ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΠΑΥΛΙΝΑ...

 ...η "αναρχία"  τους  τελειώνει, εκεί  που  ξεκινάει  η "αναρχία"  του  διπλανού  τους... 

Και  εμείς  έχουμε  μάνα...Και  εμάς  μας  αγαπάει  η  μάνα  μας...Και  για  εμάς  είναι  περήφανη  η  μάνα  μας...Μάνα  δεν  είναι  μόνο   η  Παυλίνα...Τα  θύματα  της  τρομοκρατίας  είχαν και  εκείνα  μάνα...Δεν προήλθαν  από παρθενογένεση!  Θα  τρίζουν  τα  κόκαλά   τους ακούγοντας  όλες  αυτές  τις  ευαίσθητες  φωνές  που  έπεσαν  να  φάνε  τους  αστυνομικούς  που  συνέλαβαν  τα  "παιδιά",  ρίχνοντας  και  μερικές  ανάποδες...Ξέχασε  το  υπουργείο  προ-πο  να  τους  δώσει τους  αστυνομικούς να  διαβάσουν  savoir  vivr  πριν  προβούν  στη  σύλληψη  του  "παιδιού"  της  κυρίας  Παυλίνας...Να  διαβάσουν  τα  "όργανα"  λίγο  Ζαμπούνη  πριν  πάνε  για  το  μεροκάματο  των  40  Ευρώ  που  τους  παρέχει  το  κράτος  και  να  έχουν  να  αντιμετωπίσουν  και  τον  κάθε  τυχάρπαστο..

Έχουν  και  οι  αστυνομικοί  μάνα,  κυρία  Παυλίνα...Που  είχαν   την  ατυχία  να  μη  μεγαλώσουν  στα  πούπουλα  σαν  εσάς  κυρία  Παυλίνα...Που  έχουν  την  ατυχία  να  μη  μπορούν  να  έχουν  τα  παιδιά  τους  να  κάθονται  και να  τους  τα  δίνουν  όλα...Πρέπει  να  δουλέψουν  τα  παιδιά  τους  για  να  ζήσουν  και  αυτά  και  οι  οικογένειές  τους. 
Δεν  είναι  υποχρεωμένοι  οι  αστυνομικοί  να  παίζουν  τη  ζωή  τους  κορώνα-γράμματα  επειδή  μερικά  κακομαθημένα  από  κάτι  γονείς  σαν  εσάς,  δεν έχουν  μάθει  να  σέβονται  τους  συνανθρώπους  τους.
Δεν  τα  μάθατε  ότι  η "αναρχία"  τους  τελειώνει, εκεί  που  ξεκινάει  η "αναρχία"  του  διπλανού  τους...  
                                                                                                                                                         
                                                                                                                                                    πηγή ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ

π.Ανδρέας Κονάνος"Ψυχική γαλήνη σε καιρούς ταραχής"

π Ανδρέας Κονάνος-Ψυχική γαλήνη σε καιρούς ταραχής

Ομιλία πατρός Ανδρέα Κονάνου στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού 

της Θεοτόκου Ρόδου Πέμπτη, 10 Ιανουαρίου 2013 

Θέμα : "Ψυχική γαλήνη σε καιρούς ταραχής"

πηγή

Αρχιμανδρίτης Άγγελος Ανθόπουλος, Εσχατολογία και Τρομοκρατία.

Ομιλία του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Αγγέλου Ανθοπούλου, εφημερίου του Ιερού Ναού του Αγίου Αρτεμίου Παγκρατίου, στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού της Αγίας Τριάδος Βύρωνος στα πλαίσια λειτουργίας του Αντιαιρετικού Σεμιναρίου της Ιεράς Μητροπόλεώς Καισαριανής. (Τρίτη 5-2-2013)

πηγή

ΤΟ ΑΓΚΑΘΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ

Μια φορά κάποιος ζήτησε από το Θεό ένα λουλούδι και μια πεταλούδα.

Ο Θεός όμως αντί γι’ αυτά του έδωσε ένα κάκτο και μια κάμπια. Αυτό στενοχώρησε τον άνθρωπο. Δεν μπορούσε να καταλάβει, γιατί δεν πήρε αυτό που ζήτησε.

Είπε μέσα του, λοιπόν: «Ο Θεός έχει να νοιαστεί για τόσους ανθρώπους.». Και αποφάσισε να μην ζητήσει εξηγήσεις. 

Μετά από λίγο καιρό πήγε να κοιτάξει αυτά που του είχαν δοθεί και τα είχε ξεχάσει. Προς έκπληξή του, απ’ τον αγκαθωτό και άσχημο κάκτο, είχε φυτρώσει ένα όμορφο λουλούδι. Και η άσχημη κάμπια είχε μεταμορφωθεί σε μια υπέροχη πεταλούδα.

Ο Θεός τα κάνει πάντα όλα σωστά!

Ο τρόπος που ενεργεί είναι πάντα ο καλύτερος, ακόμα κι αν μας φαίνεται λανθασμένος. Αν ζήτησες από το Θεό κάτι και πήρες κάτι διαφορετικό, δείξε Του εμπιστοσύνη. Μπορείς να είσαι σίγουρος πως Αυτός θα σου δίνει, πάντα αυτό που χρειάζεσαι την κατάλληλη στιγμή.

Αυτό που θέλεις..δεν είναι πάντα κι αυτό που χρειάζεσαι!

Το ΑΓΚΑΘΙ του σήμερα..Είναι το ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ!

Ο Θεός σου δίνει πάντα ό, τι σου χρειάζεται. 
πηγή

Τα πολλά λόγια αναχαιτίζουν τις πράξεις...

Σε μια περιοχή της Μακεδονίας, επί τουρκοκρατίας ο Μπέης έβγαλε ένα φιρμάνι και πήρε κάποια αυστηρά μέτρα.

«Πάνε δες το κλίμα που επικρατεί στον λαό και έλα πές μου» διέταξε έναν δικό του.

Έφυγε ο άνθρωπος του μπέη και γύρισε μετά από λίγες ημέρες.

«Τι λένε για τα νέα μέτρα;» τον ρώτησε ο μπέης.

«Φωνάζουν και βρίζουν. Λένε θα σου κάνουν το ένα, θα σου κάνουν το άλλο...»

«Ωραία... » είπε ο μπέης ανακουφισμένος.

Μετά από λίγους μήνες βγάζει νέο φιρμάνι με ακόμη αυστηρότερα μέτρα και στέλνει τον άνθρωπό του για να δει τις αντιδράσεις του λαού.

Μόλις αυτός γύρισε τον ρωτάει πάλι με αγωνία ο μπέης «τι είδες;».

«Ένα περίεργο πράγμα... Ενώ είναι αυστηρότερα από τα προηγούμενα μέτρα, πλέον δεν μιλάει κανείς...»

Πετάχτηκε πάνω έντρομος ο μπέης και δίνει διαταγή «γρήγορα να πάρουμε τα μέτρα πίσω - είναι έτοιμοι να ξεσηκωθούν!»

Τα πολλά λόγια αναχαιτίζουν τις πράξεις...

πηγή

Συντήρηση και παράδοση

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Στην, με την ευκαιρία της εορτής του Μεγάλου Φωτίου, συνάντηση εκπροσώπων της ποιμαινούσης Εκκλησίας και των Θεολογικών Σχολών των Πανεπιστημίων 
Αθηνών και Θεσσαλονίκης το ενδιαφέρον περιορίστηκε στη συζήτηση που ακολούθησε την ομιλία της καθηγήτριας του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ, κυρίας Δέσπως Λιάλιου, αντιπρυτάνεως του ιδίου Πανεπιστημίου. Μετά από κάποιες ερωτήσεις και απόψεις που διατυπώθηκαν ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος έθεσε στην ομιλήτρια το ερώτημα:

- Κυρία Λιάλιου, επειδή είμαι περισσότερο φιλόλογος και λιγότερο θεολόγος θα μπορούσατε να μας πείτε τι σημαίνουν για εσάς οι όροι συντήρηση και παράδοση, που στις ημέρες μας συζητούνται πολύ;

Η καθηγήτρια δεν απάντησε επί της ουσίας του ερωτήματος. Εκείνο που της ήρθε στο μυαλό να πει ήταν ότι οι συντηρητικοί στην Εκκλησία είναι αιρετικοί! Και δικαιολογώντας την άποψή της υποστήριξε ότι αυτοί μένουν στο γράμμα των Ιερών Κανόνων…Κάποια στιγμή αντελήφθη ότι εκινείτο στο κενό και πως μιλούσε πρόχειρα και περίπου μονολόγησε ότι το ζήτημα δεν είναι σχετικό με την Εκκλησία. Να σημειωθεί πως νωρίτερα η ίδια καθηγήτρια είχε τονίσει ότι σήμερα περισσότερο από τα θεολογικά ζητήματα την ενδιαφέρουν τι προσφέρει η Εκκλησία στα συσσίτια….

Ο κοσμήτορας της Θεολογικής σχολής του Πανεπιστημίου των Αθηνών κ. Μάριος Μπέγζος αισθάνθηκε την ανάγκη να επανακάμψει και να δικαιολογήσει κάπως την κατάσταση, όχι απαντώντας στον Αρχιεπίσκοπο, αλλά θέτοντας του εκείνος άλλο ερώτημα! Το θέατρο του παραλόγου δηλαδή. Συγκεκριμένα τον ερώτησε:

- Μακαριώτατε, εύκολα μιλάμε για ανανέωση και για το ότι η Εκκλησία δεν βοηθιέται από τις Θεολογικές Σχολές. Και σας ερωτώ: Στα προβλήματα που έχετε με την ενδυμασία των κληρικών, με τον γάμο των χήρων κληρικών, και με την εισαγωγή της νεοελληνικής στη λειτουργική γλώσσα της Εκκλησίας, ως θεολόγοι σας εμποδίζουμε ή σας βοηθάμε να προχωρήσετε στην ανανέωση;

Ο Αρχιεπίσκοπος έδωσε σωστές απαντήσεις, αφού δικαιολόγησε τις παλαιότερες απόψεις του, όταν ήταν Μητροπολίτης Θηβών και έκανε σκληρότατη κριτική στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, ότι όσα έλεγε τότε τα έλεγε γιατί "ήταν έξω από τον χορό"… Συγκεκριμένα σημείωσε ότι είναι κατά της κατάργησης του ράσου και ότι δεν μπορεί μεμονωμένα ένας κληρικός (Μητροπολίτης ή ιερέας) να παίρνει πρωτοβουλία και να προχωρεί μόνος του και χωρίς συζήτηση και γενικότερο προβληματισμό στην εισαγωγή της νεοελληνικής στην λειτουργική γλώσσα της Εκκλησίας. Επίσης τόνισε ότι δεν μπορεί κάποιος μεμονωμένα να αλλάζει τον τρόπο της αγιογράφησης των ναών. Ακόμη υπογράμμισε ότι οι Θεολογικές Σχολές δεν εμπνέουν στους φοιτητές και τις φοιτήτριες τους τον σεβασμό προς την Εκκλησία και την επικοινωνία με τους κατά τόπους Επισκόπους και διερωτήθηκε πώς είναι δυνατόν να διδάσκουν οι θεολόγοι στα σχολεία αυτονομημένοι και μην έχοντες οποιαδήποτε σχέση με τον οικείο Μητροπολίτη. Με την ευκαιρία απάντησε και στο ζήτημα της αλλαγής του συστήματος εκλογής των Μητροπολιτών και σημείωσε πως και ο ίδιος, ως Μητροπολίτης Θηβών, το είχε ζητήσει, όμως τώρα, ως Αρχιεπίσκοπος, διαπιστώνει ότι δεν είναι εύκολο, γιατί χρειάζεται αλλαγή του Καταστατικού Χάρτη και αν ζητηθεί από την Πολιτεία να αλλάξει το συγκεκριμένο άρθρο, τότε αυτό μπορεί να γίνει αφορμή και άλλων αλλαγών, που θα είναι προς ζημία της Εκκλησίας.

Ο Αρχιεπίσκοπος έθεσε ένα ερώτημα για το τι είναι συντήρηση και τι παράδοση, και δεν πήρε απάντηση. Αυτό το ερώτημα το έθεσε λόγω και της άποψης που διατυπώθηκε, ότι ο Μέγας Φώτιος εισήγαγε πολλές καινοτομίες στην εκκλησιαστική ζωή, και ότι από τότε αυτές έχουν παγιωθεί και δεν εξελίσσονται.

Η συντήρηση είναι μια κοσμική έννοια, που κακώς έχει εισαχθεί στην Εκκλησία. Το Λεξικό του Πάπυρου αναφέρει ότι συντηρητικός είναι " ο οπαδός της συντήρησης των παραδεδομένων κοινωνικώς και πολιτικώς αξιών ". Επίσης "συντηρητικά" είναι κατά τη Νομική Επιστήμη " τα μέτρα που λαμβάνονται προς διασφάλιση ή συντήρηση εννόμων δικαιωμάτων". Το ίδιο Λεξικό αναφέρει ότι "συντηρητισμός" είναι " η από συστήματος εμμονή εις τα παραδεδομένα". Αυτά στον κόσμο είναι φυσιολογικά, επειδή αυτός βρίσκεται σε μια συνεχή κίνηση, αλλά κάθε αναλαμβανόμενη κοινωνική, οικονομική ή πολιτική πρωτοβουλία, έννομη ή πραξικοπηματική, δεν σημαίνει ότι είναι και θετική για την κοινωνία και επί του πεδίου αυτού διακρίνονται οι "συντηρητικοί" από τους "προοδευτικούς". Σημειώνεται πως και αυτές οι έννοιες είναι σχετικές και στην εξέλιξη του χρόνου μπορεί οι συντηρητικοί να αποδειχθούν προοδευτικοί και το αντίστροφο. Ο 20ός αιώνας είναι γεμάτος από "προοδευτικά ιδεολογικά ρεύματα" ( κομμουνισμός, ναζισμός, φασισμός, υπερρεαλισμός, μηδενισμός) που οδήγησαν σε εκατομμύρια θυμάτων και σε παρακμή του πολιτισμού της Δύσης.

Η Εκκλησία έχει μόνο την Ιερά Παράδοση και κινείται με σωφροσύνη και με περίσκεψη, για να διατηρήσει την ενότητα Της και όχι στους ιλιγγιώδεις ρυθμούς των κοσμικών. Έχει ως σύνθημα Της το του Αποστόλου Παύλου προς τον μαθητή Του Τιμόθεο: " Συ δε μένε εν οις έμαθες και επιστώθης". Αλλά και ο Μέγας Φώτιος στην επιστολή του προς τον Βούλγαρο ηγεμόνα του γράφει έτσι, που δείχνει πως μπορεί να προχώρησε σε ορισμένες πρωτοβουλίες, που ήσαν όμως μέσα στο πλαίσιο των όσων είχε παραλάβει. Αφού του συνιστά να βάλει πάνω στην ορθή του πίστη αγαθές πράξεις και σεμνότητα βίου του σημειώνει: " Έτσι παραγγέλλει ο Χριστός, ο κοινός δεσπότης …έτσι συμβουλεύει ο Παύλος, ο μέγας διδάσκαλος της Εκκλησίας, έτσι ο Πέτρος ο κορυφαίος των Αποστόλων,…έτσι ο θείος χορός των λοιπών Αποστόλων έδωσε μαθήματα στην οικουμένη, έτσι παρέλαβαν οι πατέρες μας, έτσι παρέδωσαν σε εμάς τους διαδόχους τους…". Η Εκκλησία έχει την Παράδοση της, σ' αυτήν πρέπει να στηρίζεται και με αυτή να προχωρεί και δεν πρέπει να έχει "προοδευτικούς", συντηρητικούς", "νεωτερικούς", "μετανεωτερικούς", "οικουμενιστές" ή οποιοδήποτε άλλο επιθετικό χαρακτηριστικό. Η Παράδοση είναι βάση και εμπειρία 2000 ετών, που όποιος την αγνοεί προτεσταντίζει. -
πηγή

Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ (+1833) προφητειες.

) Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ (+1833) 
«Θα υπάρξει μια μέρα ένας Τσάρος που θα με δοξάσει (ο Τσάρος Νικόλαος Β΄ δόξασε τον Αγ. Σεραφείμ το 1903), μετά θα υπάρξει μια τεράστια αναταραχή στην Ρωσία, πολύ αίμα θα ρεύσει γιατί θα επαναστατήσουν ενάντια στον Τσάρο και την Μοναρχία, αλλά ο Θεός θα εξυμνήσει (αγιάσει) τον Τσάρο.

Περισσότερο από μισός αιώνας θα περάσει... 
Τότε οι αμαρτωλοί θα υπερηφανευτούν. Αυτό θα συμβεί χωρίς ντροπή: ο Κύριος, βλέποντας την αμετανόητη κακία στην καρδιά τους, θα επιτρέψει τα έργα τους για ολίγο καιρό. Αλλά οι αμαρτίες τους θα επιστρέψουν πάνω στα κεφάλια τους, και η ανηθικότητά των ολέθριων δολοπλοκιών τους θα πέσει πάνω τους. Η Ρώσικη γη θα γίνει κόκκινη από τα ποτάμια του αίματος.

Πριν την γέννηση του Αντιχρίστου θα υπάρξει ένας μεγάλος, παρατεταμένος πόλεμος και μια τρομερή επανάσταση στην Ρωσία, πέρα από κάθε ανθρώπινη φαντασία, και η αιματοχυσία θα είναι ανυπολόγιστη: 
Οι επαναστάσεις των Ryazan, των Pugachev και η Γαλλική επανάσταση δεν θα είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό που θα γίνει στην Ρωσία. 
Πολλοί άνθρωποι που είναι πιστοί στην πατρίδα τους θα χαθούν, οι περιουσίες τής εκκλησίας και των μοναστηριών θα ληστευθούν. Οι εκκλησίες του Κυρίου θα βεβηλωθούν. Οι καλοί άνθρωποι θα ληστευθούν και θα θανατωθούν, ποτάμια Ρωσικού αίματος θα ρεύσουν .Αλλά ο Κύριος θα λυπηθεί την Ρωσία και θα την φέρει από τον δρόμο της μεγάλης θλίψης στην δόξα.»

