Κυριακή ΛΔ΄ Ἐπιστολῶν- Α΄ Κορινθ. στ΄ 12-20 «Η ΠΟΡΝΕΙΑ» «Φεύγετε τήν Πορνείαν». Ἀρχιμανδρίτης κ. Καλλίνικος Νικολάου

Ἡ πορνεία εἶναι τό θέμα πού διαπραγματεύεται ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀδελφοί μου. Κάτω ἀπό τήν λέξη πορνεία ἐννοῦνται ὅλα τά σαρκικά ἁμαρτήματα, πού διαπράττουν οἱ ἄνθρωποι ἔγγαμοι καί ἄγαμοι. Ὁ Θεός θέλει οἱ ἄνθρωποι πού πιστεύουν σ’ Αὐτόν νά ἀπέχουν ἀπό τίς πράξεις αὐτές, νά διατηροῦν τό σῶμα καί τήν ψυχή τους καθαρή χωρίς πορνικές ἐπιθυμίες καί πράξεις. Γι’ αὐτό καί ὁ Ἀπόστολος συνιστᾶ καί προτρέπει τούς χριστιανούς : «φεύγετε τήν πορνείαν». Ἀφορμή γιά νά γράψει ὁ Ἀπόστολος ὅλα ὅσα ἀκούσαμε σήμερα ἔλαβε ἀπό τούς Κορινθίους, κοντά στούς ὁποίους, στή πόλη τους ἔζησε τρισήμισυ περίπου χρόνια. Τό ἀκόλαστο περιβάλλον τοῦ μεγάλου λιμανιοῦ τῆς Κορίνθου ἦταν μία φοβερή καί ἐπικίνδυνη ἀπειλή γιά τούς χριστιανούς. Γι’ αὐτό ἐπιτίθεται μέ δύναμη ἐναντίον ὅλων τῶν μορφῶν τοῦ κακοῦ. Γράφει: «οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοί οὔτε μαλακοί οὔτε μέθυσοι οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες Βασιλείαν Θεοῦ κληρονομήσουσι» (Α΄ Κορινθίους στ΄ 9). Συνιστᾶ ἀδιάκοπα τήν ἐγρήγορση ἀπέναντι στήν πορνεία, εἶναι ἰδιαίτερα αὐστηρός στά σαρκικά ἁμαρτήματα γιατί θέλει νά προστατέψει τούς χριστιανούς ἀπό τίς παρεκτροπές τῆς σάρκας.

Θά δοῦμε, λοιπόν, πολύ σύντομα τά ἐπιχειρήματα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου γιά νά ἀποφεύγουν οἱ χριστιανοί τήν πορνεία, ὅλες τίς ἁμαρτωλές καί ἐμπαθεῖς ἐπιθυμίες καί πράξεις τῆς σάρκας.

1) Πρῶτ’ ἀπό ὅλα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος διακηρύττει ὅτι: «πάντα μοι ἔξεστι, ἀλλ’ οὐκ ἐγώ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος». Τά λόγια αὐτά σημαίνουν: «Ὅλα εἶναι δυνατόν νά τά κάνω, ἀλλά δέν θά ἐπιτρέψω νά μέ ἐξουσιάζει κάποιος ἤ κάποια δύναμη».

Πολλοί ἄνθρωποι ἰσχυρίζονται, ὅτι εἶναι δεῖγμα δυνάμεως νά μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά διαπράττει τίς σαρκικές ἁμαρτίες. Μάλιστα μερικοί νομίζουν, ὅτι μποροῦν καί νά καυχηθοῦν γι’ αὐτή τήν ζωή τῆς ἀκολασίας πού ζοῦν. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὅμως μᾶς λέγει ἀκριβῶς τό ἀντίθετο ὅτι ὁ πόρνος δέν μεταχειρίζεται τήν τρυφήν ὡς ἐξουσιαστής καί κύριος αὐτῆς, ἀλλά εἶναι ὑπό τήν ἐξουσίαν, ὑπόδουλος στήν σαρκικήν ἠδονή. Ἐν ὅσῳ, λέγει, σύ εἶσαι ἄσωτος καί τρυφηλός δέν ἐξουσιάζεις ἐσύ τό σῶμα σου, ἀλλά αὐτό ἐξουσιάζει τήν θέλησή σου καί σέ ὁδηγεῖ στήν ἀκολασία.

Ὅποιος ἑπομένως ζεῖ ἀκόλαστα, βίον ἄσωτο καί πορνεύει αὐτός δέν εἶναι ἐλεύθερος εἶναι δοῦλος τῆς πορνείας καί τοῦ σαρκικοῦ πάθους. Ἐδῶ φαίνεται ἡ ἐξουσία πού ἔχει ἡ ἁμαρτία. Ὁ χριστιανός ὀφείλει νά μήν ὑποδουλώνεται, ἀλλά νά εἶναι ἐλεύθερος νά μπορεῖ νά ἀντισταθεῖ στίς ἀκάθαρτες καί βορβορώδεις ἐπιθυμίες τῆς σαρκός.

2) Τό δεύτερο ἐπιχείρημα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου εἶναι ὅτι ὁ Θεός δέν ἐδημιούργησε τό σῶμα γιά τήν πορνεία, ἀλλά γιά νά ἑνωθεῖ μαζί του : «Τό δέ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ ἀλλά τῷ Κυρίῳ».

Βλέπουμε τό ὑψηλό καί ἀνώτερο προορισμό τοῦ σώματός μας. Πλάσθηκε γιά νά ἑνωθεῖ μέ τόν Κύριο, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ κεφαλή του καί ἀντιστρόφως ὁ Κύριος διά τοῦτο ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά ἑνοῦται καί νά ἐπικάθηται στό σῶμα τοῦ χριστιανοῦ, ὡσάν κεφαλή του. Ἔτσι εἶναι ἀδικαιολόγητοι, ὅσοι παραδίδουν τόν ἑαυτό τους στήν πορνεία. Τό σῶμα πού τό ἐδημιούργησε ὁ Θεός δέ μᾶς τό ἔδωσε γιά νά πορνεύουμε, ἀλλά γιά νά τό ἁγιάζουμε καί νά τό καθαρίσουμε μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα. Πῶς μποροῦν ὕστερα ἀπό αὐτά νά σταθοῦν ἰσχυρισμοί διάφοροι, ὅτι: «ἡ πορνεία εἶναι φυσική ἐκδήλωση τοῦ ἀνθρώπου». Ὄχι ἀδελφοί. Αὐτή εἶναι διαβολική ἄποψη. Ἡ πορνεία καί κάθε σαρκική ἁμαρτία δέν εἶναι φυσική ἐκδήλωση τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά ἀποτέλεσμα ἐμπάθειας καί ἁμαρτωλῆς ἐπιθυμίας. Τό ἀντίθετο μάλιστα ἡ ἐγκράτεια καί ἡ καθαρότης προσιδιάζουν, ταιριάζουν στό σῶμα μας, ὅπως ἐγκρατής καί καθαρός ἦταν ὁ Χριστός μας, ὅπως εἶναι οἱ ἅγιοι ἄγγελοι, ὅπως οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ. Τό σῶμα αὐτό ἔχει μέλλον. Θά τό ἀναστήσει ὁ Θεός διά τῆς δυνάμεώς του γιά νά ζήσει αἰώνια κοντά του. Ὅποιος ὅμως πορνεύει, σκοτώνει τό σῶμα του καί τοῦ στερεῖ τήν μοναδική χαρά νά ζήσει αἰώνια σέ κοινωνία μέ τόν Θεό.

3) Τρίτο ἐπιχείρημα εἶναι ὅτι τό σῶμα μας εἶναι κομμάτι, μέλος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ. Καί ἐρωτᾶ ὁ ἀπόστολος : «Ἄρα λοιπόν τά μέλη τοῦ Χριστοῦ θά τά κάμω μέλη πόρνης». Ὄχι ἀπαντᾶ. Ποῖος δέν θά φρίξει ἀπό τόν φόβο του ἀκούγοντας τόν λόγον αὐτόν: τό νά ἀποσπάσω δηλ. ἐγώ ἀπό τόν Χριστό τά μέλη του, καί νά τά κάνω μέλη τῆς πόρνης, νά τά χρησιμοποιήσω γιά τήν ἀκολασία; Εἶναι φοβερό καί νά τό σκέφτεται κανείς ὄχι νά τό ἐπιχειρεῖ. Γι’ αὐτό καταδικάζουν μόνοι τους τόν ἑαυτό τους σέ βαριές ποινές καί συνέπειες ὅσοι ἀπερίσκεπτα δέν ἀγωνίζονται κατά τῆς σαρκικῆς ἁμαρτίας.

Καί ἀκόμα ὁ ἀπόστολος μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι τό σῶμα μας εἶναι κατοικία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γι’ αὐτό θά πρέπει νά εἶναι καθαρό ἀπό κάθε ἁμαρτωλή ἐπιθυμία. Ὅπως ἡ Παναγία ἦταν ἄσπιλη καί ἀμόλυντη γιά νά κατοικήσει σ’ Αὐτήν ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ἔτσι κι ἐμεῖς ὀφείλουμε νά διατηροῦμε ἄσπιλο καί ἀμόλυντο τό ναό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

4) Καί τό τελευταῖο ἀποστολικό ἐπιχείρημα εἶναι ὅτι τά σώματα πού ἔχουμε ἀπό τόν Θεό δέν μᾶς ἀνήκουν, δέν εἶναι δικά μας γιά νά τά μεταχειριζόμαστε ὅπως θέλουμε, ἀλλά ἀνήκουν στόν Θεό. Πρέπει λοιπόν νά διαφυλαχθοῦν καθαρά καί νά ἀποδοθοῦν στό Θεό, χωρίς νά δεσμεύονται ἀπό τίς ἁμαρτίες καί τά πάθη: «Οὐκ ἐστέ ἑαυτῶν, ἠγοράσθητε τιμῆς».

Τά σώματά μας, ἀγαπητοί μου, ἀνήκουν στό Χριστό. Αὐτός, μέ τό πολύτιμο καί πανάγιο αἷμα Του πού ἔχυσε πάνω στό σταυρό τά ἀγόρασε καί τά ἐλευθέρωσε ἀπό τίς συνέπειες τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου. Ἄς θυμηθοῦμε αὐτά πού ψάλλουμε μπροστά στό σταυρό τοῦ Κυρίου μας, τήν Μ. Παρασκευή «ἐξηγόρασας ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας τοῦ Νόμου, τῷ τιμίῳ Σου αἵματι». Σοῦ ἀνήκουμε, λέμε μέ κλάματα μπροστά στό Σταυρό τοῦ Χριστοῦ. Σοῦ ἀνήκουμε Κύριε, γιατί μᾶς ἀγόρασες ἀπό τήν ἁμαρτία. Πλήρωσες σύ ὁ ἀναμάρτητος γιά μᾶς.

Νά ἀκόμα ἕνας λόγος τόν ὁποῖο ὁ χριστιανός πρέπει νά ἀποφεύγει τήν πορνεία.

Ἀδελφοί μου.

Μέ τήν πορνεία ὁ ἄνθρωπος καταστρέφεται. Μέ τήν ἐγκράτεια σώζεται. Μέ τήν πορνεία δοξάζεται ὁ διάβολος. Μέ τήν ἐγκράτεια καί τήν σωφροσύνη δοξάζεται ὁ Θεός.

Γι’ αὐτό προτρέπει ὁ ἀπόστολος τούς χριστιανούς:

«Δοξάσατε τόν Θεόν φυλάσσοντας τό σῶμα σας καθαρό καί ἅγιο ἀπό κάθε ἁμαρτία. Δοξάσατε τόν Θεό φυλάσσοντας καθαρή τήν διάνοια σας ἀπό λογισμούς πορνείας καί ἀκαθαρσίας. Γιατί καί τά δύο καί ἡ ψυχή καί τό σῶμα ἀνήκουν στόν Θεό καί ὄχι στό διάβολο γιά νά τά μολύνει μέ τήν ἁμαρτία».