Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα π. Νικόλαος Φαναριώτης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα π. Νικόλαος Φαναριώτης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 01, 2012

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΙΓ΄ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - π. Νικόλαος Φαναριώτης






                                                                                   ΜΑΤΘ. ΚΑ. 33-42  2-9-12

                                                            Και εξέδετο αυτόν γεωργοίς και απεδήμησεν.


 Μην ξεχνάμε ότι η κάθε παραβολή  είναι η γλώσσα με την οποία ο Θεός μιλάει σε μας τα παιδιά του και έχει την αξίωση να τον ακούσουμε προς το συμφέρον μας.  Ο Θεός Πατήρ εδώ εμφανίζεται  σαν οικοδεσπότης που έστησε ένα μεγάλο υποστατικό πλήρως εξοπλισμένο: δηλαδή φύτεψε ένα αμπέλι του έβαλε ολόγυρα ένα ισχυρό φράχτη, έσκαψε μέσα σ΄ αυτό σ΄ ένα βράχο ένα πατητήρι και οικοδόμησε έναν πύργο για το προσωπικό, και τον μίσθωσε σε γεωργούς ,και απεδήμησε.
 
Καθώς, και ο οικοδεσπότης και ο αμπελών και ο φραγμός και τα άλλα έχουν μεταφορικήν σημασία, ούτω και το απεδήμησεν είναι μεταφορικόν σημαίνει την σιωπή του Θεού μέσα στην Δημιουργία.

Πολλοί απορούν για την σιωπή αυτή του Θεού Ο Θεός σιωπά με κίνδυνο να νομίσουν ότι δεν υπάρχει. Ο Θεός υπάρχει αλλά  μακροθυμεί. Η Σιωπή του Θεού οφείλεται στην μακροθυμία Του και στην αγάπη Του :  (( Ακουσωμεν τι κράζει ο Παντοκράτωρ Ουαί οι εκζητουντες θεασασθαι την φοβεραν ημεραν Κυριου αυτή γαρ εστί σκότος πυρί γάρ δοκιμάσει τα σύμπαντα)). Από την εξόδιον ακολουθίαν.                       

Χάρις στη σιωπή αυτή του Θεού, παρ΄ όλα τα αποτρόπαια που  διαδραματίζονται στην οικουμένη, υπάρχει ακόμα το ανθρώπινο  γένος , και δεν έχει αποστειρωθεί ο πλανήτης.
 
Ο δυνατός άνθρωπος είναι ο άνθρωπος της σιωπής.  Άνθρωποι που λένε πολλά, συνεχώς αδειάζουν πνευματικά . Μοιάζουν με την μπαταρία του αυτοκινήτου. όταν πετάει σπίθες, κάνει θόρυβο, βραχυκυκλώνει, η γυρίζει τη μίζα, χάνει δύναμη. Όταν αντιθέτως φορτίζεται είναι σιωπηλή.

Το ίδιο και ο άνθρωπος που σιωπά, διαρκώς φορτίζει τις πνευματικές του μπαταρίες, αφήνοντας τους άλλους να μιλούν. Η τάσις προς ανακοίνωση δείχνει την ύπαρξη  ισχυρής δυνάμεως γνωρίζοντας αυτό ο  άνθρωπος της σιωπής, σπάνια μιλάει και ότι πει έχει αξία.

   Πού πηγαίνουν οι άνθρωποι για να πάρουν ευλογία και να  ξαναβρούν την ανθρωπιά τους;
Στους τόπους που δεν ευδοκιμεί η πολυλογία, αλλά ανθεί το λουλούδι της Σιωπής στα ησυχαστήρια, στα μοναστήρια, τα προσκυνήματα… δηλαδή στους τόπους της σιωπής . 

Πώς ο Χριστός χαρακτήρισε τους φωτοδότες ;


Όχι σαν ανθρώπους των λόγων, αλλά των έργων :

«ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων,  όπως ίδωσιν υμών ΤΑ ΚΑΛΑ ΕΡΓΑ,και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις  ουρανοίς»  ΜΤΘ.Ε.16

Ο ίδιος ο Χριστός έκαμε τον Πιλάτο να τον ευλαβηθεί  δια της σιωπής.  (Σιωπή Ιησού ενέτρεψε Πιλάτον). Ιω. Κλιμ. Λογ Ε16 περί πολυλογίας και σιωπής).

Η σιωπή δεν είναι αμηχανία αντιθέτως, όσο πιο λίγα έχει να πει κανείς, τόσο πιο πολύ πολυλογάει. Σιωπή είναι η σωστή απάντηση πολλές φορές .
Εκείνο το παιδικό (η σιωπή μου προς απάντησή σου) έχει πολύ βάθος.
Η σιωπή είναι ο λόγος που χρειάζεται, χρησιμοποιούμενος όπως πρέπει.    TURNBULL σελ.23
Αυτό το τελευταίο, είναι αφιερωμένο εξαιρετικά ,στους γονείς .

Σαν έφθασε στην σκήτη ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας Θεόφιλος, βγήκαν οι Πατέρες να τον υποδεχθούν και ο καθένας βρήκε κάποιο καλό λόγο να του πει. Μόνο ο αββάς Παμβώ στεκόταν παράμερα αμίλητος.
Δεν θα πεις κι΄ εσύ τίποτε στον Πατριάρχη για να τον ωφελήσεις, τον ρώτησαν οι γέροντες . Αν δεν ωφεληθεί από την σιωπή μου, Αδελφοί ,ούτε ο λόγος μου πρόκειται να τον ωφελήσει, αποκρίθηκε ο Παμβώ.  ΓΕΡ.ΧΑΜΠΑΚΗ σ224.

Πολλά θα μπορούσα να πω για την Σιωπή . Δεν θέλω όμως να πέσω στην παγίδα :  

                                 Δια πολυλογίας διδάσκειν περί σιωπής ,  είναι σχήμα οξύμωρον.

                                                                           ΓΙ ΑΥΤΟ ΣΙΩΠΩ ΕΔΩ.

                                                                                     Ευχαριστώ


                             π. Νικόλαος   Φαναριώτης  -  Ιερός  Ναός  Οσίου  Λουκά  Πατρών

Σάββατο, Ιουνίου 16, 2012

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄. ΜΑΤΘΑΙΟΥ - ΜΤΘ.Δ΄.18-23 Του πρωτ. Νικολάου Φαναριώτη , εφημερίου του Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών


ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄. ΜΑΤΘΑΙΟΥ - ΜΤΘ.Δ΄.18-23



Του  πρωτ. Νικολάου Φαναριώτη , εφημερίου του Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών  για  την  17-06-2012     

Και καταλιπών την  Ναζαρέτ ελθών κατώκησεν εις Καπερναούμ την

παραθαλασσίαν, εν ορίοις Ζαβουλών και Νεφθαλείμ.  ΜΤΘ. Δ13.
                            
                                                                                                                                              
 Από εδώ  αρχίζει το  Πάτριον εορτολόγιο με βάσιν το Πάσχα. Αυτό  είναι έργο της άκτιστης ενεργείας του αγίου Πνεύματος, που όπως όλα τα έργα του Θεού αναπτύσσεται κυκλικά μέσα στον ιστορικό χρόνο, χωρίς να έχει αρχή και τέλος, η καλύτερα κάθε σημείο του κύκλου είναι και αρχή και τέλος.
Στο ορθόδοξο εορτολόγιο ανακυκλώνεται η δημόσια Ζωή του Χριστού μέχρι και την Πεντηκοστή, που έγινε η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος , και ενσωματώνονται όλες οι κινητές  εορτές ,από το 33.Μ.Χ. μέχρι Β΄ Παρουσίας .

Σήμερα αρχίζει από την Καπερναούμ. Και καταλιπών την Ναζαρέτ ελθών κατώκησεν εις Καπερναούμ την παραθαλασσίαν ΜΤΘ.Δ13.
Γεννήθηκε στην Βηθλεέμ μεγάλωσε στην Ναζαρέτ Αλλά ξεκίνησε την δημόσια ζωή του από τηνΚαπερναούμ, την ιδίαν πόλιν Ματθ.Θ1.                Την δική του πόλη όπως έλεγε ο ίδιος .
                                                                                                                                              Η Καπερναούμ είναι ένα παλιό χωριό από ψαράδες ,αγρότες τεχνίτες. Μεγάλωσε και αναπτύχθηκε ,καθώς περνούσαν  τα καραβάνια από την Δαμασκό για να κατεβούν στη θάλασσα και έγινε σπουδαίο κέντρο από τεχνίτες  εμπόρους κερδοσκόπους .
 Και όμως δεν είχε διαφθαρεί ,όπως η Ιερουσαλήμ και οι πόλεις της Συρίας .

Η Καπερναούμ είναι η αρχή και το τέρμα των   περιπλανήσεων του  στην Βηθλεέμ δεν βρήκε ούτε κρεβάτι να γεννηθεί. Στην Ναζαρέτ (30 χρόνια ζωής ), λίγο έλειψε να Τον πετάξουν από τον γκρεμό. Στην Ιερουσαλήμ τον εστάυρωσαν. Οι Γαδαρηνοί τον έδιωξαν με το γάντι και επέστρεψε στην αγκαλιά της Καπερναούμ ,όπου τον υποδέχτηκαν με αγάπη.

Στην Καπερναούμ είχε πάει  φεύγοντας οριστικά  από την Ναζαρέτ στα 30 του χρόνια, αφού πέρασε πρώτα από τον Ιορδάνη για να βαπτιστή και από το σαραντάριον όρος για να τον πειράξει ο Σατανάς .

 Στον Ιορδάνη κοντά στον Πρόδρομο έκανε και τους  πρώτους φίλους του από τους μαθητές τού Βαπτιστή Από εκεί ο Ιησούς ,ακολουθούμενος από τους δικούς του, επήγε στην Καπερναούμ, στην όχθη της Γενησαρέτ όπου ο Σίμων, ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης ξαναβρήκαν τα πλοία τους και τα παραγάδια τους . Ανάμεσα στους ψαράδες βρήκε τους πρώτους  μαθητές του.                                          
Τα Σάββατα κήρυττε στις  συναγωγές της Καπερναούμ όπου, όπως κάθε  θρησκευόμενος Ιουδαίος, είχε το δικαίωμα να μιλάει, και σχολίαζε τους προφήτες.



Τις καθημερινές  πήγαινε κάθε μέρα στης όχθες της  Γενησαρέτ  και τους έκανε παρέα στο ψάρεμα. Πότε τα πλοία ξανοίγονταν και πότε έβλεπε να ξαναγυρίζουν με τα πανιά φουσκωμένα. Από μέσα πηδούσαν οι ψαράδες ξυπόλυτοι, άλλοτε χαρούμενοι και άλλοτε λυπημένοι. Τότε τους υποδεχόταν με λόγια που έκαναν καλό στην καρδιά τους είχε πιάσει φιλίες μαζί τους όχι μόνο με τους 4 αλλά και με πολλούς άλλους, τόσο στην παραλία όσο και στη συναγωγή.

Και αυτά μεν είναι γνωστά Εκείνο που επιμένουμε να αγνοούμε  είναι ότι :

Ιησούς Χριστός εχθές και σήμερον ο αυτός  και εις τους αιώνας .  Εβρ.ιγ 8 .

Δηλ. αν ερχόταν και σήμερα ο Χριστός και ζούσε ανάμεσά μας για να μας πλησιάσει ,εμείς θα έπρεπε να αλλάξουμε τρόπο ζωής για να πάμε κοντά Του.  Ο απ. Πέτρος  γράφει στην Α΄ επιστολή του:  ότι ο Χριστός έζησε μαζί μας αφήνοντας παράδειγμα σε μας τέλειο προς μίμηση, για να ακολουθήσουμε ακριβώς πάνω στα αχνάρια του :

Υμίν υπολιμπάνων υπογραμμόν ίνα επακολουθήσομεν τοις ίχνεσιν αυτού. Πέτρου β΄21.

Συνεπώς δεν φθάνει να τον έχεις γνωρίσει απλώς τον Χριστό, (Σχολείο,   Εκκλησία , σπίτι) . Δεν φθάνει να είσαι καλός ακροατής του λόγου Του .Δεν φθάνει να καυχάσαι, ίσως, ότι είσαι Χριστιανός  και να επιμένεις (καλώς) στις ταυτότητες .
 ΠΡΕΠΕΙ και να τον ακολουθείς πίσω του και μάλιστα ΕΥΘΕΩΣ.    
                         
 Ο Ιησούς χωρίς καμιά αμφιβολία είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο που φάνηκε ποτέ στον Πλανήτη  Γη, είτε τον θεωρήσουμε σαν κοινό άνθρωπο, είτε τον θεωρήσουμε σαν Θεό . γι αυτό και οποιαδήποτε γνωριμία μαζί Του  αποτελεί μια κρίση, που οδηγεί είτε στην Σωτηρία,  είτε στον Παραλογισμό.

Ο Χριστός είναι αυτός που κρίνει ζώντας και νεκρούς. Δεν τους κρίνει σαν δικαστής αλλά όπως το γνήσιο Πρωτότυπο κρίνει και μετρά κάθε τι που βγήκε από το ίδιο καλούπι.  ΚΑΙ ΑΥΤΟ  ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ  ΑΛΛΑΞΕΙ  ΜΕΧΡΙ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ  ΑΙΩΝΩΝ .  Διότι :

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ,  εχθές και σήμερον ο αυτός και εις τους Αιώνας . Υμίν  υπολιμπάνων ΥΠΟΓΡΑΜΜΟΝ ίνα επακολουθήσομεν τοις ίχνεσιν Αυτού .


ΑΜΗΝ.

Σάββατο, Ιουνίου 02, 2012

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ Ιω.Ζ.37-52 π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΑΝΑΡΙΩΤΗΣ



 

Του  πρωτ. Νικολάου Φαναριώτη , εφημερίου του Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών  για  την3-6-12

((Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος ου έμελλον λαμβάνειν οι πιστεύοντες εις Αυτόν)). Ιω.Ζ.39

ΟΛΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ.

όλα τα έργα στον πλανήτη, είναι αποτελέσματα δύο ειδών  ενεργείας  της κτιστής (του ανθρώπου) και της άκτιστης (του Θεού).

Τα έργα του Θεού είναι κύκλοι δηλ. γραμμές που δεν έχουν αρχή ούτε τέλος.             Πρδτ.   Ο γενετικός  κύκλος,(το αυγό  και η κότα),  ο κύκλος του CO2, ο βιολογικός κύκλος  της  διαιωνίσεως της ζωής ,Αστρονομικός, Ο εβδομαδιαίος (ανακύκλωση των 7 ημερών), μετεωρολογικός κύκλος  και άλλα  αναρίθμητα.

Τα έργα των ανθρώπων είναι  γραμμές, που έχουν αρχή και τέλος.                      Σπίτια ,αυτοκίνητα,  δρόμοι, υπολογιστές, τηλεοράσεις, διαστημόπλοια,  ιδεολογίες,  συστήματα,  κόμματα, Είναι γραμμές, έργα του ανθρώπου έχουν αρχή και τέλος. αυτό ήθελε να δείξει και ο Πλάτων με τις γεωμετρικές κατασκευές στην θεωρητική Γεωμετρία, με τον κανόνα (χάρακα)  και τον διαβήτη. ( Άνθρωπος και Θεός ).

Σήμερα γιορτάζουμε την κάθοδο του  Αγίου  Πνεύματος εν είδη πυρήνων γλωσσών. ((Και εγένετο άφνω εκ  του ουρανού ήχος ώσπερ φερωμένης πνοής βιαίας, Και επλήρωσε όλον τον οίκον ου ήσαν καθήμενοι και ώφθησαν αυτοίς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ωσεί πυρός, εκάθισε τε εφ΄ένα έκαστον αυτών)).ΠΡΞ.Β2,3.Ήταν η κάθοδος του Αγ .Πνεύματος .

Το Άγιο Πνεύμα όμως είναι πρόσωπο, είναι ο Θεός,  Ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, γι αυτό δεν έρχεται ούτε φεύγει.  Αυτό που είδαμε σήμερα  ήταν μια από τις αναρίθμητες   άκτιστες ενέργειες Του δηλ το Άγιο Πνεύμα είναι σαν ένα δένδρο με πολλά κλαριά  ή σαν ένας ήλιος  με  πολλές  ακτίνες μια από αυτές  τις ενέργειες είναι και  το χάρισμα της υιοθεσίας, που δεν υπήρχε στον πλανήτη προ της Πεντηκοστής. Το είχαν  οι πρωτόπλαστοι αλλά το έχασαν ((ούπω γαρ ην Πνεύμα ¨Αγιον οτι Ιησούς ουδέπω εδοξάσθη)).  Ιω.Ζ.39

Σήμερα είναι η γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας .Εγεννήθη από την πλευράν του Χριστού όταν ο  ρωμαίος στρατιώτης ελόγχισεν την πλευράν Του: Εκυοφορήθηκε επί 50 ημέρας και εφανερώθη από το Πνεύμα το Άγιον την Πεντηκοστή, με  την μορφήν των πυρίνων γλωσσών. Οι πύρινες γλώσσες που φώτιζαν αλλά δεν έκαιγαν (όπως το Άγιον φώς ) δήλωναν ότι ξαναγύρισε στην εκκλησία το χάρισμα της υιοθεσίας .Γι αυτό η ορθόδοξος Εκκλησία των Αποστόλων, Είναι Αγιοπνευματική, ((Εκκλησία του ΑγίουΠνεύματος)).






Σήμερα(33Μ.Χ.) η Ανθρωπότης και η Ιστορία της χωρίστηκαν στα δύο.       Σε δυο λαούς στον Παλαιόν λαόν που έχει γενάρχη τον Παλαιόν  Αδάμ και που δεν έχει Πνεύμα Άγιον. και τον λαόν του Αγίου Πνεύματος (δηλ. την Εκκλησίαν) που έχει γενάρχην τον νέον Αδάμ  Δηλ. τον Χριστόν.

Ο ΠΡΩΤΟΣ λαός είναι ο λαός της υπαρξιακής αγωνίας  και του πνευματικού θανάτου.  Δεν χρειαζόταν να τον ανακαλύψουν οι σύγχρονοι υπαρξιστές .Το δήλωσε ο ίδιος ο Κύριος : (( ακολούθει μοι, και άφες τους νεκρούς θάψαι τους εαυτών νεκρούς )). Μτθ. Η22   είναι ο λαός που ξεκίνησε από την Εδέμ με γενάρχην τον Παλαιόν Αδάμ και κατήντησε να έχει  σκοπόν της ζωής του, ότι αισχρόν εστί και λέγειν ΕφΕ12 είναι οι νεκροί που θάβουν τους νεκρούς τους .

ΔΕΥΤΕΡΟΣ λαός είναι ο λαός του Αγίου Πνεύματος .  είναι ο  λαός που ξεκίνησε τηνΠεντηκοστήν  του 33 Μ.Χ. και πήρε την πορεία του στην Ιστορία. Είναι η μία Αγία καθολική και Αποστολική Εκκλησία.   Σκοπός της υπάρξεως της και περιεχόμενον της  ζωής της, είναι να αποκτήσει το Πνεύμα το ¨Αγιον Σκοπός της ζωής του Χριστιανού είναι να  αποκτήση το ¨Αγιον Πνεύμα. Το μεγαλύτερο στη ζωή μας  δεν είναι τα χρήματα, τα υλικά αγαθά, οι γνώσεις και οι ανθρώπινες  σοφίες, ΑΛΛΑ το Πνεύμα το ¨Αγιον ¨Εχοντες πολλά από τα άλλα  Και  ίσως όλα, χωρίς  Πνεύμα ¨Αγιον,  είμαστε  φτωχοί,  έρημοι, δυστυχείς.  Έχοντας  Πνεύμα  άγιον  έχουμε  απ΄ όλα )).  ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ.

Και ποιά είναι αυτά τα όλα που μας δίδει το Πνεύμα το ¨Αγιον ; Μας τα είπε χθές το βράδυ στον Εσπερινόν. πάντα χορηγεί το Πνεύμα το ¨Αγιον* βρύει προφη- τείας, ιερέας τελειοί, αγραμμάτους σοφίαν εδίδαξεν,αλιείς θεολόγους ανέδειξεν, όλον  συγκροτεί τον  θεσμόν  της  εκκλησίας. Ομοούσιε, ομό- θρονε,τω Πατρί και τω Υιώ, Παράκλητε δόξα σοι.  ΕΣΠΕΡ. ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ,

600 χρόνων ο γέρο ΝΩΕ μέσα στην κιβωτό ,τον  9ον μήνα του Κατακλυσμού (έμεναν ακόμη 3 μήνες).  απέστειλε την περιστεράν για να αναγνωρίσει το έδαφος  (προηγουμένως είχε αποστείλει τον κόρακα)  και απέστειλε την περιστεράν, οπίσω αυτού, ιδείν ει κεκόπακε το ύδωρ από της γής  και ουχ ευρούσα η περιστερά άναπαυσιν τοις ποσίν αυτής,  ανέστρεψε προς αυτόν εις την  κιβωτόν.  ΓΕΝ.Η8.Σε λίγο η σκηνή αυτή συμβολικά θα επαναληφθεί. Δηλ.   από την νοητή κιβωτό, την Εκκλησία θα ξεκινήσει  η μυστική περιστερά και εμείς γονατιστοί θα την αναμένουμε.
Μακάρι να βρει ανάπαυσιν σε ψυχές ζωντανές, ζωοποιημένες  από τα μυστήρια της Εκκλησίας :  Αγίω Πνεύματι πάσα ψυχή ζωούται και καθάρσει Υψούται λαμπρύνεται, τη τριαδική μονάδι ιεροκρυφίως. Αντιφ. Δ.Ηχου  Μακάρι, αυτή η μυστική περιστερά να βρει τέτοιες ζωντανές  ψυχές  ανάμεσα μας ,και ανάμεσα στον λαόν του Θεού.


ΑΜΗΝ.

Κυριακή, Μαρτίου 11, 2012

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ Β΄ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ - ΜΑΡΚ. Β 1-12 ου π. Νικ. Φαναριώτη - Εφημ. Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών



((θάρσει τέκνον αφέωνται σοι αι αμαρτίαι σου))Μτθ.θ2

Η σημερινή περικοπή παρουσιάζει έναν παραλυτικό που τον σήκωναν 4 και
 τον κατέβασαν από την στέγη της οικίας μπροστά στον Χριστό. Στο θαύμα
 της θεραπείας του, ο Χριστός προτάσσει την παρουσία της συνειδήσεως
 με την φράση Θάρσει τέκνον (έχε θάρρος παιδί μου) αφέωνται σοι αι
  αμαρτίαι σου.                                                     

Την παρουσία της συνειδήσεως επισημαίνει και η εκκλησία μας 
 στην θεραπεία του  παραλυτικού. Που επισημαίνει ότι μέγας  φόβος
  τον  κατείχε , διότι η συνείδηση του τον πληροφορούσε, και πολύ σωστά,
 ότι οι αμαρτίες του θα εγίνοντο εμπόδιο στην θεραπεία του.
                                              
Τι είναι η συνείδηση

Συνείδηση είναι το ποιμενικό σκυλί που βάζει ο τσοπάνης για να του φυλάει
 τη στάνη από τους λύκους είναι το νευρικό σύστημα της ψυχής  που την
  πληροφορεί για τα πάντα και την κρατάει όρθια . Σε τελευταία ανάλυση είναι
 Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΣΑ ΜΑΣ.  ΜΙΑ ΦΩΝΗ 
Η φωνή του Θεού μέσα μας. ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ. Η Δικαιοσύνη του Θεού
 μέσα μας.
Και έχει μια διπλή εντολή, (ανεξάρτητη από την θέληση του  ανθρώπου) 
που θα την εκτελέσει οπωσδήποτε..

1ον.   Να πληροφορεί τον άνθρωπο ποιο είναι το θέλημα του Θεού, και

2ον.  να δικάσει τον άνθρωπο για υπακοή ή παρακοή στο θέλημα του Θεού .
                         
Πότε και πως θα εκτελέσει την εντολή.

Την εντολή θα την εκτελέσει οπωσδήποτε. Δεν υπάρχει Δύναμις στον
 κόσμο, επίγεια, επουράνια η καταχθόνια, που να μπορέσει να εμποδίσει τον
 Θεό  να εκτελέσει το θέλημα του .  Το ζήτημα είναι ΠΟΤΕ και ΠΩΣ.

Το ΠΟΤΕ εξαρτάται από τα εμπόδια που της παρεμβάλουμε.    Αν δεν την 
εκτελέσει σήμερα, θα την εκτελέσει αύριο. Αν δεν την εκτελέσει στα νιάτα 
στα γεράματα Αν δεν την εκτελέσει   ανύπανδρος è παντρεμένος. Αν 
δεν την εκτελέσει άτεκνος è όταν αποκτήσει τέκνα. Αν δεν την εκτελέσει
 στην παρούσα ζωήè στην μέλλουσα, Πράγμα που είναι και το χειρότερο
  γιατί εκεί δεν θα υπάρχουν εφετεία  και η απόφαση θα είναι  τελεσίδικη.

Το ΠΩΣ.  Θα πληροφορήσει πρώτα και μένα και σένα στην εντέλεια για όλα .   

Αν δεν ψηφίσεις τον νόμο, πως θα τον εφαρμόσεις;. (ΑΒΡΑΑΜ)
  Αν δεν ταΐσεις το πρόβατο, πως θα πάρεις το γάλα; 
Αν δεν καλλιεργήσεις το κλήμα, πως θα πάρεις σταφύλια; 
Έτσι και η συνείδηση  :

Θα πληροφορήσει πρώτα και μετά θα δικάσει. Θα μας κρίνει, 
χωρίς καμιά παράλειψη για όλα   όσα είναι γραμμένα σε αυτήν, 
σαν σε βιβλίο.


Το ευαγγέλιο της Κρίσεως (Απόκρεω), δεν είναι το Παγκόσμιο δικαστήριο,
 όπως  νομίζουν πολλοί  Είναι η εκτέλεση της αποφάσεως του δικαστηρίου 
που έχει προηγηθεί, με εγγυητή τον ίδιο τον Κύριο.

Αυτό το πιστώνει ο Ιωάννης  στην Αποκάλυψη. Απ.κ12  Και είδον τους 
νεκρούς τους μεγάλους και τους μικρούς, εστώτας ενώπιον του θρόνου
 και βιβλία ηνοίχθησαν και άλλο βιβλίο ηνοίχθη ο εστί της ζωής και εκρίθησαν
 οι νεκροί εκ των γεγραμμένων εν τοις βιβλίοις.

Τα βιβλία είναι οι συνειδήσεις των ανθρώπων. και  είναι  κλειστά γιατί 
καταπιέζουμε την συνείδηση, την φιμώνουμε.

 

Αλλά τότε υποχρεωτικά θα ανοίξουν και θα κρίνει τον καθένα η δική του

 συνείδηση, κατά τα έργα που έχει γραμμένα. Εξαιρούνται εκείνοι που 

θα έχουν γραφεί στο βιβλίο της ζωής , γιατί έχουν οι συνειδήσεις των 

καθαρισθεί με την μετάνοια και τα μυστήρια της εκκλησίας.


Και αυτός είναι ο κύριος σκοπός της παρούσης ζωής, να κατορθώσουμε να 
γραφτούμε στο άλλο βιβλίο ο εστί της ζωής και έτσι να μην έχουμε το άγχος
 ότι θα κρινόμαστε αυστηρά από την ίδια μας την συνείδηση σε όλη την 
αιωνιότητα.

Ο τσέλιγκας οι πονηροί και το πιστό σκυλί : παράδειγμα που μιλάει.

1.Τα νεογέννητα αρνάκια τη νύχτα τα φύλαγε στο κατώι  του σπιτιού του, 
και αυτός κοιμόταν στο επάνω πάτωμα .

2.ένα βράδυ γύρισε μεθυσμένος στο σπίτι και κοιμήθηκε βαριά. Τότε μερικοί
 πονηροί πλησίασαν να  κλέψουν τα αρνάκια. Το πιστό σκυλί χαλούσε τον
 κόσμο.

3.Αγουροξυπνημένος, κατέβηκε κάτω οι κλέφτες απομακρύνθηκαν και αυτός 
μη ακούγοντας τίποτε έβρισε χυδαία το σκυλί του το απείλησε (εάν το
 ξανά κάνεις θα σε σκοτώσω) και ξανακοιμήθηκε .

 Οι πονηροί ξαναγύρισαν, το σκυλί αγρίεψε πάλι, τον ξανά ξύπνησε, και
 αυτός έξω φρενών κατέβηκε πάλι με την καραμπίνα στο χέρι και μη ακούγοντας
 τίποτε  (οι κλέφτες είχαν πάλι απομακρυνθεί), σκότωσε το σκυλί του, και
 επιστρέφοντας στο κρεβάτι του, κοιμήθηκε ήσυχος τον ύπνο της 
απωλείας, γιατί το πρωί διαπίστωσε ότι τα αρνάκια του είχαν κάνει φτερά. 
                                      
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ.

Αυτά παθαίνουμε όταν φιμώνουμε την συνείδηση μας και οι πονηροί
 μας παίρνουν ότι πολυτιμότερο έχουμε.

Άλλοι την εκτελούμε  πώρωση = κόλαση.  Άλλοι την ζωογονούμε
  (μυστήρια, Αρετές, Άσκηση) και ολοκληρώνει τον προορισμό 
της: που είναι να κάνει τον άνθρωπο κατάλληλο  να χωρέσει στην
 βασιλεία του Χριστού .                                 


ΑΜΗΝ

Σάββατο, Φεβρουαρίου 25, 2012

OMIΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΥΡΙΝΗΣ - Μτθ.στ΄.14-21 του π. Νικ. Φαναριώτη - Εφημ. Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών



Τη αυτή ημέρα ανάμνησιν ποιούμεθα της από του Παραδείσου της

τρυφής εξορίας του  πρωτόπλαστου Αδάμ.

 

Εάν αυτό  Δηλ. την  εξορία των  προγόνων μας από τον Παράδεισο, την  θεωρούμε αιτία χαράς και ξεφαντώματος, τότε μοιάζουμε με τον σαλίγκαρο που όταν ψήνεται στα κάρβουνα τραγουδάει, τότε είμαστε  άξιοι της τύχης  μας  Ας  είναι.   Σήμερα η εκκλησία κάνει ανάμνηση νηστείας  και όχι τελευταίας αποκριάς!! η ιδιότυπη αυτή νηστεία, είναι εντολή προσωπική  του Θεού προς τον Αδάμ και είναι νηστεία προ της πτώσεως  των Πρωτόπλαστων. Και κατά τον Μ. Βασίλειον  το ου φάγεσθε νηστείας εστίν εντολή.                                                                                                                

Το περιστατικό έχει ως εξής:

Γεν Β,15.Και έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον,  ον έπλασε, και έθετα αυτόν εν τω Παραδείσω της τρυφής  εργάζεσθε αυτόν και φυλάσσειν.  16.Και ενετείλατο Κύριος ο Θεός τω Αδάμ λέγων από παντός ξύλου του εν τω παραδείσω βρώση φαγεί,  17.απο δε του ξύλου του γινώσκειν καλόν και πονηρόν, ου φάγεσθε απ΄αυτου΄, ή δ΄αν ημέρα φάγητε απ΄αυτούθανάτω αποθανείσθε. Γεν.Β15,16,17
Όλο το νόημα της Νηστείας της Τυροφάγου βρίσκεται στο κείμενο αυτό. Και όσα σημαντικά αναφέρονται έχουν το κύρος εντολής (ενετείλατο  Κύριος ο Θεός ). και έχει ιδιαίτερη σημασία για μας τους  χριστιανούς, γιατί η παράβασις συνεπάγεται θάνατον (θανάτω αποθανείσθε). Δυο πράγματα αναφέρονται : η εργασία και η φύλαξις . εργάζεσθε αυτόν και φυλασσειν.
1ον .
 η εργασία  ήταν και είναι ιερατική ο Παράδεισος  δεν είχε ανάγκη από κηπουρό, όπως και τα παρθένα δάση που δεν έχει πατήσει το πόδι του ο άνθρωπος, δεν έχουν  ανάγκη  από καλλιεργητές. ΠΡΔ. τα ενυδρεία και τα ψάρια γλείφτες.
2ον . 
 η Φύλαξη: Να τον φυλάξει από ποιόν;  ληστές δεν υπήρχαν ούτε κανείς να τον επιβουλεύεται, ούτε αυτός ο διάβολος δεν είχε κανένα δικαίωμα, γι΄ αυτό και χρησιμοποίησε την Εύα ,για να μπάσει την νάρκη και να τον ανατινάξει. 
Δηλ. το εργάζεσθε και φυλάσσειν ,  σήμαινε:  Να τον φυλάξεις από τον εαυτό σου, και για τον εαυτό σου. Ο Αδάμ είχε πάρει προσωπικά την εντολή. (και ενετείλατο Κύριος ο Θεός τω Αδάμ). ήτοι του έδωσε ασφαλιστικά μέτρα. Γράφει ο Σεβηριανός  : φυλάττειν από τίνος ;Ληστής ουκ ην ουδέ ο επιβουλεύων, αλλ΄ ίνα  φυλάξει αυτόν εαυτώ. Και αυτό ισχύει για κάθε επιχειρηματία που σκοπεύει να προσλάβει συνέταιρο.                                                                                    