«Ο Κύριος μου αποκάλυψε, σε μένα τον δύστυχο Σεραφείμ, ότι θα υπάρξουν μεγάλες θλίψεις στην Ρωσική γη, και η Ορθόδοξη πίστη θα ποδοπατηθεί, και οι Ιεράρχες της Εκκλησίας του Θεού και ο κλήρος θα παρεκκλίνουν από την αγνότητα της Ορθοδοξίας. 
Και γι΄ αυτό, ο Κύριος θα τους τιμωρήσει αυστηρά. 
Εγώ, ο δυστυχής Σεραφείμ, εκλιπάρησα τον Κύριο για τρεις μέρες και τρεις νύχτες, καλύτερα ας μου στερήσει την Βασιλεία των Ουρανών, αλλά ας τους λυπηθεί. 
Αλλά ο Κύριος απεκρίθη: 
«Δεν θα δείξω κανένα έλεος σε αυτούς, γιατί διδάσκουν διδασκαλίες ανθρώπων και γιατί η γλώσσα τους με τιμάει αλλά η καρδιά τους είναι πολύ μακριά από Εμένα.»

«Ο Κύριος πρόσταξε ότι εγώ, ο φτωχός Σεραφείμ, πρόκειται να ζήσω πολύ περισσότερο από 100 χρόνια (κοιμήθηκε για πρώτη φορά στην ηλικία των 73 ετών, το 1833). 
Μέχρι την εποχή εκείνη οι Ρώσοι Ιεράρχες θα γίνουν τόσο ασεβείς που δεν θα πιστεύουν πλέον ούτε στο πιο σπουδαίο δόγμα της Χριστιανικής Πίστης την Ανάσταση του Χριστού και στην Ανάσταση των νεκρών. Γι' αυτό θα είναι επιθυμία του Κύριου καί Θεού να με πάρει για λίγο από την ζωή, και τότε, για την εγκαθίδρυση της πίστης στην Ανάσταση, να με Αναστήσει, και η Ανάστασή μου θα είναι σαν την Ανάσταση των επτά νέων στην σπηλιά του Okhlon. 
Μετά την Ανάστασή μου θα μεταβώ από το Σαρώφ στο Diveyevo, όπου θα διδάξω Παγκόσμια Μετάνοια. 
Σε αυτό το σπουδαίο θαύμα οι άνθρωποι θα μαζευτούν στο Diveyevo από όλη την γη, και εκεί, κηρύττοντας την μετάνοια, θα αποκαλύψω τέσσερα λείψανα. 
Τότε το Diveyevo θα είναι ένα παγκόσμιο Θαύμα, από όπου ο Κύριος θα στείλει το Φως της Σωτηρίας όχι μόνο στην Ρωσία, αλλά σε όλο τον κόσμο, στις μέρες του Αντιχρίστου. Θα αποκαλύψω τέσσερα λείψανα, και εγώ θα ξαπλώσω ανάμεσά τους ως το πέμπτο. Αλλά τότε θα έλθει το τέλος των πάντων»

«Νομίζω ότι η 8η χιλιετία θα περάσει. Νομίζω, ότι θα περάσει... 
Τα πάντα θα παρέλθουν και θα έλθει το τέλος. Και τα μοναστήρια θα καταστραφούν, αλλά η αναίμακτη θυσία του φτωχού Σεραφείμ στο Diveyevo θα γιορταστεί μέχρι την μέρα του ερχομού του Κυρίου.

«Η Κωνσταντινούπολη και η Ιερουσαλήμ θα κατοικηθούν από τις δυνάμεις της Ρωσίας και των άλλων. 
Από την διάσπαση της Τουρκίας, το περισσότερο κομμάτι θα πάει στην Ρωσία, και η Ρωσία με τις ενωμένες δυνάμεις από πολλά άλλα Κράτη θα πάρουν την Βιέννη, και περίπου 7 εκατομμύρια Βιεννέζοι θα παραμείνουν κάτω από τον οίκο των Αψβούργων και εκεί η επικράτεια της Αυστριακής αυτοκρατορίας θα οικοδομηθεί. 
Στην Γαλλία για την αγάπη της προς την Μητέρα του Κυρίου, την γλυκιά Παναγία, θα θυσιαστούν 17 εκατομμύρια Γάλλοι μαζί με την πρωτεύουσά της, στην πόλη Rheims, ενώ το Παρίσι θα καταστραφεί ολοσχερώς. 
Όταν η Ρωσική Αυτοκρατορία θα λάβει 170 εκατομμύρια ως δωρεά, θα πρέπει να περιμένουμε την εμφάνιση του Αντιχρίστου:

1) Ο Αντίχριστος θα γεννηθεί στην Ρωσία μεταξύ της Αγ. Πετρούπολης και της Μόσχας, σε μια μεγάλη πόλη που θα δημιουργηθεί μετά την ένωση όλων των Σλαβικών φυλών με την Ρωσία. Θα είναι η δεύτερη πρωτεύουσα του Ρωσικού Βασιλείου και θα ονομάζεται «Μόσχα- Πετρούπολη» (Moscow-Petrograd) ή «η Πόλη του Τέλους», όνομα που θα δοθεί σε αυτήν από τον ίδιο τον Κύριο τον Θεό, το Άγιο Πνεύμα, που βλέπει τα πάντα από μακριά.

2) Πριν την γέννηση του Αντιχρίστου, θα πρέπει να έχει συσταθεί μία 8η Οικουμενική Σύνοδος για όλες τις εκκλησίες υπό μία Κεφαλή, τον Χριστό, και υπό το Πέπλο της Προστασίας της Μητέρας του Κυρίου (σύμφωνα με τον Άγιο Νείλο τον Μυροβλήτη: 
«μία τελευταία και όγδοη Οικουμενική Σύνοδος θα γίνει για να πραγματευτεί τις διαφορές με τις Αιρέσεις και να ξεχωρίσει το σιτάρι από το άχυρο). 
Ο σκοπός της θα είναι να ενώσει και να επανενώσει όλες τις Αγίες Εκκλησίες του Χριστού κατά μιάς, αυξανόμενης αντιχριστιανικής τάσης. Και κάτω υπό μία μόνο Κεφαλή, τον Χριστό τον Σωτήρα, και κάτω από ένα μόνο Πέπλο Προστασίας, αυτό της Παναγίας Μητέρας Του, και να δώσει ένα ύστατο ανάθεμα κατά όλου του Τεκτονισμού και όλων των παρακλαδιών του (ανεξαρτήτως του ονόματος με τα οποία εμφανίζονται), οι ηγέτες του οποίου, έχουν έναν κοινό σκοπό: 
"Με την πρόφαση-δικαιολογία μιας ολοκληρωτικής παγκόσμιας πολιτικής για ευημερία και οικονομική άνθηση ( σήμερα : Παγκοσμιοποίηση), και με την βοήθεια των ανθρώπων τους οποίους έχουν φανατίσει, να δημιουργήσουν αναρχία σε όλα τα κράτη και να καταστρέψουν τον Χριστιανισμό σε όλο τον Κόσμο, καί τελικά, με την δύναμη του χρυσού συγκεντρωμένη στα χέρια τους, να υποδουλώσουν όλο τον κόσμο στην Αντι-Χριστιανοσύνη, σε ένα πρόσωπο ενός Παγκόσμιου Μονάρχη, ενός Τσάρου πολέμιου του Θεού, ενός Βασιλέα για όλο τον Κόσμο ( τού Αντίχριστου).

«Ο Σατανάς ήταν ο πρώτος επαναστάτης και γι' αυτό έπεσε από τον Παράδεισο. Μεταξύ της διδαχής των ακολούθων του και της Διδασκαλίας του Κυρίου Ιησού Χριστού δεν υπάρχει τίποτα κοινό, παρά μόνο ένα τεράστιο χάσμα. Ο Κύριος μέσα από την εκπλήρωση των εντολών που ο ίδιος έδωσε στην ανθρωπότητα καλεί τον άνθρωπο στον Παράδεισο, όπου κατοικεί η Δικαιοσύνη. Το πνεύμα του σκότους υπόσχεται την κατασκευή του παραδείσου στην γη.

Οι Εβραίοι και οι Σλάβοι είναι οι δύο λαοί των προορισμών του Θεού, τα σκεύη και οι μάρτυρές Του, οι δύο άρρηκτοι κιβωτοί Του, αλλά όλοι οι άλλοι λαοί θα είναι όπως το σάλιο το οποίο ο Κύριος θα φτύσει από το στόμα Του. 
Οι Εβραίοι διασκορπίστηκαν σε όλο το πλάτος της γης γιατί δεν δεχθήκανε και δεν αναγνωρίζουν τον Κύριο Ιησού Χριστό. Αλλά κατά τις μέρες του Αντιχρίστου πολλοί Εβραίοι θα πιστέψουν στον Χριστό, αφού θα καταλάβουν ότι ο Μεσσίας ο οποίος εσφαλμένα περιμένουν για αυτούς δεν είναι άλλος από Αυτόν, και για τους οποίους ο Κύριος είπε: 
«Ήλθα εις το όνομα του Πατέρα Μου, και δεν με δεχθήκανε, άλλος θα έλθει στο δικό Μου όνομα, και θα τον δεχθούν.». Και έτσι, παρόλο το μεγάλο τους έγκλημα προς τον Θεό, οι Εβραίοι ήταν και είναι ένα έθνος αγαπημένο στο Θεό. Αλλά οι Σλάβοι είναι αγαπητοί στον Θεό γιατί θα κρατήσουν αληθινή πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό έως το τέλος. Θα αποκηρύξουν ολοκληρωτικά τον Αντίχριστο και δεν θα τον δεχθούν ως Μεσσία, κάτι για το οποίο θα είναι άξιοι τεράστιας ευλογίας από τον Θεό. Θα είναι οι πρώτοι και οι πιο ισχυροί άνθρωποι στον κόσμο, και δεν θα υπάρχει πιο ισχυρό κράτος στον κόσμο από το Ρωσο-Σλαβικό.

«Ο Ιησούς Χριστός, ο αληθινός Θεός, ο Υιός του Πατρός με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, γεννήθηκε στο Ισραήλ, ενώ ο αληθινός Αντίχριστος θα γεννηθεί ανάμεσα στους Σλάβους και τους Ρώσους. 
Θα είναι υιός μια παρθένου μοιχαλίδας από την φυλή του Δαν και ο γιος του διαβόλου μέσω της τεχνητής γονιμοποίησής της από αντρικό σπέρμα, με το οποίο το πνεύμα του σκότους θα κατοικήσει μαζί της στην κοιλιά της. 
Αλλά ένας από τους Ρώσους ο οποίος θα ζει κατά την γέννηση του Αντιχρίστου, ( όπως ζούσε παλαιότερα ο Συμεών πού ευλόγησε το Άγιο βρέφος και ανακοίνωσε την γέννηση του Χριστού στον κόσμο), αυτός θα καταραστεί τον Αντίχριστο κατά την γέννησή του και θα ανακοινώσει στον κόσμο ότι είναι ο αληθινός Αντίχριστος !    
 πηγή

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΕΩΣ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ : ΜΗΤΡ. ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΦΟΥΝΤΑΣ

πηγή

Θαύματα του Αγίου Παρθενίου

Θαυμαστές επεμβάσεις του Οσίου Παρθενίου επισκόπου Λαμψάκου
Ο Άγιος σώζει μία εικοσιεξάχρονη κοπέλλα 
Το θαύμα αυτό έχει σχέση με μία κοπέλλα, την κ. Στρατούλα από τη Χαλκίδα που στα 26 της χρόνια, το Σεπτέμβριο τού 1996, προσβλήθηκε από καρκίνο. Να πως μας διηγείται η ίδια τον θαυματουργικό τρόπο με τον οποίο απαλλάχτηκε από αυτόν. 
Στα 26 μου χρόνια, ένα test έδειξε ότι είχα προ­σβληθεί από τον
ίο, που αλλοιώνει τα κύτταρα έξω από τον τράχηλο. ΟΙ γιατροί μου έκαναν κάποια επέμβαση, κό­βοντας ένα κομμάτι από τον τράχηλο. Μετά από τρεις μήνες το test έδειξε ότι είχα γιατρευτεί. Ύστερα από κά­ποιο διάστημα ο ιός μου ξαναχτύπησε την πόρτα. Τότε αποφάσισα να θέσω τη ζωή μου στα χέρια τού Αγίου Παρθενίου. Νήστεψα 40 ημέρες, εξομολογήθηκα, κοινώ­νησα και καθημερινά διάβαζα τον Παρακλητικό Κανόνα τού Αγίου. Από την πρώτη κιόλας μέρα, είδα στον ύπνο μου τρεις φορές να εμφανίζεται και να χάνεται μπροστά μου μια τεράστια εικόνα τού Αγίου Παρθενίου. Ήταν μεγάλη σαν όλο το δωμάτιο και φωτεινή. Τότε ξυ­πνώντας, κατάλαβα ότι ο Άγιος με είχε ακούσει και ήταν δίπλα μου. Δεν έπαψα να... ... είμαι και εγώ κοντά του. Όταν ξανάκανα το test, η απάντηση ήταν αρνητική για τον ιό και είχε μείνει πια μια απλή φλεγμονή. Με δάκρυα ευ­χαρίστησα τον Άγιο Παρθένιο και αποφάσισα να συνεχί­σω με περισσότερη πίστη τις προσευχές μου. Η επόμενη εξέταση ήταν αρνητική για κάθε κακοήθεια και δεν υ­πήρχε ούτε φλεγμονή. Όλα αυτά χωρίς φάρμακα, χωρίς γιατρούς, χωρίς τις επώδυνες και βασανιστικές θεραπείες για τον καρκίνο, που εφαρμόζουν οι γιατροί στις μέρες μας. 
Τώρα τον έχω πάντα προστάτη μου, πάνω από το κρε­βάτι μου και μία φορά την εβδομάδα ανεβαίνω στο Μο­ναστήρι να προσευχηθώ και να τον ευχαριστήσω. Στην προσπάθειά μου αυτή βοήθησαν οι δυο γερό­ντισσες μοναχές τού Μοναστηριού που με τις συμβουλές και την κατανόηση τους τόνωσαν την ψυχή μου, για να μπορώ να προσεύχομαι με περισσότερη δύναμη και με όπλισαν με υπομονή και καρτερικότητα. Τις ευχαριστώ.
Πράγματι, μας διαβεβαιώνει η γερόντισσα Μαριάμ της Ι.Μ. Μακρυμάλλης, η κ. Στρατούλα είναι τελείως καλά. Τώρα παντρεύτηκε κιόλας και δεν ξεχνά ποτέ το τάμα της. Μία φορά την εβδομάδα σε ένδειξη σεβασμού, αγά­πης και ευγνωμοσύνης προς τον Άγιο, ανεβαίνει στο Μοναστήρι μας, γονατίζει μπροστά στην αγία κάρα του και τον ευχαριστεί για το μεγάλο δώρο που της έκανε. 

