O αββάς Ποιμήν άκουσε για τον αββά Νισθερώ που ήτανε νέος πλην ξακουσμένος για την απάθεια του, κι έγραψε στον γέροντα του να τον στείλει να τον δεί.
Σαν ήρθε λοιπον τον ρώτησε ο γέροντας

Αββά Νισθερώ πώς απόχτησες αυτή την αρετή ώστε όποια στενοχώρια και θλίψη να σού τύχει να μη μιλάς και να μη ταράζεσαι~
Κι εκείνος δεν έλεγε τίποτα.
Μετά πολλά είπε:
Συγχώρεσε με αββά. Στην αρχή που μπήκα στο κοινόβιο είπα στον εαυτό μου:
εσύ κι ο γάιδαρος είσαστε ένα ,όπως λοιπόν το γαϊδούρι δέρνεται και δε μιλά, βρίζεται και δεν αποκρίνεται , έτσι θα κάνεις κι εσύ , κατά τον ψαλμωδό που λέγει: «κτηνώδης εγενόμην παρά σοι , καγώ δια παντός μετά σου».