Κυριακή της Σαμαρείτιδος, «Και έδωκεν αν σοι ύδωρ ζων»

Απόστολος: Πραξ. ια΄ 19-30

Ευαγγέλιο: Ιωαν. δ΄ 5-42

Γιώργος Σαββίδης

«Και έδωκεν αν σοι ύδωρ ζων»

Ο Ιησούς Χριστός έφθασε στα μέρη της Σαμάρειας. Έξω από το χωριό Συχάρ κάθισε σε ένα πηγάδι, ενώ οι μαθητές Του πήγαν στο χωριό να αγοράσουν τρόφιμα. Εκεί συνάντησε ο Κύριος μια γυναίκα Σαμαρείτισσα που ήρθε να πάρει νερό και βρήκε την ευκαιρία να της μιλήσει για το άλλο εκείνο νερό, που δροσίζει και καθαρίζει τις ψυχές. Της μίλησε για την Θεία Χάρη, παίρνοντας σαν παράδειγμα το νερό του πηγαδιού. Και ποια σχέση μπορεί να έχει το νερό με την Χάρη του Θεού; Δεν έχει σχέση, αλλά έχει ομοιότητες και διαφορές που μας διευκολύνουν να καταλάβουμε τις ιδιότητες και τα χαρίσματα της θείας Χάριτος.

Το νερό καθαρίζει, βγάζει και διώχνει κάθε ακαθαρσία. Η Θεία Χάρις διώχνει από τις ψυχές την αμαρτία και τις καθαρίζει και τις κάνει λευκότερες από το χιόνι. Το νερό είναι απαραίτητο για την ζωή των ανθρώπων, των ζώων, των φυτών και όλης της φύσεως. Χωρίς νερό δεν υπάρχει ζωή, αλλά και χωρίς την Χάρη του Θεού δεν υπάρχει πνευματική ζωή και σωτηρία. Το νερό διώχνει τη δίψα του σώματος που είναι τόσο βασανιστική και τόσο επικίνδυνη, ώστε περισσότερο αντέχει ο άνθρωπος από στέρηση τροφής και ολιγότερο από έλλειψη νερού.

Το νερό κάνει τους σπόρους να μαλακώνουν στην γη και να φυτρώνουν και να δίνουν ζωή στον άνθρωπο και η θεία Χάρις κάνει να φυτρώνουν στην ψυχή οι αρετές, που δίνουν χαρά στον άνθρωπο και ευλογία στην κοινωνία. Το νερό σβήνει τη φωτιά, όπως και η θεία Χάρις σβήνει τις φωτιές των παθών, που καίνε και καταστρέφουν ψυχές και σώματα.

Το νερό παίρνει το σχήμα του δοχείου στο οποίο το βάζουμε, όπως το βλέπουμε και παγωμένο που παίρνει διάφορα σχήματα. Αλλά και η Θεία Χάρις αλλάζει μορφή ανάλογα με τις ανάγκες του ανθρώπου. Στον ένα εμφανίζεται σαν συγχώρεση αμαρτιών, στον άλλο σαν φωτισμός του Θεού, σε άλλο ευσπλαχνία και μακροθυμία του Θεού. Η ίδια Θεία Χάρις διαφορετικά εμφανίζεται κατά την ώρα του Βαπτίσματος, διαφορετικά κατά την ώρα της χειροτονίας, διαφορετικά κατά την ώρα του γάμου και ιδιαιτέρως κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας.

Και όπως ο Θεός βρέχει «επι δικαίους και αδίκους», δίδει και την χάρη Του σε όλους. Για τούτο γράφει και ο απόστολος Παύλος «ενί εκάστω ημών εδόθη η χάρις κατά το μέτρον της δωρεάς του Χριστού». Και η ποικιλία των εκδηλώσεων της Θείας Χάριτος φανερώνει την αγάπη του Θεού που θέλει όλους να τους βοηθήσει, όλους να τους σώσει.

Αλλά υπάρχουν και διαφορές· και μια ουσιώδης διαφορά είναι αυτή την οποία επισημαίνει ο Κύριος, όπως ακούσαμε σήμερα στο Ευαγγέλιο. Είπε στην Σαμαρείτισσα: «Πας ο πίνων εκ του ύδατος τούτου διψήσει πάλιν·ος δ’αν πίη εκ του ύδατος ου εγώ δώσω αυτώ, ου μη διψήση εις τον αιώνα». Το φυσικό νερό, όσο κι αν πιεις θα ξαναδιψάσεις, αλλά αυτός που θα ξεδιψάσει την ψυχή του με την Θεία Χάρη δεν πρόκειται να ξαναδιψάσει στον αιώνα. Το ένα φυσικό, υλικό, προσωρινὀ, το άλλο θεϊκό, πνευματικό, αιώνιο. Δίκαια είχε να πει η Σαμαρείτισσα, «Κύρια δος μου αυτό το νερό, για να μην έρχομαι κάθε τόσο στο πηγάδι και κοπιάζω».

«Κύριε, δος μοι το ύδωρ, το ύδωρ της Θείας Χάριτος», θέλουμε να πούμε και εμείς, παρακαλώντας τον Κύριο να μας το δόση. Και όμως, μας το έχει δώσει το ύδωρ της ζωής ο Κύριος. Το έχουμε στην διάθεση μας. Υπάρχει άφθονο νερό στο φρέαρ, στο πηγάδι που λέγεται Εκκλησία.

Πηγή της Θείας Χάριτος είναι ο Σταυρός του Χριστού. Και άντλημα, με το οποίο μπορούμε να πάρουμε το νερό αυτό της Θείας Χάριτος, είναι το κάθε Μυστήριο της Εκκλησίας. Το Βάπτισμα, το Χρίσμα, η Θεία Κοινωνία, η Εξομολόγηση, η Ιεροσύνη, ο Γάμος, το Ευχέλαιο. Αλλά και η προσευχή και η μελέτη του λόγου του Θεού και η νηστεία και η τήρηση των εντολών του Θεού και μάλιστα της αγάπης, της ταπεινώσεως, της πραότητας, της συγχωρήσεως των άλλων, διευκολύνουν να έλθει η Χάρις του Θεού στην ψυχή μας. Η Χάρις του θεού ανέδειξε αυτήν την Σαμαρείτισσα Αγία της Εκκλησίας μας. Είναι η Αγία Φωτεινή, την οποία εορτάζουμε την 26^η Φεβρουαρίου.

Αλλά και όλο το χωριό εκείνο της Σαμαρείας ξεδίψασε με την Χάρι του Θεού. Έτρεξαν και είδαν και γνωρίσαν τον Ιησού Χριστό. Και δήλωσαν ότι πιστεύουν όχι γιατί τους μίλησε η συγχωριανή τους Σαμαρείτισσα, αλλά γιατί οι ίδιοι, όπως είπαν, άκουσαν τον Ιησού, τον είδαν και πίστεψαν: «αυτοί γαρ ακηκόαμεν, και οίδαμεν ότι ούτος εστιν αληθώς ο σωτήρ του κόσμου, ο Χριστός» και παρακάλεσαν τον Κύριο να μείνει στο χωριό τους και ο Κύριος δέχθηκε «και έμεινεν εκεί δύο ημέρας». Από εμάς εξαρτάτε να ζητήσουμε το νερό της Θείας Χάριτος να καθαρίσει και να ξεδιψάσει την ψυχή μας. Το φρέαρ της Εκκλησίας είναι πάντοτε στην διάθεση μας.

Γιώργος Σαββίδης- Μητρόπολη Πάφου