«...Έπειτα ο λόγος δια των επαίνων ανυψώνει τη νύμφη στο υψηλότατο σημείο. Την αποκαλεί πηγάδι νερού ζωογόνου, που πέφτει απο το Λίβανο με θόρυβο. Γιατί αυτά γνωρίζουμε απο την Αγία Γραφή για τη ζωοποιό φύση, δηλαδή τον Θεό, όταν η προφητεία απο το ένα μέρος λέγει εξ'ονόματος του Θεού ότι «...ἐμὲ ἐγκατέλιπον πηγὴν ὕδατος ζωῆς...» (Ιερ. 2.13) και απο άλλο ο Κύριος λέγει προς την Σαμαρείτιδα «εἰ ᾔδεις τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ, καὶ τίς ἐστιν ὁ λέγων σοι, δός μοι πιεῖν, σὺ ἂν ᾔτησας αὐτόν, καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν» και πάλι, «ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. 38 ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος» (Ιωάν. 7,37-39). Και αυτό το έλεγε εννοώντας το Άγιο Πνεύμα, το οποίο επρόκειτο να λαμβάνουν εκείνοι που θα πιστεύουν σ'αυτόν. Παντού, λοιπόν, ,με το ύδωρ της ζωής υποδηλώνεται η Θεία φύση. Αλλά εδώ η αδιάψευστη μαρτυρία του Λόγουπαρουσιάζει τη Νύμφη να είναι πηγάδι ύδατος ζωής, του οποίου η φλέβα βρίσκεται στο Λίβανο.
Αλλά απο τα πιο παράξενα είναι τούτο. Ενώ δηλαδή όλα τα πηγάδια κρατούν το νερό στάσιμο, μόνο η Νύμφη έχει μέσα της το νερό για να διοχετεύεται έτσι, ώστε να έχει και τη βαθύτητα του πηγαδιού και τη συνεχή ροή του ποταμιού. Ποιός μπορεί να φαντασθεί την αξία των θαυμάτων που αποκαλύπτονται με την παρομοίωση, η οποία τώρα γίνεται γι'αυτήν; Ίσως και να μην έχει πλέον άλλο σημείο για να ανυψωθεί, επειδή εξομοιώθηκε καθ'όλα με το αρχέτυπο κάλλος. Γιατί με την πηγή μιμείται επακριβώς την πηγή, με τη ζωή τη ζωή, και με το ύδωρ το ύδωρ. Επειδή είναι Ζών ο Λόγος του Θεού, ζεί και η ψυχή που δέχεται το Λόγο. Εκείνο το ύδωρ προέρχεται απο τον Θεό, καθώς λέγει η πηγή, δηλαδή ο Χριστός, ότι «...ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθον καὶ ἥκω...» (Ιωάν. 8.42), ενώ αυτή περικλείει το ύδωρ που εισρέει στο πηγάδι της ψυχής και γι'αυτό γίνεται αποθήκη αυτού του ζώντος ύδατος, το οποίο ρέει απο το Λίβανο, ή μάλλον, όπως λέγει ο Λόγος, πέφτει με κρότο. Αυτού του ύδατος μακάρι να γίνουμε και εμείς κοινωνοί, με το να αποκτήσουμε εκείνο το πηγάδι έτσι, ώστε, σύμφωνα με την παραγγελία της Σοφίας, να πίνουμε το δικό μας το ύδωρ και όχι το ξένο (Παροιμ. 5,17-18), εν Χριστώ Ιησού που είναι ο Κύριος μας».
(Μυστική Θεολογία, αγ. Γρηγορίου Νύσσης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά