Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μαχόμενη Ορθοδοξία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μαχόμενη Ορθοδοξία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Παρασκευή, Οκτωβρίου 05, 2012
ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΜΕΝΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
. Ἡ Ἑλλάδα καὶ ὁ λαός της δέχονται ἀπανωτά, συνδυασμένα καὶ πολύπλευρα πολεμικὰ κτυπήματα ἀπὸ τὴν πλανητικὴ ἐλὶτ (Νέα Τάξη) καὶ τὰ ἐγχώρια πολύχρωμα ἀνδρείκελά τους: Ἡ χώρα διαλύεται καὶ ρίχνεται στὴν ἀποικιοκρατικὴ φρίκη. O ἑλληνικὸς λαός, ἀφοῦ σφαγιάζεται ἄγρια καὶ καθημερινά, σπρώχνεται μὲ βαρβαρότητα, δίχως ἱστορικὸ προηγούμενo, σὲ μία κόλαση πτώχευσης καὶ ἐξαθλίωσης…
Τετάρτη, Αυγούστου 22, 2012
Δύο ιερείς που σταυρώθηκαν από τους κομμουνιστές!(1)Ιερομάρτυς Κωνσταντίνος Ποντγκόρσκυ(με άφθαρτο λείψανο)2.ιερέας Γεώργιος Σκρέκας
 |
| Το άφθαρτο λείψανο του ιερομάρτυρος Κωνσταντίνου Ποντγκόρσκυ |
 |
| Ο π.Κωνσταντίνος με την οικογένειά του |
 |
| Η κομβιοθήκη από τα άμφιά του και το κάρφι που τον σταύρωσαν |
1)Νέος Ιερομάρτυρας Κωνσταντίνος Ποντγκόρσκυ
...Ή τελευταία σταγόνα πού ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής των προσώπων της νέας εξουσίας, ήταν ή λειτουργία πού έκανε ό π. Κωνσταντίνος στίς 7 Νοεμβρίου του 1918 (25 Όκτωβρίου με το Ιουλιανό Ημερολόγιο πού ίσχυε ακόμα στη Ρωσία). Την ήμερα αυτή έφτασαν στο Κιρζεμάνι οι επαναστάτες για να επιτάξουν την αγροτική παραγωγή.Ηταν οι «αντιπρόσωποι», όπως τους ονόμαζαν αργότερα στα χωριά, καί προσπαθούσαν να οργανώσουν ένα φεστιβάλ, για να τιμήσουν την πρώτη επέτειο της οκτωβριανής επανάστασης.
Το φεστιβάλ όμως για κάποιο λόγο δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία για τους συντελεστές του. Δεν προκάλεσε τον αναμενόμενο ενθουσιασμό στους κατοίκους του χωρίου. Οί «αντιπρόσωποι,», αφού ολοκλήρωσαν τη διαδικασία επίταξης της αγροτικής παραγωγής, άρπαξαν όλους τους καρπούς, δεν άφησαν τίποτα. Πήραν ακόμα καί την παραγωγή πού άνηκε σ' εκείνους πού τα παιδιά τους υπηρετούσαν στον Κόκκινο Στρατό.Οίπερισσότεροι από τους κατοίκους δεν πήγαν στο φεστιβάλ, αλλά κατευθύνθηκαν στην εκκλησία, οπού γινόταν λειτουργία για τον άγιο μεγαλομάρτυρα Δημήτριο της Θεσσαλονίκης. Την ίδια εκείνη μέρα στο χωριό, σύμφωνα με μια ευλαβική αρχαία παράδοση, οι άνθρωποι μοιράζονταν την παραγωγή τους μ' εκείνους πού είχαν φτωχό θερισμό. Καί τη μοιρασιά αυτή την έκαναν με τη θέληση τους, αβίαστα. «Ό το πολύ ουκ έπλεόνασε, καί ό το ολίγον ουκ ήλαττόνησε», μας βεβαιώνει ό απόστολος Παύλος (Β'Κορ. η'15).Την άλλη μέρα ό στρατός των προλετάριων εισέβαλε στην εκκλησία την ώρα της ακολουθίας. Οί στρατιώτες άρχισαν να σχίζουν τα ιερατικά άμφια του π. Κωνσταντίνου καί στο τέλος τον άφησαν μόνο με τα εσώρουχα του. "Ετσι μισό-γυμνο τον έσυραν έξω στο δρόμο, οπού άρχισαν να τον χτυπούν άγρια, με μανία..Ωρες ολόκληρες τον έδερναν, όπως διηγούνταν αργότερα οι ηλικιωμένοι κάτοικοι του χωριού στα παιδιά καί τα εγγόνια τους.Ό π. Κωνσταντίνος, πού ήταν μάλλον δυνατός άντρας, ϊσως θα μπορούσε να προβάλει κάποια αντίσταση, αν όχι για να σώσει τη ζωή του, τουλάχιστο ν' αποφύγει λίγο τα χτυπήματα. Αποφάσισε όμως να τα υπομείνει όλα καρτερικά ως το τέλος.Μετά τον ξυλοδαρμό πέρασαν στον ιερέα του Θεοΰ χάμουρα, τα έδεσαν σ' ένα μικρό κάρο, τον έβαλαν να το σέρνει καί τον γύρισαν έτσι σ' δλο το χωριό.Οι κάτοικοι έτρεμαν από το φόβο τους. Κλειδώθηκαν στα σπίτια τους καί δεν τόλμησαν να βγουν στους δρόμους για να δουν το «θέαμα». Όταν ό μαρτυρικός ιερέας δεν είχε πια άλλη δύναμη για να σύρει το κάρο, του πέρασαν μια λαιμαριά καί τον ξαναγύρισαν στους δρόμους του χωρίου, χωρίς να πάψουν να τον χτυπούν με μαστίγιο ή μ' οτιδήποτε άλλο έβρισκαν μπροστά τους."Ας μη βιαστούμε να κατακρίνουμε αυτούς πού, όπως έγραφαν οι εφημερίδες, κλείστηκαν πίσω από τα παραθυρόφυλλα για να μη βλέπουν ότι βασάνιζαν τον ιερέα, αντί να τρέξουν καί να τον υπερασπιστούν. Ακριβώς δυο βδομάδες πρίν από τα γεγονότα αυτά, είχαν πάρει ένα πολύ σκληρό μάθημα. Σ' ένα από τα γειτονικά χωριά οί κάτοικοι θέλησαν να σώσουν από την εκτέλεση τον ιερέα τους, τον άρπαξαν από τους άθεους πού τον βασάνιζαν καί τους έδειραν πολύ. Αυτό εξόργισε πολύ τίς αρχές, πού τους υπέβαλαν σε μια απάνθρωπη τιμωρία. Τους έστειλαν το έκτελεστικό απόσπασμα από την κοινότητα καί έκαψε το χωριό. Καί μετά από τέτοια ωμότητα κανένας πια δεν ριψοκινδύνευε να τρέξει, για να βοηθήσει, τον ιερέα.Στό σώμα του π. Κωνσταντίνου χαράχτηκαν τα σημάδια του μαρτυρίου του. Του προξένησαν ένα κάταγμα στο κρανίο, καί βρέθηκε μ' ένα νύχι σπασμένο καί βγαλμένο, καθώς καί με πολλές ουλές από το μαστίγωμα. Στό τέλος έσυραν τον εξαντλημένο ιερέα από τα μαλλιά στην πύλη της εκκλησίας καί τον σταύρωσαν πάνω στην πόρτα της εισόδου.Ό βασανισμένος ιερέας δεν μπόρεσε ν' αντέξει για πολύ το μαρτύριο του καί παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο, για τον Όποιο δέχτηκε κι ό ϊδιος μαρτυρικό σταυρικό θάνατο.Την άλλη μέρα το πρωί ό νεωκόρος κι ό φύλακας κατέβασαν το σώμα του π. Κωνσταντίνου, τον έντυσαν με τα ιερατικά του άμφια καί τον έβαλαν μέσα σ' ένα ξύλινο φέρετρο. Μέσα στο φέρετρο έβαλαν επίσης ένα ευαγγέλιο, καθώς καί τα καρφιά με τα όποια τον σταύρωσαν. Οι «αντιπρόσωποι» δεν τους άφησαν να τον ενταφιάσουν στο κοιμητήριο κι έτσι τον έθαψαν έξω στο ύπαιθρο, σ' ένα αγροτεμάχιο.Ή οργή του Θεού όμως δεν άργησε να ξεσπάσει. Οι δυο «αντιπρόσωποι» έχασαν τη ζωή τους στο δρόμο της επιστροφής προς την πόλη, όταν έπεσαν πάνω σε πάγο μαζί με την άμαξα πού τους μετέφερε.
...Ή τελευταία σταγόνα πού ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής των προσώπων της νέας εξουσίας, ήταν ή λειτουργία πού έκανε ό π. Κωνσταντίνος στίς 7 Νοεμβρίου του 1918 (25 Όκτωβρίου με το Ιουλιανό Ημερολόγιο πού ίσχυε ακόμα στη Ρωσία). Την ήμερα αυτή έφτασαν στο Κιρζεμάνι οι επαναστάτες για να επιτάξουν την αγροτική παραγωγή.Ηταν οι «αντιπρόσωποι», όπως τους ονόμαζαν αργότερα στα χωριά, καί προσπαθούσαν να οργανώσουν ένα φεστιβάλ, για να τιμήσουν την πρώτη επέτειο της οκτωβριανής επανάστασης.
Το φεστιβάλ όμως για κάποιο λόγο δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία για τους συντελεστές του. Δεν προκάλεσε τον αναμενόμενο ενθουσιασμό στους κατοίκους του χωρίου. Οί «αντιπρόσωποι,», αφού ολοκλήρωσαν τη διαδικασία επίταξης της αγροτικής παραγωγής, άρπαξαν όλους τους καρπούς, δεν άφησαν τίποτα. Πήραν ακόμα καί την παραγωγή πού άνηκε σ' εκείνους πού τα παιδιά τους υπηρετούσαν στον Κόκκινο Στρατό.Οίπερισσότεροι από τους κατοίκους δεν πήγαν στο φεστιβάλ, αλλά κατευθύνθηκαν στην εκκλησία, οπού γινόταν λειτουργία για τον άγιο μεγαλομάρτυρα Δημήτριο της Θεσσαλονίκης. Την ίδια εκείνη μέρα στο χωριό, σύμφωνα με μια ευλαβική αρχαία παράδοση, οι άνθρωποι μοιράζονταν την παραγωγή τους μ' εκείνους πού είχαν φτωχό θερισμό. Καί τη μοιρασιά αυτή την έκαναν με τη θέληση τους, αβίαστα. «Ό το πολύ ουκ έπλεόνασε, καί ό το ολίγον ουκ ήλαττόνησε», μας βεβαιώνει ό απόστολος Παύλος (Β'Κορ. η'15).Την άλλη μέρα ό στρατός των προλετάριων εισέβαλε στην εκκλησία την ώρα της ακολουθίας. Οί στρατιώτες άρχισαν να σχίζουν τα ιερατικά άμφια του π. Κωνσταντίνου καί στο τέλος τον άφησαν μόνο με τα εσώρουχα του. "Ετσι μισό-γυμνο τον έσυραν έξω στο δρόμο, οπού άρχισαν να τον χτυπούν άγρια, με μανία..Ωρες ολόκληρες τον έδερναν, όπως διηγούνταν αργότερα οι ηλικιωμένοι κάτοικοι του χωριού στα παιδιά καί τα εγγόνια τους.Ό π. Κωνσταντίνος, πού ήταν μάλλον δυνατός άντρας, ϊσως θα μπορούσε να προβάλει κάποια αντίσταση, αν όχι για να σώσει τη ζωή του, τουλάχιστο ν' αποφύγει λίγο τα χτυπήματα. Αποφάσισε όμως να τα υπομείνει όλα καρτερικά ως το τέλος.Μετά τον ξυλοδαρμό πέρασαν στον ιερέα του Θεοΰ χάμουρα, τα έδεσαν σ' ένα μικρό κάρο, τον έβαλαν να το σέρνει καί τον γύρισαν έτσι σ' δλο το χωριό.Οι κάτοικοι έτρεμαν από το φόβο τους. Κλειδώθηκαν στα σπίτια τους καί δεν τόλμησαν να βγουν στους δρόμους για να δουν το «θέαμα». Όταν ό μαρτυρικός ιερέας δεν είχε πια άλλη δύναμη για να σύρει το κάρο, του πέρασαν μια λαιμαριά καί τον ξαναγύρισαν στους δρόμους του χωρίου, χωρίς να πάψουν να τον χτυπούν με μαστίγιο ή μ' οτιδήποτε άλλο έβρισκαν μπροστά τους."Ας μη βιαστούμε να κατακρίνουμε αυτούς πού, όπως έγραφαν οι εφημερίδες, κλείστηκαν πίσω από τα παραθυρόφυλλα για να μη βλέπουν ότι βασάνιζαν τον ιερέα, αντί να τρέξουν καί να τον υπερασπιστούν. Ακριβώς δυο βδομάδες πρίν από τα γεγονότα αυτά, είχαν πάρει ένα πολύ σκληρό μάθημα. Σ' ένα από τα γειτονικά χωριά οί κάτοικοι θέλησαν να σώσουν από την εκτέλεση τον ιερέα τους, τον άρπαξαν από τους άθεους πού τον βασάνιζαν καί τους έδειραν πολύ. Αυτό εξόργισε πολύ τίς αρχές, πού τους υπέβαλαν σε μια απάνθρωπη τιμωρία. Τους έστειλαν το έκτελεστικό απόσπασμα από την κοινότητα καί έκαψε το χωριό. Καί μετά από τέτοια ωμότητα κανένας πια δεν ριψοκινδύνευε να τρέξει, για να βοηθήσει, τον ιερέα.Στό σώμα του π. Κωνσταντίνου χαράχτηκαν τα σημάδια του μαρτυρίου του. Του προξένησαν ένα κάταγμα στο κρανίο, καί βρέθηκε μ' ένα νύχι σπασμένο καί βγαλμένο, καθώς καί με πολλές ουλές από το μαστίγωμα. Στό τέλος έσυραν τον εξαντλημένο ιερέα από τα μαλλιά στην πύλη της εκκλησίας καί τον σταύρωσαν πάνω στην πόρτα της εισόδου.Ό βασανισμένος ιερέας δεν μπόρεσε ν' αντέξει για πολύ το μαρτύριο του καί παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο, για τον Όποιο δέχτηκε κι ό ϊδιος μαρτυρικό σταυρικό θάνατο.Την άλλη μέρα το πρωί ό νεωκόρος κι ό φύλακας κατέβασαν το σώμα του π. Κωνσταντίνου, τον έντυσαν με τα ιερατικά του άμφια καί τον έβαλαν μέσα σ' ένα ξύλινο φέρετρο. Μέσα στο φέρετρο έβαλαν επίσης ένα ευαγγέλιο, καθώς καί τα καρφιά με τα όποια τον σταύρωσαν. Οι «αντιπρόσωποι» δεν τους άφησαν να τον ενταφιάσουν στο κοιμητήριο κι έτσι τον έθαψαν έξω στο ύπαιθρο, σ' ένα αγροτεμάχιο.Ή οργή του Θεού όμως δεν άργησε να ξεσπάσει. Οι δυο «αντιπρόσωποι» έχασαν τη ζωή τους στο δρόμο της επιστροφής προς την πόλη, όταν έπεσαν πάνω σε πάγο μαζί με την άμαξα πού τους μετέφερε.
Στις 13 Ιουνιου 2001 μετά από πολλές προσπάθειες βρέθηκε ο τάφος του,το φέρετρο του και μέσα το άφθαρτο λείψανό του.......
Κάτω από το φέρετρο οι κάτοικοι είχαν βάλει άχυρα, σύμφωνα με τοπική τους συνήθεια, πού είχαν μείνει κι αυτά ανέπαφα. "Οταν άνοιξαν το φέρετρο βρήκαν μέσα το λείψανο του ιερέα, ντυμένο στα χρυσά άμφια του πού δεν είχαν λιώσει, όπως καί το ευαγγέλιο πού κρατούσε στα χέρια του καθώς καί μία κομβιοδόχη άπύ τα άμφια του. Τύ ευαγγέλιο μπορούσε να το ξεφυλλίζει κανείς καί να το διαβάζει, τόσο καλοδιατηρημένο ήταν. Το ϊδιο το σώμα του μάρτυρα, άπ' όπου αναδυόταν ή θαυμάσια εύωδία, ήταν κι αυτό άφθαρτο καί φωτεινό, ανοιχτόχρωμο. Υπήρχαν ακόμα τα σημάδια του μαρτυρίου του.πού προξενήθηκαν από τα σκληρά κι οδυνηρά χτυπήματα πού είχε δεχτεί. Στά χέρια του φαίνονταν ακόμα τα σημάδια από τα καρφιά με τα όποια τον σταύρωσαν. Το σώμα του διατηρούνταν τόσο καλά, ώστε ένας ιατροδικαστής πού ήταν μπροστά στην έκταφή, εκτίμησε ακόμα καί την αιτία πού προκάλεσε το θάνατο του, μετά από ογδόντα τρία χρόνια! Αιτία τελικά ήταν ή μεγάλη απώλεια αίματος. Όταν το λείψανο ανασύρθηκε στην επιφάνεια, από τα τοιχώματα του τάφου άρχισαν να ρέουν αρκετές πηγές από καθαρό νερό στο χώρο όπου πρίν βρισκόταν το φέρετρο.Από την κατάσταση του αγίου λειψάνου συμπεραίνουμε πώς ή εκτέλεση του πρέπει να ήταν εξαιρετικά άγρια. Οι άθεοι φαίνεται πώς τον χτύπησαν άσχημα στο πρόσωπο, μάλλον με την κάνη του όπλου. Τα δόντια του δεν υπήρχαν. Ενώ είναι γνωστό ότι τα δόντια παραμένουν ακέραια αρκετό χρόνο μετά το θάνατο του ανθρώπου - ούτε ή φωτιά δεν τα κατακαίει - τα δικά του εξαφανίστηκαν. "Ενα δάχτυλο του το έσπασαν καί κρατιόταν μόνο από μια άρθρωση. Τα αριστερά πλευρά του είχαν κατάγματα. Εκεί το σώμα του είχε πολύ μεγάλο αιμάτωμα κι ήταν πολύ αλλοιωμένο, ενώ το υπόλοιπο ήταν εντελώς άφθαρτο. Ή ιατροδικαστική εξέταση διαπίστωσε κατάγματα στην επιγονατίδα, στα αριστερά πλευρά, στο κρανίο καί στα δάχτυλα του αριστερού χεριού του...
2)Ιερέας Γεώργιος Σκρέκας
Οταν στη χώρα μας ξέσπασε η ξενοκίνητη κομμουνιστική ανταρσία, ως βασικοί στόχοι εξολόθρευσης των άθεων φονιάδων, επιλέχθηκαν οι ιερείς.
Αρκετοί από αυτούς, αντιλαμβανόμενοι τον θανάσιμο κίνδυνο έφυγαν απο τα χωριά τους και κατέβηκαν στις πόλεις, όπου υπήρχε περισσότερη ασφάλεια. Πολλοί όμως, μή πιστεύοντας οτι κάποιος "έλληνας" θα μπορούσε να τους βλάψει, και αφού κανέναν δεν πείραζαν παρά μόνον επιτελούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, έμειναν.
Από αυτούς, εκατοντάδες δολοφονήθηκαν με φρικτό τρόπο, όπως επι Νέρωνα και Διοκλητιανού. Μάλιστα αρκετοί σταυρώθηκαν.
Ομως κανενός το μαρτύριο δεν μοιάζει τόσο με το Θείο Δράμα, όσο του ιερέα Γιώργου Σκρέκα.
Την 27η Μαρτίου 1947, ο ιερέας Γιώργος Σκρέκας, εφημέριος του χωριού Μεγάρχης Τρικάλων, πληροφορήθηκε οτι οι εαμοκομμουνιστές Μεγάρχης έκαμαν συμβούλιο στο οποίο αποφασίστηκε να τον απογυμνώσουν από κάθε περιουσιακό στοιχείο. Όντως, τη νύχτα της 27ης προς 28η Μαρτίου μετέβηκαν οι λησταντάρτες στο σπίτι του και του αφαίρεσαν τα πάντα.
Μή αρκούμενοι όμως σε αυτά, αφού άδειασαν τους στάβλους απο τα ζώα και ανάγκασαν τον πατέρα και τον θείο του ιερέα να πάνε τα ζώα στο χωριό Πρόδρομος μαζί με δύο λησταντάρτες, έκλεισαν τον ιερέα μέσα στον στάβλο και άρχισαν να τον δέρνουν άγρια, ζητώντας του κι άλλα χρήματα.
Η γυναίκα του, ακούγοντας τις φωνές και τις κραυγές του άνδρα της, έτρεξε στον Αθανάσιο Ίτσιο, κομμουνιστή απο τα σπουδαιότερα στελέχη του ΚΚΕ, καθώς και σε άλλα μέλη της "αυτοάμυνας" Μεγάρχης. Με δάκρυα τους εκλιπαρούσε να ελευθερώσουν τον σύζυγο της και να πάψουν να τον χτυπούν. Δυστυχώς, ο εν λόγω ιούδας και οι άλλοι δεν θέλησαν να ακούσουν τα παρακάλια της και δεν έκαναν τίποτα για τον συλληφθέντα.
Την ίδια νύχτα παρέλαβαν τον ιερέα Γιώργο Σκρέκα αιμόφυρτο, ημίγυμνο και ξυπόλητο και τον οδήγησαν στο χωριό Γοργογύριο. Ο μελλοθάνατος ζήτησε να δει τον εκεί ιερέα. Με δάκρυα στα μάτια είπε στον ιερέα που ήρθε να τον παρηγορήσει: "Ο Θεός γνωρίζει τί θ'απογίνω. Αν με το μαρτύριο με καλεί δίπλα Του, ας είναι ευλογημένο το όνομα Του, ας γίνει το θέλημα Του".
Κατόπιν τον παρέλαβαν έφιπποι λησταντάρτες και τον έσυραν πεζό μέχρι το χωριό Τύρνα. Δεν σταμάτησαν εκεί, αλλά τον μετέφεραν σε άθλια κατάσταση πρώτα στο Ξυλοπάροικο και μετά στο Νεραϊδοχώρι. Εκεί τον βασάνιζαν από τις 29-3, Σάββατο του Λαζάρου, μέχρι την Μ.Παρασκευή.
Γυναίκες συμμορίτισες του έλεγαν "γιατί δεν προσεύχεσαι στο Χριστό να έρθει να σε σώσει;", οι δε δήμιοι πιό ωμά "Εσύ που πιστεύεις στο Χριστό, θα σε σταυρώσουμε σαν Εκείνον την ίδια μέρα".
Αυτό που έγινε πριν 2 χιλιετηρίδες στον Γολγοθά, επαναλήφθηκε στην Πίνδο.
Μεγάλη Παρασκευή, και οι συμμορίτες έσυραν τον βασανισμένο ιερέα στον Σταυρικό θάνατο.
Τον σταύρωσαν επάνω σε ένα έλατο που είχε το σχήμα σταυρού.
Του τρύπησαν τη δεξιά πλευρά με ξιφολόγχη και άνοιξαν πληγές στο μέτωπο του με περόνια.
Οταν ξεψύχησε, έρριξαν το γυμνό σώμα του σε μια χαράδρα και το σκέπασαν με πέτρες και κλαδιά, για να κρύψουν το έγκλημά τους.
Οταν απελευθερώθηκε το Νεραϊδοχώρι από τον Ελληνικό στρατό, ο αξιωματικός Νικόλαος Χόνδρος αναζήτησε και βρήκε το λείψανο του Μάρτυρα.
Το μετέφερε στα Τρίκαλα, όπου έγινε πάνδημη κηδεία.
Το φέρετρο του συνόδευαν 60 ιερείς, ψάλλοντας "Εγώ γαρ τα στίγματα του Κυρίου εν τω σώματι μου βαστάζω".
Ο ιερέας Γεώργιος Σκρέκας, στα πλαίσια της "συμφιλίωσης" δεν ανακηρύχθηκε Αγιος από την Εκκλησία, μέχρι σήμερα.
Μακάρι από εκεί ψηλά που βρίσκεται να μας βοηθάει και να μας προστατεύει από τον Σατανά και τους οπαδούς του.
Αρκετοί από αυτούς, αντιλαμβανόμενοι τον θανάσιμο κίνδυνο έφυγαν απο τα χωριά τους και κατέβηκαν στις πόλεις, όπου υπήρχε περισσότερη ασφάλεια. Πολλοί όμως, μή πιστεύοντας οτι κάποιος "έλληνας" θα μπορούσε να τους βλάψει, και αφού κανέναν δεν πείραζαν παρά μόνον επιτελούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, έμειναν.
Από αυτούς, εκατοντάδες δολοφονήθηκαν με φρικτό τρόπο, όπως επι Νέρωνα και Διοκλητιανού. Μάλιστα αρκετοί σταυρώθηκαν.
Ομως κανενός το μαρτύριο δεν μοιάζει τόσο με το Θείο Δράμα, όσο του ιερέα Γιώργου Σκρέκα.
Την 27η Μαρτίου 1947, ο ιερέας Γιώργος Σκρέκας, εφημέριος του χωριού Μεγάρχης Τρικάλων, πληροφορήθηκε οτι οι εαμοκομμουνιστές Μεγάρχης έκαμαν συμβούλιο στο οποίο αποφασίστηκε να τον απογυμνώσουν από κάθε περιουσιακό στοιχείο. Όντως, τη νύχτα της 27ης προς 28η Μαρτίου μετέβηκαν οι λησταντάρτες στο σπίτι του και του αφαίρεσαν τα πάντα.
Μή αρκούμενοι όμως σε αυτά, αφού άδειασαν τους στάβλους απο τα ζώα και ανάγκασαν τον πατέρα και τον θείο του ιερέα να πάνε τα ζώα στο χωριό Πρόδρομος μαζί με δύο λησταντάρτες, έκλεισαν τον ιερέα μέσα στον στάβλο και άρχισαν να τον δέρνουν άγρια, ζητώντας του κι άλλα χρήματα.
Η γυναίκα του, ακούγοντας τις φωνές και τις κραυγές του άνδρα της, έτρεξε στον Αθανάσιο Ίτσιο, κομμουνιστή απο τα σπουδαιότερα στελέχη του ΚΚΕ, καθώς και σε άλλα μέλη της "αυτοάμυνας" Μεγάρχης. Με δάκρυα τους εκλιπαρούσε να ελευθερώσουν τον σύζυγο της και να πάψουν να τον χτυπούν. Δυστυχώς, ο εν λόγω ιούδας και οι άλλοι δεν θέλησαν να ακούσουν τα παρακάλια της και δεν έκαναν τίποτα για τον συλληφθέντα.
Την ίδια νύχτα παρέλαβαν τον ιερέα Γιώργο Σκρέκα αιμόφυρτο, ημίγυμνο και ξυπόλητο και τον οδήγησαν στο χωριό Γοργογύριο. Ο μελλοθάνατος ζήτησε να δει τον εκεί ιερέα. Με δάκρυα στα μάτια είπε στον ιερέα που ήρθε να τον παρηγορήσει: "Ο Θεός γνωρίζει τί θ'απογίνω. Αν με το μαρτύριο με καλεί δίπλα Του, ας είναι ευλογημένο το όνομα Του, ας γίνει το θέλημα Του".
Κατόπιν τον παρέλαβαν έφιπποι λησταντάρτες και τον έσυραν πεζό μέχρι το χωριό Τύρνα. Δεν σταμάτησαν εκεί, αλλά τον μετέφεραν σε άθλια κατάσταση πρώτα στο Ξυλοπάροικο και μετά στο Νεραϊδοχώρι. Εκεί τον βασάνιζαν από τις 29-3, Σάββατο του Λαζάρου, μέχρι την Μ.Παρασκευή.
Γυναίκες συμμορίτισες του έλεγαν "γιατί δεν προσεύχεσαι στο Χριστό να έρθει να σε σώσει;", οι δε δήμιοι πιό ωμά "Εσύ που πιστεύεις στο Χριστό, θα σε σταυρώσουμε σαν Εκείνον την ίδια μέρα".
Αυτό που έγινε πριν 2 χιλιετηρίδες στον Γολγοθά, επαναλήφθηκε στην Πίνδο.
Μεγάλη Παρασκευή, και οι συμμορίτες έσυραν τον βασανισμένο ιερέα στον Σταυρικό θάνατο.
Τον σταύρωσαν επάνω σε ένα έλατο που είχε το σχήμα σταυρού.
Του τρύπησαν τη δεξιά πλευρά με ξιφολόγχη και άνοιξαν πληγές στο μέτωπο του με περόνια.
Οταν ξεψύχησε, έρριξαν το γυμνό σώμα του σε μια χαράδρα και το σκέπασαν με πέτρες και κλαδιά, για να κρύψουν το έγκλημά τους.
Οταν απελευθερώθηκε το Νεραϊδοχώρι από τον Ελληνικό στρατό, ο αξιωματικός Νικόλαος Χόνδρος αναζήτησε και βρήκε το λείψανο του Μάρτυρα.
Το μετέφερε στα Τρίκαλα, όπου έγινε πάνδημη κηδεία.
Το φέρετρο του συνόδευαν 60 ιερείς, ψάλλοντας "Εγώ γαρ τα στίγματα του Κυρίου εν τω σώματι μου βαστάζω".
Ο ιερέας Γεώργιος Σκρέκας, στα πλαίσια της "συμφιλίωσης" δεν ανακηρύχθηκε Αγιος από την Εκκλησία, μέχρι σήμερα.
Μακάρι από εκεί ψηλά που βρίσκεται να μας βοηθάει και να μας προστατεύει από τον Σατανά και τους οπαδούς του.
Τα παραπάνω συγκλονιστικά γεγονότα επιβεβαιώνει και ο Μακαριστός Μητροπολίτης Φλώρινας Αυγουστίνος Καντιώτης:
"῞Οταν ήμουν ἱεροκήρυκας —σας ομιλώ μὲ παραδείγματα που αντλώ από μία ἱστορία πενήντα ἐτῶν, μισού αἰῶ'ωνος—, ἔφθασα σ᾿ ἕνα χωριό των Γρεβενῶν. Βρίσκω τον ἱερέα θλιμμένο, πονεμένο, κλαμένο. —Τί ἔχεις; —Το χωριό μου δὲν πιστεύει πια στο Χριστό. —Μην απογοητεύεσαι, λέω, ἔχε θάρρος· κάτω από τη σταχτη υπάρχει η σπίθα κρυμμένη. —Θέλεις νὰ δῇς; μοῦ λέει· ἔλα. Μὲ πάει στο νεκροταφεῖο. Ἐκεί τα παιδιάτου Μάρξ και του Λένιν, που κυριαρχούσαν τότε, εἶχαν ξερριζώσει όλους τους σταυρούς από τους τάφους καὶ στὴ θέσι τους εἶχαν βάλει σφυροδρέπανα καὶ γροθιές! Μισοῦσαν τὸ σταυρό. Καὶ μόνο σε μια περίπτωσι τὸν «θυμήθηκαν». Ενώ η σταύρωσις ὡς τρόπος θανατικῆς καταδίκης ἔχει πρὸ πολλοῦ καταργηθῆ, ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας τὴν ξαναχρησιμοποίησαν· σταύρωσαν ἄνθρωπο! ῏Ηταν ἕνας ἱερεὺς τοῦ ῾Υψίστου ευλαβής, πιστός καὶ πολύτεκνος, ὁ π. Γεώργιος Σκρέκας ἐφημέριος τοῦ χωριοῦ Μεγάρχη – Τρικάλων. Ἄθεοι καὶ άπιστοι τον άρπαξαν από την αγία τραπεζα που ἱερουργούσε, τον οδήγησαν σαν άκακο αρνίο έξω απο το χωριό, κ᾿ εκεί τον σταυρωσαν πάνω σ᾿ ἕνα δέντρο· καὶ ήταν Μεγάλη Παρασκευή, του ἔτους 1947"!
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΡΙΚΤΟ,ΕΙΔΕΧΘΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ!
πηγή 1-Το εξαιρετικό βιβλίο του Πέτρου Μπότση/Μάρτυρες του Βορρά (Α)
Σάββατο, Αυγούστου 18, 2012
«Χριστὸς» ἀντὶ «Παναιτωλικὸς» σὲ τεράστιο σύνθημα στὴν ἐθνικὴ Ἀγρινίου-Ἀντιρρίου
πηγή
Ὅλες οἱ πολιτικὲς καὶ ὀπαδικὲς ἀπόψεις ἔχουν βγεῖ κατὰ
καιροὺς καὶ ἔχουν βάψει τὸ δρόμο ἀπὸ τὸ Ἀγρίνιο πρὸς
Ἀντιρριο, ἀλλὰ αὐτὴ τὴ φορὰ ἐντύπωση κάνουν τὰ
συνθήματα ποὺ ἔχουν στολίσει τὰ τοιχία στὶς στροφὲς
καὶ τὰ κράσπεδα τῆς ἐθνικῆς ὁδοῦ, ἀφοῦ εἶναι
χριστιανικοῦ καὶ θρησκευτικοῦ-ἐθνικοῦ περιεχομένου.
Τὸ σύνθημα «Ἑλλὰς=Ὀρθοδοξία» κυριαρχεῖ, ἐνῶ μεγάλη
ἐντύπωση κάνει ἡ…ἀντικατάσταση τοῦ Παναιτωλικοῦ
στὸ μεγάλο σύνθημα ἀριστερὰ ὅπως ἐρχόμαστε ἀπὸ
τὰ Φραγκουλέικα καὶ πρὶν δοῦμε τὴ Λυσιμαχεία ὅπου
στὴ τελευταία πρόταση λέει «Ἐδῶ τὸ λένε Ἀγρίνιο
καὶ ἔχουμε ἰδέα καὶ καμάρι μας..», ὄχι τὸν Παναιτωλικό,
πλέον, ἀλλὰ τὸ Χριστό! Ἀνάλογες εἰκόνες ὑπάρχουν καὶ
ἔξω ἀπὸ τὴν Ἁγία Ἐλεοῦσα μὲ σταυροὺς καὶ τὸ
«Ἐν Τούτω Νίκα» ἀλλὰ καὶ ἕνα Σταυρὸ ποὺ στὶς
τέσσερις κατευθύνσεις τοῦ ὁρίζοντα ἔχει τὸ «B»
γιὰ τὴ Βασιλεύουσα. Ἐκεῖ πληροφορούμαστε ὅτι
«Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ μόνη λύση» ἀλλὰ καὶ ὅτι
«Ἡ Ἑλλάδα ἀνήκει στοὺς Ἕλληνες»
(σήμ: μὲ ἄλλο χρῶμα ποὺ ἴσως νὰ ἔγινε ἄλλη στιγμὴ
ἀλλὰ ταιριάζει πολὺ μὲ τὴν περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα.
Τέλος νὰ ἐπισημάνουμε ὅτι τὰ συνθήματα δὲν
ἐξαντλοῦνται στὰ σύνορα Ἀγρινίου-Μεσολογγίου
ἀλλὰ φτάνουν καὶ μετὰ τὴν Παλιοβοῦνα μέχρι
καὶ τὰ ὅρια τῆς Ναυπάκτου, σημάδι ὅτι ὑπῆρξε
ὁλόκληρη ἐκστρατεία. Μᾶλλον ἦρθε καὶ ὁ καιρὸς
γιὰ κάτι τέτοιο μετὰ ἀπὸ πολλὰ καὶ διάφορα-ὑβριστικὰ
καὶ μὴ-ποὺ ἔχουμε διαβάσει στὴν ἐθνικὴ ὁδὸ κατὰ καιρούς.
ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ....
ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ....
Πέμπτη, Αυγούστου 16, 2012
ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ ΟΘΟΝΕΣ...
πηγή
Η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΚΛΗΡΙΚΟΛΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΛΕΙ ΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΛΑΟ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΛΑΟΣΥΝΑΞΗ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 3 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΗΝΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ ΑΘΗΝΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΛΩΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΛΑΒΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΗΝ ΝΕΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ,ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ..
- ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ -.
ΝΥΝ ΚΑΙΡΟΣ ΑΓΩΝΩΝ...
ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ Ο ΑΓΩΝ...
Τρίτη, Μαΐου 08, 2012
ΜΙΣΟΣ, ΜΕΝΟΣ, ΛΥΣΣΑ, κατά των Μαχητών Αντιοικουμενιστών, έχει πιάσει τον εικονιζόμενο Φαναριώτη.
ΜΙΣΟΣ, ΜΕΝΟΣ, ΛΥΣΣΑ,
κατά των Μαχητών Αντιοικουμενιστών,
έχει πιάσει τον εικονιζόμενο Φαναριώτη.
κατά των Μαχητών Αντιοικουμενιστών,
έχει πιάσει τον εικονιζόμενο Φαναριώτη.
Ποιόν διάβολο συμβουλεύεται,
ο θρασύς και α-γένειος;
Μάλλον αυτόν
που έχει επάνω στο κεφάλι του...
ο θρασύς και α-γένειος;
Μάλλον αυτόν
που έχει επάνω στο κεφάλι του...
...Αθανάσιος, γαρ!!!
Μάλλον γιά ...Αρειος του παει, έ;
Τί λέτε;
Μας έψαλε ο μεσιέ:
Διὰ τοῦτο, ἂς μὴ μουτρώνουμε γιὰ τὶς ἀραχνοΰφαντες, "σοφὲς" καὶ ἀξιοθρήνητες λοιδορίες τῶν συγχρόνων νεοφαρισαίων πλαγγωνοπαικτῶν καὶ τῶν αὐτοκλήτων "προμάχων" τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλὰ ἂς αἰνοῦμε τὸν Κύριον "ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ", αἰνοῦμεν "αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ" (Ψαλμ. 150, 4).
Eχεις δίκηο, βαρύμαγκα.
Μάλλον άλλον Κύριο έχεις εσύ
και άλλον εμείς.
Καιρός να σας ξεπουπουλιάσουμε Grecolatinist...
Kαθημερινά αυτοαποκαλύπτεσθε σαν ενα γεροντοσάπιο κατεστημένο.
Eπιβάλλεται η κάθαρσι της Εκκλησίας.
Οζει σαπίλα, μεγάλη σαπίλα.
Μάλλον άλλον Κύριο έχεις εσύ
και άλλον εμείς.
Καιρός να σας ξεπουπουλιάσουμε Grecolatinist...
Kαθημερινά αυτοαποκαλύπτεσθε σαν ενα γεροντοσάπιο κατεστημένο.
Eπιβάλλεται η κάθαρσι της Εκκλησίας.
Οζει σαπίλα, μεγάλη σαπίλα.
Παρασκευή, Απριλίου 27, 2012
Αγωνία & αγώνες Ορθοδόξων στο Κόσοβο!...
πηγή
«Όλοι μας έχουμε τα δικά μας χαρακτηριστικά, πρέπει να καλλιεργούμε τις καλές αρετές μας και να αποφεύγουμε τις κακές, πρέπει όλοι μας να αλλάζουμε το χαρακτήρα μας με το πέρασμα του καιρού, και προχωρώντας στην ηλικία μας πρέπει να γίνουμε ώριμοι άνθρωποι. Είναι πιο δύσκολο να αλλάξει ο άνθρωπος την περιφάνειά του, όμως, με τη βοήθεια του Θεού και αυτό γίνεται»,- καταλήγει ο π. Ρωμύλος, και προσθέτει ότι σήμερα όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι, όπου και να ζουν, όλοι τους έχουν τα ίδια προβλήματα και στεναχώρια.
Δημοσιευμένο στις 10 Μαΐου 2011
Το Κόσσοβο είναι το αποτέλεσμα ενός πολέμου, το 1999 και ενός έρωτα. Του πολιτικού έρωτα των ΗΠΑ και των συμμάχων της προς τους Αλβανούς του Κοσσόβου.
Το Κόσσοβο παρά τις αντιδράσεις αυτονομήθηκε. Η πολιτική ηγεσία του Κοσσόβου, είναι οι παλιοί πολέμαρχου του UCK. Ακόμη και στις ΝΑΤΟικές εκθέσεις, εμφανίζονται ως μια ομάδα με άνομες ενέργειες. Εγκλήματα πολέμου, εμπόριο όπλων και ναρκωτικών.
Στη διάρκεια του πολέμου το 1999, ομάδες του UCK σκότωναν αμάχους στο Κόσσοβο τους αφαιρούσαν τα όργανα και τα πουλούσαν. Το «κίτρινο σπίτι», το σύμβολο της φρίκης, ανοίγει την πόρτα του στην αλήθεια.
Ο αρχηγός του UCK και νυν πρωθυπουργός του Κοσσόβου απαντά στις κατηγορίες που τον θέλουν αρχηγό μιας εγκληματικής ομάδας που εμπορευόταν ανθρώπινα όργανα.
Το ένοχο μυστικό του ΟΗΕ αποκαλύπτεται. Οι απόρρητες εκθέσεις που αποδεικνύουν πως ο ΟΗΕ ήξερε, βγαίνουν από το «Κουτί της Πανδώρας».
Ο σκοπός του παρακάτω αφιερώματος είναι καθαρά πνευματικός και καθόλου πολιτικός. Για τις πηγές των δημοσιευμάτων, κλικ στους τίτλους.
30 φωτογραφίες του Σέρβου φωτογράφου Μιλίνκο Στεφάνοβιτς τραβηγμένες το 1999,τις πρώτες μέρες μετά την αποχώρηση του σέρβικού στρατού από το Κόσοβο όταν τον έλεγχο της περιοχής ανέλαβαν οι Αλβανοί και το Ν.Α.Τ.Ο..Οι φωτογραφίες παρουσιάζουν το δράμα των προσφύγων,αλλά και τις καταστροφές που υπέστησαν οι ορθόδοξοι ναοί,πολλοί απ'αυτούς αρχιτεκτονικά μνημεία χτισμένα πριν από πολλούς αιώνες.
Μεταξύ Ιουνίου και Οκτωβρίου 1999,πολλές εκκλησίες και μοναστήρια στο Κόσοβο και στα Μετόχια καταστράφηκαν και βεβηλώθηκαν σε περιοχές που προστατευόνταν από τις δυνάμεις KFOR.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα www.rastko.rs 76 εκκλησίες καταστράφηκαν σε ζώνες όπου υπήρχαν αμερικανικά και ιταλικά στρατεύματα, 17 σε ζώνες ελεγχόμενες από γερμανούς στρατιώτες, 10 σε ζώνες λεγχόμενες από βρετανούς στρατιώτες και 7 εκκλησίες σε ζώνες ελεγχόμενες από γάλλους στρατιώτες.Η ίδια πηγή αναφέρει ότι πολλόί από τους ναούς που μετατράπηκαν σε ερείπια ήταν μνημεία του 14ου αιώνα και άντεξαν τόσο στις επιθέσεις των Οθωμανών,όσο και στη διάρκεια των 2 παγκοσμίων πολέμων.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα www.rastko.rs 76 εκκλησίες καταστράφηκαν σε ζώνες όπου υπήρχαν αμερικανικά και ιταλικά στρατεύματα, 17 σε ζώνες ελεγχόμενες από γερμανούς στρατιώτες, 10 σε ζώνες λεγχόμενες από βρετανούς στρατιώτες και 7 εκκλησίες σε ζώνες ελεγχόμενες από γάλλους στρατιώτες.Η ίδια πηγή αναφέρει ότι πολλόί από τους ναούς που μετατράπηκαν σε ερείπια ήταν μνημεία του 14ου αιώνα και άντεξαν τόσο στις επιθέσεις των Οθωμανών,όσο και στη διάρκεια των 2 παγκοσμίων πολέμων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι την ίδια περίοδο είχε καταστραφεί ένα άγαλμα του Βούδα του 7ου αιώνα και κάθε 15 λεπτά το CNN έδινε πληροφορίες. Για την τεράστια πολιτιστική καταστροφή και όχι μόνο στο Κόσοβο κανείς δεν είπε κουβέντα!
Το μοναστήρι Duboki Potok (Βαθύ ρυάκι), βρίσκεται στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο, κοντά στην κωμόπολη Zubin Potok, ανάμεσα στους λόφους και έχει δίπλα του ένα ρυάκι. Ήρεμο τοπίο με φιλόξενο οικοδεσπότη. Όταν πλησιάζουμε αυτό το μοναστήρι, μας υποδέχεται ο π. Romilo και μας μιλάει για το ιστορικό αυτού του μοναστηριού και για το λαό που έχρεται εδώ.
Όταν τον ρωτήσαμε πώς ζει εδώ στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο, ο π. Ρωμύλος λέει ότι ο Κύριος δίνει σ’αυτόν τη δύναμη να αντέξει, καθώς και ότι όλες οι άσχημες καταστάσεις και όλοι οι μπελάδες περνούν συν το χρόνο. «Όταν κάποια δυσάρεστη κατάσταση διαρκεί πολύ καιρό, τότε ο άνθρωπος το συνηθίζει και το αντέχει ευκολότερα. Είναι δύσκολο να ζει κανείς εδώ, όμως, όταν τα πράγματα γίνουν δυσβάστακτα, τότε ο άνθρωπος πρέπει να στραφεί στο Θεό και να ελπίζει ότι Αυτός θα του δώσει δύναμη και θάρρος να αντέξει περισσότερο», λέει ο π. Ρωμύλος.
Όταν τον ρωτήσαμε πώς ζει εδώ στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο, ο π. Ρωμύλος λέει ότι ο Κύριος δίνει σ’αυτόν τη δύναμη να αντέξει, καθώς και ότι όλες οι άσχημες καταστάσεις και όλοι οι μπελάδες περνούν συν το χρόνο. «Όταν κάποια δυσάρεστη κατάσταση διαρκεί πολύ καιρό, τότε ο άνθρωπος το συνηθίζει και το αντέχει ευκολότερα. Είναι δύσκολο να ζει κανείς εδώ, όμως, όταν τα πράγματα γίνουν δυσβάστακτα, τότε ο άνθρωπος πρέπει να στραφεί στο Θεό και να ελπίζει ότι Αυτός θα του δώσει δύναμη και θάρρος να αντέξει περισσότερο», λέει ο π. Ρωμύλος.
«Για το μοναστήρι Duboki Potok γίνεται λόγος για πρώτη φορά στα παλιά κείμενα, και συγκεκριμένα σε μια τουρκική απογραφή πληθυσμού από τον 14ο αιώνα, όταν το μοναστήρι βρισκόταν σε ερείπια. Αργότερα, τον 16ο αιώνα, το μοναστήρι ανακαινίζεται, και τον 18ο αιώνα αποκτάει και παρεκκλήσι. Το έτος 1903 κτίστηκε το καμπαναρειό, και τα μέλη του Συνδέσμου της Σέρβας πριγκίπισσας Ljubica από το Βελιγράδι αγόρασαν μια μεγάλη καμπάνα και την έστειλαν εδώ, μέσω του μεγάλου βουνού Rogozna, στο νότο της Σερβίας».
Αυτά μας διηγείται ο π. Ρωμύλος, και συνεχίζει λέγοντας ότι πριν 400 χρόνια το μοναστήρι φυλάγει και μερικά ιερά λείψανα, δηλαδή το χέρι του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Νικήτα, που είναι προστάτης αυτής της περιοχής, και για αυτόν το λόγο ο πιστός λαός ονομάζει αυτό το μοναστήρι και «Άγιο Χέρι». Εδώ φυλάγονται, επίσης, και λείψανα του Αγίου Κοσμά και Δαμιανού, μέσα σε ένα μικρό κυβώτιο, που βρίσκεται κάτω από τις εικόνες αυτών των δύο Αγίων Πατέρων. Ο λαός έρχεται εδώ να προσευχτεί με την ησυχία του, μακριά από το καθημερινό άγχος.
«Όλοι μας έχουμε τα δικά μας χαρακτηριστικά, πρέπει να καλλιεργούμε τις καλές αρετές μας και να αποφεύγουμε τις κακές, πρέπει όλοι μας να αλλάζουμε το χαρακτήρα μας με το πέρασμα του καιρού, και προχωρώντας στην ηλικία μας πρέπει να γίνουμε ώριμοι άνθρωποι. Είναι πιο δύσκολο να αλλάξει ο άνθρωπος την περιφάνειά του, όμως, με τη βοήθεια του Θεού και αυτό γίνεται»,- καταλήγει ο π. Ρωμύλος, και προσθέτει ότι σήμερα όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι, όπου και να ζουν, όλοι τους έχουν τα ίδια προβλήματα και στεναχώρια.
Εμπόριο ανθρώπινων οργάνων (Σέρβων αιχμαλώτων) στο Κόσοβο!
Δημοσιευμένο στις 10 Μαΐου 2011
Το Κόσσοβο είναι το αποτέλεσμα ενός πολέμου, το 1999 και ενός έρωτα. Του πολιτικού έρωτα των ΗΠΑ και των συμμάχων της προς τους Αλβανούς του Κοσσόβου.
Το Κόσσοβο παρά τις αντιδράσεις αυτονομήθηκε. Η πολιτική ηγεσία του Κοσσόβου, είναι οι παλιοί πολέμαρχου του UCK. Ακόμη και στις ΝΑΤΟικές εκθέσεις, εμφανίζονται ως μια ομάδα με άνομες ενέργειες. Εγκλήματα πολέμου, εμπόριο όπλων και ναρκωτικών.
Στη διάρκεια του πολέμου το 1999, ομάδες του UCK σκότωναν αμάχους στο Κόσσοβο τους αφαιρούσαν τα όργανα και τα πουλούσαν. Το «κίτρινο σπίτι», το σύμβολο της φρίκης, ανοίγει την πόρτα του στην αλήθεια.
Ο αρχηγός του UCK και νυν πρωθυπουργός του Κοσσόβου απαντά στις κατηγορίες που τον θέλουν αρχηγό μιας εγκληματικής ομάδας που εμπορευόταν ανθρώπινα όργανα.
Το ένοχο μυστικό του ΟΗΕ αποκαλύπτεται. Οι απόρρητες εκθέσεις που αποδεικνύουν πως ο ΟΗΕ ήξερε, βγαίνουν από το «Κουτί της Πανδώρας».
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι-Μουν, προώθησε στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ το αίτημα της Σερβίας να αρχίσει έρευνα για τις αναφορές – στην έκθεση για το εμπόριο ανθρώπινων οργάνων στο Κόσοβο – του ειδικού εισηγητή του Συμβουλίου της Ευρώπης, Ντικ Μάρτι.
Ταυτόχρονα στήριξε την ανεξάρτητη έρευνα.
«Θα ήθελα να εκμεταλλευτώ τη δυνατότητα να εκφράσω τη στήριξή μου σε θεμελιώδη, ανεξάρτητη και αντικειμενική έρευνα των σοβαρών καταγγελιών. Ο ΟΗΕ θα συνεργαστεί πλήρως σε μια τέτοια έρευνα, αν διεξαχθεί», αναφέρεται σε επιστολή του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ που απεστάλη στον προεδρεύοντα του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Ο Μπαν Κι-Μουν στην τριμηνιαία έκθεσή του για το Κόσοβο, η οποία θα εξεταστεί την Πέμπτη σε συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ αναφέρει ότι είναι αναγκαία μια θεμελιώδης και ανεξάρτητη έρευνα για το εμπόριο ανθρώπινων οργάνων, με ισχυρό πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων και πλήρη συνεργασία όλων των πλευρών.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Σερβίας, Βουκ Γέρεμιτς, ο οποίος θα συμμετάσχει στην τακτική συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, στις 12 Μαΐου, ανήγγειλε ότι θα εξεταστεί και η σερβική πρωτοβουλία για τη διεξαγωγή έρευνας για το εμπόριο ανθρώπινων οργάνων στη διάρκεια των συγκρούσεων στο Κόσοβο από ανεξάρτητο όργανο υπό την εντολή του ΟΗΕ, αλλά ότι δεν αναμένει να ληφθεί οριστική απόφαση.
Ταυτόχρονα στήριξε την ανεξάρτητη έρευνα.
«Θα ήθελα να εκμεταλλευτώ τη δυνατότητα να εκφράσω τη στήριξή μου σε θεμελιώδη, ανεξάρτητη και αντικειμενική έρευνα των σοβαρών καταγγελιών. Ο ΟΗΕ θα συνεργαστεί πλήρως σε μια τέτοια έρευνα, αν διεξαχθεί», αναφέρεται σε επιστολή του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ που απεστάλη στον προεδρεύοντα του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Ο Μπαν Κι-Μουν στην τριμηνιαία έκθεσή του για το Κόσοβο, η οποία θα εξεταστεί την Πέμπτη σε συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ αναφέρει ότι είναι αναγκαία μια θεμελιώδης και ανεξάρτητη έρευνα για το εμπόριο ανθρώπινων οργάνων, με ισχυρό πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων και πλήρη συνεργασία όλων των πλευρών.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Σερβίας, Βουκ Γέρεμιτς, ο οποίος θα συμμετάσχει στην τακτική συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, στις 12 Μαΐου, ανήγγειλε ότι θα εξεταστεί και η σερβική πρωτοβουλία για τη διεξαγωγή έρευνας για το εμπόριο ανθρώπινων οργάνων στη διάρκεια των συγκρούσεων στο Κόσοβο από ανεξάρτητο όργανο υπό την εντολή του ΟΗΕ, αλλά ότι δεν αναμένει να ληφθεί οριστική απόφαση.
Δευτέρα, Μαρτίου 12, 2012
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ!!! ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΚΥΡΙΟΣ!
Kαι μέσα σ'όλα έχουμε και μια κίνηση που σηκώνει πολύ κουβέντα:
Να επέμβει στο εσωτερικό της Ελλάδος η Καθολική Εκκλησία, γιατί "Οι Έλληνες βρίσκονται σε τραγική κοινωνική κατάσταση" καλεί τον Γερμανό στην υπηκοότητα, Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ΄ο πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της καθολικής ιεραρχίας της Ελλάδος, σεβασμιότατος Φραγκίσκος Παπαμανώλης, με σημερινή του συνέντευξη στην εφημερίδα Il Messaggero, ζητώντας επίσης τη βοήθεια των καθολικών εκκλησιών των άλλων ευρωπαϊκών χωρών και του Βατικανού.
"Ελπίζω ότι η έκκλησή μου θα μπορέσει να φτάσει στον Πάπα. Χρειαζόμαστε βοήθεια για να συμπαρασταθούμε στους ανθρώπους. Η κοινωνική κατάσταση είναι τραγική", δηλώνει στην Il Messaggero ο σεβασμιότατος, σχολιάζοντας τις συνέπειες των μέτρων λιτότητας που έχουν ληφθεί από την ελληνική κυβέρνηση υπό την πίεση της Ευρώπης και του ΔΝΤ.
Ο σεβασμιότατος που είναι επίσκοπος Σύρου υποστηρίζει ότι το τοπικό νοσοκομείο δεν έχει θέρμανση (είναι έτσι κ.Λοβέρδο;), την ώρα που η θερμοκρασία είναι πολύ χαμηλή, ότι τα νοσοκομεία δεν έχουν φάρμακα, ότι τα ταμεία της εκκλησίας είναι σχεδόν άδεια και ότι αναγκάστηκαν να πουλήσουν ακίνητη περιουσία για να απαλλαγούν από τους νέους φόρους.
Ο σεβασμιότατος εκφράζει τη λύπη του που οι επισκοπές άλλων ευρωπαϊκών χωρών δεν προσφέρουν την αλληλεγγύη τους. "Ενημερώσαμε επίσης την Συνέλευση των Ανατολικών Εκκλησιών στο Βατικανό. Απευθύναμε εκκλήσεις. Μέχρι στιγμής τίποτα. Φαντάζομαι ότι διαβάζουν τις εφημερίδες και γνωρίζουν τι συμβαίνει!", σημειώνει στη συνέντευξη αυτή.
"Εμείς οι καθολικοί είμαστε μια μικρή μειονότητα στην Ελλάδα, αλλά έχουμε προσφέρει τη συμβολή μας στην κοινωνία", καταλήγει ο σεβασμιότατος.
Ο σεβασμιότατος που είναι επίσκοπος Σύρου υποστηρίζει ότι το τοπικό νοσοκομείο δεν έχει θέρμανση (είναι έτσι κ.Λοβέρδο;), την ώρα που η θερμοκρασία είναι πολύ χαμηλή, ότι τα νοσοκομεία δεν έχουν φάρμακα, ότι τα ταμεία της εκκλησίας είναι σχεδόν άδεια και ότι αναγκάστηκαν να πουλήσουν ακίνητη περιουσία για να απαλλαγούν από τους νέους φόρους.
Ο σεβασμιότατος εκφράζει τη λύπη του που οι επισκοπές άλλων ευρωπαϊκών χωρών δεν προσφέρουν την αλληλεγγύη τους. "Ενημερώσαμε επίσης την Συνέλευση των Ανατολικών Εκκλησιών στο Βατικανό. Απευθύναμε εκκλήσεις. Μέχρι στιγμής τίποτα. Φαντάζομαι ότι διαβάζουν τις εφημερίδες και γνωρίζουν τι συμβαίνει!", σημειώνει στη συνέντευξη αυτή.
"Εμείς οι καθολικοί είμαστε μια μικρή μειονότητα στην Ελλάδα, αλλά έχουμε προσφέρει τη συμβολή μας στην κοινωνία", καταλήγει ο σεβασμιότατος.
Τώρα, αυτό το κάλεσμα και το περιεχόμενό του είναι για καλό; Δε νομίζουμε. Ούτε τα πράγματα είναι όπως τα περιγράφει τόσο τραγικά. Μήπως υπάρχουν κάποια άλλα κίνητρα από πίσω; Ποια γνώμη έχει η Αρχιεπισκοπή;
Τετάρτη, Φεβρουαρίου 15, 2012
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
“Ότι η Βουλή δεν εκπροσωπεί το λαό
Το ξέρουν κι οι πέτρες.”
Αντ.Σαμαράς στο λογο του στη Βουλή
Η Βουλή ψήφισε προχθές την Κυριακή τη "δανειακή σύμβαση" της τρόϊκας η οποία δεσμεύει το λαό για τα επόμενα πενήντα και περισσότερα χρόνια, κανείς δεν ξέρει πόσα ακριβώς. Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, η Βουλή ψήφισε με το σκεπτικό της… μη ψήφισης!
Ιδού το σκεπτικό του παραλογισμού , όπως το διατύπωσε στο λόγο του ο κ. Αντ. Σαμαράς, πρόεδρος του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας: “Επειδή η Βουλή δεν εκπροσωπεί το λαό (και δεν έχει εντολή να ψηφίσει τη δανειακή σύμβαση) γι΄ αυτό … ψηφίζει τη δανειακή σύμβαση.” "Ναί σε όλα!".
Οι βουλευτές που ψήφισαν τη δανειακή σύμβαση, ψήφισαν την δανειακή σύμβαση εν γνώσει τους ότι δεν εκπροσωπούν παρά μόνον τον εαυτό τους. Από τους λόγους τους στη βουλή φαίνεται εξάλλου ότι συγχέουν την πτώχευση ( "φτώχευση" την αποκάλεσε ο κ. πρωθυπουργός) με την φτώχεια και το χάος.
Η πτώχευση είναι νομικός θεσμός ο οποίος προβλέπει υποχρεώσεις και δικαιώματα σ΄ αυτόν που πτωχεύει, που δηλώνει αδυναμία πληρωμής του χρέους. Το ότι η Ελλάδα δηλώνει αδυναμία πληρωμής του χρέους αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δανείζεται όχι για να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, αλλά για να πληρωθεί το χρέος.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς συνταγματολόγος ή νομομαθής για να γνωρίζει ότι η απόφαση της βουλής την οποία έλαβαν βουλευτές , οι οποίοι εν γνώσει τους δεν εκπροσωπούν το λαό είναι νομικά ανυπόστατη.
Η Εκκλησία μπορεί να γίνει ο πρωτοπόρος στον αγώνα για την αποκατάσταση της νομιμότητας στην πατρίδα μας; Η Εκκλησία έχει ως πρότυπο τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό! Η ηθική και υλική εξόντωση του ελληνικού λαού αφήνει άραγε ασυγκίνητο τον φιλεύσπλαχνο Ιησού;
Ο Ιησούς αρνήθηκε πράγματι να επέμβει όταν κάποιοι του ζήτησαν να τους λύσει την αστική διαφορά που είχαν μεταξύ τους. "Ποιος με διόρισε δικαστή σας" τους είπε. Αλλά δεν έμεινε ασυγκίνητος μπροστά στον πάσχοντα άνθρωπο. "Ο Ιησούς ιάτο πάντας",λέει το Ευαγγέλιο . Ο Ιησούς θεράπευε όλους τους αρρώστους που του έφερναν μπροστά του. Θεράπευε πρώτα την ψυχή και κατόπιν το σώμα.
Οι Έλληνες ως σύνολο πάσχουν σωματικά και ψυχικά. Ότι πάσχουν ψυχικά ενδεικτική είναι η προχθεσινή ψηφοφορία στη βουλή η οποία θυμίζει το στίχο του δημοτικού τραγουδιού "τρία πουλάκια κάθονταν". Με τη σημερινή πνευματική κατάπτωση στη χώρα μας και με την απειλούμενη ηθική, οικονομική, κοινωνική εξαθλίωση οι αρρώστιες αυξάνονται αλματωδώς και οι ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού (γέροι, άρρωστοι, ανήμποροι, παιδιά ) οδηγούνται στο γκρεμνό. Η γενική κατάθλιψη απειλεί την ελληνική κοινωνία. Η Εκκλησία είναι σε θέση να συμβάλλει πρώτον στην ανακούφιση των φτωχών, όπως ήδη το κάνει εν μέρει με τα συσσίτια
και δεύτερον να βοηθήσει να μη διαλυθεί η ελληνική κοινωνία. Η συμβολή της είναι υλική και ηθική.
Η Εκκλησία υπό μια φωτισμένη διοίκηση θα λάβει υπόψη της ότι η απειλούμενη κοινωνική εξέγερση και η διάλυση της κοινωνίας και η αναρχία που μπορεί να προκαλέσει δημιουργεί το καθήκον της Εκκλησίας για μια ακόμα μεγαλύτερη συμβολή από την σημερινή. Πρέπει η Εκκλησία να κινητοποιήσει την Ενορία. Μέσω της Ενορίας θα βοηθήσει τόσο στη θεραπεία των υλικών αναγκών (τρόφιμα, φάρμακα κ.α.) όσο και στην ενότητα του λαού.
Το σχέδιο της Εκκλησίας θα μπορούσε να ονομαστεί Απογραφή του Δυναμικού των κατοίκων της Ενορίας. Αυτό σημαίνει ότι η Ενορία έχει αυτοκατανόηση ως σύνολο. Καμιά οικογένεια δεν θα στερηθεί τα αναγκαία και σε καμιά οικογένεια δεν θα αχρηστεύονται. Και το σπουδαιότερο , κανένας δεν θα νιώθει εγκαταλειμμένος στην τύχη του.
Αν δεν γίνει αυτό δε χρειάζεται πολύ μυαλό για να δεις τί θα συμβεί, όταν πολλές οικογένειες δεν θα μπορέσουν να συντηρήσουν τα μέλη της. Όση ανάγκη έχουν οι φτωχοί που τους λείπουν τα αναγκαία, άλλη τόση ανάγκη έχουν οι εύποροι, που τους περισσεύουν. Η Εκκλησία με τις ενορίες της πρέπει να ενεργήσει ώστε να μη φοβάται κανείς την πείνα. Άλλωστε η Εκκλησία φέρνει την καλή αγγελία να μη φοβάται κανείς παρά μόνο την απομάκρυνση από το Θεό και την κοινωνική διάλυση την οποία προκαλεί.
" Ο Θεός εκ Θαιμάν ήξει
και ο άγιος εξ όρους κατασκίου δασέος"
Πού είναι τώρα η Θαιμάν , πόλις κειμένη ανατολικά της Εδώμ, στην οποία οι κάτοικοι φημίζονταν για τη σοφία τους; Που είναι η δια Χριστόν ενεργητικότητα αυτού του λαού; Η Εκκλησία πρέπει να κάνει απογραφή του δυναμικού της σε κάθε ενορία. "Κύριος ο Θεός δύναμίς μου". "Εξήλθες εις σωτηρίαν του λαού σου"!
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...
-
Τιμά και εορτάζει η Αγία μας Εκκλησία στις 21 Μαΐου την μνήμη του Αγίου Κωνσταντίνου, που η ιστορία του απέδωσε και τον τίτλο του Μεγάλου...
-
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ (Μαρκ....
-
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΩΝ "ΜΕΓΑΛΩΝ" ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ !!! ΜΕΓΑΛΗ Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ "ΑΓΙΟΓΡΑΦΙ...
-
«Σέ τόν ἀναβαλλόμενον τό φῶς ὥσπερ ἱμάτιον καθελών Ἰωσήφ ἀπό τοῦ ξύλου σύν Νικοδήμῳ καί θεωρήσας νεκρόν, γυμνόν, ἄταφον, εὐσυμπάθητον...
-
Πράγματι, ο προφητικός λόγος είναι ένα λυχνάρι που οδηγεί -εμάς τους αφώτιστους, προς τον Χριστό, όπως γράφει ο απόστολος Πέτρος στην... -
"ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΛΕΓΩ ΠΡΟΣ ΥΜΑΣ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ ΑΦ' ΥΜΩΝ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΔΟΘΕΙ ΕΙΣ ΕΘΝΟΣ ΚΑΜΝΟΝ ΤΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΑΥΤΗΣ &... -
ΕΥΧΗ ΕΠΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΠΙΤΑΣ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ Μητροπολίτου Ν.Ιωνίας και Φιλαφελφείας ΤΙΜΟΘΕΟΥ Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Ουράνιος Άρτος, ο τη... -
Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα, εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πο... -
Μιλώντας γενικά, εντούτοις, υπάρχει μια ευδιάκριτη αδιαφορία για την εκκλησιαστική μουσική στη βυζαντινή λογοτεχνία πριν το 10ο αιώνα. Υ... -
ΕΙΝΑΙ ΑΤΙΜΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΝΑ ΑΦΗΝΕΙ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΡΙΑ ''ούτε η φύση δεν σας διδάσκει, ότι ο άνδρας μεν αν αφήνει μακρ...
