(Λκ. ε΄ 1-11)
Ἡ Ἐκκλησία, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅρισε, ἀπὸ τὴν ἑπόμενη Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωση τοῦ Σταυροῦ καὶ μέχρι τὰ Χριστούγεννα νὰ διαβάζονται στὴ Θεία Λειτουργία εὐαγγελικὲς περικοπὲς παρμένες ἀπὸ τὸ εὐαγγέλιο τοῦ Λουκᾶ. Ἡ σημερινὴ περικοπὴ, πρώτη αὐτῆς τῆς σειρᾶς, μιλάει γιὰ τὴν κλήση τῶν πρώτων τεσσάρων μαθητῶν τοῦ Κυρίου, τοῦ Πέτρου, τοῦ Ἀνδρέα, τοῦ Ἰακώβου καὶ τοῦ Ἰωάννου, καὶ μᾶς διδάσκει τὸ πῶς πρέπει νὰ δέχεται ὁ ἄνθρωπος τὸ θεῖο κάλεσμα. Τὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἕνα μυστήριο ποὺ συντελεῖται στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου. Ἀποτελεῖ βέβαια ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ ποὺ δὲν εἶναι ὅμως ἄσχετη ἀπὸ τοὺς προσανατολισμοὺς τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου, ἀπὸ τὴ θέλησή του, ἀπὸ τὶς ἐπιλογὲς τῆς ἐλευθερίας του
Ὁ ἀπόστολος Πέτρος ἦταν δεμένος μὲ τὸ Χριστό, γιατὶ στὸ πρόσωπό του συνάντησε τὴν πηγὴ τῆς ζωῆς. Ἡ ζωὴ αὐτὴ ἀνακαίνιζε τὴ ζωή του, τῆς ἔδινε νόημα, τῆς ἔδινε προοπτική, τῆς χάριζε ἐλπίδα. Ὅταν κάποτε πολλοὶ ἀπὸ τοὺς μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ τὸν ἐγκατέλειψαν, ἐκεῖνος στράφηκε πρὸς τοὺς δώδεκα καὶ τούς ρώτησε: «μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε ὑπάγειν;». Τότε ὁ Πέτρος τοῦ ἀπάντησε: «Κύριε, πρὸς τίνα ἀπελευσόμεθα; Ρήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις» (Ἰω. 6, 67-68). Ὁ Πέτρος μέσα ἀπὸ τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦ ἀποκτοῦσε τὴν αἴσθηση τῆς αἰώνιας ζωῆς. Γι᾿ αὐτὸ ἡ δίψα του γιὰ τὸ Θεὸ ἦταν ταυτόχρονα δίψα ἀκροάσεως τοῦ λόγου του. Ἡ δίψα αὐτὴ ἀποτελεῖ ἀπόδειξη πνευματικῆς ὑγείας. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Νύσσης λέει ὅτι, ὅπως ἡ ὄρεξη εἶναι ἀπόδειξη ὑγείας τοῦ σώματος, ἔτσι καὶ ἡ ἐπιθυμία ἀκροάσεως πνευματικῶν λόγων εἶναι ἀπόδειξη τῆς ὑγείας τῆς ψυχῆς. Οἱ πνευματικοὶ λόγοι τρέφουν τὴν καρδιὰ καὶ δὲν τὴν ἀφήνουν νὰ νεκρωθεῖ. Ὁ Μέγας Βασίλειος λέει: «ἀγαθῶν νοημάτων γίνου ἀκροατὴς καὶ τῇ τούτου μελέτῃ συντήρει σὴν καρδίαν». Τὰ ἀγαθὰ νοήματα πρέπει νὰ γίνονται ὕλη ποὺ ἐπεξεργάζεται ὁ νοῦς, ὄχι γιὰ νὰ τὰ ἀναλύσει καὶ νὰ τὰ κατατάξει, ἀλλὰ γιὰ νὰ τὰ ἀφομοιώσει καὶ νὰ τὰ μεταβάλλει σὲ ἀγαθὲς πράξεις καὶ ἐπιλογές.
Ὁ Χριστὸς μόλις τελείωσε τοὺς λόγους του πάνω ἀπὸ τὸ πλοιάριο τοῦ Πέτρου, τοῦ εἶπε: «ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν», δηλαδὴ ρίξτε πάλι στὰ βαθιὰ νερὰ τὰ δίχτυα σας γιὰ νὰ πιάσετε ψάρια. Αὐτὴ ἡ ἐντολὴ ἐρχόταν σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν πείρα ποὺ εἶχε ὁ ἀπόστολος Πέτρος ἀπὸ τὸ ἐπάγελμά του. Ὅμως ὁ λόγος ποὺ ἄκουσε ἀπὸ τὸ Χριστὸ τὸν ἔπεισε νὰ μὴ στηρίζεται στὴν ἀνθρώπινη πείρα του. Ὑπάκουσε στὴν ἐντολὴ: «Ἐπιστάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες, οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῶ ῥήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον», ὅλη τὴ νύχτα κοπιάσαμε καὶ δὲν πιάσαμε τίποτε, ἐπειδὴ ὅμως τὸ λὲς ἐσὺ, θὰ ρίξω τὸ δίχτυ. Ἡ ὑπακοὴ ἔδειξε τοὺς καρποὺς της, ἔδειξε ὅτι εἶναι ἀποτέλεσμα πίστης καὶ ὄχι καταναγκασμοῦ, ὅτι κάνει κατορθωτὸ τὸ ἀκατόρθωτο. Τὸ θαῦμα αὐτὸ ἔδειξε προκαταβολικὰ πόσους καρποὺς θὰ ἀποφέρει ἡ ὑπακοὴ τῶν ἀποστόλων στὸ πρόσταγμά του καὶ ἡ ὁλοπρόθυμη ἀφοσίωσή τους σ᾿ αὐτό. Πραγματικά, ἡ ἀλιεία τῆς οἰκουμένης ἀπὸ τοὺς μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ ἀργότερα δὲν ὑπῆρξε λιγότερο ἐκπληκτικὴ καὶ θαυματουργική. Γιατὶ δὲν κοπίασαν μόνοι τους ἀλλὰ μὲ συμπαραστάτη τὸ Χριστὸ καὶ καθοδηγητή τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Πρέπει ἐπίσης νὰ προσέξουμε ὅτι τὸ προσκλητήριο τοῦ Χριστοῦ ἀπευθύνεται στοὺς τέσσερις ὑποψηφίους ἀποστόλους τὴν ὥρα ἀκριβῶς ποὺ αὐτοὶ βρίσκονταν στὶς ἐργασίες τους, στὸ τέλος μιᾶς κοπιαστικῆς νύχτας χωρὶς ἀποτέλεσμα. Ὁ κόπος τῆς νύχτας καὶ ἡ ἀποτυχία τῆς ἐργασίας δὲν τοὺς στέρησαν τὴ διάθεση νὰ ἀκούσουν καὶ νὰ διακονήσουν τὸ λόγο. Ὅταν ὀ ἄνθρωπος ἔχει διάθεση γιὰ νὰ ἀκούσει τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, μπορεῖ νὰ τὸν ἀκούσει ὅπου κι ἄν βρίσκεται· δὲν χρειάζεται δηλαδὴ νὰ ἀπομακρυνθεῖ ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τὴ ζωὴ γιὰ νὰ τὸν συναντήσει ὁ Θεός. Σύμφωνα μὲ τὴν Ἁγία Γραφὴ, ὀ κόσμος παρ᾿ ὅλη τὴ φθορὰ καὶ τὴν πτώση του στὸ κακὸ καὶ στὴν ἁμαρτία εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ. Κι ὁ Θεὸς μὲ δική του πρωτοβουλία συναντᾶ τὸν ἄνθρωπο μέσα σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο, μέσα στὴν κοινωνία, μέσα στὴν ἐργασία γιὰ νὰ τοῦ προσφέρει τὴ σωτηρία. Ἄλλωστε ἡ σωτηρία δὲν ἐπιτυγχάνεται μὲ τὴν προσπάθεια τοῦ ἀνθρώπου νὰ βρεῖ τὸν Θεό, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀποδοχὴ τῶν ἐνεργειῶν ποὺ κάνει ὁ Θεὸς γιὰ νὰ συναντήσει καὶ νὰ λυτρώσει τὸν ἄνθρωπο. Ὁ Θεὸς κατεβαίνει ὁ ἴδιος γιὰ νὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο, γίνεται ἄνθρωπος, σταυρώνεται, πεθαίνει καὶ ἀνασταίνεται, καὶ παίρνοντας μαζί του τὸν ἄνθρωπο τοῦ χαρίζει τὴ σωτηρία.
Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς ἀπευθύνει καὶ ἕνα ἀκόμη μήνυμα, τὸ μήνυμα τῆς ἐσωτερικῆς μας ἀφύπνισης, τῆς συνειδητοποίησης τῆς ἁμαρτωλότητάς μας. Τὸ θάμβος τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ θαύματός του ὁδηγεῖ τὸν Πέτρο στὴ συναίσθηση τῆς μηδαμινότητάς του καὶ τῆς γύμνιας του. «…ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἁμαρτωλὸς εἰμι, Κύριε». Τὸ πρῶτο βῆμα γιὰ νὰ συναντήσει κανεὶς τὸ Θεὸ εἶναι ἡ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητας, ἡ ὁποία κάνει πιὸ ἐπιτακτικὴ τὴν ἀνάγκη τῆς παρουσίας καὶ ἐνέργειας τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ. Ἀντίθετα ἡ ὑψηλὴ ἰδέα ποὺ ἔχουμε γιὰ τὸν ἑαυτό μας, ἡ οἴηση, δημιουργεῖ ἕνα τεῖχος ποὺ ἐμποδίζει τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ νὰ μᾶς πλησιάσει. Ὁ Πέτρος, ἀγαπητοί ἀδελφοί, βρῆκε ‘ὅν ἔγραψε Μωϋσῆς’ καὶ ὐπάκουσε στὴν ἐντολή του. Ἐπιθυμώντας κι ἐμεῖς νὰ συναντήσουμε τὸν Χριστό, ἀρκεῖ, ὁπουδήποτε κι ἄν βρισκόμαστε, νὰ δεχθοῦμε μὲ ἐμπιστοσύνη τὸ θεῖο κάλεσμα καὶ νὰ ὑπακοῦμε στὸ θέλημά τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι μποροῦμε νὰ ἐλπίζουμε ὅτι τὰ πέρα ἀπὸ κάθε προσδοκία ἀγαθὰ θὰ μᾶς δοθοῦν ἐν εὐλογίαις. Ἀμήν.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σερβιών και Κοζάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά