ΩΡΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ ΒΙΩΝΕΙ Η ΧΩΡΑ! ΒΑΘΙΑ ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΕΤΑΙΡΟΥΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΥΑΙΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΞΟΥΝ – ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΩΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ. ΠΕΦΤΕΙ ΤΟ ΕΥΡΩ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΔΟΛΑΡΙΟΥ! (ΒΙΝΤΕΟ)

Ο έλληνας υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης μετά το ναυάγιο στο Eurogroup παραχώρησε σε συνέντευξη Τύπου, προκειμένου η ελληνική πλευρά να γνωστοποιήσει τις θέσεις της, μετά και τα τελεσίγραφα των ευρωπαίων.
“Δεν αμφιβάλλω ότι οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν και ότι θα καταλήξουν σε μια συμφωνία θεραπευτική για την Ελλάδα και θετική για την Ευρώπη.”

“Ο Μοσκοβισί μου παρουσίασε ένα κείμενο που αναγνώριζε την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα”.
“Δεν μας δόθηκαν εγγυήσεις σχετικά με την ευελιξία. Σε αντάλλαγμα μας πρόσφεραν μια νεφελώδη διατύπωση για ελαστικότητα εντός του προγράμματος. Είμαστε έτοιμοι και έχουμε κάθε επιθυμία να φτάσουμε σε μια τίμια συμφωνία. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να εργαστεί προς ένα αδιέξοδο. Στην ιστορία της ΕΕ τίποτα καλό δεν βγήκε μέσα από τελεσίγραφα. Έχουμε αποδεχθεί τις υποχρεώσεις μας. Δεν θα κινηθούμε μονομερώς όλο αυτό το διάστημα των διαπραγματεύσεων”.
“Στο Eurogroup εξήγησα πως δεν πρόκειται να αναλάβουμε καμία μονομερή δράση κατά τη διάρκεια του ενδιάμεσου προγράμματος.Ο μόνος όρος που θέτουμε είναι να μην μας ζητηθούν μέτρα, που επιδεινώνουν την ύφεση.
“Δεν αμφιβάλλω ότι στις επόμενες μέρες κάθε έννοια τελεσιγράφου θα αποσυρθεί και με συλλογικό πνεύμα θα προχωρήσουμε προς μια νέα συμφωνία. Η Δημοκρατία είναι η συμφιλίωση των αντιθέσεων. Η Ευρώπη είναι μία θαυμαστή Δημοκρατία”.
“Απαιτούμε να μην μας αντιμετωπίζουν σαν αποικία χρέους. Δεν ανάγεται σε εμάς να προσδιορίσουμε τον όρο “κάποια ευελιξία” που μας προσφέρθηκε. Να μας αποσαφηνίσει η άλλη πλευρά τι σημαίνει ο όρος ευελιξία”.
“Η Ευρώπη πρέπει να προσαρμοστεί στο γεγονός πως η Ελλάδα αμφισβητεί ένα πρόγραμμα, το οποίο απέτυχε. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το μέλλον όχι με ένα αποδεδειγμένα λάθος πρόγραμμα”.
ΕΠΙΣΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΟΤΙ 
Ο κ. Βαρουφάκης αποκάλυψε πως πριν το Eurogroup είχε συνάντηση με τον Πιερ Μοσκοβισί ο οποίος του παρουσίασε ένα ανακοινωθέν, που όπως είπε ο έλληνας υπουργός θα ήθελε πολύ να υπογράψει.
Όπως είπε αυτό το ανακοινωθέν ανέφερε πως θα δοθεί στην Ελλάδα ένας χρόνος περίπου 4-6 μηνών και το οποίο αναγνώριζε την ανθρωπιστική κρίση. Μάλιστα, σημείωσε η επέκταση αυτή του προγράμματος θα έπαιρνε τη μορφή μεταβατικού προγράμματος και σε αυτό η Ελλάδα ζητούσε μόνο να υπάρξει ένας όρος, δηλαδή να μην παρθούν οριζόντια μέτρα που θα ενισχύσουν την ύφεση.
Ωστόσο, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο κ. Βαρουφάκης αυτό το ανακοινωθέν λεπτά πριν την έναρξη της συνεδρίασης του Eurogroup αποσύρθηκε από τον πρόεδρο του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ και αντικαταστάθηκε με ένα κείμενο, που όπως είπε, μας πήγαινε πίσω.
Πέφτει το ευρώ μετά το αδιέξοδο στο Eurogroup
Πιέσεις ασκούνται την τελευταία ώρα στο ευρώ έναντι του δολαρίου, καθώς έγινε γνωστό ότι οι νέες διαπραγματεύσεις στο Eurogroup για το πρόγραμμα της Ελλάδας απέβησαν άκαρπες.
Το ευρώ κινείται με απώλειες της τάξης του 0,5% στα 1,13 δολάρια, ενώ στο μεγαλύτερο μέρος της σημερινής συνεδρίασης το ευρώ κινήθηκε πάνω από τα επίπεδα των 1,14 δολαρίων.
Εξαρτάται πλέον από την Ελλάδα να προχωρήσει με το αίτημα για την οποιαδήποτε επέκταση, είπε ο επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντέισελμπλουμ, μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίασης, και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για ένα νέο Eurogroup την Παρασκευή.
Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης είναι έτοιμοι να έχουν περαιτέρω συνομιλίες με την Ελλάδα όταν και εάν αποφασίσει να αιτηθεί την παράταση του προγράμματος, δήλωσε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, αρμόδιος για θέματα ευρώ, Βλάντις Ντομπρόβσκις μετά την ολοκλήρωση των συνομιλιών στο Eurogroup.
Προηγούμενη ενημέρωση:
Έλληνες αξιωματούχοι δήλωσαν ότι απέρριψαν πρόταση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης που καλούσε την Αθήνα να ολοκληρώσει επιτυχώς το τρέχον πρόγραμμα διάσωσης και να αποδεχτεί εξάμηνη τεχνική παράταση του πακέτου, μεταδίδει δημοσίευμα του πρακτορείου Reuters με τίτλο “Greece rejects ‘draft’ calling for bailout extension, conclusion”
Eurogroup: Αυτό είναι το έγγραφο που προκάλεσε τη ρήξη με τους Ευρωπαίους! (φωτό)
Οι εργασίες του Eurogroup ολοκληρώθηκαν πρόωρα αφού οι ευρωπαίοι εταίροι παρουσίασαν ως βάση συζήτησης, κείμενο που δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό από την ελληνική πλευρά.
Για ριζική υπαναχώρηση από την κοινή ανακοίνωση Ντέισελμπλουμ με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα την προηγούμενη Πέμπτη έκαναν λόγο κυβερνητικές πηγές, αναφερόμενες στο προαναφερθέν κείμενο.
Το μεγάλο ενδιαφέρον όλης της Ευρώπης για τις δηλώσεις του Έλληνα υπουργού Οικονομικών μετά την απρόοπτη διακοπή χωρίς αποτέλεσμα στην συνεδρίαση του Eurogroup φαίνεται και από το γεγονός πως στην αίθουσα της συνέντευξης Τύπου παρατηρείται κοσμοσυρροή.
Ακόμα και στο πάτωμα, με τους υπολογιστές τους στα πόδια τους κάθονται δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο, ώστε να ακούσουν και να μεταδώσουν τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης.

Τι λέει ο ξένος τύπος για το Eurogroup και την Ελλάδα αυτή την ώρα (φωτο)
“ΤΑ’ ΣΠΑΣΑΝ” ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ: “ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ. ΤΕΡΜΑ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ”-ΑΠΕΙΛΗΘΗΚΕ ΣΥΡΡΑΞΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΟΣ-EUROGROUP-ΟΥΔΕΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ-ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ (ΖΩΝΤΑΝΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ – ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ)
ΔΕΙΤΕ  τη συνέντευξη τύπου του υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη 

πηγή

Ἐζημιώθης; Μὴ ἀθυμήσῃς

Τὸ ἔτος 387 μ.Χ. ἐξερράγη στὴν Ἀντιόχεια μεγάλη στάση κατὰ τοῦ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄ τοῦ -Μεγάλου, διότι ἐπέβαλε στοὺς κατοίκους της δυσβάστακτους φόρους. Ἀπὸ τὸν ἀναβρασμὸ ποὺ δημιουργήθηκε κάποιοι θερμόαιμοι στασιαστὲς κατέστρεψαν τοὺς ἀνδριάντες τοῦ αὐτοκράτορα, τοῦ πατέρα του, τῆς συζύγου του καὶ τῶν παιδιῶν του. Ὁ αὐτοκράτορας σχεδίαζε νὰ τοὺς ἐπιβάλει αὐστηρὴ τιμωρία: Θὰ φόνευε τοὺς στασιαστὲς καὶ θὰ μετέβαλλε τὴ μεγαλούπολη σὲ κωμόπολη. Οἱ κάτοικοι τῆς Ἀντιόχειας ἀνησύχησαν καὶ ἔπεσαν σὲ ἀθυμία μεγάλη.
Τότε ὁ ἐπίσκοπος τῆς πόλεως Φλαβιανὸς ἀνεχώρησε ἐσπευσμένα γιὰ τὴν Κωνσταντινούπολη μὲ ἀποστολὴ νὰ ἱκετεύσει τὸν αὐτοκράτορα γιὰ τὴ σωτηρία τῆς πόλεως. Κι ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ποὺ εἶχε χειροτονηθεῖ τὴν προηγούμενη χρονιὰ ἱερέας, ἀνέλαβε νὰ ἠρεμήσει τοὺς Ἀντιοχεῖς καὶ νὰ τοὺς παρηγορήσει. Γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτὸ ἐξεφώνησε τοὺς περίφημους εἴκοσι ἕνα λόγους «Εἰς τοὺς ἀνδριάντας». 
Στὸν πέμπτο λόγο του ἀναπτύσσει ὡς ἐπιχειρηματολογία τὴ θέση ὅτι ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ζημιώνεται οἰκονομικά, ὅταν συκοφαντεῖται, ὅταν ἀρρωσταίνει, δὲν πρέπει νὰ ἀθυμεῖ ὑπερβολικὰ τόσο ποὺ νὰ χάνει τελείως τὸν ρυθμό του, διότι δὲν θὰ ὠφεληθεῖ σὲ τίποτε ἀπὸ τὴ λύπη. Ἐπιτρέπεται, ἤ, καλύτερα, ἐπιβάλλεται νὰ λυπεῖται σὲ μία μόνο περίπτωση, ὅταν ἁμαρτάνει! Διότι τότε ὠφελεῖται ἀπὸ τὴ λύπη.
«Μηκέτι οὖν ἐπὶ ζημίᾳ χρημάτων ἀλγῶμεν, ἀλλ’ ὅταν ἁμαρτάνωμεν, ἀλγῶμεν μόνον. Πολὺ γὰρ τὸ κέρδος ἐνταῦθα ἀπὸ τῆς λύπης. Ἐζημιώθης; Μὴ ἀθυμήσῃς, οὐδὲ γὰρ ὠφελήσεις. Ἥμαρτες; Λυπήθητι, ὄφελος γάρ» (Εἰς τοὺς ἀνδριάντας, ὁμιλία Ε΄, ΕΠΕ 32, 120). Νὰ μὴ λυπούμαστε ὑπερβολικά, ὅταν ζημιωνόμαστε οἰκονομικῶς, ἀλλ’ ὅταν ἁμαρτάνουμε, τότε νὰ λυπούμαστε κατὰ Θεόν. Διότι στὴν περίπτωση αὐτὴ τὸ κέρδος ποὺ βγαίνει ἀπὸ τὴ λύπη εἶναι πολὺ μεγάλο. Ζημιώθηκες; Μὴν ἀθυμήσεις, διότι δὲν θὰ ὠφεληθεῖς σὲ τίποτε ἀπὸ τὴ λύπη. Ἁμάρτησες; Λυπήσου, διότι θὰ ὠφεληθεῖς, ἂν πονέσεις γιὰ τὴν ἁμαρτία ποὺ διέπραξες. 
Γιὰ νὰ γίνει πιὸ πειστικὸς ὁ χρυσορρήμων Πατήρ, ἀναφέρει χαρακτηριστικὰ παραδείγματα: Ἔχασε κάποιος τὸ παιδί του καὶ πόνεσε πολὺ γι’ αὐτό. Ἀλλὰ μὲ τὸν πόνο του δὲν ἀνέστησε τὸ νεκρό, οὔτε ὠφέλησε τὸν ἀποθανόντα. Ραπίστηκε, ὑβρίστηκε, χλευάστηκε καὶ λυπήθηκε πάρα πολὺ γιὰ τὸν δημόσιο διασυρμό. Ἀλλὰ μὲ τὴ λύπη του δὲν ἐξήλειψε τὴν ὕβρη. Ἀρρώστησε μὲ βαριὰ ἀσθένεια καὶ ἔπεσε σὲ κατήφεια. Ἀλλὰ μὲ τὴ λύπη του δὲν ἀπομάκρυνε τὴν ἀσθένεια. Μπορεῖ καὶ νὰ τὴν ἐπιβάρυνε περισσότερο.
Ἀποροῦν μερικοὶ καὶ ρωτοῦν: Ἐφόσον ζημιωθήκαμε οἰκονομικῶς, συκοφαντηθήκαμε, ἀρρωστήσαμε, πέθανε ὁ (ἡ) σύζυγος ἢ τὸ παιδί μας, νὰ μὴ λυπηθοῦμε; Τί νὰ κάνουμε; Νὰ χαιρόμαστε; 
Βέβαια δὲν θὰ μένουμε ἀπαθεῖς, ὅταν ξεσπάσει μία δοκιμασία κατὰ πάνω μας. Θὰ πονέσουμε. Δὲν ἔχουμε πέτρινη καρδιά. «Τὸ ἀπαθὲς» εἶναι «ἀπάνθρωπον», λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος· ὅμως «τὸ πολυπαθές», δηλαδὴ τὸ νὰ καταβληθοῦμε τελείως ἀπὸ τὴ λύπη, δὲν ἔχει σχέση μὲ τὴ χριστιανικὴ φιλοσοφία (Ἐπιστολὴ 165, Σταγειρίῳ, 2). Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος μᾶς προτρέπει νὰ κοιτᾶμε καὶ πιὸ μακριά: Ἦλθαν καὶ ἔκλεψαν τὸν πλοῦτο σου. Ἀλλὰ τὸν πλοῦτο ποὺ ἔχεις στὸν οὐρανὸ δὲν μποροῦν νὰ σοῦ τὸν ἀφαιρέσουν. Σὲ ἔδιωξαν ἀπὸ τὴν πατρίδα σου. Ἀλλὰ ἀπὸ τὴ μόνιμη πατρίδα σου, τὴν Ἄνω Ἱερουσαλήμ, δὲν μποροῦν νὰ σὲ διώξουν. Σὲ ἔδεσαν μὲ δεσμά. Ὅμως ἔχεις τὴ συνείδησή σου ἐλεύθερη καὶ δὲν αἰσθάνεσαι τὰ ἐξωτερικὰ δεσμά. Σὲ φόνευσαν. Πάλι θὰ ἀναστηθεῖς.
Ἡ ὑπερβολικὴ λύπη δὲν συνιστᾶ πιστοὺς χριστιανοὺς ποὺ ἐμπιστεύονται τὴ ζωὴ καὶ τὴν ἐλπίδα τους στὸ Θεό. Μᾶς ἔκλεψαν τὸ σπίτι μας, τὸ ἐργαστήριό μας, τὸ κατάστημά μας, ἔγινε σεισμὸς καὶ ἀχρηστεύθηκε τὸ σπίτι μας, ἦλθε φωτιὰ καὶ ἔκανε στάχτη τὸ κτῆμα μας; Ὅλα αὐτὰ εἶναι ὑλικὲς ζημιές. Μποροῦν νὰ ξαναγίνουν καὶ καλύτερα. Θὰ κάνουμε λίγη ὑπομονή, θὰ ἐπικαλεσθοῦμε τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, θὰ δουλέψουμε μὲ τὸν τίμιο ἱδρώτα μας καὶ σιγά-σιγὰ θὰ διορθωθεῖ ἡ ζημιὰ ποὺ πάθαμε. Μᾶς συκοφάντησαν, μᾶς ὕβρισαν; Νὰ λέμε: «Τὸν ἑαυτὸν μὴ ἀδικοῦντα οὐδεὶς παραβλάψαι δύναται». Αὐτὸν ποὺ δὲν βλάπτει ὁ ἴδιος τὸν ἑαυτό του, δὲν μποροῦν οἱ ἄλλοι νὰ τὸν βλάψουν οὐσιαστικά. Μόνο στὸν ἑαυτό τους κάνουν ζημιά. Μᾶς ἐπισκέφθηκαν ἀσθένειες καὶ θάνατοι προσφιλῶν προσώπων; Νὰ τὶς ἀντιμετωπίζουμε μὲ ὑπομονὴ καὶ μὲ καρτερία. Διότι οἱ δοκιμασίες εἶναι προσωρινές, ἐνῶ ἡ πνευματικὴ ὠφέλεια ποὺ καρπούμεθα, αἰώνια (βλ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, ΕΠΕ 31, 496-563).
Ἡ ὑπερβολικὴ λύπη δὲν μπορεῖ νὰ διορθώσει οὔτε τὴ χρηματικὴ ζημιά, οὔτε τὴν ὕβρη, οὔτε τὴ βλάβη, οὔτε τὴν ἀσθένεια, οὔτε τίποτε ἄλλο παραπλήσιο. Ἡ φτώχεια, ἡ ἀρρώστια, οἱ θάνατοι προσφιλῶν προσώπων καὶ τὰ παρόμοια κακὰ δὲν ὑποχωροῦν εὐκολότερα μὲ τὰ δάκρυα. Μὲ τὰ δάκρυα καὶ τὴ λύπη διορθώνεται μία μόνο ζημιά. Ἡ ζημιὰ ποὺ προξενεῖται ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Γιατί συμβαίνει αὐτό; Θὰ τὸ ἐξηγήσουμε σὲ ἑπόμενο ἄρθρο μας.
Πηγή: Ο Σωτήρ

το είδαμε: εδώ

«ΔΑΚΡΥΖΕΙ» Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ… ΓΙΑ ΘΑΥΜΑ ΜΙΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑ.

Στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στον χιονισμένο Ασπρόκαμπο Κορινθίας ο εσταυρωμένος Χριστός που βρίσκεται πάνω στον ξύλινο Σταυρό μέσα στο ιερό της εκκλησίας δακρύζει!
Η πληροφορία αυτή έφτασε στην sfedona.gr από αναγνώστη μας στην ορεινή Κορινθία . όπως μας λέει στο επώνυμο μήνυμα που μας έστειλε το είδε με τα ίδια του τα μάτια !
Μιλήσαμε τηλεφωνικάμε πολλούς κατοίκους της περιοχής οι οποίοι γνώριζαν το γεγονός και μερικοί από αυτούς είχαν επισκεφθεί την Ιερό Ναό και το είχαν δει.
Μιλήσαμε ακόμα και με ιερέα της περιοχής όπως είδε τον δακρυσμένο Εσταυρωμένο στο Σταυρό και μας είπε σχεδόν σαστισμένος « Τι να σας πω εγώ; Το είδα και εγώ αλλά πρέπει να έρθουν ειδικοί και να μας πουν τι είναι αυτό!»
Οι κάτοικοι της περιοχής άλλοι ομιλούν ανεπιφύλακτα για θαύμα και άλλοι θέλουν να έρθει κάποιος ειδικός να τους πει που οφείλεται το φαινόμενο.

Δείτε τι μας έγραψε μεταξύ άλλων αναγνώστης μας από την περιοχή:
«Σήμερα 12-02-2015 Πήγα στον Ασπρόκαμπο στον άγιο Νικόλαο !!! Ο Εσταυρωμένος ! (ο Ιησούς χριστός επάνω στον Σταυρό) τρέχει Δάκρυα Μύρο!!! αυτό ξεκίνησε απο
της 25-01-2015 ο θόλος της εκκλησίας είναι απο μασίφ μπετό και από πάνω έχει κεραμίδια ! καμία υγρασία δεν υπάρχει στον θόλο το ειδα με τα μάτια μου! επίσης ο Ιησούς ! είναι σε ξύλο τριακοσίων χρόνων !!! και βαμμένο! ο Μύρος τρέχει απο τα μάτια του Ιησού!!! έως και τα καρφιά τον ποδιών του και εκεί σταματάει στο δάπεδο δεν τρέχει……. ο χώρος έχει εξαερισμό ! ανοικτή πόρτα και παράθυρο!»

Σημειωτέον όπως μας είπαν οι κάτοικοι του χωριού έχει ο ειδοποιηθεί και ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κορινθίας Διονύσιος από τον οποίον ζητούν να επισκεφθεί τον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου και να δει και μόνος του το φαινόμενο που πολλοί χαρακτηρίζουν ως θαύμα.!
Το φαινόμενο αυτό παρουσιάστηκε από τις 25.1.2015
Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο νεκροταφείο του Ασπρόκαμπου όπως ήταν χθες 12,2,2015. (ευχαριστούμε τον Νίκο Αντωνόπουλο για τις φωτογραφίες του) πηγή

Το είδαμε : εδώ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ η "ΑΥΤΟΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ";

Στις μέρες που πέρασαν ζήσαμε όλοι μια τραγική κωμωδία που και προβληματίζει αλλά και προκαλεί θλίψη και γέλιο. Είναι στους πάντες πλέον γνωστή η υπόθεση του Πατριάρχου κ.Ειρηναίου που από τις 16 Φεβρουαρίου του 2008 παραμένει με εντολή  της διαδόχου στα Ιεροσόλυμα εκκλησιαστικής καταστάσεως και με την ανοχή των εκάστοτε ελληνικών Κυβερνήσεων,έγκλειστος μέσα στο απέριττο 
κελί του εντός των χώρων του Πατριαρχείου,φρουρούμενος από αγνώστου εθνικότητας και θρησκεύματος μισθοφόρους ,που δεν του επιτρέπουν την έξοδο από αυτό αλλά ούτε και την είσοδο σε όποιον θα ήθελε να τον επισκεφθεί,μηδέ των στενών του συγγενών εξαιρουμένων αλλά ούτε των συνηγόρων και ιατρών του.Η τροφοδοσία του γίνεται με τρόπο κινηματογραφικό με ένα καλαθάκι που ρίχνει από τον εξώστη της κατοικίας του και ένας άραβας παντοπώλης αναλαμβάνει τον εφοδιασμό του με τα αναγκαία που πληρώνουν φίλοι από την Ελλάδα και την Κύπρο. Τα παραπάνω είναι γνωστά,έχουν δημοσιοποιηθεί τα έχουν προβάλει μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα στην Ευρώπη, την Αμερική,το Ισραήλ και βέβαια στην Ελλάδα και τα έχουν δημοσιεύσει έγκριτες εφημερίδες έντυπες και ηλεκτρονικές. Για όλα αυτά έχουν ενημερωθεί κατά καιρούς πολιτειακοί και εκκλησιαστικοί παράγοντες στην Ελλάδα και στις Ορθόδοξες Χώρες ενώ το θέμα απασχόλησε και την Ελληνική Βουλή ύστερα από ερώτηση που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ.Γιάννης Δημαράς και Γαβριήλ Αβραμίδης προς τον τότε Υπουργό εξωτερικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο,για να εισπράξουν μια ψευδέστατη και παραπλανητική απάντηση από τον τότε Υφυπουργό κ.Κ. Γεροντόπουλο,όπως θα δούμε παρακάτω. Όλοι λοιπόν τα γνωρίζουν,οι πάντες "λυπούνται" αλλά δεν κάνουν τίποτα για να τελειώσει το μαρτύριο του Πατριάρχη. Πρόσφατα και συγκεκριμένα τον Ιανουάριο η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος,ύστερα από εισήγηση του Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου που σημειωτέων δεν έπαψε στιγμή να φωνάζει την Αλήθεια και να εκδηλώνει την συμπαράστασή του στον μάρτυρα Πατριάρχη,αποφάσισε να δει αδελφικά το θέμα και να προσφέρει τις καλές υπηρεσίες της για να τελειώσει ειρηνικά και με γνώμονα την Χριστιανική αγάπη αλλά και το καλό συμφέρον της Εκκλησίας που διασύρεται από τα καμώματα ορισμένων ανεύθυνων ρασοφόρων.Την είδηση ,που δεν διαψεύσθηκε,μετέδωσε το εκκλησιαστικό πρακτορείο ειδήσεων Romfea.gr και η δημοσιοποίησή της προκάλεσε αισθήματα χαράς και ανακουφίσεως στον ορθόδοξο κόσμο. Ας δούμε την είδηση : 
"Να συσταθεί τριμελής επιτροπή αρχιερέων από την Εκκλησία της Ελλάδος που θα ενεργήσει για την απελευθέρωση του έγκλειστου Πατριάρχη Ιεροσολύμων αποφάσισε η Ιερά Σύνοδος.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της Romfea.gr στην επόμενη συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου θα συσταθεί η επιτροπή που θα εξετάσει τους τρόπους να λήξει η πολυετής παραμονή του πρώην Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ειρηναίου στο κελί του στο Πατριαρχείο.
Την πρόταση για τη σύσταση της επιτροπής κατέθεσε στα μέλη της Δ.Ι.Σ. ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος, ο οποίος έχει δώσει μεγάλο αγώνα για την απελευθέρωση του κ. Ειρηναίου. 
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος ζήτησε αρχικά από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να συσταθεί μία τετραμελής επιτροπή με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο κάτι που ο Αρχιεπίσκοπος δεν δέχτηκε λέγοντας πως δεν θέλει να δημιουργηθούν προστριβές με τις άλλες αδελφές Εκκλησίες. 
Έτσι αποφασίστηκε να οριστεί μία τριμελής επιτροπή, η οποία θα μεταβεί στα Ιεροσόλυμα για να πράξει τα δέοντα ώστε να λήξει το εν λόγω ζήτημα.
Στην επόμενη συνεδρίαση της ΔΙΣ αναμένεται να οριστούν και τα μέλη που θα απαρτίζουν την Επιτροπή."( http://www.romfea.gr/epikairotita/29639-2015-01-20-01-19-13) 
Ενώ λοιπόν όλοι περιμέναμε την ¨σύσταση της Επιτροπής" ,που τονίζουμε ότι θα ενεργούσε με την σύμφωνο γνώμη της Εκκλησιαστικής Ηγεσίας των Ιεροσολύμων και σε καμία περίπτωση δεν θα διέπραττε "εισπήδηση" , έπεσε ο εν αιθρία κεραυνός.Από τα Ιεροσόλυμα ήρθε ένα βροντερό ΟΧΙ συνοδευόμενο από το γνωστό περί "αυτοεγκλεισμού" κατάπτυστο ψέμα και μια απρέπεια σε βάρος της ελεύθερης δημοσιογραφίας. Το πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων Romfea.gr,δημοσίευσε στις 4 Φεβρουαρίου την είδηση περί "Δυσφορίας του κ.Θεόφιλου στην επιθυμία της εκκλησίας της Ελλάδος να συμβάλει στην απελευθέρωση του Πατριάρχου κ.Ειρηναίου". Η είδηση συμπληρωνόταν με την σημείωση πως υπήρξε επιστολή σχετική του κ.Θεόφιλου προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και έχει ως εξής:
"Την έντονη διαμαρτυρία του εκφράζει ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων για την πρόθεση της Εκκλησίας της Ελλάδος να παρέμβει στην υπόθεση του πρώην Πατριάρχη Ειρηναίου.
Σε επιστολή που παρέλαβε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων και απευθύνεται στον Αρχιεπίσκοπο και τα μέλη της Δ.Ι.Σ. ο Πατριάρχης κατηγορεί την Εκκλησία της Ελλάδος ότι δεν έχει δικαίωμα να παρέμβει στα εσωτερικά της Εκκλησίας.
Επισημαίνει πως πρόκειται για εκκλησιαστική εισπήδηση και δεν προτίθεται να συναινέσει ούτε να συμφωνήσει σε μία τέτοιου τύπου παρέμβαση.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της Romfea.gr ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος θα έχει τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πατριάρχη για να διευθετήσουν το ζήτημα.
Νεότερη ενημέρωση 14.07
Σε ανακοίνωσή της η Διαρκής Ιερά Σύνοδος διαψεύδει την ύπαρξη επιστολής με την οποία διαμαρτύρεται το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων για παρέμβαση της Εκκλησίας της Ελλάδος στα εσωτερικά της. 
Η ενημέρωση που έχουμε εμείς από συνοδικό ιεράρχη είναι πως υπήρξε έντονη διαμαρτυρία του Πατριάρχη Ιεροσολύμων για ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της θέματα, την οποία εκ παραδρομής ο ιεράρχης ίσως εκτίμησε ότι έγινε μέσω επιστολής όπως και αναφέραμε.
Ωστόσο ο Αρχιγραμματέας Επίσκοπος Μεθώνης Κλήμης, ο οποίος προθύμως έσπευσε με επίσημη ανακοίνωση της Δ.Ι.Σ. να μας "διαψεύσει" ας απαντήσει στα εξής:
- Ισχύει ναι ή όχι ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έχει προγραμματίσει να έχει τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων για να εξετάσει την περίπτωση του πρώην Πατριάρχη Ειρηναίου για "ανθρωπιστικούς λόγους";
- Ισχύει ναι ή όχι το αίτημα αρχιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδος να συστήσουν επιτροπή που θα εξετάσει την περίπτωση του κ. Ειρηναίου; Και αν όχι, Άγιε Αρχιγραμματέα τότε γιατί δεν διαψεύσατε και τότε την σχετική μας είδηση;
- Ισχύει ναι ή όχι ότι υπάρχει δυσφορία από αρχιερείς του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων για την πρόθεση της Εκκλησίας της Ελλάδος να ασχοληθεί με την περίπτωση του πρώην Πατριάρχη;(http://www.romfea.gr/epikairotita/29926-2015-02-04-09-19-29) 
'Όπως είδαμε η είδηση περί υπάρξεως επιστολής διαψεύσθηκε από την ΔΙΣ αφήνοντας όμως πολλά ερωτηματικά,ενώ υπήρξε ταυτόχρονη διάψευση και από το "ευαίσθητο"σε θέματα τύπου Πατριαρχείο Ιεροσολύμων που έχει ως ακολούθως:
"Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων διαψεύδει κατηγορηματικῶς τό ἀπό 22ης Ἰανουαρίου / 4ης Φεβρουαρίου 2015 δημοσίευμα τοῦ ἠλεκτρονικοῦ πρακτορείου «Ρομφαία», ὅτι δῆθεν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ. Θεόφιλος διεμαρτυρήθη δι' ἐπιστολῆς Αὐτοῦ πρός τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμον δι' ἐπέμβασιν Αὐτοῦ εἰς τά πράγματα τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων.
Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων διαμαρτυρόμενον ἐντόνως διά τό ἄηθες δημοσίευμα τοῦτο, ἐπιφυλασσόμενον νά προβῇ εἰς τάς δεούσας ἐνεργείας, δηλώνει πρός πάντα φίλον τῆς ἀληθείας, ὅτι οὐδεμία ὑπῆρξεν ἐπικοινωνία μεταξύ τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ. Θεοφίλου καί τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου.
Αἱ 2 Ἐκκλησίαι καί οἱ 2 Προκαθήμενοι διατηροῦν ἀγαστάς σχέσεις μεταξύ Αὐτῶν."
Πραγματικά εδώ ταιριάζει η παροιμία "φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης" . Δεν φτάνει που είναι ένοχοι,δεν φτάνει που ψεύδονται απειλούν κιόλας αντί να λουφάξουν. Γιατί μπορεί να μην υπήρξε γραπτή αντίδραση υπήρξε όμως προφορική όπως αποκάλυψε ο Συνοδικός Μητροπολίτης Καλαβρύτων κ.Αμβρόσιος και κανένας δεν τόλμησε να τον διαψεύσει:
"Τετάρτη, 11 Φεβρουαρίου 2015  Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος:
ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΣΤΙΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΜΑΣ!
ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΦΑΣΗ!
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ. ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ
Θα το επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά! Η περίπτωση του Μακαριωτάτου Πατριάρχου πρ. Ιεροσολύμων κ. ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ, ο Οποίος παραμένει κλειδωμένος στο διαμέρισμα- κελλί του εκεί κάτω στα Ιεροσόλυμα αποτελεί στίγμα για όλη την Ορθοδοξία!
Ένοχοι είναι όλοι ανεξαιρέτως οι Πατριάρχες και Αρχιεπίσκοποι της Ορθοδόξου Εκκλησίας, οι οποίοι είτε σιωπούν, είτε αδιαφορούν!
Ο Μάρτυρας Πατριάρχης κ. ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ παραμένει έγκλειστος χωρίς καμμιά Δικαστική και κυρίως καταδικαστική Απόφαση!
Η διάδοχος εκκλησιαστική Διοίκηση των Ιεροσολύμων, ως φαίνεται, Τον φοβείται και γι' αυτό Τον κρατάει σε πλήρη απομόνωση! Και το πολύ χειρότερο: αν ταξιδεύσετε ως προσκυνητής στα Ιεροσόλυμα και θελήσετε να επισκεφθήτε τον έγκλειστο Πατριάρχη, ΔΕΝ θα σας το επιτρέψουν!
Γράφουμε, λοιπόν, το σημείωμα αυτό για να καταγγείλουμε δημοσίως την συμπεριφορά του Εξάρχου του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα, του Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Δαμιανού, ο οποίος -προφανώς- με εντολή του Μακαριωτάτου Πατριάρχου κ. Θεοφίλου, επισκέφθηκε προσφάτως τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, για να τον διαβεβαιώση, ότι ο άγιος αυτός Πατριάρχης κ. Ειρηναίος "δεν είναι "έγκλειστος", αλλά "αυτοέγκλειστος". Αυτό όμως είναι ένα μεγάλο ψέμα! " 
Ο άγιος και μαρτυρικός Πατριάρχης κ. Ειρηναίος, χωρίς τη θέλησή Του διατελεί σε πλήρη απομόνωση!
Καταγγέλλουμε, λοιπόν, αυτήν την αχαρακτήριστη συμπεριφορά της διαδόχου εκκλησιαστικής Διοικήσεως εκεί κάτω στην Αγία Γη!
Το ψέμα ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ στους εκκλησιαστικούς ανθρώπους! Είναι το όπλο όσων αισθάνονται ένοχοι! Εκφράζουμε την λύπη μας και -γιατί όχι;- και την αγανάκτηση μας.
Αποτέλεσμα της παρεμβάσεως του εν Αθήναις Πανοσ. Εξάρχου κ. Δαμιανού είναι, ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος στη Συνεδρίαση της 5ης Φεβρουαρίου ε.έ. αποφάσισε να ανακληθή η αποστολή της τριμελούς Αντιπροσωπείας στα Ιεροσόλυμα με σκοπό να προσφέρει εκεί εκ μέρους της Εκκλησίας μας μια αδελφική παρέμβαση αγάπης και γαληνεύσεως των πνευμάτων στην αγία Γη των Ιεροσολύμων.
Ώστε, λοιπόν, η παρέμβαση του εν Αθήναις Εξάρχου των Ιεροσολύμων κ. Δαμιανού μας ωθεί σε περαιτέρω αγώνες!
Δεν θα αφήσουμε να κυριαρχήσουν ούτε η αδικία, ούτε και το ψέμα! Κουράγιο, Μακαριώτατε κ. Ειρηναίε! "(http://mkka.blogspot.gr/2015/02/blog-post_60.html)
Δυστυχώς ο Σεβασμιώτατος Καλαβρύτων έχει απόλυτο δίκιο :"Το ψέμα ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ στους εκκλησιαστικούς ανθρώπους! Είναι το όπλο όσων αισθάνονται ένοχοι! Εκφράζουμε την λύπη μας και -γιατί όχι;- και την αγανάκτηση μας." 
Ποιό είναι το μεγάλο ψέμα με το οποίο οι Ιεροσολυμίτες παραπλανούν τον κόσμο; Οτι δήθεν ο Μακαριώτατος Ειρηναίος δεν ειναι έγκλειστος αλλά αυτοέγκλειστος. Έχει δηλ. μόνος του κλειδωθεί στο κελί του σαν μια μορφή αντίστασης στα όσα σε βάρος του έγιναν.Στο απύθμενο αυτό ψέμα συμπληρώνουν με έμφαση " μπορεί όποτε θέλει να σηκωθεί να φύγει κανένας δεν θα τον εμποδίσει"!!! Αυτό ακριβώς θέλουν να φύγει από τα "πόδια" τους ο Ειρηναίος και ας πάει όπου θέλει αρκεί να φύγει. Αυτό του πρότειναν και οι ελληνικές Κυβερνήσεις ,αυτό είπε και ο κ.Γεροντόπουλος στην Βουλή,αυτό του λένε "φιλικά" και διάφοροι εκκλησιαστικοί παράγοντες χωρίς να σταθούν στο γεγονός ότι έχει πάνω από 50 χρόνια στους αγίους Τόπους και κανένας δεν μπορεί να τον διώξει από εκεί, και το κυριότερο πως έχει κάθε δικαίωμα σαν ελεύθερος άνθρωπος και μάλιστα Πατριάρχης να αγωνίζεται με κάθε νόμιμο τρόπο για να αποδείξει την αθωότητά του. 
Όλοι ακούν την "άλλη πλευρά" και κανένας δεν βρήκε το θάρρος να ακούσει και τον Ειρηναίο. Όλοι όλα "τα ξέρουν" και τα " βλέπουν" εκτός από την κλειδαμπαρωμένη από έξω πόρτα του κελιού του Πατριάρχη. Ξέρετε εσείς κανένα "αυτοέγκλειστο" με κλειδωμένη από έξω την πόρτα του σπιτιού του και τα κλειδιά σε ξένα χέρια; Κανένας από όσους αγαπούν τον Πατριάρχη Ειρηναίο δεν ζητάει τίποτα παρά πάνω από το να μπορεί να τον επισκέπτεται όποτε θέλει ,από το να μπορεί ο Πατριάρχης να ζει κάτω από ανθρώπινες συνθήκες. Να ελπίσουμε ότι σύντομα κάποιος θα βρεθεί να βάλει στην θέση τους όσους ασχημονούν σε βάρος της Αλήθειας και της Δικαιοσύνης;
π.Τιμόθεος Ηλιάκης  

Η ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΞΩ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΚΕΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ

Η "ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΑ"

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ κ.ΓΕΡΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: "O ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΚΟΥΣΙΩΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ"

ΜΕ ΤΗΝ κ,ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΧΝΑΚΗ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

πηγή

Ομιλία στη Κυριακή της Τυρινής "Περί μετανοίας και περί εξορίας του Αδάμ και ότι εάν μετανοούσε δεν θα εξωρίζετο από τον Παράδεισον"

(Άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος)

Αδελφοί και πατέρες. Είναι καλόν πράγμα η μετάνοια και η ωφέλεια που προέρχεται από αυτήν. Αυτό γνωρίζοντας και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο Θεός μας, ο οποίος όλα τα γνωρίζει εκ των προτέρων, είπε: «Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών». Θέλετε δε να μάθετε ότι χωρίς μετάνοια, και μάλιστα μετάνοιαν από το βάθος της ψυχής και τοιαύτην όπως ο Λόγος την ζητεί από εμάς, είναι αδύνατον να σωθούμε; Ακούστε τον ίδιον τον Απόστολο που λέγει «… πάσα αμαρτία εκτός του σώματος εστίν. Ο δε πορνεύων εις το ίδιον σώμα αμαρτάνει…». Και πάλιν. «Παραστήναι δει ημάς έμπροσθεν του βήματος του Χριστού, ίνα απολήψεται έκαστος τα διά του σώματος προς ει έπραξε, είτε αγαθά είτε φαύλα». 

Ημπορεί λοιπόν πολλές φορές λαμβάνοντας κάποιος αφορμήν από αυτά να ειπή: «ευχαριστώ τον Θεόν, διότι δεν εμόλυνα κανένα μέλος του σώματός μου με κάποιαν πονηρά πράξη», και έχει δήθεν παρηγορία από αυτό, επειδή είναι ξένος από σωματικήν αμαρτία. Αλλά αποκρίνεται ο Δεσπότης λέγοντας την παραβολήν περί των δέκα παρθένων, και δεικνύει σε όλους μας και μας βεβαιώνει ότι καθόλου δεν ωφελούμεθα από την καθαρότητα του σώματος, εάν δεν συνυπάρχουν σ’ εμάς και οι υπόλοιπες αρετές. Και όχι μόνον αυτό, αλλά ο ίδιος πάλιν ο Παύλος μαζί με τον Δεσπότην φωνάζει: «Ειρήνην διώκετε μετά πάντων και τoν αγιασμόν, ου χωρίς ουδείς όψεται τoν Κύριον». Γιατί όμως είπε «διώκετε»; Διότι δεν είναι δυνατόν σε μίαν ώρα να γίνωμε και να είμεθα άγιοι, αλλά πρέπει αρχίζοντας από τα μικρά, να φθάσωμε προοδευτικώς στον αγιασμόν και την καθαρότητα, και διότι ακόμη και χίλια χρόνια εάν ζήσωμε στην ζωήν αυτήν, ουδέποτε θα ημπορέσωμε να τα αποκτήσωμε αυτά σε τέλειον βαθμό, αλλά βάζοντας αρχήν καθημερινώς, οφείλουμε να αγωνιζώμεθα συνεχώς. Αυτό εφανέρωσε πάλιν ο ίδιος λέγοντας, «Διώκω δε ει και καταλάβω (μήπως κατορθώσω δηλαδή) εφ’ ω και κατελήφθην (εκείνο δηλαδή για το οποίον και ο Χριστός με έφερε κοντά του)». 

Διότι κάθε άνθρωπος που έχει αμαρτήσει, όπως εγώ ο κατακεκριμένος, και έκλεισε με τoν βόρβορο των ηδονών τις αισθήσεις της ψυχής του, ακόμη και αν όλην την περιουσία του την διεμοίρασε στους πτωχούς, και εγκατέλειψε όλην την δόξα και λαμπρότητα των αξιωμάτων και πολυτέλειαν οίκου και ίππων, ποιμνίων και δούλων, και αυτούς τους ίδίους του φίλους και τους συγγενείς του όλους, και ήλθε πτωχός και ακτήμων και έγινε μοναχός, παρ’ όλα αυτά χρειάζεται τα δάκρυα της μετανοίας, ως αναγκαία για την ζωήν του. Και αυτό για να αποπλύνη τον βόρβορο των αμαρτημάτων του, και ακόμη περισσότερον εάν είναι καλυμμένος, όπως εγώ, με την αιθάλη και τον βόρβορο των πολλών του κακών, όχι μόνον στο πρόσωπο και στα χέρια, αλλά σε όλον γενικώς το σώμα του. Πράγματι, δεν αρκεί για την κάθαρσιν της ψυχής μας η διανομή των υπαρχόντων, αδελφοί, εάν παραλλήλως δεν κλαύσωμε και δεν θρηνήσωμε από τα βάθη της ψυχής μας. Διότι νομίζω ότι εάν δεν καθαρίσω ο ίδιος τον εαυτόν μου με κάθε δυνατήν προσπάθεια και με τα δάκρυα από τον μολυσμόν των αμαρτημάτων μου, αλλά εξέλθω από τoν βίον μολυσμένος, δικαίως θα γελάση και ο Θεός εις βάρος μου και οι άγγελοί του, και θα εκβληθώ στο πυρ το αιώνιον με τους δαίμονες. Ναι, πράγματι, έτσι είναι αδελφοί. Διότι τίποτε δεν εφέραμε μαζί μας στον κόσμο, για να το δώσωμε στoν Θεόν ως αντίλυτρον για τις αμαρτίες μας.

Είναι λοιπόν δυνατόν αδελφοί, σε όλους, όχι μόνον στους μοναχούς αλλά και στους λαϊκούς, το να μετανοούν πάντοτε και διαρκώς, και να κλαίουν και να παρακαλούν τον Θεόν, και δι’ αυτών των πράξεων να αποκτήσουν και όλες τις υπόλοιπες αρετές.

Ότι αυτό είναι αληθές το επιβεβαιώνει μαζί μου και ο Χρυσόστομος Ιωάννης, ο μέγας στύλος και διδάσκαλος της Εκκλησίας, στους λόγους του περί του Δαυίδ, εξηγώντας εκεί τον πεντηκοστόν ψαλμό. Λέγει ότι είναι δυνατόν κάποιος που έχει γυναίκα και δούλους και δούλες και πλήθος υπηρετών και περιουσίαν πολλήν, και διαπρέπει στα κοσμικά πράγματα, να ημπορή όχι μόνον αυτό, το να κλαίη δηλαδή καθημερινώς και να προσεύχεται και να μετανοή, αλλά και να φθάση στην τελειότητα της αρετής εάν θέλη, και να λάβη Πνεύμα Άγιον και να γίνη φίλος του Θεού και να απολαμβάνη την θέαν του, όπως υπήρξαν πριν από την παρουσίαν του Χριστού ο Αβραάμ, ο Ισαάκ, ο Ιακώβ και στα Σόδομα ο Λωτ και, για να αφήσω τους άλλους, επειδή είναι πολλοί, ο Μωυσής και ο Δαυίδ. Στην δε νέαν χάρη και επιφάνειαν του Θεού και Σωτήρος μας, ο αλιεύς και αγράμματος Πέτρος, ο οποίος μαζί με την πενθερά του και τους άλλους εκήρυττε τον Θεόν που τότε εφανερώθη. Τους δε άλλους ποίος θα τους απαριθμήση, που είναι περισσότεροι από τις σταγόνες της βροχής και από τους αστέρες του ουρανού; Βασιλείς, αρχιερείς, εξουσιαστάς, για να μην ειπώ τους πτωχούς και όσους έζησαν μόνο με τα απαραίτητα, των οποίων οι πόλεις και οι οικίες και οι ναοί που εκείνοι φιλοτίμως ανήγειραν, τα γηροκομεία και τα ξενοδοχεία, σώζονται και υπάρχουν μέχρι τώρα; Όλα αυτά και όταν ήσαν ακόμη εκείνοι στην ζωή τα κατείχαν και τα χρησιμοποιούσαν ευσεβώς, όχι ως κύριοί των, αλλά ως δούλοι του Δεσπότου μετεχειρίζοντο αυτά τα οποία τους έδωσε ο Κύριος, όπως ήταν αρεστόν σ’ Εκείνον, «χρησιμοποιώντας μεν τω κόσμω, ου καταχρώμενοι δε», σύμφωνα με τον Παύλον. Γι’ αυτό και τώρα, στην παρούσα ζωή, έγιναν ένδοξοι και λαμπροί, και στους ατελευτήτους αιώνας, στην Βασιλείαν του Θεού, θα γίνουν ενδοξότεροι και λαμπρότεροι. Και μάλιστα εάν δεν ήμασταν οκνηροί και ράθυμοι και καταφρονηταί των εντολών του Θεού, αλλά πρόθυμοι και άγρυπνοι και προσέχαμε τον εαυτόν μας, ουδεμίαν ανάγκη θα είχαμε αποταγής ή κουράς ή της φυγής από τον κόσμο. Και για να σε βεβαιώσω γι’ αυτό άκουσε!

Ο Θεός από την αρχήν έκαμε τον άνθρωπο βασιλέα όλων όσων υπάρχουν επάνω στην γην, αλλά και αυτών που ευρίσκονται κάτω από τoν θόλον του ουρανού. Διότι βέβαια ο ήλιος και η σελήνη και τα άστρα, για τoν άνθρωπον εδημιουργήθησαν. Τι λοιπόν; Άραγε επειδή ήταν βασιλεύς όλων αυτών των ορατών, εβλάπτετο από αυτά στην απόκτηση της αρετής; Όχι, καθόλου, αλλά εάν εζούσε ευχαριστώντας τον Θεόν, ο οποίος τα εδημιούργησε και του τα έδωσε όλα, ακόμη περισσότερο θα ευδοκιμούσε. Διότι εάν δεν παρέβαινε την εντολήν του Δεσπότου, δεν θα έχανε αυτήν την Βασιλεία, δεν θα στερούσε τoν εαυτόν του από την δόξαν του Θεού. Επειδή όμως το έκαμε αυτό, δικαίως εξεδιώχθη, εξωρίσθη, έζησε και απέθανε. Και θα σας ειπώ ένα πράγμα το οποίον, νομίζω, κανείς δεν το απεκάλυψε σαφώς, αλλά έχει λεχθεί σκιωδώς. Ποίον; Άκου την Θείαν Γραφή που λέγει: «Και είπεν ο Θεός τω Αδάμ (μετά την παράβασιν εννοώ). Αδάμ πού ει;». Γιατί το είπεν αυτό ο ποιητής του παντός; Οπωσδήποτε θέλοντας να τον φέρη σε συναίσθηση, και καλώντας τον σε μετάνοια, λέγει «Αδάμ πού ει;». Εξέτασε τον εαυτόν σου, διαπίστωσε την γύμνωσή σου! Κοίτα ποίον ένδυμα, ποίαν δόξαν εστερήθης. «Αδάμ πού ει;». Σαν να τον παρακαλή και να του λέγη: «Ναι, σύνελθε, ταπεινέ, ναί, άφησε τον τόπον όπου είσαι κρυμμένος. Από εμένα νομίζεις ότι κρύβεσαι; Ειπέ «Ήμαρτον!». Αλλά δεν το λέγει αυτό, ή μάλλον εγώ ο άθλιος δεν το λέγω, διότι ιδικό μου είναι το πάθος! Αλλά τι λέγει; «Της φωνής σου ήκουσα περιπατούντος εν τω παραδείσω, και έγνων ότι γυμνός ειμί και εκρύβην». Και τι του απήντησε ο Θεός; «Και τις ανήγγειλέ σοι ότι γυμνός ει, ει μη εκ του ξύλου, ου ενετειλάμην σοι τούτου μόνον μη φαγείν, απ’ αυτού έφαγες;». Βλέπεις, αγαπητέ, μακροθυμίαν Θεού; Διότι όταν είπε: «Αδάμ, πού ει:», και εκείνος δεν ωμολόγησε ευθύς την αμαρτίαν, αλλά είπε «της φωνής σου ήκουσα, Κύριε και έγνων ότι γυμνός ειμί και εκρύβην», ο Θεός δεν ωργίσθη, δεν τον απεστράφη αμέσως και οριστικώς, αλλά του δίδει ευκαιρίαν να αποκριθή και δευτέραν φορά, και λέγει: «τις ανήγγειλέ σοι ότι γυμνός ει; Ει μη εκ του ξύλου ου ενετειλάμην σοι τούτου μόνον μη φαγείν, απ’ αυτού έφαγες;». Πρόσεξε βάθος λόγων της σοφίας του Θεού: «Τι λέγεις, ότι είσαι γυμνός, του λέγει, κρύβεις όμως την αμαρτίαν σου; Μήπως νομίζεις ότι μόνον το σώμα σου βλέπω και δεν βλέπω την καρδίαν και τους λογισμούς σου;». Διότι ο Αδάμ, επειδή απατήθη, ήλπιζεν ότι ο Θεός δεν εγνώριζε την αμαρτίαν του, και έλεγε μέσα του κάπως έτσι: «εάν ειπώ ότι είμαι γυμνός, τότε επειδή ο Θεός δεν γνωρίζει, θα μου ειπή: και γιατί είσαι γυμνός; Τότε εγώ θα του απαντήσω αρνητικά και θα του ειπώ: δεν γνωρίζω, και έτσι θα του διαφύγω, και θα απολαύσω πάλι την πρώτην μου στολή. Τουλάχιστον δεν θα με εκδιώξη, τουλάχιστον δεν θα με εξορίση!». Ενώ συλλογίζετο αυτά, όπως και τώρα κάμουν πολλοί και πρώτος εγώ ο ίδιος, και κρύπτουν τα αμαρτήματά τους, ο Θεός, επειδή δεν ήθελε να πολλαπλασιάση το κρίμα του, λέγει: «Και πόθεν έγνως ότι γυμνός ει, ει μη από του ξύλου ου ενετειλάμην σοι μη φαγείν, απ’ αυτού έφαγες;». Σαν να λέγη. «Πράγματι, νομίζεις ότι κρύπτεσαι από εμέ; Δεν γνωρίζω εγώ τι έπραξες; Δεν λέγεις το «Ήμαρτον»; Ειπέ, πτωχέ: Ναι, αλήθεια, Κύριε, παρέβην την εντολήν σου, έπταισα ακούοντας την συμβουλή της γυναικός, έσφαλα πολύ ακολουθώντας τον λόγο της και παρακούοντας τον ιδικόν σου, ελέησόν με! Αλλά δεν λέγει τούτο, δεν ταπεινώνεται. Νεύρον από σίδερον ο αυχένας της καρδίας του, όπως ακριβώς είναι και ο ιδικός μου. Διότι εάν έλεγε αυτό, θα έμενε στον Παράδεισο, και όλον εκείνον τον κύκλο των μυρίων κακών, τον οποίον υπέστη όταν εξωρίσθη και έμεινε κάτω στον Άδη τόσους πολλούς αιώνες, θα τον είχε αποφύγει τότε με έναν μόνον λόγο.

Αυτό είναι λοιπόν εκείνο για το οποίο έχω υποσχεθή να ομιλήσω. Και άκου την συνέχεια, για να γνωρίσης ότι τα λόγια μου είναι αληθινά, και τίποτε δεν είναι ψεύδος από όλα αυτά. Είπεν ο Θεός στον Αδάμ. «Ην ώραν φάγεσθε από του ξύλου, ου ενετειλάμην υμίν τούτου μόνον μη φαγείν, θανάτω αποθανείσθε», δηλαδή τον ψυχικόν θάνατο, πράγμα που και έγινε την ιδίαν ώρα, γι’ αυτό και εγυμνώθη από την αθάνατον στολήν του. Τίποτε περισσότερον δεν είπεν ο Θεός και τίποτε περισσότερον δεν έγινε. Διότι προγνωρίζοντας ο Θεός ότι ο Αδάμ πρόκειται να αμαρτήση, και θέλοντας να τον συγχωρήση, όταν αυτός μετανοούσε, με τίποτε περισσότερον, όπως είπαμε, δεν τον απείλησε. Επειδή όμως ηρνήθη την αμαρτίαν του, και δεν μετενόησε ούτε όταν ηλέγχθη από τον Θεόν (διότι είπε: «Η γυνή, ην δέδωκάς μοι, αύτη με ηπάτησεν», σαν δηλαδή να λέγη στον Θεόν. «Σύ έπταισες. Η γυναίκα, την οποία συ μου έδωσες, αύτη με εξηπάτησε»), γι’ αυτό και ο Θεός του λέγει: «Εν κόπω και ιδρώτι φαγή τον άρτον σου, και ακάνθας και τριβόλους ανατελεί σοι η γη» και τελευταία ότι «γη ει και εις γην απελεύση». Ήθελα να μετανοήσης, λέγει, και να επανέλθης στην προηγουμένην σου διαγωγή. Επειδή όμως είσαι τόσο σκληρός, φύγε λοιπόν από κοντά μου, και η απομακρυνσή σου θα σου είναι αρκετή για παιδαγωγία, επειδή είσαι χώμα, και στο χώμα θα επιστρέψης.

Γνωρίζεις λοιπόν τώρα ότι, επειδή μετά την παράβαση δεν μετενόησε να ειπή «Ήμαρτον», εξορίζεται και προστάσσεται να ζη με κόπο και ιδρώτα. Γι’ αυτό και κατεδικάσθη να επιστρέψη στην γην από την οποίαν ελήφθη. Και αυτό γίνεται φανερόν από την συνέχεια. Αφήνοντας λοιπόν αυτόν, έρχεται στην Εύα, θέλοντας να δείξη ότι δικαίως και αυτή θα εξορισθή, αφού δεν θέλει να μετανοήση, και της λέγει: «Τι τούτο εποίησας;» για να ειπή τουλάχιστον αυτή το «Ήμαρτον». Διότι ποία άλλη ανάγκη έκαμε τον Θεόν να της απευθύνη αυτά τα λόγια, παρά μόνον για να ειπή: «Από την αφροσύνη μου, Δέσποτα, το έπραξα αυτό, η ταπεινή και αθλία, και παρήκουσα εσέ τον Κυριόν μου. Ελέησόν με!». Αλλά δεν είπε αυτό. Και τι είπε; «Ο όφις εξηπάτησέ με». Ω τι αναισθησία! Και συνωμίλησες με τον όφιν, ο οποίος σου ωμιλούσε κατά του Δεσπότου, και προτίμησες αυτόν αντί του Θεού που σε έπλασε, και εθεώρησες προτιμοτέραν και αληθεστέραν την συμβουλήν εκείνου από την εντολήν του Δεσπότου; Και επειδή ούτε αυτή ημπόρεσε να ειπή το «Ήμαρτον», εκβάλλονται από την τρυφήν, εξορίζονται από τον Παράδεισο και από τον Θεόν. Αλλά πρόσεχε, παρακαλώ, το βάθος του μυστηρίου του φιλανθρώπου Θεού, και μάθε και διδάξου από αυτά ότι, εάν μετανοούσαν, δεν θα είχαν εκδιωχθή, δεν θα είχαν κατακριθή, δεν θα είχαν καταδικασθή να επιστρέψουν στην γην από την οποία προήλθαν. Και τι έγινε έπειτα; Ακουσε!

Όταν εξεδιώχθησαν και έπεσαν ήδη από την αρχή μέσα στους ιδρώτες και τους σωματικούς κόπους, ήρχισαν δε να πεινούν και να διψούν, και συγχρόνως να ριγούν και να τρέμουν και να πάσχουν αυτά τα οποία και εμείς πάσχουμε σήμερα, αισθάνθησαν περισσότερο την δυστυχία και το κατάντημά τους, αλλά και την ιδίαν την κακοφροσύνη τους, και την ανέκφραστον φιλανθρωπία του Θεού. Περιπατώντας λοιπόν και καθήμενοι έξω από τον Παράδεισο, μετανοούσαν, έκλαιαν, εθρηνούσαν, εκτυπούσαν το πρόσωπο, εξερρίζωναν τα μαλλιά τους, καταδικάζοντας με οδυρμούς την σκληροκαρδία τους, και αυτό όχι μόνον μίαν ημέραν ούτε δύο ή δέκα, αλλά, πιστέψετέ το, σε όλην τους την ζωή. Και πώς δεν θα έκλαιαν πάντοτε και διαρκώς, ενθυμούμενοι εκείνον τον πράον και ήρεμον Δεσπότην, εκείνην την τρυφήν την ανέκφραστο, τα απερίγραπτα κάλλη των ανθέων εκείνων, την αμέριμνον εκείνην και ακοπίαστον ζωή, τις ανόδους και τις καθόδους των αγγέλων προς αυτούς; Διότι όπως εκείνοι που είχαν εκλεγή από κάποιον άρχοντα του παρόντος κόσμου ως προσωπικοί του υπηρέτες, όσον μεν διατηρούν ανόθευτον τον σεβασμό και την τιμή και την δουλεία προς τον κύριόν τους και αγαπούν αυτόν και τους ομοδούλους των, απολαμβάνουν και την προς αυτόν παρρησία και την εύνοια και την αγάπη του, ζώντας μέσα σε πολλήν άνεση και τρυφή και σπατάλη. Εάν όμως αλαζονευθούν κατά του κυρίου τους, και αποθρασυνθούν και αυθαδιάσουν εναντίον των συνδούλων τους, τότε εκπίπτουν από την προς αυτόν παρρησία και την αγάπη και την εύνοιάν του, εξορίζονται σε χώρα μακρινήν, και υποβάλλονται κατόπιν διαταγής του σε μυρίους πειρασμούς, μέσα σε κόπους και σε μεγάλες ταλαιπωρίες. Έτσι όλο και περισσότερον συνειδητοποιούν την άνεση την οποίαν απελάμβαναν, και πόσον εζημιώθησαν από την στέρησιν τόσων αγαθών.

Το ίδιο έπαθαν και οι πρωτόπλαστοι, οι οποίοι όσον ήσαν στον Παράδεισον, απελάμβαναν όλα εκείνα τα αγαθά, έπειτα όμως εξέπεσαν από αυτά και εξωρίσθησαν. Όταν αισθάνθησαν από πού έπεσαν, πάντοτε θρηνούσαν, πάντοτε έκλαιαν, επικαλούμενοι την ευσπλαγχνίαν του Κυρίου τους. Αλλά Αυτός τι κάνει, ο πλούσιος σε έλεος και βραδύς σε τιμωρίες; Επειδή είδε ότι εταπεινώθησαν, την μεν απόφαση που είχε λάβει δεν την ματαιώνει εντελώς —αυτό το έκαμε προς σωφρονισμόν ιδικόν μας, και για να μην υπερηφανεύεται κανείς κατά του ποιητού των όλων— προγνωρίζοντας δε ως Θεός και την πτώση τους και την μετάνοιαν, είχε ορίσει από την αρχήν, οπωσδήποτε πριν να δημιουργήση τα πάντα, και τον καιρόν και τον χρόνον και πώς και πότε θα τους ανακαλέση από την εξορία, με τρόπο μυστικόν και από κάθε κτίσμα ανεξιχνίαστο. Πράγματι, ακόμη και αν όλα τα μυστήρια της Θείας αυτής οικονομίας αποκαλυφθούν σε κάποιους, και θελήσουν να τα γράψουν, δεν θα φθάση ούτε ο χρόνος ούτε το χαρτί ούτε το μελάνι, ούτε ο κόσμος όλος θα χωρέση τα βιβλία αυτά που θα γραφούν. Όπως λοιπόν από ευσπλαγχνίαν είχεν ειπεί και προορίσει από πριν, έτσι ακριβώς και έπραξε. Και αυτούς τους οποίους για την αναίδειάν τους και για την αμετανόητο καρδία και γνώμην εξεδίωξε από τον Παράδεισον, όταν μετενόησαν όπως έπρεπε, και εταπεινώθησαν αξίως, και έκλαυσαν, και εθρήνησαν, Αυτός ο ίδιος, ο μόνος Μονογενής Υιός και Λόγος, από μόνον τον προάναρχον Πατέρα, κατήλθεν, όπως όλοι γνωρίζετε, και όχι μόνον έγινε άνθρωπος όμοιος με εκείνους, αλλά και να αποθάνη όπως αυτοί κατεδέχθη, προτιμώντας βίαιον και επονείδιστον θάνατο. Κατήλθε δε και στον Άδη, και από εκεί τους ανέστησε. Αυτός λοιπόν ο οποίος τόσα έπαθε γι’ αυτούς, για να τους ανακαλέση από την μακράν εκείνην εξορίαν, εάν μετανοούσαν στον Παράδεισο, δεν θα τους συμπαθούσε; Και πώς όχι, αφού είναι από την φύση του φιλάνθρωπος, και τους εδημιούργησε ακριβώς γι’ αυτό, για να απολαμβάνουν δηλ. τα αγαθά του μέσα στoν Παράδεισο και να δοξάζουν τoν ευεργέτην τους; Ναι, πράγματι αδελφοί, αυτό, όπως φρονώ, θα εγίνετο. Για να μάθης δε και τα υπόλοιπα, και να πιστεύσης περισσότερο στoν λόγον, άκου και τα εξής! Εάν είχαν μετανοήσει όταν ακόμη ήσαν μέσα στoν Παράδεισον, εκείνον τον ίδιον Παράδεισο θα απελάμβαναν και τίποτε περισσότερο. Επειδή δε για την αμετανοησία τους εξεβλήθησαν, μετά ταύτα ζώντας μέσα στις θλίψεις, μετενόησαν και έκλαυσαν πολύ. Αυτά, όπως είπα, δεν θα τα επάθαιναν, εάν είχαν μετανοήσει μέσα στoν Παράδεισον. Για τους πόνους λοιπόν αυτούς και τους ιδρώτες και τους κόπους, και για την καλήν τους μετάνοια, θέλοντας ο Δεσπότης Θεός να τους τιμήση και να τους δοξάση, αλλά και να τους κάνη να λησμονήσουν όλα εκείνα τα δεινά, τι κάνει; Πρόσεξε, παρακαλώ, το μέγεθος της φιλανθρωπίας! Όταν κατήλθε στον Άδη και τους ανέστησε, δεν τους αποκατέστησε πάλι στον Παράδεισον από όπου εξέπεσαν, αλλά τους ανέβασε σ’ αυτόν τον ίδιον τον ουρανόν του ουρανού. Και αφού ο Κύριος εκάθισε εκ δεξιών του προανάρχου Πατρός του και Θεού, τι λέγεις ότι τον έκαμε αυτόν, ο οποίος ήταν κατά φύσιν δούλος του; Τον έκαμε κατά χάριν πατέρα του! (αφού ο ίδιος αυτοαποκαλείται Υιός του ανθρώπου). Είδες σε ποίον ύψος τον ανέβασε ο Δεσπότης, για την μετάνοια και την ταπείνωση και τους θρήνους και τα δάκρυά του;

Ω δύναμις της μετανοίας και των δακρύων! Ω πέλαγος ανεκφράστου φιλανθρωπίας και ανεξιχνιάστου ελέους, αδελφοί! Διότι όχι μόνον εκείνον, αλλά και όλους τους απογόνους του, εμάς δηλαδή τα τέκνα του, οι οποίοι μιμούμεθα την εξομολόγησιν εκείνου, την μετάνοια, τον θρήνο, τα δάκρυα και τα άλλα τα οποία προείπαμε, τους ετίμησε και τους εδόξασε, τόσον όσον και εκείνον, όσους μέχρι σήμερα κάνουν όπως έκανε εκείνος, και όσους θα τον μιμηθούν από σήμερα, είτε κοσμικοί είναι είτε μοναχοί. «Αμήν», είπεν ο αψευδής Θεός, «ουκ εγκαταλείψω αυτούς ποτέ, αλλ’ ως αδελφούς μου και φίλους και πατέρας και μητέρας και συγγενείς και συγκληρονόμους μου αναδείξω αυτούς, και εδόξασα και δοξάσω. Και εν τω ουρανώ άνω και επί της γης κάτω, και της ζωής αυτών και ευφροσύνης και δόξης ουκ έσται τέλος ποτέ».

Τί ωφέλησε, ειπέ μου αδελφέ, τους πρωτοπλάστους η ακοπίαστος και αμέριμνος ζωή μέσα στον Παράδεισον, αφού εραθύμησαν, και από απιστίαν προς τον Θεόν κατεφρόνησαν και παρέβησαν την εντολή του; Διότι εάν τον είχαν πιστεύσει, δεν θα εθεωρούσε η Εύα τον όφι πλέον αξιόπιστον, ο δε Αδάμ την Εύα πλέον αξιόπιστον από Εκείνον, αλλά θα είχαν φυλαχθή να μη φάγουν από το φυτόν. Επειδή όμως έφαγαν και δεν μετενόησαν, εξεβλήθησαν. Από την εξορίαν πάλι καθόλου δεν εβλάβησαν, αλλά και πάρα πολύ ωφελήθησαν, και αυτό συνετέλεσε στην σωτηρίαν όλων μας. Διότι αφού κατήλθεν από τους ουρανούς ο Κύριός μας, κατετρόπωσε τον εχθρό μας, τον θάνατον, παραδίδοντας ο ίδιος τον εαυτόν Του, και έτσι εματαίωσεν εντελώς την καταδίκην που προήλθε από την παράβαση του προπάτορος. Και αναγεννώντας και αναπλάττοντας και απαλλάσσοντάς μας τελείως από αυτήν με το άγιον βάπτισμα, μας καθιστά εντελώς ελευθέρους στον κόσμον αυτόν, και μη ενεργουμένους τυραννικώς από τον εχθρόν. Αλλά τιμώντας μας με το αυτεξούσιον με το οποίον μας είχε προικίσει απ’ αρχής, μας δίδει περισσοτέραν δύναμιν εναντίον του, ώστε όποιοι θέλουν να τον νικούν με ευχέρειαν μεγαλυτέραν από όλους τους προ της παρουσίας του Χριστού αγίους. Και μετά τον θάνατόν τους να μην οδηγούνται και αυτοί όπως εκείνοι κάτω στον Άδη, αλλά στον ουρανό και στην τρυφή και την απόλαυση που επικρατεί εκεί, και να αξιώνωνται: να απολαμβάνουν τώρα μεν σε μέτριον βαθμό, μετά δε την εκ νεκρών ανάσταση, πλήρως όλην την αιωνίαν χαρά.

Να μη προφασίζωνται λοιπόν αυτοί που επιζητούν προφάσεις, ούτε να λέγουν ότι είναι πλήρης η επιρροή της παραβάσεως του Αδάμ επάνω μας, και ότι αυτό είναι που μας ελκύει πρός τα κάτω, προς την αμαρτία. Διότι όποιοι το σκέπτονται και το λέγουν αυτό, νομίζουν ότι ανωφελώς και ματαίως έγινε η παρουσία του Κυρίου και Θεού μας, πράγμα που μόνον οι αιρετικοί λέγουν, όχι οι πιστοί. Πράγματι, για ποίον άλλον λόγο κατήλθε και εγεύθη τον θάνατο, παρά μόνον βεβαίως για να καταργήση την καταδίκη που προήλθε από την αμαρτία, και να ελευθερώση το γένος μας από την δουλεία και ενέργειαν του εχθρού που το πολεμεί; Διότι αυτό είναι η πραγματική αυτεξουσιότης, δηλαδή το να μην εξουσιαζώμεθα με οποιονδήποτε τρόπον από κάποιον άλλον. Επειδή εμείς μεν ως τέκνα εκείνου που ημάρτησε είμεθα μέχρι τότε αμαρτωλοί, ως τέκνα εκείνου που παρέβη την εντολήν παραβάτες, ως τέκνα εκείνου που έγινε δούλος της αμαρτίας δούλοι κι εμείς της αμαρτίας, ως τέκνα εκείνου που εδέχθη την κατάραν και ενεκρώθη επικατάρατοι και εμείς και νεκροί, ως τέκνα εκείνου που επηρεάσθη από την συμβουλήν του πονηρού και υπεδουλώθη σ’ αυτόν, και έχασε το αυτεξούσιον, είχαμε κι εμείς δεχθεί την επήρειαν αυτού, και είχαμε καταδυναστευθή από την τυραννικήν του εξουσίαν. Ο Θεός όμως κατήλθε και εσαρκώθη, έγινε άνθρωπος όπως εμείς χωρίς όμως την αμαρτία, και έλυσε την αμαρτίαν, ηγίασε δε την σύλληψη και την γέννηση, και επειδή ανετράφη ολίγον κατ’ ολίγον, ευλόγησε κάθε ηλικίαν. Και όταν έγινε τέλειος άνδρας, τότε ήρχισε το κήρυγμα, διδάσκοντάς μας να μη προτρέχωμε σε ο,τιδήποτε, και να μη προλαμβάνωμε εκείνους που ελευκάνθησαν στην σύνεση και στην αρετήν, όσοι μάλιστα είμεθα νέοι στην φρόνηση και δεν έχουμε ανδρωθή. Εδέχθη επάνω του όσα ήσαν προς το συμφέρον μας, και αφού εφύλαξε όλες τις εντολές του Θεού και Πατρός αυτού, έλυσε την παράβαση, και ελευθέρωσε τους παραβάτες από την καταδίκην. Έγινε δούλος αναλαμβάνοντας μορφήν δούλου, και επανέφερε εμάς τους δούλους στο δεσποτικόν αξίωμα, αναδεικνύοντάς μας δεσπότες του πρώην τυράννου. Και το μαρτυρούν αυτό οι άγιοι, οι οποίοι και μετά θάνατον αποδιώκουν ως αδυνάμους και αυτόν και τους υπασπιστάς του. Με την σταύρωσίν του ο ίδιος έγινε κατάρα, και έλυσε όλην την κατάρα του Αδάμ. Απέθανε, και με τον θάνατόν του κατετρόπωσε τον θάνατον. Ανέστη, και εξηφάνισε την δύναμη και την ενέργειαν του εχθρού, ο οποίος διά μέσου του θανάτου και της αμαρτίας έχει την εξουσίαν εναντίον μας. Διότι βάζοντας μέσα στο θανατηφόρο δηλητήριο και στο φαρμάκι της αμαρτίας την ανέκφραστον ενέργειαν της Θεότητος και την ζωοποιόν ενέργεια του σώματός του, ελύτρωσε τελείως όλον το γένος μας από την ενέργειαν του εχθρού. Καθαίροντας δε και ζωοποιώντας μας με το άγιον βάπτισμα και με την κοινωνίαν των αχράντων μυστηρίων, του τιμίου σώματος και του αίματός του, μας αποκαθιστά αγίους και αναμαρτήτους. Αλλά και μας αφήνει την τιμήν του αυτεξουσίου, για να μη φανούμε ότι υπηρετούμε τον Δεσπότην με την βία, αλλά με την προαίρεση. Και όπως ο Αδάμ ήταν στον Παράδεισον εξ αρχής ελεύθερος, ξένος προς την αμαρτία και την βία, υπήκουσε δε στoν εχθρόν με το αυτεξούσιον θέλημά του, εξηπατήθη και παρέβη την εντολή του Θεού, έτσι και εμείς, αναγεννώμενοι με το άγιον βάπτισμα, απαλλασσόμεθα από την δουλεία και γινόμεθα αυτεξούσιοι, και εάν δεν υπακούσωμε στoν εχθρόν με την ιδικήν μας θέληση, δεν ημπορεί με άλλον τρόπο να ενεργήση κάτι εναντίον μας.

Πράγματι, εάν πριν από τον νόμο και την παρουσία του Χριστού, χωρίς όλα αυτά τα βοηθήματα, πολλοί και αναρίθμητοι ευηρέστησαν τον Θεόν και ανεδείχθησαν άμεμπτοι, όπως ο δίκαιος Ενώχ, τον οποίον μετέθεσε τιμώντας τον με τον τρόπον αυτό, και ο Ηλίας τον οποίον παρέλαβε στoν ουρανόν με άρμα πύρινον, τι θα απολογηθούμε εμείς, οι οποίοι μετά την χάρη και την τοιαύτη και τόσο μεγάλην ευεργεσίαν, ούτε ίσοι με τους προ της χάριτος ευρισκόμεθα, αλλά ζούμε μέσα στην ραθυμία, και καταφρονούμε τις εντολές του Θεού και τις παραβαίνουμε; Και αυτό μετά την κατάργηση του θανάτου και της αμαρτίας, μετά την αναγέννηση του βαπτίσματος και την προστασία των αγίων αγγέλων και την επισκίαση και επέλευση του ιδίου του Αγίου Πνεύματος. Ότι θα τιμωρηθούμε, εάν επιμένωμε στο κακόν, περισσότερον από εκείνους που ημάρτησαν όταν επικρατούσε ο νόμος, το εδήλωσε ο Παύλος λέγοντας. «Ει γάρ ο δι’ αγγέλων λαληθείς λόγος εγένετο βέβαιος, και πάσα παράβασις και παρακοή έλαβεν ένδικον μισθαποδοσίαν, πώς ημείς εκφευξόμεθα τηλικαύτης αμελήσαντες σωτηρίας;».

Ας μη αποδίδη λοιπόν την ευθύνην και ας μη κατηγορή τον Αδάμ, αλλά τoν εαυτόν του καθένας από εμάς, ο οποίος περιπίπτει σε οποιαδήποτε αμαρτίαν, και ας επιδεικνύη αξίαν μετάνοια όπως εκείνος, εάν βεβαίως θέλη να επιτύχη την αιωνίαν εν Χριστώ ζωήν…

Εκείνος που συλλογίζεται πάντοτε τις αμαρτίες του, και συνεχώς βλέπει εμπρός του την μέλλουσαν κρίσιν, και μετανοεί, και κλαίει θερμώς, αυτός υπερβαίνει όλα μαζί τα πάθη και τα αμαρτήματα, και τα υπερνικά ανυψούμενος από την μετάνοιαν, ώστε να μην ημπορή ούτε ένα από αυτά να φθάση και να προσεγγίση την ψυχή του στο ύψος εκείνο που πετά. Εάν δε ο νους μας, πτερωμένος από την μετάνοια και τα δάκρυα, και από την πνευματικήν ταπείνωση που γεννάται από αυτά, δεν ανυψωθή στο ύψος της απαθείας, δεν θα ημπορέσωμε να ελευθερωθούμε, δεν θα παύσουν να μας κεντούν πότε το ένα, πότε το άλλο πάθος, και να μας κατασπαράσσουν σαν άγρια θηρία.

Μετά δε τoν θάνατον, εξ αιτίας αυτών, θα χάσωμε την Βασιλείαν των Ουρανών, και από αυτά πάλι θα τιμωρηθούμε αιωνίως. Γι’ αυτό σας παρακαλώ όλους, πνευματικοί μου πατέρες και αδελφοί, και ποτέ δεν θα παύσω να παρακαλώ την αγάπη σας, να μην αμελήσετε την σωτηρία σας, αλλά με κάθε τρόπο να προσπαθήσετε να ανυψωθήτε ολίγον από την γη. Και όταν γίνη αυτό το θαύμα, το οποίο θα σας καταπλήξη, το να ανυψωθήτε δηλαδή από την γη και να υπερίπτασθε στον αέρα, δεν θα θελήσετε πλέον να κατέλθετε ούτε καν για λίγο και να σταθήτε στην γην. Λέγοντας δε «γην» εννοώ το σαρκικόν, και «αέρα» το πνευματικόν φρόνημα. Διότι εάν ο νους ελευθερωθή από τους πονηρούς λογισμούς και τα πάθη, και δι’ αυτού αντικρύσωμε την ελευθερίαν την οποία μας εχάρισεν ο Χριστός, δεν θα καταδεχθούμε πλέον να κατέλθωμε στην προηγουμένην δουλεία της αμαρτίας και του σαρκικού φρονήματος, αλλά συμφώνως με τους λόγους του Κυρίου, δεν θα παύσωμε να γρηγορούμε και να προσευχώμεθα, έως ότου μεταβούμε προς την εκείθεν μακαριότητα και τύχωμε των αιωνίων αγαθών, «χάριτι και φιλανθρωπία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ω πρέπει πάσα δόξα εις τους αιώνας των αιωνων. Αμήν».

---------------------------------------------------------

(10ος - 11ος αιών. Απαντα του Αγίων Πατέρων, εκδ. Ωφελίμου βιβλίου. Αγ. Συμεών του Νέου Θεολόγου, τόμ. 1, Κατήχ. Ε΄, σελ. 1-41, 87, 470 και 1054-1085. Από το βιβλίο "Πατερικόν Κυριακοδρόμιον", σελίς 485 και εξής. Επιμέλεια κειμένου: Δημήτρης Δημουλάς)

πηγή ψηφιακού κειμένου 

το είδαμε εδώ

Θα ψάχνουν πολύ καιρό να βρούν τρόπο να πούν Τετέλεσται; Του Καθηγητή Γ. Ζουγανέλη

 

Στο τελικό στάδιο της χρεοκοπίας η χώρα είχε μπεί πρίν ανέβει το ΣΥΡΙΖΑ στη κυβέρνηση. Αυτό το ξέρουν όλοι απο το Σεπτέμβρη στο Παρίσι. Δεν είναι τυχαίο, ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αποχώρησαν “χωρίς αντίσταση” και δημόσια πολιτική αντιπαράθεση απο την εξουσία. Το ίδιο είχε κάνει και ο Καραμανλής. Η εσωτερική υποτίμηση με τα μνημόνια έγινε για να προετοιμαθεί το έδαφος. Όλοι παρέα είναι. Παιγνίδι να γίνεται.

H καταστροφή που ζεί η χώρα οφείλεται στην άρνηση των ολιγαρχών να συμμορφωθούν στα όσα επέβαλλαν τα μνημόνια, στο δοσιλογισμό των πολιτικών και στην ανικανότητα του παρόντος πολιτικού συστήματος και αυτών που το διαφεντεύει. Κανένα θεωρητικό μοντέλο αύξησης του δείκτη ανταγωνιστικότητας δεν επιτυγχάνει, όταν επι 4 χρόνια δεν φορολογούνται αυτοί που πρέπει και όταν δεν υπάρχει ανάπτυξη.

Η δέσμευση της αγροτικής γής μπορεί να προέλθει μέσα απο συμβόλαια σε ένα ελεγχόμενο οικονομικό περιβάλλον που θα προσαρμοσθεί τη κατάλληλη στιγμή στην προδιαγεγραμμένη απόφαση. Μπορεί να υπάρχει και μεταβατική κατάσταση με σειρά αποφάσεων και γεγονότων. Η Ελλάδα εν τω μεταξύ δημιουργεί νομικά ερίσματα για τα μνημόνια, που είναι πολύ αμφίβολο αν έχουν ισχύ στο μέλλον. Στημένα όλα. 

 πηγή

Το είδαμε εδώ

τα αποκαλυπτήρια των καταχθόνιων…

Δεν μου αρέσουν καθόλου οι συνωμοσιολογίες. Αλλά συμβαίνει στις μέρες μας η πραγματικότητα να βρίσκεται πολύ πιο μπροστά απ’ την οποιαδήποτε συνωμοσιολογία. Τόσο που κάποιοι να λένε ότι οι σκοτεινοί αρχιτέκτονες του διεθνούς εγκληματικού συνδικάτου έχουν πάρει τη δουλειά των αγγέλων του σκότους και τους έχουν καταδικάσει σε ανεργία.
Γεγονός που σημαίνει ότι ο φόβος μήπως κάποιοι μας κατηγορήσουν ως συνωμοσιολόγους δεν πρέπει να μας κάνει να κλείνουμε τα μάτια μας και τ’ αυτιά μας μπροστά στην πραγματικότητα.
Η διαχρονική, για παράδειγμα, πραγματικότητα μας λέει, ότι η Ορθοδοξία βρίσκεται στο στόχαστρο των σκοτεινών δυνάμεων τόσο της Ανατολής, όσο και της Δύσης. Ιδιαίτερα μάλιστα στις μέρες μας είναι απροκάλυπτη η σταδιακή υπονόμευση και ασφυκτική απομόνωση της Ρωσίας. Τη στιγμή, που η συμπόρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Ρωσία θα μπορούσε να δημιουργήσει μια πανίσχυρη αυτοκρατορία. Πράγμα βεβαίως, που σε καμιά περίπτωση δεν συμφέρει στις ΗΠΑ και στους όπισθεν αυτής αρχιτέκτονες των περισσότερων παγκόσμιων εγκλημάτων.
Την άποψη της καταδρομής εναντίον της Ορθοδοξίας ενισχύει και επιλεκτική καταστροφή, στα Βαλκάνια της ορθόδοξης Σερβίας. Καταστροφή, στην οποία παρείχε διευκολύνσεις και η σημιτική Ελλάδα. Παρότι για όσους μπορούν να μελετούν τα «σημεία των καιρών» την καταστροφή της ορθόδοξης Σερβίας ήταν ολοφάνερο ότι θα επακολουθούσε και η καταστροφή της ορθόδοξης Ελλάδας.
Βέβαια στην περίπτωση της Ελλάδας θα φαινόταν παράλογο να διεξαχθούν πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον της εκ μέρους του ΝΑΤΟ. Παρότι και ως προς αυτή την παράμετρο δεν παραλείπουν να χρησιμοποιούν την «σύμμαχό» μας Τουρκία, από καιρού εις καιρόν, για να μας εκβιάζουν. Γι’ αυτό, προκειμένου να φτάσουν στην καταστροφή μας επέλεξαν, αντί του οπλικού, τη συνταγή του οικονομικού πολέμου. Αποτέλεσμα του οποίου είναι τα «σημεία και τέρατα» που ζούμε και βλέπουμε στις μέρες μας. Οπότε ολοένα και περισσότερο αποκαλύπτεται το σατανικό δολοφονικό σχέδιο εναντίον της πατρίδας μας και του λαού μας. Γεγονός που έκαμε και τους πλέον εύπιστους και αφελείς Έλληνες να καταλάβουν ότι το τυραννικό καθεστώς των μνημονιακών κυβερνήσεων δεν ήταν το αναγκαίο κακό, όπως προσπαθούσαν να μας το παρουσιάσουν, προκειμένου να ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση. Αλλά ότι η «οικονομική κρίση» και το δόλιο χρέος ήταν ο Δούρειος Ίππος, που επινόησαν, προκειμένου να μας παγιδεύσουν και να μεθοδεύσουν την καταστροφή μας.
Βέβαια η τωρινή κυβέρνηση, για διπλωματικούς λόγους μιλάει, στην προκειμένη περίπτωση, για λάθος πρόγραμμα, που εφαρμόστηκε εκ μέρους της τρόικας. Αλλά η πραγματικότητα φωνάζει ότι δεν πρόκειται για λάθος. Πρόκειται για την εφαρμογή ενός προσχεδιασμένου και προμελετημένου δολοφονικού εκ μέρους του διεθνούς εγκληματικού συνδικάτου σε βάρος μας σχεδίου. Το οποίο αποκαλύπτεται ολοένα και περισσότερο τώρα, που τα ηνία της χώρας πέρασαν από τα χέρια των εγκάθετων και πειθήνιων εφιαλτών στα χέρια ανθρώπων, που αρνούνται να υπηρετήσουν το δολοφονικό τους σχέδιο.
Η τωρινή κυβέρνηση κατέστησε σαφές, για παράδειγμα, ότι το μνημονιακό καθεστώς, με το μη βιώσιμο χρέος είναι αδιέξοδο και καταστροφικό. Αλλά αυτοί αδυσώπητα επιμένουν να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας. Που σημαίνει να παραμείνουμε ως, ιδανικοί αυτόχειρες, δέσμιοι στο σχέδιο καταστροφής, που χάλκευσαν σε βάρος μας. Η κυβέρνηση, λέει ότι είναι υποχρεωμένη να εκτελέσει την εντολή, που της έδωσε ο λαός. Αλλά εκείνοι απαντούν ότι και αυτοί είναι υποχρεωμένοι να εκτελέσουν την εντολή, που τους έδωσαν οι δικοί τους λαοί.
Και μπαίνει το ερώτημα: Υπάρχει σήμερα κάποιος λαός, που θα μπορούσε να δώσει εντολή στην κυβέρνησή του να δολοφονήσει έναν άλλο λαό; Γιατί τέτοιου είδους εντολές δίνει μόνο το συνδικάτο του διεθνούς εγκλήματος στις αλληλέγγυες με αυτό κυβερνήσεις. Όπως συνέβαινε μέχρι τώρα και με τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Αλλά και αν ακόμη υποτεθεί ότι υπάρχει ένας τέτοιος απάνθρωπος λαός, εμείς σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να δεχτούμε την εγκληματική του αυτή επιλογή. Όπως δεν αποδεχτήκαμε και το εγκληματικό όργιο των Γερμανών ναζί στα χρόνια της κατοχής. Πολύ περισσότερο αφού, στην τωρινή συγκυρία, αντί, για μια Ευρώπη των νεοναζί, θέλουμε μια Ευρώπη, πριν απ’ όλα, δημοκρατική. Ή μήπως δεν μας φτάνουν οι δυο προηγούμενοι καταστροφικοί παγκόσμιοι πόλεμοι εκ μέρους της ναζιστικής Γερμανίας!…
Εγκαλούν, μάλιστα, τον κ. Τσίπρα, επειδή επιμένει να μένει πιστός στα όσα υποσχέθηκε προεκλογικά, αντί να εκτελεί τα όσα αυτοί του κανοναρχούν εκβιαστικά. Τη συνταγή, δηλαδή της απατεωνιάς και της προδοσίας, που εκτελούσαν οι προηγούμενοι απατεώνες και εφιάλτες πολιτικοί.
Και, για να αναγκαστούμε άρον-άρον να εκτελέσουμε τις απάνθρωπες εντολές τους ξεσηκώθηκε εναντίον μας η πολυκέφαλη Λερναία Ύδρα του διεθνούς τοκογλυφικού συνδικάτου. Με τους «οίκους αξιολόγησης» (=υπονόμευσης) και τους μιντιακούς και πολιτικούς εντολοδόχους τους. Έβγαλαν τα «φιλελληνικά» και «συμμαχικά» προσωπεία τους και μας αποκάλυψαν τα αποκρουστικά μισελληνικά πρόσωπα τους. Και χτυπούν απ’ όλες τις πλευρές το «καλυβάκι» της Ελλάδας.
Και βέβαια στην ίδια συχνότητα κινούνται και οι «πολύτιμοι υπηρέτες» τους, οι ντόπιοι γερμανοτσολιάδες. Οι οποίοι μας λένε ότι είμαστε καταδικασμένοι να επιλέξουμε ανάμεσα στη ρήξη ή την κωλοτούμπα. Κι αυτό όχι βέβαια, επειδή είναι προφήτες, αλλά επειδή γνωρίζουν το σατανικό δολοφονικό σχέδιο, του οποίου υπήρξαν συνειδητοί κοινωνοί και ασυνείδητοι εκτελεστές. Και εμμέσως, πλην σαφώς, υπαγορεύουν στην κυβέρνηση ν’ ακολουθήσει το δρόμο της απάτης και της προδοσίας!…
Και το πλέον τραγικό και οξύμωρο είναι ότι την πραγματοποίηση του δολοφονικού αυτού σχεδίου σε βάρος του ελληνισμού και της ορθοδοξίας υποστηρίζουν και κάποιοι κληρικοί και μάλιστα σούπερ -ορθόδοξοι δεσποτάδες…
παπα-Ηλίας
https://papailiasyfantis.wordpress.com
yfantis.ilias@gmail.com

Τὶ σημαίνει ἡ φράση, Αἰωνία ἡ μνήμη -Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Σὲ ταλαιπωρεῖ τὸ ὅτι δὲν ξέρεις τὴ σημασία αὐτῶν τῶν λέξεων, ποὺ ἄκουγες πολλὲς φορὲς καὶ ὁ ἴδιος ἔλεγες ἐπάνω ἀπὸ τοὺς νεκρούς. Καὶ καλὰ κάνεις ποὺ ρωτᾶς. Ὅσο καλύτερα γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος τὴν ἀρχαία καὶ καλὴ ὀρθόδοξη πίστη μας, τόσο καὶ περισσότερο τὴν ἀγαπᾶ.

«Αἰωνία ἡ μνήμη» σημαίνει: αἰώνια νὰ ὑπάρχει ἡ μνήμη γιὰ σένα. Ἄκουσα μιὰ φορὰ πὼς κάποιος στὸν ἐπικήδειο λόγο ἐπάνω ἀπὸ τὸν νεκρὸ φώναξε: «αἰωνία σου ἡ μνήμη στὴ γῆ!» Παραξενεύθηκα σὲ μιὰ τόσο λανθασμένη ἑρμηνεία τῆς πίστης μας. Μὰ μπορεῖ κάτι νὰ εἶναι αἰώνιο στὴ γῆ, ὅπου ὅλα περνοῦν βιαστικὰ σὰν προσκεκλημένοι σὲ γάμο;

Ὄντως, δὲν εὐχόμαστε στὸν νεκρὸ ἐντελῶς μηδαμινὸ πλοῦτο, ὅταν τοῦ εὐχόμαστε νὰ τὸν μνημονεύουν σ’ αὐτὸν τὸν κόσμο, ὁ ὁποῖος καὶ ὁ ἴδιος πλησιάζει στὸ τέλος του; Ἀλλὰ ἂς ποῦμε πὼς τὸ ὄνομα κάποιου μνημονεύεται στὴ γῆ ἕως τὸ τέλος τοῦ χρόνου – τί κερδίζει αὐτὸς ἀπ’ αὐτό, ἐὰν ἡ μνήμη του στὰ οὐράνια ἔχει ξεχαστεῖ;

Τὸ σωστὸ εἶναι νὰ ἐπιθυμοῦμε τὸ ὄνομα τοῦ νεκροῦ νὰ μνημονεύεται αἰώνια στὴν αἰωνιότητα, στὴν αἰώνια ζωὴ καὶ στὸ Βασίλειο τοῦ Θεοῦ. Τοῦτο καὶ εἶναι τὸ νόημα τῶν λέξεων «αἰωνία σου ἡ μνήμη».

Μιὰ φορὰ καυχήθηκαν οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ στὸν Δάσκαλό τους λέγοντας: «Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου» (Λουκ. 10,17). Καὶ ὁ Κύριος τοὺς ἀπάντησε νὰ μὴν χαίρονται γι’ αὐτὸ ἀλλά: «Χαίρετε δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Λουκ. 10,20), δηλαδὴ νὰ χαίρονται ἐπειδὴ τὰ ὀνόματά τους εἶναι γνωστὰ καὶ τὰ θυμοῦνται καὶ τὰ μνημονεύουν στὸ Οὐράνιο Βασίλειο τοῦ φωτὸς καὶ τῆς ζωῆς.

Στὴν Ἁγία Γραφὴ συχνὰ λέγεται πὼς τὰ ὀνόματα τῶν δικαίων θὰ εἶναι γραμμένα στὸ βιβλίο τῶν ζωντανῶν, ἐνῶ τὰ ὀνόματα τῶν ἁμαρτωλῶν θὰ σβηστοῦν καὶ θὰ ξεχαστοῦν. Ἀπὸ τὴν ἱστορία περὶ τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ Λαζάρου βλέπουμε ὅτι ὁ Κύριος λέει τὸ ὄνομα τοῦ Λαζάρου μὲ τὸ ὁλοκάθαρό Του στόμα, ἀλλὰ ἀποσιωπᾶ τὸ ὄνομα τοῦ ἄδικου πλουσίου. Ὁ Λάζαρος, σημαίνει, ὅτι μπῆκε στὸ Βασίλειο τῶν Οὐρανῶν, καὶ ἔλαβε τὴν αἰώνια ζωὴ καὶ τὴν αἰώνια μνήμη , ἐνῶ ὁ ἁμαρτωλὸς πλούσιος ἔχασε καὶ τὸ βασίλειο καὶ τὴ ζωὴ καὶ τὸ ὄνομα.

Στὴ θεϊκὴ ἐπιστήμη καμιὰ φορὰ τὸ ὄνομα ταυτίζεται μὲ τὸν ἄνθρωπο. Στὴν Ἀποκάλυψη γράφεται: «Καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐγένετο σεισμὸς μέγας,… καὶ ἀπεκτάνθησαν ἐν τῷ σεισμῷ ὀνόματα ἀνθρώπων χιλιάδες ἑπτὰ» (Ἀπ. 11,13). Ὑπὸ τὸν σεισμὸ τῆς γῆς πρέπει νὰ καταλάβουμε μεγάλους πειρασμούς, στοὺς ὁποίους οἱ ἑπτὰ χιλιάδες ἀνθρώπων ὑπέκυψαν, ἀποστάτησαν ἀπὸ τὸν Χριστὸ καὶ ἔχασαν τὶς ψυχές τους. Τοῦτο σημαίνει ὅτι δὲν καταστράφηκαν μόνο τὰ σώματά τους – αὐτὸ εἶναι ἐλάχιστης σημασίας- ἀλλὰ οἱ ψυχὲς καὶ τὰ ὀνόματα. Τὰ ὀνόματά τους στὴν αἰωνιότητα ἐκμηδενίστηκαν καὶ σβήστηκαν ἀπὸ τὸ βιβλίο τῶν ζωντανῶν.

Ὅποιος ἐπιθυμεῖ ἀθάνατη μνήμη στὴν αἰωνιότητα, ἐπιθυμεῖ εὐαγγελικὸ πράγμα. Ἐὰν κάποιος ἐπιθυμεῖ ἀθάνατο ὄνομα στὴ γῆ, θέλει ματαιόδοξο πράγμα. Νὰ ξέρεις ὅτι πολλοὶ οἱ ὁποῖοι ἀθόρυβα καὶ χωρὶς νὰ τοὺς προσέξουν πέρασαν αὐτὴ τὴ ζωή, ἀπέκτησαν ἀθάνατο ὄνομα σ’ ἐκεῖνο τὸν κόσμο. Νὰ σκέπτεσαι περὶ αὐτοῦ, ἀδελφὲ Μελέτιε, καὶ ὁ Θεὸς θὰ σοῦ ἀποκαλύψει ἀκόμα πολλά. Καὶ ὅταν ἀκούσεις γιὰ τὸ δικό μου θάνατο, πὲς στὴν προσευχή σου: «Αἰωνία του ἡ μνήμη»!

Εἰρήνη καὶ ὑγεία ἀπὸ τὸν Κύριο
 πηγή

Γέροντας Παΐσιος: «Ο θάνατος είναι αποχωρισμός για λίγα χρόνια»

Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος στην πραγματικότητα δεν πεθαίνει.
Ο θάνατος είναι απλώς μετάβαση από την μια ζωή στην άλλη. Είναι ένας αποχωρισμός για ένα μικρό διάστημα.

Όπως, όταν πάη κάποιος, ας υποθέσουμε, στο εξωτερικό για έναν χρόνο, οι δικοί του στενοχωριούνται, γιατί θα τον αποχωρισθούν για έναν χρόνο, ή αν λείψη δέκα χρόνια, έχουν στενοχώρια για τον αποχωρισμό των δέκα χρόνων, έτσι πρέπει να βλέπουν και τον αποχωρισμό από τα αγαπημένα τους πρόσωπα με τον θάνατο.

Αν πεθάνη, ας υποθέσουμε, κάποιος και οι δικοί του είναι ηλικιωμένοι, να πουν: «Μετά από καμμιά δεκαπενταριά χρόνια θα ανταμώσουμε». Αν είναι νεώτεροι, να πουν: «Μετά από πενήντα χρόνια θα ανταμώσουμε».

Πονάει φυσικά κανείς για τον θάνατο κάποιου συγγενικού του προσώπου, αλλά χρειάζεται πνευματική αντιμετώπιση. Τι λέει ο Απόστολος Παύλος: «Ίνα μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα».

Πόσες φορές λ.χ. θα τον έβλεπε εδώ στην γη; Κάθε μήνα; Να σκεφθή ότι εκεί θα τον βλέπη συνέχεια. Μόνον όταν δεν έχη καλή ζωή αυτός που φεύγει, δικαιολογούμαστε να ανησυχούμε. Αν λ.χ. ήταν σκληρός, τότε, αν πραγματικά τον αγαπάμε και θέλουμε να συναντηθούμε στην άλλη ζωή, πρέπει να κάνουμε πολλή προσευχή γι’ αυτόν.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Δ΄ – ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ
πηγή

Εορτή του Αγίου Παμφίλου και των συν αυτώ Μαρτυρησάντων

Τη μνήμη του Αγίου Παμφίλου και των συν αυτώ Μαρτύρων, τιμά σήμερα, 16 Φεβρουαρίου, η Εκκλησία μας.

Οι Άγιοι Μάρτυρες Πάμφιλος, Δανιήλ, Hλίας, Ησαΐας, Θεόδουλος, Ιερεμίας, Ιουλιανός, Ουάλης, Παύλος, Πορφύριος, Σαμουήλ και Σέλευκος, μαρτύρησαν επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.).

Κατάγονταν από διάφορους τόπους, τους ένωνε όμως η αγάπη και η πίστη του Χριστού. Εργαζόμενοι στην Καισάρεια της Παλαιστίνης ομολόγησαν τον Χριστό ενώπιον του έπαρχου Φιρμιλιανού. Ο άρχοντας κατέβαλε κάθε προσπάθεια να πείσει τους Αγίους να αρνηθούν την πίστη τους στον Χριστό. Εκείνοι όμως παρέμειναν σταθερά προσηλωμένοι στην πατρώα ευσέβεια. Τότε ο Φιρμιλιανός έδωσε εντολή να τους θανατώσουν, αφού πρώτα τους βασανίσουν.
Οι Άγιοι Μάρτυρες Ηλίας, Πάμφιλος, Ουάλης, Παύλος, Σέλευκος, Ιερεμίας, Ησαΐας, Σαμουήλ και Δανιήλ αποκεφαλίσθηκαν διά ξίφους. Ο Πορφύριος, υπηρέτης του Παμφίλου, συνελήφθη την ώρα που αναζητούσε το λείψανο του κυρίου του και κάηκε ζωντανός μαζί εμ τον Μάρτυρα Ιουλιανό. Τον Άγιο Θεόδουλο τον σταύρωσαν επί ξύλου. Έτσι μαρτύρησαν οι Άγιοι και προσετέθησαν στη χορεία των αθλητών του Χριστού.
Η Σύναξη των Αγίων Μαρτύρων ετελείτο στη Μεγάλη Εκκλησία.
Απολυτίκιο:
Ήχος γ'. Την ωραιότητα.
Την δωδεκάριθμον, Μαρτύρων φάλαγγα, ανευφημήσωμεν, ενθέοις άσμασι, Πάμφιλον Παύλον Σαμουήλ, Ουάλεντα και Ηλίαν, Ιερεμίαν, Σέλευκον, Δανιήλ και Πορφύριον, Ιουλιανόν ομού Ησαίαν Θεόδουλον αυτοί γαρ τον Δεσπότην των όλων, πάσιν ημίν εξιλεούνται.