Ο Άγιος εμφανίζεται ζωντανός 
Ασχολούμενη με τον Άγιο Παρθένιο, γνώρισα από κοντά και τη συγκινητική περίπτωση της κ. Βασιλικής Μήλα, κατοίκου Κερατσινίου Πειραιά, που τον Ιούνιο τού 1998, μετά από ειδικές εξετάσεις διαπίστωσε ότι προ­σβλήθηκε από την επάρατο νόσο και μάλιστα οι γιατροί δήλωσαν στο σύζυγο και τα παιδιά της ότι τα πράγμα­τα ήταν πολύ δύσκολα και επικίνδυνα, γιατί ο καρκίνος που άρχισε από έναν όγκο στη μασχάλη έκανε μετάστα­ση γύρω. Θα έκαναν ό,τι μπορούσαν μεν, αλλά τα αποτε­λέσματα δεν θα ήταν και τόσο ελπιδοφόρα πιθανότατα. Οι πιθανότητες ζωής για την κ. Βασιλική μηδαμινές.
Όλη η οικογένεια βρέθηκε σε απελπιστική κατάστα­ση. Η κ. Βασιλική μπήκε στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Πειραιά, το Μεταξά. Εκεί γίνονταν οι απαραίτητες εξετά­σεις και πλησίασαν οι μέρες τού χειρουργείου, το οποίο προγραμματίστηκε για τις 30 Ιουλίου, ημέρα Πέμπτη. Ό­μως, σ' αυτό το σημείο, επενέβη ο Άγιος χωρίς κανείς να τον επικαλεστεί. Πάντως η οικογένεια είναι πιστή και σ' αυτή τη δύσκολη ώρα κατέφυγε στη βοήθεια τού Θεού.
Και Αυτός άκουσε τις προσευχές τους και έστειλε τον Άγιό του. Και μάλιστα ο Άγιος Παρθένιος ήλθε κοντά στην οικογένεια μ' ένα τρόπο συγκλονιστικό. Εμφα­νίστηκε το ίδιο βράδυ, Πέμπτη βράδυ, μία βδομάδα πριν το χειρουργείο, σε δύο από τα μέλη της οικογένειας με τρόπο διαφορετικό. Είδαν τον Άγιο ολοζώντανο ο κ. Γιώργος, σύζυγος της κ. Βασιλικής και η νύμφη της Αγγελική, ένα κορίτσι που με την αγάπη των αδελφών μοναζουσών μεγάλωσε στο Λύρειο Ίδρυμα.
Καταγράφουμε τα ίδια τα λόγια τους απομαγνητοφω­νημένα, όπως μας τα διηγήθηκαν και τα μαγνητοφωνή­σαμε για την εκπομπή «Θαύματα και θαυμάσια» τού ρα­διοσταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος, που μεταδό­θηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1999.
«Στις 23 Ιουλίου, λίγες μέρες πριν χειρουργηθεί η πεθερά μου, είδα στον ύπνο μου ότι ανηφόριζα επάνω στο Λύρειο προς τον Άγιο Παρθένιο και βαστούσα αγκαζέ μία μοναχή από το Λύρειο Ίδρυμα. Ήτανε και τα παιδιά από πίσω και ανεβαίναμε, για να κάνουμε κάποια Λειτουργία. Μπροστά πηγαίνανε κάτι αμάξια και μπρο­στά από τα αμάξια πήγαινε ένας μοναχός. Γύρισα δίπλα μου και ρώτησα την αδελφή ποιος είναι ο μοναχός και μου είπε ότι είναι ο καινούργιος ιερέας και τον λένε Παρθένιο. Φθάσαμε στην Εκκλησία και ξεκίνησε η Λει­τουργία. Φώναξε ο παππούλης την πεθερά μου και την έβαλε μπροστά στο ιερό και μένα δίπλα της. Σήκωσε το χέρι και τη σταύρωσε τρεις φορές και της λέει: «μη φοβάσαι, θα γίνεις καλά» και γυρίζει μετά σε μένα και μου λέει: «η πεθερά σου θα γίνει εντελώς καλά και θέλω να κάνετε μία Λειτουργία και να κοινωνήσει η πεθερά σου».
Και ο κ. Γιώργος: «Λοιπόν, όπως ανέβαινα επάνω, α­νεβαίναμε με τη γυναίκα μου, με τα παιδιά, τη σταυροκοπούσα τη γυναίκα μου με λαδάκι, με βαμβακάκι, και βλέπω τον Άγιο Παρθένιο ακουμπισμένο στην κολώνα απ' έξω απ' την Εκκλησία και μου είπε· «ελάτε, σας πε­ριμέναμε».
Είδαν λοιπόν τον Άγιο ζωντανό να τους μιλάει και να τους καλεί κοντά του. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι η Αγγελική γνώριζε για τον Άγιο από το Λύρειο, αλλά ο πεθερός της δεν ήξερε τίποτα γι' αυτόν, ούτε είδε ποτέ εικόνα του, ώστε να γνωρίζει τη μορφή του. Γιατί όπως είπε, πήγαινε στο Λύρειο, έβλεπε το εκκλησάκι τού Αγίου κάτασπρο και ωραιότατο, σκαρφαλωμένο σ' ένα ψηλό λόφο, αλλά ποτέ δεν μπήκε μέσα. Παρ' όλα αυτά, είδε τον Άγιο στον ύπνο του, ακριβώς όπως απει­κονίζεται στις εικόνες που υπάρχουν στο εκκλησάκι τού Ιδρύματος.
Πήγε λοιπόν ο κ. Γιώργος στο νοσοκομείο την Παρασκευή, καταχαρούμενος πλέον και φωνάζοντας˙«Βασιλική, μη φοβάσαι, Βασιλική έγινε θαύμα! Σήκω, έγι­νε θαύμα! Πάμε, πάμε στον Άγιο που μας κάλεσε!». Η κ. Βασιλική τίποτε δεν καταλάβαινε.
Την ίδια εκείνη ώρα κατέφθασε και ο γιατρός με μία μαστογραφία στα χέρια. Μία μαστογραφία που την περί­μεναν με αγωνία, γιατί ήξεραν ότι το κακό είχε προ­χωρήσει και εκεί, το έδειξε η αξονική, το ψηλάφησαν οι γιατροί. Και τι ήταν εκείνο; Η μαστογραφία πεντακάθα­ρη και οι γιατροί να μη βρίσκουν τίποτα με την ψηλά­φηση. Ήδη ο Άγιος άρχισε το θαύμα του, και λέω ότι άρχισε, γιατί έσβησε τις μεταστάσεις γύρω, άφησε όμως για τους γιατρούς τον αρχικό όγκο στη μασχάλη. Δεν ξέρουμε γιατί, ίσως για λόγους παιδαγωγικούς τού Θεού, όπως διαβάζουμε. Μετά λοιπόν την εμφάνιση τού Αγίου τα πάντα άλλαξαν. Όλα τα μέλη της οικογένειας, που πριν ήταν βουτηγμένα στη θλίψη και την απελπισία, ένιω­θαν μία χαρά και μία αισιοδοξία ανεξήγητη. Για αύτη τη χαρά και αισιοδοξία θα διαβάσουμε τα λόγια της ίδιας της κυρίας Βασιλικής απομαγνητοφωνημένα.
«Πριν δει ο άντρας μου τον Άγιο στον ύπνο του, ε­γώ ένιωθα μελλοθάνατη όσο ήμουνα μέσα και έκανα τις εξετάσεις· από το όνειρο τού συζύγου μου και μετά έγι­να άλλος άνθρωπος, τελείως αλλιώτικη. Έχω πάρει τέ­τοιο κουράγιο ούτε ξέρω αν είχα τίποτα, νιώθω πιο καλά από ότι ήμουνα πρώτα, πολύ καλά, πάρα πολύ καλά. Ο κόσμος όλος τα έχει χάσει μαζί μου. Τη χαρά που νιώ­θω τώρα και την αισιοδοξία την ένιωθα και την ώρα που πήγαινα να χειρουργηθώ. Μπήκα χαρούμενη και γε­λαστή στο χειρουργείο. Όλα αυτά ήταν μία δύναμη του Αγίου, τού Αγίου Παρθενίου».
Ναι, στέκεται ολοζώντανος ο Άγιος δίπλα στην οικο­γένεια και τη βοηθάει στην πάλη της κατά τού καρκίνου, τη βοηθάει όμως δίνοντας της και κουράγιο, και χαρά, και αισιοδοξία, με έναν τρόπο μυστικό, με έναν τρόπο που μόνο ένας πιστός Χριστιανός μπορεί να νιώσει και να κα­ταλάβει. Καρκίνος και χαρά στο ίδιο σπίτι, φαίνεται αντι­φατικό, φαίνεται παράλογο για τους πολλούς. Και όμως... Ας δούμε όμως τη συνέχεια της ζωντανής Ιστορίας μας.
Την άλλη κιόλας μέρα πήραν την κ. Βασιλική από το νοσοκομείο και πήγαν όλη η οικογένεια στο σπίτι τού Αγίου, στο Λύρειο Ίδρυμα. Θερμοπαρακάλεσαν τον Άγιο, άναψαν κεράκι και το καντήλι του, έμειναν ώρα μαζί του. Μετά κατέβηκαν. Η Ηγουμένη της χάρισε ένα μικρό βιβλιαράκι με το βίο τού Αγίου και το απολυτίκιο του. Άρχισε από τότε κάθε μέρα να το διαβάζει και να τον επικαλείται.
Τη Δευτέρα πάλι γύρισε στο νοσοκομείο για την εγχείρηση και συνέχισε χαρούμενη τώρα να παρακαλεί τον Άγιο και χαρούμενη την Τετάρτη, 29 Ιουλίου, μπή­κε μόνη της, χωρίς κανένα δικό της στο χειρουργείο, αφού απρογραμμάτιστα έγινε μία μέρα πριν.
Και μας λέει: «Και εδώ ο Άγιος έδειξε την πρόνοια του, γιατί, αν ο σύζυγος μου ήταν εκεί, σίγουρα θα έκλαιγε και εγώ θα έχανα την ψυχραιμία μου. Για τους γιατρούς όλα πήγαν απρόσμενα πολύ καλύτερα απ' ότι περίμεναν. Παρ' όλα αυτά συνέστησαν ένα μεγάλο αριθμό ακτινοβολιών, που όμως δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθούν, γιατί το χέρι της κ. Βασιλικής μετά το χειρουργείο έμενε ακίνητο και πονούσε φοβερά. Βγήκε από το νοσοκομείο με την προοπτική, όταν μπορέσει να σηκώσει το χέρι της, να αρχίσει η θεραπεία.
Είκοσι δύο Αυγούστου, όλη η οικογένεια ανέβηκε στον Άγιο για τη Λειτουργία που της είχε παραγγείλει. Έγινε η Λειτουργία και βγήκαν έξω. Η κ. Βασιλική μπήκε στο πουλμανάκι τού Ιδρύματος, για να κατέβει. Ο πατήρ Εμ­μανουήλ Μακρής, που έκανε τη Λειτουργία, εξακολούθη­σε πίσω, όπως μας είπε ο ίδιος, να διαβάζει την παρά­κληση τού Αγίου Παρθενίου. Και ω τού θαύματος! Μόλις κάθισε στο πουλμανάκι, πριν ακόμη αυτό ξεκινήσει, τι συ­νέβη; Ας το παρακολουθήσουμε από το ίδιο το στόμα της, τα λόγια της απομαγνητοφωνημένα:
«Μόλις μπήκα στο πουλμανάκι και έκατσα, ένιωσα ένα πολύ μεγάλο πόνο στον ώμο, φοβερό πόνο, σαν να με χτυπήσανε με ένα σφυρί και σε δέκα λεπτά περίπου το χέρι ήταν τελείως καλά, το οποίο δεν το σήκωνα καθό­λου επάνω, τίποτα, καθόλου, πόναγε φοβερά. Πέρασε και ο πόνος συγχρόνως, γιατί πόναγε πάρα πολύ το χέρι μου, πόναγε, πέρασε τελείως ο πόνος και φύγαμε. Κατε­βήκαμε κάτω και τότε το είπα σε όλους. Και μετά από το θαύμα που έγινε κάναμε τις εξετάσεις στους τρεις μήνες μετά το χειρουργείο και βγήκανε πολύ καλές ε­ξετάσεις, παρόλο που η βιοψία ήτανε άσχημη, δεν ήτανε καλή».
Από εκεί και πέρα τα πράγματα πήραν δεύτερη στροφή προς το καλύτερο. Άρχισε η κ. Βασιλική κατό­πιν της εντολής των γιατρών τις ακτινοβολίες, όμως έκα­νε πολύ λιγότερες από τις προγραμματισμένες, γιατί για τους γιατρούς όλα βελτιώθηκαν γρήγορα και απρόσμενα και σταμάτησαν τις θεραπείες. Όταν πέρασε ο καθορι­σμένος χρόνος, επανέλαβε τις εξετάσεις όλες, αλλά τί­ποτα πια δεν υπάρχει. Η επέμβαση τού Αγίου φανερή και η οικογένεια συγκλονισμένη μιλάει για τον Άγιο, δι­ακηρύσσει το θαύμα του και τον δοξάζει. Πράγματι·
«Θαυ­μαστός ο Θεός εν τοις αγίοις Αυτού».
Δε σταμάτησε όμως ο Άγιος Παρθένιος να συμπαρα­στέκεται στην οικογένεια σαν ένας φίλος, ένας αδελφός. Κάθε φορά που η αμφιβολία μπαίνει στους λογισμούς τους ο Άγιος έρχεται να τη λύσει. Άλλες 2-3 φορές εμ­φανίστηκε στα μέλη της οικογένειας, πάντα συγχρόνως, το ίδιο βράδυ σε δύο από αυτά και τους διαβεβαιώνει: «Μη φοβάστε, η Βασιλική θα γίνει τελείως καλά».
Σαν απίστευτα μας φαίνονται όλα αυτά και όμως είναι αληθινά. ΟΙ Άγιοί μας είναι ζωντανοί και στην Εκκλησία μας λειτουργεί το ιαματικό χάρισμα. Ο Κύριος μας δια των αγίων του εξακολουθεί να διδάσκει και να θαυμα­τουργεί, σαν τότε που ζούσε μαζί μας στη γη. 

πηγή-Εγκόλπιον

http://proskynitis.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html

Άγιος Παρθένιος, ο Άγιος προστάτης των καρκινοπαθών

ΜΑΡΙΑΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ – ΜΑΚΡΗ

Από το βιβλίο: Ένας παλαιός Άγιος ζωντανός ανάμεσά μας

ΆΓΙΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ ΛΑΜΨΑΚΟΥ ΑΘΗΝΑ 2000
http://tistheosmegas.blogspot.com/2011/02/blog-post_9504.html

 http://armenisths.blogspot.gr

Σύγκριση Ακολουθιών Ανατολής και Δύσης

 

Παπικοί και Ορθόδοξοι

Πεντηκοσταστιανοί

πηγή