Η ταπεινοφροσύνη του Μωυσή, τύπος για όλους τους πιστούς. Read more: Γνωριμία με την ορθόδοξη πίστη: Η ταπεινοφροσύνη του Μωυσή, τύπος για όλους τους πιστούς.

«Γιατί γνωρίζετε και γνωρίζετε καλά τις ιερές Γραφές, αγαπητοί, και έχετε εγκύψει στα λόγια του Θεού. Προς ανάμνηση λοιπόν γράφουμε αυτά.

Όταν λοιπόν ο Μωυσής ανέβηκε στο όρος και έκανε σαράντα ημέρες και σαράντα νύχτες με νηστεία και ταπείνωση, του είπε ο Θεός· «Μωυσή, Μωυσή, κατέβα το γρηγορότερο από εδώ, γιατί παρανόμησε ο λαός σου τον οποίο απελευθέρωσες από τη γη της Αιγύπτου· παραστράτησαν από το δρόμο που τους διέταξες, κατασκεύασαν για τους εαυτούς τους είδωλα χωνευτά». Και είπε προς αυτόν· «Ελάλησα προς σε μία και δύο φορές λέγοντας· είδα το λαό αυτό και να, είναι σκληροτράχηλος· άφησέ με να τους εξολοθρεύσω και να εξαλείψω το όνομά τους κάτω από τον ουρανό και να κάνω εσένα αρχηγό έθνους μεγάλου και θαυμαστού και πολύ μεγαλύτερου από αυτό». Και είπε ο Μωυσής· «Καθόλου, Κύριε, συγχώρεσε την αμαρτία στο λαό αυτό ή αλλιώς εξαφάνισε και εμένα από το βιβλίο των ζωντανών» (Έξοδος 32:7-8. Δευτερονόμιο 9:12-14. Έξοδος 32:32).

Πόση μεγάλη αγάπη, πόση τελειότητα ανυπέρβλητη. Με παρρησία ομιλεί ο δούλος προς τον Κύριο, ζητεί συγχώρεση για το πλήθος, ενώ για τον εαυτό του έχει την αξίωση να εξαλειφθεί μαζί τους.

Ποιος από ανάμεσά σας είναι γενναίος; Ποιος είναι εύσπλαχνος; Ποιος είναι πληροφορημένος με αγάπη; Ας είπει· Εάν για μένα έγινε η στάση και η διαμάχη και τα σχίσματα, παραχωρώ τη θέση μου, και απέρχομαι όπου θελήσετε, και θα κάνω εκείνα που διατάσσονται από το πλήθος· μόνο το ποίμνιο του Χριστού να ειρηνεύει με τους κανονικά εγκατεστημένους πρεσβυτέρους. Εκείνος που θα έκανε αυτό, θα περιβαλλόταν μεγάλη δόξα εν Χριστώ, και κάθε τόπος θα δέχονταν αυτόν. «Γιατί του Κυρίου είναι όλη η γη και το πλήρωμα αυτής» (Ψαλμός 23:1). Αυτά έκαναν και θα κάνουν, όλοι όσοι πολιτεύονται σύμφωνα με την αμεταμέλητη πολιτεία του Θεού».

(Απόσπασμα από την επιστολή του αγίου Κλήμη Ρώμης «Προς Κορινθίους», Αποστολικοί Πατέρες, Α΄τόμος, σελ. 97-99).

 πηγή

Μάθε με να προσεύχομαι

Αγίου Φιλαρέτου Μόσχας 
Κύριε, δεν ξέρω τι να ζητιανέψω από Εσένα. Μόνον Εσύ γνωρίζεις τι μου χρειάζεται. Συ με αγαπάς περισσότερο από όσο εγώ ξέρω να αγαπώ τον εαυτό μου. Κύριέ μου, δώσε στο δούλο Σου εκείνο που ούτε να ζητήσω δεν μπορώ. Δεν τολμώ να σού ζητιανέψω ούτε απαλλαγή από πάθη, ούτε αρετές, ούτε απόλαυση χάριτος, παρά μόνο στέκομαι μπροστά Σου με την καρδιά μου ανοιχτή απέναντί Σου. Συ βλέπεις τις ανάγκες που εγώ δε βλέπω, κοίταξέ με και πράξε κατά το έλεός Σου. Χτύπησε και θεράπευσε, ρίξε με και ανύψωσέ με. Πάλλομαι και σιωπώ μπροστά στην άγια θέλησή Σου και μπροστά στις κρίσεις Σου για μένα. Προσφέρω τον εαυτό μου ως θυσία προς Εσένα. Δεν υπάρχει μέσα μου άλλη επιθυμία παρά μόνο να εκπληρώσω το θέλημά Σου. Μάθε με να προσεύχομαι. Έλα Εσύ ο Ίδιος μέσα μου να προσεύχεσαι. Αμήν… 
πηγή

...ΑΓΙΟΛΑΓΝΕΙΑ... Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Δυστυχώς η λογική των γηπέδων έχει προσβάλει και την Εκκλησία. 

Εσχάτως δε, παρατηρούμε την αλλοτρίωση στο θέμα των αγίων που τείνει σε μια ιδιότυπη ...λαγνεία.

'Οταν φτάνουμε στο σημείο εφημερίδες και περιοδικά και άλλα τινα να διαφημίζουν τον γέροντα Παϊσιο "εν όψει της αγιοποίησής του", αντιλαβάνεται κανείς την αλλοίωση των κριτηρίων. Λαϊκό, βλέπε λαϊκίστικο θέ(α)μα. 

Οι δε "ευσεβείς" κάθε μέρα ζητούν και από ένα άγιο! Δεν τους φτάνει το "περικείμενον ημίν νέφος μαρτύρων" και προσπαθούν να εκβιάζουν καταστάσεις με διάφορες μεθόδους, προκειμένου να γίνει η αγιοκατάταξη των "δικών τους" γερόντων. 

Η Εκκλησία προχώρησε πρόσφατα στην διακήρυξη της αγιότητος του μακαριστού Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου και αμέσως ζητάνε τον επόμενο άγιο: τον γέροντα Παϊσιο, τον αρχιμ. Φιλόθεο Ζερβάκο, τον π. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο, μέχρι και τον Αυγουστίνο Καντιώτη κ.α.

Κι αυτοί να γίνουν, την επομένη θα ζητούν κι άλλους. Επιδιώκουν μια "βιομηχανία" αγίων, αν είναι δυνατόν! Και μετά τους φταίει το Βατικανό, που κάνει την ίδια δουλειά στο θέμα της αγιοποίησης.

