ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ - ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΕΔΙΝΟΥ

Ο ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΕΔΙΝΟΣ  Όταν τον επισκέφτηκα με το φίλο μου Ευ.Π την 16η Ιουν 2009, μία  εβδομάδα περίπου πριν  κοιμηθεί, μας είπε: 

•     Σας έρχονται δύσκολες μέρες. 

•      Θα έχετε και αιματοχυσία.

Σημείωση: Όταν ελέχθησαν τα ανωτέρω δεν είχε εδηλωθεί η οικονομική κρίση στη Χώρα μας και στον υπόλοιπο Κόσμο, ούτε και οι αιματερές αναταραχές στις Μουσουλμανικές Χώρες . 

Προφητική  συνέντευξη τουΓέροντος Ιωσήφ

της Ι. Μονής Βατοπεδίου στο Άγιον Όρος, σε Ρώσους προσκυνητές στις26-10-2001,

δημοσιευθείσα στο περιοδικόkitezhgrad

Γέροντας Ιωσήφ: Με μεγάλη χαρά μας σας υποδεχόμαστε. Έχετε τον βαθύτατο σεβασμόμας και τις καλύτερες ευχές.

Επισκέπτης: Ευχαριστούμε, Πάτερ, που μας δεχτήκατε. Οι καιροί στην Ρωσία, τώρα, είναιαφ’ ενός δύσκολοι, και αφ’ ετέρου πολύπλοκοι.

Γέροντας Ιωσήφ: Προσευχόμαστε ώστε οι Ρώσοι να επιστρέψουν στην φυσική τουςκατάσταση, αυτή που υπηρχε πριν την καταστροφή, επειδή έχουμε κοινές ρίζες και ηκατάσταση στην οποία οι Ρώσοι έχουν περιέλθει είναι βάρος στην καρδιά μας.

Επισκέπτης: Υπάρχουν πολλά δεινά, φυσικά. Ο εθισμός στα ναρκωτικά έχει καταντήσειμάστιγα. Το έθνος μας έχει πέσει σε παρακμή.

Γέροντας Ιωσήφ: Τα πράγματα βρίσκονται τώρα σε τέτοια κατάσταση παρακμής – μιακατάσταση κοινή για ολόκληρο τον κόσμο, στην παρούσα φάση. Και είναι επακόλουθο αυτήςτης κατάστασης, αυτό ακριβώς το όριο, από το οποίο και θα αρχίσει η οργή του Θεού.Έχουμε φτάσει αυτό το ακρότατο όριο. Και τώρα θα συμβεί πως, αυτό που ο Κύριος, με τοΈλεός Του, προηγουμένως ανεχόταν, τώρα, δρώντας σύμφωνα με την Δικαιοσύνη Του, θατιμωρήσει, γιατί ο καιρός πλέον έχει έλθει για αυτό. Θα γίνει ένας πόλεμος, και πόλεμοι, και θαβιώσουμε φοβερές δυσκολίες.

     Την παγκόσμια κυριαρχία έχουν τώρα στα χέρια τους οι Εβραίοι1, και ο σκοπός τους είναινα εξοντώσουν τον Χριστιανισμό. Η οργή του Θεού θα είναι τέτοια, ώστε όλοι αυτοί οι κρυφοίεχθροί που προκαλούν αυτή την κατάσταση πραγμάτων θα καταστραφούν οι ίδιοι. Είναι γιααυτό τον σκοπό, συγκεκριμένα, που η οργή του Κυρίου θα σταλεί κάτω στη Γη: Ώστε να τουςκαταστρέψει, με τον ένα τρόπο ή με τον άλλο. Μα αυτό δεν θα πρέπει να μας φοβίζει, γιατί πάντα θα πρέπει να έχουμε ελπίδα στον Θεό. Γιατί χιλιάδες, εκατομμύρια μαρτύρων,συμπεριλαμβανομένων και των νεομαρτύρων, υπέφεραν κατά τον ίδιο τρόπο, και πρέπει ναείμαστε έτοιμοι για αυτό και να μην φοβόμαστε από αυτό. Πρέπει να υπάρχει υπομονή,προσευχή και ελπίδα στην Θεία Πρόνοια από την πλευρά μας.

     Ας προσευχηθούμε για την αναλαμπή του Χριστιανισμού μας μετά από αυτόν τονπόλεμο, μετά από όλα αυτά που μας περιμένουν, ώστε ο Κύριος να μας δώσει πραγματικάτην δύναμη για να τα ξαναφτιάξουμε όλα αυτά. Αλλά αυτό το κακό θα πρέπει να το υποστούμε.

Επισκέπτης: Και πόσο σύντομα μετά από αυτό η Ρωσία θα ξαναγεννηθεί;

Γέροντας Ιωσήφ: Όλα έχουν τώρα αρχίσει. Τώρα, θα υπάρξει μια μεγάλη έκρηξη. Μετά απόαυτήν, θα γίνει η αναγέννηση.

Επισκέπτης: Πολλές εικόνες, τώρα, αναβλύζουν μύρο. Έχουμε μια εικόνα του Σωτήρος,που αναβλύζει αίμα.

Γέροντας Ιωσήφ: Και εδώ, στην Ελλάδα, επίσης αναβλύζουν μύρο. Το μήνυμα είναι πως ο Σωτήρας κλαίει, και η Μητέρα του Θεού κλαίει ομοίως, και οι εικόνες κλαίνε μαζί της.

Επισκέπτης: Φέρνουνε μια εικόνα, και υπάρχει μια στάμπα από αίμα πάνω της σαν αυτό: είναι μια χάρτινη εικόνα και τόσο ευωδιαστή…, φαντάσου. Την πήγαν για ανάλυση καιαποδείχθηκε πως ήταν πλάσμα.

Γέροντας Ιωσήφ: Αυτή είναι η αρχή όλων αυτών των γεγονότων,  ταλαίπωρων γεγονότων, πολεμικών… Οι Εβραίοι είναι αυτοί που βρίσκονται πίσω από αυτό το κακό. Τους παρακινεί ο Διάβολος  να  το  κάνουν  αυτό,  για  να  τό  αρχίσουν…  ώστε  να  καταστρέψουν  τον  καρπό της Ορθοδοξίας στην Ελλάδα και στην Ρωσία. Αυτό είναι και το πρώτιστο εμπόδιό τουςστον δρόμο για μια παγκόσμια κυριαρχία. Και σε κάθε περίπτωση θα αναγκάσουν τουςΤούρκους να έρθουν εδώ, στην Ελλάδα, για να ξεκινήσουν τη δουλειά τους. 

  Και η Ελλάδα, παρόλο που τυπικά έχει κυβέρνηση, δεν έχει στην πραγματικότητα κυβέρνηση. Της λείπει η δύναμη, και οι Τούρκοι θα έρθουν εδώ. Αυτή θα είναι και η στιγμήπου η Ρωσία θα μετακινήσει τις δυνάμεις της επίσης, για να αναγκάσει τους Τούρκους σευποχώρηση. Τα γεγονότα θα εξελιχθούν ως εξής: όταν η Ρωσία κινηθεί για να βοηθήσει τηνΕλλάδα2, οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ θα προσπαθήσουν να το αποτρέψουν αυτό, ώστε ναμην υπάρξει ενότητα, να μην υπάρξει ένωση μεταξύ δύο Ορθοδόξων εθνών. Θα κινήσουν καιάλλες δυνάμεις, όπως τους Ιάπωνες και άλλους. Θα γίνει φοβερή σφαγή στην περιοχή τηςπρώην Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Από αυτούς μόνο, θα πεθάνουν 600 εκατομμύρια…

  Το Βατικανό θα διαδραματίσει σπουδαίο ρόλο σε όλο αυτό, ώστε να αποτρέψει τον ολοένακαι μεγαλύτερο ρόλο της Ορθοδοξίας, και να αποτρέψει μια τέτοια ένωση. Έτσι η ΘείαΠρόνοια θα βρει την εκπλήρωσή της.       

Επισκέπτης: Φυσικά. Όλες οι προϋποθέσεις υπάρχουν για αυτό, για όλα αυτά τα γεγονότα.Αλλά υπάρχει επίσης και το γεγονός ότι υπάρχει τόση αντίθεση από τα μέσαενημέρωσης… Και πόσο καιρό ο Πρόεδρος θα κρατήσει αυτή την γραμμή; Είναι καλή αυτήπου διατηρεί τώρα;

Γέροντας Ιωσήφ: Ο Θεός θα επιτρέψει την καταστροφή όλων αυτών που σπέρνουναυτούς τους πειρασμούς, την πορνογραφία, και τον εθισμό στα ναρκωτικά. Και ο Κύριος θατους τυφλώσει τόσο το μυαλό, ώστε να καταστρέψουν ο ένας τον άλλο χωρίς να λαμβάνουντην παραμικρή ικανοποίηση από αυτό. Ο Κύριος θα το επιτρέψει αυτό ακριβώς για να φέρειμια μεγάλη κάθαρση. Όσον αφορά τον Πούτιν, ο καιρός αυτός δεν θα κρατήσει πολύ, θα γίνειένας ξαφνικός πόλεμος, και δεν θα μείνει για πολύ στο προσκήνιο. Αλλά, ακολούθως αυτήςτης μεγάλης κλίμακας κάθαρσης, θα γίνει τέτοια αναγέννηση της Ορθοδοξίας, όχι μόνο στηνΡωσία, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Τέτοια αναλαμπή της Ορθοδοξίας!!!

