ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΑΚ. ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ. κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Β΄ Προς τους Εκπαιδευτικούς των Σχολείων της Αθήνας Με την ευκαιρία της Εορτής των Τριών Ιεραρχών

ΜΗΝΥΜΑ

ΤΟΥ ΜΑΚ. ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

κ. κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Β΄

Προς τους Εκπαιδευτικούς των Σχολείων της Αθήνας

Με την ευκαιρία της Εορτής των Τριών Ιεραρχών

Αριθμ. Πρωτ. /ΕΞ/176

Αθήνα 21 Ιανουαρίου 2013

Αγαπητοί μου εκπαιδευτικοί,

Αγαπητά μου παιδιά,

Ζούμε σε έναν κόσμο από τον οποίο συχνά απουσιάζει η αγάπη:

 «Αγάπη, ποὖναι η Εκκλησιά σου/ βαρέθηκα πια στα μετόχια», 

αναφωνεί σ’ ένα ποίημά του ο Γιώργος Σεφέρης, εκφράζοντας 

την αγωνία του ανθρώπου για την πραγματική Αγάπη και όχι 

για τις απομιμήσεις της. Η Αγάπη δεν είναι πολυτέλεια αλλά 

θεμελιώδης ανάγκη. Χωρίς ένα σπόρο έστω από αυτή την Αγάπη,

 αυτή την καθαρά ευαγγελική Αγάπη που δεν υπάρχει στην αρχαία

 ηθική, από αυτή την Αγάπη για όλα και για όλους, για τους

 συγγενείς μας και για τους ξένους, για αυτούς που μας έχουν

 ελεήσει και για αυτούς που μας έχουν αδικήσει, ακόμη και για 

τους εχθρούς, η κοινωνία γίνεται ασφυκτική και η εκπαίδευση

 ανούσια και επιφανειακή.

Η Αγάπη στηρίζει, συχνά με αθόρυβο και αδιόρατο τρόπο, την 

εκπαίδευση και την κοινωνία ως αόρατο μεν αλλά συνάμα ακλόνητο

 θεμέλιό της. Και ένα σχολείο που δεν θα διδάσκει την Αγάπη

 σε όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά, σε όλους αδιακρίτως τους μαθητές

 του ανεξαρτήτως πατρώας πίστεως, δεν θα είναι ένα σχολείο 

«εκσυγχρονιστικό και προοδευτικό», όπως πολύ νομίζουν, 

αλλά ένα σχολείο ανάπηρο και προβληματικό. Θα είναι ένα

 σχολείο που δεν θα μπορεί να αρθεί στο ύψος της αποστολής του.

 Διότι η μεγάλη αποστολή και ευθύνη του σχολείου δεν μπορεί να

 εξαντλείται μόνο στην παροχή πληροφοριών, κατά το πρότυπο του

 τεχνολογικού ανθρώπου της εποχής μας, αλλά πρέπει να 

επικεντρώνεται προπαντός στην καλλιέργεια της ψυχής των 

παιδιών. Μόνο όποιος δεν πιστεύει στην αξία του σχολείου 

το θεωρεί υποκατάστατο του διαδικτύου και της τηλεόρασης. 

Μαζί με τη γνώση και την αγάπη για τα μεγάλα κείμενα της 

ανθρωπότητας, το σχολείο οφείλει να μεταγγίσει στα παιδιά 

τις θεμελιώδεις αρετές της αλληλεγγύης, του ελέους και της

 φιλανθρωπίας. Υπ’ αυτή την έννοια η μελέτη και διδασκαλία 

της Αγίας Γραφής στο μάθημα των θρησκευτικών μπορεί να

 είναι πυλώνας ενός σχολείου που, εκτός από τη γνώση,

 θέλει να διδάξει στην εποχή μας και την ανθρωπιά.

Άνθρωπος χωρίς αγάπη για τον συνάνθρωπό του είναι καθώς

 λέει ο Απόστολος Παύλος, «κύμβαλο αλαλάζον». 

Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια που κατανόησαν και βίωσαν οι Τρεις

 Ιεράρχες, Μέγας Βασίλειος, Ιωάννης ο Χρυσόστομος και Άγιος

 Γρηγόριος ο Θεολόγος.  Ανεκτικοί και πράοι, σοφοί και ανοιχτοί 

απέναντι στη «σοφία των εθνών» και των επιστημών, 

γνώριζαν όμως συνάμα βαθιά μέσα τους ότι όλη η σοφία του

 κόσμου δεν είναι παρά μωρία συγκρινόμενη με έναν κόκκο καλοσύνης,

 με μια ελάχιστη πράξη πραγματικής αγάπης και ελέους απέναντι 

στον άρρωστο και πονεμένο αδελφό μας. Και οφείλουμε να πούμε, 

αδελφοί μου, ότι η Αγάπη αυτή για τον Θεό και τον άλλο άνθρωπο

 που φτάνει ως τη θυσία, η αληθινή χριστιανική Αγάπη

 είναι ασυμβίβαστη προς κάθε μορφή μισαλλοδοξίας, εθνοφυλετισμού

 και ρατσισμού και προς κάθε πράξη ωμής βίας, όπως αυτές που

 βλέπουμε, αλίμονο, να αναδύονται στη σημερινή κατακερματισμένη

 και ασθενούσα κοινωνία μας.

Το ανεξάντλητο φιλανθρωπικό έργο των Τριών Ιεραρχών, 

σχολεία, πτωχοκομεία, ορφανοτροφεία γηροκομεία, μιλάει το

 ίδιο και ρίχνει μέσα στους αιώνες τα θεμέλια για αυτό που 

σήμερα αποκαλούμε ευρωπαϊκό κράτος πρόνοιας και που, 

στην εποχή μας, απειλείται από την κυριαρχία του χρήματος 

και των Αγορών. Πρέπει να καταλάβουμε όπως το κατάλαβε ο

 σπουδαίος Ευρωπαίος φιλόσοφος Γιούργκεν Χάμπερμας, ότι

 τα θεμέλια του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού και του 

κράτους πρόνοιας είναι χριστιανικά και ότι χωρίς τις χριστιανικές

 αξίες και σημασίες οι ευρωπαϊκές κοινωνίες δεν θα γίνουν πιο

 σύγχρονες, όπως ορισμένοι νομίζουν, αλλά πιο ανελέητες και

 άδικες και επιτρέψτε μου να πω, πιο μισαλλόδοξες και πιο

 βάρβαρες.[1]Το Ευαγγέλιο αιμοδοτεί μυστικά τις δημοκρατικές

 μας αξίες και την ανθρωπιά της κοινωνίας μας. Ας μην ξεχνάμε 

ότι η σύγχρονη δημοκρατία γεννήθηκε μέσα στη χριστιανική 

Ευρώπη, η δημοκρατία γεννήθηκε μέσα στην Εκκλησία. 

Αυτό έχουμε χρέος να το μεταδώσουμε στα παιδιά μας.

Η εντολή να περπατάμε στα βήματα του Χριστού και να

 δίνουμε τη μαρτυρία Του, δεν είναι αδελφοί μου μια εύκολη,

 αλλά μια εξαιρετική δύσκολη υπόθεση. Πολλές φορές συνεπάγεται

 ένα μοναχικό και ανηφορικό δρόμο. Οι Τρεις Ιεράρχες κατάλαβαν

 το μεγάλο μυστικό αυτής της δύσκολης και ανηφορικής πορείας,

το μυστικό της Αγάπης, κάτι που αν το καταλάβουμε και εμείς, 

μπορεί και η δική μας ζωή να γίνει πιο αληθινή και ουσιαστική.

 Η αγάπη προς τον Θεό, λέει ο Μέγας Βασίλειος, ενώ είναι μία

 απλή αρετή, έχει τη δύναμη να πραγματοποιεί και να

 συμπεριλαμβάνει κάθε άλλη εντολή, διότι, «εάν με αγαπάτε,

 λέει ο Κύριος, θα τηρήσετε τις εντολές μου» 

(Κατά Ιωάννη 14,15).[2]

Είθε ο Χριστός να μας βοηθάει να τηρούμε τις εντολές

 Του απέναντι στους συνανθρώπους μας και έτσι να Τον

 αγαπάμε, όπως όρισε Εκείνος.

†Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ & ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ  Β΄

---

[1]Γ. Χάμπερμας, Το μέλλον της ανθρώπινης φύσης, Πίστη και 

Γνώση, εκ. Scripta, 2004.

[2]Μέγας Βασίλειος, Έργα 8, Ὀροι κατά πλάτος Β΄, Πατερικές 

εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς, σ. 187. 

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος πράττει ακριβώς το αντίθετο απο αυτό που έπραξε στην προηγούμενη κατοχή ο λεβέντης Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος

  Τότε (1941)

«Έρχονται εις επίσκεψίν μου ο Νομάρχης Αττικοβοιωτίας

κ. Πεζόπουλος και ο Δήμαρχος κ. Πλυτάς κατ’ εντολήν του

Υφυπουργού Ασφαλείας κ. Μανιαδάκη δια να μοι ειπούν ότι

μετά των ανωτέρω δύο και του Φρουράρχου Αθηνών

Στρατηγού Καβράκου θα παραδώσωμεν την πόλιν

εις τους Γερμανούς.

Απήντησα ότι εις το έργον τούτο ουδεμίαν θέσιν

έχει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών…

έργον του Αρχιεπισκόπου είναι όχι να υποδουλώνη αλλά

να ελευθερώνη»

«Ο αρχηγός της Εκκλησίας δεν δύναται να ορκίσει

κυβέρνηση σχηματιζόμενη υπό την διοίκηση του εχθρού της πατρίδος».

«Εγώ είμαι πνευματικός αρχηγός της Πρωτευούσης^.

 οι επερχόμενοι Γερμανοί και οι... σύμμαχοι αυτών είναι

ετερόδοξοι. Πως είναι δυνατόν να παραδώσω την

πνευματικήν διοίκησιν της Ορθοδόξου πρωτευούσης

εις ετεροδόξους;»  

«Η Εθνική Κυβέρνησις, την οποίαν ώρκισα,

εξακολουθεί να υφίσταται και να συνεχίζη τον πόλεμον.

Άλλην Κυβέρνησιν δεν δύναμαι να ορκίσω,…εις τοιαύτας

υπόπτους και αντεθνικάς ενεργείας δεν είναι δυνα­τόν

να δώση η Εκκλησία τον όρκον και την ευλογίαν της.

Η Εκκλησία πρέπει να μένη μακράν από τοιαύτα πράγματα».

Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος

 Σήμερα (2012)

Θρησκευτικός ηγέτης στην χορογραφία της
 κατοχικής διοίκησης

Του Κυριάκου Κυριακόπουλου

Την ώρα που η δυστυχία και η απόγνωση θερίζει τα

 πάντα στο διάβα της, αυτός συνιστά καρτερικότητα 

και αμπελοφιλοσοφεί επικαλούμενος τη διαχρονικότητα 

του Ελληνισμού, και τη δυνατότητά του να βγαίνει 

πάνω από οτιδήποτε επιχειρεί να τον συντρίψει...

Και σήμερα που οι δυνάμεις κατοχής 

επιχειρούν να επενδύσουν επικοινωνιακά 

στη νομιμοποιημένη παρουσία τους στον τόπο,

 αυτός ψελλίζει διστακτικά και με τρόπο αμφιλεγόμενο

 λιβανωτούς στην εθνική αξιοπρέπεια, που όσοι την

 τσαλαπάτησαν και την κουρέλιασαν, είχαν τη σιωπηλή

 ανοχή του ως πολύτιμο σύμμαχο.

Μιλάμε για τον αρχιεπίσκοπο, 

τον άνθρωπο 

που με τη σιωπή του απεμπόλησε ουσιαστικά τον

 ποιμενικό του ρόλο, όταν η κοινωνία είχε ανάγκη 

από έναν μπροστάρη ικανό να σηκώσει ψηλά 

τη σημαία της εθνικής αξιοπρέπειας, και αυτός 

δεν το έκανε...

Μιλάμε για τον πνευματικό ταγό, που ενώ θα 

έπρεπε να κλείσει την πόρτα στον κατοχικό 

επίτροπο, τροφοδοτώντας το πνεύμα

 αντίστασης αυτού του λαού, αυτός επέλεξε... 

Να τον δεχτεί... να επιχειρήσει να τον νουθετήσει... 

να παραβλέψει πως ο ρόλος του κατοχικού επιτρόπου,

 είναι να εποφθαλμιά ακόμη και αυτήν  την εκκλησιαστική 

περιουσία, που αργά ή γρήγορα θα μεθοδευθεί η 

παράδοσή της στις δυνάμεις της ξένης κατοχής.

Μιλάμε για τον παπά που αποδείχθηκε κατά 

πολύ κατώτερος των περιστάσεων 

και του ρόλου του ως ιεράρχη, ο οποίος επέλεξε να...

 αρκεστεί σε πυροτεχνηματικού χαρακτήρα δηλώσεις
εντυπωσιασμού, απόλυτα ανεκτές από τους κατοχικούς 

εντεταλμένους, που ξέρουν καλά ότι τα πυροτεχνήματα 

την επόμενη κιόλας στιγμή χάνουν τη λάμψη τους,

 και το ανέχτηκαν γιατί εξασφάλισαν τη νομιμοποίηση

 της κατοχικής τους παρουσίας, με τίμημα ένα 

φραστικό πυροτέχνημα που αύριο κανείς πλέον δε θα θυμάται.

Το ερώτημα λοιπόν είναι σαφές όσο και αμείλικτο...

Αυτόν τον πνευματικό ταγό έχει ανάγκη ο Ελληνισμός 

και η ορθοδοξία, για να στήσει όρθια την αντίστασή της 

στην κατοχή και την ίδια της την αξιοπρέπεια σε

 τελευταία ανάλυση;

Πριν επιχειρήσετε να απαντήσετε

 σ αυτό το ερώτημα, αναρωτηθείτε... 

Τι θα είχε συμβεί, αν ένας πραγματικά άξιος 

θρησκευτικός και πνευματικός ηγέτης, είχε 

αρνηθεί με τρόπο επιδεικτικό να συναντήσει 

τον κατοχικό επίτροπο, και είχε επιλέξει να 

σταθεί μπροστάρης στο πλευρό της 

ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, προτρέποντας

 τον να αντισταθεί στην κατοχή αρνούμενος

 να υποστείλει τη σημαία της αξιοπρέπειάς του.

Αναρωτηθείτε τι θα είχε συμβεί, 

αν ένας καθ όλα άξιος θρησκευτικός και πνευματικός 

ηγέτης, είχε αποφασίσει 

να μετατρέψει τις εκκλησιές σε 

ορμητήρια αντίστασης και ξεσηκωμού 

της κοινωνίας που καταδυναστεύεται, προκειμένου 

να ανακτήσει τον τόπο της και την 

τσαλακωμένη αξιοπρέπειά της.

Όμως αυτός ο αρχιεπίσκοπος, 

γι ακόμη μια

 φορά και πέρα από τα φραστικά του άλλοθι,

 επέλεξε να σκύψει το κεφάλι μπροστά στον Φούχτελ,

 και

εξάντλησε την υπόστασή του 

ως πνευματικός ηγέτης, σε δημοσιοσχεσίτικες 

πρακτικές, παίζοντας το παιχνίδι της κατοχής

 και νομιμοποιώντας το πολιτικό και εθνοκτόνο έργο 

των ντόπιων πολιτικών της αδρεικέλων.

Τέτοιον πνευματικό ηγέτη λοιπόν έχει ανάγκη

 ο Ελληνισμός και η ορθοδοξία???

Δείτε την είδηση όπως αυτή παρουσιάζεται από 

τα ΜΜΕ και βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας...

Τον Yφυπουργό του Ομοσπονδιακού Υπουργείου

 Εργασίας της Γερμανίας Χανς Γιοάχιμ Φούχτελ

 και τους εκπροσώπους του Δικτύου 

«Διακονία» των Ευαγγελικών φιλανθρωπικών

 οργανισμών της Γερμανίας με επικεφαλής 

τον Πρόεδρο τους κ. Johannes Stockmeier 

δέχθηκε σήμερα το πρωί σε συνάντηση 

στην Ι. Αρχιεπισκοπή ο Μακαριώτατος

 Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και 

πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος. 

"Είστε σεισμογράφος και καταγράφετε τον παλμό 

της χώρας και του ελληνικού λαού" τόνισε 

χαρακτηριστικά ο κ. Φούχτελ στον Μακαριώτατο,

 ενώ ο κ. Stockmeier αναφέρθηκε στο ιδιαίτερα

 σημαντικό έργο, όπως ανέφερε, που πραγματοποιεί 

η φιλανθρωπική εταιρεία της Ι. Αρχιεπισκοπής

 "Αποστολή" και εν γένει η Εκκλησία της Ελλάδος.

"Εγω είμαι ένας παπάς και θέλω να χρησιμοποιώ τη

 γλώσσα της αλήθειας, όπως τη νιώθω. 

Δεν χρησιμοποιώ τη γλώσσα της διπλωματίας"

 σημείωσε ο Μακαριώτατος. "Έτσι όπως έχω

 μιλήσει σκληρά για την κυρία Μέρκελ στο παρελθόν, 

άλλες φορές σημειώνω ότι είναι ένας πολύ χρήσιμος 

άνθρωπος που εκτιμούμε, μία δυνατή προσωπικότητα 

 που η Ευρώπη την χρειάζεται".

"Το ερώτημα όμως και η αγωνία μας", πρόσθεσε, 

"είναι ποια Ευρώπη θέλουμε: μία Ευρώπη 

γερμανική ή μία Γερμανία ευρωπαϊκή; 

Θέλουμε μια Ευρώπη, στην οποία ο καθένας θα 

αναζητά να ηγεμονεύσει ή την Ευρώπη που όλοι 

ονειρευτήκαμε; Αυτός είναι ο προβληματισμός μου.

 Μία από τις θεμελιώδης αρχές της Ευρωπαϊκής 

Ένωσης είναι ο σεβασμός στην ιδιαιτερότητα του

 άλλου. Ούτε οι Γερμανοί μπορούν να γίνουν

 Έλληνες, ούτε οι Έλληνες Γερμανοί" σημείωσε. 

Όπως σας είπα δεν μιλώ τη γλώσσα της διπλωματίας, 

αλλά λέω αυτό που πιστεύω", είπε.

Ο Μακαριώτατος αναφέρθηκε στην ιδιαίτερη 

σχέση που έχει ο ελληνικός λαός με την Εκκλησία,

 υπογραμμίζοντας ότι οι Έλληνες είναι στενά

 συνδεδεμένοι με τις Εικόνες, οι οποίες δεν μπορούν,

 επειδή κάποιοι το θέλουν, να αποκαθηλωθούν από

 τους δημόσιους χώρους λατρείας.

Και συνέχισε: "Η κρίση έχει αντίκτυπο, όπως είναι

 φυσικό, στη ζωή του λαού μας. Θα την ξεπεράσουμε. 

Δεχόμαστε τη συνεργασία, θέλουμε τη βοήθεια των 

εταίρων μας όμως υπό έναν απαράβατο όρο: 

να διατηρήσουμε την αξιοπρέπεια μας. 

Έχουμε την ιστορία και τον πολιτισμό μας και όλα 

αυτά δε μπορούμε να τα ξεπουλήσουμε".






Πηγή

Η ώρα του Ιερώνυμου ...

Βαρύ σύννεφο... φημών έχει σκεπάσει το μέγαρο της Ιεράς Συνόδου στο Κολωνάκι, σύμφωνα με τις οποίες οι μητροπολίτες τους οποίους ελέγχει το ΣΔΟΕ για καταθέσεις εκατομμυρίων ευρώ είναι περισσότεροι από τέσσερις, εκ των οποίων οι δύο ποιμαίνουν στο Λεκανοπέδιο. Τρείς ιεράρχες, ο Γλυφάδας Παύλος, ο Πειραιώς Σεραφείμ και ο Μεσογαίας Νικόλαος, με τον τρόπο τους προσπαθούν να διαλύσουν το κλίμα σκανδαλολογίας που έχει δημιουργηθεί και καλούν -με έμμεσο ή άμεσο τρόπο- τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να παρέμβει. 

Προ ημερών ο μητροπολίτης Γλυφάδας Παύλος ζήτησε να διαλευκανθεί άμεσα η υπόθεση, καλώντας μητροπολίτες τα ονόματα των οποίων φέρονται να εμπλέκονται στους ελέγχους του ΣΔΟΕ «να μην κρύψουν τίποτε, να έλθουν όλα στο φως, για να μην τραυματίζεται η Εκκλησία». Εξάλλου, αφού δήλωσε ότι δεν δέχεται να θεωρείται «ύποπτος», καθώς ποιμαίνει σε μητρόπολη του Λεκανοπεδίου, ζήτησε να παρέμβει η διοικούσα Εκκλησία.

Τη σκυτάλη από τον Γλυφάδας πήρε ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, ο οποίος έδειξε έναν άλλο δρόμο προς τους αδελφούς του ιεράρχες. Ο κ. Σεραφείμ -με ανακοίνωσή του- δημοσιοποίησε το ποσό των καταθέσεών του (387 ευρώ), καθώς και το πού έχει κληροδοτήσει την περιουσία του. «Ας πράξουν το ίδιο όλοι οι ιεράρχες», ήταν το σχόλιο κληρικού της μητροπόλεως Πειραιώς.

Χθες ήρθε η σειρά του μητροπολίτη Μεσογαίας Νικολάου, ο οποίος απέστειλε επιστολή προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο στην οποία αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Επειδή στα κυκλοφορούντα δημοσιεύματα γίνεται λόγος για φοβερές έρευνες και σκανδαλιστικά ευρήματα του ΣΔΟΕ, όλα βέβαια με νεφελώδεις και ασαφείς περιγραφές που εξάπτουν την αντιεκκλησιαστική φαντασία, θα ήθελα να σας παρακαλέσω, προκειμένου να σταματήσει αυτός ο διασυρμός της Εκκλησίας -ή, πολύ περισσότερο, να αναφανεί η αλήθεια-, να ζητητήσετε άμεσα και επισήμως από το ΣΔΟΕ, ως ο πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου, ή υπεύθυνα να διαψεύσουν τα διαδιδόμενα ή να επιβεβαιώσουν την όποια αλήθεια μας αφορά ή, ακόμη, να προβούν τελικά σε έλεγχο των οικονομικών και περιουσιακών στοιχείων όλων μας». 

Και συνεχίζει: «Δεν επιτρέπεται ούτε ο κάθε μητροπολίτης να επιχειρεί πανικόβλητος να περισώσει με δηλώσεις το κύρος του ή να διαψεύσει μετά βδελυγμίας τις εναντίον του συκοφαντίες ούτε να αιωρούνται σκανδαλιστικές υποψίες ούτε, τελικά, να διασύρεται το όνομα της Εκκλησίας μας από το μένος της οργανωμένης ασεβείας και το δηλητήριο της δημοσιογραφικής θρασύτητος, συνεπεία δικής μας αμηχανίας και της σιωπής του ΣΔΟΕ». 

Σύμφωνα με εκκλησιαστική πηγή, εντός της εβδομάδας θα υπάρξει αντίδραση του Αρχιεπισκόπου.

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ

πηγή

ο Καλος Ποιμένας

Πριν 3-4 χρόνια όταν ήμουν φοιτητής στην Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή ένα απόγευμα μετά τον εσπερινό στον Ιερό Ναό του Αγίου Ελευθερίου στα κάτω Πατήσια μας παρέθεσε γεύμα ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος.
Στον σύντομο χαιρετισμό που ακολούθησε θυμάμαι χαρακτηριστικά είχε πει ’’ ονειρεύομαι τον ιερέα του 2020 ’’ και όλοι χαμογελάσαμε χωρίς καλά καλά να καταλάβουμε τι εννοούσε.
Σήμερα 4 χρόνια σχεδόν αργότερα (γιατί τόσα μου πήρε) επιτέλους κατάλαβα τι εννοούσε και ρίχνοντας μια ματιά στο 2011 και στο 2012 τουλάχιστον μέχρι σήμερα βλέπω ότι ξαφνικά σταμάτησαν τις χειροτονίες. Προσωπικά γνωρίζω 2 ιερείς και σίγουρα είναι και άλλοι που πήραν το σχήμα μέσα στο 2011 αλλά το Υπουργείο παιδείας και θρησκευμάτων δεν έκανε δεκτά τα χαρτιά τους επειδή και καλά υπάρχει κρίση με αποτέλεσμα το μόνο εισόδημα τους να είναι αυτό το οποίο μπορεί και βοηθάει η μητρόπολη.
Το ίδιο όμως χρονικό διάστημα το ίδιο Υπουργείο έκανε πρόσληψη παραπάνω από 200 ιμάμηδες για να κηρύττουν το κοράνι στην Θράκη αφήνοντας τους Έλληνες χωρίς ιερείς.
Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος δεν πήρε θέση σ’αυτό το πρόβλημα,όχι μόνο δεν πήρε θέση αλλά και σε διάφορες ερωτήσεις που αφορούσαν το θέμα αυτό έλεγε μόνο ότι ’’η χώρα διέρχεται κρίση και πρέπει όλοι να βοηθήσουμε’’. Άραγε βοήθεια για το κράτος και τον Ελληνικό λαό είναι να σταματήσουν οι χειροτονίες; Αυτός είναι ο ρόλος του ποιμένα;
Ο καλός ποιμένας προσέχει το ποίμνιό του, όχι μόνο να μην χάσει κανένα από τα πρόβατά του αλλά να μεγαλώσει το κοπάδι του όσο περισσότερο μπορεί.
Ο καλός ποιμένας πρέπει να μπορεί αλλά και να είναι σε θέση να βάλει τις φωνές και ακόμα και να χτυπήσει και το χέρι του όταν ο ’’λύκος’’ ενοχλεί το κοπάδι του.
Ο ποιμένας Ιερώνυμος όμως είναι άφαντος. Άφαντος από τα προβλήματα του λαού, άφαντος και από τα προβλήματα της Εκκλησίας αφήνοντας το ποίμνιό του ’’βορά ορνίων’’ στα χέρια των Εβραίων Σιωνιστών που κυβερνάνε την χώρα μας από την μεταπολίτευση και μετα.
Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ
πηγή

Ιερώνυμος: «Το ΔΝΤ δεν χορηγεί αξίες και αρχές»

«Χάσαμε τις αξίες και τις αρχές μας και οι αξίες αυτές δε χορηγούνται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο» τόνισε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος από τον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Σερρών, όπου τέλεσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

Όπως είπε ο Αρχιεπίσκοπος, δυστυχώς ο άνθρωπος απομακρύνεται από το Θεό και πρόσθεσε: «Έχουμε χάσει τις αξίες και τις αρχές μας, αλλά οι αξίες δε δανείζονται, δε χορηγούνται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δεν αγοράζονται. Είναι κάτι που φυτρώνει μέσα μας, ύστερα από αγώνα, με θυσία, με πνεύμα, με αίμα. Καλούμαστε να μετανοήσουμε, να αλλάξουμε μυαλό, να αλλάξουμε εσωτερικά, για να μπορέσουμε να έχουμε πάλι υγιείς θεσμούς».

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, έστειλε μήνυμα ελπίδας: «Ο λαός μας έχει κουραστεί και έχει αγανακτήσει, δε μπορούμε να γυρίζουμε πίσω, καλούμαστε να κοιτάμε μόνο μπροστά» και τόνισε πως «όλοι μαζί, με τη βοήθεια του Κυρίου μας, της Παναγίας και όλων των Αγίων θα κερδίσουμε τον αγώνα».

πηγή

Ιερώνυμος: «Ποιος είναι ο αμαρτωλός; Το παιδί που κλέβει ή εμείς που το φέραμε σ’ αυτή τη θέση;»

«Ποιος είναι ο αμαρτωλός; Το παιδί που κλέβει ή εμείς που το φέραμε σ’ αυτή τη θέση;», αναρωτήθηκε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σε συνέντευξή του.

Ο αρχιεπίσκοπος, στη συνέντευξή του, διηγήθηκε μια συγκινητική ιστορία ενός μικρού παιδιού που «πιάστηκε» να κλέβει τα κεριά μιας εκκλησίας.

Ο λόγος; «Δεν έχουμε φως στο σπίτι… και παίρνουμε τα κεράκια, τα κάνουμε ματσάκι και τα βάζουμε στο τραπέζι και τα ανάβουμε, για να διαβάζουμε με τον αδερφό μου», απάντησε το παιδάκι, σύμφωνα με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, ο οποίος κατέληξε: «Ποιος είναι ο αμαρτωλός; Το παιδί που κλέβει ή εμείς που το φέραμε σ’ αυτή τη θέση;».

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος "θεολογεί"

«Η Εκκλησία μας μαθαίνει ν’ αγωνιζόμαστε» ( ΒΑΡύ το ΦΟΡΤίΟΝ!!!)

Το πρωινό της Παρασκευής, με την ευκαιρία της εορτής του Προφήτου Ιωήλ, ο Μακαριώτατος ευχήθηκε στον ιερό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Εδέσσης, στον εορτάζοντα επιχώριο Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας:

«Είμαστε κοντά για να χαρούμε μαζί του και να “επωφεληθούμε” απ’ αυτόν, καθώς είναι ο Ποιμένας της αγάπης(έΞΟΧΟΝ!!!) και της εργατικότητας», ανέφερε ο Αρχιεπίσκοπος που, ορμώμενος από το παράδειγμα της ζωής του Προφήτη Ιωήλ, ανέφερε στους πιστούς:«Η Εκκλησία τιμά την μνήμη των Αγίων, αφενός για να τους ευχαριστήσει κι αφετέρου, “ψηλαφίζοντας” τη ζωή τους, για να τους μιμηθεί…τούτος είναι και ο κύριος σκοπός της Εκκλησίας: να αναγεννά τον άνθρωπο. Ο προσωπικός αγώνας δεν πάει χαμένος, γιατί μέσα από αυτήν την προσπάθεια, ο άνθρωπος γίνεται ο ίδιος πρότυπο».

Ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε ακόμη, στην αξία της συνεργασίας αυτήν την περίοδο και σημείωσε πως «η διοικούσα Εκκλησία, έχοντας στο πλευρό της κι άλλους φορείς, κρατούν στις πλάτες τους το βαρύ φορτίο των ανθρώπων».(έΞΟΧΟΝ!!!)

πηγή

ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ ΜΑΚΑΡΙΟΤΑΤΕ!

πηγή

ΤΟΝ ΠΗΡΕ Ο ΥΠΝΟΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΙΕΡΙΣΣΟΥ!

Ψευδεται ασυστολα ο νεος μητροπολιτης Αρναιας

πηγή

Υπαρχει κανενας χριστιανος ή και Ελληνας που ειναι ευχαριστημενος απο την παρουσια και παραμονη στον μητροπολιτικο θρονο των Αθηνων του Ιερωνυμου Λιαπη;

ΟΥΔΕΙΣ, πλην καποιων μονιμων κολακων και κορακων που απομυζουν την ικμαδα της Εκκλησιας.

Ουτε και αυτος ο φιλος του ο Δωδωνης. 

Τον περιεγραψε θαυμασια σε επιστολη του που την κυκλοφορησε παντου και με ολα τα μεσα ενημερωσεως.

Φρικτη επιστολη περιγραφουσα ολοκληρο το ....εργο του, στον θρονο των Αθηνων.

Χαθηκαν ολες οι μαχες της Εκκλησιας και δεν κερδηθηκε ουτε μια.

Μια ανικανοτητα ανθρωπου πρωτου μεγεθους, κατα τον Δωδωνης, που εκφραζει την αληθεια και μονο.

Πού τα ειδε αυτα που ειπε στην προσφωνησι του ο νεος μητροπολιτης Αρναιας που ετοιμαζεται να ανεβη στη Μακεδονια;

Με ΨΕΜΜΑΤΑ εγκαινιαζει την εναρξι της νεας σταδιοδρομιας του;

"Δαπαναστε και λυωνετε για τον κοσμο που πεινα και διψα πνευματικα".

Τι μας ειπες ρε Θεοκλητε;

Που τα βλεπεις αυτα και τα λες;

Δεν ντρεπεσαι να λες τετοια κολοσσιαια ψεμματα;

Τετοια του ελεγες οταν τον συναντουσες, και σε διορισε μητροπολιτη;

Αυτος ναι, τρεχει στις φιεστες και εκει δαπαναται και εκει ξημεροβραδυαζει.

Βγαζει ομοιους του δεσποταδες και τους στελνει στα περατα της Ελλαδος, για να παρουσιασουν εργο μηδενικο. 

Για ποια πεινα πνευματικη δαπαναται ο ανθρωπος και λυωνει;

Ποτε τον ειδατε να ανοιγη το στομα του και να μιλαει;

Ναι, δαπαναται ο εκλεκτος σου, οχι βεβαια με τα δικα του χρηματα αλλα της Εκκλησιας, δηλαδη του λαου και παλι, για να τρεφη τους Πακιστανους και τους Αφγανους.

Τιποτα αλλο δεν θα αφησει σαν αναμνησι, οταν ερθη η ευτυχης ημερα για την Εκκλησια, που θα μας αδειαση την γωνια, ειτε εθελουσιως, ειτε ....βιαια!!!

Ειπε, λοιπον, το νεο ...λουλουδι της Μαντινειας και Κυνουριας.  

Απευθυνόμενος προς τον Αρχιεπίσκοπο τόνισε: «Μακαριώτατε, έχετε στα χέρια σας, το τιμόνι της Εκκλησίας σε καιρούς δύσκολους και πονηρούς, προς Δόξαν Θεού και του λαού! Δαπανάστε και λιώνετε για τον κόσμο που πεινά και διψά πνευματικά».

«Σας ευγνομονώ για το χέρι που μου δώσατε, γιατί στηρίξατε την υποψηφιότητά μου για την θέση του Μητροπολίτη Ιερισσού. Παρακαλώ τον Θεό γρανιτένια να σας δίνει την υγεία», πρόσθεσε ο κ. Θεόκλητος.

Γιατι οχι;

Για να τρωτε και να πινετε και να γλεντοκοπατε στις ατελειωτες δεσποτικες φιεστες και στα πανηγυρια σας.

Υγεια γρανιτενια για να ζηση ετη μαθουσαλιεα για να μην αφηση τιποτα ορθιο και να απουσιαζει τελειως η Εκκλησια απο το προσκηνιο.

Οτι ακριβως θελει και ο Διαβολος και ολο το συναφι του.