Tου Αρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου Δρ. Θ.
Στο πρόσωπο της Σαμαρείτιδας της κατοπινής Αγίας Φωτεινήςπου προβάλλεται την Ε´ Κυριακή από του Πάσχα γίνεται λόγος για την σχέση ύδατος και πνεύματος.
Μεταξύ της Ανάστασης και της Πεντηκοστής, των αποδείξεων της εγέρσεως η Εκκλησία προχωρεί στιςαποδείξεις τηςμεσσιανικότητας του Χριστού, ως του προσώπου που πρόσφερε την σωτηρία στον πεπτωκότα άνθρωπο.
Η ιστορία της Σαμαρείτιδας γυναίκας είναι πολύ παραστατική. Ο Χριστός κάθεται στο πηγάδι του Ιακώβ και ζητεί να πιεί νερό.
Το πηγάδι, ένας χώρος που ικανοποιεί την δίψα του ανθρώπου, γίνεται τόπος φωτισμού και ιεραποστολής της γυναίκας.
Αυτό έρχεται να υπενθυμίσεισε όλους εμάς, ότι η αλλαγή στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα του Χριστού και της ζωής, μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε στιγμή, σε οποιοδήποτε τόπο που αναζητά την συνάντηση με το Χριστό.
Ακόμα και σε περιπτώσεις που μπορεί κάποιος άνθρωπος να μην έχει καμία σχέση ή να είναι εχθρικά απέναντι του Χριστού. Και βέβαια η Σαμαρείτιδα είναι το τρανό παράδειγμα που παραμερίζει την απόρριψη.
Ο Χριστός ανοίγει τους οφθαλμούς της γυναίκας, όταν της αποκαλύπτει όλα τα κρύφια της καρδίας για τον εαυτό της, έως και τοτελευταίο, που το είχε κρυφό και κανείς δεν το γνώριζε.
Από την άλλη πλευρά πάλι η ίδια βλέπει ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ο Μεσσίας Χριστός.
Η πρώτη της κίνηση είναι ακριβώς να μεταδώσει, να γνωρίσει και στους άλλους, να τους φέρει και αυτούς στο πηγάδι για να συναντηθούν με τον Χριστό.
Αυτή η ιστορία είναι μια παραστατική εικόνα που φαίνεται μέσα στην εμπειρία της εκκλησιαστικής ζωής, όταν δηλαδή άνθρωποι, που δεν γνωρίζουν, δεν έχουν μιλήσει, δεν έχουν με κάποιον μια ιδιαίτερη σχέση, επιθυμούν όμως να μάθουν για τον Χριστό.
Αυτή την κίνηση που θέλουν να μοιραστούν με τους άλλους, να δουν και οι άλλοι, βλέπουμε στους βίους των Αγίων και στην συμμετοχή μας στην μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, «έρχου και είδε», η απάντηση του Φιλίππου στον φίλο του.
Αρκετοί από τους ομοεθνείς της Σαμαρείτιδας γυναίκας πίστεψαν τα λόγια της και την εμπειρία της και θέλησαν να πάνε και αυτοί να δουν από κοντά τον Μεσσία. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που ο τελευταίος στίχος της Ευαγγελικής περικοπής είναι ο σημαντικότερος:
«Ἐκδὲτῆς πόλεως ἐκείνης πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν τῶν Σαμαρειτῶν διὰ τὸν λόγον τῆς γυναικός, μαρτυρούσης ὅτι εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα. Ὡς οὖν ἦλθον πρὸς αὐτὸν οἱ Σαμαρεῖται, ἠρώτων αὐτὸν μεῖναι παρ'αὐτοῖς • καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ δύο ἡμέρας. Καὶ πολλῷ πλείους ἐπίστευσαν διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ, τῇ τε γυναικὶ ἔλεγον ὅτι οὐκ έτι διὰ τὴν σὴν λαλιὰν πιστεύομεν• αὐτοὶγὰρἀκηκόαμεν, καὶ οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ σωτὴρτοῦ κόσμου ὁ Χριστός»(Ιωάν. δ 41-42).
Λοιπόνη σχέση του «ύδατος του ζώντος» και του Θεού που δίνεται, στην σημερινή εποχή έχει διασπαστεί.
Στην εποχή μας η αναζήτηση ύδατος είναι κατά κύριο λόγο ένα θέμα που απασχολεί την ύπαρξή μας ως ανθρωπότηταςεπάνω σε αυτόν τον πλανήτη και όχι όμως ως έννοιας που δηλώνει την θεία παρουσία. Αυτή η βαθιά έλλειψη βρίσκεται μόνο μέσα στο πηγάδι, δηλαδή την Εκκλησία… Αμήν !
το είδαμε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά