Ο Προφήτης Αγγαίος

Το όνομα του προφήτου Αγγαίου είναι δηλωτικό της ημέρας της γεννήσεώς του, η οποία έλαβε χώρα κατά την εορτή της Σκηνοπηγίας. Πληροφορίες για τον προφήτη αντλούμε αφενός από το ομώνυμο προφητικό του βιβλίο αφετέρου από τα βιβλία Α’ και Β’ Έσδρας.

Ο Αγγαίος εκλήθη στο προφητικό αξίωμα κατά την πρώτη του έκτου μηνός της βασιλείας του Δαρείου του Υστάσπους (521-486 π.Χ.). Δέχτηκε την εντολή από το Θεό και μαζί με τον προφήτη Ζαχαρία προέτρεψε τον Ζοροβάβελ το γιο του Σαλαθιήλ και τον αρχιερέα Ιησού το γιο του Ιωσεδέκ να συνεχίσουν την ανοικοδόμηση του Ναού της Ιερουσαλήμ, η οποία είχε διακοπεί λόγω οικονομικών λόγων και λόγω διαβολής των Σαμαρειτών. Η ανοικοδόμηση του Ναού της Ιερουσαλήμ συνέβη διότι ο παλαιός Ναός (Ναός του Σολομώντα) είχε καταστραφεί από την επέλαση των Νεοβαβυλωνίων το 587 π.Χ. και το διάταγμα του Κύρου περί παλιννόστησης των Ιουδαίων (533 π.Χ.) προέβλεπε και την ανοικοδόμηση νέου ναού.

Πηγή: http://www.orthodox-goods.com/

Η επιτυχία αυτή των δυο προφητών Αγγαίου και Ζαχαρία για την ανοικοδόμηση του ναού εκλαμβάνεται ως “πολιτική ἐπιτυχία τῆς προφητείας” παρόλο που οι δυο αυτοί προφήτες δραστηριοποιούνται για μικρό χρονικό διάστημα. Η εποχή της κλήσης και δράσης του Αγγαίου συμπίπτει με τους χρόνους αποκατάστασης των Ιουδαίων και θεμελίωσης και ανοικοδόμησης του Ναού του Ζοροβάβελ, του ναού των μεταιχμαλωσιακών χρόνων της περσικής περιόδου.

Σύμφωνα με τα προεκτεθέντα ο χρόνος δράσης του προφήτου πρέπει να τοποθετηθεί κατά το β’ μισό του 6^ου π.Χ αιώνα, ενώ η συγγραφή του βιβλίου γύρω στο 520 π.Χ., έτος κατά το οποίο ο προφήτης εξήγγειλε τον πρώτο του προφητικό λόγο και αμέσως μετά από λίγες μέρες ξεκίνησαν οι εργασίες καθαρισμού των ερειπίων του κατεστραμμένου ναού.

Το βιβλίο του Αγγαίου κατέχει τη δέκατη θέση μεταξύ των ελασσόνων προφητών. Αποτελείται από δυο (2) κεφάλαια και ως  κεντρικό θέμα έχει την ανοικοδόμηση του ναού και διαιρείται σε κυρίως τέσσερις ή πέντε προφητείες που αφορούν τους προτρεπτικούς λόγους για την ανοικοδόμηση του ναού, υποσχέσεις, ευλογίες, τελετουργικά ζητήματα και υπόσχεση για τη δόξα του ναού κατά τη μεσσιανική εποχή.

Η διδασκαλία του Αγγαίου δεν παρουσιάζει κάποια πρωτοτυπία. Η σπουδαιότητα του Αγγαίου έγκειται στο ρόλο που διαδραματίζει ο προφήτης σε μια κρίσιμη ιστορική περίοδο για το Ισραήλ, ο οποίος κινδύνευε να αφομοιωθεί από τους γειτονικούς λαούς λόγω της απώλειας της πνευματικής του κληρονομιάς και της έλλειψης του ναού, του μοναδικού δηλ. κέντρου λατρείας και διάσωσης της πατρώας πίστης για το λαό του Θεού, η ανοικοδόμηση του οποίου θα αποτελούσε μέσο σωτηρίας του λαού και της πίστης του.

Η μνήμη του τιμάται τη 16η Δεκεμβρίου.

ΟΛΑ ΟΣΑ ΣΑΣ ΚΡΥΒΟΥΝ ΟΣΟΙ ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΣΙΑ ΜΑΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΡΕΜΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΘΕΤΕ (vid)

πηγή
Το είδαμε εδώ

Μπαλτάκος: Η νέα παραφυάδα της ακροδεξιάς καπηλείας…

πηγή

το είδαμε εδώ

Είναι γνωστό ότι ο Παναγιώτης Μπαλτάκος, ο πρώην Γενικός Γραμματέας της κατοχικής κυβέρνησης Σαμαρά (δεν πρέπει να το ξεχνάμε) έχει ιδρύσει πολιτική κίνηση: «ΡΙΖΕΣ» (Ριζοσπαστικός Εθνικός Συναγερμός).
Μόνο οι εντελώς πολιτικά αφελείς δεν είναι σε θέση να αντιληφτούν ότι αυτό το νέο πολιτικό έκτρωμα είναι μια δεξιά και ακροδεξιά καρικατούρα του κατοχικού καθεστώτος και των δωσίλογων ανδρεικέλων του 4ου Ράιχ…

Και μόνο η κυβερνητική θητεία, ο πολιτικός χαρακτήρας, η ιδεολογία και ο ηγετικός ρόλος του Μπαλτάκου στην κυβερνητική συμμορία Σαμαρά, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο λάθους και παρερμηνείας για το νέο αυτό πολιτικό έκτρωμα («ΡΙΖΕΣ»).

Οι διασυνδέσεις του Μπαλτάκου με τη Χρυσή Αυγή και η εμφυλιοπολεμική, ψυχροπολεμική φιλοσοφία του, αποτελούν επιπρόσθετα στοιχεία επιβεβαίωσης για τον ακραίο και νοσηρό ακροδεξιό χαρακτήρα αυτής της νέας παραφυάδας (μετά τον ΛΑΟΣ και τη Χρυσή Αυγή) του κατοχικού καθεστώτος και των δυνάμεων του 4ου Ράιχ…

Διαβάστε και το σχετικό άρθρο:
Ο Μπαλτάκος είναι διαφωτιστικός…
http://resaltomag.blogspot.gr/2014/06/blog-post_1.html

Για πιο ολοκληρωμένη εικόνα του Μπαλτάκου διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=8664

Τώρα, αυτή η κίνηση του Μπαλτάκου (ΡΙΖΕΣ) ετοιμάζεται να προχωρήσει στο σχηματισμό κόμματος. Έχει συγκροτήσει και την ηγετική ομάδα και τις «θέσεις» της (θα παραθέσουμε το σχετικό κείμενο παρακάτω).

Η οργανωτική συγκρότηση αυτής της νέας ακροδεξιάς «τσόντας» του καθεστώτος «επενδύεται» από όλα τα όπλα των Ενόπλων Δυνάμεων και από κάποιους μαϊντανούς της Ορθοδοξίας: Άλλο σημάδι ορατό της ακροδεξιάς υστερίας και ρητορείας, της αφόρητης πατριδοκαπηλίας και της ελεεινής εμπορίας των εθνικών θεμάτων και της Ορθοδοξίας…

Η εμπορική διαφημιστική τους ετικέτα είναι: «ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ».

Τούτοι εδώ ξεπερνούν σε εμπορική αυθάδεια και πατριδοκαπηλία και τον Καρατζαφέρη…

Πάντα η δεξιά και ακροδεξιά δημαγωγία ήταν ασύστολη πατριδοκαπηλία, ελεεινό εμπόριο της πατρίδας, των εθνικών παραδόσεων και συμβόλων, της Ορθοδοξίας…

Σήμερα στον τομέα αυτό υπάρχει ένα τεράστιο κενό.

Η Δεξιά, σήμερα, έχει εκτεθεί τελείως και έχει γίνει καταγέλαστη πανελληνίως. Έχει μετατραπεί σε μοχθηρό αποτεφρωτή της πατρίδας, των εθνικών παραδόσεων και της Ορθοδοξίας: Αποτελεί μία από τις κατοχικές κεφαλές του 4ου Ράιχ…

Το ίδιο και η ακροδεξιά. Το πολιτικό έκτρωμα ΑΠΑΤΗΣ και πατριδοκαπηλίας του Καρατζαφέρη έχει κονιορτοποιηθεί και έχει γίνει και αυτό καταγέλαστο. Ο ίδιος ο Καρατζαφέρης, ο έμπορος της πατρίδας, των εθνικών θεμάτων και της Ορθοδοξίας, αποδείχτηκε ένας κοινός απατεώνας του Ποινικού Κώδικα…

Η ανάγκη, λοιπόν, για ένα νέο σχήμα καπηλείας και εμπορίας της «πατρίδας», του «Στρατού», της «Σημαίας» και της «Ορθοδοξίας», ΕΓΙΝΕ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ.

Και μόνο οι εντελώς τυφλοί ή οι τυφλωμένοι από βλακεία και αριβισμό (οι Ορθόδοξες «γλάστρες») δεν μπορούν να διακρίνουν ότι αυτό το νέο πολιτικό έκτρωμα αποτελεί τον «εκσυγχρονισμό» της Χρυσής Αυγής, την αναπαλαίωση της ακροδεξιάς ΝΔ και του καρατζαφερισμού…

Παραθέτουμε το σχετικό ρεπορτάζ που πήραμε από δω:
http://www.spirospero.gr/index.php/politiki/130531-idoy-to-komma-tou-baltakou-ta-varia-onomata-kai-to-ideologiko-tou-manifesto

Ιδού το κόμμα του Μπαλτάκου! Τα βαριά ονόματα και το ιδεολογικό του μανιφέστο



Όπως αποκαλύπτει η «Κυριακάτικη Δημοκρατία», η κίνηση που δημιούργησε ο Τάκης Μπαλτάκος, και σύντομα πρόκειται να μετατραπεί σε κόμμα, πλαισιώνεται μεταξύ άλλων από «βαριά» ονόματα των Ενόπλων Δυνάμεων, που στόχο έχουν να εκφράσουν το ορθόδοξο γένος και τις αρχές και τις αξίες της πατρίδας μας.

Στην ηγετική ομάδα του Ριζοσπαστικού Εθνικού Συναγερμού (ΡΙΖΕΣ) μετέχουν οι Ασημακόπουλος Σπύρος, υποστράτηγος ε.α. ΕΛ.ΑΣ., πρόεδρος Συνδέσμου Απόστρατων Αστυνομικών Αθηνών, Ευσταθίου Παναγιώτης, αντιναύαρχος ε.α. Π.Ν., επίτιμος αρχηγός Στόλου, Κανελλόπουλος Γεώργιος, επιχειρηματίας, πρ. πρόεδρος ΓΣΕΒΕΕ (Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών – Εμπόρων Ελλάδος), Καπερνάρος Βασίλειος, δικηγόρος – βουλευτής, Μπαλτάκος Παναγιώτης, δικηγόρος, πρ. γεν. γραμματέας της κυβέρνησης, Νατσιός Δημήτριος, δάσκαλος, θεολόγος, Ρεντζεπέρης Θεόδωρος, ναύρχος ε.α. Λ.Σ., επίτιμος αρχηγός Λιμενικού Σώματος, Ροζής Βασίλειος, υποστράτηγος ε.ά. Ε.Σ., αντιπρόεδρος Ενωσης Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού, Σαντίκος Αθανάσιος, αντιπτέραρχος ε.α. Π.Α., πρ. ειδικός γραμματέας ΥΕΘΑ, Ταμουρίδης Νικόλαος, αντιστράτηγος ε.α. Ε.Σ., επίτιμος Α΄ υπαρχηγός ΓΕΣ, Φαραντάτος Αναστάσιος, συνταγματάρχης ε.α. Ε.Σ. πρ. αντιπρόεδρος Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας, Χρηστίδης Χρήστος, αντισυνταγματάρχης ε.α. Ε.Σ., πρ. πρόεδρος Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας.

Δηλαδή εκπροσωπούνται στην κίνηση όλα τα Όπλα και τα Σώματα των Ενόπλων Δυνάμεων και τα Σώματα Ασφαλείας.

Ταυτόχρονα οι αρχές και οι αξίες που εκφράζουν οι «ΡΙΖΕΣ» έχουν τεθεί υπό τη σκέπη δύο προσωπικοτήτων της Ορθοδοξίας, του Αρχιεπισκόπου, Σινά Δαμιανού και του μητροπολίτη Πειραιώς, Σεραφείμ, χωρίς αυτό να σημαίνει κάποια εμπλοκή ή συμμετοχή τους στο κόμμα.

Ο αρχηγός του κόμματος θα είναι ένας από τους 12 και, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Κυριακάτικης Δημοκρατίας», θα επιλεγεί από την ηγετική ομάδα ως τις αρχές του νέου έτους, οπότε προσδιορίζεται και η επίσημη ίδρυση του Συναγερμού, με την κατάθεση του καταστατικού του στον Άρειο Πάγο.

Το καταστατικό, όπως υποστηρίζουν άνθρωποι που έχουν ήδη στελεχώσει την παράταξη, θα συνοδεύεται από 200 υπογραφές: Στην πλειονότητά τους ανθρώπων της Εκκλησίας και των Ενόπλων Δυνάμεων.

Στον δεκάλογο αρχών και αξιών των «ΡΙΖΩΝ», που στην κορυφή τους επισημαίνουν ότι η κίνησή τους γίνεται «Στο όνομα του Ορθοδόξου Γένους μας», αναφέρονται:

«Η Πατρίδα μας βρίσκεται σε εξαιρετικά δυσμενή κατάσταση, το δε κράτος, κάτω από το βάρος της πίεσης των δανειστών και της πολιτικής του απαξίωσης, αδυνατεί να αντιδράσει για την προάσπιση των δικαίων του ελληνικού λαού. Για τον λόγο αυτόν στο όνομα του Ορθοδόξου Γένους μας, διακηρύσσουμε ότι άμεση εθνική ανάγκη είναι:

1. Να αντιμετωπιστούν αποφασιστικά τα εθνικά θέματα, χωρίς υποχωρήσεις και με μοναδικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον.

2. Να διακοπεί κάθε σχέση κυριαρχικής εξάρτησης με τους ξένους δανειστές, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η εθνική κυριαρχία της Πατρίδας μας και η υπερηφάνεια του λαού μας, να τερματισθεί δε η προσβλητική για την Ελλάδα παρουσία τοποτηρητών (TASK FORCE).

3. Να καταστεί το χρέος διαχειρίσιμο και να ανασταλεί η αποπληρωμή του μέχρις ότου επιτευχθούν αναπτυξιακοί ρυθμοί της οικονομίας, που θα επιτρέψουν τη δραστική μείωση της ανεργίας.

4. Να διακοπεί η απάνθρωπη και εκδικητική φορολόγηση του λαού μας και να σταματήσει αμέσως η ταπεινωτική εκχώρηση δημόσιας περιουσίας για την αποπληρωμή του χρέους.

5. Να αποδοθούν ευθύνες σε όσους συνετέλεσαν στην οικονομική καταστροφή και τη συνακόλουθη κατοχή της πατρίδας μας, να καταδειχθεί δε ο συναφής ρόλος των διεθνών φορέων και οργανισμών για τον υπερδανεισμό της χώρας.

6. Να αντιμετωπισθεί δραστικά η λαθρομετανάστευση και να αναθεωρηθούν οι σχετικές διεθνείς δεσμεύσεις για να σταματήσουν η πληθυσμιακή αλλοίωση, η πολιτιστική αλλοτρίωση και η αποχριστιανοποίηση της χώρας μας.

7. Να δοθεί προτεραιότητα στο δημογραφικό πρόβλημα και να οργανωθεί η Εθνική Παιδεία με βάση την ελληνική παράδοση και την Ορθοδοξία, για να αναστραφεί η πορεία της ηθικής αποσύνθεσης της κοινωνίας μας.

8. Να καταστεί ανεξάρτητη η Δικαιοσύνη, χωρίς πολιτικό προϊστάμενο, ώστε η διάκριση των εξουσιών να είναι απόλυτη και η Δημοκρατία κατοχυρωμένη.

9. Να αποκατασταθούν το ηθικό, το κύρος και η επάρκεια σε σύγχρονο εξοπλισμό και μέσα των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, παρά τις αντίθετες επιταγές της τρόικας.

10. Να καταργηθούν οι ασύμβατες προς τις παραδόσεις μας διατάξεις του «αντιρατσιστικού» νόμου, να ενθαρρυνθούν δε και να επιβοηθηθούν εν γένει η Εκκλησία της Ελλάδος, τα πρεσβυγενή Πατριαρχεία, το Αγιον Ορος και η Ιερά Μονή Αγ. Αικατερίνης Σινά για την επιτέλεση του κοινωφελούς και πνευματικού τους έργου».

Και το κείμενο κλείνει με την εξής φράση: «ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ».

Γέροντας Γεώργιος Καυσοκαλυβίτης: Προειδοποίησα από το 2001 τον κόσμο ότι έρχεται κακό μεγάλο!

  
Συνέντευξη στη Στέλλα Μεϊμάρη
O Γέροντας Γεώργιος Αλευράς Καυσοκαλυβίτης, πνευματικός της Ιεράς Σκήτης Αγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους και υποτακτικός του Οσίου Πορφυρίου, μιλάει αποκλειστικά στο «pentapostagma.gr» για την γνωριμία και την ιδιαίτερη σχέση τους, τις παρακαταθήκες που του άφησε για το σήμερα, καθώς και τη θέση του Αγίου σχετικά με τα εθνικά μας θέματα.
Β” Μέρος Συνέντευξης

- Η Ελλάδα βιώνει μια πολύ δύσκολη περίοδο. Έχοντας μαθητεύσει κοντά στον Άγιο Πορφύριο, πιστεύετε ότι υπάρχει ελπίδα;
Αυτή η εποχή, αν την κοιτάξεις με τα υλικά ανθρώπινα μάτια, είναι μια τραγωδία και ακόμα είμαστε στην αρχή. Ο Γέροντας την είχε αποκαλέσει «συμφορά». Δεν είναι ωραίο να βλέπεις ανθρώπους να πεινάνε, να μη μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους, την Ελλάδα να παραπαίει, να εξευτελίζεται παγκοσμίως, να μας απειλούν, να μας χλευάζουν, να μας εξουθενώνουν. Και πιστεύω ότι θα γίνουν και άλλα χειρότερα.
Προειδοποίησα από το 2001 τον κόσμο ότι έρχεται κακό μεγάλο. Με πήραν πολύ λάθος, δεν αντιλήφθηκαν την αγάπη και το ζήλο μου για την Ελλάδα. Και πριν μπω στο Άγιο Όρος, ασχολήθηκα πολύ με τα  εθνικά θέματα. Ο Γέροντας Παΐσιος έλεγε χαρακτηριστικά ότι «λυπούμαι πολύ που πνευματικοί άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για τα θέματα της πατρίδας. Κοιτάζουν να βολεύονται μόνο και αδιαφορούν για την πατρίδα τους», όπως έλεγε, επίσης και ότι «είναι επιτακτική η ανάγκη προβολής ενός ιδανικού προτύπου προς μίμηση για τους πολιτικούς ηγέτες, αλλά και για υποβοήθηση του λαού να αποκτήση ορθά πολιτικά κριτήρια στην επιλογή των κυβερνητών του Έθνους μας»
Ο Άγιος  Πορφύριος είχε πει: «Η εποχή μας είναι σαν την εποχή του Χριστού. Και τότε ο κόσμος είχε φτάσει σε άθλια κατάσταση. Ο Θεός όμως μας λυπήθηκε. Και τώρα δεν πρέπει να απελπιζόμαστε. Βλέπω μέσα από τη συμφορά να εμφανίζεται κάποιος πολύ σπουδαίος άνθρωπος του Θεού ο οποίος θα συνεγείρει και θα ενώσει τον κόσμο προς το καλό».
Ζώντας κοντά στον Άγιο Πορφύριο, έχω μάθει να εμβαθύνω στα λόγια του. Για να βρεις χρυσάφι, πρέπει να σκάψεις βαθιά. Η λύση του προβλήματος των Ελλήνων, λοιπόν, δεν είναι στην επιφάνεια.
Και το ζητούμενο δεν είναι ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος, αλλά γιατί έρχεται συμφορά.
- Γιατί πιστεύετε, λοιπόν, ότι φτάσαμε μέχρι εδώ;
Οι Έλληνες είμαστε περήφανος λαός. Δε μας άξιζε τέτοια τύχη. Αλλά δεν φταίνε αυτοί που μας κουνάνε το δάκτυλο. Εμείς φταίμε, δεν εκτιμήσαμε ότι είμαστε Έλληνες, δεν σκύψαμε να δούμε την κληρονομιά μας, από πού καταγόμαστε. Συνηθίζουμε να λέμε ότι «είμαστε σπουδαίος λαός», ότι «δώσαμε τα φώτα μας» στους άλλους, όμως εμείς δεν είμαστε αυτοί. Είμαστε, βέβαια, ο εκλεκτός λαός του Θεού. Αλλά δοξάζεται σήμερα ο Υιός του Ανθρώπου από τους Έλληνες με τέτοια αθλία πνευματική κατάσταση; Θυμίζει σήμερα ένας Έλληνας σε κάτι τους προγόνους του; Πρέπει να σταθούμε άξιοι του τόπου μας.
Όλοι θεωρούν τον εαυτό τους κέντρο του κόσμου. Όλοι γνωρίζουν τα πάντα, έχουν γνώμη για όλα. Υπάρχει μια πνευματική, πρωτίστως, συμφορά. Κατά επέκταση, θα έχουμε και υλική. «Οι πολλές μαμές βγάζουν γκαβό το παιδί», που λέει και η παροιμία. Όλοι θέλουν να σώσουν την Ελλάδα, πολιτικοί, εκκλησιαστικοί ηγέτες, όλοι διεκδικούν θώκους και θεωρούν τους εαυτούς τους καθόλα άξιους για την αποστολή τους.
Και ο  Γέρων Παΐσιος και ο Άγιος  Πορφύριος συμφωνούσαν σε ένα πράγμα: «Πρέπει να μετανοήσουμε όλοι για να βγούμε από αυτή την κατάσταση». Από εμάς θα λυθεί το πρόβλημα. Πρέπει να τακτοποιήσουμε πρώτα τον εαυτό μας. Δεν μπορούν όσοι είναι «ατακτοποίητοι» να μπουν σε μια κοινωνική ομάδα, γιατί ακόμα και ένας ατακτοποίητος μπορεί να τη διαλύσει. Γι’ αυτό και ο Θεός επιτρέπει την οικονομική συμφορά, γιατί όταν ο Έλληνας έχει γεμάτο πορτοφόλι, κάνει τελικά «αταξίες» και κακό στην πατρίδα του.
- Είχε κάποιος πολιτικός πλησιάσει τον Άγιο Πορφύριο;
«Το μοναστήρι μου θα επηρεάζει τα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας», συνήθιζε να λέει ο Άγιος. Και δεν νομίζω ότι εννοούσε τα ντουβάρια, αλλά τα παιδιά του. Και όντως όσο ζούσε, τα επηρέαζε.
Θα σας πω κάτι που μου εμπιστεύθηκε ο ίδιος ένα βράδυ, λίγο πριν φύγει από τη ζωή. Μου είπε: «Ο Μητσοτάκης είναι καλός άνθρωπος, ήθελε και θέλει να βοηθήσει την Ελλάδα. Όμως ο Παπανδρέου δεν τον αφήνει».
Και μια άλλη φορά, μας είπε: «Ένα βράδυ ήρθε να με δει ένας πολύ μεγάλος πολιτικός άντρας, ας πούμε σαν τον Καραμανλή», χωρίς να μας πει όνομα. Αργότερα μάθαμε ότι ήταν ο κύριος Μητσοτάκης. Σήμερα πολλοί λένε ότι αν είχαν αφήσει τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να εφαρμόσει την οικονομική πολιτική του το 1992-1993, που τον «έριξε» ο Παπανδρέου, δεν θα είχαμε αυτή την άσχημη μοίρα. Δυστυχώς, όμως, πέφτουν τα κάστρα από μέσα. Οι ίδιοι οι Έλληνες δεν φρόντισαν τον καλό μας.
-  Η ανάδειξη του ενεργειακού μας πλούτου, την οποία μάλιστα λέγεται ότι είχε προβλέψει ο Άγιος Πορφύριος, αυξάνει διαρκώς την τουρκική προκλητικότητα. Πιστεύετε ότι θα πρέπει να ανησυχούμε;
«Εάν σας πω τι έχει το Αιγαίο Πέλαγος θα χάσετε το μυαλό σας», έλεγε, πράγματι, ο Άγιος Πορφύριος στα παιδιά του. Τόσο πλούτο που, όπως μας έδινε να καταλάβουμε, αν ακούγαμε νούμερα, θα τρομάζαμε.
Σήμερα, όλοι κόπτονται γι’ αυτό τον πλούτο. Όμως, αυτός είναι ξεκάθαρα στην Ελλάδα και ανήκει στους Έλληνες. Το οικόπεδο ανήκει στον Χριστό. Και δεν θα επιτρέψει να το πάρει ο οποιοσδήποτε. Μας έφεραν σε δύσκολη θέση για να το βάλουν στο χέρι. Αλλά το αφεντικό, που είναι ο Χριστός, με τις πρεσβείες τις Θεοτόκου, θα φροντίσει ώστε οι Έλληνες να διαφυλαχτούν, αν μετανοήσουν. Αλλά πρώτα ο Χριστός θα μας επιβάλλει μεγάλη «νηστεία», θα μας πάρει όλο το «λίπος».
Η Μικρά Ασία και η Κωνσταντινούπολη έπεσαν λόγω των αμαρτιών μας, επειδή, όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά «δεν υπήρχαν ούτε 5 δίκαιοι». Ο περισσότερος πληθυσμός της Τουρκίας, σήμερα, είναι Ρωμιοί εξισλαμισμένοι. Πώς μπορώ, λοιπόν, να τους βλέπω εχθρικά; Aν ο Θεός αποφασίσει να τον «αποκαταστήσει» αυτό το λαό, θα έχουμε πίσω τη μεγαλύτερη δόξα του Βυζαντίου. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…

*Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά από πολλούς μήνες αναζήτησης του Γέροντα, καταφέραμε να μιλήσουμε τελικά ανήμερα της αγρυπνίας στο Άγιο Όρος προς τιμήν του Αγίου Πορφυρίου.

To είδαμε : εδώ

Όσοι είμαστε χριστιανοί πρέπει να ενδιαφερθούμε για τους πτωχούς

Αυτές τις ημέρες, αν θέλαμε να είμαστε χριστιανοί -όχι απλώς να λεγόμεθα-, να είμαστε, πρέπει να σκεφτούμε τους πτωχούς. Οι Βηθλεεμίτες δεν σκέφτηκαν την Παναγία την επίτοκη και αναγκάστηκε η Παναγία και πήγε σ’ ένα σπήλαιο, σ΄ ένα στάβλο και γέννησε τον Θεό. Λοιπόν, εμείς οι χριστιανοί πρέπει να σκεφτούμε πτωχούς ανθρώπους, ανθρώπους που δεν έχουν πλεον τα αναγκαία της ζωής. Είναι μεγάλη η ακρίβεια, πολλοί ζουν άνετα ακόμη, δεν ξέρω αύριο τί θα συμβεί. Αλλά πολλοί δυστυχούν, 1 στους 5 Έλληνες σήμερα δυστυχεί. Να σκεφτούμε αυτές τις ημέρες περισσότερο τους πτωχούς και να επισκεφτούμε πτωχούς. Να τους πούμε τα “χρόνια πολλά”, να δείξουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που τους αγαπούν που ενδιαφέρονται γι΄ αυτούς και να τους προσφέρουμε είτε απο το περίσσευμα είτε και από το υστέρημα. Όταν προσφέρει κανείς απο το υστέρημα, αυτό έχει μεγαλύτερη αξία.

Όποιος αδελφοί μου, ιδίως τέτοιες ημέρες δεν ενθυμείται τους πτωχούς και δεν κάνει μία έστω καλή ελεημοσύνη, δεν είναι χριστιανός. Μερικοί έχουν την ψευδαίσθηση ότι είναι χριστιανοί, δεν ανοίγουν την καρδιά τους, δεν ανοίγουν το πορτοφόλι τους, δεν ανοίγουν το χέρι τους, δεν κάνουν ούτε τις ημέρες των Χριστουγέννων και του Πάσχα μια ελεημοσύνη και έχουν την ιδέα ότι είναι χριστιανοί επειδή πηγαίνουν στην Εκκλησία! Κακώς πηγαίνουν στην Εκκλησία, εαν δεν ανοίγουν την καρδιά τους! Δεν τους υποφέρει ο Χριστός, δεν τους υποφέρει η Εκκλησία. Το λέγω διότι υπάρχει πολύ σκληρότης στον κόσμο, πολύ πλεονεξία, πολύ φιλαργυρία, πολύ φιλαυτία, πολύς φιλοτομαρισμός!

Ψήφισμα για την απελευθέρωση του αρχιεπισκόπου Ιωάννη από τις φυλακές των Σκοπίων!

Το ψήφισμα βρίσκεται στα αγγλικά εδώ: Free Archbishop Jovan!
Ας το υποστηρίξουμε, παρακαλώ.
Για τον αρχιεπίσκοπο Αχρίδος Ιωάννη, φυλακισμένο από την κυβέρνηση των Σκοπίων επειδή αρνείται να εξυπηρετήσει τις πολιτικές της σκοπιμότητες, δείτε εδώ.

Μετάφραση του ψηφίσματος στα ελληνικά:

Προς:
Αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (Joe Biden)
Αξιότιμο John F. Kerry, Γραμματέα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής
Εξοχότατους
Ban Ki-moon, Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ
Nikola Gruevski, Πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ
Dr Gjorge Ivanov, Πρόεδρο της ΠΓΔΜ
Pajo Avirovik, Μόνιμο Αντιπρόσωπο της ΠΓΔΜ στα Ηνωμένα Έθνη
Αξιότιμο Adnan Jashari, Υπουργό Δικαιοσύνης της ΠΓΔΜ

Εξοχότατοι,

Στον επίσημο ιστότοπο της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ (http://vlada.mk/node/299?language=en-gb) διαβάζουμε ότι ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Νίκολα Γκρούεφσκι «έχει ισχυρή πίστη στο Θεό και καθοδηγείται από το ιδεώδες της σταθερής και πραγματικά αφοσιωμένης εργασίας για την ευημερία και την ευμάρεια της χώρας του».

Σε ένα άρθρο στη σελίδα της μόνιμης αντιπροσωπείας της ΠΓΔΜ στον ιστότοπο του ΟΗΕ, με τίτλο «Επιστολές εκτίμησης από τον Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι-Μουν» και με ημερομηνία 24/08/2012 (http://www.missions.gov.mk/un-newyork/media-center/press-releases/letters-of-appreciation-from-the-united-nations-se/ ), διαβάζουμε ότι ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών «υπογραμμίζει τις θετικές εντυπώσεις του από την επίσκεψη και συνομιλίες με ανώτερους αξιωματούχους της χώρας».

Ο Εξοχότατος Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, γνωρίζει για την επί πολύ καιρό εφαρμοζόμενη ολοκληρωτική τακτική του κράτους της ΠΓΔΜ, να προσπαθεί να ελέγξει την Εκκλησία με βάναυσες εκστρατείες εκφοβισμού και τρομοκρατίας;

Ξέρει ότι τα τελευταία δώδεκα χρόνια ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος και Μητροπολίτης Σκοπίων Ιωάννης (Γιόβαν Βρανίσκοφσκι), ο οποίος είναι ο πανορθόδοξα γνωστός και αναγνωρισμένος κανονικός Προκαθήμενος της αρχαίας Αρχιεπισκοπής της Aχρίδας, ήταν επτά φορές είτε φυλακισμένος είτε υπό κράτηση, για φανταστικές «εγκληματικές δραστηριότητες»;

Γνωρίζει ότι ο λόγος πίσω από αυτό τον κρατικό βασανισμό είναι ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης δεν ακολούθησε την, διατεταγμένη από το κράτος της ΠΓΔΜ, κατάργηση της «Συμφωνίας για την αποκατάσταση της εκκλησιαστικής Ενότητας», που υπεγράφη τον Μάιο του 2002 από τους εκπροσώπους της λεγόμενης «Μακεδονικής Εκκλησίας» και του Σερβικού Ορθόδοξου Πατριαρχείου, αλλά αντίθετα εισήλθε σε λειτουργική και κανονική ενότητα με το Σερβικό Πατριαρχείο και ως εκ τούτου με τις Ορθόδοξες εκκλησίες σε όλο τον κόσμο;

Γνωρίζει ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης και άλλα μέλη της Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής της Aχρίδας έχουν σε αρκετές περιπτώσεις υποστεί σωματικές επιθέσεις, και ότι οι ναοί που έχουν κατασκευάσει ή χρησιμοποιήσει έχουν καταστραφεί, όπως επιβεβαιώνει η έκθεση του Freedom House για την ΠΓΔΜ το 2006;

Γνωρίζει για τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη –κλειδωμένος σε ένα κελί επί είκοσι τρεις ώρες ανά ημέρα, με μόνο μία ώρα για περπάτημα, με απαγόρευση επισκέψεων, ακόμη και από τη μητέρα και την αδελφή του, με απαγόρευση  ανάγνωσης βιβλίων κλπ, με άρνηση αδειών εξόδου, του δικαιώματός του να λάβει Θεία  Κοινωνία, ακόμα και να εξομολογηθεί - παρά το γεγονός ότι έχει διαβήτη και σοβαρά προβλήματα με τη σπονδυλική του στήλη;
Γνωρίζει ότι η Διεθνής Αμνηστία διαπίστωσε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης είναι κρατούμενος συνείδησης;

Ή μήπως η σκληρή και συνεχής δίωξη του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη, κατά την οποία η αστυνομία δεν μπορεί ποτέ να εξακριβώσει την ταυτότητα των επιτιθέμενων εναντίον του, δείχνει «ισχυρή πίστη στο Θεό» και «καθοδήγηση από το ιδανικό της σταθερής και πραγματικά αφοσιωμένης εργασίας για την ευημερία και την ευμάρεια της χώρας τους» εκ μέρους των διωκτών του; Τι άλλο χειρότερο θα διέπραττε η κυβέρνηση του κ. Γκρούεσκι κατά των πολιτών της, αν αυτός δεν ήταν ο πιστός Χριστιανός που ισχυρίζεται ότι είναι;

Εμείς, οι υπογράφοντες, δεν μπορούμε να παραμείνουμε σιωπηλοί συνένοχοι σ’ αυτό το έγκλημα και απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση του Αρχιεπισκόπου Αχρίδος Ιωάννη!

Ο ίδιος και το ποίμνιό του θα πρέπει να αφεθούν ήσυχοι, στην Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή της Αχρίδας θα πρέπει να δοθεί το δικαίωμα να εγγραφεί στα κρατικά μητρώα ως θρησκευτική κοινότητα και τα μέλη της θα πρέπει να πάρουν πίσω την κατασχεμένη περιουσία τους - χωρίς τον απαράδεκτο εκβιασμό, ότι  η απελευθέρωση του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη προϋποθέτει εκείνος να εγκαταλείψει για πάντα την ΠΓΔΜ! Τέτοιοι εκβιασμοί δεν μπορούν να γίνουν ανεκτοί στον ελεύθερο κόσμο, όπου το κράτος της ΠΓΔΜ ισχυρίζεται ότι ανήκει! Επειδή τα λόγια είναι φτηνά, γιατί δεν μας δίνουν ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ των ισχυρισμών τους; Ας σταματήσουν τον, διατεταγμένο από το κράτος, διωγμό του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη και όλη αυτή την αδικία ΤΩΡΑ!

Παρακαλούμε τις εξοχότητές σας να χρησιμοποιήσουν αμέσως όλα τα δυνατά μέσα, έτσι ώστε αυτό το έγκλημα να σταματήσει να διαπράττεται, μια για πάντα, πριν από την άφιξη του νέου έτους. Κάντε τις θρησκευτικές διώξεις ιστορία. Φτάνει πια, οι καιροί αλλάζουν. «Δικαιοσύνη για όλους!»

Το είδαμε εδώ

Ἕνα διαδεδομένο πάθος

 

 

«Εἰσί δέ τρεῖς διαφοραί ψεύδους· ἔστιν ὁ ψευδόμενος κατά διάνοιαν καί ἔστιν ὁ ἐν λόγῳ ψευδόμενος καί ἔστιν ὁ εἰς αὐτόν τόν βίον αὐτοῦ ψευδόμενος»   (ἀββᾶ Δωροθέου, Περί Ψεύδους, ΕΠΕ «Φιλοκαλία», τ. 12).

Ὑπάρχουν τρεῖς γενικοί τρόποι γιά νά λέμε ψέματα καί νά εἴμαστε ψευδόμενοι, γράφει ὁ ἀββᾶς Δωρόθεος.

α. Ὁ πρῶτος τρόπος εἶναι νά ψεύδεται κάποιος κατά διάνοια. Χαρακτηριστικό αὐτῆς τῆς καταστάσεως εἶναι ἡ ὑπόνοια καί ἡ καχυποψία. Αὐτός πού ἔχει καχυποψίες, ἐάν δεῖ κάποιον νά ὁμιλεῖ μέ ἕναν ἄλλο, ὑποπτεύεται πώς μιλοῦν γι' αὐτόν. Ἐάν διακόψουν τήν ὁμιλία, ὑποψιάζεται πώς διέκοψαν γι' αὐτόν. Ἡ καχυποψία, πού εἶναι μία μορφή ψεύδους, τόν κάνει νά μή λέγει τίποτε τό ἀληθινό, ἀλλά νά κατασκευάζει ὅλο ὑποθέσεις. Τά ἀποτελέσματα τῆς περιπτώσεως αὐτῆς εἶναι περιέργειες, κρυφακούσματα, καταλαλιές, κατακρίσεις καί μαλώματα.

β. Ὁ δεύτερος τρόπος εἶναι νά ψευδόμαστε μέ τόν λόγο. Ἕνας πού εἶναι ψεύτης στά λόγια, προσπαθεῖ νά δικαιολογήσει τίς ἁμαρτίες του, τά πάθη του ἤ προσπαθεῖ νά ἐπιτύχει τοῦ σκοποῦ του μέ ψέματα. Τροποποιεῖ τίς κατηγορίες εἰς βάρος του μέ ψέματα. Λέγει ψέματα γιά νά ἐκπληρωθοῦν οἱ ἐπιθυμίες του. Ψεύδεται γιά νά ἐντυπωσιάσει, νά ἀποφύγει πολλές καταστάσεις ἤ γιά νά κερδίσει χρήματα καί ἀγαθά. Αὐτός πού λέγει ψέματα στά λόγια του, φτάνει στό σημεῖο νά μήν τόν πιστεύουν οἱ ἄλλοι, ἔστω καί ἄν λέγει ἀλήθεια.

γ. Ὁ τρίτος τρόπος εἶναι ὅταν ψεύδεται κάποιος μέ τόν βίο του. Ἄλλη εἶναι ἡ πραγματική ζωή πού κάνει καί ἄλλη δείχνει νά κάνει. Εἶναι ἄσωτος, ἀλλά ἐμφανίζεται ἐγκρατής. Εἶναι πλεονέκτης καί ἐμφανίζεται ἐλεήμονας καί μιλᾶ μέ θέρμη γιά τήν ἐλεημοσύνη. Εἶναι ὑπερήφανος καί θαυμάζει τήν ταπεινοφροσύνη. Προβάλλει τήν ἀρετή ἤ γιά νά σκεπάσει τόν ἑαυτό του ἤ γιά νά τόν θαυμάζουν οἱ ἄλλοι. «Οὗτος οὐκ ἔστιν ἁπλοῦς ἄνθρωπος, ἀλλά διπλοῦς». Εἶναι διπλοπρόσωπος. Ἡ κατάσταση τῆς ὑποκρισίας συνδέεται στενά μέ τό ψεῦδος, καί μάλιστα μερικές φορές ἡ ὑποκρισία καί τό ψεῦδος ταυτίζονται.

Τό πάθος τοῦ ψεύδους ὅλους μας ἔχει ἀκουμπήσει. Ἄλλος ψεύδεται ἐπειδή ἀποσκοπεῖ στό συμφέρον του, ἄλλος γιά τήν καλοπέρασή του, ἄλλος γιά τήν ἱκανοποίηση τῆς φιληδονίας του, ἄλλος γιά νά προξενήσει γέλιο καί εὐτραπελία, ἄλλος γιά νά ἐπιβουλευτεῖ τόν ἀδελφό του καί νά τόν κακοποιήσει· ὑπάρχουν πολλοί λόγοι γιά νά πεῖ κάποιος ψέματα.

Τό ψέμα ὅμως, ὅπως μέ εὐκολία θριαμβεύει, ἔτσι καί μέ εὐκολία καταρρέει. Μπορεῖ κάποιος νά λέγει ἕνα σωρό λόγια πού μέσα σέ αὐτά κρύβεται μέ ἐπιμέλεια τό ψέμα, στό τέλος ὅμως δέν ἐπιτυγχάνει τίποτε. Πολλές φορές λέμε ψέματα γιά νά ἐπικρατήσουμε, ἀλλά τελικά τά ἴδια μας τά ψέματα μᾶς ἐκθέτουν καί μᾶς ρεζιλεύουν.

Κατά κανόνα ὅσοι λέμε ψέματα ἀποδίδουμε στούς ἄλλους τά ἐλαττώματα τά δικά μας, ὅπως ἀκριβῶς κάνουν καί οἱ ἀνήθικες γυναῖκες, πού κατηγοροῦν τίς τίμιες ἀπό φόβο μήν τυχόν μιλήσουν. Ἐπίσης, γινόμαστε ἰδιαίτερα φορτικοί στούς ἄλλους ἤ ἀκόμη καί βίαιοι. Αὐτό φαίνεται καθαρά στήν περίπτωση τῆς καχυποψίας. Ὅποιος δηλαδή ἔχει ὑπόνοιες καί καχυποψία, βασανίζει τούς ἄλλους. Ἕνας σύζυγος πού ὑποψιάζεται τήν σύντροφό του, τήν βασανίζει, τήν βρίζει, τήν ἐξουθενώνει καί τήν κακοποιεῖ. Συμβαίνουν ὅλα αὐτά, ἐπειδή στό μυαλό του ἔχει πλάσει ψευδεῖς εἰκόνες ἤ ἔχει καταλήξει σέ ψευδῆ συμπεράσματα.

Ἀκόμη ὑπάρχει καί ὁ μυθομανής. Λέγει ψέματα χωρίς νά ἐξυπηρετοῦν σέ τίποτε. Νομίζει ὅτι τόν καταδιώκουν, προφυλλάσσεται ἀπό ἄλλους χωρίς λόγο κ.ἄ. Ὁ μυθομανής μπορεῖ νά προκαλέσει στούς ἄλλους ἄσχημες καταστάσεις καί ἐνδέχεται ἐξ αἰτίας του, νά ἀποδίδονται σέ ἀνθρώπους ἀθώους κατηγορίες ἐντελῶς ἀνυπόστατες καί μή πραγματικές. Ἡ μυθομανία εἶναι ἕνα εἶδος διαστροφῆς.

Αὐτό τό φοβερότατο πάθος, τό ὁποῖο δέν θεωροῦμε σπουδαῖο, ἀφοῦ μάλιστα βρίσκουμε καί δικαιολογίες πώς τάχα λέμε ψέματα γιά καλό, γιά νά προστατεύσουμε τούς ἄλλους, γιά νά σώσουμε μία οἰκογένεια, γιά νά προλάβουμε τυχόν μεγαλύτερες καταστροφές, ὀφείλουμε νά τό πολεμήσουμε. Ὅσοι συνηθίσαμε νά λέμε ψέματα, δέν σεβόμαστε οὔτε τόν ἑαυτό μας οὔτε τούς ἄλλους καί πολλές φορές τό πάθος αὐτό μᾶς ἐκθέτει στά μάτια τῶν ἄλλων, ἀλλά προπαντός μᾶς στερεῖ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.
 πηγή

Ο Άνθιμος Θεσσαλονίκης εναντίον του Ιστολογίου “Κατάνυξις”

Θα πρότεινα επωνύμως στον κύριο Άνθιμο, να απενδυθει των ιερών ράσων, καθοτι με την στάση του απέναντι στο μείζον θέμα του Οικουμενισμού και των Πανθρησκειων, καθως και στο μείζον θέμα της ελληνικής τραγωδίας, ουσιαστικά, δεν έχει λάβει κανένα μέτρο, υπεράσπισης της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ..
 
Ως εκκλησιαστικός ποιμενάρχης, ΟΦΕΙΛΕ να απέχει των πολιτικων δρώμενων, και να ξεσηκώσει τον λαό της Θεσσαλονίκης εναντίον και των ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ (αντί να εναγκαλίζεται με τον ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΗ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ) και του εβραιόφιλου ΑΝΘΕΛΛΗΝΑ Δημάρχου Μπουτάρ-Αλή...
 
Θα του πρότεινα δε, να αποχωρήσει των εγκοσμίων, και με ταπεινοτητα και αληθινή μετάνοια ψυχής, να ασκητεύσει μέχρι το τέλους του βίου του, μήπως και σωθει η ψυχή του, ζητώντας παράλληλα συγνώμη πρωτίστως από τον Χριστό και δευτερευόντως από τον λαό της Θεσσαλονίκης.
 
Όταν οι πολιτικοί προδίδουν την Πατρίδα και οδηγούν τον ελληνικο λαό στην απόγνωση, οι Ιεράρχες ΟΦΕΙΛΑΝ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ.

Συνταχθέν υπό των διαχειριστών του Ιστολογίου Κατάνυξις

Σαρανταοκτώ ώρες προθεσμία μας δίνει ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, μέσω του δικηγόρου του (προθεσμία που λήγει στις 12.00 το μεσημέρι του Σαββάτου 13/12/2014) όπως μπορείτε να διαπιστώσετε από το έγγραφο που μας εστάλη μέσω του ηλεκτρονικού μας ταχυδρομείου.

Πριν προβούμε στην απάντησή μας, ζητούμε τις απόψεις και τη βοήθειά σας, σεβαστοί διαχειριστές, μέλη, φίλοι και αγαπημένοι αναγνώστες μας. 

Αν διαπιστώσετε δημοσίευμα ή σχολιασμό στο ιστότοπό μας που να εμπεριέχουν επιλήψιμες και αξιόποινες αναφορές στο πρόσωπο του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου, να μας το γνωστοποιήσετε είτε με ηλεκτρονικό μήνυμα στο katanixis@gmail.com είτε με σχόλιό σας στην παρούσα ανάρτηση.

Δεν εντοπίσαμε κάτι επιλήψιμο, που να χρειάζεται ανάκληση ή απαλοιφή. Αλλά μιλάμε για 28.000 σχόλια! Ίσως κάτι να μας διέφυγε… 

Φρονούμε πως
θα έπρεπε να μας υποδειχτεί επακριβώς το σχόλιο ή το δημοσίευμα που “ενόχλησε”.

Από έγκυρη πηγή μέσα από την μητρόπολη Θεσσαλονίκης, έχουμε την πληροφορία  πως ο κ. Άνθιμος είναι εξοργισμένος με το Ιστολόγιό μας, ειδικά για τα δύο δημοσιεύματά μας περί του προσώπου του σε σχέση με την απαράδεκτη οικουμενιστική του συμπεριφορά απέναντι στον πατριάρχη των Αρμενίων (δείτε εδώ). 

 Τα αποκαλυπτικά μας ρεπορτάζ τον ενόχλησαν. Ειδικά όμως το πλήθος των σχολίων που συνοδεύουν τις δύο αναρτήσεις. Εμ! βέβαια! Όταν ο λαός βοά, δεν είναι εύκολο να τον ακούς! Μας έστειλε λοιπόν αυτό το έγγραφο και ζητά εκτός των άλλων να δημοσιεύσουμε κείμενο αποκαταστατικό της τιμής και υπολήψεώς του. 

Θα προβούμε στην δημοσίευση κειμένου όπου θα τοποθετηθούμε αναλόγως. Εις αύριον λοιπόν τα σπουδαία... 

Αναμένοντας τα σχόλια και τις απόψεις σας, σας ευχαριστούμε όλους εκ των προτέρων για την βοήθειά σας!

ΑΝΘΙΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 12-11-2014(3).pdf

Πηγή
Το σχόλιο απο εδώ

Ποιά είναι τα χαρακτηριστικά του συνετού ανθρώπου; (+Γ. Ιωσήφ)

Χαρακτηριστικά του συνετού ανθρώπου είναι η ελευθερία από κάθε παράλογο αίσθημα, εμπαθή διάθεση και κίνηση. Απ’ αυτά θα προκύψει ο έλεγχος και η κυριότητα πάνω στα νοήματα και θα ακολουθήσει η ορθή και αλάνθαστη χρήση των πραγμάτων.
Επίσης το πράο και ήπιο της συμπεριφοράς προς τους συνανθρώπους του, το ταπεινό φρόνημα, ως προς τον εαυτό του. Το συμπαθές, το εύσπλαχνο, το ευεργετικό προς όλους, καθώς και η σταθερότητα της θελήσεως στις αποφάσεις, που θα παίρνει, σε αντίθεση με την προηγούμενη ακαταστασία.
Η ακριβέστερη περιγραφή του τέλειου ανθρώπινου χαρακτήρα, ή μάλλον της προσωπικότητας, είναι η ακριβής αντιγραφή του προτύπου – του Κυρίου μας -, γιατί Αυτός μόνος επανέφερε την ολοκλήρωση στη φύση μας. Αυτό απέδειξαν αδιάψευστα όλοι «οι του Χριστού», που με τη βοήθεια της Χάριτος «φόρεσαν» την εικόνα του «επουρανίου» και, κατά τον Παύλο, σ’ αυτούς «η ζωή κατανίκησε τον θάνατο» (Β’ Κορ. 5,4).
Πρέπει όμως, να τονίσουμε ότι χωρίς τη συνδρομή της θείας Χάριτος, είναι αδύνατο ο «πεπτωκώς» και «συντετριμμένος» άνθρωπος να επανεύρει αυτά που έχασε.

(Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού, Συζητήσεις στον Άθωνα, Ψυχωφελή Βατοπαιδινά 13, σ. 120-121)

Ὁ Ἅγιος Ἐλευθέριος

 

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει καὶ τιμᾶ τὴν ἱερὴ μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρα Ἐλευθερίου. Ὁ ἅγιος Ἐλευθέριος εἶναι ἀπὸ τοὺς πρώτους μάρτυρας τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας. Πατρίδα εἶχε τὴ Ρώμη. Ὁ πατέρας του ἦταν ὕπατος, ἀνώτατος δηλαδὴ ἀξιωματοῦχος τοῦ κράτους, καὶ ἡ μητέρα του, Ἀνθία τὸ ὄνομα, ἦταν μαθήτρια τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Πολὺ νωρὶς ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα κι ἡ μητέρα του τὸν ἀνάθρεψε μὲ πολλὴ στοργὴ καὶ φροντίδα. Τὸν παρουσίασε στὸν τότε ἐπίσκοπο τῆς Ρώμης, κοντὰ στὸν ὁποῖο ἔμαθε τὰ ἱερὰ γράμματα. Σὲ πολὺ μικρὴ ἡλικία ὁ ἅγιος Ἐλευθέριος, γιὰ τὴ μεγάλη του ἐπίδοση στὰ ἐκκλησιαστικὰ καὶ τὴν ἄλλη του ἀρετή, χειροτονήθηκε διάκονος, πρεσβύτερος καὶ ἐπίσκοπος.

Σὲ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν ὁ ἅγιος Ἐλευθέριος ἦταν ἐπίσκοπος Ἰλλυρικοῦ, δηλαδὴ ἐδῶ κοντὰ σ’ ἐμᾶς, στὴν Αὐλώνα τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἀπὸ τότε στὴν ἱερὴ ἐκείνη γῆ ἔπνεε χριστιανικὸς ἄνεμος κι ἀκουότανε ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου. Καὶ μόνο τώρα, γιὰ τὶς ἁμαρτίες ποὺ ξέρει ὁ Θεός, στὰ μέρη ἐκεῖνα δὲν τολμοῦν οἱ ἄνθρωποι οὔτε τὸ σταυρό τους νὰ κάμουν. Σήμερα στὴ μνήμη τοῦ ἁγίου Ἐλευθερίου, ἂς προσευχηθοῦμε κι ἂς τὸν παρακαλέσουμε θερμὰ νὰ λυπηθῆ τοὺς ἀδελφούς μας στὴ Βόρειο Ἤπειρο, ποὺ μένουν χωρὶς τὴ θεία Λειτουργία, χωρὶς τὴν εὐλογία καὶ τὸν ἁγιασμὸ τῆς Ἐκκλησίας, χωρὶς νὰ βαπτίζουν τὰ παιδιά τους, κι ὅταν ἀποθνήσκουν νὰ θάβονται χωρὶς ἱερέα.

Ἂς μὴ μᾶς κάνη ἐντύπωση ὅτι ἀπὸ τόσο μικρὴ ἡλικία ὁ ἅγιος Ἐλευθέριος ἦταν ἐπίσκοπος. Ἡ Ἐκκλησία τότε ἀκόμα δὲν εἶχε θεσπίσει κανόνες γιὰ τὴν ἡλικία τῶν κληρικῶν, σύμφωνα μὲ τοὺς ὁποίους τώρα οἱ διάκονοι χειροτονοῦνται μετὰ τὰ 25, οἱ πρεσβύτεροι μετὰ τὰ 30 καὶ οἱ ἐπίσκοποι μετὰ τὰ 35. Ἀλλὰ γιὰ τὸν ἅγιο Ἐλευθέριο ἔχει ἐφαρμογὴ ἐκεῖνο ποὺ γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος πρὸς τὸν Τιμόθεο· «μηδείς σου τῆς νεὸτητος καταφρονείτω», ἂς μὴ σὲ καταφρονῆ κανένας γιὰ τὴ νεαρή σου ἡλικία. Ἀλλὰ κι ἐκεῖνο, ποὺ διαβάζομε στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, ὅτι «γῆρας τίμιον οὐ τὸ πολυχρόνιον οὐδὲ ἀριθμῷ ἐτῶν μεμέτρηται». Ἀξιοσέβαστος δὲν εἶναι κανένας μόνο γιὰ τὰ χρόνια της ἡλικίας του.

Σὲ νεαρώτατη ἡλικία, ὁ ἅγιος Ἐλευθέριος ἦταν σεμνὸς καὶ συνετός, σὰν τὸν πιὸ σεβαστὸ κι ἀξιότιμο γέροντα, καὶ τερμάτισε τὸ βίο του μὲ σκληρὸ μαρτυρικὸ θάνατο. Τί καλύτερο τάχα νὰ ζηλέψη ἕνας νέος, ἂν εἶναι νὰ πεθάνη, παρὰ ἕναν ἀνδρεῖο καὶ τιμημένο θάνατο; Οἱ ἀρχαῖοι, ὅταν πήγαιναν στὴ μάχη, τραγουδοῦσαν· «Τεθνάμεναι γὰρ καλὸν ἐνὶ προμάχοισι πεσόντα ἀνδρ’ ἀγαθόν...»· εἶναι καλὸς ὁ θάνατος νὰ πέση ὁ γενναῖος στὴ μάχη. Μὰ νὰ πέση ἕνας νέος γιὰ τὴν πίστη του στὸ Χριστό, δὲν εἶναι ἁπλῶς καλὸ καὶ ἡρωικό, μὰ ἀσύγκριτα πολὺ περισσότερο, εἶναι ὑπέρτατη θυσία γιὰ τὸ ἀπόλυτο ἀγαθὸ ποὺ εἶναι ὁ Θεός. Ὁ πιστός, ποὺ πέφτει στὴ μάχη τῆς πίστης, δὲν εἶναι ἤρωας· εἶναι μάρτυρας τῆς ἀνάστασης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ὁ ἅγιος Ἐλευθέριος, μὲ τὸ ζῆλο, τὴν πραότητα καὶ τὴ σοφή του διδασκαλία, γρήγορα ἔφερε στὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ μεγάλο πλῆθος ἀνθρώπων τῆς σημερινῆς Βορείου Ἠπείρου. Γι’ αὐτὸ οἱ φανατικοὶ εἰδωλολάτρες τὸν κατάγγειλαν στὸν αὐτοκράτορα Ἀδριανό. Ὁ αὐτοκράτορας ἔστειλε στὴν Αὐλώνα ἕνα στρατηγὸ μὲ στρατιῶτες κι ἔφεραν τὸν Ἅγιο στὴ Ρώμη. Στὸ δρόμο πολλοὶ ἀπὸ τοὺς στρατιῶτες, βλέποντας κι ἀκούοντας τὸν ἅγιο Ἐλευθέριο, πίστεψαν καὶ βαπτίσθηκαν. Στὴ Ρώμη ὁ Ἀδριανὸς προσπάθησε μὲ ὑποσχέσεις νὰ μεταπείση τὸν Ἅγιο, μὰ ἐκεῖνος τοῦ ἀπάντησε· «Πῶς θὰ καταδεχθῶ νὰ προσκυνήσω γιὰ Θεοὺς ἀναίσθητα καὶ ἄψυχα ἀγάλματα; Θαυμάζω πὼς ἐσεῖς, λογικοὶ ἄνθρωποι, προσκυνᾶτε ξύλινους καὶ πέτρινους θεούς, καὶ περιφρονεῖτε τὸ δημιουργό τοῦ κόσμου ἀληθινὸ Θεό!

Δὲν χρειάζεται νὰ διηγηθοῦμε τὰ μαρτύρια, μὲ τὰ ὁποῖα οἱ δήμιοι βασάνισαν τὸν Ἅγιο· εἶναι τὸ ἕνα πιὸ σκληρὸ ἀπὸ τ’ ἄλλα, ὅσα μπορεῖ νὰ σκεφθῆ καὶ νὰ βρῆ ἡ κακία τῶν ἀνθρώπων. Τὸν ξάπλωσαν ἐπάνω σ’ ἕνα σιδερένιο κρεββάτι κι ἄναψαν ἀπὸ κάτω φωτιά, γιὰ νὰ τὸν ψήσουν. Τὸν ἔβαλαν γιὰ νὰ τὸν βράσουν μέσα σὲ πίσσα. Τὸν ἔρριξαν γιὰ νὰ τὸν κάψουν μέσα σὲ πυρωμένο φοῦρνο. Τὸν ἔδεσαν γιὰ νὰ τὸν σύρουν στὸ δρόμο ἀγριεμένα ἄλογα. Τὸν πέταξαν στὰ ἄγρια θηρία, γιὰ νὰ τὸν κατασπαράξουν. Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ τὸν φύλαξε ἀπ’ ὅλα, ὥστε καὶ ἀπὸ τοὺς δήμιους, ποὺ τὸν βασάνιζαν, πολλοὶ πίστεψαν στὸ Χριστό. Στὸ τέλος ὁ αὐτοκράτορας ἔβγαλε διαταγὴ νὰ ἀποκεφαλισθῆ. Ἔτσι ἔλαβε τὸ διπλὸ στεφάνι τῆς νίκης ὁ ἱερέας καὶ μάρτυρας ἅγιος Ἐλευθέριος. Ἀμήν.