ΜΑΧΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ «ΟΛΒΙΟΣ ΟΣΤΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΗΣ ΕΣΧΕΝ ΜΑΘΗΣΙΝ»

ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ & ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ Ἕδρα: Ἀπόλλωνος 23Β 10557 Ἀθήνα Ἀλληλογραφία : ΜΟΥΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ τηλ. 210 3254321-2 fax. 210 3236978  e-mail: fot_gram@otenet.gr ἱστοσελίς: www.fotgrammi.gr Α.Φ.Μ. 090050859 * ΣΤ´ Δ.Ο.Υ. ΑΘΗΝΩΝ

ΜΑΧΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ

«ΟΛΒΙΟΣ ΟΣΤΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΗΣ ΕΣΧΕΝ ΜΑΘΗΣΙΝ»

(24 ΙΟΥΝΙΟΥ 1827)

ΔΗΛΑΔΗ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΕΙΣ ΕΚΕΙΝΟΙ,

ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΟΘΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ

(ΚΑΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΗ)

ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ

Γιὰ νὰ δυνάμεθα νὰ ἐπαναλαμβάνουμε τὸ ἀπόφθεγμα

τῶν νέων τῆς ἀρχαίας Σπάρτης :

 «ἄμμες δὲ γ᾿ἐσσόμεθα πολλῷ κάρρονες»

(ἐμεῖς θὰ γίνουμε πολὺ καλλίτεροι ἀπὸ σᾶς)                                                       

24.6.2014

1. Διότι, ὅπως ἔχει τονισθῆ ἐπανειλημμένως ἀπὸ σπουδαίους καὶ φωτισμένους ἱστορικοὺς καὶ λογοτέχνες, λαοί, ποὺ δὲν ἐμφοροῦνται ἀπὸ ὀρθόδοξη καὶ ἐθνικὴ συνείδησί καὶ δὲν παραδειγματίζονται ἀπὸ τὴν ἱστορία τους, ἀλλὰ ἡ παγκοσμιοποίησι τοὺς ἔχει «πολτοποιήσει», εἶναι καταδικασμένοι νὰ ἀφανισθοῦν.

2. Ἀντὶ νὰ διαδίδωνται τέτοιες ἐπέτειοι τῆς ἐνδόξου ἱστορίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἡ νέα τάξι πραγμάτων, ὁ οἰκουμενισμός, ὁ μαρξισμός, ὁ μασωνισμός, ὁ σιωνισμός μέσῳ τῶν μεγάλων Μ.Μ.Ε. (ποὺ ἀνήκουν, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, σὲ ἀετονύχηδες, «πατριάρχες» τῆς διαπλοκῆς καὶ ὀπαδοὺς τῶν ὡς ἄνω ἀναφερομένων σκοτεινῶν κύκλων) προβάλλουν τὶς ἐπετείους, ποὺ ἀμέσως ἢ ἐμμέσως ἐνισχύουν τὸ ὑλιστικὸ καὶ ἀντιχριστιανικὸ πνεῦμα τῆς παγκοσμιοποιήσεως, τῆς νέας ἐποχῆς, τῆς νέας τάξεως πραγμάτων καὶ τῶν λοιπῶν ὡς ἄνω ἀναφερθέντων σκοτεινῶν κύκλων, ὅπως προβάλλουν καὶ  τὶς γενεθλίους ἐπετείους ἀντὶ τὶς ὀνομαστικὲς ἑορτές.

3. Ὅμως τὸ Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν καὶ τὸ Σωματεῖον «Οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους», λάτρεις ὄντες τῆς Ὀρθοδοξίας μας καὶ τοῦ ἀθανάτου ἑλληνικοῦ πνεύματος καὶ πολιτισμοῦ, εὐχαρίστως κάθε χρόνο συμμετέχουμε στὴ πρωτοβουλία τῆς Παγκαλαβρυτινῆς Ἑνώσεως γιὰ νὰ τιμῶμε τὴν ἐπέτειο τῆς νικηφόρου μάχης τῶν καλογήρων τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου καὶ τῶν λίγων γενναίων λαϊκῶν, ποὺ συμπαρατάχθηκαν μαζί τους καὶ οἱ ὁποῖοι, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Ἐλευθερωτοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, κατατρόπωσαν τὴν 24η Ἰουνίου 1827 τὴν κραταιὰ στρατιὰ τοῦ φοβεροῦ Ἰμπραήμ καὶ τοῦ προσκυνημένου ὁπλαρχηγοῦ Νενέκου, ποὺ συμμάχησε μὲ τὸν Ἰμπραὴμ ἐναντίον τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων.

4. Πρὸς τιμὴν τῆς σημερινῆς ἐπετείου τῆς καταλυτικῆς νικηφόρου μάχης τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ ἀναρτῶμε κατωτέρω μερικὰ ἀποσπάσματα  ἀπὸ τὴν τελετή τῆς 22.6.2014 στὸ Μέγα Σπήλαιο.

Μία ἄποψις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Σπηλαίου,

ἡ ὁποία κτίσθηκε τὸ 362 μ.Χ.

5. Ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ ἀποτίνουμε καὶ πάλι φόρο τιμῆς καὶ στὸν θρυλικὸ Γέρο τοῦ Μοριᾶ ἀείμνηστο Κολοκοτρώνη, ὁ ὁποῖος μὲ τὸ ὀξυδερκέστατο πνεῦμα του διέγνωσε τὴν συμφορά, ποὺ θὰ εἴχαμε ἀπὸ τοὺς προσκυνημένους τοῦ Νενέκου, καί, πρὸς ἀποτροπὴ αὐτῆς τῆς συμφορᾶς, ὁ Γέρος Κολοκοτρώνης ἐξέδωσε ἐντολή : «φωτιὰ καὶ τσεκούρι στοὺς προσκυνημένους». 

6. Μήπως καὶ σήμερα πρέπει νὰ ἐπαναληφθῇ ἡ ἐντολὴ τοῦ θρυλικοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ ἐναντίον τῶν σημερινῶν προσκυνημένων, ποὺ εἶναι ἕνα ἀντιορθόδοξο καὶ ἀνθελληνικὸ μωσαϊκό, τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖται ἀπὸ τὰ πειθήνια ὄργανα τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων ;

7. Ὅσοι διατεινόμεθα ὅτι ἐμφορούμεθα ἀπὸ ἐθνικές, ὀρθόδοξες ἰδέες καὶ ἀρχές, ἄς ἀντισταθοῦμε σθεναρῶς ἐναντίον τῶν δοτῶν, τῶν ἐξωμοτῶν καὶ τῶν γενίτσαρων τοῦ πνεύματος, οἱ ὁποῖοι γιὰ νὰ ἀναρριχηθοῦν καὶ νὰ παραμείνουν ὑψηλά, ὀμνύουν καὶ προσφέρουν γῆ καὶ ὕδωρ στοὺς συγχρόνους φοβεροὺς «Ἰμπραήμ».

8. Ὄντως οἱ ἥρωες τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας ἔκαναν τὸ κορμί τους «κόσκινο» καί, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀποτίναξαν τὸ βαρύτατο τουρκικό-μωαμεθανικὸ ζυγό, γιὰ νὰ εἴμαστε ἐμεῖς ἐλεύθεροι.

9. Ὅμως, δυστυχῶς, δὲν διεγνώσαμε τὸν κίνδυνο τῆς βαυαροκρατίας καὶ τῶν παραπάνω ἀναφερομένων ἀντιχριστιανικῶν καὶ ἀντεθνικῶν κύκλων καί, ἀλλοίμονο μας, σκλαβωθήκαμε καὶ αἰχμαλωτισθήκαμε ἀπὸ τὰ δίκτυα τῆς παγκοσμιοποιήσεως, τῆς νέας τάξεως πραγμάτων, τῆς νέας ἐποχῆς, τοῦ οἰκουμενισμοῦ, τοῦ παπισμοῦ, τοῦ μασωνισμοῦ, τοῦ μαρξισμοῦ, τοῦ σιωνισμοῦ καὶ λοιπῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων.

Καὶ τρὶς ἀλλοίμονο, διότι σήμερα δὲν ὑπάρχουν τρανταχτὲς φωνὲς ἀντιστάσεως, γιὰ νὰ ἀποτινάξουμε τὰ νέα μας δεσμὰ καὶ νὰ συμμαχήσουμε μὲ τὸν Θεό. Οἱ ἐλάχιστες φωνὲς ἀντιστάσεως καταπνίγονται, λασπολογοῦνται, εὐτελίζονται.

Πρὸς τοῦτο τονίζουμε πάλι, ὅτι ἐπιβάλλεται νὰ συσπειρωθοῦμε καὶ ὅλοι μαζί νὰ ἀντιδράσουμε ὁμοθυμαδόν (μὲ μιὰ ψυχή), μήπως, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἐπαναποκτήσουμε τὴν ἐλευθερία μας.   

Εἴθε ! 

https://www.youtube.com/watch?v=RhBAKrWDuco&feature=youtu.be

Μικρὸ ἀπόσπασμα τὴν Θεία Λειτουργία.

https://www.youtube.com/watch?v=VS6C3sVIf6c

Ὁ Πρόεδρος τῆς Παγκαλαβρυτινῆς Ἑνώσεως κ. Δημήτριος Βαρβιτσιώτης, καλὼν τὸν Δήμαρχο τῆς μαρτυρικῆς πόλεως Καλαβρύτων κ. Γεώργιο Λαζουρὰ γιὰ ἕνα σύντομο χαιρετισμό.

Ὁ κ. Δήμαρχος ἐτόνισε τὴν μεγίστη προσφορὰ τοῦ κλήρου καὶ τῆς Ἐκκλησίας στὸν ἀγῶνα τοῦ 1821.

https://www.youtube.com/watch?v=ZOiNO7jK5mg&feature=youtu.be

Ὁ ὁμιλητὴς τῆς ἐπετείου κ. Πέτρος Κόρδας, αἱρετὸ μέλος τοῦ ΥΣΔΕΕ Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως ἀνέπτυξε τὴν ὁμιλία του μὲ θέμα «Ἡ προσφορὰ τῶν Μοναχῶν τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου στὸν Ἀγῶνα τῆς Ἀνεξαρτησίας καὶ στὴν καθοριστικὴ νικηφόρα μάχη τοῦ 1827» μὲ γλαφυρότητα καὶ ἀτράνταχτα, ἐμπεριστατωμένα ἱστορικὰ στοιχεῖα, πῶς οἱ μεγαλοσπηλαιῶτες μοναχοὶ καὶ πατέρες, πρὸ καὶ μετὰ τὴν νικηφόρο μάχη τοῦ 1827, συνέβαλαν στὸν ἀπελευθερωτικὸ ἀγῶνα τῆς ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας.

Ὁ Πρόεδρος τῆς Ὁμοσπονδίας Πολιτιστικῶν. Συλλόγων «Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΚΛΕΙΤΩΡ» καὶ Ταμίας τῆς Παγκαλαβρυτινῆς Ἑνώσεως κ. Κώστας Κατσιάρης μὲ τὴν ἱστορικὴ φορεσιὰ τῶν ὁπλαρχηγῶν καὶ πολεμιστῶν τοῦ 1821.

Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ κάνουμε κτῆμα μας καὶ νὰ διαδώσουμε εἶναι ὅτι ἡ ἀπάντησις τοῦ ἡγουμένου τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου ἀειμνήστου Δαμασκηνοῦ εἶναι καὶ πρέπει νὰ εἶναι πολὺ σπουδαιότερη ἀπὸ ὅ,τι ἡ στρατηγικὴ τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῆς πρώην Σοβιετικῆς Ἑνώσεως Ἀντρέϊ Γκρομίκο, ὁ ὁποῖος, ὅταν ὁ Ἀμερικανὸς Ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τοῦ εἶπε : «θὰ ἦτο εὐχῆς ἔργο νὰ ἔλθῃ ὁ Πρόεδρος τῶν ΗΠΑ στὴν Μόσχα», ἀπήντησε: «βεβαίως, ἐὰν ἤρχετο προηγουμένως ὁ Γενικὸς Γραμματεὺς τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως στὴν Οὐάσιγκτον», στρατηγικὴ ποὺ διδάσκεται παντοῦ.

Ἀλλὰ ἐμεῖς, δυστυχῶς, δὲν ἐνστερνισθήκαμε καὶ δὲν ἀκολουθοῦμε τὴν στρατηγικὴ τοῦ τότε ἡγουμένου τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου, τοῦ ὁποίου τὸ ἀπόφθεγμα εἶναι :

«Ὅ,τι καὶ νὰ κάνῃς χάνεις».

Ἀναλυτικώτερα γιὰ τὸ κείμενο τοῦ Ἡγουμένου ἴδετε στὸ περιοδικό μας «Φωτεινὴ Γραμμή» τεῦχος 48, σελ. 44.  

Ἄποψις ἀπὸ τοὺς συμμετασχόντας εἰς τὴν τιμητικὴ ἐπέτειο

Παρακαλοῦνται ὅλες οἱ φίλες ἱστοσελίδες καὶ λοιπὰ Μ.Μ.Ε. ὅπως ἀναπαραγάγουν τὸ ἐν λόγῳ κείμενό μας γιὰ τὴν διατήρησι καὶ ἑορτασμὸ τῶν ἐθνικῶν μας ἐπετείων.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ

ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ

ΚΑΙ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=849:24614----&catid=29:2009-07-31-01-42-16

Οι σκέψεις του Θεού έχουν την ίδια δύναμη με τα λόγια Του

Οι σκέψεις του Θεού έχουν την ίδια δύναμη με τα λόγια Του!

       

   

«Ταύτην εποίησε την αρχήν τωνσημείων ο Ιησούς εν Κανά της Γαλιλαίας.» (Ιωάν. 2,11)
Ο Θεός μας είναι παντοδύναμος! Η δύναμή Του είναι απερίγραπτη και χωρίς όρια. Εκείνος δημιούργησε όλα τα κτίσματα διά του Λόγου Του: Τω λόγω του Κυρίου οι ουρανοί εστερεώθησαν (Ψαλμοί 32,6). Διά του λόγου Του δημιούργησε το σώμα του ανθρώπου. Διά του Λόγου Του το άψυχο χώμα μετασχηματίστηκε σε σώματα ανθρώπων, σε ζώα και σε φυτά. Διά του λόγου του Θεού το τρεχούμενο νερό μετασχηματίζεται σε ατμό και ο ατμός σε πάγο και χιόνι. Διά του λόγου του Θεού το νερό στο αμπέλι μετατρέπεται σε κρασί· και οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου (Ψαλμοί 103,15).
Πόσο δύσκολο ήταν άραγε για τον Σαρκωθέντα Λόγο του Θεού, τον Κύριο Ιησού Χριστό, το εν Κανά θαύμα της μεταβολής του ύδατος σε οίνο; Για εμάς, τους σκοτισμένους από την αμαρτία ανθρώπους, είναι τεράστιο θαύμα· για τη φύση μας, την εξασθενημένη από την αμαρτία, είναι ένα άφθαστο θαύμα! Μολαταύτα, για τον Θεό και Δημιουργό δεν είναι άραγε κάτι σύνηθες η θαυματουργία;
Όταν οι υπηρέτες γέμισαν τις έξι μεγάλες υδρίες με ύδωρ, ο Κύριος Ιησούς Χριστός τους είπε: αντλήσατε νυν και φέρατε τω αρχιτρικλίνω (Ιωάν. 2,8) Ούτε καν τους είπε: «Γένοιτο το ύδωρ οίνος»· απλώς το σκέφθηκε. Διότι οι σκέψεις του Θεού έχουν την ίδια δύναμη με τα λόγια Του!
Για ποιό λόγο αναφέρεται αυτή ως η «αρχή των σημείων» Του, ενώ είναι φανερό ότι, πολύ πριν από το θαύμα στην Κανά, ο Κύριος επιτέλεσε και άλλα θαύματα; Διότι, αδελφοί μου, η μεταβολή του ύδατος σε οίνο είναι το θεμελιώδες θαύμα του Χριστού, η πεμπτουσία όλων των θαυμάτων Του! Η ανθρώπινη φύση διαλύθηκε με τα ιδία τα δάκρυά της και ήταν απαραίτητο να μεταβληθεί σε οίνο. Η θεϊκή σπίθα στον άνθρωπο έσβησε και ήταν απαραίτητο να αναζωπυρωθεί.

Η ασθένεια είναι σαν το ύδωρ, η υγεία είναι σαν τον οίνο· οι ακαθαρσίες των πονηρών πνευμάτων είναι σαν το ύδωρ, η καθαρότητα είναι σαν τον οίνο·  ο θάνατος είναι σαν το ύδωρ, η ζωή είναι σαν τον οίνο, η άγνοια είναι σαν το ύδωρ, η αλήθεια είναι σαν τον οίνο. Έτσι λοιπόν, όποτε ο Κύριος έκανε τους ασθενείς υγιείς, τους ακάθαρτους κεκαθαρμένους, τους νεκρούς ζώντες και τους ασώτους μετανοούντες κι επιστρέ­φοντες, κατ’ ανάγκην μετέβαλε το ύδωρ σε οίνο!
 Ω Κύριε και Θεέ μας, Συ που θαυματουργικά μετέβαλες το ύδωρ σε οίνο, πλησίασε τη θεϊκή φλόγα Σου στις σβησμένες καρδιές μας. Μετάβαλε το ύδωρ της ύπαρξής μας σε Θείο οίνο, ώστε να μοιάσουμε μ’ Εσένα και να συγκατοικήσουμε στην αιώνια Βασιλεία Σου, μαζί με τους αγίους εξαστράπτοντες αγγέλους Σου.
Γιατί σε Σένα ανήκει κάθε δόξα, τιμή και προσκύνηση σ’ όλους τους αιώνες. Αμήν.

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Σεπτέμβριος- εκδ. Άθως, σ. 42- 44).

πηγή

Τα... «Γόμαρα» και ο Κολοκοτρώνης Δημ. Νατσιός, δάσκαλος-θεολόγος

Τα... «Γόμαρα» και ο Κολοκοτρώνης

Δημ. Νατσιός, δάσκαλος-θεολόγος

 

«Θα δούμε και θα ζήσουμε τα Σόδομα και τα Γόμορα στον τόπο μας»

άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

«Γέλωτα άσβεστον του επροξενούσεν η ενθύμησις της επιστολής φίλου τινός, όστις του έγραφε από την Ευρώπη: Ή να ελευθερωθούμε ή να χαθήτε».

«Εις την Τριπολιτσάν», γράφει ο Τερτσέτης, ο απομνημονευματογράφος του Γέρου του Μοριά, «είχον γράψει σάτιρα εναντίον του Κολοκοτρώνη και την ετοιχοκόλλησαν εις την εκκλησίαν. Ήταν Κυριακή και εσυνάχθη κόσμος και εδιάβαζε. Ο Γέρο Κολοκοτρώνης επήγαινε εις την εκκλησίαν να λειτουργηθεί, και όταν είδε τον κόσμο συμμαζωμένο, έστειλε τον γραμματικό του, να ιδεί τι τρέχει. Ο γραμματικός επέστρεψε και εμούδιαζε να του ειπεί. Έμαθε, τέλος πάντων, τι είναι. Τότε επήγε την εξεκόλλησε και την επήρε στο χέρι και όταν απόλυσεν η εκκλησία, την έδωσε του παπά και τον υποχρεώσε να την διαβάσει μεγαλοφώνως εις τον λαό. Έπειτα είπε: “κρίνετε, αν με βρίζουν δίκαια”. Και τινές, λέγουν, επρόσθεσε: “Ο κάλπικος παράς μένει στο νοικοκύρη του». («Κολοκοτρώνη Απομνημονεύματα», τομ. Γ’, εκδ. «Γ. Βαλέτα», σελ. 224).

Μεγαλειώδης στιγμή. Πήρε ο ήρωας, το εμπαθές και δυσφημιστικό «τοιχοκόλλημα» και, αφού λειτουργήθηκε, το έθεσε στην κρίση του λαού, στην εκκλησία του δήμου. Ήξερε ότι «ο κάλπικος παράς», το ψέμα, η συκοφαντία, προσβάλλει αυτόν που την εκτοξεύει και «καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται». Στη διήγηση του Τερτσέτη ο Κολοκοτρώνης δεν τιμωρεί τον λασπολόγο. Αοργησία και μεγαλοψυχία, χαρακτηριστικά μεγάλου ηγέτη και «μεταξένιου» ανθρώπου. Κάτι παρόμοιο διασώζει και ο Διογένης ο Λαέρτιος στο έργο του «Φιλοσόφων βίων και δογμάτων συναγωγή», γιά τον Σωκράτη, που πολλές φορές έπεσε θύμα επικρίσεων και ειρωνειών. Τόχουν οι μεγάλοι να πετροβολούνται από τα απολειφάδια…

Αντιγράφω εν πρώτοις το κείμενο στο πρωτότυπο, για να γλυκαθούμε από την δημοτερπή και αείχλωρο προγονική γλώσσα και κατόπιν παραθέτω τη μετάφραση:

«Πολλάκις δε βιαιότερον εν ταις ζητήσεσι διαλεγόμενoν κονδυλίζεσθαι και παρατίλλεσθαι, το πλέον τε γελάσθαι καταφρονούμενον και πάντα ταύτα φέρειν ανεξικάκως. Όθεν και λακτισθέντα, επειδή ηνέσχετο, τινός θαυμάσαντος, ειπείν: ει δε με όνος ελάκτισε, δίκην αν αυτώ ελάγχανον;».

«Πολλές φορές, όταν σε συζητήσεις μιλούσε κάπως βίαια, του έδιναν γροθιές και του τραβούσαν τα μαλλιά και πιο πολύ τον περιγελούσαν με περιφρόνηση. Όλα αυτά τα άντεχε δείχνοντας ανεξικακία. Έτσι, όταν κάποιος παραξενεύτηκε με την αντίδρασή του, είπε: αν με κλοτσούσε γάιδαρος, θα τον πήγαινα στο δικαστήριο;». (εκδ. «Ζήτρος», τομ. 1, σελ. 254).

Δεν φταίνε όμως τα... ξεσαμάρωτα γαϊδούρια και τα λοιπά τετραποδίζοντα δίποδα. Τα Σόδομα και τα Γόμορα παρελαύνουν αποχαλινωμένα, γιατί τέτοια κοπροθεάματα μας αξίζουν. Ο Καμίνης στην πρωτεύουσα Βαβυλώνα και ο Μπουτάρης στην συμπρωτεύουσα, αμφότεροι  «σημαιοφόροι» στα ...Γόμαρα, μόλις εξελέγησαν δήμαρχοι. Και στους τόπους που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ’ άρματα κρεμούν οι κίναιδοι τα νταούλια τους, για να παραλλάξουμε την λαϊκή θυμοσοφία.

 Έκαιγαν σημαίες ελληνικές, παλαιότερα, κάποιοι ψευτοπροοδευτικοί κοπρίτες και ο κ. Μιλτιάδης τους δικαιολογούσε δημοκρατικώς. Ανταμείβεται πολλάκις υπουργεύων... Τηλεσυνελήφθη προσφάτως, ο κ. Μιλτιάδης, να «πασπατεύει, κατά το κοινώς λεγόμενο, ευειδή οδαλίσκη της τηλεόρασης και καμμία αντίδραση. Ο κ. Μιλτιάδης, ανέγγιχτος από ανασχηματισμούς, υπογράφει συμφωνίες ξεπουλώντας τα τζιβαϊρικά μας.

«Άνθρωποι ανεπρόκοποι, ακατατάρτιστοι, ανίκανοι ν’ αποκτήσουν συνείδηση προσωπικής ευθύνης, μηχανευόμενοι απειράριθμα τεχνάσματα για να σε ξεγελάσουν, κατακτητές με δόλια μέσα αξιωμάτων... ανάγωγοι τόσο που να προκαλούν αηδία, καμαρώνουν γιατί υπήρξε πρόγονός τους ο Πλάτωνας, σα να έχουν συγγράψει οι ίδιοι τους πλατωνικούς διαλόγους. Βαφτίζουμε τα παιδιά μας με τα ιερότατα εκείνα ονόματα και ησυχάζουμε. Κι έτσι ένας νεότερος Αριστοτέλης μόλις που κατορθώνει να βάλει την υπογραφή κάτω από ένα συμβόλαιο απατηλής αγοραπωλησίας, ένας Περικλής καταδικάζεται για λαθρεμπόριο, ένας Σωκράτης διαπρέπει στον υπόκοσμο των προαγωγών και μαστροπών... Ό,τι συμβαίνει με τα ονόματα συμβαίνει με ολόκληρη την προγονική δόξα». (Ι.Μ. Παναγιωτοπούλου, «Ερήμην των Ελλήνων», «οι εκδόσεις των φίλων», σελ. 59).

 Και ένας Μιλτιάδης, που φέρει το όνομα του τροπαιούχου Μαραθωνομάχου, χειροκροτεί την ατίμαση του εθνικού μας συμβόλου. Και κάποιοι άλλοι που φέρουν τα ακόμη ιερότερα ονόματα Γεώργιος και Ιωάννης «ραίνουν με ροδοπέταλα» την ομοφυλοφιλία και την ασέλγεια. Και κάποια Μαρία, πάσχουσα «εξ ρεκλαμομανίας» (Παπαδιαμάντης) και «ρέπουσα» εις την θεσιθηρία, γράφει σχολικά βιβλία-πανέρια στα οποία συνωστίζονται οχιές και σκορπιοί.

Παρένθεση. Για τέτοια βιβλία ο Κολοκοτρώνης μας δίδαξε τον τρόπο... αντιμετώπισής τους. Διαβάζω στο βιβλίο «οι Λόγιοι και ο Αγώνας», του Α. Αγγέλου (σελ. 15): «Επήγε ο Κολοκοτρώνης προς χαιρετισμόν του αξιοτίμου διδασκάλου Νικολάου Καλύβα, εκάθισε και ακροάζετο την παράδοσιν.

-Τι είναι τούτα, λέγει μεμιάς, που διδάσκεις τα παιδιά τώρα; Τούτο να τα φωτίσης...

Και εχύθη με γελούμενο πρόσωπο να σχίση ένα Βόλφιον, in folio μεγάλο βιβλίο, να δείξει πώς φτιάνουν τα φυσέκια.

Ο διδάσκαλος, διά να σώση τον Γερμανόν φιλόσοφον (τον Βόλφ), έπεσε με τα στήθη του εις το in folio (στο βιβλίο). Τα παιδιά εγελούσαν και εκείνα, ως είδαν πιασμένους καθηγητήν και γέρο Κολοκοτρώνην, ο ένας να φυλάξη το βιβλίο του, ο άλλος να το κάμη φυσέκια». Τα φυσέκια του Κολοκοτρώνη μας απελευθέρωσαν και όχι τα βιβλία του Βόλφιου. Και σήμερα περνούν από μπροστά του τα «Γόμαρα» και αφήνουν τις κουτσουλιές τους...

Παρένθεση και πάλι. Ακούω κάποιους να επιδίδονται σε αγαπολογίες, προοδευτικολογίες και αερολογίες περί σεβασμού και ανοχής, να καρυκεύουν τον λόγο τους, «οι θρησκευτικότεροι», και με ευσεβόσχημες παραπομπές του τύπου μισούμε την πράξη (την αίρεση), αλλά αγαπώμεν σφόδρα τον πράξαντα (αιρετικό), και να ο πλησίον, ο αδελφός και περί εικόνος του Θεού αμαυρωμένη και εσπιλωμένην, θυμίζοντας τις αριστερόφρονες θρηνωδίες και διαρρήξεις ιματίων για τους λαθρομετανάστες. ( Ο άγιος Χρυσόστομος - «εις Ρωμ. ομιλ. Ε, 3»- γράφει για τους θηλυπρεπείς. «Και γαρ ανδρών και γυναικών άξιος ελαύνεσθαι και καταλεύεσθαι» ο «πεπορνευμένος» άνδρας. Για λιθοβολισμό μιλά ο άγιος και όχι μόνο για διαμαρτυρία).  Αν ζούσα στην Ολλανδία ή το Λουξεμβούργο θα υπερθεμάτιζα.  Άλλο να περί και τριγυρίζουν το κράτος σου χαρούμενες Βελγίδες και ειρηνόφιλοι Ελβετοί και άλλο να έχεις τον Τούρκο ή τον Σκοπιανό να αλυχτούν. Εδώ μιλούμε για την επιβίωση της πατρίδας μας! Αν «μπουκάρουν» πουθενά οι Τούρκοι, οι... «Βαλλιανατοειδείς» θα κραδαίνουν το «γιώτα πέντε» τρελλόχαρτό τους από το στρατό και θα τρέξουν να κρυφτούν στα... παντελόνια της ελευθέρας συμβίωσής τους. Η σάπια Ευρώπη μας τα στέλνει όλα αυτά, για να μας αφοπλίσει, να ξεπουλήσουμε τα άγια χώματά μας, την ελευθερία μας, με αντάλλαγμα την ασφάλεια του σκλάβου και αλυσοδεμένου.

Όσοι ελπίζουν στην Ευρώπη και στις προκοπές της, απαντά ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης, όπως το διέσωσε ο Τερτσέτης:

Στην Αθήνα, είδαμε και διαβάσαμε ότι, καθώς παρήλαυναν τα... Γόμαρα- «εγίναμε Σόδομα και Γόμαρα» έλεγε με την μεγαλοφυή του αγραμματοσύνη ο στρατηγός Μακρυγιάννης  -βεβήλωσαν και μαγάρισαν το άγαλμα του αρχιστράτηγου του Ιερού Αγώνος, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Και δεν βεβηλώθηκε ούτε ατιμάστηκε ο Κολοκοτρώνης, στο εικονοστάσι του Γένους κατέχει περίοπτη θέση, οι αποτυπωμένες βρομοδυσωδίες τους ρίχτηκαν στα μούτρα ημών των καλλιπάρειων επιγόνων του. Έχει μείνει και τίποτε το αμόλευτο  και καθαρό σε τούτο τον τόπο; Μια ιστορία κληρονομήσαμε, καταφυγή, κλέος, οχύρωμα και παρηγορία και ούτε αυτήν δεν σέβονται... Τον Κολοκοτρώνη ωρέ!!... 

πηγή

Το μεγαλείο της ελεημοσύνης

Το μεγαλείο της ελεημοσύνης

Ο Άγιος Ιωάννης, πατριάρχης Αλεξανδρείας (6ος-7ος αιώνας), έλαβε επάξια την προσηγορία του «ελεήμονος», γιατί από μικρός επιδόθηκε στην αρετή της ελεημοσύνης. Όταν ήταν δεκαπέντε χρονών, ξεκίνησε ένα χειμωνιάτικο πρωινό να πάει στην εκκλησία για την ακολουθία του όρθρου. Στο δρόμο τον συνάντησε ένας φτωχός, παγωμένος από το κρύο. 
Ο Ιωάννης έβγαλε αμέσως το πανωφόρι του και του το' δωσε.

Συνέχισε την πορεία του και πριν φτάσει στην εκκλησία, τον πλησιάζει κάποιος λευκοφόρος άνδρας, του δίνει εκατό χρυσά νομίσματα και του λέει:

-Παρ' τα και μοίρασε τα όπως θέλεις.

Μόλις ο Ιωάννης τα πήρε, εκείνος εξαφανίστηκε. Από τότε όταν έδινε ελεημοσύνη, έπαιρνε πάντοτε περισσότερα,

Αργότερα, ως πατριάρχης, για να παρακινήσει τους πιστούς στην ελεημοσύνη, διηγόταν ωφέλιμα παραδείγματα με αγγελικές οπτασίες. Ένα απ' αυτά είναι και το ακόλουθο:

Ζούσε κάποτε στην Αφρική ένας τελώνης που ονομαζόταν Πέτρος, πλούσιος πολύ, αλλά και πολύ άσπλαχνος. Μ' αυτόν τον πλούσιο συνέβη κάτι θαυμαστό:

Ήταν χειμώνας. Μερικοί ζητιάνοι, καθισμένοι στον ήλιο, απολάμβαναν τη θαλπωρή του. Ξαφνικά, πετάγεται ένας θερμόαιμος και βάζει στοίχημα πως θα κατάφερνε τον Πέτρο να του δώσει ελεημοσύνη. Πήγε
λοιπόν στην πόρτα του και τον περίμενε. Μόλις ήρθε ο Πέτρος, έτυχε να έρθει συγχρόνως και ο φούρναρης μ' ένα κοφίνι ψωμιά.


Ο φτωχός ζήτησε ελεημοσύνη, αλλά ο πλούσιος τον έδιωξε. Εκείνος δεν έφευγε. Τότε θύμωσε ο Πέτρος και μη βρίσκοντας κάτι πρόχειρο, του πέταξε ένα ψωμί για να τον χτυπήσει! Ο ζητιάνος αυτό
περίμενε. Το άρπαξε κι έφυγε θριαμβευτικά.

Μετά από δυο μέρες ο Πέτρος αρρώστησε. Είδε τότε οπτασία, ότι βρέθηκε στο φοβερό κριτήριο. Υπήρχε εκεί μια ζυγαριά, στην οποία ζύγιζαν τα έργα του. Από τη μια μεριά είχαν συγκεντρωθεί πλήθος
δαιμόνων, που έβαζαν στο ζύγι τις αμαρτίες του, ενώ από την άλλη στεκόταν λίγοι φωτεινοί άγγελοι, που δεν είχαν όμως τίποτα καλό να βάλουν.



Τότε ο φύλακας άγγελός του θυμήθηκε το ψωμί που πέταξε στο φτωχό. Το έβαλε αμέσως στο άλλο μέρος της ζυγαριάς. Και βάρυνε το ψωμί τόσο, που ισοζύγιζε όλα του τ' αμαρτήματα.

-«Πήγαινε, του είπαν τότε οι άγγελοι κάνε κι άλλες ελεημοσύνες και πρόσθεσε τες σ' αυτό το ψωμί, γιατί αλλιώς θα σε πάρουν οι δαίμονες».

Ο Άγιος Ιωάννης συμβούλευε επίσης τους πιστούς να κάνουν μνημόσυνα και λειτουργίες για τους κεκοιμημένους, βεβαιώνοντας τους, με το ακόλουθο παράδειγμα, ότι ωφελούνται πολύ από τις
αγγελικές δυνάμεις οι ψυχές όλων:

Κάποτε οι Πέρσες αιχμαλώτισαν έναν Κύπριο. Οι συγγενείς του πληροφορήθηκαν λανθασμένα ότι πέθανε, γι' αυτό του έκαναν μνημόσυνα. Μετά από τέσσερα χρόνια ο αιχμάλωτος γύρισε στην πατρίδα του.
Οι δικοί του χαρούμενοι για την ανέλπιστη επιστροφή του είπαν:

-Εμείς νομίζαμε ότι πέθανες, γι' αυτό σου κάναμε τρεις λειτουργίες το χρόνο: την Πεντηκοστή, τα Φώτα και την Ανάσταση.
Εκείνος τότε θαύμασε και τους εξήγησε:

-Αυτές ακριβώς τις τρεις ημέρες παρουσιαζόταν μπροστά μου κάποιος ωραίος και αστραφτερός άνθρωπος, που μ' ελευθέρωνε από τις αλυσίδες και με πήγαινε όπου ήθελα χωρίς να με αναγνωρίζει
κανένας. Έτσι κατάφερα και δραπέτευσα».

Όπως την παιδική ζωή του αγίου Ιωάννου τη σημάδεψε η εμφάνιση του ουράνιου εκείνου επισκέπτη με τα εκατό χρυσά νομίσματα, έτσι και το μακάριο τέλος του το προμήνυσε θαυμαστή αγγελική παρουσία.
Και να πως:

Τον καιρό που οι Πέρσες κατέλαβαν την Αλεξάνδρεια, έφυγε ο πατριάρχης Ιωάννης με πλοίο για την Κωνσταντινούπολη. Φθάνοντας σ' ένα λιμάνι της Ρόδου, βλέπει ολοφάνερα, ενώ ήταν ξύπνιος, έναν
άγγελο με χρυσό σκήπτρο στο χέρι να του λέει:

-Ο Βασιλιάς των βασιλέων σε προσκαλεί στη μακάρια και άλυπη εκείνη πόλη, όπου θα συνευφραινόμαστε αιώνια.

Πραγματικά, ο ελεήμων άγιος διέκοψε το ταξίδι του προς την επίγεια βασιλεύουσα, για να το συνεχίσει στη Βασιλεύουσα του ουρανού.

Πηγη  το είδαμε εδώ

ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΟΡΜΠΑΡΑΚΗΣ

Ἡ ἑορτή τῆς γεννήσεως τοῦ ἁγίου ᾽Ιωάννου Προδρόμου συνιστᾶ ἰδιαίτερα χαρμόσυνο γεγονός γιά ὅλη τή Δημιουργία : χαίρουν οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ, ὅλος ὁ πιστός στόν Χριστό κόσμος, ἀλλά ἀκόμη καί ἡ ἴδια ἡ ἄλογη φύση: ῾Γήθεται ἅπασα κτίσις τῷ σῷ τόκῳ θεϊκῶς᾽. Αἰτία γι᾽ αὐτό εἶναι ὄχι μόνον ὅτι γεννήθηκε ἕνας ἀκόμη ἄνθρωπος – καί αὐτό κατά τόν Κύριο εἶναι γεγονός χαρᾶς: ῾διά τήν χαράν ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος ἐν τῷ κόσμῳ᾽ εἶπε κάπου - ἀλλά ὅτι γεννήθηκε ἐκεῖνος πού προετοίμασε τό ἔδαφος γιά τόν ἐρχομό τοῦ Σωτήρα Χριστοῦ, δηλαδή φάνηκε τό λυχνάρι πρίν ἔρθει τό φῶς, ἦρθε ἡ αὐγή πρίν ἀνατείλει ὁ Ἥλιος, ἀκούστηκε ἡ φωνή πού φανέρωσε τόν ἴδιο τόν Λόγο. Οἱ ὕμνοι τῆς ᾽Εκκλησίας μας δέν φείδονται ἐπαίνων καί ἐγκωμίων γιά νά δηλώσουν τή χαρμόσυνη αὐτή πραγματικότητα, ὅπως π.χ.῾ἐγεννήθη φωνή τοῦ Λόγου καί φωτός Πρόδρομος᾽, ῾ὁ λύχνος τοῦ φωτός προέρχεται, ἡ αὐγή τοῦ ἡλίου τῆς δικαιοσύνης μηνύει τήν ἔλευσιν, εἰς ἀνάπλασιν πάντων καί σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν᾽.

῎Ετσι ἡ γέννηση τοῦ ᾽Ιωάννου τοῦ Προδρόμου ἀφενός ἀποτελεῖ χαρά πού ἀντανακλᾶ τήν ὑπέρμετρη καί ἄφατη χαρά γιά τόν ἐρχομό στόν κόσμο τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἐνσαρκωθέντος Θεοῦ μας, ἀφετέρου προβάλλει τό μέγεθος τῆς προσωπικότητας τοῦ ἁγίου ᾽Ιωάννη, ἀφοῦ εἶναι ὁ μόνος μάλιστα πού δέχτηκε ἀργότερα τόσους ἐπαίνους ἀπό τόν Κύριο καί συνεπῶς δηλώθηκε μέ τόν πιό πανηγυρικό τρόπο τό ὕψος τῆς ἁγιότητάς του: ῾Οὐδείς ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μείζων τοῦ ᾽Ιωάννου᾽, ῾ὁ μείζων πάντων τῶν προφητῶν προφήτης, οὗ ἕτερος οὐκ ἔστιν, οὐδέ ἐγήγερται᾽. Γι᾽ αὐτό καί ἡ ᾽Εκκλησία μας, στοιχώντας στόν ἴδιο τόν ἀρχηγό της, τόν τοποθέτησε δεύτερο μετά τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου, μέ ἰδιαίτερη καθημερινή μνημόνευσή του μετά ἀπό Αὐτήν καί μέ τή θέση του στό τέμπλο κάθε ναοῦ στά ἀριστερά τοῦ Κυρίου.

Τό προφητικό καί προδρομικό του στοιχεῖο δηλώθηκε ἀπό τήν ἀρχή τῆς δράσης του στήν ἔρημο τοῦ ᾽Ιορδάνου, πρῶτον μέ τό κήρυγμα τῆς μετανοίας καί τό βάπτισμα τῆς μετανοίας καί δεύτερον μέ τή διαρκή ἀναφορά του στόν ἐρχόμενο Μεσσία. Κι αὐτά τά δύο ἦταν ἄμεσα συνδεδεμένα μεταξύ τους, διότι κανείς δέν μποροῦσε καί δέν μπορεῖ νά πιστέψει στόν Χριστό, ἀποδεχόμενος Αὐτόν ὡς προσωπικό του λυτρωτή, ἄν δέν μετανοήσει γιά τίς ἁμαρτίες του, μέ ἀλλαγή τοῦ τρόπου τῆς ζωῆς του καί μέ προσανατολισμό του στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἡ γνησιότητα τῆς δράσης του ἀπό τήν ἄλλη, δηλαδή ὅτι βρίσκεται στό ἔργο αὐτό σταλμένος ἀπό τόν Θεό, ἐπιβεβαιώθηκε καί ἀπό τό μαρτυρικό τέλος τῆς ζωῆς του, πού ἐπιστέγασε οὐσιαστικά τήν ὅλη μαρτυρική πορεία του, καί κυρίως ἀπό τά λόγια, ὅπως εἴπαμε, τοῦ ἴδιου τοῦ Κυρίου, γιά τόν Ὁποῖο πάντοτε τόνιζε ὅτι ῾ἐκεῖνον δεῖ αὐξάνειν, ἐμέ δέ ἐλαττοῦσθαι᾽. Ἡ μεγαλωσύνη του ἀπό τήν ἄποψη αὐτή φάνηκε καί ἀπό τό μέγεθος τῆς ταπείνωσής του.

Ἡ ὑπέρμετρη ἁγιότητά του καί τό καταλυτικό γιά τήν προετοιμασία τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Χριστοῦ ἔργο του δέν ὀφείλονται μόνο στή χάρη καί τή δύναμη τοῦ Θεοῦ. ῾Ο ᾽Ιωάννης ἦταν ὁ ἐνεργούμενος ἀπό τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ προφήτης, ἀλλά πού συνήργησε σ᾽ αὐτό καί ὁ ἴδιος τά μέγιστα, γιά νά ἀναδειχθεῖ στό σημεῖο πού ἔφτασε. Καί ἡ συνέργειά του ἔγκειτο στήν κατάθεση τῆς θέλησής του στήν ὑπακοή τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ. ᾽Αδιάκοπα ὁ ᾽Ιωάννης , ἤδη ἐκ βρέφους κοιλίας, ἔθετε τόν ἑαυτό του στήν ὑπηρεσία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, γεγονός πού σημαίνει ὅτι αὐτά πού τοῦ ἔδωσε ὁ Θεός – τά χαρίσματα τοῦ κατά φύσιν – τά ἐργάστηκε μέ τέτοιον τρόπο διά τῆς ἁγνότητάς του καί τῆς σωφροσύνης του, ὥστε νά ἀποφύγει ὅ,τι ὁδηγοῦσε στήν ἁμαρτία – τό λεγόμενο παρά φύσιν – καί νά φτάσει μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ στό μεγαλεῖο τῆς ἐν Θεῷ παραμονῆς του – σ᾽ αὐτό πού ὀνομάζεται ὑπέρ φύσιν.  Κατά τά λόγια μάλιστα τοῦ δοξαστικοῦ τῶν ἀποστίχων τοῦ ἑσπερινοῦ, ποιήματος τῆς ἁγίας Κασσιανῆς, ῾ἁγνείαν γάρ παντελῆ καί σωφροσύνην ἀσπασάμενος, εἶχε μέν τό κατά φύσιν, ἔφυγε δέ τό παρά φύσιν, ὑπέρ φύσιν ἀγωνισάμενος᾽. Αὐτόν λοιπόν ὅλοι οἱ πιστοί, μιμούμενοι κατά τίς ἀρετές του, ἄς τόν παρακαλοῦμε νά πρεσβεύει γιά ἐμᾶς, γιά νά σωθοῦν οἱ ψυχές μας.

π. Γεώργιος Δορμπαράκης

"ΠΡΟΟΡΗΣΗ ΓΕΡΟΝΤΑ: ΟΤΑΝ ΘΑ ΝΙΩΣΕΤΕ ΟΤΙ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ, Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ"

ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΚΑΤΗΦΕΙΑΣ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΔΙΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΤΗ ΣΥΝΕΧΗ ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΗ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΠΟΥ ΣΒΗΝΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ ... 

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΜΦΑΝΗΣ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΕΣ ΟΙ ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΧΑΡΕΣ ΝΑ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΓΑΛΗΝΗ ΚΑΙ ΗΡΕΜΙΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ...

"ΟΤΑΝ ΘΑ ΝΙΩΣΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΤΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ, Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΣΑΝ ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΔΕΙΝΩΝ", ΠΡΟΟΡΗΣΕ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΣΑΝ ΟΡΟΣΗΜΟ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ...

ΜΗΠΩΣ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ ΣΤΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ;

ΜΗΠΩΣ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΝ ΔΙΑΨΕΥΔΟΥΝ;

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΤΟΥ;

ΠΟΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΡΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ ΤΑ ΤΕΚΤΕΝΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΧΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑΝΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΟΤΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΙΡΑΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ...

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΠΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΦΕΡΝΟΥΝ ΚΟΝΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΟΡΗΣΕΩΝ ΤΟΥ...

Η ΥΨΗΛΗ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΕΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΒΡΥΧΙΩΝ, ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗ ΠΡΟΧΘΕΣΙΝΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΕΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΙΡΑΝ, ΤΩΝ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΡΑΤΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ, ΕΞΟΡΓΙΣΕ ΤΟΥΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΥΣ ...

Ο ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ ΔΗΛΩΝΕΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΕΠΙΤΕΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΕΧΕΡΑΝΗ ΠΑΡΑΣΥΡΟΝΤΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΟΜΟΙΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ...

ΛΕΤΕ ΟΤΑΝ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΗ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΡΡΑΞΗ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΕΙ Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΑΛΛΟΥ, ΟΤΑΝ ΘΑ ΝΙΩΘΕΙ ΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΣΑΝ ΚΑΥΤΗ ΑΝΑΣΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ;

      ΛΕΤΕ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΑΣ ΣΑΝ ΤΟ ΩΡΙΜΟ ΦΡΟΥΤΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ, ΒΡΕΘΟΥΝ ΜΕΤΕΩΡΕΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΧΥΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ Η ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ; 

ΤΙ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΝΑ ΘΥΜΙΖΕΙ ΜΝΗΜΟΝΙΟ Η ΤΡΟΙΚΑ ΟΤΑΝ ΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥΣ ΤΡΑΠΟΥΝ ΣΕ ΦΥΓΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΟΥΝ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΡΥΨΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ;

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΡΙΣΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΑΝ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΣΥΝΕΦΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΝ ΠΡΙΝ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΜΠΟΡΑ !!!

πηγή