OMIΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΥΡΙΝΗΣ - Μτθ.στ΄.14-21 του π. Νικ. Φαναριώτη - Εφημ. Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών

Τη αυτή ημέρα ανάμνησιν ποιούμεθα της από του Παραδείσου της

τρυφής εξορίας του  πρωτόπλαστου Αδάμ.

 

Εάν αυτό  Δηλ. την  εξορία των  προγόνων μας από τον Παράδεισο, την  θεωρούμε αιτία χαράς και ξεφαντώματος, τότε μοιάζουμε με τον σαλίγκαρο που όταν ψήνεται στα κάρβουνα τραγουδάει, τότε είμαστε  άξιοι της τύχης  μας  Ας  είναι.   Σήμερα η εκκλησία κάνει ανάμνηση νηστείας  και όχι τελευταίας αποκριάς!! η ιδιότυπη αυτή νηστεία, είναι εντολή προσωπική  του Θεού προς τον Αδάμ και είναι νηστεία προ της πτώσεως  των Πρωτόπλαστων. Και κατά τον Μ. Βασίλειον  το ου φάγεσθε νηστείας εστίν εντολή.                                                                                                                

Το περιστατικό έχει ως εξής:

Γεν Β,15.Και έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον,  ον έπλασε, και έθετα αυτόν εν τω Παραδείσω της τρυφής  εργάζεσθε αυτόν και φυλάσσειν.  16.Και ενετείλατο Κύριος ο Θεός τω Αδάμ λέγων από παντός ξύλου του εν τω παραδείσω βρώση φαγεί,  17.απο δε του ξύλου του γινώσκειν καλόν και πονηρόν, ου φάγεσθε απ΄αυτου΄, ή δ΄αν ημέρα φάγητε απ΄αυτού, θανάτω αποθανείσθε. Γεν.Β15,16,17

Όλο το νόημα της Νηστείας της Τυροφάγου βρίσκεται στο κείμενο αυτό. Και όσα σημαντικά αναφέρονται έχουν το κύρος εντολής (ενετείλατο  Κύριος ο Θεός ). και έχει ιδιαίτερη σημασία για μας τους  χριστιανούς, γιατί η παράβασις συνεπάγεται θάνατον (θανάτω αποθανείσθε). Δυο πράγματα αναφέρονται : η εργασία και η φύλαξις . εργάζεσθε αυτόν και φυλασσειν.

1^ον .

 η εργασία  ήταν και είναι ιερατική ο Παράδεισος  δεν είχε ανάγκη από κηπουρό, όπως και τα παρθένα δάση που δεν έχει πατήσει το πόδι του ο άνθρωπος, δεν έχουν  ανάγκη  από καλλιεργητές. ΠΡΔ. τα ενυδρεία και τα ψάρια γλείφτες.

2^ον . 

 η Φύλαξη: Να τον φυλάξει από ποιόν;  ληστές δεν υπήρχαν ούτε κανείς να τον επιβουλεύεται, ούτε αυτός ο διάβολος δεν είχε κανένα δικαίωμα, γι΄ αυτό και χρησιμοποίησε την Εύα ,για να μπάσει την νάρκη και να τον ανατινάξει. 

Δηλ. το εργάζεσθε και φυλάσσειν ,  σήμαινε:  Να τον φυλάξεις από τον εαυτό σου, και για τον εαυτό σου. Ο Αδάμ είχε πάρει προσωπικά την εντολή. (και ενετείλατο Κύριος ο Θεός τω Αδάμ). ήτοι του έδωσε ασφαλιστικά μέτρα. Γράφει ο Σεβηριανός  : φυλάττειν από τίνος ;Ληστής ουκ ην ουδέ ο επιβουλεύων, αλλ΄ ίνα  φυλάξει αυτόν εαυτώ. Και αυτό ισχύει για κάθε επιχειρηματία που σκοπεύει να προσλάβει συνέταιρο.                                                                                    

Κύριος ο Θεός σαν καλός κηδεμόνας έκανε ότι θα έκανε ο φρόνιμος ιδιοκτήτης  για να φυλάξει την ηλεκτρική εγκατάσταση από νεαρούς  ενοίκους. Βάζει μια ασφάλεια. Οπότε στο πρώτο βραχυκύκλωμα θα γίνει σκοτάδι και όχι πυρκαγιά  και έτσι δεν θα καούν οι ένοικοι.  Η εντολή (ου φάγεσθε) ήταν ασφάλεια  και  όχι  τιμωρία.   Δεν τους την είχε  στημένη  στη  γωνία.   Έτσι όταν οι πρωτόπλαστοι έκαψαν την ασφάλεια, ο κόσμος οδηγήθηκε στο σκοτάδι για να μην οδηγηθεί στην πυρκαγιά   δηλ. στην κόλαση που ήταν ήδη έτοιμη για τον διάβολο.  (το πυρ το εξώτερον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού) ΜΤΘ.ΚΕ.41

Αγαπητοί μου, εάν ο κόσμος εξακολουθεί να βυθίζεται ακόμα στο σκοτάδι, είναι γιατί το προπατορικό αμάρτημα είναι διαρκές και όχι στιγμιαίο .Και σήμερα ο άνθρωπος εξακολουθεί να καίει την ασφάλεια της νηστείας και μάλιστα χωρίς δικαιολογία. απόδειξις η σημερινή λευκή νηστεία της Τυρινής. 

ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΠΡΔ. Τι έκαμαν οι πρωτόπλαστοι; Έφαγαν ένα τρόφιμο που ήταν απαγορευμένο και δεν το είχαν ανάγκη και έκαψαν την ασφάλεια και βρέθηκαν στο σκοτάδι .

Τι κάνουμε εμείς σήμερα; Τρώμε ένα τρόφιμο απαγορευμένο, το κρέας, που δεν το έχουμε ανάγκη, (γιατί υπάρχει πλήθος άλλα τρόφιμα  που το υπερκαλύπτουν) και έτσι καίμε την ασφάλεια που λέγεται Λευκή νηστεία.

Εάν τώρα συμβεί πυρκαγιά, ατομική ή κοινωνική ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του.                         

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

 Υστερόγραφο : Tην ανάμνησιν ταύτην οι άγιοι Πατέρες ημών, προ της αγίας ,ενέταξαν Τεσσαρακοστής, ωσανεί αυτοίς  δεικνύοντες  πράγμασιν, όσον το της νηστείας φάρμακoν  τη  ανθρώπινη  φύσει   ωφέλιμον ,  και όσον πάλιν το από της  αδηφαγίας αισχρόν.                  

πηγή