     Ο Κύριος θα δώσει περίσσεια την ευλογία Του, την Χάρη Του, ακριβώς όπως έγινεστους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Τότε, οι άνθρωποι πήγαιναν στον Κύριο με καθαρήκαρδιά… Αυτό θα κρατήσει για 3-4 δεκαετίες όμως. Μετά η δικτατορία του Αντιχρίστου θαεγκατασταθεί πολύ σύντομα. Αυτά είναι τα τρομερά γεγονότα που πρέπει να αντέξουμε. Αςμην μας φοβίζουν, γιατί ο Κύριος θα σκεπάσει τους δικούς Του. Ναι, θα βιώσουμε σίγουραφοβερές δυσκολίες, πείνα, και ακόμα και διωγμούς και πολλά άλλα, αλλά ο Κύριος δεν θαεγκαταλείψει τους δικούς Του. Και αυτοί που είναι τοποθετημένοι σε θέσεις εξουσίας θαπρέπει να συμβουλεύουν όσους είναι υπό την εξουσία τους να έλθουν  πιο  κοντά  στον Κύριο.  Να  ασκηθούν  στην  προσευχή  περισσότερο,  και  ο  Κύριος  θα διαφυλάξει τουςδικούς Του. Η κατάσταση που θα επικρατήσει μετά την κάθαρση θα είναι αυτή μιας μεγάληςαναγέννησης.

     Εμείς, σαν ποιμένες, πρέπει να καταφέρουμε όσους περισσότερους ανθρώπουςμπορούμε να αποφύγουν την αμαρτία, ώστε η Χάρη του Θεού να μην μας εγκαταλείψει όλους.Για να είμαστε όσο το δυνατόν κοντύτερα στον Θεό, στην μετάνοια και στην προσευχή… Τότε οΚύριος θα είναι πάντα μαζί μας, άσχετα από το πόσο δύσκολες μπορεί να είναι οιπεριστάσεις. Ο Κύριος δεν θα μας εγκαταλείψει. Πρέπει να τακτοποιήσουμε τους εαυτούς μας,και τους δικούς μας.

πηγή: περιοδικό kitezhgrad

                                                                                                   

1 Οι Εβραίοι αυτοί δεν εκπροσωπούν όλους τους Εβραίους, αλλά μόνο όσους  βλέπουν σαν Μεσσιανικήκατάσταση μία δική τους βασιλεία πάνω στη Γη. Όχι όπως επιθυμούν οι Ρωμιοί την αναβίωση του Βυζαντίου, διότι για τους Ορθοδόξους Ρωμιούς πάντα η Βασιλεία του Θεού είναι στον Ουρανό. Για τη μερίδα όμως τωνΕβραίων που ονομάζονται συνήθως Σιωνιστές, και ελέγχουν τώρα την παγκόσμια εξουσία, μέσω τηςΜασονίας κυρίως, η βασιλεία του Θεού είναι γήϊνη, λόγω του πνευματικού ξεπεσμού τους. - ΛΜΔ -

Προφητικοί στίχοι του γέροντος Ιωσήφ

από την Ιερά Mονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους, για τον επερχόμενο 3ο ΠαγκόσμιοΠόλεμο:

• Ακούσατε Έθνη και λαοί της Οικουμένης πάσης / και εσύ αναγνώσταπρόσεχε σ’ αυτό που θα διαβάσεις.

• Είναι σκληρά και λυπηρά, και παραχωρημένα1 / να γίνουν όσα ειςτας Γραφάς ευρίσκονται γραμμένα.

• Τά ‘γραψαν οι Πατέρες μας ο κόσμος για να μάθει / από αυτόντον πόλεμο τι μέλλεται να πάθει.

• Για να προσφύγει στον Θεό και να μετανοήσει / αν θέλειδια να σωθεί και ευτυχής να ζήσει.

• Με μιας θα ανάψει η φωτιά από μικρή αιτία / κραυγήπολέμου έρχεται από τη Βουλγαρία.

• Η δε Ρωσία ξαφνικά εισβάλλει στην Τουρκία / και ωςχείμαρρος ορμητικός σαρώνει την Περσία.

• Και προχωρεί ακάθεκτη φθάνει στην Παλαιστίνη / Θεός θέλει οΑντίχριστος του Κόσμου για να γίνει.

• Τότε κατέρχονται ομού της Δύσεως τα κράτη / ουαί σταΈθνη του Βορρά γίνονται όλα στάχτη.

• Με λύσσα  αμύνεται  σκληρά  η Άρκτος2  στην  Τουρκία  / που  αδίκησε την  Ελλάδα,  και  όλη  (η Τουρκία) αναφλέγεται και καίει σα λαμπάδα.

• Ματαίως αγωνίζεται η Άρκτος να κράτηση / ταπεριβόητα Στενά3 στο τέλος θ' απηυδήσει.

• Γιατί από την Ανατολή, Κορέα, Μαντζουρία / εισβάλλει η Αμερική μετην Ιαπωνία / και προχωρεί ολοταχώς γραμμή στη Σιβηρία / ενώ στηΔυτική πλευρά νικά η Γερμανία. / Και τότε   είναι αδύνατον να  κρατηθεί η Ρωσία / και εγκαταλείπει τα Στενά, Αίγυπτο και Τουρκία.

• Κτυπιέται η Άρκτος πανταχού και φεύγει προτροπάδην / όπωςδιασκορπίζεται ένα άτακτο κοπάδι.

• Τότε ομού θα ηττηθεί και η δόλιος Τουρκία / γιατί θαπράξη πονηρά μεγάλη προδοσία.

• Γιατί αφού καταβληθεί όλη από τη Ρωσία / θα συμμαχήσειμετ' αυτής, και με τη Βουλγαρία.

• Για τούτο όσοι χριστιανοί ευρίσκονται στην Πόλη / και σταπερίχωρα αυτής, πρέπει να φύγουν όλοι.

• Γιατί η Πόλις θα καεί και ουδείς θααπομείνει /κάτοικος  ζων εντός αυτής.

• Μόνο ο Ναός θα μείνει / (ο οίκος ούτος και ναός της του Θεού Σοφίας / όστις θα μείνει αείφωτος φάρος Ορθοδοξίας. / Εξ ού το φως θαεξαπλωθεί σ' όλη την Οικουμένη, / της Βασιλείας του Χριστού που οκόσμος αναμένει).

• Η πρώτη φάσις έληξε του τρομερού πολέμου / τόσα δεινά πέντεμηνών δεν επαρκούν Θεέ μου; / Και πάλι νέος πόλεμος έρχεται ναξεσπάσει / αλλοίμονο στον  άνθρωπο τι έχει να περάσει.

• Το ζήτημα της Πόλεως πάλι θα βγει στη μέση / κι ο κόσμος θαπεριπλεχθεί και δε θα ξεμπερδέψει.

• Αμέσως η διχόνοια ενσκήπτει εις την Κρήτη / και ανάπτουνεις τα αυθωρεί4 τα μίση και τα πάθη.

• Αφού οι ισχυροί της γης απογοητευθώσιν / τότε θα γίνει πόλεμος, πουουδέποτε έχει γίνει, αλλοίμονο στους ασεβείς κανείς δε θα απομείνει!

• Τότε η Ελλάς ουδέτερη και πάντα αδικημένη / το δίκαιό της θαζητεί / και έτοιμη θα αναμένει / χωρίς ν'αναμιχθεί.

• Και τότε θα μιλήσει όταν η σάλπιγξ του Θεού / εκ του Ουρανούσαλπίσει, για να δικαιωθεί. Τότε τα Έθνη μεληδόν θα σφάζωνται αγρίως/ στα όρια της Πόλεως για τα Στενά5 κυρίως.

• Τότε θα πλεύσει και πνιγεί στο αίμα το μοσχάρι / τότε θαεκκαθαρισθεί η ήρα απ' το σιτάρι.

• Στη θάλασσα, όπου βρεθεί, πλοίο δεν θ' απομείνει / και από τοαίμα η θάλασσα κοκκινωπή θα γίνει.

• Η Πόλις θα κατακαυτεί κι ίχνος δεν θα υπάρξει / πλέονανθρώπου υλιστή, γιατί πολλά έχει πράξει.

•  Μόνος  θα  μείνει  ο  Ναός  της  του  Θεού  Σοφίας  / το  στόλισμα  της Νύμφης  του  Αγίας  Εκκλησίας.  Τρία ημερονύκτια θα διαρκέσει η μάχη /όποιος εξέλθει ζωντανός μεγάλη τύχη θάχει!

• Κράτη ομού δέκα οκτώ με πείσμα αγριεμένα / θα σφάζωνταιαλλόφρονα στο αίμα βουτηγμένα. Την τρίτη ημέρα ακριβώς όσοιεξαντλημένοι / από την μάχη θ' αποζούν, θα δούνε ξαφνιασμένοι / εκείψηλά στον ουρανό στα δεξιά τα μέρη / να λάμπει υπέρ τον ήλιον έναμεγάλο αστέρι.

• Και από τ' αστέρι κάτωθεν ένας Σταυρός ν' αστράπτει, / πύρινοςκατακόκκινος, κι' έκπληκτα τα Κράτη / θ’ ακούσουν εκ του ουρανού μιαφωνή βροντώδη / αγγέλου απροσδόκητον και θα σταθούν στο πόδι.

• Τα όπλα θα πετάξουνε στη γη και τρομαγμένοι / τ' αστέρι θακοιτάξουνε σαν απολιθωμένοι. Σταθείτε θ' ακουστεί φωνή. Σταθείτε επίτόπου / Γιατί αρκετά εχύθηκε το αίμα του ανθρώπου. Σπεύσατε πάραυταεκεί στα δεξιά τα μέρη / το τόξο ακολουθήσατε που βγαίνει από τ’ αστέρι.

• Κι εκεί θα βρείτε άνθρωπον Άγιον / δικόν Μου. Ποιμένα αυτόν εξέλεξαδια το ποίμνιόν Μου. Τούτον και σεις εκλέξατε ποιμένα να ποιμάνει / ταπρόβατα Μου, που γυρνούν έρημα δίχως στάνη.

• Νύκτα θ' ακουστεί η φωνή, και ο κόσμος τρομαγμένος / εκ της φωνήςτης σάλπιγγος θα μείνει σαστισμένος.

• Κι ευθύς το τόξο θα στραφεί προς νότον στην Ελλάδα / που απ' το φωςτο Ουράνιο θα φέγγει σαν λαμπάδα.

• Τότε θα καταφθάνουνε οι Πρέσβεις στην Ελλάδα / ολόχαρη δε η Ελλάςμε βία και γρηγοράδα, πρώτη τότε αυτή θα σηκωθεί με το στρατό της /να εκπληρώσει ολόχαρη τον Ιερό σκοπό της.

• Να καταλάβει αμαχητί, τα ιερά της μέρη / που της τα πήραν οιεχθροί, που όλος ο κόσμος ξέρει.

• Τότε οι πρόσφυγες ομού από χαρά σκιρτώντες / θα τρέξουνε ειςτα μέρη τους σαν αετοί πετώντες.

• Τότε ο Έλλην Βασιλεύς, ο εκλεκτός Κυρίου / εις πάντα θάναι άριστοςκαι επί της υφηλίου / θα άρχει και θα διοικεί μετά δικαιοσύνης / και η γηθα χαίρεται εκ διαρκούς ειρήνης.

• Τα όπλα τα πολεμικά θα γίνουν εργαλεία / και άροτρα γεωργικά. / Κιειρήνη και ευτυχία θα βασιλεύσει απανταχού / κι ως αδελφοί θα ζώσι / οιάνθρωποι επί της γης και δεν θα ερωτώσι / ο εις τον άλλον άνθρωπονμήπως και είναι ξένος / αλλά θα λέγεται αδελφός και εκ του Αδάμ το γένος.

• Έλληνες ανανήψατε αυτή είναι η αλήθεια / μη σας πλανούνοι άπιστοι  πώς είναι παραμύθια!

• Όλα αυτά θα γίνουνε, η ώρα πλησιάζει / το σύμπαν συνταράσσεταικαι σας δεν σας τρομάζει; Η συμφορά που έρχεται τους ασεβείς να πλήξει/ και εκ της γης αλύπητα να τους εξαφανίσει.

• Πάρετε την απόφαση και λογικά σκεφθείτε / αν θέλετε να ζήσετε καιαιώνια να σωθείτε / όλοι μετανοήσατε, στραφείτε προς τα θεία / γιατίουδεμία άλλη απ' αυτήν υπάρχει σωτηρία.

• Ο πόλεμος που έρχεται ουδέποτε έχει γίνει / τόσο μεγάλος και φρικτός,και δεν θα γένει ειρήνη, εάν δεν εκκαθαρισθεί η ήρα από το στάρι / και ταζιζάνια να καούν σαν το ξηρό χορτάρι.

 Νεώτερες προφητείες τών Πατέρων της Εκκλησίας περίτων κοσμοϊστορικών γεγονότων περισυλλεγείσαι υπό του ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΕΔΙΝΟΥ

Προφητεία έπιγραφείσα στον τάφο του Μεγάλου Κωνσταντίνου

Η αναφερομένη εδώ προφητεία ανεγράφη ποτέ επί του τάφου του Μ. Κωνσταντίνου, ασφαλώς μετά την επαναφοράν του λειψάνου του από την Νικομήδειαν εις Κωνσταντι- νούπολιν υπό του υιού του Κωνσταντίου, όπου κα­τετέθη στον ναό των αγίων Αποστόλων που εκτίσθη από τον ίδιον, ως «μαρτύριον» και γιά να χρησιμεύση και προς ενταφιασμόν του. Η επιγραφή περιέχεται στο βιβλίον «Σύνοψις διαφόρων ιστοριών» (1684) ως επίσης και στην Πατρολογία του Μigne. Ο τρόπος της επιγραφής εί­ναι όντως παράξενος καΙ αινιγματώδης, γι' αυτό και επί πολύ έμεινε άγνωστη και ασαφής. Ο πρώτος και κύριος ερμηνευτής του συμβολικού τούτου συγγράμματος θεωρείται ο Πατριάρχης Γεννάδιος ο Σχολάριος πριν έτι γίνη Πατριάρχης, σις ημέρες του τελευταίου Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου. Αναγράφομεν αυτολεξεί την επιγραφή, όπως ευρίσκετο επί της πλακός του τά­φου και μετά θα την επαναλάβωμεν ερμηνευμένην. Τώρα ασφαλώς δεν ευρίσκεται ούτε η πλάκα ούτε ο ναός, υπάρ­χουν όμως σέ διάφορες βιβλιοθήκες περιγραφές προς διαπίστωσιν. ‘Εχει δε η επιγραφή ως εξής:

« ι. π.τ. ι.δ.τ. η.  Βσλ. τ. Ιμλ. ο. κλμν.Τη πρώτη της Ίνδίκτου. Η  Βασιλεία  του  Ισμαήλ ό  καλούμενος μμθ.  μλ.  δ.   ν. τρπσ  γν. τ.   πλολγ.   τ.  επτλφ.     Μωαμεθ, μέλει  δια  να  τροπώσει γένος των Παλαιολόγων, την  Επτάλοφον κρτσ. Εσθ. βλσ.  εθν.  πμλ.  κτξ,κ.  τ.  νσ, κρατήσει. Έσω- θενβασιλεύσει,  έθνη πάμπολλα κατάρξει. καί τάς νήσους ερμσ. μχρ.  τ.  εξν. πτ.   ιστργτν   πθσ. τ. αγδ. ερημώσει μέχρι του  Ευξείνου Πόντου.Ίστρογείτονας πορθήσει τή ογδόη  τ.  ινδκτ.  πλπνσ.κτξ.  τ,  εντ.  τ. ιδκτ.  ε. τ.τής Ίνδίκτου. Πελοπόννησον κατάρξει, τή ένατη τής Ίνδίκτου, εις τά βρ. τ.  μρ.  δ.ν.  στρ.τ.σ.  τ.  δκτ.. τ. ιδκτ  τ. βόρεια τά μέρη μέλλει δια ναστρατεύση· τή δεκάτη τής Ίνδίκτου τους  δμτ.  τρπσ.  πλ..  επστψ,    ετ. χν.  τ. δμτ.   πλμ Δαλμάτας τροπώσει, πάλιν επιστρέψει έτι χρόνον, τοίςΔαλμάταις πόλεμον  εγρ. μγ. μρκ. τ. στρβν, κ. τ.  πλθ.  Κ.  τ.  .φλ. σνδ.εγείρει μέγαν μερικόν τε συντριβήναι, και τά πλήθη και τά φύλα συνοδή τ.επρ.  δ.   Ολα. κ.  ξρ.τ.  πλμ. σνψ.  κ. τ.τών Έσπε ρίων  διά θαλάσσης, καίξηράς τον πόλεμον συνάψουν, καί τον Ίσμ.λ.  τρπσ.  τ. απγν,ατ.Βσλς ελτ.μκρ.Ίσμαήλ τροπώσουν. τό απόγονον αυτού βασιλεύσει έλαττον μικρόν ολγ.   τ. δ. ξθ.   γν.  αμ. μτ.  τ. πρκτρ.  ολ. ιμλ. ολίγον, τό δέ Ξανθόν γένοςάμα μετά τών πρακτόρων όλον Ίσμαήλ π.τ. τ.  επτλφ..  επρο.  μτ.   τ.  πρμ. ττ. πλμ. τροπώσουν, τήν Έπτάλοφον 'επάρουν μετά τών προνομίων. τότεπόλεμον εγρ, εφλ.ηγρων.  μχ.   τ. πτ. ωρ. κ. φν, εγείρουν έμφυλονήγριωμένον, μέχρι τής πεμπταίας ώρας. και φωνή βσ.  τ.τ.  στ.  στ.  μτ.  φβ.  σπστ.   πλ.   σδω.ε. βοήσει τρίτον, στήτε στήτε, μετά φόβου σπεύσατεπολλά σπουδαίως είς τ.. δξ.  τ.μρ.  αδ.  ερτ.  γν. θμστ. κ. ρμλο. ττ. τά δεξιά τάμέρη άνδρα εύρητε γενναίον θαυμαστόν καί ρωμαλέον, τούτον εξτ. δσπτ.φλ.γ. εμ. υπχ. κ. ατ. πρλβτ. θλμ. έξετε Δεσπότην, φίλος γάρ έμού υπάρχει·καί αυτόν χαραλαβόντες, θέλημα εμ. πλρτ. Έμόν πληρούται».

 Δεν νομίζω να χρειάζεται κανένα σχόλιο γιά το νόη­μα και την πληρότητααυτής της προφητείας, διότι επραγματοποιήθη ακριβέστατα στα πλείστατης μέρη, που ανήκουν φυσικά τώρα στο παρελθόν. Από το θάνατο του Μ.Κωνσταντίνου, όπου εγράφη, επέρασαν 1101 χρό­νια έως του ΙωάννουΠαλαιολόγου, που ο Γεννάδιος Σχολάριος την ερμήνευσε κατά το έτος 1430. Η προφητεία αυτή παρουσιάζει και ενότητα και ομοιότητα στην γλωσ­σικήτης έκφραση και αποδεικνύει πλήρη αρτιότητα απο­κλειόμενηςπροσθαφαιρέσεως.

 Η επαλήθευσίς της είναι τόσον σαφής και πλήρης, που δεν μας αφήνεικανένα περιθώριο ερεύνης ή αμφιβο­λίας, διότι από την άλωση της πόληςυπό του Μωάμεθ του πορθητού και μέχρις της προεκτάσεως της Τουρκι­κήςκυριαρχίας έως των πρόθυρων της Βιέννης, όπου ηττήθησαν και άρχισαννα υποχωρούν και να παρακμά­ζουν, αληθεύει πληρέστατα η προφητεία. Ηαρχή της προφητείας, από «Τη μεν πρώτη της Ινδίκτου ο καλού­μενοςΜωάμεθ μέλλει διά να τροπώση γένος των Παλαιο­λόγων την Επτάλοφονκρατήσει», ανήκει στην άλωση της πόλης. Μετά την ήττα της Βιέννηςάρχισε η παρακμή και σμίκρυνσις της Τουρκικής δυναστείας ως τασημερι­νά της σύνορα. «Τοις Δαλμάταις πόλεμον εγείρει μέγαν μερικόν τεσυντριβήναι», Δαλμάτες εδώ εννοούνται οι Βόρειοι λαοί. Η ήττα τηςΒιέννης είναι «το μερικόν τε συντριβήναι». «Και τα πλήθη και τα φύλλασυνοδή των Έσπερίων... και τον Ισμαήλ τροπώσουν» είναι η μετά ταύτααντίστασις και πάλη των υποδούλων εθνών έως του 1918 και η τελείααπομόνωσις της Τουρκίας στα ση­μερινά της όρια, κατά την αψευδήΙστορία των Βαλκανι­κών πολέμων. Το επόμενον άρθρον της προφητείας·«το απόγονον αυτού βασιλεύσει έλαττον μικρόν ολίγον» είναι μάλλον ηαναλαμπή του Κεμάλ που κρατά μέχρι σήμερα, αναμένουσα την μετά ταύτακαταιγίδα του ξανθού γένους που ήδη τα πρώτα σημάδια φαίνονται. ‘Εωςεδώ εκπλη­ρώθηκαν ακριβώς τα προφητευθέντα, που είναι και η εγγύησιςτων επομένων ανεκπλήρωτων άρθρων. ‘Ισως να προβάλη κανείς τοδιάφορον γλωσσικόν Ιδίωμα της επο­χής του Μ. Κωνσταντίνου από αυτότης σημερινής του εκφράσεως, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι, όπως και σήμεραμεταφρά- ζεται η γλώσσα κατά καιρούς γιά κατανόηση των απλούστερων,το ίδιο ίσως και εδώ εσυνέβη από τον Μονεμβασίας Δωρόθεον, όπωςευρίσκεται στην «Σύνοψιν των διαφόρων ιστοριών». Τα αναμενόμενα προςεκπλήρωσιν άρθρα πρέπει να μας απασχολούν, διότι ευρι­σκόμεθα στο κέντρον σχεδόν αυτών των γεγονότων και πρέπει να γίνουν περισσότε- ρον προσεκτικά από την δικήν μας πατρίδα και φυλήν.

«Ουκ έστι κακία εν τη πόλει ην ουκ εποίησεν ο Κύ­ριος». Δεν γίνεται ποτέ περιπέτεια και πειρασμός στην πόλι, εάν δεν επιτρέψη ο Κύριος. Η αποστασία και η α­μαρτία των ανθρώπων δίδουν δικαίωμα, κατά τον πνευ­ματικόν νόμον, στους διαφόρους πειρασμούς και, τρό­πον τινά, αναγκάζουν την πατρική του Θεού πρόνοια να επιτρέψη αυτούς. Ομού με την σωρεία των θλιβερών, που παιδεύουν τους πιστούς, είναι και οι πνευματικές πληγές, οπως οι αιρέσεις, οι φατρίες και τα σκάνδαλα. Μιά λοι­πόν απ' αυτές τις μάστιγες, που πραγματικά κατατυράν­νησε την φυλήν και την Εκκλησίαν, είναι ο Ισλαμισμός, που εδυνάστευσε σαν καμμιά άλλη πλάνη την Εκκλησίαμας. ‘Οπως όμως και οι λοιπές παιδευτικές συμβάσεις έ­χουν όρον «άχρι καιρού», διότι μόνον παιδευτικήν σημασίαν και αποστολήν έχουν, έτσι και αυτή η λαίλαπα είναι παροδική, παρά τον μακρόν χρόνον που επεκράτησε.Περί της προσδοκίας αυτής διαλαμβάνουν και τα επόμε­να άρθρα της ανά χείρας προφητείας. Η πραγματικότη­τα της θείας επισκέψεως και παρηγοριάς στην δοκιμασθείσαν μας φυλήν βεβαιούται και με το ακόλουθον ρήμα της γραφής: «εάν οι υιοί σου δεν φυλάξωσι τα νόμιμά μου επισκέψομαι εν ράβδω τας αμαρτίας αυτών και εν μάστιξει τας ανομίας αυτών, το δε έλεος μου ου μη διασκεδά­σω»¹⁰". Η Ισλαμική λαίλαπα, Ιδίως των Τούρκων, εγγί­ζει πλέον στην συντριβή και απόσβεσί της, διότι και σ'αυτούς επληρώθησαν οι καιροί και ο πνευματικός νόμος τους παραμερίζει, επειδή ικανόν καταδυνάστευσαν τον νέον Ισραήλ. Στον Αβραάμ, όταν ερώτησε πότε εγγίζει η αποκατάστασις των απογόνων του στην επαγγελθείσαν γην, του απεκρίθη ο Θεός ότι «μετά έτη τετρακόσια, διότιούπω αναπεπλήρωνται αι ανομίαι» των Αμορραίων και των λοιπών εθνών. Σε μας πλησιάζει ο καιρός της δοκι­μασίας να συμπληρωθή και τα παράσιτα της δυναστείας να εκλείψουν. Στην συνέχεια η προφητεία λέγει: «το δε ξανθόν γένος άμα μετά των πρακτόρων όλον Ισμαήλ τροπώσουν, την Επτάλοφον επάρουν μετά των προνο­μίων». Το ξανθόν γένος κατά την κοινήν γνώμην, συναδόντων περί τούτου και των επομένων χρησμών που θα αναφέρωμεν, είναι η Ρωσία μετά «των πρακτόρων της», των ήδη δορυφόρων κρατών. «Τότε πόλεμον εγείρουν έμφυλον ηγριωμένον». Κατά την πτωχή μας γνώμη η είσο­δος των Ρώσσων στην Κωνσταντινούπολη θα είναι εύκο­λη στην αρχή, διότι δεν θα μπορή η Τουρκία να αναχαιτίση τον βίαιον χείμαρρον των πολυπληθών Ρώσσων, μετά όμως την είσοδόν τους θα συναντήσουν αντίστασι από το αντίθετο στρατόπεδο που θα απαιτούν γιά τον εαυτό τους την έπικράτειαν. Επειδή δε θα είναι μεταξύ χριστιανών ημάχη και όχι με τους Μουσουλμάνους, αναφέρει η προφη­τεία «έμφυλον», το δε «ηγριωμένον» σημαίνει την λυσσώ­δη πάλην της επικρατήσεως. «Και φωνή βοήσει τρίτον. Στήτε στήτε μετά φόβου». Η υπερφυσική  επέμβασις του Θεού γιά τον αναχαιτισμόν της φονικής ορμής των συγ­κρουσμένων λαών είναι δείγμα του ελέους του Θεου στην ανυπολόγιστην συμφορά. Αφού ξυπνήσουν από την μέθην του παραλογισμού τους οι τότε προσφερόμενοι στο βωμό του ολέθρου και της αυτοκατα- στροφής, θα συνέλ­θουν και ο στεναγμός της μεταμελείας θα κρούση τα φι­λάνθρωπα σπλάγχνα του Θεού, γιά να σώση τους απομείναντας από την σφαγήν, του καρπού του Ιδανικού μας πολιτισμού! Μετά τον παράδοξο τερματισμό του εξολοθρεμού η Θεία επέμβασις θα τους  οδηγήση στην ανεύρεσι του καταλλήλου Σωτήρος, που θα επιβάλη την τάξη και τον ρυθμό της ζωής, όπως λέει η προφητεία: «σπεύσατε πολλά σπουδαίως εις τα δεξιά τα μέρηάνδρα εύρητε σπουδαίον... τούτον έξετε Δεσπότην».

‘Αλλη εξ ίσου σημαντική προφητεία είναι η ακόλου­θη, που κατ' αρχάςετοποθετήθη κατά το έτος 1053 υπό ανωνύμου τινός και φαίνεται σανπρώτος τόπος της πα­ρουσίας η Ιερά μονή Κουτλουμουσίου  Άγίου ‘Ορους. Ηπροφητεία αποτελείται από τα κάτωθι 24 άρθρα, που αρ­κετά έχουν ήδηπραγματοποιηθή:

1.  Μέγας Ευρωπαϊκός πόλεμος.

2.  Ήττα της Γερμανίας, καταστροφή Ρωσσίας και Αυστρίας.

3.  Ήττα των Αγαρηνών υπό Ελλήνων.

4.  Ενίσχυσις Αγαρηνών υπό Δυτικών λαών και ήτ­τα των Ελλήνων υπό τηςΆγαρ.

5.  Σφαγή Ορθοδόξων λαών.

6.  Και μεγάλη ανησυχία Ορθοδόξων λαών.

7.  Εισβολή ξένων στρατευμάτων εξ Αδριατικού πε­λάγους. Ουαί εις τουςκατοικούντας επί της γης, ο άδης έτοιμος.

8.  Προς στιγμήν ο Αγαρηνός μέγας.

9.  Νέος ευρωπαϊκός πόλεμος.

10.‘Ενωσις Ορθοδόξων λαών μετά της Γερμανίας.

11.Ήττα Γάλλων υπό Γερμανών.

12.Επανάστασις των Ινδιών καΙ χωρισμός αυτών Από της Αγγλίας.

13.Αγγλία εις μόνους Σάξωνας.

14.Νίκη Ορθοδόξων λαών και γενική σφαγή Αγα­ρηνών υπό Ορθοδό- ξων. 

15.Ανησυχία κόσμου.

16.Γενική απελπισία της γής.

17.Μάχη επτά κρατών εις Κωνσταντινούπολη. Τρία ημερονύκτια σφαγή.Νίκη του μεγαλυτέρου κράτους κα­τά των έξ κρατών.

18.  Συμμαχία έξ κρατών κατά του εβδόμου κράτους, τρία ημερονύκτιασφαγή.

19.  Παύσις πολέμου υπό αγγέλου (Θεού-Χριστού) και παράδοσις πόλεωςτοις ‘Ελλησι.

20.Υπόκυψις Λατίνων εις αλάνθαστον Πίστιν Ορ­θοδόξων.

21.Εξωθήσεται Ορθόδοξος Πίστις από Ανατολών μέχρι Δυσμών.

22.Φόβος και τρόμος βαρβάρων υπ' αυτής.

23.Παύσις του Πάπα και κήρυξις ενός Πατριάρχου δι’ όλην την Ευρώπην.

24. Εν πέντε και πεντήκοντα έτη το τέλος των θλίψεων την δε εβδόμηνουκ έστι ταλαίπωρος, ουκ έστι εξόριστος, επανερχόμενος εις τας αγκάλαςτης Μητρός αγαλλομένης (Εκκλησίας).

Ούτως έσται και ούτω γένοιτο.

Αμην. Αμην. Αμην.

Εγώ ειμί το Α και το Ω.

Πρώτος και ‘Εσχατος.

Τέλος μία ποίμνη και εις ποιμήν έσται εκ της αλη­θούς ορθοδόξου πίστεως.

Αυτό γένοιτο.

Αμην, Αμην, Αμην.

(Δούλος Χριστού Αληθινού Θεού)

Αν θέλωμεν να σχολιάσωμεν την συνθηματικήν αυ­τήν προφητείαν με τοπρίσμα του ορθού λόγου, θα εισδύσωμεν σε λαβύρινθους κουραστικούς, γι’αυτό προτιμούμεν την διά πίστεως ερμηνεία, που τα φαινόμενα «αδύνα­ταπαρά ανθρώποις δυνατά εστίν παρά τω Θεώ»¹º9. Η πρώτη χρονολόγησίςτης περί τα 1058 αν δεν είναι ακρι­βής, μάλλον λόγω λανθασμένωναντιγραφών, πλην όμως δεν μειώνεται το κύρος της σαν προφητείαςγεγονότων, που, όσα ήδη επραγματοποιήθησαν, εγράφησαν με ακρίβεια.Και αυτής της προφητείας το νόημα δεν απέχει από της προηγούμενης, εναλλάσσονται μόνον, τα σκηνικά, γιά να δόσουν όμως το ίδιον νόημα. Περί των ήδη εκπληρωθέντων, ιδίως στον ευρωπαϊκόν στίβον, δεν αποφαινόμεθα, διότι αυτά είναι γνωστά. Εκείνο που τώρα απα­σχολεί είναι το θέμα του ερχομένου τρίτου πολέμου, του ίσως πυρηνικού ολέθρου, αα χρησιμοποιήσουν οι μικροί κοσμικοί ηγέτες όσα η μεγάλη τους αφροσύνη δυστυχώς επενόησε και ετοίμασε. Ποία άλλη ανοησία υπάρχει με­γαλύτερη απ' αυτή που τους διακατέχει, αφού γνωρίζουν την πανωλεθρία; Μόνο ένα λάθος, έστω και ατύχημα, εί­ναι ικανό να δηλητηρίαση και να καταστρέψη τα πάντα και όμως δεν υποχωρούν, παρά την γενικήν κατακραυγή των αθώων ανθρώπων.

Αν και υπάρχουν πράγματι ασάφειες στην προφη­τεία, που οφείλονται μάλλον στην κατάταξη των άρθρων και στα δυσνόητα των μη πραγματοποιηθέντων, επ' ουδενί λόγω όμως καταργείται η αυθεντία και το κύρος της, ως θεοπνεύστου και αληθούς. Το γριφώδες, το αινιγματικόν, το πρωθύστερον και το συμβολικόν, πάντοτε υπάρ­χουν στις προρρήσεις και η πλήρης επαλήθευσις φαίνεται μετά το πέρας των γεγονότων. Το «ουαί τους κατοικούντας επί της γης» και το «γενική απελπισία επί της γης» και το «ο άδης έτοιμος» ήσαν αδιανόητα πριν το 1950 που ήτο άγνωστος ο πυρηνικός πόλεμος. Τα συμβατικά ό­πλα, όσο και να ήσαν βελτιωμένα, αδυνατούσαν να προ­καλέσουν γενικήν απελπισία και παγκόσμιον κίνδυνον. Τώρα όμως πού μπορούν να καταστρέψουν οκτώ φορές ολόκληρον την γήν σε μερικά μόνο λεπτά, επαληθεύεται η προόρασις του προφήτου, που διέβλεψε πριν τόσους αιώνες την σημερινήν κατάστασι. Η επισήμανσή μας μάλλον είναι ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, και διότι θα γίνουν τα ανήκουστα δεινά, που περιλαλούνται στην δική μας περιφέρεια. Στην πρώτη προφητεία ανέφερε τρομακτικόν πόλεμον, «έμφυλον ηγριωμένον», στην δεύτερη, ρομερή ανθρωποσφαγή επί δύο τριήμερα, ώστε να φθάση το αίμα σοόν Κεράτιον κόλπον, κατά τις επόμενες προφητείες και άρα υπάρχει συμφωνία και επαλήθευσις

    Σημείωσις

Ίσως5 και 50 =550 έτη. Τότε 1453,5+550=2003,5 περίπου. Και Την

εβδόμην= 2003,5+7=2010,5 περίπου τέλος των γεγονότων αυτών ..Λ.Μ.Δ.

Προφητεία Άγίου Ανδρέου του δια Χριστόν Σαλού.

Καί αυτή η προφητεία, γραφείσα υπό άλλου θεοπνεύστου οργάνου της χάριτος, έχει αρτίαν συμφωνία μετά των προτέρων και συμπληρώνει, ως συνήθως, ο,τι οι άλ­λες παραλείπουν. Στην προφητεία αναφέρεται ότι η Κωνσταντινούπολις θα παραδοθή στους Τούρκους και θα χά­ση την αίγλη της ως πρωτεύουσα του βυζαντινού πολιτι­σμού, αλλά και πάλιν θα επανέλθη στην προτέρα της κατάστασην, μετά από τα τρομακτικά γεγονότα που θα συμβούν σε μιά παγκόσμια σύρραξι, εκδικουμένην την α­μαρτία και αποστασία των δικών μας καιρών. Ερωτώμε­νος ο άγιος από κάποιον μαθητή του γιά το μέλλον της πόλης, διεσάφησε στο πνευματικόν του τέκνον τα γενησόμενα, που με την χάρι του Θεού διέβλεπε.

Αποσπασματικώς αναφέρομεν τα κυριώτερα ση­μεία της προφητείας: «Η πόλις αύτη η επάνω πολλών ε­θνών προκαθεζομένη ανάλωτος έθνεσι γενήσεται και αχείρωτος... Λόγος δε τις φέρεται εισιέναι το γένος των Αγαρηνών και  ικανά πλήθη τη μαχαίρα αυτών κατασφάξουσιν· εγώ δε φημί, ότι και το ξανθόν γένος εισελεύσεται ούτινος η προσηγορία πρόκειται εν τω επτακαιδεκάτω στοιχείω των εικοσιτεσσάρων στοιχείων ανακεφαλαι- ωμένων, αλλ' εισελεύσεται μεν και τα κώλα των αμαρτολών επί εδάφους καταστρώσουσιν, ουαί δε αυτοίς από των δύο ορπήκων, ων αι ρομφαίαι αύραι και οξείαι δρέπανοι, πυρρόν εν θέρει συγκόπτουσαι και εις τα οπίσωου μη ανθυπιστρέψουσιν ουκέτι, ουδ' ου μη ενταύθα καταλειφθήσονται... Εν γαρ ταις εσχάταις ημέραις αναστή­σει Κύριος ο Θεός βασιλέα από πενίας και πορεύσεται εν δικαιοσύνη, πολλή... και έσται ειρήνη ον τρόπον επί τωνημερών του Νώε...

Προφητεία Αγίου Μεθοδίου Πατάρων

Μεθόδιοι Πατάρων της Λυκίας φέρονται δύο, ο μεν ένας μαρτύρησε το 311 μ.Χ. και ο άλλος ήκμασε τον 9ον αιώνα, στον οποίον ανάγονται οι χρησμοί.

Κείμενον.

«Και κρατήσει επί την Επτάλοφον το ξανθόν γένος εξ ή πέντε και φυτευθήσονται εν αυτή λάχανα, και φάγονται εξ αυτών πολλοί εις εκδίκησιν των Αγίων· κρατήσουσι δε επί την Ανατολήν προνοηταί τρεις... και μετά τού­τους εγερθήσεται αυτόνομος και μετά τούτον έτερος λύ­κος αγριώδης... και ταραχθήσονται και τα καθήμενα έ­θνη, άτινα εισίν επί τα βόρεια μέρη, κινήσουσι μετά μεγά­λης βίας και δριμύτητος θυμού, και χωρισθήσονται εις τεσσάρας αρχάς, και η μεν πρώτη χειμάσει εις ‘Εφεσον, η δε δευτέρα εις Μελάγια, η τρίτη εν ακροκάμπω ήγουν εις Πέργαμον και η τετάρτη εις Βιθυνίαν... τότε ταραχθή­σονται τα έθνη καθήμενα επί νότου γωνίας, και εγερθήσεται ο Μέγας Φίλιππος μετά γλωσσών δέκα οκτώ και συναχθήσονται εν τη Επταλόφω και συγκροτήσουσι πόλεμον, οίος ου γέγονε πώποτε· και δραμούσιν εις τας εμβολάς και τας ρύμας της Επταλόφου και ο φόνος των αν­θρώπων ως ποταμός κινήσει, και θολωθήσεται η θάλασ­σα εκ του αίματος έως τα βάθη της αβύσσου. Τότε βους βοήσει και ξηρόλοφος θρηνήσει· και τότε σταθώσιν οι ίπποι και φωνή εξ ουρανού κράξει, στώμεν, στώμεν, ειρήνη υμίν αρκεί η εκδίκησις επί τους απειθείς και ανηκόους και απέλθετε επί τα δεξιά μέρη της Επταλόφου καΙ εκεί ευρήσετε άνθρωπον επί δύο κίονας ιστάμενον εν κατηφεία πολλή, έσται λαμπρός το είδος, δίκαιος, ελεήμων, φορών πενιχρά, τη όψει αυστηρός και τη γνώμη πράος, έ­χοντα επί τον δεξιόν αυτού πόδα καλάμου ήλον και φωνή υπό του αγγέλου κηρυχθήσεται, στήσατε αυτόν Βασιλέα, και δώσουσιν αυτώ εις την δεξιάν χείρα ρομφαίαν λέγοντες αυτώ· ανδρίζου Ιωάννη και ‘Ισχυε και νίκα τους ε­χθρούς σου· και επάρας την ρομφαίαν παρά του αγγέλου πατάξει τους Ισμαηλίτας, Αιθίοπας και πάσαν γενεάν άπιστον. Τους δε Ισμαηλίτας μερίσει εις τρία μέρη, και την μεν πρώτην εν ρομφαία, την δε δευτέραν βαπτίσει, και την τρίτην καταδουλώσεται εν τη Ανατολή· και εν τω υποστρέφεσθαι αυτόν, ανοιχθήσονται οι θησαυροί της γης και πάντες πλουτήσουσι και ουδείς εξ αυτών πένης, και η γη δώσει τον καρπόν αυτής εκατονταπλασίονα· τα δε όπλα τα πολεμικά γενήσονται εις άροτρα και δρέπανα· και βασιλεύσει έτη τριάκοντα πέντε».

Η πρώτη κρούσις υπό του ξανθού γένους θα είναι όπως φαίνεται απότομη και εύκολη, λόγω της υπεροχής των Ρώσσων έναντι των απαίδευτων και νωχελών Τούρ­κων και μυστικά βέβαια θα εξυπηρετούν την κρείττοναπρόνοια του Θεού γιατί τελείωσε ο καιρός του βδελύγματος του Ισλαμισμού. Η περίοδος των πέντε μηνών, που απαιτούν τα λάχανα να αναπτυχθούν, είναι μάλλον ο χρόνος της ετοιμασίας των συμμαχικών δυνάμεων, τουςοποίους παρομοιάζει ως τον «Μέγαν Φίλιππον μετά γλωσσών δεκαοκτώ». Οι διάφοροι τόποι της στρατοπεδεύσεώς τους σημαίνουν το μέγα πλήθος που υπολογίζον­ται και κατά άλλην προφητείαν ανάγονται σε διακόσια ε­κατομμύρια, που η αμαρτία και η απιστία τους οδηγεί σε σφαγή στον βωμό της υλιστικής και ουμανιστικής θεότητος. «Φάσκοντες είναι σοφοί εμωράνθησαν» και «εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία» και «εσεβάσθησαν και ελάτρευσαν τη κτίσει παρά τον κτίσαντα»¹¹¹. «Ουκ εδοκίμασαν τον Θεόν έχειν εν επιγνώσει» και δικαίως «παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις αδόκιμον νουν ποιείν τα μη κα­θήκοντα»"². Τό ότι θα συμβούν όλα αυτά στην Κωνσταντινούπολιν και ιδίως η θεία επέμβασις προς κατάπαυσιντης πανολεθρίου ανθρωποσφαγής, φανερώνουν την ιδιαί­τερη πρόνοια του Θεού γιά τον χώρον αυτό και τον λαόν που εκληρώθη να βαστάξη τον σταυρόν της ανθρωπότητος. ‘Οσο όμως και αν μας θέλγη και παρηγορή η ευτυχία του μέλλοντος, μας καθηλώνει όμως η φοβερή περιγραφή των προφητειών περί της φρίκης και του ασύλληπτου  ο­λέθρου, που ο σύγχρονος πολιτισμός και η ελευθερία των προηγμένων μας λαών θα δημιουργήσουν!

«Βους βοήσει και ξηρόλοφος θρηνήσει». Ασφαλώς η θλιβερά αυτή πρόταση δεν ερμηνεύεται κατ' ευθείαν, αλ­λά είναι αλληγορία και μεταφορά της ασύλληπτης συμ­φοράς και της ανήκουστης ανάγκης που θα παραδοθή η αφηνιάσασα ανθρωπότητα. Θεωρώ επίκαιρο να αναφέρωαρμόδια χορία της Αποκαλύψεως γιά να προσεγγίσωμεν κάπως αυτή την πραγματικότητα. «Και Βαβυλών η μεγά­λη εμνήσθη ενώπιον του Θεού δούναι αυτή το ποτήριον του οίνου του θυμού της οργής αυτού... ότι εκολλήθησαν αυτής αι αμαρτίαι άχρι του ουρανού, και εμνημόνευσεν ο Θεός τα αδικήματα αυτής. Απόδοτε αυτή ως καΙ αυτή απέδωκε, και διπλώσατε αυτή διπλά κατά τα έργα αυτής· εν τω ποτηρίω ω εκέρασε, κεράσατε αυτή διπλούν. ‘Οσα εδόξασεν εαυτήν και εστρηνίασε, τοσούτον δότε αυτή βασανισμόν και πένθος... Διά τούτο εν μιά ημέρα ήξουσιν αι πληγαί αυτής, θάνατος και πένθος και λιμός και εν πυρί κατακαυθήσεται· ότι ισχυρός Κύριος ο Θεός ο κρί­νας αυτήν»¹¹³. Βαβυλών εδώ και πόλις, κατά την πτωχήν μας γνώμη, δεν σημαίνει τόπον ή χώραν ιστορικήν, αλλά μάλλον μορφή πλάνης τεραστίας που εκατόρθωσε να αποπροσανατολίση τους λαούς από την αποκαλυφθείσαν αλήθειαν. Ασφαλώς κάθε μορφή αμαρτωλότητος απο­πλανά και χωρίζει τον άνθρωπον από τον Θεόν, αλλά εδώ πρόκειται μάλλον περί περιεκτικού και γενικού κακού, που μόνον σήμερα μπορούμε να εννοήσωμεν. Ουδέποτε άλλοτε στην ιστορία έπαθεν η ανθρωπότητα τόσην δια­στροφή,  τόσην αποπλάνησι, τόσον αποπροσανατολισμόν στην οντότητα και προσωπικότητά της. Αμαρτία και αμαρτωλότης πάντοτε υπήρχαν και ιδίως το έγκλημα εκδηλώνετο σε αγριωτέρα μορφή, πλην όμως όχι γενικά, αλλά μεμονωμένα και μάλλον κρυφά. Τώρα σ' αυτό έγ­κειται η τραγικότητα και διαστροφή, στήν γενίκευση του κακού και στην αναιδή και αναίσχυντη του προβολή, που εν πολλοίς παρουσιάζεται ως άθλος και αρετή και βρα­βεύεται από τους αρμοδίους. Εκείνο όμως που θέλω να ε­πισημάνω, είναι η αιτία που προκάλεσε και προκαλεί το περιεκτικόν αυτό κακόν, που συμβολίζεται ως άλλη θεότης επάνω της οποίας εκδηλώνεται η θεία δικαιοσύνη και εκδίκησις. Νομίζω ότι το «σώμα του θανάτου», που ίσχυ­σε να παρασύρη την ανθρωπότητα της δυστυχισμένης μας γενεάς, είναι η ξηρά και στείρα ανθρώπινη «γνώσις» και ο ουμανισμός. Ο ουμανισμός γέννησε τον υλισμό, ο υλισμός τον αθεϊσμό, ο αθεϊσμός τον κομμουνισμόν, οκομμουνισμός τον μηδενισμό και την σχετικοκρατία και όλα τα προϊόντα του νεκρού κατά Χριστόν ανθρώπου. «Ο θάνατος σου ζωή μου» είναι ο διεθνής κανόνας της ζωής και κοινωνίας.

Εφ' όσον το απόλυτον παραμερίζεται και ο άνθρω­πος μετράται στην στενότητα του σχετικού, τότε όλα επι­τρέπονται, αρκεί να επιτυγχάνη ο άνθρωπος την εφήμερόν του απόλαυσιν είτε στην κτηνωδία και θηριωδία είτε στα παραισθησιακά ή στο έγκλημα, αν αυτό προκαλή αίσθησιν ικανοποιήσεως και εκδικήσεως. Αποθανούσης τΗς συνειδήσεως που ρυθμίζει την λογικότητα και αξιο­πρέπεια του ανθρώπου, τότε όλα τα επιτρέπει και τα  επι­βάλλει η διαστροφή. Μεταφέρεται ο άνθρωπος στην ζωώ­δη κατάσταση, που τα πάντα άγει η ορμή και όχι η λογι­κή και η φρόνησις. Ο ουμανισμός λοιπόν, ιδίως του Ευ­ρωπαίου ανθρώπου, απέρριψε την προς τον Θεόν πίστιν, εφ' όσον κατ’ αυτούς «παν μέτρον άνθρωπος». Τα πάντα ευρίσκονται στην γνώσιν, στην ανθρώπινη μόνον ικανότητα, και να γιατί τα πάντα σήμερα αξιολογούνται διά της επιστημονικής μόνον ερεύνης και θέσεως. Ναι, αλλά ο Θεός απεκαλύφθη διά της πίστεως και μόνον δι’ αυτής επιγινώσκεται και πλησιάζεται και μετέχεται και διά της χάριτός Του «πάντα δυνατά τω πιστεύοντι». Η ουμανι­στική ψευδογνωσία κτύπησε και κατήργησε την πίστιν και την θεογνωσία και στή θέση της εθεοποίησε την γνώ­ση ως είδωλον· και να που ευρίσκεται αυτή ενιδρυμένη σή­μερα στο παγκόσμιον πάνθεον. Σ' αυτήν λοιπόν την γνώ­σιν επέτρεψε ο υπ' αυτής περιφρονηθείς παντοδύναμοςΘεός να ανταμείψη τους οπαδούς και λάτρες της· και «ούτοι μισήσουσι την πόρνην και ηρημωμένην ποιήσουσιν αυτήν και γυμνήν, και τας σάρκας αυτής φάγονται, και αυτήν κατακαύσουσι εν πυρί»¹¹⁵

Προφητεία αγίου Ταρασίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

         Αυτός ο άγιος διέπρεψε στον θρόνον της Κωνσταντι­νουπόλεως το 784 και συνεκάλεσε      

    την 7ην Οικουμενικήν Σύνοδον κατά το έτος 787. Έκοιμήθη το 806.

Κείμενο.

«...Τούτου γενομένου εγερθήσεται πόλεμος εμφύ­λιος, και απολεσθήσεται πας ο λαός ο άπιστος. Και τότε εξυπνήσει ο ‘Αγιος Βασιλεύς ο εν αρχή του  ονόματος αυ­τού Ι και εν τω τέλει Σ,..».

Εδώ επισημαίνεται η αγριότητα του εμφυλίου πολέ­μου, όπως και οι προγενέστεροι πατέρες είπαν, καθώς και ο μέλλων να βασιλεύση προκεχειρισμένος από τον Θεό, του οποίου το όνομα θα είναι Ιωάννης.

Χρησμοί Λέοντος του Σοφού         .

Ο Λέων ο Σοφός ήτο Αυτοκράτωρ του Βυζαντίου, υιός του Βασιλείου του Μακεδόνος  (886-912). Ασχολήθη­κε με ποιητικά και ηθοπλαστικά συγγράμματα και θεο­λογικάς μελετάς, έγραψε δε και προφητικά διάφορα, λε­γόμενα χρησμούς.         

Κείμενο.

Περί του θρυλουμένου πτωχού και εκλεκτού βασι­λέως, του γνωστού και άγνωστου, του κατοικούντος εν τη άκρα της Βυζαντίδος. Ο αληθινός βασιλεύς, ον εδίωξαν της οικίας αυτού οι άνθρωποι... εις το τέλος των Ισμαηλιτών αποκαλυφθήσεται... εν ημέρα Παρασκευή, ώρα τρίτη... αποκαλυφθήσεται... Ο μέλλων Αποκαλυφθήναι διά τόξων καΙ σημείων φανήσεται. ενηχηθή παρά του ορωμένου αγγέλου του Αποκαλυφθέντος, ως ανθρώπου λευκοφόρου ευνούχου, καΙ εις το ους αυτού είπη, αυτού καθεύδοντος, και της δεξιάς αυτού λαβόμενος είπη.                                      

 ‘Εγειραι ο καθεύδων και ανάστα... και επιφαύσει σοι ο Χριστός. Προσκαλείται γάρ σε του ποιμαίνειν λαόν περιούσιον· και εκ δευτέρου αυτώ είπη· έξελθε ο κεκρυμμένος, μηκέτι κρυπτού, πολλοί σε ζητούσι... και εκ τρί­του δώσει αυτώ πλάκας λιθίνας, εν αις εγκεχάρακται εντολαί δύο· εκδικήσαι και εθνοποιήσαι χρηστά· και ασέβειαν εκδιώξαι και τους σοδομιτικά έργα ποιούντας πυρικαύστους ποιήσαι· ωσαύτως και τους κακούς ιερείς εκ του ιερού εκδιώξαι και τους άξιους εις το θείον αποκαταστήσαι. ‘Εχει δε ούτος σημεία. Ο όνυξ του μεγάλου δα­κτύλου του δεξιού ποδός τήλωμα έχων... και σταυρούς πορφυρούς έχων επί τας δύο ωμοπλάτας... το δε όνομα του βασιλέως κεκρυμμένον εν τοι έθνεσι... Επιθήσει Κύ­ριος την χείρα αυτού επί την κορυφήν αυτού... Εν ταις ημέραις εκείναις θλιβήσονται οι άνθρωποι και δώσουσι τα πρόσωπα αυτών επί της γης, και χουν πάσουσιν επί τας κεφαλάς αυτών, και βοήσουσι προς Κύριον τον Θεόν του ουρανού και της γης, και τότε εισακούσεται Κύριος ταςδεήσεις αυτών και θήσει τα ώτα επί τους κατοικούντας την γην, και αποστελεί τον αρχάγγελον αυτού σχήματι ανθρώπου και αυλισθήσεται εν ταις νήσοις. Και ευρήσει τον άγιον αυτού, τον ειλημμένον παρ' ουδενός βλεπόμενον και παρά μηδενός γνωριζόμενον... ο τοις πάσι σκο­τεινός καί αφανής, τω δε Θεώ και εαυτώ φανερός· εκ μοί­ρας δουκικής και εκ γένους βασιλικού καταγόμενος... και άγιος τω Κυρίω... Αποκαλύψει ο Θεός και εμφανίσει και χρίσει αυτόν έλαιον εις τα τέλη των ημερών... Αποκαλυφθήσεται δε ούτως· φανήσεται γαρ αστήρ ημέρας τρείς, και νυκτός ώρας γ' μέσον της πόλεως έως (χαραυ­γή) της μητρός του Υψίστου, ο δε αστήρ ουκ έστιν εκ των πλανητών, αλλ' ή ως εμφαίνει εις την σωτήριον γέννησιν του Χριστού. Και κήρυξ βοών τρανώς εν ταις τρισίν ημέραις ανακαλών και   ανακαλύπτων τον ελπιζόμενον. Τότε ο δήμος ορών και ακούων την του κηρύγματος βροντώδη φωνήν εκπλαγήσονται. Και εξεστηκότες άμα τη χαρά και τω φόβω  βοήσωσιν αγνοείν τον ελπιζόμενον.Τότε δρώντων πάντων και το Κύριε ελέησον θερμώς ε­κτενώς βοώντων και τα μέτωπα αυτών εις γην κρούσαντες και χουν εις τας κεφαλάς αυτών πάσαντες και στενάξαντες και δάκρυα χύσαντες διά την επιούσαν αυτοίς θλίψιν, παρακληθήσεται το Θείον και ευμενώς δέξεται την δέησιν αυτών, και ιλέω όμματι επιβλέψει επί τους κατοικούντας την γην διά τους καταλειφθέντας τότε εκλε­κτούς γνωσθήσεται ο εκλεκτός. Οραθήσεται εν τω ουρανώ νεφώδες στερέωμα του ηλίου έχον μέγεθος ώσπερ άλωνος θερινής αλωόντων βοών εξ· κάτωθεν κρεμασθήσεται σταυρός, ευωνύμως δε του σταυρού του πορφυρού, εκτεταμένον τόξον, οίον διέθετο τοις πατράσιν ημών εις διαθήκην αιώνιον, αγνοούντων δε πάντων τον ελπιζόμε­νον, ανακλασθήσεται το τόξον διά του νοτιαίου μέρους ό εστίν ευτελούμενον εν τω ειλήματι του ουρανού και δειχθήσεται τη θέσει της καλιάς του αληθινού βασιλέως. Τό­τε οι λαοί δόντες δόξαν τω Θεώ  δρομαίως σπεύσουσι επί το άκρον του τόξου· καί λαβόντες τον πολύτιμον και γηραιόν  ανακτορίδην  μετά  λαμπάδων  και  βαΐων  και ωφραδών ότι ποικίλως φέρουσι αν αυτόν εν τη μεγάλη Σιών... Και κήρυξ βροντοφωνών και μη φαινόμενος, από του ουρανού προς τον λαόν είπη· αρεστός υμίν ούτος έστι; Τότε λήψεται πάντας φόβος και τρόμος και έκστασις εις την του κηρύγματος, βροντιαίαν φωνήν. Και είθ' ούτως τύπτοντες τα στήθη μετά δακρύων και στεναγμών τας χείρας εις τον ουρανόν άραντες είπωσι; Ναι Κύριε, ό­τι συ έδωκας αυτόν, αρεστός ημίν, και προσκυνήσαντες αυτόν ανάξουσιν αυτόν εις την μεγάλην Σιών. Και προσευξάμενος και σφραγίσας τας Πύλας ανοιχθήσονται... οι δε εκείσε όντες φύγωσι μετά πολλού φόβου, και προσευξάμενοι αναβιβάσαντες εφ' υψηλού τόπου καλέσουσιν αυτών βασιλέα... Και ούτως άξουσιν εν τω παλατίω νυκτός και αλλοιωθήσονται τα σημεία. Οδηγήσουσι δε αυ­τόν δύο άγγελοι εν ομοιώματι ανθρώπου λευκοφόρου ευνούχου· και εις τα ώτα  αυτού λαλήσουσι  τι  μέλλειν πράττειν»

 «Ουαί σοι πόλις επτάλοφε, όταν το εικοστόν στοιχείον ευφημίζεται εις τα τείχη σου.

 Τότε ήγγικεν η πτώσις και η απώλεια των δυναστών σου, και των εν αδικία κρινόντων, ος έχει τους δακτύλους αυτού δρεπανωτούς ο έστι δρέπανον της ερημώσεως καί έν τω Ύψίστω βλασφημία».

     Και αυτή η προφητεία είναι συνέχεια των προγενε­στέρων. Αν και εγράφη σε διάφορον χρόνον και υπό άλ­λου, περιέχει όμως λεπτομερέστερα την θείαν παρέμβασι στην κατάπαυσι του πολέμου και στην ανακάλυψι καιπροβολή του μεγάλου αναμορφωτού της βυθισμένης τότε κοινωνίας. Ο μέγας τούτος άρχων πιστεύεται ότι δεν θα είναι γέννημα της δικής μας γενεάς, αλλά ευρίσκεται κρυμμένος υπό της κρείττονος του Θεού προνοίας, γιά να φανερωθή στην ώρα και στον καιρόν αυτό, και αυτόν δεν θα είναι παράξενο, επεί και «τω Θεώ πρέπει των θαυμά­των τα παράδοξα». Στο πρόσωπο του μυστηριώδους αυ­τού αρχοντος δεν θα υπάρχουν, όπως φαίνεται, μόνον αν­θρώπινες ικανότητες διοικητικές, αλλά και υπερφυσικές,  όπως στούς παλαιούς εθνάρχες και προφήτες, όπως στονΜωϋσή, διότι μόνον έτσι θα μπορέση να αναμορφώση την χαώδη παγκόσμια κατάστασι.

Δεν έρχεται ο προκεχειρισμένος αυτός χρηστός του Κυρίου ως ένας απλός άνθρωπος «άρχων» ή ως ένας από τους παλαιούς προφήτας, γιά να υποστή την ανθρώπινη κριτική και καταδίκη, αλλά σαν πρόδρομος του μέλλον­τος να έλθη «μετά δόξης κρίναι ζώντας καί νεκρούς». ‘Ερχεται μετά παρρησίας, ως απεσταλμένος υπό του έχοντος επί πάντων την εξουσία, γιά να επιβάλη την θεία βουλή, να εφαρμόση το θείον θέλημα και να κάμη την εκδίκησι των υιών του πονηρού, που επί τόσον κατατυράν­νησαν τους πιστούς. Σαν τα ζιζάνια της παραβολής απέπνιγαν αυτοί τον σίτον, του Θεού μακροθυμούντος έως της ημέρας του θερισμού, που ο καθένας θα πάρη την κα­τάλληλη θέσι κατά τα έργα του.