ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ
Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
Η Ειρήνη ήταν οπαδός μιας εσχατολογικής σέχτας, όχι μακριά από τη φημισμένη πλέον κορυφή του όρουςBugarach. Έχοντας ζήσει έγκλειστη σε μια πνευματική φυλακή για 30 χρόνια, εκτιμά ότι το λιγότερο που μπορεί να κάνει, είναι να αποκαλύψει την εμπειρία της, έτσι ώστε να μην βρεθούν κι άλλοι αντιμέτωποι με αυτή την κόλαση.
Δημοσιεύουμε εδώ πέρα αποσπάσματα από την παρέμβασή της, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου που οργανώθηκε από τηFECRIS(Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία κέντρων ερευνών και πληροφοριών περί των αιρέσεων), στη πόλη Perpignan στις 15 Οκτωβρίου 2012. Αποσπάσματα, συμπληρωμένα από κάποιες επισημάνσεις που έκανε στον τοπικό τύπο.
Συνάντηση με τον γκουρού της
ΗΕιρήνη είναι 20 χρονών όταν συναντά τον γκουρού της για πρώτη φορά. Τον συναντά στην Νίκαια, στοβιβλιοπωλείο εσωτερισμούτου θείου της. Με την πρώτη επαφή, εμπιστεύεται αυτόν τον άνθρωπο που παρουσιάζεται ωςθεραπευτής-υπνωτιστήςκαι είναι γνωστός της οικογένειας, αφού η μητέρα της έχει ήδη έρθει σε τηλεφωνική επαφή μαζί του. Όπως πολλοί νέοι στην ηλικία της Ειρήνης, έτσι κι εκείνη νιώθει άβολα, αποδυναμωμένη από μία στενάχωρη οικογενειακή κατάσταση.Ο θεραπευτής δεν παίρνει πολύ χρόνο για να εντοπίσει τις αδυναμίες της.Γρήγορα, ισχυρίζεται ότι είναι ένας εξαιρετικός μάγος που έχει ιδιαίτερα χαρίσματα. Ισχυρίζεται, επίσης, ότι είναι πνευματικός δάσκαλος. Διατίνεται ότι οι σημαντικές θρησκευτικές και φιλοσοφικές Παραδόσεις κάνουν όλες λόγο για μία χαμένη χρυσή εποχή από λάθη των ανθρώπων και ότι θα έρθει μια μέρα ηαποκάλυψηκαι μαζί της μια καινούρια εποχή, αφού ο Κόσμος, που κυβερνάται από το Κακό, βαίνει προς το τέλος του.
Ισχυρίζεται ακόμα ότι συνομιλεί με αυτόν που εκείνος αποκαλεί «οΠατέρας». Αυτή η φωνή, που τον καθοδηγεί,του φανέρωσε ότι η αποστολή του είναι να εργαστεί για το καλό της ανθρωπότητας, να προετοιμαστεί για την αποκάλυψη, και να θέσει τις βάσεις για μία καινούρια κοινωνία. Οι οπαδοί του θα είναι προστατευμένοι την ημέρα της αποκάλυψης και θα συνεισφέρουν στο να οικοδομηθεί μία καινούρια εποχή, που θα διέπεται από τους παγκόσμιους θεϊκούς νόμους. Διαβεβαιώνει την Ειρήνη πως η συνάντησή τους δεν είναι τυχαία και ότι είναι μία εκλεκτή και εκείνη όπως αυτός, καθώς επίσης και ότι την χρειάζεται για την πραγματοποίηση της αποστολής του... Και τελικά την πείθει...
Αναχώρηση για την πραγμάτωση της αποστολής
Της ζητά να φύγει από την Νίκαια και να τον συναντήσει στην Αude, λέγοντάς της, για να την πείσει, ότι η Νίκαια θα χτυπηθεί από ένα τσουνάμι. Με αυτόν τον τρόπο, την παρασύρει προς την περιοχή της Rennes-le-Château, όπου βρίσκονται διοικητικά κτίρια Ναϊτών και κάστρα της αίρεσης τωνΚαθαρών, καθώς επίσης και η κορυφή του Bugarach.
Mαθαίνει ακόμα ότι «ο Πατέρας» θα φανέρωνε την ύπαρξη της Κιβωτού της Συμμαχίας. Σύμφωνα με τον γκουρού, αυτή η «Κιβωτός» του ναού του Σολομώντα, θησαυρός των Βησιγότθων και καρπός μιας εξωγήινης τεχνολογίας, θα αποτελούσε ένα βασικό όπλο την ημέρα της αποκάλυψης. Εξωγήινοι, που θα έχουν τους ανθρώπους υπό την κυριαρχία τους και θα διαθέτουν μία υπόγεια βάση και πύλες του χρόνου για τα διαπλανητικά τους ταξίδια, θα πρέπει να καταπολεμηθούν.
Mε το πέρασμα του χρόνου
ΗΕιρήνη ανακαλύπτει, επί τόπου, ανασκαφές και ένα μυστικό και μόνιμο στρατόπεδο στην περιοχή της Camps sur Agly. Για να έχει καλή έκβαση η σημαντική αποστολή, έπρεπε να ζήσει μέσα σε κατάσταση πολιορκίας. Υποταγμένοι στο συνεχές άγχος,οι οπαδοί ζούσαν χωμένοι στη γηγύρω από τον καταυλισμό, σαν τους κομάντο. Έπρεπε να προχωρήσει κανείς με δυσκολία για πολλή ώρα προκειμένου ν’αντλήσει και να φέρει νερό...ενώ για να φτάσει σε αυτή την απόμερη περιοχήο γκουρού χρησιμοποιούσε ένα 4×4!
Κατά τη διάρκεια τριάντα χρόνων, η Ειρήνη είχε πάντα έτοιμο ένα σακίδιο γεμάτο με είδη πρώτης ανάγκης, για την περίπτωση που συνέβαιναν κατακλυσμοί και άλλα σημάδια που θα σήμαιναν την επικείμενη άφιξη της μέρας της αποκάλυψης:έπρεπε να είναι όλοι έτοιμοι για μια βιαστική αναχώρηση προς το εσωτερικό της βάσης.
Οχυρώνονταν με πραγματικά άρματα μάχης γύρω από το στρατόπεδο. Η ατμόσφαιρα έμοιαζε με αυτή αντιστασιακών που μάχονταν για την επιβίωσή τους.Οι οπαδοί ήταν ντυμένοι με στολή και κάτω από τον πλήρη έλεγχο του γκουρού.
Για 18 χρόνια, η Ειρήνη θα περνούσε όλες τις μέρες της εβδομάδας δουλεύοντας για να καλύψει τις ανάγκες της ομάδας, καθώς και όλα τα σαββατοκύριακα και τις αργίες της για νασκάβει μέσα στο βράχο. Καμιά δωδεκαριά άτομα στο σύνολο μοιράζονταν την καθημερινότητά της: κάποιοι, όπως εκείνη, ενάλλασαν τις εργασίες με άλλες πιο επαγγελματικές της καθημερινότητας (φυσικοθεραπευτής, οδοντίατρος, μαία, αστυφύλακας...), άλλοι πάλι παρέμεναν στο στρατόπεδο μόνιμα. Με κασμάδες, ατσάλινα φτυάρια και εκρηκτικάέσκαψαν τέσσερα λαγούμια, γύρω στα είκοσι μέτρα βάθος, μέσα στα οποία κατέβαιναν με τη σειρά, φτάνοντας μερικές φορές σε διακλαδώσεις σπηλαίων. Και όλα αυτάχωρίς στηρίγματα, χωρίς κανένα μέτρο ασφαλείας. Έπειτα από ένα ατύχημα με δυναμίτη, η Ειρήνη συνειδητοποιεί την επικινδυνότητα της κατάστασης και το πόσο τυχερή ήταν που δε βρέθηκε εκεί, τη δεδομένη στιγμή.
Η ζωή στο στρατόπεδο
Ηζωή τόσο στο στρατόπεδο όσο και στη βάση ήταν υπαγορευμένη από τον γκουρού. Επέβαλλε μίαχορτοφαγική διατροφή χωρίς νερό... επειδή το νερό οξυδώνει τα κύτταρα. Τα μόνα ροφήματα που επιτρέπονταν ήταν ο καφές, το τσάι και ταοινοπνευματώδη ποτά!
Ο γκουρού προστάζει την Ειρήνη να εισχωρήσει στην έννοια της καθαρότητας: την πείθει ότι δε μπορεί να προστατευθεί από το κακό με θείες δυνάμεις, αλλά μόνο με διαρκή κάθαρση του εαυτού της. Αυτός, μόνο, βρίσκεται σε ένα τέτοιο στάδιο κάθαρσης, που του επιτρέπει να λαμβάνει θεϊκά μηνύματα.
Ο εξωτερικός κόσμος γίνεται αντιληπτός ως απειλητικός και ακάθαρτος. Κάποιοι οπαδοί που πρέπει να δουλέψουν στον έξω κόσμο για να καλύψουν τις ανάγκες της ομάδας,αντιμετωπίζονται με καχυποψία, αφού είναι δυνητικά δυνάμενοι να μολύνουν τους υπόλοιπους επιστρέφοντας από έξω.
Παρά τις δοκιμασίες στις οποίες υπόκεινται για να εξαγνιστούν, και πάλι, υποτίθεται, ότι η Ειρήνη και οι υπόλοιποι οπαδοί παραμένουν ακάθαρτοι, λόγω της επαφής τους με τον έξω κόσμο.
Ο γκουρού είχε όλα τα μέσα και ήξερε τα πάντα. Ανέκρινε τον καθένα χωριστά και κατήγγειλε αυτόν που ίσως είχε «μία κακή σκέψη που θα μπορούσε να υπονομεύσει την αποστολή». Διέπρεπε στην τέχνη του «διαίρει και βασίλευε»: καθένα από τα μέλη της ομάδας όφειλε να καταγγέλει έναν οπαδό, που πιθανόν είχε προφέρει λόγια παράνομα ή είχε υιοθετήσει παράνομες συμπεριφορές.
Όπως και όλοι οι οπαδοί,έτσι και η Ειρήνη πρέπει να πληρώνει τα πάντα: στέγαση του γκουρού, διατροφή, σακίδιο επιβίωσης, εργαλεία, ηλεκτρικό βαρούλκο, ηλεκτρογεννήτρια, τρυπάνι για την τοποθέτηση των δυναμιτών...Ο γκουρού την υποχρεώνει να αγοράσει ένα εργαλείο για να κόβει τα στηθαία στους αυτοκινητόδρομους, προκειμένου να διαφύγουν γρηγορότερα τη μέρα της αποκάλυψης...Φτάνει μέχρι στο σημείο να της ζητήσει να αγοράσειχρυσά νομίσματα: «με την έλευση της καινούριας εποχής, τα νομίσματα δεν θα έχουν καμιά αξία». Ακόμα χειρότερα, μετά από απαίτησή του, «η ομάδα χρηματοδότησε την αγορά πυροβόλων όπλων, για να αμυνθεί ενάντια στις ένοπλες δυνάμεις, όταν θα επικρατεί ένα γενικό χάος, την ημέρα του τέλους του κόσμου». Η αστυνομία θα ανακαλύψει θαμμένα, σχεδόν παντού, 81 όπλα, συμπεριλαμβανομένων πολυβόλων και 2000 πολεμοφοδίων.
Την εποχή εκείνη, η Ειρήνη βρίσκεται κάτω από την απόλυτη επιρροή του γκουρού. Την κάνεινα νιώθει ένοχηκαι την ανακρίνει σχετικά με τις δραστηριότητές της και τις συναντήσεις της εκτός ομάδας. Ισχυρίζεται ότι τα ξέρει όλα και απαγορεύει κάθε αμφισβήτηση. Αν τολμήσει να εκφράσει μιαν αμφιβολία, την κατηγορεί για κακές σκέψεις που μολύνουν και επηρεάζουν την ετοιμότητα της ομάδας, καθώς επίσης και ότι την παρεμποδίζουν στην επιτυχία της αποστολής της.
Οι πρώτες αμφιβολίες εγκαθίστανται στο μυαλό της Ειρήνης όταν, μετά από 18 χρόνια ανασκαφών, ο γκουρού διατάζει τη στάση των εργασιών και την απομάκρυνσή τους στην περιοχή του οροπεδίου του Larzac, αφήνοντας βεβιασμένα τα πάντα σε προσεχή πλάνα.
Είναι ο Πατέρας που του το έχει ζητήσει. Αντιλαμβανόμενος ότι η ομάδα έχει αρχίσει να τον αμφισβητεί, συνεχίζει να ασκεί την εξουσία του, με την απειλή της αποκάλυψης.
Η έξοδος
Ηξεκάθαρη συνειδητοποιήση της Ειρήνης εκδηλώθηκε μέσα από ένα κρυμμένο, επί 12 χρόνια, μυστικό:ο γκουρού είχε αποσπάσει από μία οπαδό του, πολύ ευάλωτη, όλη της την περιουσία που προερχόταν από τους γονείς της. Την κρατούσε κοντά του, επειδή την είχε κάνει να πιστέψει ότι είχε προσβληθεί από καρκίνο, έπειτα απόAidsκαι ότι θα θεραπευόταν από αυτές τις δύο πολύ σοβαρές ασθένειες, μόνο χάρη σε αυτόν. Κατάφερε ακόμα και να την πείσει να ξεριζώσει όλα τα δόντια της, για να μην επηρεαστεί από κάποια οργή κατά την διάρκεια της αποκάλυψης.
Άλλο σοκ : η Ειρήνη ερωτεύτηκε, και όπως το είχε ξανακάνει ο γκουρού στο παρελθόν, της ζήτησε να διακόψει. Αυτή τη φορά όμως του αρνήθηκε.
Χρειάστηκε δύο χρόνια για να βρει τη δύναμη να φύγει: εγκαταλείπει την ομάδα το 2003, παρασύροντας μαζί της, τρεις ακόμα οπαδούς, που κατάφερε να πείσει, για την πλάνη στην οποία ζούσαν τόσο καιρό.Αυτά τα τέσσερα άτομα έκαναν μήνυση για κατάχρηση εξουσίας.Με τη βοήθεια τριών δικαστών, τεσσάρων εισαγγελέων και πέντε χρόνια αργότερα,ο γκουρού παίρνει απαλλακτικό βούλευμα, έπειτα από 4 μήνες προσωρινής κράτησης. Ο ίδιος, μαζί με τέσσερις ακόμα, όφειλαν απλά να δικαιολογήσουν την «κατοχή όπλων χωρίς άδεια». Καταδικάστηκαν σε φυλάκιση με αναστολή. Οι τέσσερις κοπέλες ήθελαν τόσο πολύ να αναγνωριστεί από τη δικαιοσύνη, ότι της είχε κάνει να υποφέρουν.
Ακολούθησε μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδος, όπου ένιωθε σαν χαμένη, έχοντας την αίσθηση ότι η ζωή της δεν είχε πλέον κανένα νόημα. Χρειάστηκε να ξανασταθεί στα πόδια της και να μάθει τον εαυτό της, δεδομένου ότι δε βγαίνει κανείς αλώβητος από 30 χρόνια πλύσης εγκεφάλου. Μία τεράστια παρένθεση 30 χρόνων από τη ζωή της, κατά τη διάρκεια της οποίας βούτηξε σε ένα φαντασμαγορικό κόσμο κι απ’όπου όφειλε να βγει, για να μπορέσει, επιτέλους, να ξαναπατήσει γερά στην πραγματική ζωή. Η Ειρήνη πιστεύει ότι χρειάζεται, ακόμα, πολύς χρόνος και πολλή δουλειά με τον εαυτό της, ώστε να καταφέρει να του συγχωρήσει την τόση ευπιστία του. Δεν μπόρεσε να δημιουργήσει τη δική της οικογένεια. Με μεγάλη ντροπή η Ειρήνη παραδέχεται ότι για 30 χρόνια «ασχολιόταν»με την σεξουαλικότητα των οπαδών της ομάδας.
Σήμερα, καθαρή απ’ όλ’ αυτά, άρχισε να παίρνει γεύση της πραγματικής ζωής και να προχωρά μπροστά. Εκ των υστέρων, η Ειρήνη γνωρίζει τώρα πια, ότι μία αίρεση της Αποκάλυψης είναι, πάνω απ’όλα, μυστικιστική.Η απειλή της αποκάλυψης, που έδινε βαρύτητα στον γκουρού μπροστά στους οπαδούς του, ήταν τέτοια που τους έκανε να χάσουν την ελεύθερη βούλησή τους. Έμαθε ακόμα, ότι κάθε άτομο που αποτελεί μέρος μιας ομάδας, μπορεί να καταλήξει μέχρι και τη δουλεία. Η Ειρήνη και οι υπόλοιποι έσκαβαν μέσα στο βράχο για 18 χρόνια, χρηματοδοτώντας οι ίδιοι τις έρευνες και τα αγαθά του γκουρού τους.
Χωρίς αμφιβολία, εκείνος βρίσκεται πάντα κάπου στην περιοχή, σε κάποια απόμερη γωνιά, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα και συνεχίζει να λειτουργεί, χωρίς να έχει καμία ανησυχία...
Κάποτε, σε μία έφοδο της αστυνομίας, για να ερευνηθεί ενδεχόμενο ύποπτης δραστηριότητας στην περιοχή, δύο αστυνομικοί βρέθηκαν εκεί. Πλησίασαν στο στρατόπεδο, αγνοώντας ότι οι οπαδοί είχαν βάλει παγίδες γύρω από αυτό. Ο ένας απ’ αυτούς τραβώντας, κατά λάθος, ένα σχοινί πυροδότησε μια σειρά από χειροβομβίδες, γεγονός που έκανε τους στρατιωτικούς να τραβήξουν τα όπλα τους. Εκπαιδευμένοι στις επιθέσεις, για τις οποίες έχει κάνει τόσο λόγο ο γκουρού, οι οπαδοί βιάζονται να πάρουν τα όπλα στα χέρια τους. Οπαδοί και αστυνόμοι βρίσκονται ένοπλοι, ο ένας απέναντι στον άλλο. «Ήμασταν όλοι σε μεγάλη ένταση, θυμάται η Ειρήνη. Ο γκουρού μας επαναλάμβανε συνέχεια, ότι έπρεπε να είμαστε έτοιμοι για όλα. Ότι είχε ένοπλες δυνάμεις έτοιμες να μας διαλύσουν, ανά πάσα στιγμή. Είχαμε μόνιμη ομάδα περιφρούρησης του στρατοπέδου. Κάναμε αλλαγή βάρδιας, κάθε τρεις ώρες, από το πρωί ως το βράδυ. Χρειάστηκε, επομένως, να μάθω να πυροβολώ.» Την επόμενη μέρα, οι άντρες κλήθηκαν από την αστυνομία να παραδώσουν τα όπλα τους. Επέστρεψαν με αυτά!
«Ακόμα και σήμερα αναρωτιέμαι γιατί δεν τους συνέλαβαν εκείνη την ημέρα;», εκφράζει εύλογα την απορία της.¹
1. Απόσπασμα από τις έρευνες της ηλεκτρονικής εφημερίδας Midi libre, 5-11-2012
Άρθρο από το περιοδικό BULLES (τεύχος 117) με τίτλο: Trente ans dans un groupe apocalyptique
Μετάφραση: ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ
πηγή