Φοβούμαι ότι οι σύγχρονοι άγιοι είναι ...θύματα οπαδών, που τους εμφανίζουν όπως εκείνοι επιθυμούν και κατά τις ευτελείς επιδιώξεις τους. Ενώ ο άγιος δεν προβάλλει τον εαυτό του, οι αγιολάγνοι (το αντίθετο το φιλάγιου) προβάλλουν τον εαυτό τους στον άγιο που διαφημίζουν. Έτσι, ο άγιος υπάρχει γι' αυτούς κι όχι εκείνοι για τον άγιο. 

Χαρακτηριστικά του αγίου είναι η πίστη, η ταπείνωση, η υπομονή, η αγάπη, η συγχωρητικότητα, η ανοχή, η ελεημοσύνη. Τώρα, προβάλλονται ως χαρακτηριστικά - από τους αγιολάγνους ταλιμπάν - η "καταγγελία" της αμαρτίας, ο έλεγχος των "ασεβών", το "αντιπαπικό" φρόνημα, η εθνικοφροσύνη και μια νοσηρή θαυματολαγνεία. 

Τα κριτήρια της αγιότητας στην Ορθόδοξη Εκκλησία μοιάζει να έχουν χαθεί οριστικά... 

Ελπίζουμε, όμως, πάντα ότι τον τελευταίο λόγο έχει ο Κύριος της ζωής και του θανάτου.

πηγή

Εορτή των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού

Γιορτάζουμε σήμερα 1 Ιουλίου, ημέρα μνήμης των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού.

Τα δίδυμα αδέρφια Κοσμάς και Δαμιανός, οι οποίοι έζησαν την εποχή που αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο Καρίνος, ήταν γιατροί στο επάγγελμα και παρείχαν ιάσεις σε όλους όσους είχαν ανάγκη, και για αντάλλαγμα δεν έπαιρναν χρήματα, αλλά το μόνο πού ζητούσαν ήταν να πιστεύσουν στον Χριστό.

Κάποιοι όμως καλοθελητές διέβαλαν τους αγίους στον αυτοκράτορα και του είπαν ότι οι θεραπείες και τα θαύματα που επιτελούσαν τα έκαναν με μαγικές τέχνες. Τότε οι Άγιοι Ανάργυροι επειδή δεν ήθελαν να πάνε άλλους αντί αυτών στον αυτοκράτορα, προσήλθαν μόνοι τους ενώπιον του και ο Καρίνος προσπάθησε να τους μεταπείσει να αρνηθούν τον Χριστό.

Εκείνοι όμως όχι μόνο δεν αρνήθηκαν την πίστη τους, αλλά κατάφεραν να μεταπείσουν και να αλλάξουν και τον ίδιο τον αυτοκράτορα, αφού και ο ίδιος δέχτηκε τις θεραπευτικές τους ιάσεις. Συγκεκριμένα, όταν ο Καρίνος ανέκρινε τους Αγίους, μετατοπίστηκε η θέση του προσώπου του και στράφηκε προς την ράχη του. Αμέσως τότε οι Άγιοι την θεράπευσαν με την προσευχή τους στον Χριστό.

Εξαιτίας αυτού του θαύματος, πίστευσαν στον Χριστό όσοι βρίσκονταν εκείνη την στιγμή μπροστά σ' αυτό πού συνέβη και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας τους έστειλε πίσω στους συγγενείς τους με μεγάλες τιμές.

Αργότερα όμως, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, οι Άγιοι φθονήθηκαν από τον ίδιο τον δάσκαλο που τούς είχε μάθει την ιατρική επιστήμη, γιατί είχαν αποκτήσει μεγάλη δόξα και φήμη. Γι' αυτό τον λόγο τους ανέβασε σε κάποιο όρος για να μαζέψουν δήθεν κάποια βότανα και εκεί τους επιτέθηκε με πέτρες και τους θανάτωσε.

Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

Απολυτίκιο:
Ήχος πλ. δ'.
Άγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί, επισκέψασθε τας ασθενείας ημών, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε ημίν.

Κράτησε τήν πίστη σου καί μήν ἀπογοητεύσαι. Ὅλα θά γίνουν καλύτερα! Πολύ ὠφέλιμη ἱστορία ἐν καιρῷ ἀπελπισίας!

ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΣΑΙ.

 ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ! 

Πολύ ὠφέλιμη ἱστορία ἐν καιρῷ ἀπελπισίας!

Ἅγιος Πορφύριος

Κάποτε ένας ναυτικός βρέθηκε ναυαγός σ΄ένα ακατοίκητο τροπικό νησί μόνος κι έρημος. Με πολλούς κόπους, χωρίς εργαλεία εργαζόμενος μόνο με τα χέρια του κατάφερε να φτιάξει μια ξύλινη καλύβα για να μπορέσει να προστατευτεί κατά την περίοδο των βροχών.

Πράγματι είχε μόλις τελειώσει την καλύβα οταν άρχισε να βρέχει ασταμάτητα. Όμως την δεύτερη κιόλας μέρα ένας κεραυνός εκαψε την καλύβα του και την έκανε στάχτη. Ο ναυαγός, που πρώτα δόξαζε το Θεό για τη σωτηρία του ξέσπασε σε δάκρυα.

“Γιατί Θεέ μου”, άρχισε να λέει και να παραπονιέται για την καταστροφή ενώ η απελπισία πλημμύριζε την καρδιά του άκουσε από το πέλαγος το σφύριγμα ενός μεγάλου πλοίου.

Σε λίγο μια βάρκα ήταν στην παραλία.
“Πως με βρήκατε σε τούτη την ερημιά”; τους ρώτησε.
“Είδαμε, του είπαν, το σινιάλο του καπνού απ’ την φωτιά που άναψες”!

Όταν βλέπεις τα όνειρα, τις επιδιώξεις και τα έργα σου κάποιες φορές να γίνονται στάχτη κι αποκαΐδια, μην απελπίζεσαι.
Περίμενε και θα προβάλει ανέλπιστα το υπερωκεάνιο του Θεού.
Γιατί στ΄ αλήθεια:
“Τοις αγαπώσι τον Θεόν πάντα συνεργεί εις αγαθόν” (Ρωμ. 8, 28)

 

πηγή  το είδαμε εδώ

«ΑΚΡΑΤΗΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΣ ΤΡΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑΝ» - ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΩΝ π. ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ

……… Ο κόσμος όλο εις το πονηρόν τρέχει, σαν αμαρτωλός εις την αμαρτίαν. Ακράτητοι είναι οι άνθρωποι, και λαός και κλήρος σαν τα αχαλίνωτα άλογα τρέχουν στην αμαρτίαν^. ούτε συλλογίζονται Θεό, θάνατο, κρίση και ανταπόδοση^.μόνον για την ύλη, για το σώμα, για τας ηδονάς, για τις τιμές. Για την ψυχήν, για τον Θεόν, για την αρετήν τίποτε. Πολλοί ολίγοι είναι εκείνοι που έχουν αληθινά ενδιαφέροντα, και ίσως χάριν αυτών των ολίγων κρατεί ο Θεός τον κόσμον.

Μεγάλη οργή θα έλθει δια τα πολλά κακά που γίνονται, ιδίως δια τας ασελγείας και εκτρώσεις που κάμνουν οι γυναίκες. Τόσο μεγάλο κακό στον κόσμο δεν έγινε σε καμιά εποχή, να σκοτώνουν 6 – 10 παιδιά οι μητέρες και να μην αισθάνονται καθόλου τύψεις συνειδήσεως, που, εάν είχαν λίγο ίχνος μετανοίας και συναισθήσεως, έπρεπε να ανοίξουν τάφους και να μπουν μέσα να βασανίζονται, αλλά μένουν αναίσθητες. Εξομολογούνται καμιά φορά, αλλά χωρίς μετάνοια.Επίσης και που περπατούν άνδρες και γυναίκες ημίγυμνοι, περισσότερον αι γυναίκες, και αυτό δεν είναι δυνατόν να το υπομείνει ο Θεός….. Δεν είναι ποτέ δυνατόν ο Θεός, ο οποίος πάντοτε την αμαρτίαν την τιμωρεί να αφήσει τόσα κακά να γίνονται χωρίς τιμωρίαν…..

ΠΗΓΗ : ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ ΣΟΦΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ, «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ», τευχ. 62-63, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1995, σ. 131 κ.ε.

πηγή  το είδαμε εδώ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΚΟΣΜΑΣ ΚΑΙ ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΟΙ ΕΚ ΡΩΜΗΣ π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΟΡΜΠΑΡΑΚΗΣ

Μέσα στό πλῆθος τῶν ἁγίων ᾽Αναργύρων, πού ἡ ᾽Εκκλησία μας ἔχει στό ἑορτολόγιό της, εἶναι καί οἱ σήμερον ἑορταζόμενοι, Κοσμᾶς καί Δαμιανός οἱ ἀπό Ρώμης, γιά νά διακρίνονται ἀπό τούς ἄλλους ᾽Αναργύρους τούς προερχομένους ἀπό τή Μ. ᾽Ασία. ῾Αὐτοί ζοῦσαν στή Ρώμη, ὅταν βασιλιάς ἦταν ὁ Καρίνος, ἰατροί στό ἐπάγγελμα, πού παρεῖχαν ἀμισθί τίς ὑπηρεσίες τους, θεραπεύοντας ἀνθρώπους καί κτήνη, μέ  μόνη ῾ἀπαίτησή᾽ τους τήν ὁμολογία καί πίστη τῶν θεραπευθέντων ἀνθρώπων στόν ᾽Ιησοῦ Χριστό. Διαβλήθηκαν ὅμως στόν βασιλιά ὅτι τίς θεραπεῖες τίς ἐπιτελοῦν μέ τήν τέχνη τῆς μαγείας, κι ἐπειδή ὁδηγοῦνταν ἄλλοι γιά χάρη τους στόν βασιλιά, οἱ ἴδιοι παρέδωσαν τούς ἑαυτούς τους. Οἱ ἅγιοι ὄχι μόνον βεβαίως δέν πείστηκαν νά ἀρνηθοῦν τόν Χριστό, ἀλλά καί τόν Καρίνο ἀπήλλαξαν ἀπό τή δυσσέβειά του, ὅταν πρόσφεραν τήν ἴαση καί σ᾽ ἐκεῖνον. Διότι τήν ὥρα πού τούς ἀνέκρινε καί τούς ἀπειλοῦσε γιά νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους, ἡ θέση τοῦ προσώπου του ἄλλαξε θέση καί τό κεφάλι του ἔγειρε πρός τά πίσω, ὁπότε οἱ ἅγιοι τόν θεράπευσαν, γεγονός πού ἔκανε τούς παρευρισκομένους νά πιστεύσουν στόν Χριστό. Καί μαζί μέ αὐτούς ὁμολόγησαν τήν πίστη στόν Χριστό  καί ὁ βασιλιάς μέ ὅλους τούς οἰκείους καί συγγενεῖς του, κι ἀκόμη περισσότερο,  μέ τιμές πιά ἔστειλε πίσω τούς ἁγίους στό σπιτικό τους. Ὕστερα ὅμως ἀπό αὐτά, αὐτός πού ἐπιστατοῦσε τήν ἰατρική τους τέχνη, τούς φθόνησε, γι᾽ αὐτό, κι ὅταν τούς ἀνέβασε σ᾽ ἕνα βουνό, τάχα γιά συλλογή ἰατρικῶν βοτάνων, τούς ἐπιτέθηκε καί μέ λίθους τούς σκότωσε᾽.

Ἡ ὑμνολογία τῆς ἡμέρας ἀφενός δέν φείδεται ἐπαίνων, προκειμένου νά προβάλει τό μέγεθος τῆς ἁγιότητάς τους – οὐρανοπολῖται᾽, ῾θεόφρονες᾽, ῾δυάς ἱερά᾽, ῾φωταυγής ξυνωρίς᾽, ῾ὧν καί μόνα τά ὀνόματα νόσους ἐκ βροτῶν ἀπελαύνουσι᾽ κ.π.ἄ. -  ἀφετέρου τονίζει μέ πολλές εἰκόνες καί ἀναφορές τά βασικά στοιχεῖα τῆς κατά Χριστόν βιοτῆς τους. Μία ἀπό τίς πολλές ἀναφορές πού φωτίζει μέ συνοπτικό τρόπο τήν πορεία τῆς ἁγιότητάς τους εἶναι καί αὐτή πού ἐπισημαίνει: ῾διά πάντων (οἱ ἅγιοι) ὑπήκοοι γενόμενοι Χριστῷ ἐν παρρησίᾳ πρεσβεύουσιν ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν᾽.  Οἱ ἅγιοι Κοσμᾶς καί Δαμιανός δηλαδή  ἅγιασαν, πού σημαίνει δέχτηκαν στήν ὕπαρξή τους ὅλη τήν ἁγία Τριάδα, ῾Πνεύματι θείῳ χρυσωθέντες᾽, διότι ἀποφάσισαν στή ζωή τους νά κάνουν ὑπακοή στόν Χριστό. Δέν ὑπάρχει ἄλλος τρόπος ἁγιασμοῦ, κατά τήν πίστη μας, ζωντανῆς σχέσης δηλαδή μέ τόν Θεό,  πέραν τῆς ὑπακοῆς σέ ὅ,τι ὁ Χριστός ἐπιτάσσει καί παρακαλεῖ.  ῾Δεῦτε ὀπίσω μου᾽. ῾Χριστός ἔπαθεν ὑπέρ ὑμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμόν, ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν Αὐτοῦ᾽.

Ποιά τά σημάδια τῆς ὑπακοῆς στόν Χριστό; Μά τίποτε ἄλλο, πέρα ἀπό αὐτά πού βλέπουμε στή ζωή τοῦ ῎Ιδιου: τήν ἀγάπη στόν ἄνθρωπο καί τήν ταπείνωση. Οἱ ἅγιοι ἀποτελοῦν κυριολεκτικά τή συνωνυμία τῆς ἀγάπης. Ὅπου ὑπῆρχε νόσημα καί πρόβλημα, ἐκεῖ καί ἡ παρουσία τους λειτουργοῦσε ἰαματικά καί θεραπευτικά, πάντοτε εἰς εὐεργεσίαν. Κι ὄχι μόνον ὅσο ἦταν ἐν ζωῇ, ἀλλά καί μετά θάνατον. Κι ἡ ἀγάπη τους αὐτή, ὡς συνέχεια τῆς ἀγάπης τοῦ ἴδιου τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἐνεργοῦσε καί σέ ἀνθρώπους καί σέ κτήνη: ῾ἀνθρώποις τε καί κτήνεσι, τάς εὐεργεσίας μετέδωκαν᾽. ῎Ισως εἶναι οἱ κατεξοχήν ἅγιοι, τῶν ὁποίων ἡ ζωή ἀποτελεῖ ὑπομνηματισμό τῆς ἐπισήμανσης τοῦ ὁσίου ᾽Ισαάκ τοῦ Σύρου περί τοῦ τί εἶναι ἡ ἐλεήμων καρδία. ῾Καρδία ἐλεήμων ἐστί καῦσις καρδίας ὑπέρ πάσης τῆς κτίσεως...᾽.Ἡ ἀγάπη τους αὐτή ἀπό τήν ἄλλη ἐπιβεβαιωνόταν ὅτι ἦταν καθαρή, ξένη ἀπό προσμείξεις ἐγωϊσμοῦ, λόγω τῆς μεγάλης ταπείνωσής τους. Οἱ ἅγιοι ποτέ δέν κόμπασαν γιά τά κατορθώματά τους, γιά τά θαύματα πού γίνονταν διαρκῶς μέσω αὐτῶν. Διότι γνώριζαν ὅτι ἦταν ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ πού ἔδινε τή συγκεκριμένη δύναμη. Γι᾽ αὐτό καί ἡ ὑμνολογία μας σημειώνει: ῾Μεγάλων ἀξιωθέντες δωρεῶν πανεύφημοι, ἐν ταπεινότητι βίου ἐν τῇ γῇ ἐπολιτεύσασθε᾽.

Τό ἀποτέλεσμα μίας τέτοιας ἁγίας βιοτῆς εἶναι πάντοτε τό ἴδιο: ἡ παρρησία πού ἔχουν οἱ ἅγιοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μας. Παρρησία, δύναμη καί θάρρος δηλαδή μπροστά στόν Θεό,  γιά νά πρεσβεύουν ἀδιάκοπα γιά μᾶς, πού χειμαζόμαστε ἀκόμη στό πέλαγος τοῦ βίου αὐτοῦ. Εἶναι ἡ ὑπόσχεση πού ἔχει δώσει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὅτι ἐκεῖνος πού θά Τόν ἀκολουθεῖ μέ συνέπεια, θά γίνεται ἕνα μ᾽ Αὐτόν καί θά εἰσπράττει τίς  δυνάμεις Του. Οἱ ἅγιοι γίνονται κατά κάποιο τρόπο παντοδύναμοι, λόγω τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ. ῾Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ᾽, πού λέει καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Κυρίως ὅμως τονίζουν τήν ἀλήθεια αὐτή τά λόγια τοῦ Κυρίου: ῾᾽Εάν μείνητε ἐν ἐμοί καί τά ρήματά μου ἐν ὑμῖν μείνῃ, ὅ ἐάν θέλῃτε αἰτήσασθε, καί γενήσεται ὑμῖν᾽.

π. Γεώργιος Δορμπαράκης

«ΜΗΝ ΑΚΟΥΤΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ» - ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ

Ο Θεός μας δίδει πολλές ευκαιρίες για να κερδίσουμε τον Παράδεισο, αλλ΄ εμείς αυτές τις ευκαιρίες δεν τις δεχόμαστε, τις διώχνουμε. Εάν όσα οφείλει ο άνθρωπος τα ξεπληρώσει σ΄ αυτήν την ζωή, σώζεται. Γι΄ αυτό να δεχόμαστε τις όλες δοκιμασίες με υπομονή και ταπείνωση, ευχαριστούντες και δοξάζοντες το Θεό. Να προσπαθούμε να είμαστε πάντοτε κοντά στον Θεό και να μην απομακρυνόμαστε απ΄ Αυτόν, γιατί μακριά από το Θεό σωτηρία δεν υπάρχει.

Να αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να κερδίσουμε τον Παράδεισο.

Γιατί χωρίς αγώνα, κανείς δεν μπορεί να εισέλθει σ΄ αυτόν. Είναι πολύ στενή η πύλη καιμην ακούτε αυτούς που σας λένε ότι όλοι θα σωθούμε. Αυτό είναι παγίδα του σατανά για να μην αγωνιζόμαστε. Αυτό τον συμφέρει. Εκείνος που αγωνίζεται πολύ καιρό και δεν βλέπει πνευματική πρόοδο, έχει υπερηφάνεια και εγωϊσμό.Πνευματική πρόοδος υπάρχει εκεί που υπάρχει και πολλή ταπείνωση. Αυτή τα αναπληρώνει όλα. Πνευματική πρόοδος υπάρχει εκεί που υπάρχει αίσθηση, ότι μέσα του όλα είναι σε άθλια κατάσταση, όλα είναι χάλια. Διότι αυτό σημαίνει πως υπάρχει στον άνθρωπο αυτό, τηλεσκόπιο. Αγώνας με προσπάθεια και φιλότιμο, αίσθηση ελεεινότητος και ελπίδα, είναι οξυγόνο πνευματικό. Αυτά μας δίνουν την ασφαλή πορεία.

ΠΗΓΗ : ΣΤΥΛ. Ν. ΚΕΜΕΝΤΖΕΤΖΙΔΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ, ΕΝΑ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑ ΑΠΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΣΟΦΩΝ ΑΝΔΡΩΝ, ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ», ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, σ. 170.

πηγή

Μια πνευματική αλυσίδα που φθάνει έως τους Αποστόλους

Αρχιερείς, μέλη της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, δημιουργούν μια πνευματική αλυσίδα μεταδίδοντας την Θεία Χάρη, ο ένας στον άλλο και όλοι μαζί στον Πρώτο σε μια από τις πιο σημαντικές στιγμές του ορθόδοξου τελετουργικού. 

Είναι η στιγμή κατά την οποία γίνεται επίκληση του Παναγίου Πνεύματος, αυτού που «πάντοτε τα ασθενεί θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληρεί»
προκειμένου ο μέχρι εκείνη τη στιγμή Ιερέας γίνει Αρχιερέας.

ΤΑ”ΣΗΜΕΙΑ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ” – Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

<<Σήμερα η Ανθρωπότητα βρίσκεται στην χειρότερη κατάστασή της από κτίσεως κόσμου.>>
Ο δρόμος που ακολουθεί είναι δρόμος παρακμής, δρόμος διαφθοράς, δρόμος σκοταδισμού, δρόμος που οδηγεί στον όλεθρο. Οι άνθρωποι με τις καταχρήσεις, και ιδίως τις σαρκικές πάσχουν και λογικώς και σωματικώς.
Η θεραπεία τους είναι πολύ δύσκολη. Μόνο ο παντοδύναμος και πανάγαθος Θεός με τις πρεσβείες των πολλών Αγίων, που εδώ στην Ελλάδα είναι πλήθος αμέτρητο, και πάντων των εκατομμυρίων Μαρτύρων, Οσίων, Αποστόλων και Ομολογητών, μπορεί να λυπηθεί τον λαό Του και να του δώσει φώτιση. Με αυτή μόνο ο άνθρωπος θα διορθωθεί και θα βαδίσει ορθά.
Το έλεος και η ευσπλαχνία του Θεού αλλάζει τις διαθέσεις του κόσμου.
Σήμερα η κατάσταση της σήψεως είναι χειρότερη από αυτή της εποχής των Σοδόμων. Ο βόρβορος της αμαρτίας υπερχείλισε και πλημμύρισε τον κόσμο.
Λυπούμαι για την απώλεια τόσου πλήθους ψυχών.
Ο φιλάνθρωπος Κύριος γι΄αυτό ήλθε στην γή, για να ανεβάσει το αμαρτωλό πλάσμα Του στον ουρανό. Μας έδωσε την χάρη και πήρε την αμαρτωλή σάρκα μας και την καθάρισε και την αγιασε και την θέωσε.Έβαλε τον άνθρωπο να καθήσει στα δεξιά του θρόνου της μεγαλωσύνης Του. Πως εμείς μπορούμε να απολογηθούμε για τη αχαριστία που δείχνουμε στην τόση Του ευσπλαχνία;

Έχουμε φθάσει σήμερα στα πρόθυρα της Δεύτερης Παρουσίας του Κυρίου. Πότε θα γίνει; Ο Θεός μόνο ξέρει, κανείς άλλος!

Τα σημεία που μας δίνει γι’ αυτήν ο Άγιος Ιππόλυτος Ρώμης στα ερμηνευτικά του είναι:

α)το Κράτος των Ιουδαίων. 
 «Καθώς ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού και Θεός, ένωσε σε μία πίστη πάντα τα Έθνη, ούτω και ο Αντίχριστος θα συνάξει το διασκορπισθέν γένος των Ιουδαίων».
Αυτό άρχισε να πραγματοποιείται το 1948.

β)με το Ναό του Σολομώντος.

Άμα δείτε ότι χτίζεται ο Ναός τού Σολομώντος, αυτό είναι το τελευταίο σημάδι. Τότε ο Αντίχριστος θα είναι τριάντα χρονών, όσον ο Κύριος όταν άρχισε τη δημόσια δράση Του. Θα προηγηθεί βέβαια ο πόλεμος, ώστε όπως λέγει ο Ιεζεκιήλ τα όρη θα ανατραπούν, τα κτίρια θα πέσουν μαζί τους και το Τέμενος του Ομάρ. Αφού πέσουν όλα αυτά, θα δοθεί η ευκαιρία στους Εβραίους να κτίσουν τον Ναό τού Σολομώντος.

Καθώς ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος, «ήγειρε τον Ναόν του σώματός Του» και Ανεστήθη από τους νεκρούς, ούτω και ο Αντίχριστος θα ανεγείρει τον κατεδαφισθέντα Ναό του Σολομώντος, μέσα στον οποίο κατά τον Απόστολο Παύλο (Β’ Θεσ. β΄. 4) θα ανακηρύξει τον εαυτό του Θεό, θα υψώσει αυτόν υπέρ παν σέβασμα και θα καθίσει στον Ναόν του Θεού με την αξίωση ότι αυτός είναι Θεός.

Θα προηγηθεί, λοιπόν, το κτίσιμο του Ναού του Σολομώντος και μετά θα ακολουθήσει η έλευση του Αντίχριστου.

Τότε λοιπόν ο Αντίχριστος θα αποκτείνει εκατόν σαράντα τέσσερις χιλιάδες -από τις δώδεκα φυλές τού Ισραήλ, δώδεκα χιλιάδες- μάλιστα. 

Τον οποίον ο «Κύριος αναλώσει τω πνεύματι του στόματος Αυτού και καταργήσει τη επιφάνεια της παρουσίας Αυτού» (Β’ Θεσ. β΄. 8), δηλαδή θα καταστρέψει με την πνοή του στόματός Του και θα εκμηδενίσει με την εμφάνιση της ελεύσεώς Του. 

Πριν Της Ελεύσεώς Του  επί Νεφέλης Θα προπορευθεί το σημείο τού Υιού τού Ανθρώπου και θα γίνει η Παγκόσμια Κρίση. Στην Παλαιστίνη, στην Ανάληψη, λένε οι Άγγελοι στους Αποστόλους: Τί Βλέπετε, άνδρες Γαλιλαίοι, στον Ουρανό; Ούτος ο Ιησούς, ο αφ’ υμών Αναληφθείς εις τους Ουρανούς, ούτος ελεύσεται πάλιν καθ’ ον τρόπον εθεάσασθε αυτόν ανερχόμενον εις τους Ουρανούς.  

Ο Κύριος λέει: Εάν σάς είπωσι εν τη ερήμω μη εξέλθητε και εάν σάς είπωσι εν τοις ταμιείοις μη εισέλθητε καθ’ όσον η αστραπή άρχεται από ανατολών έως δυσμών έτσι και η παρουσία τού Υιού τού Θεού θα είναι φανερή παντού. Τότε κατά τον προφήτη θα μαζευτούν πάντα τα Έθνη εις την κοιλάδα τού Ιωσαφάτ. Εκεί θα είναι οι άνθρωποι όλοι και ο Κύριος θα κατεβεί εκεί απ’ οπου Αναλήφθηκε. Εκεί θα γίνει η Κρίσις. 

Τους καλούς θα τους βάλει στη Βασιλεία του, λέγοντας τους: Δεύτε οι ευλογημένοι τού Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν Βασιλείαν από καταβολής κόσμου…. Καταλάβετε; Πριν δημιουργήσει τον κόσμο δημιούργησε τον Παράδεισο για το άνθρωπο! Αλλού λέγει: Εν τω οίκω τού Πατρός μου μοναί πολλαί εισί. Ο καθένας μας κατά τα έργα και την κατάστασή του θα πάμε. Καταλάβατε; Για δε την κόλαση τι λέγει: Πορεύεσθε απ’ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το εξώτερον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού. Τους ανθρώπους μας έκανε ο Θεός αυτεξούσιους. Το αυτεξούσιον είναι η θέληση μας. Άμα θέλουμε πάμε ή στη Βασιλεία των ουρανών ή στο σκότος τού διαβόλου Είναι δικό μας ζήτημα το που θα πάμε. Γι’ αυτό σάς λέγω, αν αγαπούμε τον εαυτό μας να κοιτάξουμε την ψυχή μας, διότι αυτός είναι ο εαυτός μας.  Το δε σώμα είναι ένδυμα της ψυχής. Είναι κι εργαλείο της ψυχής για να κάνει τας αρετάς. Γι’ αυτό ας προσέξουμε. 

Πηγή: Διμηνιαίο περιοδικό «Μοναχική Έκφραση», τ. 49, Ιερά Μονής Αγίου Νεκταρίου, Τρίκορφο Δωρίδος, Ιούνιος-Ιούλιος-Αύγουστος 2012.

πηγή

ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΡΗΜΙΤΗΣ ΠΟΥ ΖΕΙ ΣΤΙΣ ΡΑΧΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ ΚΡΟΥΕΙ ΤΟΝ ΚΩΔΩΝΑ …!!! «Ζούμε τις έσχατες ημέρες. Έρχεται η οργή του Θεού»

«Ζούμε τις έσχατες ημέρες. Έρχεται η οργή του Θεού»

Εγκατέλειψε τα εγκόσμια όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου υπέγραφε το Σύμφωνο Σένγκεν και σήμερα δηλώνει: «Οι άγριοι λύκοι είναι εδώ, στο βουνό ζω κοντά στον Θεό»

Του Μάκη Βραχιολίδη

vrachiolidis@yahoo.gr

Ο Σπυρίδων Νάκος είναι ένας σύγχρονος ερημίτης. 25 χρόνια ζει μακριά από τα εγκόσμια, πάνω στις ράχες του ψηλότερου βουνού της Ελλάδος, στον Όλυμπο. Σε συνθήκες που σε μας φαίνονται πολύ άγριες, παρέα με τους λύκους και τις απότομες αλλαγές του καιρού, μες στα κρύα και τα χιόνια, ωστόσο ο κύριο Νάκος δηλώνει με σιγουριά: «Οι άγριοι λύκοι είναι εδώ, μέσα στις πόλεις και ορίζουν τις τύχες του λαού. Στο βουνό, εγώ ζω κοντά στον Θεό, μακρυά από τους επίγειους λύκους». 

Ξαφνιάστηκα όταν πριν από μερικές ημέρες άκουσα τον κύριο Νάκο στην άλλη γραμμή της τηλεφωνικής γραμμής, να  ζητά να συναντηθεί μαζί μου.

Νάκος: Μου μίλησαν για σένα και θέλω να σε δω από κοντά, να τα πούμε.

Τιμή μου, του απάντησα και σε λίγη ώρα συναντήθηκα από κοντά με τον σύγχρονο ερημίτη που κατέβηκε από το βουνό των Ολύμπιων θεών για να μου πει κάτι που θεωρούσε σημαντικό.

Πώς αισθάνεστε που βρίσκεστε στην Αθήνα;

Νάκος: Σαν το ψάρι που σπαρταράει έξω από το νερό. Αν μείνω 2-3 μέρες ακόμη εδώ, θα είναι μαρτύριο για μένα. Σα να μην έχω οξυγόνο.

Προτιμάτε δηλαδή να ζείτε μέσα στις άγριες συνθήκες του Ολύμπου;

Νάκος: Άγριες είναι οι συνθήκες εδώ, στην Αθήνα, στον πλασματικό κόσμο στον οποίο ζει ο περισσότερος κόσμος.

Μα, με τους λύκους δεν ζείτε;

Νάκος: Οι άγριοι λύκοι είναι εδώ, στην πρωτεύουσα. Στη φύση ζουν τα ζώα όπως τα έπλασε ο Θεός, δεν υπάρχουν όπως εδώ, πολλοί άνθρωποι  που μεταμορφώνονται σε άγρια θηρία. Οι λύκοι στο βουνό δεν είναι σαν τους λύκους με προβιά που παίρνουν αποφάσεις για τον κόσμο για να τον συνθλίψουν. Η ζωή που ζείτε στα εγκόσμια είναι πλασματική, ψεύτικη. Εγώ, με τη Χάρη του Θεού ζω καθημερινά κοντά στη φύση και τον Ιησού Χριστό.  

Πόσα χρόνια ζείτε ως ερημίτης;

Νάκος: Πάνω από 25 χρόνια. Εγκατέλειψα τα εγκόσμια από τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου υπέγραψε τη συμφωνία Σένγκεν. Ήμουν κτηνίατρος, είχα τη δουλειά μου αλλά μετά από την υπογραφή της συμφωνίας Σένγκεν συνειδητοποίησα πού πήγαιναν το πράγμα. Κατάλαβα ότι παρέδιδαν την κυριαρχία της χώρας στους ξένους και μας υποδούλωναν στους εβραιομασόνους!

Μέσω της συμφωνίας Σένγκεν κύριε Σπύρο;

Νάκος: Ναι και με όλα αυτά που ακολούθησαν της συμφωνίας Σένγκεν. Ο Ανδρέας Παπανδρέου από την μια μεριά έλεγε «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» και από την άλλη παρέδιδε την κυριαρχία της χώρας στους ξένους. Κορόιδευε τον κόσμο. Βλέπεις πού έχουμε φτάσει με τα ψέματα και την εξαπάτηση του λαού! Και πού θα μας πάνε ακόμη!

Πώς επιβιώνετε στο βουνό;

Νάκος: Μέσα σε ένα σπιτάκι, φτιαγμένο από νάιλον σακούλες.

Και με το έντονο κρύο, τα χιόνια; Πώς τα καταφέρνετε και επιβιώνετε; Σας προστατεύουν οι νάιλον σακούλες;

Νάκος: Με προστατεύει η χάρις του Θεού.

Υπάρχουν και άλλοι ερημίτες εκεί κοντά σας;

Νάκος: Άλλοι δύο.

Τι ακριβώς θα θέλατε να μου πείτε;

Νάκος:  Ότι ζούμε τις έσχατες ημέρες όπως έχουν ειπωθεί στην ιερά Αποκάλυψη του Ιωάννου, την οποία έχω ερμηνεύσει. Η αμαρτία κοχλάζει, η αποστασία οργιάζει και η αντίχριστη ανθρωπότης αποπνέει δυσωδία από Σόδομα και Γόμορρα. Η γη λεηλατείται συνεχώς από αιματηρούς πολέμους, σεισμούς, τυφώνες, καύσωνες, πλημμύρες, ξηρασίες, πείνες, επιδημίες, οικολογικές καταστροφές, ανεργίες. Όλες αυτές οι θεομηνίες είναι σημεία της Ιεράς Αποκαλύψεως. Έρχεται η οργή του Θεού.

Δεν είναι άσχημο να ακούγεται ότι ο Θεός οργίζεται και τιμωρεί; Ο Θεός της απέραντης αγάπης πώς μπορεί να οργίζεται και να τιμωρεί ως εκδικητής;

Νάκος:  Ο Θεός δεν είναι εκδικητής και η «οργή» έχει συμβολική σημασία. Έρχεται ως συνέπεια της κατάπτωσης του ανθρώπου στον βούρκο της αμαρτίας. Ο συμβολισμός υπάρχει στην ορθόδοξη πίστη μας. Όταν κοινωνούμε το Σώμα και Αίμα του Χριστού αναφερόμαστε στο συμβολισμό του σώματος και αίματος του Χριστού. Στην μετουσίωση. Το ίδιο και η οργή του Θεού. Είναι φυσικό επακόλουθο της συντριβής του ανθρώπου στον βούρκο της αμαρτίας. Και οι εποχές αυτές είναι πολύ χειρότερες από εκείνες που προηγήθηκαν της ελεύσεως του Ιησού Χριστού στη γη. Διότι τότε ο άνθρωπος δεν γνώριζε ούτε είχε ακούσει τον Λόγο του Θεού, τώρα όμως κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνωρίζει τον Λόγο Του.

Θέλατε να μου πείτε και για τον αριθμό 666 που αναφέρεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννου;

Νάκος:  Αυτό τον αριθμό προσκυνούν σήμερα, τον ψευδομεσσία αντίχριστο «666». Το χάραγμα όμως του θηρίου 666 είναι πνευματικό και γίνεται «εν ακαθάρτω πνεύματι αλητείας», όπως Πνευματικό είναι και το Άγιο Βάπτισμα πού γίνεται «εν Αγίω Πνεύματι Αληθείας». Γι’ αυτό όσοι βαπτισθήκαμε στο Όνομα του Ιησού Χριστού πήραμε ένα όνομα, με το οποίο γραφτήκαμε στο ουράνιο βιβλίο της αιωνίου ζωής. Αλλά όσοι δέχονται τον αριθμό Μητρώου Κοσμοκρατορίας Αντιχρίστου 666=Α.Μ.Κ.Α. είναι σα να αρνούνται πνευματικώς το Άγιο Βάπτισμα και να βλασφημούν το Άγιο Πνεύμα, πού τούς δώρισε το όνομα, αλλάζοντάς το με έναν αριθμό πού έχει κωδικό τον αριθμό του θηρίου, το 666.

Φεύγοντας, ο ερημίτης Σπύρος Νάκος μου παρέδωσε κι ένα άρθρο που έγραψε ο ίδιος και αφορά στην «Πνευματική φωνή της Ιεράς Αποκαλύψεως» το οποίο με παρεκάλεσε να δημοσιεύσουμε. Θα το κάνουμε σε επόμενο τεύχος της «Ε.Ω.».

  “Ελεύθερη Ώρα, Νέοι Άνθρωποι”

πηγή

ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΑΠΌ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ;

Ανθρώπινη αλυσίδα για να υπερασπιστούν τον άραβα αρχιμανδρίτη Χριστόφορο που το Ιεροσολύμων θέλει να πειορίσει στο Πατριαρχείο.

Πορφύρης Δ Σταφυλά Π

Ένα βήμα πριν από το σχίσμα βρίσκεται το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.Τελευταίες πληροφορίες φέρουν την παλαιστινιακή αραβική ορθόδοξη κοινότητα να βρίσκεται στις παραμονές ιστορικών αποφάσεων χωρίς προηγούμενο.Ουσιαστικά επιδίδει τελεσίγραφο στον Θεόφιλο.Είτε θα ικανοποιήσει τα αιτήματα τους είτε να επιστρέψει στην Ελλάδα.Οι παλαιστίνιοι αισθάνονται ότι έχουν πέσει θύματα διακρίσεων στον ίδιο τον καταματωμένο τους τόπο.Σκέφτονται μέχρι και την διακοπή κοινωνίας και την μη μνημόνευση του Πατριάρχη κατά την λειτουργία που ισοδυναμεί με σχίσμα.

ο επίσκοπος Χάννα

Ο επίσκοπος Σεβάστειας Α.Hanna ο κατ΄εξοχήν εκπρόσωπος της παλαιστινιακής ορθόδοξης χριστιανικής κοινότητας παραχώρησε συνέντευξη στο παναραβικό δορυφορικό τηλεοπτικό κανάλι almayadeen. Ισχυρίζεται ότι ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος και οι λοιποί έλληνες επίκοποι του πατριαρχείου υπό την πίεση των ισραηλινών αρχών επιχειρούν να πουλήσουν ακίνητη περιουσία που ανήκει στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Παλαιστίνης στους ισραηλινούς.έγγραφο 25.02.14 πληρεξούσιο του πατριαρχικού π.Ιssa Musleh για πώληση γης αρκετών τ.μ

Τονίζει ότι η ελληνική εκκλησιαστική αρχή δεν θέλει οι ορθόδοξοι Άραβες να ηγηθούν του χριστιανισμού στην περιοχή. Εκφράζει την κατηγορηματική του αντίθεση στην απόφαση των ισραηλινών αρχών οι άραβες χριστιανοί να υπηρετούν στον ισραηλινό στρατό.Απαιτεί μεταρυθμίσεις στο εσωτερικό της εκκλησίας για να διαφυλαχθεί ο πνευματικός της ρόλος και να μην εκπέσει σε αυτόν ενός μεσιτικού γραφείου ακινήτων.Διαβεβαιώνει ότι δεν είναι εχθρός του ελληνικού κράτους ούτε κανενός άλλου και ότι θα συνεχίσει μαζί με τους συναδέλφους του να μάχεται κατά της απόπειρας εκκένωσης της Ανατολής από χριστιανούς.Χαρακτηριστικά τόνισε ότι οι τιμωρίες και τα αντίποινα όπως η αναστολή κι περικοπή μισθοδοσίας των αράβων ορθόδοξων χριστιανών κληρικών και οι λοιπές διώξεις δεν θα κάμψουν το φρόνημα τους και δεν θα λυγίσουν στην πίεση των ισραηλινών.Ο επίσκοπος Hanna κατέληξε: «Αρνούμαστε τη λογική να έρχονται κληρικοί από την Ελλάδα και να μας αντιμετωπίζουν ως ξένους στον τόπο μας “.
τα ορθόδοξα χριστιανόπουλα αποφασιμένα σε κινητοποίηση

Ανεξάρτητες πηγές υποστηρίζουν ότι στην πράξη δεν λειτουργεί το Συνοδικό σύστημα και ότι ουσιαστικά ο πατριάρχης είναι μονοκράτορας.Δεν υπάρχει ιερατική σχολή για να ανατροφοδοτεί με άραβες χριστιανούς γηγενείς το κλήρο.Υπάρχει ένας συγκεντρωτισμός εξουσίας στην πατριαρχική έδρα.Όλοι οι επίσκοποι είναι στην Ιερουσαλήμ.Τα μοναστήρια τους είναι κλειστά.Δεν χειροτονούνται παρά μόνο έγγαμοι ιερείς ώστε να μην επανδρώνονται οι μονές με γηγενείς και να μην υπάρχουν υποψήφιοι για επισκοπικές έδρες.Έχουν μόνο 5 αρχιμανδρίτες και 2 επισκόπους 1 στα Ιεροσόλυμα κι έναν στην Ιορδανία.



Η φατριοποίηση εθνικοοικοπεδοποίηση της Εκκλησίας ο υπερκερασμός της ευρύτερης έννοιας εκκλησίας από αυτόν του έθνους περιορίζει την δυναμική της την συρρικνώνει και την καθιστά ευάλωτη σε κάθε επιβουλή.Χαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγή αυτό της ουκρανικής εκκλησίας.

dimpenews.com
πηγή

Η «ταπείνωση» και η αγία ταπείνωση

Στή λέξη «ταπείνωση» τά διάφορα λεξικά δίνουν τήν ἔννοια τοῦ ἐξευτελισμοῦ, τῆς μηδαμινότητας, τῆς καταστροφῆς, πού προκαλοῦν ἄλλοι σέ ἄλλους ἀνθρώπους ἠθελημένα, γιά νά τούς καταστρέψουν ἠθικά, κοινωνικά καί οἰκονομικά, ἐπειδή τούς ἐχθρεύονται ἀπό ζήλεια ἤ μίσος, θεωρώντας τους ἐχθρούς τους.

Αὐτή εἶναι ἡ ἔννοια πού δίνει καί ὁ κόσμος στή λέξη «ταπείνωση». Μ’ αὐτή τήν ἔννοια τή γνωρίσαμε πολλές φορές στή ζωή μας, ἴσως ἀκόμα νά εἴχαμε καί ἰδίαν ἐμπειρία.

Ὑπάρχει ὅμως καί ἄλλη ἑρμηνεία καί τρόπος ἐφαρμογῆς τῆς ταπείνωσης, πού, ἀντί νά καταστρέψει, ὑψώνει τόν ἄνθρωπο, τόν κάνει ἅγιο καί λέγεται ἁγία ταπείνωση. Αὐτή εἶναι πού μᾶς ἐνδιαφέρει καί αὐτή θά μᾶς ἀπασχολήσει.

Ἕνας μεγάλος Ὅσιος ὁ Ἰωάννης, ὁ ἐπικαλούμενος προφήτης, σέ ἐρώτηση τί εἶναι ἡ ταπείνωση ἔδωκε τόν ἑξῆς ὁρισμό: «Ταπείνωση εἶναι νά πιστεύεις ὅτι δέν εἶσαι ἄξιος νά σέ λογαριάζουν οἱ ἄλλοι, καί νά κόψεις τό δικό σου θέλημα καί νά ὑπομένεις τά ἔξωθεν ἐπερχόμενα σέ σένα χωρίς ταραχή. Αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή ταπείνωση στήν ὁποία δέ βρίσκει χῶρον ἡ κενοδοξία».

Ἡ ταπείνωση εἶναι ὅπως ἕνα μαχαίρι πού, ἄν τό χρησιμοποιεῖς γιά νά ἐξυπηρετεῖς τή ζωή σου, εἶναι ἐργαλεῖο ὠφέλιμο. Ἄν ὅμως τό χρησιμοποιεῖς γιά νά κάνεις κακό, τότε γίνεται φονικό ὅπλο. Ἀκόμα μποροῦμε νά παρομοιάσουμε τήν ταπείνωση μ’ ἕνα συστατικό πού μπορεῖ κάποιος νά τό χρησιμοποιήσει σάν φάρμακο καί ἄλλος νά τό χρησιμοποιήσει σάν δηλητήριο.

Οἱ ἄνθρωποι τοῦ κόσμου χρησιμοποιοῦν τήν ταπείνωση, γιά νά πληγώσουν τούς ἄλλους ἀνθρώπους, ἐνῶ ὁ Θεός καί οἱ ἄνθρωποί Του τήν χρησιμοποιοῦν σάν φάρμακο, γιά νά θεραπεύσουν τά ψυχοφθόρα πάθη τῆς ὑπερηφάνειας, τῆς φιλαυτίας, καί τοῦ ἐγωϊσμοῦ.

Κι ἄν ἀκόμα οἱ ἄνθρωποι τοῦ διαβόλου χρησιμοποιοῦν τήν ταπείνωση γιά νά καταστρέψουν κάποιον ἄνθρωπο πιστό στό Θεό, αὐτός μπορεῖ νά μετατρέψει τό ἀποτέλεσμα σέ εὐεργετικό μέσο σωτηρίας, μέ τήν ὑπομονή, τήν ἀγάπη, τή σωφροσύνη καί τήν καταφυγή του στόν Κύριο.

«Ταπείνωση και Ταπεινοφροσύνη»

Πρεσβυτέρου Χαραλάμπους Νεοφύτου

Επιλογή κειμένου - xristianos.gr

πηγή