H Kυριακή της Ορθοδοξίας Του Σεβ. Μητροπολίτου Σάμου καί Ικαρίας Ευσεβίου

Τό περιεχόμενο τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι ἡ πανηγυρική διακήρυξη τῆς πίστεώς μας στόν Κύριό μας Ἰησοῦν Χριστόν, τόν μόνο ἀληθινό Θεό.

Ἡ ἐνθουσιώδης ὁμολογία, πώς ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ Μεσσίας, πού θά σώσει τόν κόσμο, ἀποτελεῖ καί τήν διήκουσα ἔννοια τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς, πού διαβάζεται στή θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὅπως μᾶς περιγράφει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης στό πρῶτο κεφάλαιο τοῦ εὐαγγελίου Του: «Αὐτόν πού ἔγραψε ὁ Μωϋσῆς στόν Νόμο καί προανήγγειλαν οἱ Προφῆτες Τόν εὑρήκαμε, εἶναι ὁ Ἰησοῦς» (βλ. Ἰωάν. Α, 46).

Δέν εὑρήκαμε ἁπλῶς ἕνα ἱστορικό πρόσωπο, πού ποθοῦσε ἡ καρδιά μας, ἀλλά τό θεανδρικό ἐκεῖνο Πρόσωπο, τό Ὁποῖον ὄχι μόνο γεμίζει τήν καρδιά μας, ἀλλά καί σώζει τήν ὕπαρξή μας. Εὑρήκαμε τόν Κύριό μας Ἰησοῦν Χριστόν, τόν Σωτῆρα καί Λυτρωτή μας.

Ὁ Χριστός εἶναι ἡ ζωή μας, ὅπως τονίζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν πρός Κολασσαεῖς ἐπιστολή του: «Ὅταν ὁ Χριστός, πού εἶναι ἡ ζωή μας καί ἡ πηγή τῆς ζωῆς μας, φανερωθεῖ ἔνδοξος κατά τή Δευτέρα Παρουσία Του, τότε καί ἐσεῖς θά φανερωθεῖτε μαζί Του καί θά λάμψετε σέ δόξα» (βλ. Κολ. γ΄4).

Ζοῦμε ἐν Χριστῷ. Ζοῦμε μέ τόν Χριστό. Ζοῦμε γιά τόν Χριστό.

Ὁ Χριστός εἶναι γιά ἐμᾶς τά πάντα.

Ὁ Χριστός εἶναι ἡ ἐνυπόστατη πίστη μας, ὅπως μᾶς λέει ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητής (βλ. Πρός Θαλάσσιον, Ἀπόκρισις 25, PG 90,332). Δηλαδή γνωρίζουμε Αὐτόν, στόν Ὁποῖον πιστεύουμε. Καί ὅπως Τόν γνωρίζουμε, Τόν ζοῦμε μέσα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ὑπάρχει«στῦλος καί ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» (Α΄Τιμ. γ΄ 15), αὐθεντικός ἑρμηνευτής καί πάροχος τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς.

Ἔχουμε τόν Χριστό καί Τόν ἀπολαμβάνουμε μέσα ἀπό τόν λόγο τῆς θείας διδαχῆς Του, μέσα ἀπό τήν προσευχή καί κυρίως μέσα ἀπό τά ἄχραντα μυστήρια!

Μέσα στήν Ἐκκλησία, μᾶς ἀποκαλύπτεται ὁ Χριστός.

Μέσα ἀπό τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας γνωρίζουμε τόν Χριστό.

Ἐκεῖ Τόν ἀναγνωρίζουμε.

Στήν Ἐκκλησία Τόν μεταλαμβάνουμε. Μέσα στήν Ἐκκλησία ἀπολαμβάνουμε τήν χάρη Του καί ἐτοιμάζουμε τή σωτηρία μας. Ὅλα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας καί τήν παράδοσή της μιλοῦν γιά τόν Χριστό, γι’ αὐτό καί ὁ ἀληθινός Χριστιανός παντοῦ ὀφείλει νά βλέπει τόν Χριστό. «Οἱ προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐκήρυξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, ἡ οἰκουμένη ὡς συμπεφρόνηκεν,..., οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τόν ἀληθινόν Θεόν ἡμῶν.»(Ἐκ τοῦ Συνοδικοῦ τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας)

Κι ἄν μᾶς κυκλώνουν δυσκολίες τῆς ζωῆς καί τά διάφορα προβλήματα, κι ἄν τά ἐμπόδια ὑψώνονται ἀνυπέρβλητα ἐνώπιόν μας, κι ἄν ἡ ζωή μας στριμώχνεται ἀπό τήν καθημερινότητα καί γίνεται πολλές φορές μαρτυρική καί ἀδυσώπητη, τότε νά ἔχουμε κατά νοῦν τήν καθησυχαστική καί ἐλπιδοφόρα προτροπή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, πού ἀκούσαμε σήμερα, ἀπό τό 12ο κεφάλαιο τῆς Πρός Ἑβραίους Ἐπιστολῆς, ὅτι «τρέχουμε μέ ἐπιμονή καί ὑπομονή τόν ἀγῶνα, πού βρίσκεται ἐνώπιόν μας, καί γιά νά ἀντλοῦμε θάρρος, δύναμη καί ἐλπίδα ἄς ἔχουμε προσηλωμένα τά βλέμματά μας στόν Χριστόν τόν ἀρχηγόν καί ἱδρυτή τῆς πίστεως καί τῆς Ἐκκλησίας μας, καθώς Ἐκεῖνος μᾶς χειραγωγεῖ μέ τή χάρη Του στό δρόμο τῆς τελειότητας» (βλ. Ἑβρ. ιβ΄ 1) καί γι’ αὐτό ποτέ νά μήν πάρουμε τά μάτια μας ἀπό τόν Χριστό.

Κι ἄν μιά ἄλλη σύγχρονη εἰκονομαχία, δηλαδή ἡ ἐκκοσμίκευση, προσπαθεῖ νά ἐπηρεάσει τήν Ἐκκλησία γιά νά τήν μετατρέψει σέ κόσμο μέσα ἀπό τόν πανθρησκειακό συγκρητισμό, τόν οἰκουμενισμό, τήν παγκοσμιοποίηση καί τή νέα τάξη πραγμάτων, ἐμεῖς θά ὁμολογοῦμεν Χριστόν. Ὅπως ρητῶς ὁ Κύριος μᾶς εἶπε: «Ὅποιος λοιπόν μέ πίστη καί θάρρος καί χωρίς νά φοβᾶται τούς διωγμούς θά μέ ὁμολογήσει Σωτῆρα του καί Θεόν μπροστά στούς ἀνθρώπους, θά ὁμολογήσω καί ἐγώ γι’ αὐτόν μπροστά στόν οὐράνιο Πατέρα μου ὅτι εἶναι δικός μου»(βλ. Ματθ. ι, 32).

Θά ὁμολογοῦμε τό φρόνημα τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων, ὅπως ἀκριβῶς τό διακήρυτταν καί οἱ ἡρωϊκοί πολεμιστές τοῦ 1821, λέγοντας: «Ἡ ὑπέρ τῆς πατρίδος μας ἀγάπη, ὁ ὑπέρ Χριστοῦ ἔρως καί ἡ σταθερά μας τελευταία ἀπόφασις τοῦ νά ζήσωμεν Χριστιανοί ἐλεύθεροι, εἰ δέ μή νά χαθῶμεν».

Ἑορτάζουμε σήμερα τήν ἱερά μνήμη ὅλων ὅσοι ἀγωνίσθηκαν γιά τήν Ἀλήθεια καί θυσιάσθηκαν γιά τόν Χριστόν.

Ἑορτάζουμε τούς Μάρτυρες, τούς Ὁμολογητές, τούς Ἥρωες τῆς πίστεως ὅλων τῶν ἐποχῶν, πού συνθέτουν τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, Αὐτῆς πού εἶναι στρατευμένη στή γῆ καί Αὐτῆς πού θριαμβεύει στόν οὐρανό.

Ἑορτάζουμε τήν παρουσία τῶν ψυχῶν τους κάτω ἀπό τόν ὑπερουράνιο θυσιαστήριο, ἀπ’ ὅπου, σύμφωνα μέ τήν ἀποκαλυπτική ὅραση τοῦ Ἰωάννου (βλ. Ἀποκάλυψη, ς΄7), πλημμυρισμένοι στό μαρτυρικό τους αἷμα, ἐναγωνίως μᾶς περιμένουν καί δέονται γιά τήν αἴσια ἔκβαση τοῦ ἀγῶνος τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς βιοτῆς μας.

Ὅλοι τους συντροφεύουν τήν ὀρθόδοξη χριστιανική πορεία μας, ὥστε νά μήν ἀπελπιζόμαστε στίς πονηρές ἡμέρες πού ζοῦμε, ἐν μέσῳ κρίσεων στή ζωή καί τήν πατρίδα μας. Ἰδιαιτέρως σήμερα ἐπ’ οὐδενί λόγῳ δέν πρέπει νά χάσουμε τήν πίστη μας στόν Χριστό, τόν ἀρχηγόν τῆς ζωῆς, τό θάρρος καί τήν ἐλπίδα μας σ’ Ἐκεῖνον, πού μᾶς εἶπε:«Ἐγώ εἶμαι γιά ἐσᾶς ἡ ὁδός καί ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή» (βλ. Ἰω. ιδ΄ 6). Θά προχωρήσουμε κρατώντας τό αἰσιόδοξο κήρυγμα πού μέ δύο μόνο λέξεις μᾶς λέει τά πάντα: «Εὑρήκαμεν τόν Χριστόν».

Ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι, ἀς μή ξεχνᾶμε ποτέ ὅτι εὑρήκαμεν τόν Χριστόν, εὑρήκαμεν τόν Σωτῆρα τῆς ψυχῆς μας, τήν αἰώνια Λύτρωσή μας! Ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανός ἀγωνιστής ἀπαιτεῖται καθημερινά νά δίνει τήν ὁμολογία τῆς πίστεως, νά ὀρθοδοξεῖ, νά ὀρθοτηρεῖ, νά εἶναι γνήσια καί αὐθεντική εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ.

Καί στόν ἀγῶνα τῆς ζωῆς μας, ὅσο δύσκολος κι ἄν ὑπάρχει, ἄς ἔχουμε ὑπ’ ὄψιν μας καί τόν ἅγιον Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος μᾶς ἐνθαρρύνει λέγοντας: «Προχωροῦμε διά τῆς στενῆς ὁδοῦ καί μέ θάρρος καί μέ φόβο. Μέ φόβο ἐξαιτίας τῶν γκρεμῶν, πού ὑπάρχουν ἐκατέρρωθεν τοῦ δρόμου τῆς ζωῆς μας. Μέ θάρρος διότι προηγεῖται καί μᾶς συνοδεύει ὁ Χριστός. Κοίταξε πρός τά πίσω καί θά δεῖς τόν Χριστό νά πεθαίνει γιά ἐσένα, κοίταξε μπροστά σου καί θά δεῖς τόν Χριστό νά ἔρχεται γιά ἐσένα. Κοίταξε μέσα σου καί θά δεῖς τόν Χριστό νά ζεῖ γιά σένα» (βλ. Ὁμιλία κστ΄ Εἰς τό κατά Ματθαῖον, PG 57, 340).

Εὔχομαι ἡ γήϊνη πορεία μας νά εἶναι οὐρανόδρομη, ἀγωνιστική καί νικηφόρα

, από το Σαββατιάτικο ένθετο της Δημοκρατίας για την Ορθοδοξία