Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας-Λόγος εις την Υπαπαντή

«Είδαμε πριν από λίγο εν συντομία τον Εμμανουήλ να γίνεται βρέφος οτή φάτνη και άφ' ενός μεν να σπαργανώνεται σαν άνθρωπος, άφ' έτερου δε να υμνείται με θεϊκό τρόπο από το στράτευμα των άγίοιν αγγέλων. Οι τελευταίοι έφερναν το χαρούμενο μήνυμα της Γέννησης Του στους βοσκούς. Διότι ό Θεός και Πατέρας χάρισε το πρώτο κήρυγμα για Αυτόν, ως βραβείο για τους αγγέλους, οι όποιοι κατοικούν στον ουρανό. Και είδαμε Αυτόν και σήμερα να υπακούει στους νόμους του Μωϋσή ή καλύτερα είδαμε τον νομοθέτη Θεό να ύποτάσοεται ως άνθρωπος οέ όσα Εκείνος θέσπισε. Το για ποια αιτία έγινε αυτό διδάσκει ό σοφώστατος Παύλος, όταν λέει: «"Οταν ήμασταν νήπιοι, ήμασταν υποδουλωμένοι στα στοιχεία του κόσμου... Όταν όμως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, ό Θεός έστειλε τον Υιό Του, ό Όποιος γεννήθηκε από γυναίκα και ό Όποιος ακολούθησε τις επιταγές του Μωσαϊκού νόμου, με σκοπό να εξαγοράσει εκείνους, οι όποιοι βρίσκονταν κάτω από την επικυριαρχία του». Λοιπόν, ό Χριστός εξαγόρασε από την κατάρα του Μωσαϊκού νόμου εκείνους, οί όποιοι βρίσκονταν κάτω από αυτόν, άλλα και οί όποιοι δεν τον έφήρμοζαν. Και πώς τους εξαγόρασε; Τους εξαγόρασε, αφού συμπλήρωσε τον Μωσαϊκό νόμο. Και τους εξαγόρασε και σύμφωνα με έναν άλλο τρόπο, με το να καταστήσει τον Εαυτό Του ως υπάκουο και ύποτασσόμενο στον Θεό και Πατέρα σε ό,τιδήποτε για χάρη μας, για να λύσει τα εγκλήματα, τα όποια προέκυψαν από την παράβαση του Αδάμ. Διότι έχει γραφεί ότι, όπως ακριβώς εξ αιτίας της παρακοής του ενός ανθρώπου οί πολλοί έγιναν αμαρτωλοί, έτσι εξ αιτίας της υπακοής του ενός θα γίνουν δίκαιοι οί πολλοί.
Κατέβασε λοιπόν τον αυχένα στον νόμο μαζί μας και έπραξε αυτό κατ' οίκονομίαν. Διότι έπρεπε αυτός να συμπληρώσει όλη την δικαιοσύνη. Διότι, επειδή έλαβε μορφή δούλου εξ ολοκλήρου, εξ αίτιας αυτού του λόγου, σαν να βρισκόταν στον ζυγό για τους ανθρώπους, έμοιασε κάποτε με εκείνους, οί όποιοι δίνουν ως φόρο τα δίδραχμα, αν και είναι ελεύθερος ως προς τη φύση και αυτοτελής, ως Υιός. Όταν λοιπόν δεις να τηρεί τον νόμο,να μην σκανδαλισθείς, ούτε όμως να θεωρήσεις ως δούλο τον Υιό του Θεού, ό Όποιος είναι ελεύθερος. Να εννοείς καλύτερα το βάθος της συγκατάβασης». (Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Λόγος Εις την Ύπαπαντήν).