορθόδοξη, θα πρέπει οι αποφάσεις της να γίνουν αποδεκτές όχι μόνον από τους ιεράρχες, αλλά και από όλο το ορθόδοξο πλήρωμα. Όπως ευστόχως το ίδιο το Οικουμενικό Πατριαρχείο μας έχει διαχρονικώς θεσπίσει λέγοντας: «….υπερασπιστής της Θρησκείας εστί αυτό το σώμα της Εκκλησίας ήτοι αυτός ο λαός, όστις εθέλει το θρήσκευμα αυτού αιωνίως αμετάβλητον και ομοειδές των Πατέρων αυτού». ( Εγκύκλιος 6ης Μαΐου 1848).

7) Ένα από τα θέματα της Συνόδου θα έπρεπε να είναι και το ημερολογιακό ζήτημα το οποίο έχει διχάσει μέχρι σήμερα εορτολογικά την Ορθόδοξη Εκκλησία, και είναι το πρώτο χτύπημα του οικουμενισμού κατά της Ορθοδοξίας.

Κατόπιν των ανωτέρω καθηκόντως ενημερώνουμε το Πατριαρχείο Κων/πόλεως, τις λοιπές Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, την Ιεράν Κοινότητα Αγίου Όρους, καθώς και το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ότι ως Αγιορείτες Πατέρες, αγωνιζόμενοι να διατηρήσουμε μέσω της ακριβούς Ορθοδόξου Πίστεώς μας τον οργανικό σύνδεσμό μας με την Κεφαλή της Εκκλησίας, τον Θεάνθρωπο Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, και επόμενοι τοις αγίοις Πατράσι, δεν θα αποδεχθούμε και θα απορρίψουμε εκ των υστέρων την λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο»:

1 Αν η εν λόγω Σύνοδος δεν απορρίψει πλήρως το προσυνοδικό κείμενο «σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικό κόσμο».

2) Αν δεν καταδικάσει την παναίρεση, κατά τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, του Εωσφορικού Συγκρητιστικού Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού.

3) Αν δεν αναγνωρίσει τις Συνόδους επί Πατριάρχου Μεγάλου Φωτίου και αγίου Γρηγορίου του Παλαμά ως Οικουμενικές (Η´ και Θ´ αντιστοίχως), οι οποίες είναι ήδη αναγνωρισμένες στη συνείδηση του Χριστεπωνύμου Πληρώματος.

4) Αν δεν ψηφίσουν τις αποφάσεις της λεγομένης «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» όχι οι Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες διά των Προκαθημένων τους, όπως προβλέπει ο Κανονισμός της, αλλά όλοι οι Συνοδικοί Αρχιερείς αυτής, όπως προβλέπει η Ορθόδοξος Εκκλησιολογία και το Ορθόδοξο Δίκαιο.

5) Αν δεν αποσύρουν τον κανονισμό περί υποχρεωτικής αποδοχής εκ των υστέρων των αποφάσεων της Συνόδου, από όλες τις τάξεις του Χριστεπωνύμου Πληρώματος, προσβάλλοντας κατ᾿ αυτόν τον τρόπον το ορθόδοξο δογματικό και εκκλησιολογικό κριτήριό μας, το οποίο είναι ένα αναφαίρετο δικαίωμα όλων των μελών της Εκκλησίας.

6) Αν δεν αποσύρουν τα θέματα περί της νηστείας και του δευτέρου γάμου των κληρικών, τα οποία και μόνον που σκέφθηκαν να τα θέσουν είναι ακόμη μια απόδειξις, ότι η εν λόγω Σύνοδος σκοπόν έχει την σταδιακή κατάργηση της νηστείας, μιμούμενοι και σε αυτό τους παπικούς. Εκκλησία, όμως χωρίς άσκηση και σταυρικό βίο δεν οδηγεί ποτέ στην Ανάσταση, αλλά στον πνευματικό θάνατο, φυγαδεύοντας το Άγιον Πνεύμα και οδηγώντας στην πλήρη εκκοσμίκευση.

Άγιοι Αρχιερείς, κατόπιν όλων τούτων τα οποία, για εμάς είναι θέματα σωτηριολογικά, σας παρακαλούμε πολύ εις την Παν­ορθόδοξον αυτήν Σύνοδον να ορθοτομήσετε «τον Λόγον της Αληθείας» και μη επιτρέψετε να ζήσουμε μία νέα Φερράρα–Φλωρεντία. Εάν ούτως πράξετε άγιοι Αρχιερείς τότε, ο ουρανός και η γη θα ευφρανθούν, άγγελοι και άνθρωποι πνευματικώς θα πανηγυρίσουν. Τα ονόματά σας θα γραφούν εν βίβλω ζωής και τότε όντως θα είσθε «και τρόπων μέτοχοι και θρόνων διάδοχοι» των αγίων Αποστόλων και των αγίων Πατέρων. Παρακαλούμε μείνατε σταθεροί, σταθείτε αντάξιοι της ιστορίας και της Αρχιερωσύνης σας, με την οποίαν σας ετίμησε η Εκκλησία.

Εάν τουναντίον δεν ορθοτομήσετε τον Λόγον της αληθείας, τότε ας γνωρίζετε:

Α) Ότι έχετε σχίσει, τον άρραφο χιτώνα του Κυρίου, έχετε ατιμάσει την πανάσπιλον και παναμώμητον Νύμφην του Χριστού, την ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ. Εάν όντως ούτως εξελιχθούν τα πράγματα, τότε εσείς θα είστε εκείνοι, οι οποίοι θα δημιουργήσετε σχίσμα στην Εκκλησία και επάνω σας θα φέρετε ολόκληρη την ιστορική ευθύνη για τις συνέπειες και τα αποτελέσματά του. Τότε ας γνωρίζετε ότι με βάση την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και το Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο, διά την συνείδηση του ορθοδόξου πληρώματος έχετε αφορισθεί, «θέτοντας ουσιαστικώς εαυτούς εκτός Εκκλησίας». (“Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού”, Σύναξις κληρικών και μοναχών 2009).

Ο Κύριος δε ως καλώς επίστασθε μας παραγγέλλει να μη ακολουθούμε αλλοτρίους ποιμένας,: «Αμήν αμήν λέγω υμίν, ο μη εισερχόμενος διά της θύρας εις την αυλήν των προβάτων, αλλά αναβαίνων αλλαχόθεν, εκείνος κλέπτης εστί και ληστής· ο δε εισερχόμενος διά της θύρας ποιμήν εστι των προβάτων. Τούτω ο θυρωρός ανοίγει, και τα πρόβατα της φωνής αυτού ακούει, και τα ίδια πρόβατα καλεί κατ’ όνομα και εξάγει αυτά. και όταν τα ίδια πρόβατα εκβάλη, έμπροσθεν αυτών πορεύεται, και τα πρόβατα αυτώ ακολουθεί, ότι οίδασιν την φωνήν αυτού· αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται απ᾿ αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν» (Ιωάν. Ι, 1-5).

Β). Ως εκ τούτου, είμεθα υποχρεωμένοι και εμείς να εφαρμόσουμε τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας μας, τον γνωστόν ΙΕʹ κανόνα της Πρωτοδευτέρας Οικουμενικής Συνόδου, σύμφωνα με τον οποίον οφείλουμε να κάνουμεν διακοπή της μνημονεύσεως όλων των αιρετικών λατινοφρόνων–φιλοενωτικών Οικουμενιστών. Επομένως κατ᾿ ανάγκη θα διακόψουμε την διαμνημόνευσιν του ονόματός τους, κατά την προσκομιδή από το άγιον δισκάριον, που συμβολίζει την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, όλων εκείνων των Επισκόπων, κληρικών και λαικών που θα υπογράψουν αυτήν την αιρετικήν Σύνοδον. Καθώς και όλων όσων συμφωνούν μαζί τους και θα ακολουθήσουν συνειδητά αυτή την αίρεση. Με όλους αυτούς, οι οποίοι καθίστανται πλέον αιρετικοί διά την Εκκλησίαν δεν ημπορούμεν να έχουμε εκκλησιαστική κοινωνία, έως ότου δημοσίως μετανοήσουν και αποκηρύξουν την αίρεση του Οικουμενισμού καθώς θα ορίσει η Ορθόδοξος Εκκλησία διά Συνόδου.

Οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας έχουν Οικουμενικό, διαχρονικό και αιώνιον κύρος και ισχύν και ουδεμία Σύνοδος, πατριάρχης ή επίσκοπος δύνανται να τους ακυρώσουν. Σύμφωνα με αυτούς:

«Ει τις ακοινωνήτω καν εν οίκω συνεύξηται, ούτος αφοριζέσθω» (Κανών Ιʹ, Των Αγίων Αποστόλων).

Επίσης, «Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος, ΜΟΝΟΝ, αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς, ως κληρικοίς ενεργήσαί τι, καθαιρείσθω». (Κανών ΜΕʹ, των Αγίων Αποστόλων).

Μόνον απ᾿ αυτούς τους δύο Κανόνες που επισημαίνουμε ας αναλογισθεί κάθε επίσκοπος, κληρικός, μοναχός και χριστιανός ορθόδοξος πόση ακρίβεια οφείλουμε όλοι μας να έχουμε στην εφαρμογή των Ιερών Κανόνων. Οι Ιεροί Κανόνες είναι οι ασφαλιστικές δικλείδες της Εκκλησίας και ως διαχρονικοί, δεν είναι πρέπον να παραβιάζονται και οφείλουν να εφαρμόζονται υφ’ όλων των πιστών.

ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ

Σεβαστή Ιερά Κοινότης και Άγιοι Καθηγούμενοι, τα εκατόν χρόνια άκρας οικονομίας και ανοχής απέναντι σε οικουμενιστές–λατινόφρονες και φιλενωτικούς επισκόπους είναι υπεραρκετά. Η ζημία και η αλλοίωσι που έχει προκαλέσει αυτή η ψευδεπίγραφη “οικονομία” στο Ορθόδοξο κριτήριο κλήρου και λαού είναι ήδη τεραστίων διαστάσεων. Στο Άγιον Όρος όμως έχουμε την διαχρονική και αγιοπνευματική παράδοση, ως ιερά παρακαταθήκη των Οσίων Αγιορειτών Πατέρων και των Γερόντων, εκ των οποίων διδασκόμεθα, ότι οσάκις υπάρχει αίρεσις εντός της Εκκλησίας, πρέπει να προχωρούμε στην διακοπή μνημοσύνου, όλων εκείνων που πρεσβεύουν αίρεσιν και ή από φόβον και δειλίαν ακολουθούν τους αιρετικούς επισκόπους και δεν διακόπτουν το μνημόσυνό τους εν τοις μυστηρίοις.

Υπενθυμίζουμε ότι το Άγιον Όρος από το 1924 έως το 1974 είχε διακόψει την μνημόνευση του Πατριάρχου, πρώτον λόγω της εισαγωγής της καινοτομίας της αλλαγής του ημερολογίου και δεύτερον, λόγω της άρσεως των αναθεμάτων επί πατριαρχίας Αθηναγόρου.

Εσείς, Άγιοι Καθηγούμενοι, ερχόμενοι οι περισσότεροι εξ υμών μετά των μοναστικών συνοδειών σας εκ του κόσμου, διά να επανδρώσετε τις Ιερές Μονές λόγω λειψανδρίας, επαναφέρατε και το μνημόσυνον του Πατριάρχη, καίτοι δεν άλλαξε τίποτε προς το καλύτερον, ούτε ο πρώην Πατριάρχης Δημήτριος ούτε ο νυν Πατριάρχης κ.Βαρθολομαίος. Οι παλαιοί αγιορείτες στην αρχή, όταν ανέλαβε ο Πατριάρχης Δημήτριος, είχαν χρηστές ελπίδες ότι θα ορθοτομήσει την Πίστη. Όταν όμως εδήλωσε επισήμως, ότι θα ακολουθήσει απαραλλάκτως την γραμμή του μεγάλου προκατόχου του Αθηναγόρα, τότε όλοι σχεδόν, επανέλαβαν ότι θα συνεχίσουν την διακοπή του μνημοσύνου. Σεβομένη η Ιερά Κοινότης το αγιορείτικο και ορθόδοξο αυτό φρόνημα σε έκτακτη Διπλή Ιερά Σύναξη αποφάσισε σχετικώς με το θέμα: “Επαφίεται εις την συνείδησιν εκάστης Μονής, η διαμνημόνευσις του ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχου”. (ΝΒʹ Συνεδρία εκτάκτου Διπλής Ιεράς Συνάξεως, 13 Νοεμβρίου 1971).

Το δικαίωμα, λοιπόν της διακοπής μνημοσύνου, εκτός από τους Ιερούς Κανόνες, μας το παρέχει και η ίδια η Ιερά Κοινότητα, ακολουθούσα την ιερά παράδοση του ιερού ημών Τόπου. Είναι, όμως ποτέ δυνατόν, να υπάρχει Ιερά Μονή και Μοναχός που να μη έχει ορθόδοξη συνείδηση και ευαίσθησία;

Η διακοπή του μνημοσύνου γίνεται εις ένδειξιν διαμαρτυρίας με απώτερον σκοπόν την καταδίκη της αιρέσεως και την καθαίρεση των αιρετικών επισκόπων, εάν δεν μετανοήσουν.

Η Ιερά Μονή Καρακκάλου εις απάντησίν της προς την Ιερά Κοινότητα, είχε γράψει ως εξής: «Η καθ᾽ ημάς Ιερά Μονή υπό στοιχεία ΙΔ΄ εν τη σημερινή Συνάξει 21.9.1972 εξήτασε και αύθις το επίμαχον θέμα του μνημονεύματος, και παρ᾽ όλον τον σεβασμόν και τα ωραία λόγια του αγίου προέδρου, άτινα εμελετήσαμεν μετά προσοχής εν τη εγκυκλίω του… ήχθη εις την απόφασιν να πληροφορήση υμάς, την υμετέραν Σεβασμιότητα, γραπτώς τα κάτωθι, εν σχέσει με το σοβαρόν εκκλησιαστικόν θέμα.

Επιθυμούμε να επαναλάβωμεν την εν πεποιθήσει και αμετάθετον απόφασιν ημών περί συνεχίσεως της διακοπής του Πατριαρχικού Μνημοσύνου εις ένδειξιν διαμαρτυρίας, εφ᾽ όσον ο νέος Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος ο Α΄ θα συνεχίση την τηρουμένην υπό της Ιεράς Συνόδου Γραμμής, την οποίαν είχε χαράξει ο Αθηναγόρας. (βλ. Ο.Τ.α.φ 213, 1-7-1974).

Η Ι.Μ. Αγίου Παύλου επί Ηγουμενίας του Γέροντος Ανδρέα, απήντησε ωσαύτως: «…η απόφασις ημών είναι ότι δεν δυνάμεθα να προχωρήσωμεν εις συζήτησιν παρά μόνον εφ᾽ όσον δηλωθή υπό της Α. Παναγιότητος διά του τύπου ότι δεν θα ακολουθήση την πορείαν του προκατόχου Αυτού».

Επίσης ο Ηγούμενος της Ι. Μονής π.Ανδρέας απήντησε προς την Ι.Κοινότητα: «Λόγοι εκκλησιαστικής συνειδήσεως δεν μου επιτρέπουν να επαναλάβω το μνημόσυνον, διότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι νεωτεριστής, βαδίζει τα ίχνη του Οικουμενιστού Αθηναγόρου του οποίου τας απόψεις και τα αιρετικά φρονήματα δεν κατεδίκασεν». (βλ. Ο.Τ. α.φ. 213, 1-7-1974).

Αυτό ήταν το παλαιό Άγιον Όρος άγιοι Καθηγούμενοι, το οποίον κάποιοι από εσάς το προλάβατε και κάποιοι από εσάς πολλές φορές λειτουργήσατε χωρίς να μνημονεύσετε το όνομα του Πατριάρχου, όπως έκαναν σχεδόν και όλοι οι αγιορείτες μοναστηριακοί και κελλιώτες, πολλούς εκ των οποίων σήμερα τιμούμε ως λίαν εναρέτους, πνευματικούς Γέροντες και αγίους. Γιατί όμως δεν τους μιμούμεθα και στο θέμα αυτό της διακοπής του μνημοσύνου των οικουμενιστών επισκόπων, όπως έκανε και ο άγιος Γέροντας Παίσιος; Μήπως πιστεύετε ότι τα μυστήρια είναι άκυρα, όταν δεν μνημονεύουμε το όνομα του πατριάρχη; Τόσα χρόνια και τόσες χιλιάδες θείες λειτουργίες που είχαν τελεσθεί ήταν λοιπόν άκυρες; Άπαγε της βλασφημίας!

Μετά από όλα αυτά Σεβαστή Ιερά Κοινότης και Άγιοι Καθηγούμενοι, επιθυμούμε να σας ενημερώσουμε και να σας καταστήσουμε υπευθύνους, ότι εάν η μελετωμένη Πανορθόδοξος Σύνοδος δεν καταδικάσει την Παναίρεση του Συγκρητιστικού Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού, εμείς σας γνωστοποιούμε ότι θα ακολουθήσουμε την παράδοση του Αγίου Όρους και τους παλαιούς Οσίους Αγιορείτες Πατέρες οι οποίοι από την εποχή του αιρετικού λατινόφρονος – ενωτικού πατριάρχου Βέκκου (1272) και πάλιν από το 1924 έως το 1974 είχαν διακόψει το μνημόσυνον.

Εμείς ως Αγιορείτες Πατέρες και ως μέλη της Εκκλησίας, δηλώνουμε ότι δεν έχουμε καμμία σχέση με κάθε «ζηλωτική» παράταξη ή ακρότητα ή φανατισμό, αλλά επόμενοι τοις αγίοις Πατράσι και συστοιχούμενοι στην διαχρονική Αγιορειτική παράδοση την σφραγισθείσαν με το αίμα τόσων αγίων Οσιομαρτύρων, επιθυμούμε με τον οφειλόμενο σεβασμό να σας προετοιμάσουμε και να σας επιστήσουμε την προσοχή σχετικά με το θέμα αυτό. Θεωρούμε τούτο ως οφειλόμενον καθήκον μας έναντι των αγίων Οσιομαρτύρων και της ιεράς παραδόσεως. Θα σταματήσουμε, λοιπόν επισήμως και εμείς την διαμνημόνευση του οικουμενικού πατριάρχη.

Δεν επιθυμούμε ποτέ να ακολουθήσουμε μία εκκοσμικευμένη “εκκλησία”. Διότι μία τοιαύτη, “Πανορθόδοξος Σύνοδος”, η οποία θα παρέχει εκκλησιαστικότητα στους αιρετικούς, και νομιμοποίηση των αιρέσεων, ακυρώνει το Σύμβολον της Πίστεως και γκρεμίζει όλη την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και αντεισάγει μια εκκοσμικευμένη «εκκλησία». Μία, όμως εκκοσμικευμένη “Εκκλησία”, όπως γνωρίζουμε δεν δύναται να παράσχη σωτηρία σε όσους θα την ακολουθήσουν. Μήπως το Βατικανό και ο παπισμός και όλες οι άλλες πανσπερμίες των Προτεσταντών κλπ. δεν είναι εκκοσμικευμένες “εκκλησίες”;

Η Εκκλησία του Χριστού ούτε σχίζεται, ούτε διαιρείται, όπως πιστεύει ο Πατριάρχης, με την αιρετική του θεωρία περί “Διηρημένης Εκκλησίας”, και ούτε έχει ανάγκη η Εκκλησία από τους οικουμενιστές για να την ενώσουν. Η Εκκλησία δεν διαιρείται ποτέ, γιατί είναι ο ίδιος ο Χριστός ως κεφαλή της, όστις είναι πάντοντε ενωμένος με το σώμα Του. Οι αιρετικοί αποκόβονται από την άμπελο-Εκκλησία. «Εάν μη τις μείνη εν εμοί, εβλήθη έξω ως το κλήμα, και εξηράνθη, και συνάγουσιν αυτά, και εις πυρ βάλλουσι, και καίεται». (Ιωάν., 15, 6).

Τοιουτοτρόπως μία τοιαύτη Σύνοδος, η οποία θα αναγνωρίσει ως “εκκλησίες”, τους αιρετικούς, παύει να είναι Σύνοδος και αποβαίνει ληστρική, αιρετική και ψευτοσύνοδος. Όσοι την υπογράψουν και όσοι την αποδεχθούν θα καταδικαστούν ως έσχατοι αιρετικοί χείρονες πάντων των προγενεστέρων. Εν τη φοβερά εκείνη ημέρα της Κρίσεως, η έκπτωσή τους θα είναι πιο φοβερή και από την πτώση του Ιούδα, του Αρείου και του Πάπα, διότι αυτοί δεν γνώριζαν καλά ποίον ηρνούντο, «ει γαρ έγνωσαν, ουκ αν τον Κύριον της δόξης εσταύρωσαν». (Α΄Κορ.Βʹ8). Οι σημερινοί Οικουμενιστές και κυρίως οι πρωτοστατούντες γνωρίζουν πολύ καλά ποίον σταυρώνουν, τον Αναστάντα ΚΥΡΙΟΝ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ διά της παναιρέσεως του Οικουμενισμού.

Πως είναι δυνατόν Άγιοι Πατέρες, από την μία να εορτάζουμε με λαμπρά αγρυπνία στον Ιερό Ναό του Πρωτάτου την μνήμην του Αγίου Οσιομάρτυρος Κοσμά του Πρώτου, ο οποίος απαγχονίσθηκε, καθώς και των άλλων Οσιομαρτύρων που μαρτύρησαν από τους λατινόφρονες της εποχής εκείνης, και από την άλλη να υποδεχόμεθα με τιμές και δοξολογίες στον ίδιο Ιερό Ναό του Πρωτάτου, τόσους και τόσους συγχρόνους οικουμενιστές λατινόφρονες φιλενωτικούς Αρχιερείς; Δεν το χωράει ο νούς μας, δεν το αντέχει η συνείδησή μας. Ο Μέγας Προφήτης Ηλίας, ο πυρφόρος και ζηλωτής του Κυρίου είπε στον βασιλέα Αχαάβ και στον λαό του Ισραήλ, που παρέπαιαν: « Έως πότε υμείς χωλανείτε επ᾿ αμφοτέραις ταίς ιγνύαις υμών; Ει έστι Κύριος ο Θεός, πορεύεσθε οπίσω αυτού· ει δε ο Βάαλ αυτός, πορεύεσθε οπίσω αυτού». Εάν ο πάπας είναι Εκκλησία, ω ταλαίπωροι οικουμενιστές, πορεύεσθε λοιπόν οπίσω αυτού, πηγαίνετε στον Πάπα να σας κάνει και καρδιναλίους, όπως έγινε και εκείνος ο δυστυχισμένος πρώην Νικαίας Βησσαρίων, και αφήστε μας ησύχους να υπηρετήσουμε την ταπεινή και καθημαγμένη από τα αίματα των Μαρτύρων Ορθοδοξία μας. Άγιοι Πατέρες έως πότε θα ζούμε αυτήν την πνευματική, εκκλησιαστική σχιζοφρένια των οικουμενιστών;

Αυτή η προδοσία της Ορθοδοξίας, ποτέ Κύριε μη επιτρέψεις να γίνη. Αλλά σήμερα η εκκλησιαστική κατάσταση είναι όσο ποτέ άλλοτε κρίσιμη. Όλα είναι πιθανά και πρέπει όλοι μας να είμαστε έτοιμοι για όλα. Ίσως ζήσουμε για άλλη μία φορά μία νέα ΦΕΡΡΑΡΑ-ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ, με όλες τις πνευματικές και εθνικές συμφορές που θα επακολουθήσουν, λόγω της προδοσίας της πίστεως. Εμείς ευχόμεθα όλοι μας να σταθούμε αντάξιοι των περιστάσεων και με την χάρη του Χριστού και της Παγαγίας μας, να ομολογήσουμε την Ορθόδοξο πίστη μας μέχρι και αίματος, εάν χρειασθεί.

Ευχόμεθα η Χάρις του Αγίου Τριαδικού Θεού, διά πρεσβειών της Εφόρου του Αγιωνύμου Όρους, Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, να φωτίσει τους αγίους Αρχιερείς και να προστατεύσει εμάς και το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα από την πλάνη του σατανά των εσχάτων χρόνων, που είναι η Παναίρεση του εωσφορικού, Συγκρητιστικού, Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού. Αμήν.

Διά την Συντακτική Επιτροπή των Αγιορειτών Πατέρων

Γέρων Γαβριήλ, Ι.Κ.Αγίου Χριστοδούλου, Ι.Μ.Κουτλουμουσίου.

Γέρων Σάββας Λαυριώτης, Ι.Μ.Μ.Λαύρας.

Γέρων Ιλαρίων, Ι.Κ.Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, Ι.Μ.Κουτλουμουσίου.

Μοναχός Δοσίθεος, Ι.Κ.Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, Ι.Μ.Κουτλουμουσίου.

Γέρων Κύριλλος, Ι.Η.Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, Καρούλια, Ι.Μ.Μ.Λαύρας.

Γέρων Χαρίτων Ιερομ. Ι.Κ.Αναλήψεως, Ι.Μ.Βατοπαιδίου.

Γέρων Χερουβείμ, Ι.Κ.Αρχαγγέλων, Ι.Μ.Μ.Λαύρας.

Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται, και θα δημοσιευθούν

εις επόμενον φύλλον του Ο.Τ.

Ανοιχτή επιστολή π. Σαράντη Σαράντου προς τον Αρχιεπίσκοπο και τους Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος για τη Μεγάλη Σύνοδο.

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

      Β. ΗΠΕΙΡΟΥ 47 ΜΑΡΟΥΣΙ

           ΤΗΛ.  2108025211

           estiapm@gmail.com

Ἀμαρούσιον 4 Μαΐου 2016

Μακαριώτατε,

Χριστός Ἀνέστη!

Εὐλαβῶς ἀσπαζόμεθα τήν Δεξιάν Σας!

Μετά ἀπό τό πολύ λυπηρό γεγονός στήν πανέμορφη νῆσό μας Λέσβο, ἐπίκειται τό χειρότερο στή νῆσό μας Κρήτη. 

Ὅσον ἀφορᾷ στήν «Ἁγία» καί Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο, παρακολουθοῦμε τόν πολυμέτωπο ἀγώνα πού διεξάγετε στίς δύσκολες αὐτές ἡμέρες πού διερχόμαστε. Εὐχόμαστε ταπεινά νά παρουσιασθεῖ, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος, κάποιο ἐμπόδιο καί νά μή πραγματοποιηθεῖ αὐτή ἡ Σύνοδος.

Εἶναι γνωστά τά ἀρνητικά στοιχεῖα της!

Ø Εἶναι κατά τέτοιο τρόπο στημένη καί στηριγμένη σέ κάποιες προσυνοδικές ἀποφάσεις μέ τίς ὑπογραφές ἤδη τῶν κατά τόπους Ἐκκλησιῶν, πού εἶναι πολύ δύσκολη ἡ διαφυγή ἀπό τήν διαμορφωμένη περιρρέουσα φιλοπαπική ἀτμόσφαιρα.

Ø Δέν ὀνομάστηκε οἰκουμενική, διότι κατά τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας εἶναι ἐλλειμματική, ἀφοῦ δέν μετέχει ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης μολονότι το Βατικανό βρίθει πολλῶν αἱρέσεων καί κακοδοξιῶν.

Ø Οἱ Ἅγιες Μεγάλες (Οἰκουμενικές) Σύνοδοι συνεκαλοῦντο γιά ἕνα ἤ δύο, τό πολύ τρία σοβαρότατα δογματικά θέματα.  Οἱ προσυνοδικές διασκέψεις ἄρχισαν μέ ἑκατό θέματα καί ἡ μέλουσα νά συνέλθει Σύνοδος κατέληξε σέ ὀκτώ θέματα.

Ø Ἀπό κάθε ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐπιλέγονται εἴκοσι τέσσερις Μητροπολῖ­τες καί ὁ Προκαθήμενος εἴκοσι πέντε.  Σέ καμιά Σύνοδο δέν ἀποκλείστηκαν τόσοι πολλοί Ἱεράρχες.

Ø Οἱ ὑπόλοιποι πενήντα Μητροπολῖτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πού δέν μετέχουν, ἔχουν ἄποψη; Ἐξουσιοδοτοῦν τούς εἴκοσι τέσσερις καί τόν Μακαριώτατο ὁ ὁποῖος καί μόνος θά ὑπογράψει; Τί ρόλο παίζουν οἱ ἀποκλειόμενοι;  Τούς δόθηκε ὁ ρόλος νά ἐγκλεισθοῦν στό κελλί τους καί νά προσεύχονται νά ὑπογράψει ὁ Μακαριώτατος μέ φρόνημα ὑπακοῆς ἤ ἀνυπακοῆς στόν Οἰκουμενικό;  Καμία Σύνοδος δέν εἶχε αὐτή τή σύσταση καί αὐτή τή νοοτροπία.  Θυμίζει στήσιμο μιᾶς θρησκευτικῆς ἤ φιλανθρωπικῆς ὀργανώσεως πού χρηματοδοτεῖται ἁδρά ἀπό τόν κρατικό κορβανά, γιά νά ἐξυπηρετήσει ὁπωσδήποτε κάποια συμφέροντα.

Σεῖς, Μακαριώτατε, ὡς ἀρχιεπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δέν μετείχατε τῆς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων.  Τώρα τί θά ἀποφασίσετε;

Ἄν ἡ Σύνοδος πραγματοποιηθεῖ, φοβόμαστε ὅτι:

1. Τά πάντα εἶναι στημένα μέ σκοπό νά ψηφισθεῖ ἄμεσα, ἄνετα καί γρήγορα, καθώς δείχνουν ὅλα τά προγνωστικά, τό πρῶτο θέμα τοῦ μικροῦ καταλόγου πού καταρτίσθηκε:Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον, νά δοθεῖ δηλαδή ἐκκλησιαστικότητα στούς παπικούς.  Οἱ παπικοί παρατηρητές θά ἀποχωρήσουν ἀπό τήν «Ἁγία» καί Μεγάλη Σύνοδο, βουτηγμένοι στό σκοτάδι τῶν ποικίλων κακοδοξιῶν τους, κομίζοντες ὅμως δωρεάν στόν ἄρτι ἐπισκεφθέντα τήν Ἑλλάδα πάπα Φραγκίσκο τήν πολυπόθητη ἐκκλησιαστικότητα.  Ἤδη στή νῆσο Λέσβο προσ­φωνήθηκε ἀπό τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαῖο ὡς κανονικός Ἐπίσκοπος Ρώμης. (Δέν ἦταν μάλιστα πρώτη φορά πού τιμήθηκε ὁ αἱρεσιάρχης).  Ἄν οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες πού θά συμμετάσχουν στήν Πανορθόδοξο Σύνοδο ψηφίσουν καταφατικά, δηλαδή νά ἀναγνωρισθεῖ ἐκκλησιαστικότητα ἄρα καί συνοδικότητα στούς αἱρετικούς, κλείνει ἕνα τόσο μεγάλο θέμα συνοπτικά, χωρίς καμία ἀντίδραση ἐκ μέρους τῶν ὀρθοδόξων.

2. Ἄν ληφθεῖ τέτοια ἀπόφαση, θά πανηγυρισθεῖ ἡ ἕνωση μέ τούς αἱρετικούς παπικούς, ἀλλά θά θρηνήσουμε διασπάσεις Ὀρθοδόξων, ἀντιδράσεις, ἀποτειχίσεις στό Σῶμα τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.  Ὁ Παναγιώτατος μέ τή δύναμη τῶν Μ.Μ.Ε. καί τήν ἐξασφαλισμένη πειθήνια ὑπακοή τῶν ἀνά τήν οἰκουμένη ἐπισκόπων του καί κληρι­κῶν του, θά διαλαλήσει τήν ἱστορικῆς σημασίας ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν.  Αὐτονόητη θά εἶναι ἡ ἕνωση μέ τά λοιπά κομμάτια τῶν προτεσταντικῶν παραφυάδων, τῶν Κοπτῶν καί λοιπῶν μονοφυσιτῶν.  Σέ ὅλα τά πλάτη καί μήκη τῆς ὑφηλίου θά ἁπλωθεῖ ἡ παγχριστιανική μείξη ὅλων τῶν ψευδῶν «ἐκκλησιῶν» μετά τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.  Μαθαίνουμε ἀπό τούς Ἐπισκόπους τῆς Ἀμερικῆς καί τῆς Εὐρώπης τοῦ κλίματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὅτι ἀναμένουν μέ ἐναγώνια προσμονή τήν «ἱερή» καί «ἱστορική» ἀνάμειξη μέ τούς παπικούς, προτεστάντες καί μονοφυσῖτες γιά νά μήν αἰσθάνονται τό ἔλλειμμα τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας ἤ πιό σωστά τό κόμπλεξ τῶν ἀπηρχαιωμένων ὀρθοδοξούντων ἱερωμένων.  Θά εἶναι ἐπί τέλους καί αὐτοί «in» ὅπως ὅλοι οἱ παπικοί καί λοιποί κληρικοί τῆς γῆς.

3. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἔχει προαναγγείλει ὡς πρόεδρος τῆς «Ἁγίας» καί Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου, ὅτι θά ἐπακολουθήσουν καί ἄλλες σύνοδοι, μᾶλλον παγχριστιανικές (ὄχι πιά πανορθόδοξες) πού θά διευθετήσουν καί τά ἄλλα θέματα πού ἀπαλείφθηκαν ἀπό τόν κατάλογο τῶν θεμάτων τῆς Πανορθοδόξου.  Ὅπως φαίνεται οἱ ἐν συνεχείᾳ λοιπές σύνοδοι θά ἐξομοιώσουν τούς θεσμούς καί τούς Ἱερούς Κανόνες μέ τίς ἀπαιτήσεις τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου, τοῦ μοντέρνου ὅπως λέγουν, τοῦ  μετανεωτερι­κοῦ.  Μέ κομψό ἤ ἄκομψο τρόπο, ὄχι πιά μέ προσυνοδικές, ἀλλά μέ πανορθοδοξοπαπικές καί προτεσταντικές διαδικασίες θά ταφοῦν σέ περίλαμπρα μαυσωλεῖα οἱ Ἱεροί Κανόνες καί ἡ ζωντανή ὀρθοδόξη Παράδοση, μαζί μέ τή σπάνια σέ ὡραιότητα καί θεοπνευστία Λατρεία μας.

Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Συγχωρήσατέ μας γιά τό θράσος νά Σᾶς «ὑποδεικνύουμε».  Εἶναι τόσο ἐπικίνδυνες οἱ ὧρες καί οἱ ἡμέρες πού μᾶς φέρνουν κοντά στή Σύνοδο τῆς Κρήτης, πού δέν ἔχουμε τήν πολυτέλεια νά ἀδρανοῦμε.

Ταπεινῶς φρονοῦμε καί υἱικῶς Σᾶς καταθέτουμε τά κάτωθι:

1. Οἱ περισσότεροι ἤ ὅλοι οἱ κληρικοί τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας εἴμαστε μαζί Σας. Προσευχόμαστε νά πάρετε τίς καλύτερες ἀποφάσεις, καί Σεῖς προσωπικῶς ἀλλά καί σύμπασα ἡ Ἱεραρχία.

2. Δέν εἴμαστε διατεθειμένοι νά κάνουμε ἀγῶνες ἀντιεκκλη­σιαστικούς.  Οὔτε νά γίνουμε βασιλικότεροι τοῦ Βασιλέως μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ Αὐτός  κρατάει τό πηδάλιο τῆς Ἐκκλησίας.

3. Δέν ἐπιθυμοῦμε νά ἀποσπασθοῦν οἱ ἱερές Μητροπόλεις τῆς Βορείου Ἑλλάδος ἀπό τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος.  Ἄν ὑποκύψετε, γρήγορα θά ὑπαχθοῦν σέ ἀλλότρια κρατική κυριαρχία.  Θά ὑποδουλωθοῦν σέ σκλαβιά νέου εἴδους, ὄχι ὅπως τῆς τουρκοκρατίας, ἀλλά τῆς δυναστικότερης Νέας Ἐποχῆς, τῆς δικτατορικότερης παγκόσμιας δικτατορίας.

4. Φυσικά καί δέν εἴμαστε διατεθειμένοι νά ὑποταχθοῦμε στήν Βατικάνεια κυριαρχία.  Δέν μισοῦμε τούς πιστούς τοῦ ρωμαιοκαθολικισμοῦ, γιατί πολλοί ἐκ τῶν ἁπλῶν λαϊκῶν ἀνθρώπων τους ἔχουν ἁπλῆ πίστη στόν Ἰησοῦ Χριστό, στήν Παναγία μας καί στούς ἁγίους.  Τό Βατικανό ἄς ὄψεται πού παραπλανᾶ ἑκατομμύρια ἀνθρώπων στούς σκοτεινούς σκοπούς του.

5. Ἡ ἀρνητική ψῆφός Σας στήν «Ἁγία» καί Μεγάλη Πανορθόδοξο Σύνοδο θά ἀποβεῖ ἀνάχωμα στά σχέδια τῶν παγκοσμίων δικτατόρων, πού μάχονται λυσσωδῶς τήν ἄκτιστη Ἀλήθεια και τό ἄκτιστο Φῶς πού διαχέεται ἀπό τόν δι’ ἡμᾶς  Σταυρωθέντα καί Ἀναστάντα θεάνθρωπο Κύριο Ἰησοῦ Χριστό πρός ὅλην τήν Οἰκουμένη.  Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχει τή μοναδική εὐκαιρία νά δώσει τήν ὁλοκάθαρη ὁμολογία τοῦ ζῶντος Χριστοῦ καί ὄχι τοῦ ἀποτυχημένου Ἰησοῦ Χριστοῦ πού γράφει στό πρόσφατο βιβλίο του ὁ πάπας Φραγκῖσκος.  Ἔχει τήν πιό σημαντική εὐκαιρία νά ὁμολογήσει ἀκλόνητη πίστη στόν Ἰησοῦ Χριστό ὡς τέλειο Θεό καί τέλειο ἄνθρωπο καί νά στηρίξει ὅλα τά τέκνα της, νέους καί ὑπερήλικες στή δική Του μακαρία ζωή.

6. Ἴσως μέσῳ τῆς καλῆς ὁμολογίας Σας καί ἐμπιστοσύνης στόν Ἰησοῦ Χριστό νά συγκινηθοῦν κάποιοι ἐκ τῶν ἀρχόντων μας.  Ἴσως νά ἀποκτήσουν σπλάχνα οἰκτιρμῶν, νά ἀνασκουμπωθοῦν καί νά βοηθήσουν πραγματικά τούς Ἕλληνες πολῖτες καί ὄχι νά ὑπογράφουν τά θανατηφόρα μνημόνια καί τίς ἀβάσταχτες φορολογίες.

7. Ἡ ἀρνητική ψῆφός Σας, τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τεκμηριωμένη στήν πλούσια Ἑλληνορθόδοξη Παράδοσή μας, πού ἔχει διαμορφωθεῖ ἀπό τούς θεανθρώπινους θησαυρούς Παλαιᾶς καί Καινῆς Διαθήκης, ἀπό τήν ἀσύλληπτη κτιστή καί ἄκτιστη θεία Λατρεία μας, ἀπό τά  μόνα σέ ἐν Χριστῷ σῴζουσα Χάρη ἱερά Μυστήρια καί ἀπό τούς θείους καί Ἱερούς Κανόνες καί τά ἀφθονοῦντα Πατερικά συγγράμματα, θά βάλει τέλος στήν Βαρλααμική μεταπατερική θεολογία, πού ἀποτελεῖ ἄριστο προοίμιο γιά ἔνταξή μας στήν ἄθεη Παπωσύνη καί στήν ὅλως ἐκκοσμικευμένη προτεσταντική θεολογία.

Μακαριώτατε,

Ὅπως πολύ καλά γνωρίζετε ἀπό τίς μεταπτυχιακές σπουδές Σας στό Μόναχο τῆς Γερμανίας καί ὅπως καί οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖτες μας καί ὄχι μόνο, γνωρίζουν ἀπό τίς σπουδές τους στίς ἄλλες Εὐρωπαϊκές χῶρες, ἐκ μέρους τῶν σοβαρῶν Εὐρωπαίων ὑπάρχει ἐκτίμηση στήν Ἑλλάδα, στόν πολιτισμό της, στή γλῶσσα της, στήν ἱστορία της καί στήν Ὀρθοδοξία μας.

Ἄν μέ  τήν ἀρνητική ψῆφο Σας δείξετε, ὄχι βέβαια ἐπιδεικτι­κά, ἀλλά ὁμολογιακά καί αὐθεντικά ὅτι δέν ἐπιθυμοῦμε ὡς Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί ὡς Ὀρθόδοξος Ἑλληνικός λαός νά ὑπαχθοῦμε κάτω ἀπό ὕποπτα καί ἐφθαρμένα ἐγκόσμια συστήματα-παπικά, προτεσταντικά, μονοφυσιτικά καί λοιπά – τότε ἐνδέχεται νά ἀναβαθμισθεῖ ἡ ἐκτίμηση πού εἶχαν στήν ὀρθόδοξη Ἑλλάδα καί νά γίνουν ἀξιοπρεπεῖς ἀρωγοί στήν ἀρχετυπικά ἀξιο­πρεπῆ πατρίδα μας.  Ἔτσι θά ἐπαληθευθεῖ ὁ μεγάλος Ἅγιός μας, ὁ ἅγιος Νεκτάριος, πού προορατικά διατύπωσε τήν πεποίθηση, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα εἶναι προορισμένη ἀπό τό Χριστό νά εἶναι δάσκαλος  καί φάρος τῆς Οἰκουμένης.

Ὅλοι οἱ πατέρες μέ τούς ὁποίους ἀναστρεφόμαστε καί συζητᾶμε ὡς ἐν Χριστῷ ἀδελφοί ἐρωτοῦν: Ἄν ὁ Μακαριώτατος ὑπογράψει μέ τούς παναιρετικούς παπικούς, προτεστάντες τοῦ ΠΣΕ καί τούς μονοφυσῖτες, θά μποροῦμε να τοῦ φιλοῦμε τό χέρι καί ἐν συνεχεία ὅσων Σεβασμιωτάτων Μητροπολι­τῶν συνταυτιστοῦν μαζί του; Θά μνημονεύουμε τά ὀνόματά τους στή Θεία Λειτουργία;

Ἄς μᾶς λυπηθεῖ ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα μέ τίς πολλές πρεσβεῖες τῆς Κυρίας Θεοτόκου, γιά νά μήν εἰσέλθουμε σέ τόσο ἐπικίνδυνους πειρασμούς γιά τήν αἰώνια ζωή καί γιά τή σωτηρία μας.

                                Ἀσπάζομαι εὐλαβῶς τήν Δεξιάν Σας

                                Διά τήν Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν

                                  ἐλάχιστος ἐν πρεσβυτέροις

                                  ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος

ἐφημέριος τοῦ Ἱ.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου.

Κοινοποίηση: Εἰς τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

πηγή

Ανοικτή επιστολή προς τους Αρχιερείς της Εκκλησίας της Κρήτης

Σεβασμιώτατοι Άγιοι Αρχιερείς,

Απευθυνόμαστε σε Σας, τους Ποιμένες της Εκκλησίας μας, ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και ως μέλη του Σώματος του Χριστού και θα θέλαμε να σας γνωστοποιήσουμε την έντονη ανησυχία μας, καθώς και την αντίθεσή μας για τα όσα έχουν συμβεί, συμβαίνουν η επίκειται να συμβούν, όσον αφορά στα θέματα της Πίστεώς μας, στα πλαίσια της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, καθώς και για τις επικίνδυνες ενέργειες του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου που τον στηρίζουν και τον προωθούν. Η δική σας απουσία και αφωνία στα τεκταινόμενα μας θλίβει βαθύτατα, καθώς δίνει την εντύπωση συμπορεύσεώς σας με την παναίρεση του Οικουμενισμού, που μαστίζει εδώ και δεκαετίες την Εκκλησία μας.

Η Αγιωτάτη Εκκλησία της Κρήτης μας, καλείται σε λίγο καιρό να φιλοξενήσει την «Αγία και Μεγάλη σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας» για τις αποφάσεις της οποίας -υπάρχουν σοβαρές υποψίες- ότι θα είναι αλλότριες προς την Ορθόδοξη Πίστη και την Αγιοπατερική Παράδοση. Σ’ αυτή την ανησυχία μας οδηγούν τα κείμενα των Προσυνοδικών Διασκέψεων που κυκλοφόρησαν πρόσφατα και θα τεθούν προς ψήφιση στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Σ’ αυτά υπάρχει πλήθος αντορθοδόξων και αντικανονικών θέσεων, που υπογραμμίζονται σ’ ένα πλήθος άρθρων και εμπεριστατωμένων μελετών που έχουν γραφεί στην υπόλοιπη Ελλάδα από Σεβασμιωτάτους μητροπολίτες, όπως ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, ο Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο Λεμεσού κ. Αθανάσιος, καθώς και από εγκρίτους θεολόγους, όπως ο κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης, π. Θεόδωρος Ζήσης, π. Γεώργιος Μεταλληνός και πολλοί άλλοι.

Οι κριτικές όλων για τα Κείμενα αυτά, είναι πολύ αρνητικές και οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η Σύνοδος αυτή θα είναι μάλλον ληστρική και όχι Ορθόδοξη.

Καλό θα ήταν ως Επίσκοποι και Ποιμένες, να ενημερωθείτε, αν δεν είσαστε ήδη ενήμεροι, για όλα αυτά και να προβάλετε αντίσταση στα σχέδια των Οικουμενιστών, έτσι ώστε να μη υπάρξει κίνδυνος για σχίσματα μέσα στην Εκκλησία μας.

Προς επίρρωσιν των ανωτέρω σας επισυνάπτουμε σχετικώς, ένα έντυπο της Συνάξεως Ορθοδόξων Ρωμηών «Φώτης Κόντογλου» και ένα ανάτυπο απομαγνητοφωνημένης συνεντεύξεως του Καθηγητού κ. Δημ. Τσελεγγίδη, με τίτλο «″Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας″ μία σύνοδος με έλλειμμμα συνοδικότητας και Ορθόδοξης αυτοσυνειδησίας», στην οποία καταφαίνεται περίτρανα το αντιπατερικό πνεύμα των προσυνοδικών κειμένων που αποφασίσθηκαν, καθώς συμπεραίνουν και οι ανωτέρω θεολόγοι.

Από την μελέτη των παραπάνω ανακοινώσεων προκύπτει ότι η μέλλουσα να συνέλθει Μεγάλη και Αγία Σύνοδος:

-Κινείται σε αντικανονικά και αντορθόδοξα πλαίσια.

-Έχει -ίσως εσκεμμένα- περιορισμένη εκπροσώπηση και συμμετοχή των επισκόπων των τοπικών Εκκλησιών (θα συμμετέχουν μόνο 24 από κάθε μία Εκκλησία και θα έχουν μόνο μία ψήφο) κάτι που είναι τελείως αλλότριο της συνοδικής παραδόσεως της Εκκλησίας μας.

-Επιχειρεί να νομιμοποιήσει τον αντιπατερικό Οικουμενισμό, τους οικουμενιστικούς και συγκρητιστικούς διαλόγους των τελευταίων δεκαετιών και τα τελείως απαράδεκτα κείμενα του «Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών» (ΠΣΕ), στο οποίο συμμετέχουμε, ως μη ώφειλε, ως μία από τις «Εκκλησίες του Χριστού», αρνούμενοι την μοναδικότητα και αυθεντικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

-Επιχειρεί μια ανατροπή της ορθόδοξης εκκλησιολογίας, αφού αναγνωρίζει ως «Εκκλησίες» τις αιρέσεις, νομιμοποιεί τα «μυστήριά» τους με την λεγόμενη «Βαπτισματική Θεολογία» και αποδέχεται ότι όλες αποτελούν «οδούς σωτηρίας».

Εμείς, ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, διατρανώνουμε πως δεν πρόκειται να αποδεχτούμε και να ακολουθήσουμε καμμιά απόφαση αντιπατερική η «μεταπατερική», η απόφαση που δεν θα συμφωνεί και δεν θα ακολουθεί τις αγίες και Οικουμενικές Συνόδους, τις κατά τόπους Ορθόδοξες Συνόδους και την Ιερά Παράδοση της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας μας. Πιστεύουμε έως άρτι και φυλάμε ασάλευτον στις καρδιές μας τον Παύλειον λόγον «Αλλά και εάν ημείς η άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζεται υμίν παρ ὅ ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω» (Γαλ. α’, 8).

Ένας ολόκληρος αιώνας έχει στιγματιστεί από διαρκώς αυξανόμενες πράξεις ψευδοοικονομίας και ψευδούς αγαπολογίας με αιρετικούς και αλλοθρήσκους, που έχουν σαν μόνο μολυσμένο καρπό την άμβλυνση του ορθοδόξου κριτηρίου του πληρώματος της Εκκλησίας μας, κληρικών και λαϊκών.

Δηλώνουμε λοιπόν ότι οι συνειδήσεις μας δεν ανέχονται άλλη συμπόρευση με την κακοδοξία και τους κακοδόξους που περιφέρονται με «κώδιον προβάτου». Σας καλούμε με αυτήν την υστάτη παράκληση, να προασπίσετε καθηκόντως την Ορθόδοξη Παρακαταθήκη που παραλάβαμε από τους Αγίους Πατέρες και τις Αγίες Συνόδους. Να προστατέψετε το ποίμνιό Σας από τους υπερασπιστές των ποικίλων αιρέσεων και του επάρατου Οικουμενισμού, που ομογενοποιεί τις κακοδοξίες με την Ορθοδοξία και δημιουργεί μεταλλαγμένη θεολογία και παράδοση.

Δεν θα δεχτούμε: «..εκτραπέντες της οδού της αληθείας και της οδηγίας των Αγίων να θέλετε να χαράξετε δικό σας δρόμο κατά τα θελήματά σας…».

Δεν θα δεχτούμε ως: «.. υπερόπτες να μη ακολουθήσετε τους νόμους, αλλά να επινοείτε δικό σας δρόμο δικαιοσύνης και ευσεβείας».#1

Δεν θα δεχτούμε, και Σας προσκαλούμε να μη γίνετε «δικηγόροι της αιρέσεως».2

«Δεν είναι παντού η ομόνοια καλό πράγμα, γιατί και οι ληστές συμφωνούν μεταξύ τους».#3 «Όταν πάντες ομοίως πιστεύομεν τότε ενότης εστίν».#4

Πρώτα προσβάλλεται η κοινή Πίστη –η Αλήθεια- και μετά πλήττεται η κοινωνία. Αν Εσείς αποφασίσετε να ακολουθήσετε το ψεύδος και την νοθεία, εμείς δεν θα Σας ακολουθήσουμε. Μη επιλέξετε να ανήκετε: «το μεν σχήματι τοις σωζομένοις, το δε πράγματι εν τοις κατακεκριμένοις»,5 γιατί : «Αλλοίμονο σε όσους μολύνουν την Αγία Πίστη με αιρέσεις η συγκαταβαίνουν στους αιρετικούς».6

Ακολουθώντας τον Μέγα Βασίλειο δεν θα δεχθούμε: «Ούτε για λίγη ώρα σχέση με αυτούς που κουτσαίνουν ως προς την πίστη … ακόμα κι αν αυτοί μας φαίνονται πολύ γνήσιοι και επίσημοι».7

Για εμάς: «ο αγών δεν είναι πλέον στα λόγια, αλλά στα έργα. Ούτε είναι καιρός για ρητά και έγγραφες αποδείξεις»8 «Για να μη χαθούν στις μέρες μας όσα διατηρήθηκαν από τους Ορθοδόξους από την αρχή μέχρι σήμερα και για να μη ζητηθούν από εμάς όσα μας εμπιστεύτηκαν οι Άγιοι πατέρες, θα κινηθούμε διότι είμαστε “Διαχειρισταί των μυστηρίων του Θεού” 9, που « τα αρπάζουν ασεβείς και ξένοι».#10

Σεβασμιώτατοι, Άγιοι Αρχιερείς,

δεν Σας γράφουμε με προπέτεια και αναίδεια αλλά με πολύ σεβασμό απέναντι στα σεπτά πρόσωπά Σας, με πολύ πόνο ψυχής και με διακαή πόθο να παραμείνουμε πιστά τέκνα της Ορθοδόξου και Αγίας Εκκλησίας του Χριστού.

Ευελπιστώντας στην άμεση κινητοποίηση και διαμαρτυρία Σας προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη, καθώς και την μη αποδοχή σας σε ο,τι ξένο και αιρετικό προσ­παθούν να μας εισαγάγουν, αναμένουμε την δυναμική σας αντίδραση προς καταισχύνη των κακοδόξων και ευφροσύνη των Ορθοδόξων.

Διατελούντες μετά τιμής και σεβασμού

Ορθόδοξοι Κρήτες.

Ακολουθούν οι υπογραφές: Γεώργιος Βλαμάκης, Νικόλαος Κουκουράκης, Στυλιανός Δοξάκης, Σταμάτης Κουριδάκης.

Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται.

Όσοι επιθυμούν να αποστείλουν την υπογραφή τους ηλεκτρονικά μπορούν στο e-mail: orthodoxoi.krites@yahoo.gr και όσοι επιθυμούν ταχυδρομικώς στην διεύθυνση: Τ.Θ 26, 73014 ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ ΧΑΝΙΑ.

Σημειώσεις:

1.Μ. Βασιλείου, Όροι κατ ἐπιτομήν, ερωτ. 56. 2. Ε.Π.Ε. 10, κεφ. 7, 2. 3. Ι. Χρυσοστόμου, Εις Ματθαίον, ΙΕ , Ε.Π.Ε. 10, 492. 4. Ε.Π.Ε 20, σελ. 696-698. 5. Μ. Βασιλείου, Λόγος ασκητικός εν ω παραίνεσις περί αποταγής βίου… 6. Αγ. Εφραίμ του Σύρου, Λόγος Εις την δευτέραν παρουσίαν του Χριστού. 7. Μ. Βασιλείου, Κεφάλαια των Όρων κατ Ἐπιτομήν, ερώτ. ριδ . 8. Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, Οι αγώνες των μοναχών υπέρ της Ορθοδοξίας, Ι. Μ. Οσ. Γρηγορίου Αγ. Όρους, σελ. 297. 9. Α Κορ. 4, 1. 10. Μ. Αθανασίου, Εγκύκλιος επιστολή, Ε.Π.Ε. 9, κεφ. 1, 4. 12. Αποστολικαί Διαταγαί, Βιβλ. Η´ κεφ. 19.

Ορθόδοξος Τύπος,01/04/2016

το είδαμε εδώ

«ΠΩΣ ΕΤΟΛΜΗΣΑΤΕ ΝΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΔΩΣΕΤΕ ΤΑ ΑΧΡΑΝΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ;» ΛΑΘΟΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ ΠΑΤΡΙΑΡΧΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ! ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΝ τοῦ Μητροπ. Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας Ἀμβροσίου

«ΠΩΣ ΕΤΟΛΜΗΣΑΤΕ ΝΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΔΩΣΕΤΕ ΤΑ ΑΧΡΑΝΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ;»

ΛΑΘΟΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ ΠΑΤΡΙΑΡΧΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ!

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ 
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ 
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ 
κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΝ

τοῦ Μητροπ. Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας Ἀμβροσίου

Παναγιώτατε,

.               Ἕνας ἄσημος καὶ ἀνάξιος ἐν Χριστῷ ἀδελφός Σας τολμᾶ νὰ ἀπευθύνεται πρὸς Ὑμᾶς μὲ ἀνοικτὲς διαδικασίες! Ὄχι βέβαια, ἐπειδὴ ΔΕΝ Σᾶς σέβεται, ὅπως κάποιος ἐπιπόλαια θὰ ἠδύνατο νὰ σκεφθῆ! Παίρνει τὸ θάρρος γιὰ νὰ Σᾶς μεταφέρη τὸν σκανδαλισμὸ τοῦ χριστεπωνύμου Πληρώματος ἀπὸ μία ἐνέργειά Σας, ἡ ὁποία μᾶς ἐπίκρανε πάρα πολὺ βαθειά, τοὺς ἐν ἐπιγνώσει θρησκευομένους.
.               Ἀντλοῦμε τὸ θάρρος ἀπὸ τὴν ἀρχαία ρήση, καθ’ ἣν «τὰ δημοσίως πραττόμενα, δημοσίως πρέπει καὶ νὰ ἐλέγχωνται»! Ἔπειτα καὶ τὰ τεσσαράκοντα (40) ἔτη Ἀρχιερωσύνης περίπου, τὰ ὁποῖα μὲ τὴν Χάριν τοῦ Κυρίου ἔχομεν συμπληρώσει, μᾶς ὑποχρεώνουν νὰ μὴ σιωπῶμεν ὁσάκις ἡ Ὀρθοδοξία ἀδικεῖται, Ὅποιος καὶ ἂν εἶναι ὁ ἀδικῶν!
.               Ἐπὶ πλέον ἀρυόμεθα τὸ δικαίωμα ἀπὸ τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου μας «μὴ δότε τὰ ἅγια τοῖς κυσὶ» (Ματθ. ζ´ 6).
.               Χωρὶς περιστροφὲς λόγων ἡ παρακάτω δημοσιευομένη φωτογραφία ὁμιλεῖ εὐγλώττως! Τελοῦντες τὴν ἀναίμακτον Μυσταγωγίαν φέρεσθε νὰ μεταδίδετε τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου μας σὲ ἕνα Δημόσιο Πρόσωπο, τὸ ὁποῖον μὲ τὴν ἐν γένει συμπεριφορά του χλευάζει τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, καταπατεῖ τὸν ἠθικὸν Νόμον τοῦ Εὐαγγελίου καὶ σκανδαλίζει τὸ πανελλήνιον μὲ τὴν ἄκομψον συμπεριφορά του, ἐπαίρεται ὅτι εἶναι θαυμαστὴς τῶν ἀνθρώπων τῆς Κοινωνίας τῶν Σοδόμων καὶ Γομόρρων καὶ μιμητής των!
Δὲν ἔχετε παρατηρήσει, ὅτι στὸ αὐτί του φοράει ἕνα σκουλαρίκι, δεῖγμα τῶν ἠθικὰ ἀνωμάλων τύπων;
Δὲν ἔχετε πληροφορηθῆ, ὅτι προΐσταται τοῦ κύκλου τῶν ὁμοφυλοφίλων;
Δὲν ἔχετε ἀκούσει, ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς κάθε χρόνο στὸ χῶρο τῆς δημαρχιακῆς του εὐθύνης διοργανώνει παρέλαση τῶν ὁμοφυλοφίλων;
Δὲν ἔχετε σκεφθῆ, ὅτι ὁ ταλαίπωρος αὐτὸς ἄνθρωπος –ἐν τῷ μέτρῳ τῶν δυνάμεών του- προάγει τὴν ἀνηθικότητα;
.               Πῶς, λοιπόν, ἐτολμήσατε νὰ τοῦ μεταδώσετε τὰ Ἄχραντα Μυστήρια;
.               Πῶς καὶ διατὶ διὰ τοῦ τρόπου αὐτοῦ συνετελέσατε εἰς τὴν χλεύην τοῦ ὑπερτάτου τῶν Μυστηρίων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας;
.               Ὑμεῖς οὐδέποτε ἀνέγνωτε τὸν λόγον τοῦ Ἀπ. Παύλου: «Δοκιμαζέτω δὲ ἄνθρωπος ἑαυτόν, καὶ οὕτως ἐκ τοῦ Ἄρτου ἐσθιέτω καὶ τοῦ Ποτηρίου πινέτω»; (Α´ Κορ. ια´ 28)
.               Οὐδέποτε διελογίσθητε τὴν περίπτωσιν τοῦ Προδότου Μαθητοῦ Ἰούδα, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ ἐκοινώνησεν ἀναξίως, παρέδωσε τὴν καρδίαν του εἰς τὸν Διάβολον; «Καὶ μετὰ τὸ ψωμίον, τότε
εἰσῆλθεν εἰς ἐκεῖνον ὁ Σατανᾶς» (Ἰωάν. ιγ´ 27).
.               Ἰδού, λοιπόν, τὰ πειστήρια τοῦ ἐγκλήματος, τὸ  ὁποῖον διεπράξατε:

Σχόλιο τῆς φωτογραφίας: Ἡ πρώτη ἐπίσημη Πατριαρχικὴ Θεία Λειτουργία στὴ Σμύρνη ἀπὸ τὴ Μικρασιατικὴ καταστροφὴ τελέστηκε τὸ πρωὶ τῆς Παρασκευῆς ἀπὸ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο. Ἡ τελετὴ πραγματοποιήθηκε στὸν ἱστορικὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Βουκόλου, τῆς μοναδικῆς ἑλληνορθόδοξης ἐκκλησίας ποὺ παρέμεινε ὄρθια ἀπὸ τὴν καταστροφὴ τοῦ 1922 μὲ ἐντολὴ τοῦ ἴδιου του Κεμὰλ Ἀτατούρκ. Στὴν πρώτη ἐπίσημη λειτουργία τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὁ ὁποῖος μέχρι πρόσφατα λειτουργοῦσε ὡς μουσειακὸς χῶρος καὶ χῶρος ἐκδηλώσεων παρέστησαν ὅλες οἱ ἑλληνικὲς ἀρχὲς τῆς Σμύρνης ἐνῶ κατὰ τὴ Θεία Λειτουργία μετέλαβε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων ὁ Δήμαρχος  ………. ΠΗΓΗ: stoxos.gr

Παναγιώτατε,

.                 Πολὺ θὰ ἠθέλαμε νὰ σιωπήσουμε!  Πολὺ θὰ ἐπιθυμούσαμε νὰ βγάλουμε τὸ ράσο μας καὶ νὰ καλύψουμε τὴν ἀσχήμια αὐτή!  Ἀλλὰ δὲν μποροῦμε νὰ τὸ πράξουμε, μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ τὰ τελευταῖα ἐτοῦτα χρόνια προβαίνετε συνεχῶς σὲ ἐκπτώσεις στὰ θέματα τῆς πίστεως!  Νὰ Σᾶς θυμίσουμε μερικά:

Ἐχαρακτηρίσατε τὸ Κοράνιον ὡς “ἅγιον” βιβλίο! «Σοῦ παραδίδω τὸ ἅγιον Κοράνιο», εἴπατε στὸν Διευθυντὴ τοῦ ἐργοστασίου τῆς Coca Cola κάπου ἐκεῖ κάτω εἰς τὴν Ἀτλάνταν τῶν Η.Π.Α!
Ἐπισκεφθήκατε ἐπισήμως τὴν Συναγωγὴν τῶν Ἑβραίων κάπου ἐκεῖ εἰς τὴν Νέαν Ὑόρκην!
Παρευρέθητε εἰς τὰ Ἐγκαίνια Ἑβραϊκῆς Συναγωγῆς εἰς τὴν Ἀνδριανούπολιν!(26.03.2015)
Εἰς τὰς σχέσεις Σας μὲ τὸν Πάπα τῆς Ρώμης πραγματοποιεῖτε ἀπαράδεκτα ἀνοίγματα.
Ἡ Οἰκουμενικὴ Κίνησις, ὅπως τελικὰ διαμορφώνεται, ὑπὸ πολλῶν ἀποκαλεῖται παναίρεσις.  «Ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», λέγουν!

.             Κατὰ τὴν ταπεινήν μας ἄποψιν ἐξ ὅλων τῶν ἀνωτέρω ὑπερβάσεων, παραβιάσεων, ἀνομημάτων κλπ. Ὑμῶν, τὸ σοβαρότερον εἶναι ἡ μετάδοσις τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων εἰς ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος “γυμνῇ τῇ κεφαλῇ”  ἐμπαίζει τὴν χριστιανικὴν Ἠθικήν!
.         Τὸ παράδειγμά Σας εὗρε μιμητὰς στοὺς Ἁγιορείτας Πατέρας, οἱ ὁποῖοι ὑποδέχονται μετὰ πάσης τιμῆς τὸν Σοδομίτην αὐτὸν Δήμαρχον, μάλιστα δὲ καὶ τὸν ἀνέδειξαν Πρόεδρον τοῦ Συλλόγου “Ἁγιορείτικη Ἑστία”!!!  Εὐτυχῶς, ὅτι δὲν ἔχει μολυνθῆ ἀκόμη τὸ σύνολον τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων!  Μία Ὁμάδα ἐξ αὐτῶν ἀπευθύνει Ἐπιστολὴ διαμαρτυρίας πρὸς τὴν Ἱερὰ Κοινότητα καὶ τοὺς ἀνακαλεῖ στὴν τάξη!  Τὸ παράδειγμά Σας, λοιπόν, ἐνίοτε εἶναι καταστρεπτικὸν διὰ τὴν Ὀρθοδοξίαν!  Παρασύρει πολλούς, ἐλαφροσυνείδητους νὰ κάνουν τὰ ἴδια καὶ χειρότερα.  Μη καταστρέφετε, λοιπόν, τὴν Ὀρθοδοξίαν, διὰ τὴν Ὁποίαν ὀφείλετε νὰ εἶσθε Προστάτης καὶ μόνον ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ!
.               Ἐπιστεγάζοντες τὸ παρὸν σημείωμά μας μὲ ὅλον τὸν ὀφειλόμενον σεβασμὸν πρὸς τὸ σεπτὸν Πρόσωπόν Σας, χρεωστικῶς Σᾶς πληροφοροῦμεν, ὅτι ὅσον τουλάχιστον ἐξαρτᾶται ἀπὸ ἡμᾶς τοὺς εὐτελεῖς καὶ ἀχρείους δούλους τοῦ Σωτῆρος ἠμῶν Χριστοῦ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΗ ἡ ἀρχή, τὴν ὁποίαν Ὑμεῖς ἐφαρμόζετε: δηλ.  “ἐμπᾶτε σκύλοι ἀλέστε καὶ ἀλεστικὰ μὴ δῶστε”!

Ταπεινὰ καὶ σεβαστικὰ
πλὴν ὅμως καὶ μὲ τὴν ἐν Χριστῷ παρρησίαν.

+ Ὁ Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας Ἀμβρόσιος
Αἴγιον, 27 Ἰουλίου 2015