Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Κυριακή, Ιανουαρίου 20, 2013

ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ: «Ἀντισιωνιστής εἶμαι καί ὄχι ἀντισημίτης»




Ἡ Ἀδιαίρετος καί ἀκαινοτόμητος Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι θρησκεία δηλαδή ψυχολογικό φαινόμενο διότι εἶναι ἀποκάλυψις τοῦ αἰωνίου Δημιουργοῦ τῆς ζωῆς, μετοχή καί κοινωνία στόν Τριαδικό τρόπο ὑπάρξεως τοῦ αἰωνίου Θεοῦ πού μεγαλοφυῶς καί ὑπερτελείως δημιουργεῖ ἐκ τοῦ μηδενός τό σύμπαν καί ἐκχέει τήν ἀγάπη Του καί τήν πανσοφία Του σέ ὅλη τήν Δημιουργία μέ κορωνίδα τόν ἄνθρωπο. Ἡ ἐνσάρκωσις τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἐν ταπεινώσει κένωσίς Του διά τῆς προσλήψεως τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, θελήσεως καί ἐνεργείας καί ἰδιαίτατα ἡ ἐν τῷ Σταυρῷ θυσία καί ἡ διά τῆς Ἀναστάσεως νίκη κατά τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου ἀπέδειξε τό μέγεθος τῆς Θείας ἀγάπης καί τόν ἀληθῆ προορισμόν τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Ἑπομένως ἡ διακονία στήν Ἐκκλησίᾳ δέν εἶναι ἐξουσία ἀλλά ταπεινή οἰκείωσις τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ, τοῦ μόνου ἀληθοῦς Μεσσίου, «πού δέν ἦλθε διακονηθῆναι ἀλλά διακονῆσαι καί δοῦναι τήν ψυχήν αὐτοῦ λύτρον ἀντί πολλῶν». Δι’ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγον ὅ,τι λέγεται ἀπό Διακόνους τοῦ Εὐχαριστιακοῦ Σώματος θά πρέπει νά εἶναι λόγος ἀληθείας, πού δέν θά ἐπιδιώκει νά ἔχη πολιτικήν διάστασι ἀλλά τήν ἀληθῆ διάκρισι τῶν γεγονότων διότι «ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου».

Σέ αὐτό τό πνεῦμα κινεῖται, θέλω νά πιστεύω καί ὁ δικός μου ταπεινός λόγος, ἀφοῦ δέν ἀντιπαρατάσσεται πρός πρόσωπα ὅσον κατεγνωσμένα καί ἄν εἶναι, διότι εἶναι θεοΐδρυτα καί θεοειδῆ ἀσχέτως ἐάν τό ἀναγνωρίζουν ἤ ὄχι, ἀλλά πού προσπαθεῖ νά καταδείξῃ τήν ἀντινομία τῶν καταστάσεων καί κατά τήν ἐλαχίστη γνώμη μου τήν ἐσφαλμένη τραγικότητά τους.

Μέ αὐτό τό πνεῦμα ὡμίλησα στήν ἐκπομπήν τοῦ τηλεοπτικοῦ διαύλου MEGA τῆς 20ης/12/2010 «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ MEGA» ἀπαντῶν στίς ἐρωτήσεις τοῦ δημοσιογραφικοῦ διδύμου καί ἐκεῖ μετέφερα ἁπλῶς τόν ἀληθῆ μαρτυρικό λόγο τῶν χιλιάδων ἀντισιωνιστῶν Ἑβραίων συνανθρώπων μας οἱ ὁποίοι δεκαετίες τώρα μάχονται τήν Σιωνιστική ἐκτροπή ἀπό τόν ἀληθῆ Ἰουδαϊσμόν, καταδεικνύοντες ὅτι ἡ θεολογία τῶν Σιωνιστῶν ἡγετῶν μέ τήν σφοδρά ἐπιθυμία τους γιά τήν πραγμάτωσι τοῦ ὀνείρου παγκόσμιας ἐξουσίας καί ἡγεσίας διεστράφη ἀπό τόν θεϊσμόν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης τῶν Προφητῶν καί τῶν Δικαίων, εἰς Ἑωσφορισμόν καί Σατανισμόν ἀποδεχθέντες τήν θεολογία τοῦ Δυϊσμοῦ καί ἀναμένοντες ὡς «Μεσσία τῆς δόξης» τόν ἀναγγελόμενον εἰς τόν αἰώνιον λόγον τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπον τῆς ἀποστασίας καί τῆς ἀνομίας, τόν ὡς Ἀντίχριστον ὀνομαζόμενον.

Δι’ αὐτόν σχεδιάζεται ἡ ἐπανοικοδόμησις τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολωμόντος ἐπί τοῦ λόφου, ὅπου τώρα εὑρίσκεται τό τέμενος τοῦ Ὀμάρ καί διαδίδεται καί διαφημίζεται ἡ ἀναγκαιότης τῆς δῆθεν παγκοσμίου Κυβερνήσεως καί τοῦ παγκοσμίου ἡγέτη, ἡ κατάργησις τῶν ἐθνικῶν κρατῶν καί ἡ οἰκονομική συνένωσις μέ ἕνα παγκόσμιο νόμισμα. Γιά τήν ὑλοποίηση αὐτοῦ τοῦ ὀράματος ἐγκατελείφθη ὁ άληθής Νόμος τοῦ Θεοῦ, ἡ Πεντάτευχος καί οἱ Προφῆται καί ἀντικατεστάθησαν ἀπό τάς ἑωφορικῆς ἐπινοήσεως περγαμηνάς τοῦ Ταλμούδ, τῆς Καμπάλα καί τῆς Ραββινικῆς παραφιλολογίας. Ἀποδείξεις τῶν ἀνωτέρω περιέχονται στίς ἐκπληκτικές ἱστοσελίδες τῶν ἀρνουμένων αύτήν τήν τραγική ἔκπτωσι ὀρθοδόξων ἑβραίων, στίς ὁποίες καί παραπέμπω τούς «καλοθελητάς» πού ἀνέλαβαν τήν ἐπαγγελματικήν ὑπεράσπισι τῆς Σιωνιστικῆς ἐκτροπῆς ἐκ τοῦ ἀληθοῦς Ἰουδαϊσμοῦ. Ἄς κάμουν τόν κόπον νά πληκτρολογήσουν στό διαδύκτιο τίς ἱστοσελίδες:

http://www.israelversusjudaism.org
καί 
http://www.jewsnotzionists.org/ index.htm.

καί τότε ἴσως αἰσθανθοῦν ἐντροπήν γιά τήν ἄθεσμον καί προκλητικήν στήριξί τους στό Σιωνιστικόν τέρας. Πρέπει δέ νά ληφθεῖ σοβαρῶς ὑπ’ ὄψιν, ὅτι οἱ συγκεκριμένες ἱστοσελίδες πού ἐκπροσωποῦν χιλιάδες ὀρθοδόξων ἑβραίων ἀρνουμένων τήν Σιωνιστικήν ἐκτροπήν ἑδρεύουν στίς Η.Π.Α. καί ὅτι στίς συγκεκριμένες ἑβραϊκές ἱστοσελίδες παρουσιάζονται ἐκτύπως τραγικά ντοκουμέντα πολλά τῶν ὁποίων ἔχουν χρησιμοποιηθεῖ γιά τήν σημαντική βιβλιογραφία ἐπί τοῦ θέματος γιά τίς σχέσεις τῶν Σιωνιστῶν ἡγετῶν μέ τό αἰσχρό καί ἐγκληματικό καθεστώς τοῦ παρανοϊκοῦ δικτάτορα Ἀδόλφου Χίτλερ πού ἐξωλόθρευσε ἑκατομμύρια συνανθρώπων Ἑβραίων, Ρώσων, Πολωνῶν, Ἑλλήνων, Ἀθιγγάνων σέ ἕνα ἀπό τά εἰδεχθέστερα ἐγκλήματα τῆς ἀνθρώπινης Ἱστορίας, πού σήμερα ὅλοι μέ βδελυγμία καταδικάζουμε καί μάλιστα προσωπικῶς ὑποκλίνομαι ἐνώπιον τῆς μνήμης τῶν θυμάτων τοῦ τραγικοῦ Ὁλοκαυτώματος κατασπαζόμενος τάς μαρτυρικάς πληγάς τῶν ἀθώων θυμάτων. Ἐνδεικτικῶς ἀναφέρομεν τό συκλονιστικό βιβλίο «Min Hametzar» (Ἀπό τά βάθη) πού ἐξεδόθη στήν Ν. Ὑόρκη τό 1961 εἰς τά Ἑβραϊκά καί πού συνεγράφη ἀπό τόν Ραββίνο τῆς Σλοβακίας Michael Ber Weissmandl ztl, Κοσμήτορος τοῦ Ἱδρύματος Nitra Yeshiva πού ἀναφέρεται στά χρόνια 1942-1945. Ἄν δέ ὑπῆρχε ἀνθρώπινη δικαιοσύνη στήν δίκη τῆς Νυρεμβέργης πέραν τῶν φυσικῶν εἰδεχθῶν έγκληματιῶν αὐτουργῶν Ναζί, θά ἔπρεπε νά δικαστοῦν καί οἱ ἠθικοί αὐτουργοί μεταξύ τὼν ὁποίων καί ὁ Πάπας τῆς Ρώμης γιά τό ἀπίστευτο ἔγκλημα τῆς δολοφονίας τῶν ὀχτακοσίων χιλιάδων Σέρβων Νεομαρτύρων ὑπό τίς εὐλογίες τοῦ προσφάτως «ἁγιοποιηθέντος» ἀπό τό Βατικανό εἰδεχθοῦςἐγκληματίου Καρδιναλίου τῆς Κροατίας Ἀλουϊσίου Στέπινατς.

Συνεπῶς δέν ἀποδέχομαι τήν κατηγορία τοῦ ἀντισημιτισμοῦ πού τεχνηέντως ἐπεχείρησε τό παγκόσμιο Σιωνιστικό λόμπυ νά μοῦ προσάψει διαστρέφοντας τούς λόγους μου, διότι ἁπλῶς ἀνέδειξα τήν ἀλήθεια τῶν πραγματικῶν περιστατικῶν πού καταγγέλουν δεκάδες χρόνια οἱ ὁμοεθνεῖς των. Διά τόν Ἰσραηλιτικόν λαόν τρέφω αἰσθήματα βαθυτάτης ἀγάπης καί ἐκτιμήσεως ὅπως διά κάθε λαόν τῆς ὑφηλίου, ὡς ὀφείλω ὡς μέλος τῆς Ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ἀντισιωνιστής εἶμαι καί ὄχι ἀντισημίτης ἀντικρούων τήν πλανημένη καί ἀδόκιμη θεώρηση τοῦ κόσμου καί τῆς ζωῆς μέ τόν τραγικό καί ἀπαράδεκτο ἑωσφορισμό, πού διαδίδεται διά μέσου τῶν παραρτημάτων τοῦ Διεθνοῦς Σιωνισμοῦ, τῶν μασονικῶν σέ κάθε χώρα στοῶν, ὅπου ὑπό τά κρυπτογραφικά στοιχεῖα τοῦ ἰδίου Θεοῦ τῆς Μασονίας ΜΑΤΣ (Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος) κρύπτεται ὁ Ἑωσφόρος, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τήν ἐσωτερική βιβλιογραφία τῶν στοῶν ὡς τοῦ ἐπί τριάντα ἔτη Διευθυντοῦ τῶν θεοσοφιστικῶν-μασονικῶν περιοδικῶν ΙΛΙΣΣΟΣ καί ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Κωστῆ Μελισσαρόπουλου ὑπό τόν τίτλον «Ἑπτά ὁμιλίαι εἰς τόν 18ον βαθμόν» καί ἔχω καταδείξει σέ δημοσιευμένα κείμενά μου καί σέ ἀναπάντητη αἴτησί μου πρός τόν ἁρμόδιο Ὑπουργό Οἰκονομικῶν κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου γιά τήν κατά νόμον διάλυσιν τῶν λειτουργούντων ὑπό τό προσωπεῖον δῆθεν Ἱδρυμάτων Μασονικῶν στοῶν, ἐνῶ οὐσιαστικά ἀποτελοῦν Ναούς λατρείας καί μυήσεως στόν Ἑωσφορισμόν πού ἤδη ἐκρεμεῖ πρός ἐκδίκασιν ἐνώπιον τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας. Τήν πλήρη ἐξάρτηση τῶν Μασονικῶν Στοῶν ἀπό τόν Διεθνῆ Σιωνισμό ἀπέδειξε μέ ἀδιάσειστα ντοκουμέντα ὁ μαχητής Δημοσιογράφος Κώστας Τσαρούχας στό μοναδικό βιβλίο «Ἡ Μασονία στήν Ἑλλάδα» πού προλόγισε ὁ πρύτανης τῆς Δημοσιογραφίας Σεραφείμ Φυντανίδης καί ὅπου ἀποδεικνύεται ὅτι ὅλες οἱ ἀνά τόν κόσμο Στοές ὑπόκεινται στήν Σιωνιστική Ὑπερστοά BENEN BERITH (Μεγάλη Δρῦς) ἡ ὁποία ἑδρεύει στίς ΗΠΑ καί ἡ ὁποία ἔχει παράρτημά της στήν περιοχή τῆς πλατείας Συντάγματος.

Τήν παγκόσμια οἰκονομική δικτατορία πού ἐπιχειρεῖται νά ἐπιβληθῆ τήν κατέδειξε ἀναφερομένη στήν Ὑπερστοά Μπίλτνεμπεργκ, πολιτικοῦ βραχίονα τοῦ διεθνοῦς Σιωνισμοῦ ἡ ἀνάρτηση στίς ἱστοσελίδες:

http://powerstructureresearch.wordpress.com/2009/05/27/das-institutionelle-netzwerk-der-bilderberg-gruppe καί

http://blogpoliteia.wordpress.com/2009/05/28/machtstruktur-mapping-1-das-institutionelle-netzwerk-der-bilderberg-gruppe/#comment-511

ἀπό ὅπου τό περιοδικό NEXUS Ἰουνίου 2010 ἀναδημοσιεύει τά σχετικά ντοκουμέντα καί ὅπου παρίσταται ἀνάγλυφα ἡ ἀσύληπτη καί ἐφιαλτική παγκόσμια διαπλοκή, ἡ οἰκονομική ἀπολυταρχία διά τῶν ὁποίων ἐπιχειρεῖται ὁ στραγγαλισμός τῶν δημοκρατικῶν ἐλευθεριῶν τῶν λαῶν.

Ἀπαντῶν στόν Κυβερνητικόν ἐκπρόσωπον Ὑφυπουργόν κ. Πεταλωτήν θέτω ὡς ἁπλός πολίτης τά κάτωθι ἐρωτήματα: Γιατί ἡ Εὐρωπαϊκή Τράπεζα δανείζει μέ ἐπιτόκιο 1,1% καί ὁ ὅμιλος τῶν διεθνῶν Τραπεζῶν Σιωνιστικῆς ἰδιοκτησίας μᾶς δανείζει σήμερα μέ τοκογλυφικό ἐπιτόκιο 6%; Ποιός ἐμποδίζει τήν οὐσιαστική πολιτική καί οἰκονομική ἕνωση τῆς Εὐρώπης μέ τήν συμπερίληψη τῆς μεγάλης Ρωσικῆς Ὁμοσπονδίας; Ποιός πράγματι κωλύει τήν ἔκδοσι Εὐρωομολόγου καί ἀναγκάζεται ὁ Πρωθυπουργός νά ἀρχίσει τήν συλλογή 1.000.000 ὑπογραφῶν Εὐρωπαίων πολιτῶν; Ἀπό ποιούς φαλκιδεύεται ἡ δυνατότητα τῆς Ἑλλάδας νά γίνει ἐνεργειακός κόμβος τόσον μέ τήν ἀκύρωση τῆς συμφωνίας τοῦ ἀγωγοῦ Μπουρκάς-Ἀλεξανδούπολης ὅσο καί μέ τήν ἄρνηση τῶν Ἑλληνικῶν Κυβερνήσεων νά ἐφαρμόσουν τό Διεθνές Δίκαιο τῆς θαλάσσης πού εἶναι ἐνσωματωμένο στό Εὐρωπαϊκό Δίκαιο καί νά ἀνακηρύξουν γιά τήν Ἑλλάδα περιοχή ΑΟΖ (Ἀποκλειστικῆς οἰκονομικῆς ζώνης ἐκμετάλλευσης) ἀξιοποιώντας τά τεράστια ἐνεργειακά ἀποθέματα τῆς Χώρας, πού θά τήν καταστήσουν πρωταγωνιστή στήν ἐνεργειακή πολιτική τῆς Εὐρώπης γιά δεκαετίες καί θά τήν ὁδηγούσαν στήν ἔξοδο ἀπό τήν αἰχμαλωσία τοῦ ΔΝΤ; Γιατί δέν παραχωροῦμε ναυτική βάση στό Ρωσικό στόλο γιά νά ἐκμηδενήσουμε τήν Τουρκική ἀπειλή καί τήν χυδαία διεκδίκηση γιά συνεκμετάλευση τοῦ Αἰγαίου καθώς καί τήν κυριαρχική διεκδίκηση ἐκ μέρους τῆς γείτονος, τοῦ μισοῦ Αἰγαίου ἕως τοῦ 25ου μεσημβρινοῦ. Γιατί δέν προχωροῦμε ἄμεσα στήν ἐξώρυξη τοῦ τεραστίου ἐθνικοῦ μας πλούτου στήν Β. Ἑλλάδα σέ χρυσό, ούράνιο, ὄσμιο καί ἄργυρο, ὅπως καταγγέλουν οἱ Καθηγηταί τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Κων/νος Παπαστεφάνου τῆς Πυρηνικῆς Φυσικῆς καί Βασίλειος Παπαγεωργίου τῆς Χημείας πού ἐπιστημονικῶς ἀποδεικνύουν ὅτι εἴμαστε ἡ πλουσιότερη χώρα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως σέ ὀρυκτό πλοῦτο; Καί τέλος τί ἐννοοῦσε ὁ κ. Πρωθυπουργός ὅταν μίλησε γιά τήν ἀναγκαιότητα παγκόσμιας οἰκονομικῆς διακυβέρνησης;

Στήν ἐπιθετικήν δήλωσιν νεοκόπου Ἀρχηγοῦ κομματιδίου, ὑποβάλλω τό εὐγενές ἐρώτημα πῶς προεφήτευσε ἡ συνελθοῦσα τό 1993 εἰς τόν Ἀστέρα Βουλιαγμένης Ὑπερστοά Μπίλντεμπεργκ μέ τήν συμμετοχή τῶν ἰδίων προσώπων πού ἀνέφερα στήν εἰρημένη ἐκπομπή διά στόματος τοῦ τότε ὑπουργοῦ ἐξωτερικῶν τῶν Η.Π.Α. κ. Κρίστοφερ, ἐν μέσῳ πλήρους πολιτικῆς νηνεμίας στήν ἑλληνική πολιτική σκηνή, τήν μετά τρίμηνο πτώση τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως. Ἄς ἐρωτηθῆ περί αὐτοῦ ὁ νέστωρ τῆς πολιτικῆς πρ. Πρωθυπουργός κ. Κων/νος Μητσοτάκης.

Καί τέλος ἀπαντῶν στό ἄρθρον τοῦ ΒΗΜΑΤΟΣ τῆς Κυριακῆς 2/1/2010 ὑπό τόν τίτλον «Ἕνας ταλιμπάν στόν Πειραιᾶ» συμβουλεύω εὐπρεπῶς τόν ἰδιοκτήτην κ. Ψυχάρην ἐπειδή ἀπέλιπεν ὁ μέντωρ του, γιά νά μήν ἐπισυμβῆ καί τό κλείσιμο τοῦ ΒΗΜΑΤΟΣ τῆς Κυριακῆς ὡς ἔγινε μέ τό καθημερινό ΒΗΜΑ νά προσέξει τήν ἀξιοπιστία τῆς Ἐφημερίδος του καί τούς συντάκτες της, γιατί στόν «Βηματοδότην» τῆς Κυριακῆς 13/6/2010 δημοσιεύθηκαν τά ἀκόλουθα:

«Ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου είναι ο μοναδικός έλληνας πολιτικός που συμμετείχε στην εφετεινή συνεδρίαση της λέσχης Μπίλντεμπεργκ στην Ισπανία. Οι δύο άλλοι Έλληνες ήταν ο Πρόεδρος της Coca-Cola κ. Γ. Δαυΐδ και ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ κ. Λ. Τσούκαλης. Οι «κλειστές συζητήσεις» είχαν θέμα την παγκόσμια κρίση και ασφαλώς την Ελλάδα. Από τις ξένες διασημότητες ξεχώρισαν ο πρωθυπουργός της Ισπανίας κ. Χοσέ Λουίς Θαπατέρο , ο επίτροπος κ. Χ. Αλμούνια , ο επικεφαλής της Deutsche Βank κ. Τζ.Ακερμαν, ο πρόεδρος της Μicrosoft κ. Μπιλ Γκέιτς, ο ιστορικός κ. Νάιαλ Φέργκιουσον, ο ειδικός απεσταλμένος για το Πακιστάν και το Αφγανιστάν κ. Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Ρόμπερτ Ρούμπιν και ο επικεφαλής του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Ομπάμα κ. Λόρενς Σάμερς. Και φυσικά καμία μυστική συνάντηση δεν είναι πραγματικά μυστική αν δεν συμμετέχει ο κ. Χένρι Κίσινγκερ. Τι είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου με όλους αυτούς; «Θα μπορούσα να σου πω αλλά μετά θα έπρεπε να σε σκοτώσω» απάντησε με το γνωστό αινιγματικό του χαμόγελο σε συνεργάτη μου που τόλμησε να τον ρωτήσει. Ποιό μπορεί να είναι το θανάσιμο μυστικό; Ελπίζω όχι κατι σχετικό με το μέλλον της οικονομίας». διά τῶν ὁποίων ἐπαληθεύονται οἱ ἀναφορές μου.

Καί μία ὀφειλομένη ἀπάντηση στούς γνωστούς Ἐκκλησιαστικούς κύκλους πού ἔσπευσαν νά ὑποστηρίξουν ἀνερυθριάστως αὐτήν τήν σατανιστική παγκόσμια συνωμοσία γιά νά μή θιγεῖ στό παραμικρό. Εἶμαι περίεργος νά μάθω τί στοχεύουν νά ἀπαντήσουν στό Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας Κύριό μας ὅταν εὑρεθοῦν ἐνώπιόν Του γιά νά ἀποδώσουν λόγον τῆς διαχειρίσεώς τους στόν ἀμπελῶνα Του ὅταν τούς ἐπιδείξει τό Ταλμούδ, τήν Καμπάλα καί τήν Ραββινική παραφιλολογία διά τῶν ὁποίων ἀνηλεῶς καί χυδαίως καθυβρίζεται. «Ο ἐτάζων καρδίας καί νεφρούς» Κύριος θά δεχθῆ τά ψελλίσματά τους περί ἀγαπολογίας καί ψευδοανθρωπισμοῦ;

Καί μία δήλωσις πρός κάθε ἐνδιαφερόμενο: Οἱ Ἱεράρχαι τῆς Ἀδιαιρέτου, Ἀκαινοτομήτου Ὀρθοδόξου τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας γιά θέματα πίστεως δέν παραιτοῦνται ἀλλά πεθαίνουν εἴτε στήν ἐξορία εἴτε στό ἱκρίωμα.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ: «ΔΕΝ ΠΡΟΔΙΔΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΜΕ» (ΒἸΝΤΕΟ)




"Να προσέξουμε να είμαστε οχυρωμένοι στα ιδανικά μας. Δεν θα προδώσουμε! Είμαστε Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί! Δεν προδίδουμε! Δεν υποχωρούμε! Δεν δεχόμαστε αιρέσεις και κακίες και σατανικά ιδανικά! Είμεθα απόγονοι των προγόνων μας... Να είστε έτοιμοι, γιατί θα δοκιμάσουμε μεγάλα δεινά. Είμαστε στο δρόμο της συντελείας... Να φροντίσουμε να φανούμε αντάξιοι των προγόνων μας. Να κρατήσουμε τα ιδανικά. Την Πίστη μας. Τα ήθη μας... Προσέξατε λοιπόν, να σωθούμε".
Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός (25-12-2008)
 









Δείτε το βίντεο...






πηγή

ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ...


πηγή



"ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΟΔΗΓΗΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ"

                                                                                                                                                                                                                                 ..


ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΟΥ ΜΙΣΟΚΑΛΛΟΥ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΟΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΝΕΔΕΙΞΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ...
Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΓΥΡΩ ΤΟΥΣ ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΕΝΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝ ΣΧΕΔΙΑ ΧΙΛΙΕΤΗΡΙΔΩΝ ...

"ΓΙΑΤΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ;
ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΖΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ;
ΣΧΕΔΙΑ ΑΙΩΝΩΝ ΑΚΥΡΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ...
ΕΣΒΗΣΕ ΤΟ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕ Ν' ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΠΑΛΙ 
ΑΠ' ΤΗΝ ΑΡΧΗ ...
ΤΙ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΩΣΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΣΠΡΩΞΑ ΟΛΟΥΣ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ... 
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΕΠΕΙ Ν' ΑΛΛΑΞΕΙ...
  ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ; ''

ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ:

"ΝΑ ΣΚΕΦΘΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΚΕΦΘΗΚΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ...
ΝΑ ΠΡΑΞΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΡΑΞΕΣ ...
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΟΥ ΟΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ...
ΤΕΡΜΑ ΟΙ ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ, Η ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ, Ο ΤΡΟΜΟΣ ΚΑΙ
ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ...
ΑΓΙΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ,  ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ;"
ΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ, ΤΗΝ ΑΝΕΣΗ, ΤΗΝ ΑΥΤΟΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΟΛΑ ΥΠΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ...
ΟΛΑ ΝΑ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ, ΑΦΟΥ Η ΑΠΟΛΑΥΣΗ, ΟΙ ΣΑΡΚΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΑΝΕΜΕΛΙΑ ΘΑ ΕΚΤΟΠΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΤΗΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΣΗ, ΤΟ ΗΘΟΣ...
ΤΑ ΑΛΛΟΓΙΣΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΡΙΣΣΕΙΑ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΘΑ ΔΙΕΓΕΙΡΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑ, ΤΟΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΡΣΗ...
ΘΑ ΦΟΥΣΚΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕ 'ΘΕΪΚΑ' ΠΡΟΤΕΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΟΥΦΙΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΡΓΑΜΗΝΕΣ ΠΟΥ ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΩΝ...
ΘΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΜΟΝΕΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΕΜΑΣ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ...
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΑΜΕΣΑ, ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟΤΕ ΝΑ ΗΡΘΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΩΣΕΙ, ΤΩΡΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΡΘΕΙ;
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ, ΕΔΩ ΔΕΝ ΤΟ ΗΞΕΡΕΣ ΕΣΥ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΣ ...
ΔΕΝ ΤΟ ΗΞΕΡΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ, ΜΟΝΟ ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΟΡΟΙΔΕΨΑΝ  ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΑΝ ...
ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ  ΣΦΑΞΟΥΜΕ ΜΟΝΟ 14.000 ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ...
ΓΙ ΑΥΤΟ ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΕΝΕΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΤΣΟΥΒΑΛΙΑ ΜΕ ΨΥΧΕΣ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΖΕΨΟΥΜΕ ..."

"ΔΙΚΑΙΟ ΕΙΧΕΣ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕΣ ΝΑ ΜΗ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΩΣΩ ...
ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΣΠΡΩΞΑ ΟΛΟΥΣ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ... 
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΕΠΕΙ Ν' ΑΛΛΑΞΕΙ ...
ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΨΑΧΝΟΥΝ ...
ΑΠΟΣΠΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΝ ...
ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ...ΧΑΡΑ...ΑΠΟΛΑΥΣΗ...
ΜΗ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕΤΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΝΑΣΑ ...
ΟΣΟ ΠΟΙΟ ΠΟΛΥ ΤΟΥΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΝ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΘΑ ΤΟΝ ΞΕΧΑΣΟΥΝ ...
ΚΑΝΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ ...
ΤΑΞΤΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥΣ ...ΜΕΣΑ ...ΣΠΙΤΙΑ...ΑΝΕΣΕΙΣ ...
ΚΑΝΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ... ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ...
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΙΩΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ...
ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΙΚΗ...ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ...ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ...
ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΟΣΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ...
ΜΗ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ...
ΚΑΝΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΟΛΥΩΡΑ ΝΑ ΜΗ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΤΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ, Η ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ..."

"ΑΝ ΑΠΟΤΥΧΟΥΜΕ;", ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΠΑΛΙ Η ΓΝΩΣΤΗ ΦΩΝΗ ...

"ΑΝ ΑΠΟΤΥΧΕΤΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΤΕ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ...ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΤΕ ΝΑ ΤΑ ΠΕΙΣΕΤΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΟΝΕΣ... ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΛΥΚΑΝΕΤΕ ΜΕ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΕΜΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΕΣΑ ...
ΘΑ "ΜΕΓΕΝΘΥΝΘΟΥΝ" ΟΙ ΗΔΟΝΕΣ ...
ΘΑ ΤΡΕΛΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΟΡΜΟΝΙΚΟ ΤΟΥΣ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΥΩΡΗ ΧΡΗΣΗ ...
ΘΑ ΔΙΑΡΡΗΞΟΥΜΕ ΤΑ "ΗΘΗ" ΚΑΙ ΘΑ ΚΛΕΨΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ...ΩΣΤΕ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΟΠΟΙΗΣΟΥΝ 
ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ...
ΧΩΡΙΣ ΝΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΡΕΘΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΤΥΣΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥ ΔΩΣΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΩΣΤΕ ΝΑ  ΑΠΟΤΡΕΛΑΘΟΥΝ ...
Η ΞΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ...
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΗ ΜΕΓΑΛΗ Η ΕΡΕΘΙΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΛΜΗΣΕΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΚΑΙ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ...
ΘΑ ΤΟΥΣ ΦΕΡΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΟΡΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΦΟΥ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ...
ΔΕΝ ΤΗΝ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΙ ΚΑΝΕΙ;
ΟΛΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΑΝΩΜΑΛΙΕΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ...ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΛΑΝΣΑΡΕΙ ...
ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΣΑΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ...
ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΥΣΤΙΚΑ Η ΛΙΛΙΘ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΙΚΑ ...
ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΕ ΘΕΕΣ...ΤΟ ΕΧΕΙ ΚΑΝΟΝΙΣΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ...ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΔΙΔΟΥΝ ΣΤΑ ΑΝΩΜΑΛΑ ΓΟΥΣΤΑ ΤΟΥΣ ...
ΜΟΝΟ ΜΗΝ ΜΠΕΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΠΑΛΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΧΑΛΑΣΕΙ 
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ...
Η ΞΑΔΕΛΦΗ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΣΙΠΑΡΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΜΕ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ...
ΤΙ ΛΕΣ ΕΣΥ ΠΟΥ ΜΙΛΗΣΕΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ;"

"ΚΡΑΤΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΛΑΘΙ ΓΙΑΤΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥΣ ΔΕΝ  ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΑ ...
ΕΧΟΥΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙ ΜΕ ΝΗΣΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟΚΡΑΣΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ...
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ
ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ...
ΤΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΜΑΣ ΠΡΟΛΑΒΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΠΙΑΣΕ ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΥΣ ...
ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ, ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΠΙΕΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΠΡΩΞΑΜΕ ΣΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ...
ΑΝ ΙΣΑΚΟΥΣΤΟΥΝ ΤΟΤΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ
ΑΠ' ΟΤΙ ΝΟΜΙΖΩ ...
ΤΟΥΣ ΑΝΕΒΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ ...
Ο ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΚΑΙ ΦΤΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΝΑΜΕ ...
ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΑ ΑΝ ΕΝΕΡΓΟΥΣΑΜΕ, ΤΩΡΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ..."

ΜΠΟΡΕΙ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΙΚΟ ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ ΠΟΥ ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ, ΕΝΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ:
"ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΘΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΑΣ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΜΑΣ ΩΣΤΕ Η 'ΛΕΙΑ' ΤΟΥ ΜΙΣΟΚΑΛΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΑΧΙΣΤΗ" 

+++

Φιλοκαλικά Άνθη στο Ψύχος



Ο νηπτικός άνθρωπος μπορεί να κρατήσει ζεστό και ανθηρό το εσωτερικό
 μέρος της καρδιάς του και να είναι πραγματικό φως για τους γύρω του.

Ο νηπτικός άνθρωπος, ακόμα και μέσα στο ψύχος της γύρω μας ιδιοτέλειας και ευτέλειας, ακόμα και μέσα στην πολυπραγμοσύνη μας και τον καθημερινό εξοντωτικό πολλές φορές αγώνα επιβίωσης, μπορεί να κρατήσει ζεστό και ανθηρό το εσωτερικό μέρος της καρδιάς του και να είναι πραγματικό φως για τους γύρω του.

Γιατί όπως λέει πάλι ο Αββάς Ησύχιος: Όπως ο άνθρωπος που ατενίζει τον ήλιο έχει το πρόσωπο του λουσμένο στο φως, έτσι είναι αδύνατο να μην φωτισθή αυτός που σκύβει συνεχώς μέσα του...


ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΑ ΑΝΘΗ

Για να αντέξουμε το γύρω μας ψύχος:
Η θαυμαστή ωφέλεια του νου από την ησυχία είναι ότι τα αμαρτήματα, που χτυπούν στην αρχή την πόρτα του νου με την μορφή απλών λογισμών, ώστε αν γίνουν δεκτά στην σκέψη, να εξελιχθούν στην συνέχεια σε βαρειά σωματικά αμαρτήματα, όλα αυτά τα σταματά ο νους ο ασκημένος στην νήψη και δεν τα αφήνει να προσβάλλουν τον έσω άνθρωπο και να καταλήξουν σε φαύλες πράξεις, με την δύναμη και τη βοήθεια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος: Προς το Θεόδουλο, λόγος περί νήψης και αρετής χωρισμένος σε 203 κεφάλαια (τα λεγόμενα αντιρρητικά και ευκτικά).

Νά ὑπομένεις χωρίς μεμψιμερίες



Ἡ ἀνθρώπινη ζωή εἶναι μιά ἀσταμάτητη 
ἐναλλαγή χαρᾶς καί λύπης.
 Γιά πολλούς ἀπό μᾶς περισσότερες ἀπό 
τίς φωτεινές εἶναι οἱ μαῦρες μέρες. 
«Ὁ λέγων ὅτι ζῇ, λέγει ὅτι ὑποφέρει».
Στή ζωή τοῦ νέου ὑπάρχουν φυσικά δυσκολίες,
 δοκιμασίες πολύ ἤ λίγο σκληρές, ἀτυχήματα
, λάθη, ἀσθένειες, θλίψεις φυσικές καί ἠθικές. 
Ἀλλά καλλίτερα φανερώνεται ὁ χαρακτῆρας
 του μέ τόν τρόπο, πού δέχεται τά χτυπήματα 
αὐτά.
Συνήθως οἱ φτωχοί βλέπουν με φθόνο τους
 πλουσίως καί οι φτωχοί μαθηταί τό ἴδιο αἰσθάνονται γιά τούς εὐπόρους 
συντρόφους των. Δέν σκέπτονται, ὅτι ὁ καθένας σ’ αὐτόν τόν κόσμο ἔχει 
ἔτσι ἤ ἀλλιῶς τά βάσανά του.


 
Ὑπάρχουν ἄνθρωποι, πού σφίγγουν τήν γροθιά τους μέ 
μανία καί βλασφημοῦν τήν τύχη τους στήν ὥρα τῆς θλίψεως. 
Οἱ ψυχές τους δέν εἶναι, παρά σκιές. Ἄλλοι σκύβουν τό κεφάλι· 
κρύβουν τόν θάνατο στά στήθη τους· κλαῖνε τήν μοῖρα τους·
 ἀνίκανοι παραδίνονται στά γεγονότα. Ἔχουν ἀσθενικές ψυχές. 
Ὑπάρχουν ἄλλοι ἀκόμη πού ἄν καί πονοῦν στήν ὥρα τῆς δοκιμασίες
 ἤ τῆς ἀρρώστειας, ἄν καί κλαῖνε τόν θάνατο μιᾶς ἀγαπημένης ὑπάρξεως,
 ὅμως γνωρίζουν, ὅτι 
τό νά ὑπομένῃ κανεῖς τόν πόνο μέ ἀνδροπρέπεια εἶναι τό καλλίτερο καμίνι, 
πού σφυρηλατεῖ τό ἀτσάλι τοῦ χαρακτῆρος. 
Μπορεῖ νά εἶναι κανείς ταυτοχρόνως φτωχός κι’ εὐτυχισμένος μέ ἀσθενικό σῶμα
 καί δυστυχισμένος μέ σιδερένια ὑγεία. Μπορεῖ νά εἶναι τυφλός καί εὔθυμος συγχρόνως,
 ὅπως μπορεῖ νά εἶναι καί δυστυχισμένος μέ ἀετίσια βλέμματα.
 Τό πᾶν ἐξαρτᾶται ἀπό τόν τρόπο, πού ἀφήνουμε νά ἐνεργῇ στήν 
ψυχή μας ὁ πόνος. 
Χρησιμοποίησε, παιδί μου, τοῦτο τόν τρόπο γιά τήν διάπλασι τοῦ χαρακτῆρος
 σου. Νά θυμᾶσαι πάντοτε, ὅτι ὁ πόνος πού μέ ὑπομονή ὑποφέρομε, αὐξάνει
 τήν ἀξία τοῦ ἀνθρώπου, ὁ μικρός μεγαλώνει, ὁ ταπεινός ὑψώνεται, κι ἐκεῖνος πού
 νικᾶ μέσα του τόν πόνο γίνεται ἰσχυρότερος, καί μέ μιά λέξι, ὁ πόνος που 
ὑποφέρομε μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ κάνει ἁγνότερη τήν ψυχή καί εὐγενέστερο 
τόν χαρακτῆρα.
Ὁ πίνακας ἑνός ζωγράφου ἔχει πάντα τό φῶς του καί τίς σκιές του.
 Μά τό ταλέντο τοῦ καλλιτέχνου βρίσκεται ἀκριβῶς στήν συγχώνευσι τῶν δύο 
τούτων ἀντιθέσεων καί στό νά σχηματίση ἀπ’ αὐτές τήν σύνθεσι τοῦ ὡραίου. 
Καί ὁ οὐράνιος πατέρας μας, ὁ Θεός, γνωρίζει τίς δυσχέρειές μας. 
Αὐτός παρεχώρησε, ὥστε νά μᾶς συμβῆ τό τάδε κακό. Ἕνα τέτοιο κακό εἶναι
 μέρος τοῦ σχεδίου του γιά μᾶς. Καί ποιό εἶναι τό σχέδιο τοῦτο; 
Καί πῶς μποροῦμε νά τό μάθωμε μέ τόν περιωρισμένο ἀνθρώπινο νοῦ μας; 
Μᾶς τιμωρεῖ γιά περασμένες ἁμαρτίες; Θέλει νά μᾶς κάνη πιό δυνατούς 
στό μέλλον; Νά μᾶς ἐξαγνίση; Νά μᾶς κάνη πιό σοβαρούς; Θέλει νά
 μᾶς δώση εὐκαιρίες ν’ ἀποταμιεύσωμε ἀξιομισθίες; Δέν ξέρομε. 
Ἀλλά ὑπάρχει κάτι, πού τό ξέρομε: Ἡ ψυχή μας πρέπει νά βγῆ ἀπό τό καμίνι 
τοῦ πόνου ἁγνότερη, σοβαρώτερη, μέ μιά λέξι καλλίτερη.
Ὅταν πονῆς νά θυμᾶσαι τά λόγια τοῦ βαρώνου J. Eotvos 
«Οἱ δοκιμασίες τῆς ζωῆς δέν εἶναι δυνατόν νά συντρίψουν ἐκεῖνον, 
πού ξέρει νά διατηρῇ μέσα στά ἄγρια βάσανα τήν ἐμπιστοσύνη
 πρός τήν Θεία Πρόνοια». 
Καί προσευχήσου μαζί του ὁλόψυχα: «Κύριε, δῶσε στούς ἄλλους 
εὔκολους δρόμους, ὅπου νά βαδίζουν χωρίς ἐμπόδια. 
Δόσε τους τ’ ἀγαθά, πού ἐπιθυμοῦν. Ἀλλά γιά μένα ζητῶ ἀπό 
Σέ δύσβατο δρομάκι, ὅμως μέ θέα ὡραία, πού νά ὁδηγῆ ὁλοένα καί ψηλότερα,
 καί νά μπορῶ νά περπατῶ μέ τήν βεβαιότητα, ὅτι δέν θά πλανηθῶ».

Πηγή: Τihamer Toth «Ἡ πιό ὑπέροχη νίκη».
 

Η θεραπεία των δεκά λεπρών Του Σεβ. Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ


Η Ευαγγελική περικοπή αυτής της Κυριακής αναφέρεται στο θαύμα της θεραπείας των δέκα λεπρών που πρόσφερε ο Ιησούς Χριστός σε δέκα ταλαιπωρημένους ανθρώπους που περίμεναν ανά πάσα στιγμή να πεθάνουν
Πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας ότι, κατά τον πρώτο αιώνα που αναφέρεται το περιστατικό αυτό, στην περιοχή της αιματοβαμμένης σημερινής Παλαιστίνης, η λέπρα ήταν μια αθεράπευτη ασθένεια, όπως είναι σήμερα η ασθένεια του έιτζ, που θέριζε χιλιάδες ζωές κάθε ηλικίας.
Έτσι η Κοινωνία, για να προστατεύσει τον εαυτό της από τον κίνδυνο του αφανισμού με την εξάπλωση της επικίνδυνης ασθένειας της λέπρας, συνήθιζε να απομονώνει τους λεπρούς.
Ανάλογα με την ηθική ευθύνη που ήταν ευαισθητοποιημένη, μια κοινωνία ή φρόντιζε τους λεπρούς, ή τους εγκατέλειπε να πεθάνουν μόνοι τους μέσα στη λέπρα τους. Στην εποχή του Χριστού, οι λεπροί ήταν εγκαταλειμμένοι από όλους. Τους έδεναν μάλιστα στο λαιμό κι ένα καμπανάκι, όπως αυτά που βάζουν οι βοσκοί στα γίδια τους όταν χαθούν να μπορούν να τα βρίσκουν, έτσι ώστε αν συνέβαινε να περνά κάποιος από κοντά από κάποιο λεπρό να μπορεί να τον αποφύγει για να μη κολλήσει την θανατηφόρο ασθένεια της λέπρας.
Μπορεί σήμερα η λέπρα να θεραπεύεται. Την εποχή εκείνη όμως η επαφή με ένα λεπρό εσήμαινε θάνατον, όπως λίγο πολύ μας φοβίζει σήμερα η οποιαδήποτε επαφή μας με ανθρώπους που πάσχουν από την ασθένεια του έϊτζ, λόγω ακριβώς της αδυναμίας της ιατρικής επιστήμης να τη θεραπεύσει και να τη δαμάσει.
Αυτό όμως που μας προκαλεί θαυμασμό με το θαύμα της θεραπείας των δέκα λεπρών είναι ότι οι λεπροί πλησιάζουν τον Ιησού άφοβα και θαρραλέα και του ζητούν με σιγουριά την θεραπεία τους.
Ταυτόχρονα βλέπουμε τον Ιησού, σε αντίθεση με τις φοβίες των υγειών ανθρώπων που θα τους έδιωχναν με βρισιές και με ξύλο, να τους υποδέχεται με αγάπη και καλοσύνη, ως να ήσαν τα πιο αγαπημένα του πρόσωπα, τα δικά του παιδιά, οι δικοί του γονείς, τα δικά του αδέλφια.
Και πράγματι πάντοτε ο Ιησούς Χριστός, επειδή ακριβώς είναι ο Φιλεύσπλαχνος Θεός, μας δέχεται όλους με τον ίδιο τρόπο της αγάπης και της καλοσύνης, προσφέροντάς μας, ως ο Μοναδικός Αληθινός Σωτήρας της ζωής μας, τη σωτηρία μας.
Μας προκαλεί όμως πάλι έκπληξη η αντίδραση των ευεργετηθέντων λεπρών, από τους οποίους μόνο ο ένας από τους δέκα θεώρησαν ότι επιβαλλόταν να αναζητήσει τον ευεργέτη του για να τον ευχαριστήσει. Μάλιστα αυτός που επέστρεψε να ευχαριστήσει τον Χριστό ήταν αυτός που εθεωρείτο από την τοπική Κοινωνία ως ο ξεστρατημμένος, ο αμαρτωλός που αρνήθηκε την Εθνικότητά του και την Θρησκεία των Προγόνων του, ο αλλογενής, ένας Σαμαρείτης κατά την άποψη των Ιουδαίων.
Αυτό που έχει όμως μεγαλύτερη σημασία για μας, δεν είναι τόσο η αχαριστία των εννέα, όσο η παρατήρηση του Ιησού προς το θεραπευθέντα λεπρό, ότι αυτό που τον έσωσε από την λέπρα του ήταν η βαθειά του πίστη στο Θεό.
Ίσως αυτό το μεγαλείο της πίστεως του θεραπευθέντος λεπρού ήταν που έπεισε και τους υπόλοιπους εννέα αχάριστους λεπρούς να πορευθούν προς την Ιησού και να ζητήσουν τη θεραπεία τους, την οποία τελικά και επέτυχαν.
Έτσι φαίνεται ότι οι αρετές του ενός είναι σωτηριώδεις για το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Γι’ αυτό καθημερινά τιμούμε κάποιο άγιον για να ωφελούμαστε όλοι από τις αρετές του.
Ταυτόχρονα όμως η εποχή μας χρειάζεται άγιες μορφές που θα αποτελούν ζωντανά παραδείγματα μιμήσεως για όλους μας. Ο Χριστός είναι πάντοτε φιλεύσπλαχνος να μας προσφέρει το θαύμα της θεραπείας των ασθενειών μας, φτάνει να έχουμε ακλόνητη πίστη σ’ αυτό, όπως εκείνη του θεραπευθέντος λεπρού.
Αντίθετα, όταν σε μια τοπική κοινωνία οι περισσότεροι από τα μέλη της, ή τουλάχιστον αυτοί που της ηγούνται, μερικοί είναι απατεώνες, κλέφτες και διεφθαρμένοι, η Χώρα τους κινδυνεύει να φθάσει μέχρι και το κίνδυνο της χρεωκοπίας. Όταν οι Ηγέτες μας απομακρύνονται από το Θεό, το ήθος τους είναι ανήθικο.
Ταυτόχρονα όμως πρέπει να είμαστε έτοιμοι ως Χριστιανοί να μιμηθούμε το μεγαλείο του Χριστού, να βοηθάμε τους πάσχοντες συνανθρώπους μας με τον ίδιο ένθεον ζήλον, που έδειξαν οι άγιοι Απόστολοι κι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, προς όσους υπόφεραν και συναντούσαν στη δική τους πορεία και αναζήτηση να εργασθούν για τη διάδοση του Ευαγγελίου αλλά και για την εφαρμογή των Θείων Εντολών του Χριστού.
Αυτή είναι μιά ευθύνη που βαρύνει πολύ περισσότερο τους κληρικούς μας και μάλιστα τους Επισκόπους μας, τους διαδόχους των Αγίων Αποστόλων και Μαθητών του Χριστού, αλλά και όλους μας, όσους θεωρούμε τιμή μας που φέρουμε το όνομα του χριστιανού.
O Απόστολος Παύλος τονίζει ότι:
«Ο Θεός κατά τους χρόνους της Δημιουργίας διέταξε να λάμψει το φώς αντί του σκότους που υπήρχε τότε, έλαμψεν και στας καρδίας μας και τας εφώτισε, όχι μόνο για να γνωρίσουμε εμείς την παρουσία του Θεού, αλλά για να τη μεταδώσουμε και στους άλλους φωτεινή και καθαρή την γνώση της δόξας του Θεού, όπως φανερώθηκε μέσω του Ιησού Χριστού», μέσα δηλαδή από τη ζωή του και τα θαύματά του, όπως το σημερινό θαύμα της θεραπείας των δέκα λεπρών.
Κατά συνέπεια, η φανέρωση της δόξας του Θεού ανάμεσα στους ανθρώπους, που μας οδηγεί στην Βασιλεία των Ουρανών, δηλαδή στον Παράδεισο, πραγματοποιείται όταν προσπαθούμε να εφαρμόζουμε στη ζωή μας τις Θείες Εντολές του Χριστού.
Έτσι, στην Α΄ Επιστολή του, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης τονίζει με σαφήνεια ότι αυτός που έχει την αληθινή και ενεργό πίστη, ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Θεάνθρωπος Λυτρωτής, έχει γεννηθεί πνευματικώς από το Θεό και αυτός που αγαπά τον Θεό, ο οποίος τον έχει γεννήσει πνευματικώς, αγαπά και τον συνάνθρωπό του, που έχει γεννηθεί από τον ίδιο Θεό Πατέρα.
Με βάση την αλήθεια αυτή γνωρίζουμε ότι αγαπούμε ειλικρινά όλους τους ανθρώπους ως παιδιά του Θεού, όταν αγαπούμε τον Θεό με όλη μας τη δύναμη κι όταν αγωνιζόμαστε να τηρούμε στη ζωή μας τις θείες του Εντολές.
Η πραγματική αγάπη προς τον Θεόν είναι όταν τηρούμε στη ζωή μας τις Εντολές του Θεού. Αυτός που έχει αναγεννηθεί πνευματικά από το Θεό νικά τον αμαρτωλόν κόσμο που μας περιβάλλει. «Και αύτη εστίν η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών» (Α΄ Ιωάννου, 5, 4β).
Γι’ αυτό κι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, στον ευεργετηθέντα και θεραπευθέντα λεπρό της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, τόνισε με σαφήνεια «η πίστις σου σέσωκέ σε».
Αυτή την ακλόνητη πίστη του λεπρού χρειαζόμαστε κι εμείς σήμερα για να ζήσουμε το θαύμα, όχι μόνο της θεραπείας της αγιάτρευτης ακόμη ασθένειας του έϊντς, αλλά και το θαύμα της επικρατήσεως συνθηκών ασφαλείας, για την ειρηνική συμβίωση όλων μας, το θαύμα της επικρατήσεως της ειρήνης σ’ όλο τον κόσμο, το θαύμα της παύσεως των πολέμων, το θαύμα της σιτίσεως των άπορων συνανθρώπων μας και μάλιστα των μικρών παιδιών, το θαύμα της παροχής πόσιμου νερού σε εκατομμύρια ανθρώπων που ακόμη δεν έχουν τη δυνατότητα αυτή, το θαύμα της παροχής ιατρικής περίθαλψης και παροχής παιδείας σε εκατομμύρια παιδιά, που δεν έχουν ακόμη την ανθρώπινη αυτή δυνατότητα, την εξάλειψη του προβλήματος της φτώχειας, της λύσεως του προβλήματος των προσφύγων και την επικράτηση της δικαιοσύνης του Θεού ανάμεσα στο κόσμο που ζούμε.
Μόνο με τη συνέπειά μας στις Θείες Εντολές του Χριστού και με βαθιά πίστη στο Θεανθρώπινο Πρόσωπό Του, μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο κόσμο, που θα μας ανοίξει και το δρόμο για την άξια συμμετοχή μας στην Βασιλεία των Ουρανών.

Ερώτημα αυθόρμητο του Αρχιμ. Χρυσόστομου Χρυσόπουλου,


Θαύμα  καταγράφει και πάλι το αυριανό Ευαγγέλιο.  Αν η σχέση μας με την Γραφή δεν ήταν μόνο δι’ ακοής την Κυριακή,  αλλά και ουσιαστική, με την συχνή και καλή ανάγνωση, θα  καταλαβαίναμε ότι ο Χριστός δεν είναι ένας ιδιόμορφος θαυματοποιός ή ένας παράξενος ταχυδακτυλουργός.  Επειδή  είναι Θεός,  οι πράξεις Του  και τα λόγια Του  έχουν σκοπό να θεραπεύσουν πρώτα ψυχικά και ύστερα σωματικά τα παιδιά Του.  Άρα ο στόχος του είναι ο όλος άνθρωπος.
 Των δέκα  λεπτών την θεραπεία θα μάθουμε αύριο. Η κοινή λογική λέει ότι και οι δέκα  θα έπρεπε να επιστρέψουν για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους στον Κύριο. Μάταια περίμενε όλους. Ο ένας ήρθε. Οι εννέα  χάθηκαν μεταξύ της χαράς για την θεραπεία και την ρουτίνα  της καθημερινότητάς  τους.  Θα ήταν κακός ή καθόλου Θεός,  αυτός που θα απαιτούσε  επιτακτικά την ευχαριστήριο επιστροφή, αφού είναι θέμα ενδόμυχης ανάγκης και αγωγής.  Ήταν απόμακροι  των συγχωριανών τους λόγω της νόσου, παραμένουν μακριά του Θεού λόγω της αγνωμοσύνης τους. Καθαρίσθηκαν από την λέπρα του σώματος, παραμένουν ακάθαρτοι  από την αχαριστία,  που είναι ασθένεια βαριά και αθεράπευτη.
  Η χαρά για το θαύμα  προσέκρουσε στην αγνωμοσύνη.  Δέκα λεπροί θεραπεύτηκαν, ο ένας ήξερε τι να κάνει, επέστρεψε, δοξολόγησε και ευχαρίστησε τον Θεό. Δεν έμεινε μόνο σε λόγια – που είναι εύκολα άλλωστε -,  αλλά  προχώρησε και σε έργα, Τον προσκύνησε. Δεν ήταν η μόνη διαφορά από τους άλλους συνθεραπευμένους.   Ήταν Σαμαρείτης,  ξένος σ’ όλα του, οικείος όμως στον Χριστό που δεν κοιτά την καταγωγή  ή την θέση του άλλου, αλλά την ανάγκη του και το πρόβλημά του. Το υπογραμμίζει και ο Κύριος σ’ όσους Τον άκουσαν τότε,  ή Τον διαβάζουν τώρα. Παντού και πάντα η μειοψηφία θα περισώζει το κύρος της πλειοψηφίας και θα διδάσκει τα αυτονόητα.
  Το να πούμε ότι η ζωή επαναλαμβάνεται με τις ίδιες σκηνές  και τους αυτούς  πρωταγωνιστές, δεν θα είναι καινότυπο. Αμέτρητες φορές γύρω μας  υπήρξαν πρόσωπα που βοηθήσαμε και μας ξέχασαν,  που στηρίξαμε  και μας αγνόησαν.  Ο Ιησούς  πήγε  στο χωριό,  είδε δέκα ανθρώπους  να είναι λεπροί,  τους θεράπευσε.  Τους είδε να είναι απομονωμένοι  μακριά από τους άλλους, τους έκανε κοινωνικούς.  Ο ένας όμως όχι μόνον εντάχθηκε στην κοινωνία, αλλά  απέκτησε  ζώσα και έμπρακτη  επι-κοινωνία  με τον Θεό, τον πλάστη Του και θεραπευτή Του.
  Υπάρχουν στην ζωή μας γεγονότα που δεν μπορούν να περιγραφούν, όπως και αισθήματα να απαιτηθούν. Οι κινήσεις του Κυρίου δεν είναι αόριστες, είναι συγκεκριμένες με πρόγραμμα και με σκοπό : την ίαση ψυχών και σωμάτων όλων ανεξαιρέτως. Όχι μόνο με διδασκαλία, αλλά και με θαύματα,  σαν αυτό  που θα (ξανα)ακούσουμε αύριο. Με τα λόγια Του  αφυπνίζει, με τα θαύματά Του  θεραπεύει.  Μάρτυρες  αψευδείς  οι χωρικοί  που αντάμωσε στον τόπο της βιωτής τους  και του βάσανου της  ασθένειάς τους.  Ήταν  ακάθαρτοι,  τους καθαρίζει.  Του το ζήτησαν  παρακλητικά, τους το  χάρισε πατρικά.
  Το ερώτημα του Κυρίου είναι αυθόρμητο, για εμάς  θα ήταν σ’ αντίστοιχη περίπτωση  παραπονετικό. Οι εννέα εξαφανίστηκαν, ο ένας μόνο εμφανίστηκε  για να  κάνει την ικεσία ευχαριστία.  Λογική η στάση του Χριστού  απέναντι σε ασθενείς,  παράλογη η συμπεριφορά των περισσότερων απέναντί Του.  Έγινε το θέλω τους, ξέχασαν  το πρέπει τους. Το παράδειγμα  της πλειοψηφίας  είναι για αποφυγή,  της μονάδας για μίμηση.  Ας επιλέξουμε  με  ειλικρίνεια  πού θα σταθούμε, αν σε ανάλογη περίπτωση  βρεθούμε. 

Το «ευχαριστώ» της ευγνωμοσύνης του Ιωάννη Καραβιδόπουλου


«Εκείνο τον καιρό καθώς έμπαινε ο Ιησούς σ' ένα χωριό, τον συνάντησαν δέκα λεπροί· στάθηκαν λοιπόν από μακριά και του φώναζαν δυνατά: ‘Ιησού, Δάσκαλε, ελέησέ μας!’ Βλέποντάς τους εκείνος τους είπε: ‘Πηγαίνετε να σας εξετάσουν οι ιερείς’. Και καθώς πήγαιναν, καθαρίστηκαν από τη λέπρα. 'Ενας απ' αυτούς, όταν είδε ότι θεραπεύτηκε, γύρισε δοξάζοντας με δυνατή φωνή τον Θεό, έπεσε με το πρόσωπο στα πόδια του Ιησού και τον ευχαριστούσε. Κι αυτός ήταν μάλιστα Σαμαρείτης. Τότε ο Ιησούς είπε: ‘Δεν θεραπεύτηκαν και οι δέκα; Οι άλλοι εννιά πού είναι; Κανένας τους δεν βρέθηκε να γυρίσει να δοξάσει τον Θεό παρά μόνο τούτος εδώ ο αλλοεθνής;’ Και σ' αυτόν είπε: ‘Σήκω και πήγαινε στο καλό· η πίστη σου σε έσωσε’» (Λουκ. 17, 12-19).
Είναι τρομερό να φανταστούμε για μια στιγμή τον εαυτό μας απομακρυσμένο από όλους τους άλλους ανθρώπους, χωρίς καμιά δυνατότητα επαφής καί συναντήσεως, με άρρωστο και συνεχώς φθειρόμενο κορμί από κάποια μεταδοτική αρρώστια και επί πλέον συνοδευμένο με τη μόνιμη καταφρόνια ότι η αρρώστια που έχουμε αποτελεί τιμωρία για την αμαρτωλή ζωή μας. Και ξαφνικά κάποιος μας πλησιάζει αψηφώντας τους κιν­δύνους, καταπατώντας τις επικρατούσες κοινωνικές προ­καταλήψεις, δείχνοντας άφοβα και απεριόριστα την αγά­πη του. Δεν θα αισθανθούμε άπειρη ευγνωμοσύνη γι’ αυ­τόν;
Μιά τέτοια περίπτωση δέκα τραγικών ασθενών μας παρουσιάζει η διήγηση του ευαγγελιστή Λουκά (την Κυριακή ΙΒ΄Λουκά), τους οποίους άγγισε η σωστική χάρη και η θεραπευτική δύναμη του Χριστού. Η αγάπη του Θεού που σαρκώνει μέσα στον κόσμο και αποκαλύπτει με τη ζωή και το θά­νατό του ο Χριστός δεν περιορίζεται στους ολίγους, στους εκλεκτούς, στους δικούς του. Εκτείνεται σε όλους, ακόμη —ή μάλλον ιδιαίτερα— σε αυτούς που οι «σοβαροί» και «ευσεβείς» άνθρωποι της εποχής του θεωρούν μολυσμένους και αμαρτωλούς. Δεν γνωρίζει όρια κοινωνικά, πολιτικά ή θρησκευτι­κά. Εκδηλώνεται κατά τη διήγησή μας σε δέκα ανθρώ-
πους που τους ένωσε ο πόνος της μολυσματικής αρρώ­στιας. Ο Ιησούς τους συναντά και διαλέγεται μαζί τους, ξεπερνώντας τον Μωσαϊκό Νόμο που απαγορεύει τη συνάντηση με λεπρό. Ο ένας μάλιστα από αυτούς ήταν αλλοεθνής, ήταν Σαμαρείτης.
Και όμως, αυτού του τελευταίου η στάση είναι που κάνει εντύπωση και υπογραμμίζεται από τον ευαγγελιστή. Οι εννέα θεραπευμένοι, πλημμυρισμένοι από τη χαρά της υγείας και της συναντήσεως με τους συγγενείς και φίλους, βλέποντας δυνατό και καθαρό το σώμα τους, ξέχασαν να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους στον ευεργέτη Χριστό —τυπικό παράδειγμα των ανθρώπων που επικαλούνται τον Θεό στη θλίψη και τον πόνο αλλά τον παραθεωρούν στη χαρά, που νομίζουν ότι ο Θεός είναι το τελευταίο κατα­φύγιο στην άσθένεια όταν εξαντληθούν όλες οι άλλες αν­θρώπινες δυνάμεις και όχι ο πρώτος φίλος στην υγεία και στη χαρά. Ασφαλώς οι εναγώνιες κραυγές βοήθειας που απευθύνονται στον Θεό καθημερινά είναι περισσότερες από τις προσευ­χές ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης!
Πολλά πράγματα τα θεωρούμε αυτονόητα μέσα στη ζωή, χωρίς να αισθανόμαστε την ανάγκη να ευχαριστήσουμε κανένα για τις καθημερινές δωρεές. Η αυτοτέλεια και η αυτοπεποίθηση δεν αφήνουν περιθώρια ευγνωμοσύ­νης προς τον ευεργέτη Θεό. Τα χείλη μας δύσκολα κι­νούνται για να πουν ένα ευχαριστώ, ενώ πολύ εύκολα, σχεδόν αυθόρμητα, απευθύνουν κραυγές και επικλήσεις βοήθειας στον καιρό της ανάγκης. Και εδώ συμβαίνει το εξής χαρακτηριστικό: Όταν περάσει η ανάγκη, όχι μόνο ξεχνούμε τη στιγμή της αδυναμίας ή ντρεπόμαστε γι’ αυτή, αλλά προσπαθούμε με εκδηλώσεις λεονταρισμού ή αυτοπεποιθήσεως να ισοσταθμίσουμε την επιδειχθείσα αδυναμία.
Η στάση αυτή είναι καθαρά ανθρώπινη και δείχνει την παγίδευσή μας μέσα στα οχυρωματικά έργα του εγωιστικά σκεπτόμενου εαυτού μας. Κι όμως, η λυτρωτική αγάπη του Θεού μας περιβάλλει καθημερινά. Ό σταυρός του Χριστού δεν σημαίνει μόνο το αποκορύφωμα μιας σειράς σωστικών ενεργειών που έκανε ο Θεός για τα πλά­σματά του, αλλ’ είναι η αρχή ατέλειωτων δωρεών που πλημμυρίζουν την ανθρωπότητα. Η σπουδαιότερη δε από αυτές συνίσταται στην κατανίκηση του φόβου τοϋ θανά­του και στην άνθηση της ελπίδας της αναστάσεως.
Όταν η οσμή του θανάτου απειλεί να μεταβάλει τα πάντα σ’ ένα νεκροταφείο γύρω μας, δεν αποτελεΐ βασικό λόγο ευγνωμοσύνης προς τον Θεό η ανατολή της ελπίδας για μια καινούργια ζωή, χωρίς πόνο, χωρίς θλίψη, χωρίς τρόμο θανάτου; Το κλείσιμο στον εαυτό μας, η φαρισαϊκή αυτάρκεια, η φαινομενικά δυναμική αυτοπεποίθηση, φέ­ρουν τη σφραγίδα της απειλής του θανάτου. Το άνοιγμα της καρδιάς μας στον Θεό είναι η απάντησή μας στις άπει­ρες δωρεές του Θεού, στο δώρο της ζωής που γενναιόδωρα μας προσφέρει, είναι το μεγάλο «ευχαριστώ». Ένα «ευχα­ριστώ» ευγνωμοσύνης που θα συνοδεύεται ασφαλώς από συμπεριφορά αντάξια της θείας δωρεάς.Στη διήγηση που σχολιάζουμε το ευχαριστώ προς τον Ιησού προήλθε από ένα αλλοεθνή, ένα Σαμαρείτη, που περιφρονούσε ο καθαρός Ιουδαίος. Ο πόνος της αρρώστιας ένωσε τους δέκα λεπρούς, η ευγνωμοσύνη του ενός, του Σαμαρείτη προκαλεί τον έπαινο του Χριστού και την αναγνώριση της πίστης του στο τέλος της διηγήσεως.

____________________ πηγή

oι Γερμανοί είναι φίλοι μας...

Φωτογραφία
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ......! ΟΙ ΣΑΞΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΡΑΓΚΟΙ 

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΩΑΙΩΝΙΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
 ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ!!
 ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ <<ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ>>

 ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ

 ΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΝΕΝΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ

 ΨΥΧΗΣ ΤΟΥΣ!!

ΔΙΟΤΙ Ο ΚΟΙΝΩΝΩΝ ΑΚΟΙΝΩΝΟΙΤΟ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΣ ΕΣΤΙ!!!!

H Oμολογία και το Μαρτύριο του Αγίου Νεομάρτυρος Ζαχαρία του εξ Άρτης.(20 Ιανουαρίου)





19ΙΑΝ
Σύντομος βίος του Αγίου Ζαχαρία
 Ο Άγιος νεομάρτυρας Ζαχαρίας  γεννήθηκε σ ένα χωριό της Άρτας στα  χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Οι Τούρκοι και ιδιαίτερα οι Τουρκαλβανοί που την εποχή εκείνη έκαναν συχνές επιδρομές στην μαρτυρική Ελλάδα,πολύ πίεζαν τους χριστιανούς να αλλάξουν την πίστη τους και ο Ζαχαρίας ήταν ένας από αυτούς που άλλαξαν την πίστη τους κι έγιναν Οθωμανοί.Έπειτα έφυγε από τα μέρη της Άρτας και πήγε στην Πάτρα. Εκεί άνοιξε εργαστήριο και κατασκεύαζε γουναρικά. Ήταν σπουδαίος γουνοποιός και οι αγάδες και οι πασάδες τον προτιμούσαν.
Εστί  ζούσε μία άνετη πλούσια ζωή χωρίς να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την θρησκεία .
Μία όμως σημαντική λεπτομέρεια άλλαξε την ζωή του και ξύπνησε η συνείδησή του που μέχρι τότε κοιμόταν. Στα χέρια του αγίου έπεσε ένα βιβλίο που είχε εκδόσει ένας διάσημος ασκητής του Άγιου Όρους, ο Αγάπιος, σε απλή γλώσσα για να το καταλαβαίνουν οι ραγιάδες.Το βιβλίο αυτό ονομάζεται <<Αμαρτωλών Σωτηρία>> και η προσεκτική ανάγνωση που έκανε ο Άγιος τον έκανε να θυμηθεί το μεγάλο του έγκλημα να αφήσει την πίστη του και να γίνει τούρκος. Τότε πήρε και την μεγάλη απόφαση να κάνει ό,τι πρέπει για να τον συγχωρέσει ο Κύριος.
Πήγε πρώτα και εξομολογήθηκε, μετά πούλησε όλα του τα υπάρχοντα και μοίρασε τα χρήματά του στους φτωχούς. Τέλος έκλαψε και νήστεψε για 40 ήμερες και με την ευλογία του πνευματικού του ξεκίνησε και πήγε στον Δικαστή.
Εκεί με θάρρος ζήτησε να τον διαγράψουν από τους καταλόγους των Τούρκων και να τον γράψουν στους αντίστοιχους των Χριστιανών.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αρχίσουν τα εις βάρος του μαρτύρια που τελείωσαν με τον μαρτυρικό του θάνατο στις 20 Ιανουαρίου 1782.
———————————————————————————
Δημοσιεύεται στη συνέχεια η –Ομολογία και το Μαρτύριο του Αγίου Ζαχαρία-όπως το περιγράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο βιβλίο –Νέο Μαρτυρολόγιο.
Στο κείμενο διατηρήθηκε η γλώσσα, το ύφος και η ορθογραφία του Αγίου Νικοδήμου.
 ———————————————————
H Oμολογία 
…Τότε ασπασάμενος την δεξιάν του πνευματικού ο Ζαχαρίας, επήγεν εις το εργαστήριό του και πρώτον επώλησεν όλα του τα υπάρχοντα και τα έδωκεν εις τους πτωχούς, κρατώντας μόνον γρόσια πέντε και δύο παράδες .Έπειτα πηγαίνει και δίνει το κλειδί του εργαστηρίου του εις τον οικοκύρην μαζί με το ενοίκιο και ευθύς ορμά εις τον κριτήν της πόλεως, λέγων δεξιά και αριστερά εις τους Χριστιανούς ,οπού απαντά:
«Συγχωρήσατε μοι αδελφοί μου και ο Θεός συγχωρήσοι σας».Απήντησε δε και στον δρόμο και ένα φτωχό παιδί, όπου δεν είχε ζωνάρι και ευθύς εβγάζει ένα μεταξωτό ζωνάρι, οπού ήταν εζωσμένος και του το δίδει και ένα παράν και αοράζει ολίγον σχοινίον και ζώνυτται. Μετά ταύτα ανεβαίνει εις τον κριτήν(=δικαστή του ιεροδικείου) και εμβαίνοντας εις τον οντάν(=δωμάτιο) του τον λέγει:
ΖΑΧΑΡΙΑΣ:Πολλά τα έτη σου αφέντη μου.
Ο δε κριτής έχοντας αυτόν γνώριμον, με το να του έρραπτε ταις γούναις του λέγει αυτώ:
ΚΡΙΤΗΣ:Και που είναι το σελάμι (όπλο και οπλοθήκη)  σου ζάβαλη(-κακόμοιρε)  Μεεμέτη; (έτσι τον ονόμαζαν),έλα επάνω, κάθησε και ειπέ μου τι έπαθες;
Ο δε Ζαχαρίας τον λέγει μετά παρρησίας πολλής και αφοβίας.
ΖΑΧΑΡΙΑΣ:Εγώ Μεεμέτης δεν είμαι, αλλά Ζαχαρίας. Και επειδή εγελάσθηκα και αρνήθηκα τον Χριστόν τον αληθινόν Θεόν, οπού επίστευον από γεννήσεώς μου και εδέχθηκα την εδική σας πίστιν εις την κρίσιν σας,δια τούτο τώρα οπού ήλθον εις εαυτόν μου, εγνώρισα πως εγελάσθηκα και ήλθον πάλιν εις την κρίσιν σας να αρνηθώ την πίστη σας και να ενδυθώ τον Χριστόν μου οπού αρνήθηκα. Όθεν σε παρακαλώ λάβε ταύτα τα άσπρα(=αργυρά νομίσματα) και στείλε τον μουζούρη σου(=τον υπάλληλο σου) εις τον χαρατζήν (=εισπράκτορα του κεφαλικού φόρου των υποδούλων) να μου πάρη ένα χαρατζοχάρτι(=απόδειξη πληρωμής του χαρατσιού) δια να γνωρίζομαι και εγώ πως είμαι ραγιάς (=υποδουλος) του πολυχρονίου βασιλέως μας, ως και οι λοιποί αδελφοί μου Χριστιανοί.
KΡΙΤΗΣ:Παιδί μου Μεεμέτ πασσά,αν σου συνέβη καμμία συμφορά και έχασες τον νού σου, εγώ είμαι έτοιμος να συνάξω τους αγάδες και να σου κάμω αρκετήν βοήθειαν, μόνον φανέωσέ την καρδίαν σου.
ΖΑΧΑΡΙΑΣ:Εγώ αφέντη μου επώλησα όλα μου τα υπάρχοντα και τα έδωκα ελεημοσύνην,και δεν έχω χρείαν δια άσπρα.
ΚΡΙΤΗΣ:Άλλο δεν είναι, παρά είσαι μεθυσμένος.
ΖΑΧΑΡΙΑΣ:Να μοι δώση ο Χριστός την επιθυμίαν της καρδίας μου,πίστευσόν μοι,ότι έχω τρείς ημέρας οπού δεν έβαλα εις το στόμα μου, ούτε ψωμί ξηρόν, ούτε νερόν, ούτε τον συνηθισμένο καφέ. Άλλη δε αιτία οπού κάνω τούτο, δεν είναι, παρά εκείνη οπού σου είπα εις την αρχήν. Όθεν λάβε τα άσπρα οπού έβαλα επάνω σις τον μπεσταχτάν(=ταμείο) σου,δια να πάρης το χαρατζοχάρτι μου.
Τότε βλέπων ο κριτής το αμετάθετον της γνώμης του, τον έστειλε με έναν τσοχαντάρη του(=υπηρέτη-σωματοφύλακα του) εις τον εξουσιαστήν της πολιτείας, γράψας προς αυτόν πάσαν την υπόθεσιν.
Παρασταθείς δε και εκεί ο Μάρτυς είπεν απαραλλάκτως τα αυτά οπού είπε και εις τον κριτήν.
  Tο Μαρτύριο του Αγίου 
Τότε ο εξουσιαστής εσύναξε τους αγάδες και τους είπεν την υπόθεσιν και ούτως απεφάσισαν να τον βάλουν εις την φυλακήν και τρείς φορές την ημέραν να τον εβγαίνουν εις την αυλήν και να τον ραβδίζουν αυστηρώς, έως οπού, ή να έλθη εις την πίστιν τους, ή να ξεψυχήση βασανιζόμενος. Είπαν δε να μη χυθή αίμα από αυτόν, δια να μη ορμήσουν οι Χριστιανοί να παίρνουν τα αιματωμένα χώματα και γένη δια τούτο ταραχή και επανάστασις, με το να εμποδίζονται και υβρίζονται από ημάς. Ετζη είπαν και έτζη έκαμαν.
Ο δε Μάρτυς του Χριστού ραβδιζόμενος και λίθους βαρυτάτους κτυπούμενος εις την κοιλίαν και εις το στήθος, έστεκεν εις την πίστιν του Χριστού στερεός και ασάλευτος, χαίρων και ευφραινόμενος και λέγων ακαταπαύστως μυστικά το.Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με τον αρνητήν σου και βοήθησόν μοι..
Εν μια δε των ημερών κοντά το βράδυ, τόσο εβασάνισαν τον ευλογημένον, οπού πλέον δεν εδύνατο να λέγη την ευχήν, αλλά μόνο τα ομμάτια του εσήκωσεν και εκοίταζε εις τους ουρανούς, εις όσον καιρόν εραβδίζετο.
Τότε ο λεγόμενος μπελούμπασης(=αρχηγός της φρουράς του διοικητή της περιοχής), οπού είναι ο πρώτος των στρατιωτών του εξουσιαστού, επρόσταξε τον δεσμοφύλακα να βασανίση την νύκτα τον Μάρτυρα πολλά, έως ότου να αποθάνη, δια να μη παιδεύωνται και αυτοί βασανίζοντές τον τόσας ημέρας. Ο δε δεσμοφύλαξ παραλαβών τον Άγιον ετάνυσε(=τέντωσε) πολλά τους πόδας του εις το ξύλον. Έπειτα ανέβη εις το κρεββάτι οπού είχε υψηλά και εκάθησε δια να δειπνήση. Τότε ο Μάρτυς επόνεσε πολλά και εξεφώνησεν,ώχ! εκείνος τον λέγει από πάνω:
ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΞ: Τώρα άπιστε, να πίω όλο το κρασί και να κατέβω να σε κόψω από αρμόν εις αρμόν.
Ο δε Μάρτυς του λέγει:
ΜΑΡΤΥΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ: Αν είσαι παλικάρι μη λέγης μόνο λόγια. αλλ΄ευθύς κάμε και εκείνα οπού είπες,δια να σου γνωρίζω την χάριν.
Εκείνος δε θυμωθείς από τα λόγια του Μάρτυρος, κατέβη και ετράβηξε πολλά τους πόδας του Αγίου εις το ξύλον και τους ετέντωσε με υπερβολήν και ανέβη πάλιν να αποδειπνήση, φοβερίζοντας να του κάμη ύστερον φρικτά βασανιστήρια, ο δε μάρτυς του Χριστού, κάνοντας ολίγον να σαλεύση, εσχίσθησαν παρευθείς τα σκέλη του.Τότε ποιήσας το σημείον του Σταυρού εις όλον του το σώμα και ειπών δυνατά «Κύριε εις χείρας σου παρατίθημι το πνεύμα μου»,εξεψύχησε. Και παρευθύς,ώ του θαύματος! Εγέμισεν όλη η φυλακή από άρρητο ευωδίαν,εις τόσον οπού ο επάρατος δεσμοφύλαξ από την εντροπήν του ανεχώρησε από την φυλακή, χωρίς να ειπή τίποτε και επήγεν εις άλλο μέρος και εκοιμήθη.Το πρωϊ έμαθαν οι Χριστιανοί, ότι ετελείωσεν ο Άγιος το μαρτύριον και επλήσθησαν χαράς δοξάσαντες τον Θεόν. Ο δε Αρχιερεύς έστειλε προς τον εξουσιαστήν, ζητών το Άγιον λείψανον δια να το ενταφιάη. Ο δε είπεν:
ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: Ούτος ούτε από εσάς είναι ούτε από ημάς, επειδή και τας δύο θρησκείας επερίπαιξεν. Όθεν δεν είναι άξιος ταφής.
Και παρευθύς προστάζει δύο στρατιώτας και έδεσεν από τους πόδας το Άγιον λείψανον και σύροντες το επήγαν και το έρριψαν εις ένα ξηροπήγαδον κατά την ενορίαν της Αγίας Τριάδος (στην πάνω πόλη της Άρτας). Ο δε Άγιος συρόμενος εις τους δρόμους, πάντοτε ανάσκελα ευρίσκετο με τας αγκάλας ανοικτάς. Και πάλιν ριφθείς εις το ξηροπήγαδον, ευρέθη κάτω σχηματισμένος εις τα γόνατα όρθιος.
Την ακόλουθον δε νύκτα είδον οι Χριστιανοί  φώς επάνω από το πηγάδι, όθεν έτρεχον με φωνάς δια να προσκυνούν τον Άγιο και να τον θεωρούν.Ταύτα μαθόντες οι αγαρηνοί έστειλαν ανθρώπους και κόψαντες χόρτα πολλά έρριψαν μέσα. Έπειτα ετράβηξαν χώματα και εγέμισαν το πηγάδι και ούτως έμεινε εκεί σφαλισμένος ο Άγιος…….
(Εκ του Νέου Μαρτυρολογίου του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου)
 Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’ . Ταχὺ προκατάλαβε
Τῆς Ἄρτης ἀγλάϊσμα, καὶ Νεομάρτυς κλεινός, ἐν Πάτραις ὡς ἤθλησας, ὑπὲρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, ἐδείχθης μακάριε• σὺ γὰρ τὸν τρώσαντά σε, καθελὼν δι’ ἀγώνων, γέρας ἐδέξω θεῖον, Ἀθλητὰ Ζαχαρία, πρεσβεύων ὑπὲρ πάντων ἡμῶν τῶν εὐφημούντων σε.
AGIOS ZAXARIAS-NAOS
Ιερός ναός Αγίου Ζαχαρία – Ιερά Μονή Κάτω Παναγιάς Άρτας.
Ἀπολυτίκιον Ήχος πλ. α΄. Τον Συνάναρχον Λόγον
Τον πανεύφημον μάρτυν Χριστού υμνήσωμεν, Ζαχαρίαν τον νέον, Άρτης το βλάστημα, ότι ενήθλησε στερρώς υπέρ της πίστεως Χριστού και ανόμων ταις χερσί, ραβδισθείς και τανυσθείς, μαρτύριον ανεδέχθη. Τελειωθείς δε εν Πάτραις Χριστώ πρεσβεύει του σωθήναι ημάς.

Κοντάκιον. Ἦχος γ΄. Ἡ Παρθένος σήμερον
Τοῦ Χριστοῦ δεξάμενος, ἐν τῇ ψυχῇ τὴν ἀγάπην, ἀπτοήτως ὥρμησας, πρὸς τοὺς ἀγῶνας θεόφρον• ὅθεν σε, ὡς ἀριστεύσαντα ὀ Δεσπότης, μέτοχον,
τῶν πάλαι ἔδειξεν Ἀθλοφόρων, Ζαχαρία Νεομάρτυς• μεθ’ ὧν δυσώπει, ὑπὲρ ἡμῶν ἐκτενῶς.

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...