“Ηγαλλιάσατο πανοικί πεπιστευκώς τω Θεώ” Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Αποστολικό Ανάγνωσμα Κυριακής Τυφλού (Πραξ. ιστ´ 16-34)

Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Κυριακής Τυφλού

(Πραξ. ιστ´ 16-34)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής τού Τυφλού, εκτός των άλλων μάς δείχνει το υπόδειγμα της ευτυχισμένης οικογένειας. Πρόκειται για την οικογένεια του δεσμοφύλακα της φυλακής των Φιλίππων. Του χώρου δηλ. που φυλακίσθηκαν ο Απ. Παύλος και ο Σίλας.,

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς γράφει με την τέλεια έκφραση της Ελληνικής γλώσσας : “Ηγαλλιάσατο πανοικί πεπιστευκώς τω Θεώ”. Δοκίμασε δηλ. πραγματική χαρά και αγαλλίασε ο δεσμοφύλακας, αφού ολόκληρο το σπίτι του (η οικογένειά του), επίστευσε στον Χριστό .

Αλλά αυτή ακριβώς η χαρά τού ανθρώπου εκείνου μάς κάνει να εμβαθύνουμε στο μεγάλο θέμα που ονομάζεται “Χριστιανική Οικογένεια”.

Δυστυχώς οι σκοτεινές δυνάμεις κατόρθωσαν να κτυπήσουν το πλέον ουσιαστικό κύτταρο της κοινωνίας.

Και εάν αυτό ισχύει γενικώς, πολύ περισσότερο ισχύει για την Χριστιανική Οικογένεια με τις Ελληνορθόδοξες παραδόσεις που αποτελεί το παγκόσμιο καύχημα όταν αυτή αναπτύσσεται μέσα στο ευλογημένο πλαίσιο της αγιαστικής χάριτος.

Ας δούμε λοιπόν τα κύρια σημεία και προσόντα που χρειάζεται να έχει η οικογένεια για να χαρακτηρισθεί σωστή και χριστιανική.

Το πρώτο και κύριο είναι η πίστις στον Χριστό και ο απόλυτος σύνδεσμος με την Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Τούτο βεβαίως σημαίνει όχι απλή και θεωρητική πίστη αλλά την πίστη που βιώνουν οι Άγιοι και που φυλάσσουν την παρακαταθήκη τής αμωμήτου πίστεως.

Στο δε θέμα τής οικογένειας τούτο συνεπάγεται την μίμηση των εγγάμων αγίων στο θέμα τής συζυγίας και της τεκνογονίας και φυσικά την συνέπεια στην τήρηση σε όλες τις εντολές τού Θεού. Όταν υφίστανται αυτές οι προϋποθέσεις τότε εισέρχεται ο ίδιος ο Χριστός στον οικογενειακό βίο και ευλογεί τα μέλη τής οικογένειας. Τότε την οικογένεια αυτή δεν την κυβερνά άνθρωπος, αλλά ο ίδιος ο Θεός που την ευλογεί και καθίσταται “κατ' οίκον Εκκλησία”.

Δεύτερο γνώρισμα και προσόν τής Χριστιανικής Οικογένειας είναι η συνειδητή μυστηριακή ζωή και η προσευχή. Σπουδαίο κεφάλαιο που χρήζει ιδιαιτέρας προσοχής.

Εφ' όσον η οικογένεια αισθάνεται Πατέρα τον Θεό, θα ευρίσκεται σε στενότατη επικοινωνία μαζί Του, όπως ακριβώς συμβαίνει με τα παιδιά και τον φυσικό τους Πατέρα. Ο αρχηγός τής οικογένειας, ο πατέρας θα φροντίζει γι' αυτό και καθημερινώς ολόκληρη η οικογένεια (κυρίως το βράδυ) μπροστά στα εικονίσματα θα δοξάζουν, θα ευχαριστούν και θα ψελλίζουν τα αιτήματά τους στον Θεό του οποίου πάντοτε αισθάνονται την Πανταχού του παρουσία. Ιδιαίτερη δε ευλογία αποτελεί η σύζυγος και μητέρα με τις θυγατέρες (εάν υπάρχουν) να ζυμώνουν το πρόσφορο και όλοι μαζί με δέος να κοινωνούν των αχράντων μυστηρίων. Σε μια τέτοια οικογένεια, παρά τις μικρές ή μεγάλες δυσκολίες που οπωσδήποτε θα αντιμετωπίζουν, έρχεται ο Χριστός και τους Χριστοποιεί και τους προφυλάσσει από κάθε ηθικό και πνευματικό κακό.

Τρίτο γνώρισμα της Χριστιανικής οικογένειας είναι η αγάπη προς την Πατρίδα με ό,τι αυτό περιλαμβάνει η έννοια στις αυθεντικές τις προδιαγραφές, όπως επίσης και η ανάπτυξη των μελών της με τις ιδέες τής χριστιανικής προσφοράς προς τον πλησίον.

Η μελέτη των Πατέρων και η γνώση τού βίου και της πολιτείας των Αγίων ως προς το κεφάλαιο αυτό αποτελεί το καλύτερο Πανεπιστήμιο για όλους, κυρίως όμως για τους μικρούς που διαμορφώνουν την προσωπικότητά τους. Γενικώς η γνώση και το βίωμα της Ρωμιοσύνης οδηγεί τα μέλη τής οικογένειας σε αγωνιστικά επίπεδα και αναδεικνύει ασυμβίβαστους χριστιανούς προς κάθε κακό και αναπτύσσει αλτρουισμό υψηλού επιπέδου.

Ο λόγος τού Κυρίου ότι “εκ του καρπού το δένδρον γινώσκεται” ισχύει και για την οικογένεια. Από τους καρπούς πρωτίστως τής εσωτερικής ζωής θα φανεί εάν όντως είναι χριστιανική και το επίπεδο τής πνευματικότητάς της. Εννοείται δε ότι η ενότητα και η ομοφροσύνη είναι στοιχεία απαραίτητα για την οικογενειακή ευτυχία και πρόοδο. Και η ενότητα διασφαλίζεται όταν υπάρχει κοινή γραμμή απ' όλους και όταν αυτός που κυβερνά την οικογένεια εμπνέει σεβασμό και οι άλλοι τού αποδίδουν τιμή μετά υπακοής. Διαφωνίες μπορεί να εμφανίζονται και συζητήσεις να γίνονται. Αλλά θα καταλήγουν όλα σε συμφωνία και έτσι η οικογένεια θα είναι ενωμένη σε όλα τα ζητήματα.

Χρειάζεται να προσθέσουμε ότι η οικογένεια που βιώνει τα Ελληνορθόδοξα ιδεώδη και τις ευλογημένες πατρικές μας παραδόσεις ουδεμία σχέση έχει με τις ξενόφερτες αντιλήψεις και πρακτικές που στην εφαρμογή τους τινάσσουν στον αέρα τον θεσμό τής οικογένειας. Το δράμα που όλοι μας ζούμε σήμερα σε όλη την πατρίδα μας και στον τομέα αυτό επιβεβαιώνει τραγικά τού λόγου το αληθές.

Αλλά ποιος θα στηρίξει την τσακισμένη Ελληνική οικογένεια; Ο κρατικός φορέας; Μα αυτός την έφερε εδώ που βρίσκεται και μέσω αθεΐας ετοιμάζεται να της ρίξει την χαριστική βολή.

Πού αλλού λοιπόν θα βρει στοργή και στήριγμα η “κατ' οίκον εκκλησία” και από πού θα λάβει δυνάμεις για να ανορθωθεί και να συνεχίσει την πορεία της; Πουθενά αλλού παρά στον Χριστό. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Στις παραδόσεις μας και στον αγώνα για ευλογημένη οικογενειακή ζωή.

Και ας κλείσουμε με τον Ιερό Χρυσόστομο που τόσα εκήρυξε για την οικογένεια.

“Αγών έστω και παλαίστρα αρετής η οικία, ίνα, εκεί καλώς γυμνασόμενος, μετά πολλής της επιστήμης τοις εν αγορά προσβάλης”.

Δηλ. ας γίνει το σπίτι σου στίβος και παλαίστρα αρετής, ώστε, αφού γυμναστείς εκεί με επιμέλεια, να αντιμετωπίσεις με πολλή γνώση και τέχνη τούς ανθρώπους τής αγοράς.

Αμήν.

Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος