Μάθετε τα παιδιά ιστορία. Οπλίστε τα!

 

"Μάθετε τα παιδιά ιστορία. Οπλίστε τα!" Είχε δηλώσει σε συνέντευξή της η σύγχρονη ηρωίδα του Έθνους, η Δασκάλα Ελένη Φωκά, που μάθαινε τα Ελληνόπουλα γράμματα στα κατεχόμενα της Κύπρου και είχε υποστεί για αυτό μύριους όσους διωγμούς από τα τουρκικά στρατεύματα. Θα έπρεπε ίσως η Ελένη Φωκά να αποτελεί το φωτεινό παράδειγμα μιας Ελλάδος, της Ελλάδος που αντιστέκεται
σε όλους όσους πατούν την αιματοβαμμένη και μαρτυρική Γη μας. Δυστυχώς όμως, δεν έχουν έτσι τα πράγματα και το γνωρίζετε πολύ καλά γιατί αυτός ο τόπος τόσο βαθιά παρηκμαζμένος που είναι, δεν έχει χώρο για καμμιά Ελένη Φωκά, για κανέναν ήρωα!

Οι "ήρωες" σήμερα λέγονται διαχειριστές και έχουν την μορφή ενός αλλοπαρμένου χαρτοπόντικα, που κανείς δεν τον καταλαβαίνει. Όμως το παράδειγμα παραμένει και είναι μία υποθήκη για το μέλλον αυτού του Γένους εάν και όποτε ξεσηκωθεί αυτός ο μεγάλος Λαός και απαιτήσει τα δίκαιά του.

"Μάθετε τα παιδιά Ιστορία. Οπλίστε τα!" Εδήλωσε η ηρωική Δασκάλα και ακριβώς το αντίθετο φροντίζουν αυτοί, που κατευθύνουν εδώ και δεκαετίες την Παιδεία αυτού του κράτους. Σοφίζονται χίλιους τρόπους για να λησμονηθούν οι ρίζες της γλώσσας μας, για να λησμονηθεί το λαμπρό παρελθόν και έτσι να δικαιολογήσουν το απρόσωπο και μίζερο μέλλον. Φροντίζουν να απλωθεί παντού μια θανάσιμη λήθη γιατί μόνον έτσι θα γίνει δυνατόν να μετατραπεί αυτός ο Μεγάλος Λαός σε μια απρόσωπη καταναλωτική αγέλη. Δεν είναι τυχαίο, αγαπητοί συμπατριώτες, ότι για τους Βαλκανικούς Πολέμους, που αποτελούν αναμφισβήτητα την χρυσή σελίδα της νέας Ελληνικής Ιστορίας δεν διδάσκονται τίποτε τα Ελληνόπουλα στα σχολεία, παρά μόνο γίνεται μια αναφορά λίγων γραμμών, ενώ για το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ και το "ολοκαύτωμα" αφιερώνονται αρκετές σελίδες!

Δεν είναι τυχαίο, πως τα παιδιά μας σήμερα δεν μαθαίνουν τίποτε για τον Παύλο Μελά, για τους Μακεδονομάχους, για τον Ταγματάρχη Βελισσαρίου, για τον Ιωάννη Μεταξά! Η εποχή μας δεν θέλει ήρωες, δεν θέλει πρότυπα δεν θέλει ιδανικά. Έχουν σκοπό να φτιάξουν έναν λαό χωρίς παρελθόν, χαρτί λευκό στον ανεμόμυλο του χρόνου. Και όσοι δεν έχουν πίσω τους μνήμες λαμπρές, παππού ασπρομάλλη, που έχυσε το αίμα του στην Μικρασία και στο Σαραντάπορο δεν έχουν χρέος και εντέλει δεν έχουν λόγο να αγωνισθούν για τίποτε.

Η γνώση της Ιστορίας είναι όπλο, όπως πολύ σοφά είχε πει στην δήλωσή της η ηρωική Δασκάλα των κατεχομένων της Κύπρου μας και γι' αυτό ο καθένας από μας έχει υποχρέωση ιερή να γίνει ο δάσκαλος ενός νέου κρυφού σχολειού, για να μάθουν τα παιδιά μας την Ιστορία, την Ιστορία που δεν τους την μαθαίνουν στα σχολεία, για να ριγήσουν ακούγοντας για το θάνατο του Διάκου και να δακρύσουν μαθαίνοντας για τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά.

Κρυφό Σχολειό λοιπόν, γιατί απ' ότι φαίνεται και τώρα "όλα τα πλακώνει η φοβέρα και τα σκιάζει η σκλαβιά...". Κρυφό Σχολειό, μέχρι να σημάνει η μεγάλη ώρα της αναγεννήσεως του Έθνους και να κτιστεί η Νέα Ελλάδα έχοντας σαν πρωτοπορεία αυτούς, που είναι η Φυσική Αριστοκρατεία του Έθνους, δηλαδή, Στρατιώτες και Δασκάλους, Δασκάλους για να εμπνεύσουν στην νέα γενιά το όραμα και Στρατιώτες για να κάμουν αυτό το όραμα πραγματικότητα!

πηγή

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/06/blog-post_5993.html#ixzz1Qb6Ul970

Η κόρη του Μάνου Λοΐζου σβήνει τον Ηλιο από το ΠΑΣΟΚ

 

 

 

 

Μία οργίλη επιστολή απέστειλε στον πρωθυπουργό η κόρη του μεγάλου συνθέτη Μάνου Λοΐζου, Μυρσίνη, με την οποία απαγορεύει ρητά και κατηγορηματικά στο ΠΑΣΟΚ, έπειτα από όσα έχει κάνει στον ελληνικό λαό, να χρησιμοποιεί μέρος του έργου του πατέρα της και δη το τραγούδι «Καλημέρα, Ηλιε, καλημέρα». Για το τελευταίο έχει καθιερωθεί η άποψη ότι επελέγη από τον Ανδρέα Παπανδρέου ως σήμα κατατεθέν κάθε κομματικής του εκδήλωσης εξαιτίας του Ηλιου, συμβόλου του κόμματος. Στην πραγματικότητα, όμως, το τραγούδι προϋπήρχε της ιδρύσεως του ΠΑΣΟΚ, οπότε πιθανόν από αυτό να εμπνεύστηκε το έμβλημα ο πατέρας τού νυν πρωθυπουργού. Ολόκληρη η επιστολή της κυρίας Λοΐζου έχει ως εξής:

«Γνωρίζω εκ των προτέρων ότι αυτή η κίνησή μου είναι συμβολική, εντούτοις η συνείδησή μου και η αξιοπρέπειά μου ως ενεργού πολίτη μου επιβάλλει να σας γνωστοποιήσω το εξής: Ο πατέρας μου, Μάνος Λοΐζος, αγωνίστηκε με τον δικό του τρόπο για αξίες όπως η Ελευθερία, η Δημοκρατία και η Κοινωνική Δικαιοσύνη. Προσπάθησε να υπηρετήσει, μέσω της τέχνης του, τα οράματα και τις αξίες ενός καταπιεζόμενου Λαού, ο οποίος με πολύ κόπο, αίμα και δάκρυα αγωνίστηκε για τη Δημοκρατία, την οποία τόσο βάναυσα του τη στερούσαν.

Αφού αυτός ο Λαός κατοχύρωσε με πολλούς αγώνες τα στοιχειώδη Δημοκρατικά Δικαιώματα, τα οποία στην Ευρώπη είχαν κατακτηθεί χρόνια πριν, έρχεστε σήμερα και όπου Δικαιώματα βάζετε ευκαιρίες. Τα Δικαιώματα στην Εργασία, στην Υγεία, στην Παιδεία, στην ποιότητα ζωής, στον Πολιτισμό τα έχετε κάνει ένα απέραντο fast track έξυπνων επενδύσεων, ξεπουλώντας όχι μόνο τον δημόσιο πλούτο αυτής της χώρας, αλλά και την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη.

Τόσα χρόνια σας ακούω να χρησιμοποιείτε το «Καλημέρα, Ηλιε» στις κομματικές σας συγκεντρώσεις. Παλιότερα, απλά με ενοχλούσε αισθητικά, καθώς και με πλήγωνε, εξαιτίας αφενός της υποκρισίας σας -διότι οι δικές σας αξίες επέβαλαν και έναν βαθιά εξουσιαστικό τρόπο ζωής και δημιούργησαν σκλάβους αντί για ελεύθερους ανθρώπους και ενεργούς πολίτες- και αφετέρου διότι οι δικές σας αξίες δεν έχουν καμία, μα καμία σχέση με αυτό που προσπαθεί να πει το συγκεκριμένο τραγούδι.

Τώρα όμως πλέον εξοργίζομαι γιατί δείχνει ότι δεν έχετε καταλάβει τίποτα από τους αγώνες του Λαού και των εργαζομένων, πράγματα τα οποία ενέπνευσαν τον πατέρα μου και του έδωσαν και μία αντίστοιχη στάση ζωής στην καθημερινότητα του πολίτη και στις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του.

Το τραγούδι αυτό καλημερίζει τον Ηλιο, την ελπίδα, την αλληλεγγύη και την προσμονή ενός ολόκληρου Λαού για Δημοκρατία και Ελευθερία.

Εσείς, όμως, είστε υπεύθυνοι για την πιο βαθιά, πνευματική, αξιακή, ηθική και πολιτισμική καταχνιά που θα μπορούσε να έχει ποτέ αυτός ο τόπος.

Ως εκ τούτου, σας απαγορεύω ρητά και κατηγορηματικά να χρησιμοποιείτε έργο ή μέρος του έργου του Μάνου Λοΐζου σε οποιαδήποτε κομματική σας εκδήλωση ή δραστηριότητα.

Βέβαια, ίσως να απαντήσετε ότι το έργο του Μάνου Λοΐζου ανήκει στον Λαό. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο όμως και η συγκεκριμένη πράξη εκ μέρους μου.

Επειδή, όπως αποδείχτηκε, δεν είστε, και ούτε ήσασταν ποτέ, μέρος αυτού του Λαού, δεν έχετε πλέον κανένα δικαίωμα και καμία νομιμοποίηση να συνεχίζετε να τον εξαπατάτε.

Ο Ηλιος, άλλωστε, είναι δικός μας και όχι δικός σας.

Δεν μπορεί κανείς να μας τον πάρει. Και δεν θα μας τον πάρει.

Μυρσίνη Λοΐζου».

ΠΗΓΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ενιαία και άμεση Εκκλησιαστική αντίσταση στην Κάρτα του Πολίτη

 

Η ΚΑΡΤΑ του ΠΟΛΙΤΗ (ΚτΠ) – στην οποία θα ενσωματωθεί προσεχώς και η Φοροκάρτα και η οποία θα είναι προαιρετική μόνο για τον πρώτο χρόνο (η Φοροκάρτα) – αποτελεί αυτή τη στιγμή το πιο επικίνδυνο όπλο – μέσο της Παγκοσμιοποιήσεως και την αιχμή του δόρατος της Νέας Εποχής, της αντιχρίστου πραγματικότητος.

Οι άνθρωποι που την προωθούν – εδώ στην Πατρίδα μας - βιάζονται τόσο πολύ ώστε έχουν ετοιμάσει από πρίν τα πάντα. Έχουν αγοράσει όλο το απαιτούμενο υλικό (το φυλάσσουν στο Αστυνομικό Κέντρο της Καισαριανής. Βρήκαν τα λεφτά για την προμήθειά του εν μέσω κρίσεως!), ιδρύθηκε ειδικό Υπουργείο, μεταφέρθηκε εκεί το πρωθυπουργικό γραφείο και τα έχουν όλα προγραμματίσει με κάθε προφύλαξη και κρυψίνοια, τα πάντα ερήμην του λαού και εν αγνοία της Ιεράς Συνόδου, δηλαδή χωρίς να ανοίγουν τα χαρτιά τους σε κανέναν.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το ίδιο πολιτικό σχήμα που επενόησε και μεθόδευσε με την υπόδειξη – απαίτηση των Εβραίων την αφαίρεση του θρησκεύματος από τις Αστυνομικές Ταυτότητες, το ίδιο χρησιμοποιείται τώρα με την υπόδειξη – απαίτηση των μαμμωνιστών για την επιβολή της ΚτΠ. Είναι ο χώρος με τις λιγότερες θρησκευτικές ευαισθησίες και τις λιγότερες αντιστάσεις σε τέτοια θέματα.

Δεν στερείται θεμελίωσης ο λόγος σύμφωνα με τον οποίο δικοί μας και ξένοι οικονομικοί επιστήμονες και αναλυτές μιλάνε για στημένη ελληνική οικονομική κρίση προκειμένου να περάσει στον ελληνικό λαό η υπόθεση της ΚτΠ. Ξεκινάνε πρώτα από τον ελληνικό λαό, διότι υπήρξε πολλή μεγάλη αντίδραση στο παρελθόν σε θέματα πίστεως και ελληνοορθοδόξου αυτοσυνειδησίας από την Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία. Το δόγμα Κίσσιγκερ σε βάρος μας τώρα θριαμβεύει.

Επίσης δεν είναι τυχαίο το γεγονός που ο πρωθυπουργός της χώρας έχει μιλήσει στο παρελθόν και έχει ζητήσει μια παγκόσμια κυβέρνηση. Αυτή ξεκινά από πολύ μακριά – πέραν του Ατλαντικού - και είναι ο βασικός στόχος των μεγάλων τραπεζών, των πολυεθνικών εταιρειών και κυρίως των σιωνιστών που διοικούν υπογείως αυτή τη στιγμή τις ΗΠΑ. Δυστυχώς εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι αυτή την παγκόσμια κυβέρνηση. υπηρετεί ουσιαστικά και το κατέχον την εξουσία καθεστώς μέσω των διασυνδέσεών του και των συμβούλων του από το εξωτερικό.

Το κυβερνητικό πολιτικό σύστημα τρέφει μεγάλο μίσος προς την Ορθόδοξη Εκκλησία, το οποίο όμως με τέχνη επικαλύπτει, αλλά και προς κάθε τι το ελληνικό και παραδοσιακό, λόγω των προσωπικών πεποιθήσεων των μελών του, της ενυπάρχουσας και εκπεφρασμένης αθεϊας τους, των αντανακλαστικών του παρελθόντος και των διασυνδέσεων με σκοτεινές δυνάμεις και κρυφές παγκόσμιες οργανώσεις (Χιλιασμός, Λέσχη Μπίλτεμπεργκ…)

΄Ηδη η οργάνωση της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης είναι απόλυτα έτοιμη, σήμερα, εδώ στον τόπο μας. Μάλιστα έχει στηθεί τόσο ύπουλα και με θρασεία παραβίαση κάθε έννομης διαδικασίας (Ανύπαρκτα Νομοσχέδια, Παράκαμψη Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, Παραίτηση Προέδρου Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, Παραπλάνηση Ι. Συνόδου, παραίτηση μελών Συνοδικής Επιτροπής, μελλοντικό δημοψήφισμα… - δήθεν δημοκρατικές διαδικασίες -) ώστε κανένας πλέον να μπορεί να απορρίψει το ενδεχόμενο ότι κάτι πολύ κακό ετοιμάζεται. Όλοι πλέον το έχουν καταλάβει.

Το σκεπτικό της σχετικής κρατικής νομικής στήριξης για την ΚτΠ απηχεί το δαιμονικό πνεύμα του αντιχρίστου, ακόμη και στην ορολογία του, όπως περιγράφεται στην Ιερή Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, περί των συνθηκών διαβιώσεως των χριστιανών εκείνη την εποχή, που δεν αφήνει καμμιά αμφιβολία ότι περί αυτού πρόκειται και εκείνο που λείπει αυτή τη στιγμή είναι μόνο ο βέβηλος αριθμός του θηρίου (εξηγείται, διότι δεν έχει παρουσιασθεί ακόμη προσωπικά ο υπέρτατος σατανικός αρχηγός), θα μπεί όμως εκ των υστέρων, διότι το σύστημα της ΚτΠ επαναπρογραμματίζεται και «φορτώνεται» από μακριά.

Η Εκκλησιαστική αντίδραση – αντίσταση έχει καθυστερήσει πολύ. Η σχετική με το θέμα συσταθείσα Ιεροσυνοδική Επιτροπή εδώ και μήνες έχει μείνει άκαρπη για συγκεκριμένους λόγους (παραίτηση του βασικότερου επιστημονικού μέλους της). Η απόφαση του Αγ. Όρους περί μη λήψης της ΚτΠ είναι κάτι το σημαντικό, αλλά δε φτάνει από μόνο του. Η δράση των Αδελφοτήτων και Συλλόγων συνιστά θετική συμβολή στο όλο θέμα, αλλά εύκολα θα υποβαθμισθεί από τους κύκλους της ανωμαλίας, διότι έχουν συκοφαντηθεί στο παρελθόν οι εκκλησιαστικοί αυτοί θεσμοί – δυστυχώς - ακόμη και από εκκλησιαστικούς φορείς. Οι παλαιοημερολογίτες χαρακτηρίζονται φανατικοί και γραφικοί. Δυστυχώς και μέσα στην Ι. Σύνοδο και τους θεολογικούς φορείς δεν υπάρχει ενιαία άποψη. Επείγει λοιπόν ενιαία τοποθέτηση όλης της Ιεραρχίας άμεσα. Αυτό θα βοηθήσει το λαό μας να αγωνισθεί μέχρι τέλους.

Η Εκκλησία έχει τώρα μπροστά της μια χρυσή ευκαιρία να αντιδράσει στην ΚτΠ, να ξεπλύνει τη ντροπή του χαμένου αγώνα των ταυτοτήτων, να ενημερώσει σχετικά τον κόσμο και να δώσει ένα ωραίο αγώνα υπέρ της ελευθερίας του ανθρωπίνου προσώπου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προσωπικών δεδομένων. Αυτό θα την υψώσει πολύ στα μάτια του λαού. Ακόμη κι αν η ΚτΠ δεν έχει προς το παρόν το 666 η Εκκλησία οφείλει να εκφράσει την έντονη επιφύλαξη και αντίθεσή της, να κινητοποιήσει το λαό στη σωστή κατεύθυνση, ώστε να αρνηθεί να παραλάβει την ΚτΠ, να καταργηθεί το νομοσχέδιο, όπως στην Αγγλία ή έστω να γίνει προαιρετική, όπως στη Ρωσία. Να απαιτήσει η Εκκλησία αυτό να θεσπισθεί νομοθετικά.

Τα πράγματα δεν είναι απλά: το σύστημα είναι πολύ καλά οργανωμένο για αυτή την ημέρα και ώρα του γενικού φακελλώματος. Δεν ξέρουμε αν έχει έλθει ο Αντίχριστος, ξέρουμε όμως ότι το αντίχριστο πνεύμα της πλάνης κυριαρχεί και θέλει να πλανήσει ακόμη και τους εκλεκτούς. Ένα σύμπτωμα αυτής της εμφιλοχωρήσεως του πονηρού πνεύματος – είναι όντως σημείο των καιρών – είναι και η ασυμφωνία των πνευματικών πατέρων. Χρειάζεται όντως σοφία και σύνεση, σχολαστική ανάλυση των δεδομένων, βαθιά γνώση του θείου λόγου, πολλή προσευχή, διότι η σύγχυση και η εξ αυτής προερχομένη διάσπαση των εκκλησιαστικών δυνάμεων θα έχει ως αποτέλεσμα την ακινησία και αδράνεια της Εκκλησίας.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι θα είναι τόσο μεγάλη η πλάνη περί του προσώπου του Αντιχρίστου - αυτή που ξεκινά από τώρα - ώστε θα χρειασθεί τότε η αποστολή των δύο προφητών τον Ηλία και τον Ενώχ, για να «ξεμπερδέψουν» τον κόσμο, όπως απεστάλη ο Δανιήλ στην περίπτωση της Αγ. Σωσάννης και όπως απεστάλη ο άγιος Θεόδωρος ο Τήρωνας, να προφυλάξει τη συνείδηση των Χριστιανών της Κων/λεως, που ανυποψίαστοι θα έτρωγαν μολυσμένα από τις ειδωλολατρικές θυσίες προϊόντα. Χρειαζόμαστε λοιπόν πολλή προσοχή και φωτισμό Θεού.

Οπωσδήποτε πρέπει να βγει ξεκάθαρη και γρήγορη απόφαση της Εκκλησίας, διότι αν το επικείμενο δημοψήφισμα του Φθινοπώρου γίνει στο διλημματικό σκεπτικό: «ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση», ακριβώς για να πατάξουμε τη φοροδιαφυγή, που μας έφερε σ΄ αυτά τα χάλια όλα τα προηγούμενα χρόνια, καταλαβαίνουμε ότι πολύ λίγοι θα πούνε ΟΧΙ. Όσοι δε δεν πάρουν την ΚτΠ θα θεωρηθούν ότι ευνοούν τη φοροδιαφυγή και ότι είναι εχθροί του λαού σε μια δύσκολη μάλιστα οικονομική κατάσταση της χώρας. Θα μας αναγκάσουν με πολύ πονηρό τρόπο να υποδουλωθούμε από μόνοι μας στην ηλεκτρονική δικτατορία!

Κανένας λόγος όμως δεν συντρέχει και οπωσδήποτε δεν επιβάλλει να πάρουμε την ΚτΠ. (Υπάρχουν και άλλοι τρόποι). Οπωσδήποτε πρέπει να κινητοποιηθεί ο λαός ώστε να μη πάρει - ούτε προαιρετικά - καμμιά κάρτα. Το λαϊκό αίσθημα στην πλειοψηφεία του είναι αρνητικό. Θα είμαστε διαρκώς εκτεθειμένοι μετά στα σκοτεινά και ύπουλα σχέδια των παγκοσμιοποιητών, αν δεν κάνουμε κάτι κι αν δεν πούμε τίποτε. Και το μόνο που μπορούμε να πούμε σε κάθε περίπτωση είναι το ΟΧΙ στην ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ.

Ελπίζουμε ότι ο Θεός της Αληθείας και της Αγάπης δεν θα αφήσει τα παιδιά Του που Τον αγαπούν, να πλανηθούν, αλλά από ψηλά θα φωτίσει το σκοτάδι και την άγνοιά μας. Ας Τον παρακαλέσουμε «να υψώση κέρας Χριστιανών Ορθοδόξων» προς δόξαν του Αγ. Ονόματός Του.

Χριστιανική Εστία Λαμίας

Ο ιός των Παρισίων ξαναχτύπησε

Σάββατο 28 Μαϊου 2011. Απόγευμα. Εκδήλωση στη Λαμία για την Άλωση της Πόλης. Την οργανώνουν κάθε χρόνο τα Μικρασιατικά Σωματεία. Στο Δημοτικό Θέατρο. Πολύ καλή γιορτή! Πέρυσι έφεραν ως τιμώμενο πρόσωπο την γνωστή Αρβελέρ. Βυζαντινολόγο. Είπε απαράδεκτα πράγματα για τον Μέγα Κων/νο…Πρώτη φορά ήταν, δεν προλάβαμε να καταλάβουμε τι έλεγε, τι είπε, τι ήθελε να πεί.

Φέτος έγινε πάλι το ίδιο λάθος. Την ξανακάλεσαν! Είπε δυστυχώς τα ίδια, χειρότερα και περισσότερα. Εν μέσω κάποιων διαμαρτυριών του παρευρισκομένου πλήθους. Τι φταίει άραγε; Η ηλικία; Λένε ότι όταν αρχίζει και γερνά ο άνθρωπος, θυμάται καλά μόνο τα παλιά. Όσα έχει αποθηκευμένα στο μυαλό, όσα έχει μάθει στη νιότη του. Τώρα, στην περίπτωση που αναφέρουμε, αν στα νιάτα του ήταν κάποιος μαρξιστής, λίγο παπικός και κάμποσο σιωνιστής, θα λέει τις γνωστές θεωρίες για τον πατριωτισμό και την Ορθοδοξία και θα διαβάζει εξακολουθητικά την ιστορία με τα παραμορφωτικά γυαλιά του ιστορικού υλισμού και των όποιων άλλων προσκολλήσεων και διασυνδέσεών του.

Το εν λόγω όμως πρόσωπο δεν φαίνεται να τάχει χαμένα. Ξέρει τι λέει. Και λέει κάθε φορά τα ίδια. Και πού; Στη Λαμία, την ιστορική και ηρωϊκή πόλη, με γνήσιο ελληνικό και ορθόδοξο πληθυσμό, με ζωντανή την παρουσία και την προσφορά της Εκκλησίας, παλιά και πρόσφατα, και με ζωντανό – νωπό - το «σημείο του ουρανού», το άφθαρτο και θαυματουργό σκήνωμα του π. Βησσαρίωνα στην Ι. Μονή Αγάθωνος. Δε σεβάστηκε, ούτε φέτος, αυτούς που την κάλεσαν, ούτε τους παρόντες κληρικούς και το ευσεβές ακροατήριο, που προσπαθούσε κάπως να αντιδράσει.

Περίεργο πράγμα! Τι νομίζει ότι είναι; Έχει άποψη για όλα; Τα ξέρει όλα; Πως αμφισβητεί έτσι μια παράδοση της Εκκλησίας πάνω από 500 χρόνια; Δηλαδή τόσα χρόνια η Εκκλησία βρισκόταν σε πλάνη; Τι έρχεται να κάνει και τι θέλει να πετύχει; Να διδάξει τους Φθιώτες την ιστορική επιστήμη και άποψη των προοδευτικών κύκλων των Παρισίων; Να κλονίσει την πίστη μας στη Ορθοδοξία; Σε ποιόν μύλο ρίχνει νερό; Στον παπισμό, στον υλισμό ή στο σιωνισμό; Μεγάλη ιδεολογική ζημιά έχουμε πάθει τελευταία με αυτούς τους μορφωμένους. Όλοι θέλουν να μας φωτίσουν και να μας σώσουν! Με το ζόρι! Φτάνει πια!

Τι είπε… Καλά τα γνωστά για τον άγιο και θεόστεπτο ισαπόστολο Βασιλιά Μέγα Κωνσταντίνο «συν τη μητρί αυτού Ελένη». (Τη λένε και Ελένη! Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ. Αλήθεια έχει κάνει θρησκευτικό γάμο με τον εβραίο σύζυγό της; Παραμένει εβραίος ή τον βάπτισε;) Δηλαδή ότι δεν είδε τον Τίμιο Σταυρό και το «Εν Τούτω Νίκα» στον ουρανό. Ότι δεν βαπτίστηκε ποτέ και ότι δεν υπήρξε καν χριστιανός. Ότι έκανε εγκλήματα…Ας απαντηθούν αυτά με το περιεχόμενο ενός άλλου δημοσιεύματος για να προχωρήσουμε και στο υπόλοιπο πέλαγος των αιρετικών, θα λέγαμε, απόψεων και δοξασιών.

«Δέν μποροῦν ποτέ οι παπικοί νά χωνέψουν τόν ἅγιο πού μετακίνησε τήν πρωτεύουσα τοῦ Ρωμαϊκοῦ κράτους. ‘Ο Κων/νος μετέφερε την βασιλεύουσα ἀπό τήν παλαιά Ρώμη στή Νέα καί ἀπέκτησε καί ὁ Ἐπίσκοπoς τῆς Κων/λεως ἴσες τιμές μέ τόν τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης. Τί νά κάνουμε; Νά κάνουμε μετακόμιση;

Δέν μποροῦν νά σιωπήσουν οἱ νεοειδωλολάτρες καί ἀρχαιολάτρες, διότι ὁ Μ. Κων/νος, μέ τό εὐρύ πνεῦμα πού τόν διέκρινε, ἄφησε ἐλεύθερη τή θρησκεία τοῦ Ναζωραίου, πού ὁ φανατισμός τῶν ἐθνικῶν εἶχε καταδικάσει στίς κατακόμβες καί τά κολοσσαĩα.

Οὔτε πάλι οἱ πάσης φύσεως μαρξιστές καί δῆθεν ἱστορικοί μποροῦν νά δεχτοῦν πώς ἕνας χριστιανός ἄρχοντας καί βασιλιάς, μπόρεσε καί ἔκανε τόσο καλό στόν κόσμο καί φώτισε μέ τίς ἐπιλογές, τούς νόμους καί τίς ἀποφάσεις του γιά χίλια καί παραπάνω χρόνια τήν οἰκουμένη ὁλόκληρη.

Ἔφτασαν δέ στό σημεῖο καί μερικοί νεόκοποι θεολόγοι νά ἀμφισβητοῦν τήν ἁγιότητα τοῦ ἀνδρός, διότι κρίνουν ἐκεῖνα τά χρόνια μέ τά σημερινά μυωπικά τους γυαλιά.

Πλανᾶται δηλ. ἡ Ἐκκλησία τόσα χρόνια πού σέβεται καί τιμᾶ τόν Ἅγιο Κων/νο; Ἐδῶ ἔχουμε θαύματα στά Συναξάρια καταγεγραμμένα, πού ἐπετέλεσε ὁ ἅγιος Κων/νος… Ἄς διαβάσουν τόν βίο τοῦ ὁσίου Παϊσίου τοῦ Μεγάλου (19/6)…

Εἴτε τό θέλουν μερικοί εἴτε ὄχι, ὁ Ἅγιος Κων/νος εἶναι, σαφῶς δέ καί ἡ μητέρα του ἁγία Ἑλένη, διαπιστωμένοι ἅγιοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Ὑπάρχει στή ζωή τους, καί ἐν προκειμένῳ τοῦ Μ. Κων/νου, τό στοιχεῖο τοῦ θαύματος, τό στοιχεῖο τῆς ἀμέτρητης προσφορᾶς στό Θεό καί στήν Ἐκκλησία, στόν κλῆρο καί στό λαό, μέ κάθε δικαιοσύνη καί διάκριση, τῆς μετανοίας καί τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος καί κυρίως τό ὁσιακό του τέλος, μέ τό ὁποῖο «ἕκαστον τῶν πρίν ὑπαρξάντων κρίνεται».

Ἐξάλλου ἡ λαϊκή συνείδηση ἀποφασίζει στήν Ὀρθοδοξία μας γιά τήν Ἁγιότητα ἑνός ἀνθρώπου. Τό Ἅγιο Πνεῦμα μιλᾶ στίς ψυχές καί συνειδήσεις τῶν Ὀρθοδόξων καί οὐδείς μεμονωμένος «νυκτικόραξ» δέν μπορεῖ νά ἀσεβεῖ ἀσύστολα στή λαϊκή ἐτυμηγορία πού εἶναι ὄχι μόνο τεκμήριο δημοκρατίας, ἀλλά καί στήν καθ΄ ἡμᾶς Ἀνατολή, κριτήριο Ὀρθοδοξίας.

Σημειωτέον ότι τά Ἐγκαίνια τῆς Κων/λεως, πού χάραξε μέ τά ἴδια του τά χέρια «ὁ ἐν βασιλεῦσιν Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ, Μ. Κων/νος», τά γιορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας στίς 11 Μαΐου τοῦ 330 μ. Χ.

Κι ἄλλα γεγονότα εἶναι σημαντικά ἀπό τή ζωή τοῦ ἁγίου μας…

Ἡ ἐμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ παρά τή Μουλβία γέφυρα τό 312 μ. Χ.

Τό διάταγμα τῆς ἀνεξιθρησκείας στό Μιλάνο τό 313 μ.Χ.

Ἡ σύγκληση τῆς Α΄ Ἁγίας Οἰκ. Συνόδου στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας τό 325 μ.Χ

Ἡ συγχωρητικότητά του, ἡ δικαιοσύνη του, ἡ ἐνθάρρυνση καί στήριξη πρός τή Μητέρα του ἁγία Ἑλένη, γιά νά βρεῖ τόν Τίμιο Σταυρό καί νά χτίσει τόσες Ἐκκλησίες στούς Ἁγίους Τόπους…

Τέλος, τό ἅγιο Βάπτισμά του καί τά περί αὐτό θαυμαστά γεγονότα…

Λένε πολλοί ὅτι ἔκανε ἐγκλήματα… Ξεχνοῦν οἱ ἄσχετοι καί ἐπιπόλαιοι ὅτι ἦταν καί Δικαστής ὁ Αὐτοκράτορας κι εἶχε δικαίωμα ζωῆς καί θανάτου, τότε! Κι ἄν ἔπεσε σέ κάποια δικαστική πλάνη, «ἀνθρώπινον τό πλανάσθαι».

Η περί ής ο λόγος κυρία είπε και άλλα:

1. Ότι ο αυτοκράτορας Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος έβγαλε τα μάτια από 18.000 βούλγαρους στρατιώτες.
2. Ότι ο άγιος Μερκούριος σκότωσε τον Ιουλιανό τον Παραβάτη.
3. Η Εκκλησία έκανε άγιο τον Άγιο Νεκτάριο Επίσκοπο Πενταπόλεως και δεν έκανε ακόμη τον Κων/νο τον Παλαιολόγο.
4. Ότι δεν χρειαζόταν να συγκληθεί η Ζ΄ Αγία οικουμενική Σύνοδος, γιατί το περί Εικόνων θέμα δεν είναι δογματικό, αλλά λειτουργικό.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:

Δεν μπορούσε ο Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος να κάνει διαφορετικά. Αποτελούσαν μάστιγα για όλη τη Μακεδονία. Έπρεπε κανονικά να τους σκοτώσει. Κινδύνευαν από τις καταστροφές τους - και όχι μόνο - οι πληθυσμοί. Δεν το έκανε. Τι έπρεπε άλλο να κάνει; Θα τους έβρισκε πάλι μπροστά του αντιπάλους! Πρέπει όμως να ξέρει η κυρία ιστορικός, ότι οι φόνοι στον πόλεμο, για τη θεολογία μας, δεν λογίζονται ως φόνοι, όπως συμβαίνει στην ειρηνική περίοδο. Ο πόλεμος, και μάλιστα ο δίκαιος, είναι ανεκτός για τον χριστιανισμό προς απελευθέρωση και σωτηρία του άμαχου πληθυσμού.

Ναι τον σκότωσε τον Παραβάτη ο άγιος Μερκούριος! Πότε; Μετά από προσευχή του Μ. Βασιλείου. Αυτό ήταν το θέλημα του Θεού! Διότι στην επιστροφή του θα σκότωνε μια ολόκληρη πόλη. Μήπως πρέπει να βάλουμε την καθηγήτρια των Παρισίων σύμβουλο στο Θεό και τους αγίους; Να τη ρωτάνε πρώτα; Πρέπει να ξέρει ότι υπάρχουν και τιμωρητικά θαύματα μέσα στην Αγ. Γραφή! (Καταστροφή Σοδόμων και καταδίκη Ανανία και Σαπφείρας από τον απ. Πέτρο). Και τι σημαίνει ότι τον σκότωσε; Απλά σήκωσε την προστασία του ο Θεός με τις πρεσβείες του αγίου και απόκτησε δικαίωμα θανάτου ο διάβολος και ανθρωποκτόνος στον αρνηθέντα το βάπτισμά του, στον εξωμότη,!

Συγχωρέστε την έκφραση: «έχουν κυριολεκτικά λυσσάξει οι παπικοί, οι σχισματικοί και οι δαιμονισμένοι με τον άγιο Νεκτάριο». Δεν τον «πάνε» με τίποτε. Πρίν την οσιακή κοίμησή του τον κυνηγούσαν οι «εκκλησιαστικοί» συνάδελφοί του. Μετά θάνατον τον καταδιώκουν οι αντιεκκλησιαστικοί. Από αυτό φαίνεται η μεγάλη αγιότητά του. Πάντως οι παπικοί δεν τον θέλουν, διότι έχει καυτηριάσει τις αιρέσεις τους και είναι ένας από τους πατέρες που τους ονομάζει όχι μόνο σχισματικούς αλλά και αιρετικούς, το δε βάπτισμά τους θεωρεί άκυρον, καθότι είναι αντικανονικό, ράντισμα. Θέλει δε η κυρία ιστορικός την αγιοποίηση του Παλαιολόγου (για μας είναι εθνομάρτυρας), γιατί το 1452, πάνω στην ανάγκη για άμυνα και προστασία της Κων/πόλεως, επέτρεψε να γίνει ουνιτική λειτουργία στην Αγιά Σοφιά. Θέλει πιθανόν νάχει να λέει μετά και να σπρώχνει κι αυτή με τον τρόπο της κι από το πόστο της την ένωσή μας με την παπική αίρεση! Θα την κάνουμε και επίτροπο στη Σύνοδο για τις αγιοποιήσεις τελικά;

Να όμως που μας προέκυψε και υπέρ Σύνοδος! Δε χρειαζόταν λέγει η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος. Η πολυπληθεστέρα και ουσιαστικωτέρα, ας μας επιτραπεί να πούμε, Σύνοδος. Κύριε ελέησον! Θα κρίνει τώρα η Αρβελέρ και τις Οικουμενικές Συνόδους; Σα να λέμε θα διορθώσει την Αγία Γραφή! Γιατί όμως τόση έγνοια και τόσο θράσος; Γιατί δε θέλει τις Άγιες Εικόνες; Διότι πιθανόν να της κάθονται καλύτερα τα αγάλματα των παπικών ευκτηρίων οίκων. Δε πειράζει, πιθανόν να λέγει μέσα της, ένα εμπόδιο λιγότερο στο δρόμο για την ένωση. Και πως το στηρίζει το απαίσιο αυτό λόγιό της; Δεν είναι δογματικό θέμα οι Εικόνες! Είναι και παραείναι! Αφορά το Θεανδρικό Πρόσωπο του Χριστού, άπτεται του Χριστολογικού δόγματος και αποδεικνύει – καταδεικνύει την ενανθρώπιση του Κυρίου, την πρόσληψη της ανθρώπινης φύσης, [γι΄ αυτό και αγιογραφείται, έγινε και άνθρωπος δηλ. το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγ. Τριάδος], γεγονός το οποίο αναιρούμενο έχει ως συνέπεια τη ματαίωση της σωτηρίας μας, καθότι «το απρόσληπτον και αθεράπευτον»!

Και κάτι τελευταίο: η επιστημονική προσέγγιση των διαφόρων θεμάτων είναι καλή για τα πανεπιστήμια και τα εργαστήρια, δεν ενδείκνυται όμως για τη θεολογία και την Εκκλησία, όπου κυριαρχεί η πίστη, το βίωμα και το θαύμα. Δεν είναι παράλογα και αντιεπιστημονικά τα εκκλησιαστικά δρώμενα, αλλά «υπέρ λόγον και έννοιαν». Έχουμε άλλες δομές σκέψεως και άλλα κριτήρια με τα οποία διαβάζουμε την ιστορία της πίστεως και αναλύουμε τη ζωή των αγίων. Ένα παράδειγμα θα μας βοηθήσει: οι αστρονόμοι λένε σχετικά με τη δημιουργία για την Μεγάλη Έκρηξη» από την οποία ξεκίνησε ο κόσμος. Εμείς πιστεύουμε «εις Ένα Θεόν, Πατέρα Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων». Ο καθένας στην περιοχή του. Έτσι και με τα όσα λέγει κατά καιρούς η κα Αρβελέρ. Αλλιώς βλέπει η Εκκλησία τον Άγιό της Μέγα Κων/νο κι άλλοιώς τα πανεπιστήμια του Παρισιού. «Τοις φρονίμοις ολίγα».

Μας κούρασε και μας σύγχυσε αυτός ο άνθρωπος! Ας μη ξανάρθει. Ας πάει στην ευχή του Θεού. Είναι ανεπιθύμητο πρόσωπο! Persona non grata!

Χριστιανική Εστία Λαμίας

Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος, Κάθε 5 λεπτά ένας Χριστιανός θανατώνεται για την πίστη του

 

Κάθε 5 λεπτά ένας Χριστιανός θανατώνεται για την πίστη του!

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Κάθε πέντε λεπτά ένας Χριστιανός θανατώνεται στον πλανήτη για την πίστη του! Στη συγκλονιστική αυτή δήλωση προέβη ο Μητροπολίτης Ιλαρίων, υπεύθυνος των εξωτερικών σχέσεων του Πατριαρχείου της Μόσχας, με βάση στοιχεία της «Open Door», Διεθνούς Οργάνωσης – Παρατηρητηρίου για τους ανά τον κόσμο διωγμούς των Χριστιανών. Σύμφωνα με τα στοιχεία της εν λόγω Οργάνωσης περίπου 100.000 Χριστιανοί φονεύονται κάθε χρόνο με διάφορους τρόπους σε κράτη, των οποίων τα καθεστώτα δρουν συστηματικά για να εξαλείψουν το Χριστιανισμό από τη χώρα τους. Στις ίδιες αυτές χώρες υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο 170.000 περίπου Χριστιανοί συλλαμβάνονται και υφίστανται απάνθρωπα βασανιστήρια.

Τα στελέχη της Οργάνωσης «Open Door» εκφράζουν επίσης την απογοήτευση τους για την «’Ανοιξη» που είναι σε εξέλιξη στα ισλαμικά καθεστώτα της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Όπως σημειώνουν σε κανένα κράτος από αυτά δεν υπήρξε βελτίωση στις συνθήκες ζωής των Χριστιανών. Στην Αίγυπτο λ.χ. οι καταπιεσμένοι επί καθεστώτος Μουμπάρακ Χριστιανοί αγκάλιασαν τους εξεγερμένους της πλατείας Ταχρίρ του Καΐρου, με την ελπίδα ότι η πτώση του Μουμπάρακ θα τους φέρει καλύτερες ημέρες. Όμως ακολούθησε η απογοήτευση. Η πρόσφατη ενέργεια του Στρατού, που έχει αντικαταστήσει στην εξουσία τον Μουμπάρακ, να συλλάβει γυναίκες Χριστιανές, που διαμαρτύρονταν μαζί με Μουσουλμάνες στην πλατεία Ταχρίρ, και να τις οδηγήσει στα κρατητήρια της Αστυνομίας, όπου υποβλήθηκαν σε εξευτελιστικό έλεγχο της παρθενίας τους, όπως επίσης και οι συνεχιζόμενες επιθέσεις εξτρεμιστών ισλαμιστών εναντίον των Χριστιανικών Ναών και των προσερχομένων σ’ αυτούς πιστών δείχνουν ότι οι καλές ημέρες για τους Χριστιανούς στην Αίγυπτο είναι ακόμη πολύ μακριά. Οι Χριστιανοί στην Αίγυπτο υπολογίζονται σε 10 εκατομμύρια, δηλαδή αποτελούν το 15% του συνολικού πληθυσμού και οι περισσότεροι είναι Κόπτες.

Για το ζήτημα των διωγμών των Χριστιανών έκανε δηλώσεις στο ΜΜΕ «BU Today» η Ελληνοαμερικανίδα Ελισάβετ Προδρόμου, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής των ΗΠΑ για τις ανά τον κόσμο θρησκευτικές ελευθερίες. Η κα Προδρόμου επιβεβαίωσε τους διωγμούς που υφίστανται οι Χριστιανοί σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία, όπου το ισλαμικό καθεστώς θεωρείται «μετριοπαθές». Χαρακτηριστικά η κα Προδρόμου ανέφερε αυτό που της είπε Χριστιανός που ζει στη γειτονική χώρα, ότι στις ΗΠΑ υπάρχει Νόμος που προστατεύει τα εκεί υπό εξαφάνιση ζώα και ότι ένα τέτοιο Νόμο χρειάζονται και οι υπό εξαφάνιση Χριστιανοί στην Τουρκία...

Κατά την «Open Door” και τις άλλες Διεθνείς Οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θρησκευτικές ελευθερίες οι χώρες με τις χειρότερες συνθήκες για τους Χριστιανούς είναι οι ισλαμικές Αφγανιστάν, Σουδάν, Ιράν, Σαουδική Αραβία, Ιράκ, Πακιστάν και Μπανγκλαντές, η βουδιστική Ινδία και η άθεη και κομμουνιστική Βόρεια Κορέα. Αντίθετα ισλαμικές χώρες με σχετική ανεκτικότητα προς τους Χριστιανούς είναι η Ινδονησία και η Ιορδανία. Ήταν και το Μαρόκο, αλλά τελευταία υπάρχουν ενδείξεις ότι υπό την πίεση ακραίων και φανατικών ισλαμιστών το καθεστώς σκληραίνει τη στάση του έναντι των Χριστιανών.-

Βρήκαν Βυζαντινό πλοίο στο Βόσπορο! Φωτογραφίες από τη σημαντική ανακάλυψη.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ

  Σημαντικότατη αρχαιολογική ανακάλυψη  στην Κωνσταντινούπολη. Οι αρχαιολόγοι που συμμετέχουν στις ανασκαφές του υποθαλάσσιου τούνελ στο Βόσπορο, ανακοίνωσαν ότι βρήκαν ένα βυζαντινό πλοίο  το οποίο χρονολογείται από τον 5ο αιώνα μ.Χ. και θεωρείται πως είναι ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα αρχαία ναυάγια που έχουν βρεθεί ποτέ στον κόσμο.

 Το θέμα το έφερε στο φως της δημοσιότητας ο δημοσιογράφος Ομέρ Ερμπίλ από την εφημερίδα Radikal, που δημοσίευσε αποκλειστικές φωτογραφίες από το ναυάγιο. Οι αρχαιολόγοι δεν επιτρέπουν σε κανέναν εργαζόμενο να φωτογραφήσει οτιδήποτε.


 Οι τούρκοι αρχαιολόγοι, αναφέρουν ότι το πλοίο που  βρέθηκε, μετέφερε αμφορείς και έχει μήκος 15 μέτρων και πλάτος 5 μέτρων. Τα περισσότερα αντικείμενα στο πλοίο δεν έχουν φθαρεί και αυτό εντυπωσιάζει τους αρχαιολόγους.
  « Συνήθως σε ναυάγια αυτό που απομένει και ανακαλύπτουμε είναι το 8 με 10% του πλοίου. Στο συγκεκριμένο πλοί,ο αυτό το ποσοστό φτάνει στο 50%. Ακόμη και τα αντικείμενα που μετέφερε είναι σε καλή κατάσταση. Με αυτή την ανακάλυψη θα αποκτήσουμε σημαντικά στοιχεία για τη ναυτική δύναμη του Βυζαντίου. Όταν ολοκληρώσουμε το έργο μας θα δούμε το πλοίο ολόκληρο» δηλώνει ο αρχαιολόγος Σιρρί Τσομλεκτσί.
« Είναι το μεγαλύτερο μεταφορικό πλοίο της εποχής, το οποίο έχει ανακαλυφθεί. Δεν υπάρχει προηγούμενο παράδειγμα στον κόσμο να έχει βρεθεί αρχαίο πλοίο το οποίο είναι σε καλή κατάσταση όπως και το φορτίο του» τονίζει ο ίδιος.

Το βυζαντινό πλοίο, θεωρείται ότι βυθίστηκε στο λιμάνι της Κωνσταντινούπολης λόγω κάποιας καταιγίδας. Οι αρχαιολόγοι προσπαθούν να βρουν από ποιο λιμάνι έφτασε στην Κωνσταντινούπολη αλλά και ποια πορεία ακολουθούσε.


   Η   υποθαλάσσια σήραγγα της Κωνσταντινούπολης η οποία κατασκευάζεται για τη διέλευση τρένων κάτω από το Βόσπορο θεωρείται και ένα από τα σημαντικά έργα για τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις,. Πριν από λίγους μήνες είχε βρεθεί ανθρώπινος σκελετός 8500 ετών. Παράλληλα έχουν βρεθεί ευρήματα από 35 πλοία και τα φορτία τους.

   Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είχε «παραπονεθεί» για τις καθυστερήσεις που προκαλούνται στο έργο της κατασκευής της υποθαλάσσιας σήραγγας λόγω των αρχαιολογικών ανασκαφών  και με υποτιμητικό τρόπο είχε δηλώσει « επειδή οι αρχαιολόγοι βρίσκουν κάποια αγγεία και κάποια πιάτα καθυστερούν ολόκληρο έργο».
   Όλο το έργο της ανασκαφής του πλοίου θα ολοκληρωθεί στα τέλη του καλοκαιριού. Η υποθαλάσσια σήραγγα της Κωνσταντινούπολης αναμένεται να ολοκληρωθεί σε περίπου 2 χρόνια

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/06/blog-post_28.html#ixzz1QWL2pCHG

Άρθρο 48 - (Κατάσταση πολιορκίας - Σύνταγμα του Κράτους)!!

Τώρα τελευταία ακούω συνέχεια την λέξη Δημοκρατία , Δημοκρατικες διαδικασίεςκτλ να χρησιμοποιούνται από την κυβέρνηση .Από την άλλη την προσπάθεια τους να μπερδέψουν τους δικούς τους γνωστούς -αγνώστους μέσα στις διαμαρτυρίες των απλών πολιτών για να δημιουργήσουν αναταραχές εμφανίζοντας έτσι τους εξαθλιωμένους Ελληνες πολίτες σαν απειλή για την Δημοκρατία .Έχουμε και τις δηλώσεις του κυρίου Αντιπροέδρου περι τανκς κτλ.Όλα τα παραπάνω μου δημιουργούν την υποψία ότι η κυβέρνηση GAP ετοιμάζει έδαφος για να επικαλεστεί το άρθρο 48 του Συντάγματος .Ποιό είναι αυτό?? Διαβάστε και θα καταλάβετε .............
"Αρθρο 48 - (Κατάσταση πολιορκίας - Σύνταγμα του Κράτους"Σε περίπτωση πολέμου, επιστράτευσης εξαιτίας εξωτερικών κινδύνων ή άμεσης απειλής της εθνικής ασφάλειας, καθώς και αν εκδηλωθεί ένοπλο κίνημα για την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος, η Βουλή, με απόφασή της, που λαμβάνεται ύστερα από πρόταση της Κυβέρνησης, θέτει σε εφαρμογή, σε ολόκληρη την Επικράτεια ή σε τμήμα της, το νόμο για την κατάσταση πολιορκίας, συνιστά εξαιρετικά δικαστήρια και αναστέλλει την ισχύ του συνόλου ή μέρους των διατάξεων των άρθρων 5 παράγραφος 4, 6, 8, 9, 11, 12 παράγραφοι 1 έως και 4, 14, 19, 22 παράγραφος 3, 23, 96 παράγραφος 4 και 97. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δημοσιεύει την απόφαση της Βουλής. Με την απόφαση της Βουλής ορίζεται η διάρκεια ισχύος των επιβαλλόμενων μέτρων, η οποία δεν μπορεί να υπερβεί τις δεκαπέντε ημέρες.Σε περίπτωση απουσίας της Βουλής ή αν συντρέχει αντικειμενική αδυναμία να συγκληθεί εγκαίρως, τα μέτρα της προηγούμενης παραγράφου λαμβάνονται με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου. Το διάταγμα υποβάλλεται από την Κυβέρνηση στη Βουλή για έγκριση μόλις καταστεί δυνατή η σύγκλησή της, ακόμη και αν έληξε η βουλευτική περίοδος ή η Βουλή έχει διαλυθεί, και πάντως μέσα σε δεκαπέντε ημέρες το αργότερο.Η διάρκεια των κατά τις προηγούμενες παραγράφους μέτρων μπορεί να παρατείνεται ανά δεκαπενθήμερο μόνο με προηγούμενη απόφαση της Βουλής, η οποία συγκαλείται ακόμη και αν έχει λήξει η βουλευτική περίοδος ή η Βουλή έχει διαλυθεί.Τα κατά τις προηγούμενες παραγράφους μέτρα αίρονται αυτοδικαίως με τη λήξη των προθεσμιών που προβλέπονται στις παραγράφους 1, 2 και 3, εφόσον δεν παρατείνονται με απόφαση της Βουλής, και σε κάθε περίπτωση με τη λήξη του πολέμου, εφόσον είχαν επιβληθεί εξαιτίας πολέμου.Αφότου αρχίσουν να ισχύουν τα μέτρα των προηγούμενων παραγράφων ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ύστερα από πρόταση της Κυβέρνησης, μπορεί να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, για να αντιμετωπιστούν επείγουσες ανάγκες ή για να αποκατασταθεί ταχύτερα η λειτουργία των συνταγματικών θεσμών. Οι πράξεις αυτές υποβάλλονται για κύρωση στη Βουλή μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από τη σύγκλησή της σε σύνοδο και παύουν να ισχύουν στο εξής, αν δεν υποβληθούν στη Βουλή μέσα στις παραπάνω προθεσμίες ή δεν εγκριθούν από αυτή μέσα σε δεκαπέντε ημέρες αφότου υποβλήθηκαν.Οι κατά τις παραγράφους 2 και 3 αποφάσεις της Βουλής λαμβάνονται με την πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των βουλευτών και η κατά την παράγραφο 1 απόφαση με την πλειοψηφία των τριών πέμπτων του συνολικού αριθμού των βουλευτών. Η Βουλή αποφασίζει σε μία μόνο συνεδρίαση.Σε όλη τη διάρκεια της εφαρμογής των μέτρων κατάστασης ανάγκης, τα οποία λαμβάνονται κατά το άρθρο αυτό, ισχύουν αυτοδικαίως οι διατάξεις των άρθρων 61 και 62 του Συντάγματος, ακόμη και αν διαλύθηκε η Βουλή ή έληξε η βουλευτική περίοδος."Ίσως είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας όλες αυτές οι σκέψεις ..........ίσως είναι απλά ένας ακόμα εφιάλτης που μας ετοιμάζουν ...........τα συμπεράσματα δικά σας .

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/06/48.html#ixzz1QWKSD2ku

Το θανάσιμο αμάρτημα!(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς)

 

Η αυτοκτονία είναι αμαρτία θανάσιμη και πράξη καταφρονήσεως, προσβολής του ιδίου του Ζωοποιού Αγίου Πνεύματος. Η αυτοκτονία είναι πολύ βαρύτερη αμαρτία από την ανθρωποκτονία· διότι ένας εγκληματίας μπορεί να μετανοήσει, αλλά ο αυτόχειρας δεν έχει περιθώριο μετανοίας.

Να δύο παραδείγματα συγκλονιστικής κακοτυχίας, στην εμφάνιση της οποίας ένας ολιγόψυχος άνθρωπος θα μπορούσε να οδηγηθεί στην αυτοκτονία, ενώ ένας άγιος άνθρωπος του Θεού στην ίδια συγκυρία αναδεικνύεται ήρωας,
Ο άγιος Ευστάθιος βρέθηκε σε μια τραγική συγκυρία γεγονότων: είχε αφήσει τον ένα γιό του στην όχθη ενός ποταμού, ενώ μετέφερε τον άλλο γιό του στην απέναντι όχθη και επέστρεφε για να πάρει τον πρώτο. Στα μισά της διαδρομής βλέπει απέναντι ένα λιοντάρι να έχει αρπάξει το αγόρι του και να το μεταφέρει μακριά. Κοιτάζει μετά στην απέναντι όχθη και βλέπει ένα λύκο να αρπάζει τον δεύτερο γιό του και να απομακρύνεται τρέχοντας. Σε μια τέτοια τραγική συγκυρία, άλλος άνθρωπος θα λιγοψυχούσε και θα αφηνόταν να πνιγεί οπό νερό για να δώσει τέλος στην τραγωδία της ζωής του. Ο Ευστάθιος δεν έδωσε τέλος στη ζωή του, αλλά απεναντίας έζησε με ελπίδα στον Θεό ως χειρώνακτας εργάτης δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια. Ο υπομονετικός αυτός άνθρωπος έζησε για να δει ξανά την οικογένειά του. Ο Θεός τον αντάμειψε για την πίστη και την υπομονή του!
Ως νέος, ο άγιος Ιλαρίων αναγκάστηκε να γίνει μουσουλμάνος, αλλά η συνείδησή του άρχισε βίαια να τον τύπτει και δεν έβρισκε πουθενά ειρήνη. Γρήγορα μετανόησε, επέστρεψε στη χριστιανική πίστη κι έγινε μοναχός παραδίδοντας το σώμα του στην έντονη νηστεία και τη σκληραγωγία του ασκητικού βίου. Μολαταύτα, δεν επέστρεφε στην ψυχή του η ειρήνη.
Σε ανάλογη περίπτωση ένας ολιγόψυχος άνθρωπος θα αυτοκτονούσε. Όμως ο Ιλαρίων επέλεξε ένα ασυγκρίτως ανώτερο μονοπάτι. Πήγε στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τον πνευματικό πατέρα του Βησσαρίωνα και όχι μόνον ομολόγησε ανοικτά τη χριστιανική πίστη στην αυλή του σουλτάνου, αλλά επίσης συμβούλεψε και τον ίδιο να πάει στη Ρωσία και να βαπτιστεί. Μετά από χλευασμούς, εμπαιγμούς και βασανιστήρια ο νεαρός αλλά γενναίος αυτός άνδρας αποκεφαλίστηκε και ο Θεός τον δόξασε τόσο στον ουρανό όσο και στη γη. Ακόμη και σήμερα τα άγια λείψανά του επιτελούν θαύματα. Αλλά πού είναι η δόξα όσων κόβουν οι ίδιοι το νήμα της ζωής τους; Που είναι τα λείψανά τους;
(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Αχρίδος», εκδ. Άθως – Σεπτἐμβριος)

Το φαινόμενο της διαδικτυακής βίας

Το φαινόμενο της διαδικτυακής βίας

Σάπφειρος

Μέσα σε λιγότερο από 20 χρόνια το διαδίκτυο από ένα μέσο μεταφοράς πληροφοριών μεταξύ επιστημόνων και μυστικών υπηρεσιών μεταμορφώθηκε σε ένα από τα πιο λαϊκά και πολυχρησιμοποιημένα μέσα επικοινωνίας. Οι αλλαγές που έφερε στον τρόπο ζωής μας πολλές και διάφορες. Κατάφερε να παρεισφρήσει και να αλλάξει τα δεδομένα στον τρόπο οργάνωσης της εργασίας μας, την επικοινωνία με γνωστούς και φίλους, την διασκέδαση και, φυσικά, την ενημέρωση. Όπως συμβαίνει και με κάθε άλλη αλλαγή στο ανθρώπινο περιβάλλον και ιδιαίτερα στον τρόπο επικοινωνίας (π.χ. ανακάλυψη τυπογραφίας, τηλέγραφος, τηλέφωνο κτλ), έτσι και εδώ η συμπεριφορά μας δεν έμεινε ανεπηρέαστη. Όπως ήταν φυσικό το διαδίκτυο έγινε μια νέα δίοδος διοχέτευσης των συναισθημάτων και των σκέψεών μας.

Μία από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις μεταφοράς μοτίβων ανθρώπινης συμπεριφοράς στο διαδίκτυο είναι και η βία. Στην αγγλική βιβλιογραφία μάλιστα το φαινόμενο της διαδικτυακής βίας έχει και όνομα:  cyberbullying. Ένας γενικός ορισμός που θα μπορούσαμε να δώσουμε στο φαινόμενο αυτό, ώστε να το διαχωρίσουμε από τις περιπτώσεις ψυχολογικής, λεκτικής και σωματικής βίας εκτός διαδικτύου (bullying), είναι πως πρόκειται για μια επιθετική και συνειδητή ομαδική ή ατομική πράξη μέσω της χρήσης του διαδικτύου και άλλων ηλεκτρονικών μέσων, η οποία στρέφεται εναντίον ενός ατόμου το οποίο είναι δύσκολο να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Παραδείγματα τέτοιας συμπεριφοράς είναι η αποστολή απειλητικών ή χλευαστικών e-mails, τα flames, η παρενόχληση μέσω IM, η δημοσίευση προσωπικών στοιχείων και φωτογραφιών χωρίς την συγκατάθεσή μας κ.α.

Αν και οι περισσότερες περιπτώσεις βίαιης παρενόχλησης εκτός διαδικτύου αφορούν κυρίως παιδιά σχολικής και εφηβικής ηλικίας^[1] , η διαδικτυακή παρενόχληση είναι ένα φαινόμενο που αγγίζει τόσο τους νεαρούς, όσο και τους ενήλικες, καθώς θύτες και θύματα μπορούν να βρεθούν και στις δύο ηλικιακές ομάδες (αν και η αλήθεια είναι πως το φαινόμενο αυτό παρουσιάζεται πιο έντονο στις νεαρότερες ηλικίες).

Αν και το φαινόμενο του cyberbullying δεν έχει ερευνηθεί επαρκώς -ιδιαίτερα στην Ελλάδα- μπορούμε να πούμε με σχετική σιγουριά πως σίγουρα θα παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις στο μέλλον, καθώς οι νέες γενιές άρχισαν ήδη να μεγαλώνουν μέσα σε έναν κόσμο όπου το διαδίκτυο και η διαδραστική επικοινωνία κυριαρχούν. Αυτό, κατά την άποψή μου, θα οδηγήσει σε σταδιακή μερική αντικατάσταση του “παραδοσιακού” bullying με το cyberbullying.

Αν και ακόμη είναι νωρίς να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για τις μακροχρόνιες συνέπειες της διαδικτυακής βίας, υπάρχουν ήδη κάποιες έρευνες για την συσχέτιση μεταξύ cyberbullying και ανάπτυξης ψυχικών διαταραχών. Μόλις πρόσφατα Φινλανδοί επιστήμονες έκαναν έρευνα σε ένα δείγμα 7000 νεαρών Φινλανδών και βρήκαν πως ένα ποσοστό της τάξεως του 4,8% ήταν μόνο θύματα διαδικτυακής βίας (64% κορίτσια), ένα 7,8% ήταν μόνο θύτες (62% αγόρια), ενώ ένα 5,4% ήταν και θύτες και θύματα (55% αγόρια)^[2] . Ένα στα τέσσερα παιδιά που χαρακτηρίστηκαν ως θύματα διαδικτυακής βίας, ανέφεραν έντονο άγχος, φόβο και ανασφάλεια, κάτι που τα κάνει ιδιαίτερα ευάλωτα για την ανάπτυξη συναισθηματικής διαταραχής στο μέλλον.

Από τα πιο ενδιαφέροντα αποτελέσματα της έρευνας αυτής όμως ήταν οι συσχετίσεις που βρήκαν οι ερευνητές μεταξύ της ιδιότητας του θύτη και του θύματος και της ανάπτυξης ψυχοσωματικών, συναισθηματικών και γνωστικών συμπτωμάτων. Οι θύτες βρέθηκαν να έχουν προβλήματα με την οργάνωση και διευθέτηση εργασιών, και παρουσίαζαν συμπτώματα γενικότερης αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Από την άλλη πλευρά, τα θύματα σχετίστηκαν θετικά με ανάπτυξη συναισθηματικών προβλημάτων, ανασφάλεια και έντονα σωματικά συμπτώματα (πονοκέφαλος, πόνος στο στομάχι, προβλήματα ύπνου).

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως μπορεί να επηρεαστεί η ψυχολογική ανάπτυξη ενός ατόμου στο μέλλον εάν πέσει θύμα τέτοιας συμπεριφοράς, αλλά και πως μπορούμε να περιορίσουμε την εξάπλωση της διαδικτυακής βίας. Θα έλεγα πως ο καλύτερος τρόπος είναι η εκπαίδευση σε θέματα επικοινωνίας και διαδραστικότητας. Τα παιδιά θα πρέπει να γνωρίζουν πως μπορούν να προφυλαχθούν από ανεπιθύμητα άτομα, πως μπορούν να μπλοκάρουν και να διαγράψουν συνομιλητές οι οποίοι τα ενοχλούν συστηματικά, αλλά και πως μπορούν να προστατεύσουν τα προσωπικά τους στοιχεία. Η πρόληψη είναι η καλύτερη αντιμετώπιση και σε αυτή την περίπτωση. Ήδη έχουν αρχίσει να δημιουργούνται πυρήνες ενημέρωσης γύρω από τέτοια θέματα στο σύνολο των ευρωπαϊκών κρατών. Για παράδειγμα, στη φωτογραφία  βλέπετε ένα κέντρο ενημέρωσης και εκπαίδευσης παιδιών για θέματα διαδικτύου το οποίο έχει δημιουργηθεί στο Βερολίνο (MSPT Museen), ενώ αξίζει να αναφερθεί και η ελληνική ιστοσελίδα SaferInternet.gr που προσπαθεί να ενημερώσει μικρούς και μεγάλους για τους τρόπου με τους οποίους πρέπει να κινούνται στο διαδίκτυο ώστε να παραμένουν ασφαλείς.

Φυσικά, δεν πρέπει να φτάσουμε ούτε στο άλλο άκρο, αυτό της διαδικτυακής απομόνωσης, όπου κάποιος αποφεύγει εντελώς τις ευκολίες του διαδικτύου απλά και μόνο από φόβο μη τυχόν του συμβεί τίποτε. Το διαδίκτυο δεν είναι μπαμπούλας και σίγουρα δεν εγκυμονεί περισσότερους κινδύνους από την ζωή εκτός διαδικτύου. Απλά τυχαίνει να είμαστε λιγότερο εξοικειωμένοι για το πως μπορούμε να προφυλαχθούμε από τα όσα αρνητικά και επικίνδυνα κυκλοφορούν εδώ μέσα.

Εισαγωγική Φωτογραφία:

L’espace internet du musée de la Communication (Berlin), by dalbera
Πηγή: Ψυχολογείν

Ο εθισμός των εφήβων στο Διαδίκτυο

Μεγανήσι

- Τα διαδικτυακά παιχνίδια είναι πρώτα στον εθισμό των εφήβων
- Μάστιγα ο διαδικτυακός τζόγος που συνοδεύεται και από τη χρήση αλκοόλ
- Παιδιά με περισσότερες από 11 ώρες στο ίντερνετ παρουσιάζουν ψυχικές
διαταραχές.

Ο εθισμός των νέων στο διαδίκτυο αποτελεί υπαρκτό φαινόμενο στην ελληνική κοινωνία, με συνέπεια ο εξαρτημένος να παρουσιάζει ψυχικές διαταραχές, όπως χαμηλό βαθμό αυτοεκτίμησης, αίσθηση μοναξιάς, έλλειψη κοινωνικής συμπεριφοράς και αλλαγή της προσωπικότητας του χρήστη.
Αυτά προκύπτουν από τις ανακοινώσεις, που παρουσιάστηκαν στο 2ο Πανελλήνιο Διεπιστημονικό Συνέδριο e-life, το οποίο διοργάνωσε, στη Θεσσαλονίκη, η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης της Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο. 

Έφηβοι εθισμένοι στα διαδικτυακά παιχνίδια

Εθισμένοι στα διαδικτυακά παιχνίδια αποδείχτηκαν, σε ποσοστό 95% οι έφηβοι, που επισκέφθηκαν το ιατρείο για τον εθισμό στο διαδίκτυο του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, από τον Οκτώβριο του 2008 έως τον Απρίλιο του 2010.
Παράλληλα, διαπιστώθηκε ότι 50% του δείγματος παρουσίασαν συννοσηρότητα με ψυχικές διαταραχές.
Τα στοιχεία αυτά παρουσιάστηκαν στο συνέδριο από τον ψυχίατρο παίδων, Κωνσταντίνο Σιώμο, και αφορούν μικρό δείγμα 43 εφήβων (39 αγόρια και 4 κορίτσια). Οι έξι από τους εφήβους με διαταραχή εθισμού στο διαδίκτυο και συννοσηρότητα με άλλη ψυχική διαταραχή υποβλήθηκαν σε ενδονοκομειακή θεραπεία.
Οι υπόλοιποι 37 ακολούθησαν θεραπεία εκτός νοσοκομείου.

«Ο εθισμός στο διαδίκτυο αποτελεί σοβαρή ψυχική διαταραχή, η οποία συνοδεύεται, σε υψηλό ποσοστό, από άλλες ψυχικές διαταραχές και αναδεικνύεται μεγάλη ανάγκη εκπαίδευσης των ειδικών ψυχικής υγείας στην αναγνώριση της διαταραχής, με τη χρήση πιστοποιημένων κλιμάκων και δομημένων κλινικών συνεντεύξεων. Η δημιουργία εξειδικευμένων θεραπευτικών δομών φιλικών προς τους εφήβους, οι οποίες θα παρέχουν αποτελεσματική θεραπεία στη συγκεκριμένη διαταραχή, κρίνεται απαραίτητη», 

ανέφερε, μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωσή του ο κ. Σιώμος.

Διαδικτυακός εθισμός και διαδικτυακός τζόγος

Ο διαδικτυακός τζόγος φαίνεται ότι συνδέεται με τον διαδικτυακό εθισμό και την  κατάχρηση αλκοόλ, σύμφωνα με μελέτη των Γιώργου Τσουβέλα και Ορέστη Γιωτάκου από τη Διεπιστημονική Εταιρεία Ψυχολογικής Παρέμβασης Προσαρμογή και την Ελληνική Εταιρεία Μελέτης και Πρόληψης Σεξουαλικής Κακοποίησης  «Ομπρέλα».
Από τη μελέτη, που βασίστηκε σε δείγμα 211 φοιτητών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Παντείου και αφορούσε τη διερεύνηση του διαδικτυακού εθισμού, του διαδικτυακού τζόγου και παραγόντων της χρήσης ψυχοτρόπων ουσιών, προέκυψε ότι 11% του δείγματος βρίσκονται στα όρια της παθολογικής χρήσης, ενώ 2,9% αντιμετωπίζουν έντονα συμπτώματα διαδικτυακού εθισμού.
Οι άντρες του δείγματος εμφάνισαν συστηματικά υψηλότερα επίπεδα διαδικτυακού εθισμού και εθισμού στο διαδικτυακό τζόγο. Από τη μελέτη προέκυψε ακόμη ότι ο διαδικτυακός τζόγος συνδέεται με τη συμμετοχή σε διαδικτυακά αλληλεπιδραστικά παιχνίδια, τη συμμετοχή σε φόρουμ και τη χρήση προπληρωμένης κάρτας.
«Μου γίνεται παρατήρηση από συγγενείς ή φίλους για το χρόνο που είμαι στο διαδίκτυο», «Η εργασιακή μου απόδοση επηρεάζεται αρνητικά από το διαδίκτυο», «Προσπαθώ να κρύψω πόσο διάστημα ήμουν συνδεδεμένος στο διαδίκτυο», είναι
μερικές από τις εκφράσεις, που διατύπωσαν οι μετέχοντες στο δείγμα της έρευνας. 

Εφηβεία και διαδίκτυο

«Στην περίοδο της εφηβείας, το διαδίκτυο προσφέρει διέξοδο από την πιεστική και αγχώδη καθημερινότητα και ευκαιρίες κοινωνικοποίησης, χωρίς κίνδυνο απόρριψης,  αφού στα διαδικτυακά παιχνίδια και στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης οι έφηβοι μπορούν να παρουσιάσουν ό,τι εικόνα του εαυτού τους επιθυμούν. Επιπλέον, οι παίκτες κοινωνικοποιούνται, συμμετέχοντας σε ομαδικές αποστολές και αποκτώντας διαδικτυακούς «φίλους», με κοινά ενδιαφέροντα»,

αναφέρεται, μεταξύ άλλων, σε έρευνα της νοσηλεύτριας, Ελένης Σακελλαρίου, και του ψυχολόγου υγείας, Γεώργιου Κουλιεράκη, που παρουσιάστηκε στο συνέδριο.
Σύμφωνα με τους ίδιους, στην Ελλάδα το φαινόμενο του εθισμού στους εφήβους μαθητές υπολογίζεται μεταξύ 1-8,2%.
Από τη συγκεκριμένη έρευνα, που έγινε σε ένα δείγμα 363 εφήβων μαθητών Α΄και Β΄λυκείου, προέκυψε ότι 41,6% προτιμούσαν κυρίως διαδικτυακά παιχνίδια δράσης, με σημαντικότερο λόγο ενασχόληση να αναφέρεται στο αίσθημα της κοινωνικοποίησης (34,4%). Στους μαθητές με ήπια και σοβαρή εξάρτηση στο διαδίκτυο (34,4%), οι προσδιοριστικοί παράγοντες για τον εθισμό ήταν:
α) η επικοινωνία μεταξύ γονέων-παιδιών (όσο χειρότερη τόσο μεγαλύτερος ο βαθμός εξάρτησης), 

β) η επικοινωνία μεταξύ των γονέων (όσο χειρότερη τόσο μεγαλύτερο ο βαθμός εξάρτηση), 

γ) οι εβδομαδιαίες ώρες ενασχόλησης με τα διαδικτυακά παιχνίδια (τα παιδιά που έπαιζαν περισσότερες από 11 ώρες την εβδομάδα είχαν το μεγαλύτερο βαθμό εξάρτησης).

Ευτυχία προ της πτώσης

Ευτυχία προ της πτώσης

Αρχμ.Αστέριος Χατζηνικολάου

Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο μέσα στην κατάσταση της μακαριότητας, στον παράδεισο. Ο άνθρωπος όμως έπεσε στην αμαρτία. Μπήκε η αμαρτία στον κόσμο, μπήκε η δυστυχία, μπήκε η φθορά, ο θάνατος. Αυτά δεν τα έκανε ο Θεός. Αυτά τα έκανε η πονηρία του διαβόλου και η απερισκεψία του ανθρώπου, που συνεργάστηκε μαζί του. Ο Θεός δεν έφτιαξε θάνατο. Δεν έφτιαξε δυστυχία, πόνο. Αυτά ήρθαν μετά, από τότε που επα­ναστάτησε ο άνθρωπος κατά του θεού. Ο Θεός όμως συμφιλιώνει τον εαυτό του με τον άνθρωπο και γι' αυτό στέλνει στον κό­σμο τον Υιό του. Έρχεται ο Θεός χωρίς να μας έχει ανάγκη, αλλά επειδή μας έχει αγά­πη, για να μας κάνει πάλι φίλους του, δικούς του. Και όσο κανείς γνωρίζει τον Θεό δια του προσώπου του Υιού του τόσο επανακτά αυτή την ευτυχία, αυτή τη χάρη, αυ­τά που έχασε με την πτώση του στην αμαρτία· και ήδη από εδώ μπορεί να προγεύεται και να προαπαλαμβάνει αυτά που αιω­νίως και στον τέλειο βαθμό θα απολαμβά­νει στη βασιλεία του Θεού, μετά τη Δευτέ­ρα Παρουσία.

(Απόσπασμα από ομιλία στα Αρσάκεια Σχολεία )

Χαρ.Γ.Στανίτσας

ΠΗΓΗ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΠΑΤΡΩΝ

Πανό του ΠΑΜΕ στην Ακρόπολη

Δύο τεράστια πανό έχουν αναρτήσει στο Βράχο της Ακρόπολης περίπου 150 μέλη του ΠΑΜΕ. Τα πανό διακρίνονται από χιλιόμετρα και γράφουν στα ελληνικά και στα αγγλικά: “Οι λαοί έχουν τη δύναμη, δεν παραδίδονται ποτέ”Οι συνδικαλιστές του Πανεργατικού Μετώπου έχουν προχωρήσει σε
συμβολική κατάληψη και διαμαρτύρονται για τα νέα μέτρα που προωθούνται μέσω του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/06/blog-post_5357.html#ixzz1QWLWGYNN

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΛΟΥΚΑΡΕΩΣ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ - ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΜ
           
            Την 27^η Ιουνίου ε.ε, η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Βʼ, χοροστάτησε κατά την τελεσθείσα Θεία Λειτουργία στον Ιερό Πατριαρχικό Ναό Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας επί τη ιερά μνήμη του Αγίου Κυρίλλου Γʼ του Λουκάρεως, Πατριάρχου Αλεξανδρείας (1601-1620) και μετέπειτα Οικουμενικού Πατριάρχου.

Ο Άγιος Κύριλλος Λούκαρις, εγεννήθη στον Χάνδακα (Ηράκλειο) Κρήτης το έτος 1572, εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Αγκαράθου και έτυχε λαμπρών σπουδών στη Βενετία και την Πάδοβα. Όταν εξελέγη σε ηλικία 30 ετών Πατριάρχης Αλεξανδρείας, σε διαδοχή του Μελετίου Πηγά,  είχε ήδη σημαντική διαδρομή στην υπεράσπιση της Ορθοδοξίας κατά της προσηλυτιστικής δράσης των Ιησουιτών στην Ανατολή.

        Ως Πατριάρχης Αλεξανδρείας, επετέλεσε αξιόλογο ανακαινιστικό έργο, συγκέντρωσε χρήματα με εράνους σε ορθόδοξες χώρες για την πληρωμή των χρεών του Πατριαρχείου, ίδρυσε και ανεκαίνισε ναούς, περιέθαλψε πάσχοντες και επέλυσε τα προβλήματα των Εκκλησιών σε Σινά και Κύπρο, όπου μετέβη προσωπικώς. Με τη βοήθεια του μετέπειτα Πατριάρχη Γεράσιμου Σπαρταλιώτη, αντιμετώπισε τα προβλήματα που προκάλεσαν η επιδημία του 1616 και οι διωγμοί των Τούρκων.

          Το 1620, εκοιμήθη ο Πατριάρχης Κων/πόλεως Τιμόθεος Βʼ και η Σύνοδος εξέλεξε Οικουμενικό Πατριάρχη τον «επʼ αρετήν και σοφίαν διαβόητον Κύριλλον». Ο Λούκαρις καθαιρείται πέντε φορές από το Οικουμενικό Θρόνο και επανέρχεται. Το 1627 αγόρασε τυπογραφείο, όπου με στόχο το φω τισμό του Γένους εκδόθηκαν χρήσιμα διδακτικά κείμενα, αλλά και αντιπαπικά άρθρα, γεγονός που εντείνει το φθόνο και την έχθρα. Γενίτσαροι κατέστρεψαν το τυπογραφείο και ο Πατριάρχης, διασώθηκε με τη μεσολάβηση του Βέλγου πρέσβη, ο οποίος τον έκρυψε στο σπίτι του.

         Το 1637, οι Ιησουίτες, μη μπορώντας να τον ανεχθούν, συκοφαντούν τον Κύριλλο στον Σουλτάνο ότι εξεγείρει τους Έλληνες. Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στο φρούριο της Λαιμοκοπίας, όπου στραγγαλίζεται στις 27 Ιουνίου 1638. Η σορός του ερρίφθη στη θάλασσα και βρέθηκε από ψαράδες που την ενταφίασαν στη Νικομήδεια.

        Ο Κ.Παπαρρηγόπουλος στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» έγραψε: «Ουδέποτε ίσως το αξίωμα του Οικουμενικού Πατριάρχη ανεδείχθη λαμπρότερο ή επί Κυρίλλου του Λουκάρεως επί δώδεκα περίπου έτη εκ διαλειμμάτων πατριαρχήσαντος». Όντως ο Λούκαρις προσπάθησε με κάθε τρόπο να ανυψώσει το ελληνικό γένος. Στι ς ενέργειες του βλέπουμε την τάση του Ελληνισμού να έρθει σε επαφή με τη Δύση. Όπως και ο Πηγάς, ο Λούκαρις κήρυττε στη δημοτική. Προλόγισε μάλιστα τη μετάφραση της Καινής Διαθήκης από το Μάξιμο Καλλιπολίτη στη λαϊκή γλώσσα, τονίζοντας τη σημασία της μετάφρασης των Ευαγγελίων για το φωτισμό του ποιμνίου.

Τέσσερεις αιώνες μετά, ο Μακ.Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.Θεόδωρος Βʼ, ένατος ιεράρχης κρητικής καταγωγής και τέταρτος κατά σειρά αδελφός της Μονής Αγκαράθου που εξελέγη Προκαθήμενος της Αλεξανδρινής Εκκλησίας (Σίλβεστρος 1569?1590, Μελέτιος Α΄ ο Πηγάς 1590?1601, Κύριλλος Γ΄ ο Λούκαρις 1601?1621 και Θεόδωρος Β΄ 2004?),  προέβη στην, εν Συνόδ?, αγιοκατάταξη του Ιερομάρτυρος Προκατόχου Του, φέρων στην Αλεξάνδρεια και απότμημα εκ του τεθησαυρισμένου στην Μονή Αγκαράθου ιερού λειψάνου του Αγίου Κυρίλλου.

Ακόμη ο Μακαριώτατος, προ του πέρατος της Θείας Λειτουργίας, προεχείρισε εις Αρχιμανδρίτη τον νεοχειροτονηθέντα Οσιολ.Ιερομόναχο π.Τιμόθεο Νtumba.


Αρχιμ.Παντελεήμων Αράθυμος
Αρχιγραμματεύς

Μήπως σας θυμίζει τίποτα;

Το α­κό­λου­θο α­πό­σπα­σμα, που περιγράφει την πνευ­μα­τι­κή και η­θι­κή παρακμή των κα­τοί­κων της Κων­σταν­τι­νού­πο­λης, έχει γραφτεί από τον λόγιο μο­να­χό Ιω­σήφ Βρυ­έν­νιο (1350-1431), μερικά χρόνια πρίν την Άλωση. Μήπως σας θυμίζει τίποτα; (Τα σχόλια σε παρένθεση είναι δικά μας).
“Αν η ει­κό­να των τι­μω­ρι­ών, που μας ε­πι­βάλ­λει ο Θε­ός, προ­κα­λεί α­μη­χα­νί­α και σύγ­χυ­ση, ας α­να­λο­γι­σθού­με τους πα­ρα­λο­γι­σμούς μας και τό­τε θα εκ­πλα­γού­με για­τί α­κό­μη δε μας κτύ­πη­σε κε­ραυ­νός. Δεν υ­πάρ­χει κα­μιά μορ­φή δι­α­στρο­φής που να μην έ­χου­με δι­α­πρά­ξει σ΄ό­λη μας τη ζω­ή. Αυ­τές δε εί­ναι οι α­πο­δεί­ξεις:
Βα­πτι­στή­κα­με άλ­λοι δι’ α­πλής και άλ­λοι δια τρι­πλής κα­τά­δυ­σης, και έ­γι­νε ε­πί­κλη­ση του ο­νό­μα­τος της Α­γί­ας Τριά­δας, σε άλ­λους μί­α και σε άλ­λους τρεις φο­ρές. Οι πε­ρισ­σό­τε­ροι α­πό μας ό­χι α­πλώς α­γνο­ού­με τι ση­μαί­νει να εί­σαι Χρι­στια­νός, αλ­λά και πως α­κό­μη να κά­νου­με το σταυ­ρό μας ή, κι αν α­κό­μη το γνω­ρί­ζου­με, ντρε­πό­μα­στε να τον κά­νου­με. ( Άραγε σήμερα, ποιός είναι ο αριθμός των νεοελλήνων που βρίσκονται σ’ αυτή την κατάσταση;)

…Εί­μα­στε α­νί­κα­νοι να υ­πε­ρα­σπι­στού­με το ό­νο­μα του Θε­ού ό­ταν αυ­τό βλα­σφη­μεί­ται, ό­ταν θα έ­πρε­πε να πε­θά­νο­με γι’ Αυ­τόν. Α­πο­δί­δου­με το κοι­νό ό­νο­μα τον έ­χθρων του σταυ­ρού (διαβόλου) ο έ­νας στον άλ­λο, και το έ­χου­με συ­νέ­χεια στα χεί­λη μας. Κα­θη­με­ρι­νά α­να­θε­μα­τί­ζου­με και κα­τα­ρι­ό­μα­στε τους ε­αυ­τούς μας και τους άλ­λους . (Να που διατηρούμε και σε κάτι την… παράδοση !)

Πα­ρα­πο­νι­ό­μα­στε στο Θε­ό εί­τε βρέ­χει εί­τε δε βρέ­χει, εί­τε κά­νει κρύ­ο εί­τε κά­νει ζέ­στη, πως δί­νει πλού­το στον έ­να και α­φή­νει τον άλ­λο φτω­χό, πως πνέ­ει νο­τιάς ή έρ­χε­ται κα­ται­γί­δα α­πό το βο­ριά και εν­τε­λώς α­πλά με­τα­μορ­φω­νό­μα­στε σε α­δι­άλ­λα­κτους δι­κα­στές του Θε­ού. (Που να’ βλεπες σήμερα μακαριστέ Ιωσήφ, πως οι νεοέλληνες το έχουμε κάνει αυτό εθνικό σπόρ!)
Πολ­λοί α­πό μας α­δι­άν­τρο­πα βλα­σφη­μούν την Ορ­θό­δο­ξη πί­στη, το Σταυ­ρό, το Νό­μο, τους α­γί­ους, τον ί­διο το Θε­ό, ό­ταν α­κό­μη κι έ­νας ά­πι­στος δε θα το έ­κα­νε τό­σο πο­λύ. Οι πε­ρισ­σό­τε­ρες α­πό τις α­μαρ­τί­ες μας εί­ναι α­νε­ξο­μο­λό­γη­τες, κι έ­τσι εί­ναι και α­συγ­χώ­ρη­τες. (Μα και πολλές εξομολογημένες μπορεί να’ναι ασυγχώρητες, αφού πολλοί από μας τα λέμε τυπικά, χωρίς συναίσθηση, λες και δίνουμε συνέντευξη, μιά – δυό φορές τον χρόνο!)
…Αυ­τα­πα­τό­μα­στε ό­ταν πι­στεύ­ου­με στους α­στρο­λό­γους, πως η ύ­παρ­ξή μας δη­λα­δή κα­τευ­θύ­νε­ται α­πό τις Ώ­ρες, την Τύ­χη, τις Μοί­ρες , την Ει­μαρ­μέ­νη τα ση­μά­δια του Ζω­δια­κού κύ­κλου και των πλα­νη­τών… Με­ρι­κοί α­πό μας λα­τρεύ­ουν και χαι­ρε­τί­ζουν τη νέ­α σε­λή­νη… Προ­σέ­χου­με τα ό­νει­ρα και πι­στεύ­ου­με πως μας λέ­νε το μέλ­λον. Κρε­μά­με φυ­λα­χτά στο λαι­μό μας ε­ξα­σκού­με τη μαν­τεί­α. Κα­τα­φεύ­γου­με κα­θη­με­ρι­νά σε μά­γους, μάν­τεις, γύ­φτους, ε­ξορ­κι­στές α­να­ζη­τού­με στη μα­γεί­α τη θε­ρα­πεί­α κά­θε α­σθέ­νειας και δι­α­βά­ζου­με μα­γι­κά σε αν­θρώ­πους και ζώ­α. … (Τουλάχιστον τότε η επιστήμη ήταν σε νηπιακή μορφή. Τώρα παρά την (παρα)μόρφωσή μας, δεν υπάρχει κανάλι ή έντυπο που να μην κυριαρχεί η αστρολογία).
Α­πο­μα­κρυ­νό­μα­στε α­κό­μη πιο πο­λύ α­πό την α­ρε­τή ψά­χνον­τας συ­νε­χώς το κα­κό. Η φι­λί­α α­πω­θή­θη­κε και η κα­κεν­τρέ­χεια πή­ρε τη θέ­ση της. Ο α­δελ­φός ε­κμε­ταλ­λεύ­ε­ται τον α­δελ­φό, ο κά­θε φί­λος α­κο­λου­θεί το δρό­μο τής προ­δο­σί­ας… Δεν υ­πάρ­χει έ­λε­ος, ού­τε συμ­πά­θεια μό­νο μί­σος και α­ναί­δεια. (Νομίζουμε οι κακόμοιροι ότι αυτά λύνονται με την πολιτική και δεν καταλαβαίνουμε ότι είναι η πεπτωκυία μας φύση που τά προκαλεί).
Οι κύ­ριοί μας εί­ναι ά­δι­κοι, αυ­τοί που μάς κυ­βερ­νούν, αρ­πα­κτι­κοί, οι δι­κα­στές μας δι­ε­φθαρ­μέ­νοι, οι δι­αι­τη­τές μας ψεύ­τες, οι πο­λί­τες α­πα­τε­ώ­νες, οι ε­παρ­χι­ώ­τες χω­ρίς κρί­ση και οι πάν­τες εν γέ­νει ευ­τε­λείς. (Αυτό είναι σα να γράφτηκε… σήμερα!).

Οι παρ­θέ­νες μας εί­ναι πιο προ­κλη­τι­κές και α­πό τις πόρ­νες, οι χή­ρες εί­ναι πε­ρί­ερ­γες χω­ρίς λό­γο, οι παν­τρε­μέ­νες κο­ρο­ϊ­δεύ­ουν μια πί­στη που οι ί­δι­ες δε φυ­λάσ­σουν, οι νέ­οι εί­ναι χα­μέ­νοι στην α­κο­λα­σί­α, οι γέ­ροι πα­ρα­δο­μέ­νοι στο πι­ο­τό, οι ι­ε­ρείς έ­χουν ξε­χά­σει το Θε­ό, οι μο­να­χοί ξέ­φυ­γαν τε­λεί­ως α­πό το σω­στό δρό­μο, οι άν­θρω­ποι στον κό­σμο εί­ναι τό­σο χα­μέ­νοι ώ­στε με τα λό­για μεν να δί­νουν την ε­ξω­τε­ρι­κή εμ­φά­νι­ση της ευ­σέ­βειας, ε­νώ μέ­σα τους να αρ­νούν­ται κά­θε α­ρε­τή. Έ­χου­με πρό­σω­πο πόρ­νης και α­μαρ­τω­λού.

Εί­ναι τέ­τοι­α η σκλη­ρό­τη­τα της καρ­διάς μας, η λη­σμο­νιά μας, η τύ­φλα μας, ώ­στε να μην πι­στεύ­ου­με πλέ­ον πως δι­α­πράτ­του­με πρά­ξεις κα­κί­ας ό­τι υ­πο­φέ­ρου­με α­π’ αυ­τές, ό­ταν στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα εί­μα­στε οι ε­κτε­λε­στές τους και τα θύ­μα­τα τους… Αυ­τές και άλ­λες εί­ναι οι α­μαρ­τί­ες που μας κα­θι­στούν ά­ξιους των τι­μω­ρι­ών, με τις ο­ποί­ες o ο Θε­ός μας ε­πι­σκέ­πτε­ται ως πλη­ρω­μή γι΄αυ­τά τα λά­θη και άλ­λες ί­σης βα­ρύ­τη­τας κα­κο­ή­θει­ες”.
(Σ. Σ.) 700 χρόνια αργότερα όλα μοιάζουν θλιβερά ίδια. Ο Θεός της Αγάπης κανέναν δεν τιμωρεί, μα εμείς εξακολουθούμε να προτιμοῦμε το σκοτάδι μάλλον παρά το φως, κι η αμαρτία μας (όπως και τότε), έχει ως συνέπεια την αυτοτιμωρία… Κι εμείς που υποτίθεται πως είμαστε… θρησκευτικοί, ας θυμόμαστε ότι ο Κύριος είπε “πολλοί είναι οι κλητοί, ολίγοι δε οι εκλεκτοί