Κύριος ο Θεός σαν καλός κηδεμόνας έκανε ότι θα έκανε ο φρόνιμος ιδιοκτήτης  για να φυλάξει την ηλεκτρική εγκατάσταση από νεαρούς  ενοίκους. Βάζει μια ασφάλεια. Οπότε στο πρώτο βραχυκύκλωμα θα γίνει σκοτάδι και όχι πυρκαγιά  και έτσι δεν θα καούν οι ένοικοι.  Η εντολή (ου φάγεσθε) ήταν ασφάλεια  και  όχι  τιμωρία  Δεν τους την είχε  στημένη  στη  γωνία.   Έτσι όταν οι πρωτόπλαστοι έκαψαν την ασφάλεια, ο κόσμος οδηγήθηκε στο σκοτάδι για να μην οδηγηθεί στην πυρκαγιά   δηλ. στην κόλαση που ήταν ήδη έτοιμη για τον διάβολο.  (το πυρ το εξώτερον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού) ΜΤΘ.ΚΕ.41

Αγαπητοί μου, εάν ο κόσμος εξακολουθεί να βυθίζεται ακόμα στο σκοτάδι, είναι γιατί το προπατορικό αμάρτημα είναι διαρκές και όχι στιγμιαίο .Και σήμερα ο άνθρωπος εξακολουθεί να καίει την ασφάλεια της νηστείας και μάλιστα χωρίς δικαιολογία. απόδειξις η σημερινή λευκή νηστεία της Τυρινής. 
ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΠΡΔ. Τι έκαμαν οι πρωτόπλαστοι; Έφαγαν ένα τρόφιμο που ήταν απαγορευμένο και δεν το είχαν ανάγκη και έκαψαν την ασφάλεια και βρέθηκαν στο σκοτάδι .
Τι κάνουμε εμείς σήμερα; Τρώμε ένα τρόφιμο απαγορευμένο, το κρέας, που δεν το έχουμε ανάγκη, (γιατί υπάρχει πλήθος άλλα τρόφιμα  που το υπερκαλύπτουν) και έτσι καίμε την ασφάλεια που λέγεται Λευκή νηστεία.
Εάν τώρα συμβεί πυρκαγιά, ατομική ή κοινωνική ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του.                         
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

 Υστερόγραφο : Tην ανάμνησιν ταύτην οι άγιοι Πατέρες ημών, προ της αγίας ,ενέταξαν Τεσσαρακοστής, ωσανεί αυτοίς  δεικνύοντες  πράγμασιν, όσον το της νηστείας φάρμακoν  τη  ανθρώπινη  φύσει   ωφέλιμον ,  και όσον πάλιν το από της  αδηφαγίας αισχρόν.                  

Σάββατο, Φεβρουαρίου 18, 2012

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ - ΜΑΤΘ.ΚΕ΄31-46. του π. Νικ. Φαναριώτη



του π. Νικ. Φαναριώτη - Εφημ. Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για την   Κυριακή  19-2-12 

«Δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην
υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου.»   Μτθ.κε34.

Όταν ο άνθρωπος πρόκειται να μεταναστεύσει σε άγνωστη χώρα, εθελοντικά η υποχρεωτικά, αν είναι νουνεχής, θα φροντίσει να μάθει τρία βασικά πράγματα:
1ον.πότε θα γίνει αυτό
2ον.πού θα πάει και
3ον.ποιους θα συναντήσει εκεί .
Kαι επειδή η κοινή μοίρα όλων μας είναι η μετανάστευση, και όχι μόνον των οικονομικών μεταναστών, θα πρέπει να αρχίσουμε (αν δεν αρχίσαμε ήδη) να σκεφτόμαστε σοβαρά πάνω σε αυτά τα ζητήματα.
Η παρούσα περικοπή δεν ελέχθη από τον Χριστόν για να μας πληροφορήσει ότι θα έλθει. Το ότι θα έλθει είναι γνωστόν από ολόκληρη την αγίαν Γραφήν μια μόνον περικοπή θα αναφέρουμε, την ώρα της Αναλήψεως :και ταύτα ειπών, βλεπόντων αυτών ,επήρθη και νεφέλη υπέλαβεν αυτόν από των οφθαλμών αυτών και ως ατενίζοντες ήσαν εις τον ουρανόν  πορευομένου αυτού, και ιδού άνδρες δυο  παρειστήκεισαν αυτοίς εν εσθήτι λευκή, οι και είπον άνδρες Γαλιλαίοι, τι εστή- κατε εμβλέποντες  εις τον ουρανόν; Ούτος ο  Ιησούς ο αναληφθείς αφ΄ημών εις τον ουρανόν, ούτως ελεύσεται, ον τρόπον εθεάσασθε αυτόν, πορευόμενον εις τον ουρανόν.ΠΡΞ.Α9. Άλλως τε το αναφέρει και το σύμβολον της πίστεως:   ((και πάλιν ερχόμενον  μετά  δόξης  κρίναι ζώντας και νεκρούς )).
Το πότε θα έλθει, η το πότε θα πάμε εμείς προς Αυτόν, κανείς δεν το ξέρει και είναι ευτύχημα  γιατί αν ήξερε κανείς πότε θα πεθάνει, θα είχε πεθάνει πριν πεθάνει.
Παράγει γάρ το σχήμα του κόσμου τούτου (των 5 διαστάσεων: (χώρου, χρόνου, βιολο- γικής ζωής). ΑΚορ.Ζ.3.Δηλ.οι ουρανοί ροιζηδόν παρελεύσονται, στοιχεία δε καυ- σούμενα λυθήσονται και η γη και τα εν αυτή  έργα κατακαήσεται Β.Πετ , Γ10.
Η κρίσις θα γίνει μέσα στο νέο σχήμα του κόσμου, όπως το είδε ο Ιωάννης στην αποκάλυψηΚΑ.1. Και είδον ουρανόν καινόν και γην καινήν ο γαρ πρώτος ουρανός και η πρώτη γη απήλθον, και η θάλασσα ουκ έστιν έτι.   Και με βάσιν αυτές τις περιγραφές και τα λόγια του Κυρίου, εμφανίζονται δύο βασικά προβλήματα.
1ον  .που θα χωρέσουν  τα τρισεκατομμύρια των  ανθρώπων και των  αγγέλων : και συναχθήσεται έμπροσθεν έμπροσθεν αυτού πάντα τα  έθνη. Το ερώτημα είναι αβάσιμον.  Δεν τίθεται ζήτημα χωρητικότητας διότι η κρισις θα γίνει στο  νέο  σχήμα του κόσμου όπου  θα απουσιάζει ο περιορισμός των 5 διαστάσεων.
2ον   αφορά τα  κριτήρια με τα οποία θα χωρίσει ο υιός του ανθρώπου  το τεράστιο αυτό  πλήθος.  Ο κόσμος του Θεού (το σύμπαν)  δημιουργήθηκε για να υπηρετήσει την βασιλεία.  (Την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου  Μτθ.ΚΕ34).  Η Εδέμ ήταν το πρώτο (πιλοτικό) βήμα σ ΄αυτήν την  κατεύθυνσιν.       Ο διάβολος μέσα στην κακία του, κατάφερε να εκτρέψει τον άνθρωπο από την σωστή κατεύθυνσινόχι όμως και από τον τελικό προορισμό .

Έτσι η νέα πορεία μέσα από την κοιλάδα των δακρύων, πού μας έριξε ο διάβολος , Είχε ως σκοπό να πετύχει σε βάθος χρόνου την τελική εξαφάνιση του ανθρωπίνου γένους μέσα στην πορεία του στη χώρα και τη σκιά του θανάτου, όπως το αναφέρει και ο προφήτης  ΗΣΑΪΑΣ.Αλλά ο Θεός εν τη αγάπη του θυσίασε  τον Υιόν του, και κατώρθωσε να μετατρέψει την θανατερή αυτή πορεία ,σε παρακαμπτήριο , για τον τελικό σκοπό που είναι  η Βασιλεία  των ουρανών.
Υπάρχουν μέσα στο κείμενο δυο κρίσιμα σημεία, που μας θωρακίζουν απέναντι σε κάθε απόπειρα νέας παγίδας του Πονηρού  που πολλοί τα αγνοούμε και διακινδυνεύουμε το αιώνιο μέλλον μας: 
Α΄ κληρονομήσατε την ητοιμασμένην βασιλείαν από καταβολής κόσμου.  (Κληρονομία που αποκτάει ο άνθρωπος δια της μεταγγίσεως του αίματος του Χριστού κατά την θείαν κοινωνίαν).
Β΄ επείνασα και εδώκατε μοι φαγείν εδίψησα και εποτίσατε με. (Τα καλά έργα).
Το  Α΄ είναι το εισιτήριο για την είσοδο στην Βασιλεία.
Το  Β΄ είναι οι αποσκευές για το ταξίδι  προς την Βασιλεία.
Πολλοί αυτές τις ημέρες τονίζουμε το δεύτερο τα καλά έργα και αποσιωπούμε το πρώτο τηνκληρονομία που είναι εξ αίματος. Είναι σαν να ζεύουμε το άλογο πίσω από το αμάξι. Τα καλά έργα δεν μπορούν (μόνα τους) να  μας  σώσουν: (φιλανθρωπίες, δικαιοσύνες, ιεραποστολές, εικόνες, ανέγερση ναών…).
Εξ έργων και λόγων και εννοίας, δίκαιος εις , εκ πίστεως και χάριτος και μετανοίας δίκαιοι πολλοί. Μάρκος ο ασκητής χρειάζεται συγγένεια εξ αίματος :  ο Χριστός δεν είναι εργοδότης ,  είναι Ζωοδότης .

ΠΡΔΤ.1ον   Παραβολή του ασώτου όχι  μίσθιος (δεν τον άφησε ο  Πατέρας να  πει το:ποιησον με ως ένα των μισθίων σουΜΤΘ19
2ον  Δεν πληρώνει σαν εργοδότης, (ΜΤΘ Κ10.και ελθόντες οι περί την ενδέκατη ώραν,5 το απόγευμα ,έλαβαν ανά  δηνάριον ελθόντες δε οι πρώτοι, (που έπιασαν δουλειά από πολύ πρωί, ενόμισαν ότι πλείονα λήψονται, και έλαβαν και αυτοί ανά δηνάριον το συμφωνημένο μεροκάματο) δηλ τον Παράδεισο. (λαβόντες δε εγόγγυζον κατά του  οικοδεσπότου). Παραβολή των εργατώντου αμπελώνος .

Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΕΙΤΑΙ.

Δεν αγοράζεται με τα καλά έργα. Δηλαδή να μην κάνουμε καλά έργα; Είμαστε νεκροί. Από τους εξ αίματος συγγενείς του ο Χριστός περιμένει να κάνουν καλά έργα  σαν φυσική συνέπεια . Η νεραντζιά που έγινε πορτοκαλιά είναι φυσικό να κάνει πορτοκάλια . αμαρτίας αποχή, φύσεως εστί έργον, ου βασιλείας αντάλλαγμα. Μάρκος ο ασκητής.                                                                                                                                    

Και τα δυο χρειάζονται, αλλά πρώτα το άλογο και μετά η άμαξα. Πρώτα το εισιτήριο και μετά οιαποσκευές.   Πρδ. Με εισιτήριο, ακόμα και χωρίς αποσκευές μπορείς να ταξιδέψεις  σε ένα πλοίο της γραμμής . Δεν  μπορείς όμως να ταξιδέψεις  με αποσκευές  και χωρίς εισιτήριο.
Όταν έτσι πολιτευόμαστε, θα βρεθούμε  στους ευλογημένους του Πατρός και θα κληρονομήσουμε την ετοιμασμένη βασιλεία από καταβολής Κόσμου.

ΑΜΗΝ

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...