Κυριακή μετά τα Φώτα σήμερα (Ματθαίου κεφ. δ΄, 12-17), αγαπητοί.
Ο Θεάνθρωπος Ιησούς, αφού εβαπτίσθη από τον Ιωάννη στον Ιορδάνη ποταμό και εφανερώθηκε η Αγία Τριάδα, ύστερα άφησε τον Ιορδάνη και πήγε στην έρημο που ήταν εκεί κοντά και ενήστευσε επί σαράντα ημέρες και σαράντα νύχτες. Και ύστερα επειράσθη από τον διάβολο, τον οποίον και ενίκησε. Και ήλθαν οι Αγγελοι και Τον διακονούσαν.
Και άρχισε, δειλά- δειλά, τη δημοσία Του δράση, το έργο Του το κοσμοσωτήριο.
Και όταν άκουσε ότι ο Ιωάννης εφυλακίσθη από τον Ηρώδη Αντίπα, τότε άφησε την Ιουδαία και πήγε στη Γαλιλαία. Και στη συνέχεια άφησε και την πατρίδα Του, τη Ναζαρέτ, και πήγε στην Καπερναούμ, που ήταν κοντά στη θάλασσα της Γαλιλαίας, στα όρια των φυλών Ζαβουλών και Νεφθαλείμ. Και έκαμε την Καπερναούμ δεύτερη πατρίδα Του. Ολοι έχουμε ανάγκη από μια πατρίδα -ακόμα κι ο Θεάνθρωπος-, ας την αγαπούμε κι ας τη φροντίζουμε. Και καθώς πήγε στην Καπερναούμ και τη Γαλιλαία ο Ιησούς Χριστός, γράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος ότι «[ ...;] τότε πραγματοποιήθηκε και επαληθεύθηκε η προφητεία του Ησαΐου, που αιώνες πριν είχε πει ότι "η γη του Ζαβουλών και η γη του Νεφθαλείμ, οι χώρες δηλαδή αυτές που είναι κοντά στη θάλασσα της Γαλιλαίας και εκτείνονται και πέρα από τον Ιορδάνη μέχρι την Περαία, δηλαδή η Γαλιλαία των Εθνών, είδαν φως μέγα, το φως του Χριστού, ενώ εκάθηντο και ήσαν αιχμάλωτες στο σκοτάδι της ειδωλολατρίας, της ασεβείας και της πλάνης"».
Είδαν το «μέγα φως», τον Χριστό. Κι ο λαός, ο οποίος ευρίσκετο «εν χώρα και σκιά θανάτου», δηλαδή στη χώρα της αμαρτίας και του πνευματικού θανάτου, είδε και ένιωσε το «μέγα φως», το φως του Κυρίου.
Κυριακή μετά τα Φώτα δηλαδή σήμερα και γι' αυτό αναφέρεται σ' αυτά τα ωραία το ιερό και άγιο Ευαγγέλιο. Ο Χριστός έλαμψε ως «φως μέγα» και στη Γαλιλαία αλλά και στην οικουμένη ολόκληρη.
Και άρχισε ο Ιησούς Χριστός το κήρυγμά Του το μέγα, λέγοντας ακριβώς τα ίδια τα λόγια του Ιωάννου του Βαπτιστού: «Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών», για να βεβαιώσει με αυτό ότι ο Ιωάννης ήτο ο Πρόδρομός Του, η αρχή του Ευαγγελίου Του. Και αρχίζει ο Κύριος από τη μετάνοια. Μετάνοια είναι η αλλαγή του ανθρώπου, η αλλαγή της νοοτροπίας, η αλλαγή της ζωής, η στροφή και μεταστροφή στον βίο. Και μετάνοια είναι το ξύπνημα της αγάπης μέσα στην ψυχή μας και το δόσιμό του όχι αλλού, ούτε στα είδωλα ούτε στο σκοτάδι ούτε στον κάκιστο εαυτό μας, αλλά στον Ιησού Χριστό, στην πρώτη και υστερνή μας αγάπη, σε Κείνον που «εις τέλος μας ηγάπησεν», και είναι το άλφα και το ωμέγα, η αρχή και το τέλος της ζωής μας.
Και τους έλεγε, ακόμα, ότι έφτασε η Βασιλεία του Θεού.
Και η Βασιλεία του Θεού δεν ήταν υλική, όπως την εφαντάζοντο και την επερίμεναν οι Ιουδαίοι, αλλά πνευματική. Η Βασιλεία του Θεού είναι ο Ιδιος ο Χριστός μας, γι' αυτό ας Τον αγαπήσουμε, ας μείνουμε κοντά Του, ας ζητούμε πάντοτε το φως Του το σωτήριον, και ας Τον νιώθουμε δικό μας.
Και ας ξέρουμε ένα πράγμα: ότι απ' εδώ είμαστε περαστικοί και πηγαίνουμε στη Βασιλεία Του και για τον Παράδεισό Του.
Του Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη από το Πρώτο Θέμα