«Εἰρήνη ὑμῖν»
Οἱ ἐμφανίσεις τοῦ Χριστοῦ μετὰ τὴν Ἀνάστασή Του ἦταν πολλές. Μιὰ ἀπὸ τὶς πιὸ ἐπίσημες ἦταν ἡ ἐμφάνιση τοῦ Ἰησοῦ στοὺς μαθητές Του καὶ μάλιστα στὸ Θωμᾶ. Ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ φέρνει μιὰ ταραχὴ κι ἕναν φόβο στοὺς τρομαγμένους καὶ κρυμμένους στὸ ὑπερῶο μαθητές. Ὁ Κύριος λύει τὸν φόβο λέγοντας: «εἰρήνη ὑμῖν» (Ἰωάν. 20,21 καὶ 26). Ὁ Χριστὸς «ἐν μέσῳ ἔστη, εἰρήνην παρέχων αὐτοῖς», λέγει ἕνα τροπάριο τῆς ἑορτῆς.
Ὁ Θεοφάνης ὁ Κεραμεὺς κάνει τὴν ἑξῆς παρατήρηση πάνω στὴ φράση αὐτὴ τοῦ Κυρίου. Δύο φορὲς ἀπευθύνει τὸ χαιρετισμὸ τῆς εἰρήνης στοὺς μαθητές Του. Μία φορὰ πρὶν νὰ τοὺς δείξει τὶς πληγὲς τοῦ σώματός του κι ἄλλη μία φορὰ μετὰ τὴν ἐπίδειξη, «Ἴνα καὶ τῆς διττῆς ἀγωνίας ἀπαλλάξῃ αὐτούς», δηλαδὴ γιὰ νὰ τοὺς ἀπαλλάξει ἀπὸ τὴ διπλὴ ἀγωνία. Ἡ μιὰ ἀγωνία τους ἦταν μήπως πέσουν στὰ χέρια τῶν Ἰουδαίων κι ἡ ἄλλη ἦταν ἡ φοβία μήπως βλέπουν κάποιο φάντασμα κι ὄχι τὸ Διδάσκαλό τους.
Ἡ εἰρήνη δὲν εἶναι ἀφηρημένη ἰδέα
Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ εἰρήνη μας. Δὲν εἶναι μία ἀφηρημένη ἰδέα ἡ εἰρήνη. Ὅλες οἱ ἐκδηλώσεις τῆς εἰρήνης ἑστιάζονται στὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου. «Αὐτὸς γὰρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἕν» (Ἐφεσ. 2,14), θὰ τονίσει ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Μέσα στὴν Ἐκκλησία δὲν ὑπάρχει κοινωνία ἰδεῶν, ἀλλὰ κοινωνία προσώπων. Ὁ Χριστὸς ἔπαυσε τὴν ἔχθρα ποὺ ὑφίστατο ἀνάμεσα στὸ θεὸ καὶ στὸν ἄνθρωπο, μὲ τὸ νὰ προσφέρει τὸν ἑαυτὸ Του θυσία. Εἰρηνοποίησε τὰ ἐπίγεια καὶ τὰ οὐράνια «διὰ τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ» (Κολ. 1,20).
Φυσικὰ καὶ πρὸ τοῦ θανάτου καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ὁ θεὸς δὲν κρατοῦσε ἔχθρα στὸν ἄνθρωπο. Ὁ θεὸς εἶναι εἰρηνικὸς μὲ ὅλα τὰ πλάσματά Του πάντοτε. «Ὁ θεὸς οὐδέποτε ἐχθραίνει», λέγουν οἱ Πατέρες. Μὲ τὴν ἁμαρτία ποὺ διαπράττουν οἱ ἄνθρωποι, εἶναι ἐχθροί τῆς θείας θελήσεως, «διότι τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς ἔχθρα εἰς θεὸν» (Ρωμ. 8,7). Αὐτὸς στὸν ἑαυτὸ Του ἐφιλίωσε καὶ οἰκειοποίησε τοὺς ἀνθρώπους.
Πῶς ἐκδηλώνεται ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ;
Πρῶτα πρῶτα νὰ ὑπενθυμίσουμε τὸν ἀποστολικὸ λόγο πὼς ἡ Βασιλεία τοῦ θεοῦ δὲν εἶναι βρώση κὰ πόση «ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη καὶ χαρὰ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ» (Ρωμ. 14,17). Πράγματι ἡ συνάφεια τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ ἀνθρώπου δὲ βασίζεται σὲ ὑλικὰ πράγματα, ὅσο στοὺς καρποὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ εἶναι ἡ δικαίωση, ἡ χαρὰ καὶ ἡ εἰρήνη. Χωρὶς αὐτὲς τὶς προυποθέσεις δὲν μποροῦμε νὰ ἔχουμε ζωντανὴ σχέση μὲ τὸ θεό. Ἐπίσης ὁ θεὸς δὲν εἶναι θεὸς ἀκαταστασίας, ἀλλὰ εἰρήνης (Α’ Κορ. 14,33). Ἡ σύγχυση γύρω ἀπὸ τὰ ζητήματα τῆς πίστεως καὶ τῆς ζωῆς, ἡ ταραχὴ τῶν παθῶν, ἡ ἀναίδεια τῶν ἁμαρτωλῶν ἐπιθυμιῶν, ἡ ἔλλειψη ἀγάπης, ἡ δυσκολία νὰ συγχωρέσουμε τὸν ἄλλο, δείχνουν μία ἐσωτερικὴ ἀκαταστασία τοῦ ἀνθρώπου καὶ δὲν μπορεῖ νὰ συνυπάρχει μὲ αὐτὰ τὸ εἰρηνικὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Ἀκόμη ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει τὴν εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ, γίνεται εἰρηνοποιὸς στοὺς ἄλλους καὶ μακαρίζεται. «Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοὶ ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ θεοῦ κληθήσονται» (Ματθ. 5,9), θὰ σημειώσει ὁ Χριστός.
«Καταλλάγητε τῷ θεῷ» (Β’ Κορ. 5,20)
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς προτρέπει νὰ συμφιλιωθοῦμε μὲ τὸ Θεό. Τὰ διάφορα ἁμαρτήματά μας καὶ τὰ πάθη μας καὶ φυσικὰ ἡ φιλαυτία καὶ ὁ ἐγωισμὸς μας γίνονται ἐμπόδιο νὰ συμφιλιωθοῦμε μὲ τὸ Θεό. Ἡ ὀργὴ καὶ ἡ ἔχθρα, τὸ μίσος καὶ ὁ φθόνος, ἡ μνησικακία καὶ ἡ ὑποκρισία, ἡ ἔλλειψη ἀγάπης καὶ ἡ ἐμπάθεια μᾶς κάνουν νὰ ζοῦμε μέσα στὴν ταραχὴ καὶ τὴ σύγχυση. Ὁ διάβολος εἶναι πνεῦμα ταραχῆς, ἐνῶ ὁ Χριστὸς εἶναι θεὸς τῆς εἰρήνης. Δὲν μποροῦμε νὰ προσευχηθοῦμε, νὰ συμμετάσχουμε στὴ θεία Λειτουργία, νὰ κοινωνήσουμε, νὰ ἔχουμε ἀγαθὲς σχέσεις μὲ τοὺς ἄλλους, ἐὰν δὲν ἐπικρατήσει στὴν καρδιά μας ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ. Μπορεῖ νὰ ἀγωνίζονται οἱ ἄνθρωποι γιὰ νὰ ἐπικρατήσει ἡ εἰρήνη πάνω στὴ γῆ καὶ γι’ αὐτὸ τὸ λόγο συνάπτονται καὶ συνθῆκες καὶ συμφωνίες, ἀλλ’ ὅμως ἐφ’ ὅσον ἡ εἰρήνη αὐτὴ εἶναι ἀφηρημένη καὶ δὲν εἶναι τὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶναι καταστάσεις ποὺ δὲ διαρκοῦν γιὰ πολὺ μεγάλο χρονικὸ διάστημα.
Ἀδελφοί μου,
Ὁ Χριστὸς μᾶς ἔδωσε τὴ δική Του εἰρήνη (Ἰωάν, 14,27). Αὐτὴν ἂς ἐπιδιώξουμε νὰ ἀποκτήσουμε γιὰ νὰ εἰρηνεύσουμε, μὲ τὸν ἑαυτὸ μας ἀρχικὰ ἔχοντας συμφωνία στὸ νοῦ καὶ τὴν καρδιά μας, κατόπιν μὲ τὸ θεό, ὥστε νὰ τηροῦμε τὶς ἐντολές Του, καὶ τέλος μὲ τοὺς συνανθρώπους μας, γιὰ νὰ ζήσουμε εἰρηνικὰ μαζί τους καὶ νὰ ἀποφύγουμε τὶς ἔχθρες καὶ τὶς ἔριδες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά