Βλέποντας τις εξελίξεις στην Κύπρο,πολλοί αναρωτήθηκαν αν ο Γέρων Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός μιλόντας σε Κυπρίους για την πολιτειακή ανωμαλία,μήπως εννοούσε ότι αυτή θα γινόταν στην Κύπρο.Επίσης πολλά γράφτηκαν για τον Πάπα Φραγκίσκο.Τι όμως ισχύει και τι συμβαίνει;O Roger Lambelin στα ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ δίνει την δική του εκδοχή[κατά την δεκαετία του 70]<<Οι Χριστιανικοί λαοί θα έρθει μια μέρα που θα απογοητευτούν και θα απαιτήσουν Παγκόσμια Κυβέρνηση.Ιδιαίτεροι πολέμοι['οπως ήδη έχουμε δει σε Ιράκ-Κόσοβο-Αφγανιστάν-Λιβύη]αλλά και μια παγκόσμια σύρραξη την οποία το Ισραήλ θα εξαπολύσει[είναι γνωστές σήμερα οι στρατιωτικές επεμβάσεις που διαφημίζονται σε Συρία-Λίβανο,αλλά και το Ιράν]θα επισπεύσουν την βασιλεία του.Η Ιουδα'ι'κή μοναρχία θα αντικαταστήσει την φιλελευθερία των Χριστιανικών κρατών.Ολες οι θρησκείες θα καταργηθούν εκτός αυτής του Μω'υ'σέως.Για να δείξουν την δύναμή τους οι Ιουδαίοι θα καταβάλουν και θα υποδουλώσουν δια της δολοφονίας ένα εκ των λαών της Ευρώπης.Οι προοδευτικοί φόροι επί του κεφαλαίου[όπως το κούρεμα στις τράπεζες της Κύπρου]και δάνεια κρατικά θα καταστρέψουν τους Χριστιανούς[ήδη σε μνημόνια βρίσκονται Ελλάδα-Ιταλία-Ισπανία-Πορτογαλλία]Ο Παγκόσμιος Κυβερνήτης θα είναι η ενσάρκωση του πεπρωμένου.>>Οι εξεγέρσεις θεωρούνται δεδομένες,πριν την παγκόσμια κυβέρνηση σε πολλές χώρες της Ευρώπης.Ο Αγαθάγγελος τις αναφέρει λεπτομερώς:<<Η Ισπανία και η Πορτογαλλία θα κατασπαραχθούν από αιματηρούς αγώνες.Δεν θα βρεθεί εκεί πλέον ίχνος νόμου και τάξεως.Στην Μ.Βρετανία η φτώχεια της εργατικής τάξεως θα αυξάνεται συνεχώς,η Αγγλική βιομηχανία θα περισταλεί και θα εξωθήσει στην απόγνωση τον Αγγλικόν λαόν.Η οργή του θα εκραγεί τότε επί των μεγάλων εργοστασιαρχών,και θα κάψουν τα εργοστάσια μαζί με τους Ιρλανδούς ημιθανείς από την πείνα[και η ιρλανδία είναι στο μνημόνιο]Στην Γερμανία ,κάποιος βασιλιάς θα καλέσει τους λαούς της Ασίας για βοήθεια[εργατικά χέρια]τότε θα αρχίσει φρικώδης σφαγή που δεν θα διασωθούν ούτε άνδρες,ούτε γυναίκες ούτε παιδιά,ούτε γέροντες και μια μεγάλη πόλη της χώρας θα καεί.Ακόμη και η Ελβετία αφού υποστεί παροδικό κλονισμό θα γίνει άσυλο των καταδιωκομένων.>>Στο ΣΚΕΥΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ο Αρχιμ.Χρ.Αγγελόγλου αναφέρει:<<Ο λαός καταπιεζόμενος από τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα θα ζητάει κάποια στιγμή να ξανασάνει,αλλά αυτή την στιγμή δεν πρόκειται να του την χαρίσουν ποτέ,παρά μόνο εως ότου σκύψει το κεφάλι του εντελώς στο έδαφος δηλώνοντας τέλεια υποταγή στο καινούριο τους σύστημα,πρέπει να αποδεχτείτε το τέλειο σύστημα ηλεκτρονικού οικονομικού ελέγχου,έτσι ώστε να βλέπουμε ποιοί είναι οι νομοταγείς πολίτες και ποιοί οι φοροφυγάδες.Ταυτόχρονα θα παρέχουν μέσω του ηλεκτρονικού συστήματος[κάρτες] πολλές διευκολύνσεις και προτεραιότητες,με τις οποίες θα ξεγελούν τον κόσμο ότι θ'ανακουφιστεί λίγο οικονομικά.Αδελφοί μας εξαπατούν με τερατώδη ψεύδη!>>Ο Γέροντας Πα'ί'σιος είχε αφήσει ιδιόγραφο σημείωμα για την Κάρτα του Πολίτη ή όπως αλλιώς θα λέγεται.O Γέροντας Πα'ί'σιος έλεγε:<<Η ταυτότητα δεν είναι το σφράγισμα ,είναι η εισαγωγή του σφραγίσματος.Να κάνουμε υπομονή να δούμε πως θα ενεργήσει η Εκκλησία.Δεν θα επιβάλουν με την βία το σφράγισμα.Θα είναι ευγενείς,γιατί θα είναι Ευρωπαίοι.Δεν θα βασανίζουν τους ανθρώπους,δεν θα μπορούν όμως να ζήσουν αν δεν έχουν το σφράγισμα.>>.Θα τελειώσω με μια αναφορά στον Πάπα από το ιζ'Κεφ. στα ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ.<<Οταν θα έρθει η στιγμή να καταστρέψουμε τελειωτικώς την Παπικήν αυλή,δάκτυλος αοράτου χειρός θα δείξει στους λαούς την αυλή αυτή.Αλλά όταν οι λαοί θα πέσουν εναντίον της θα εμφανιστούμε σαν υπερασπιστές της,για να μην επιτρέψουμε να χυθεί αίμα.Με αυτό τον αντιπερισπασμό θα μπούμε στο εσωτερικό του φρουρίου και δεν θα εξέλθουμε αν δεν το καταστρέψουμε ολοκληρωτικά.Ο Βασιλεύς των Ιουδαίων θα είναι ο αληθινός Πάπας της Οικουμένης,ο Πατριάρχης της Διεθνούς Εκκλησίας.Δεν θα θίξουμε τις υπάρχουσες εκκλησίες αλλά θα αγωνιστούμε εναντίον τους με κριτική και διεγέρση διχονοιών.>><<Σημείο ότι πλησιάζει η εκπλήρωση των προφητειών θα είναι το γκρέμισμα του Τεμένους του Ομάρ.Θα το γκρεμίσουν,για να ανοικοδομήσουν το Ναό του Σολομώντος,που όπως λένε ήταν χτισμένος σε αυτή την θέση.Τελικά οι Σιωνιστές θα εγκαταστήσουν τον Αντίχριστο εκεί ως Μεσσία.>>έλεγε ο Γέροντας Πα'ί'σιος στην ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ.
Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.
Κυριακή, Μαρτίου 31, 2013
“Η ΠΑΛΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ”
Θέλουμε ο Θεός να μας βοηθάει και συνάμα δεν θέλουμε να μας περιορίζει με τις Εντολές Του. Ο Ϊδιος λέει, πως το φορτίο των Εντολών Του είναι γλυκό, στους “προαιρουμένους”, σ΄ αυτούς που το θέλουν. Στους άλλους που το βλέπουν ως αγγαρεία είναι βαρύ. “Η αγάπη είναι βαρύς σταυρός”, λέει ο Παστερνάκ.
Πρέπει να βλέπουμε ως αγγαρεία το φορτίο των Εντολών; Πήγε μια φορά ένας γύφτοςστον εξομολόγο. Τις ξέρεις τις εντολές; τον ρώτησε. Είχα αρχίσει να τις μαθαίνω, είπε ο άνθρωπος, αλλά είπαν ότι θα τις καταργήσουν και τις άφησα. Μήπως περιμένουμε κι εμείς να τις καταργήσουν;
Στ΄ αλήθεια γιατί δεν τις καταργεί ο Θεός; Μήπως ο Θεός περιμένει τις Εντολές, για να μας αγαπάει; Ο Θεός αγαπάει ακόμα και τους εχθρούς του. Βρέχει επί δικαίους και αδίκους. Ο Θεός στενοχωρείται όταν δεν τηρούμε τις Εντολές Του, όχι γιατί περιμένει από εμάς να τον υποστηρίξουμε. “Δεν είναι ο άνθρωπος που υπερασπίζεται το Θεό, αλλά ο Θεός τον άνθρωπο. (Λέων Σεστώφ).
Τί συμβαίνει τότε; Γιατί είναι δυστυχία, όταν οι αμαρτίες μας εμποδίζουν την ευλογία του Θεού; Είναι δυστυχία γιατί η ίδια η απουσία της ευλογίας του Θεού είναι δυστυχία.
Δεν μπορούμε να βάλουμε καμιά άλλη αγάπη πάνω από την αγάπη του Θεού. Αν το κάνουμε αυτό, οτιδήποτε κάνουμε , λέμε, σκεφτόμαστε είναι αμαρτία.,
γιατί λείπει η ευλογία του Θεού κι όπου λείπει η ευλογία έρχεται η κατάρα.
γιατί λείπει η ευλογία του Θεού κι όπου λείπει η ευλογία έρχεται η κατάρα.
Σχετιζόμαστε με το Θεό ως πρόσωπα. Ο Θεός δεν είναι μέσον για τους σκοπούς μας. Ο Θεός είναι πρόσωπο και η σχέση μας μαζί Του είναι προσωπική. Είναι σχέση αγάπης. Μιας ιδιαίτερης αγάπης, επειδή είναι πάνω από όλα.
Ο Θεός μας αγαπάει ακόμα κι αν τον εχθρευόμαστε, αφού το ίδιο ζητεί κι από μας , να αγαπούμε τους εχθρούς μας. Ο Θεός μας αγαπάει και λυπάται όταν έχουμε μίσος στην καρδιά μας. Η ιατρική επιστήμη λέει, πως ο σίγουρος τρόπος να αρρωστήσουμε είναι να κατακρίνουμε και να απωθούμε, δηλαδή να ΄έχουμε μνησικακία, επειδή δεν συγχωρούμε όσους μας έβλαψαν.
Στην ταινία του Μπενίνι ο Τίγρης και το χιόνι, ο ήρωας αγαπάει με τέτοια αγάπη μια γυναίκα, που ταιριάζει μόνο στο Θεό. Δεν μπορούμε να αγαπάμε με τέτοια αγάπη παρά μόνο το Θεό, γιατί οτιδήποτε βάζουμε πάνω απ΄ το Θεό, γίνεται το είδωλο του εαυτού μας. Η ειδωλολατρεία είναι υπερηφάνεια και εγωισμός, που μας γεμίζει δυστυχία.
Γι΄ αυτήν την υπερηφάνεια και τον εγωισμό γράφει ο προφήτης, πως είναι δυστυχισμένος αυτός που δεν θέλησε την ευλογία και αγάπησε την κατάρα. “Ιδού” λεει, “ο οίκος του ανθρώπου αυτού αφίεται έρημος”.
Ο 108ος ψαλμός περιγράφει τη δυστυχία του ανθρώπου, όταν δεν έχει την ευλογία του Θεού επάνω του.
“Η ΠΑΛΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ” είναι ο τίτλος ενός σπουδαίου βιβλίου του Παύλου Ευδοκίμωφ, που κυκλοφορεί στις Εκδόσεις των Πατερικών Μελετών.
Πώς να διορθώνουμε τον αδελφό μας;
Εάν ο αδελφός σου κάνει κάποιαν αμαρτίαν απέναντί σου ή απέναντι εις τον θείον νόμον από πονηρίαν δηλαδή, από πρόθεσιν και χωρίς μετάνοιαν, καθώς είναι άγνωστον εάν με γνώσιν ή άγνοιαν κάνει μίαν τέτοιαν αμαρτίαν, προς ωφέλειαν εκείνου, εάν από άγνοιαν είναι πονηρός ή για την δικήν σου πάλιν ασφάλειαν, επειδή έσυ δεν αναμειγνύεσαι με τους πονηρούς και δεν απολαμβάνεις την κακίαν τους ή φαίνεται, κάνε έτσι.
Πάρε τον πρώτα ιδιαιτέρως (Ματθ. Ιή’, 15) χωρίς να μεσολαβεί κανένας άλλος· και εξηγησέ του την αμαρτίαν του με ιλαράν διαθεσιν και εάν βέβαια τον πείσεις και τον αλλάξεις, διόρθωσες τον αδελφόν σου.
Εάν πάλι επιμένει εις τα ίδια περιφρονώντας την διδασκαλίαν σου, μήτε και σ’ αυτήν την περίπτωσιν να αδιαφορήσης, αλλά παίρνοντας έναν ή δύο χρησίμους ανθρώπους και τέτοιους που πρόκειται να τους προσέξει, κάνε το, το ίδιον μαζί τους.
Αυτούς θα τους έχεις μάρτυρας μπροστά εις τον Θεόν και εις τους ανθρώπους, δια την ευσπλαχνίαν προς τον αδελφό σου.
Και εάν πάλιν επιμένει πεισματικά εις το πταίσμα του λέγε το εις την Εκκλησίαν. Εάν δε και εις την Εκκλησίαν παρακούσει, να είναι εις εσένα ως ο εθνικός και ο τελώνης.
Ακοινώνητος μεν, αλλά και ελεούμενος. Και εάν είναι άρχων, και εάν είναι ιδιώτης, και εάν είναι σοφός, και εάν είναι απαίδευτος, και εάν είναι λαϊκός, και εάν είναι μοναχός, και εάν είναι επίσκοπος.
Διότι πρέπει εσύ να αποφεύγεις, τους εμφανιζόμενους ως πρόβατα εξωτερικώς, εσωτερικά δε είναι λύκοι, και εάν δεν θέλουν να απομακρυνθούν από την πονηρίαν τους μετά από έναν τέτοιον έλεγχον, αλλά με υπόκρισιν φιλίας ή αρετής αρπάζουν και σκοτώνουν τας ψυχάς που τους πιστεύουν.
Πρέπει να δείχνεις μια τέτοιαν φροντίδα όχι για τυχαίας αμαρτίας, ούτε για τυχαία πρόσωπα αλλά εκεί όπου μεγάλη είναι η ζημία και γι’ αυτόν που αμαρτάνει και για εκείνον που θεωρείται ότι κοινωνεί μαζί του από καλήν διάθεσιν και εθισμόν, και γεννιέται σκανδαλισμός για όσους τα βλέπουν και ανεμένεται η ανταμοιβή της προσπαθείας για την διόρθωσιν.
Παντού η καλή διάκρισις και η αγάπη προς τον αδελφόν ορίζει το απαραίτητον. Εάν έχεις την αρχικήν τάξιν άπλωσε εις όλους αυτήν την φροντίδαν σου και οδήγησε όλους εις την φρούρησιν των θείων νόμων και εάν είναι φανερή η αμαρτία, σωφρόνιζε με ζήλον χρησιμοποιώντας την εξουσίαν σου διότι ο Κύριος μας κατέστρεφε εις τον ναόν τα τραπέζια των κολλυβιστών.
Κωνσταντίνος Χολέβας :Να αναστρέψουμε το δύσκολο κλίμα
Η οικονομική κρίση της Ελλάδας και τα δραματικά γεγονότα που ταλαιπωρούν την Κύπρο συνοδεύτηκαν από μία σειρά παραλλήλων εξελίξεων που δίνουν την εικόνα μιας γενικής υποχώρησης του ελληνισμού στη γεωπολιτική σκακιέρα.
Μας απογοήτευσε η στάση των Γερμανών και της ευρωζώνης, μας πίκρανε η ρωσική αδιαφορία, μας ενόχλησε η πλήρης εξαφάνιση του Γάλλου προέδρου Ολάντ από τα θέματα που μας αφορούν, μας προβλημάτισε η επανενεργοποίηση της συνεργασίας Τουρκίας - Ισραήλ έπειτα από πάγωμα τριών ετών.
Καθημερινά λαμβάνουμε μαθήματα. Πρώτον, ότι στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν φιλίες και αισθήματα, παρά μόνο συμφέροντα και συμμαχίες πρόσκαιρες, που μεταβάλλονται και μεταλλάσσονται. Δεύτερον, ότι πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι στις λαϊκίζουσες φωνές στην Ελλάδα και την Κύπρο, οι οποίες κραυγάζουν να βρούμε λύσεις έξω από την Ευρ. Ενωση, χωρίς να μας υποδεικνύουν ποιες είναι αυτές οι λύσεις. Τρίτον, να γνωρίζουμε ότι το ενδιαφέρον πολλών χωρών για τους υδρογονάνθρακες της Αν. Μεσογείου θα φέρνει συνεχείς αλλαγές συμμαχιών και συνεργασιών και θα εντείνει την ανάμιξη των ισχυρών χωρών, ΗΠΑ, Ρωσίας και Γερμανίας, στο παιχνίδι γύρω από την ΑΟΖ. Τέταρτον, ότι η Τουρκία, παρά τα σοβαρά εσωτερικά προβλήματά της (ισλαμιστές, Κουρδικό, συλλήψεις στρατιωτικών), παραμένει μία ισχυρή δύναμη στην περιοχή και ακόμη περισσότερο έχει σωστή προβολή ισχύος. Πείθει ότι αξίζει να την έχει κάποιος σύμμαχο και αυτό προφανώς επηρεάζει τις αποφάσεις του Ισραήλ.
Τα μαθήματα αυτά καλό θα είναι να μας αφυπνίσουν. Δεν πρέπει, ωστόσο, να οδηγήσουν σε εθνική κατάθλιψη και σε αποδυνάμωση των προσπαθειών μας. Ο Ελληνισμός της Ελλάδας, της Κύπρου, των Βαλκανίων και της Ομογένειας έχει πολλά πλεονεκτήματα, αρκεί να τα αναγνωρίσει και να τα αξιοποιήσει. Δεν πρέπει να παραιτηθούμε από την προσπάθεια οικονομικής, στρατιωτικής και διπλωματικής αναβάθμισης του ρόλου μας. Δεν πρέπει η κρισιμότητα των στιγμών να οδηγήσει σε ηττοπάθεια και συμπλέγματα μειονεξίας.
Μπορούμε να αναστρέψουμε το δύσκολο κλίμα. Ο πολιτισμός μας, το επιστημονικό δυναμικό μας, το επιχειρηματικό μας δαιμόνιο, ο σημαντικός εμπορικός μας στόλος, το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων, ο ορυκτός και ενεργειακός μας πλούτος είναι παράγοντες που μας δίνουν ελπίδα. Μείζων προϋπόθεση, πάντως, είναι η βελτίωση της ψυχολογίας μας. Να πιστέψουμε στον εαυτό μας.
Ο Θεός δεν είναι αφηρημένη έννοια - π. Βασίλειος Καλλιακμάνης
α) Η Β’ Κυριακή της αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά (14ος αιώνας).
Το έργο του, που στηρίζεται στην προγενέστερη χριστιανική παράδοση, έγινε συνοδικώς αποδεκτό από την Εκκλησία, που τον κατέταξε στη χορεία των μεγάλων διδασκάλων της. Οπότε, μετά την Κυριακή της Ορθοδοξίας τιμάται ο κατεξοχήν διδάσκαλος της ορθόδοξης πίστης, που λάμπρυνε την Εκκλησία και συνδέθηκε στενά με την ιστορία της Θεσσαλονίκης.
β) Ο Θεός, για τον Άγιο Γρηγόριο, δεν είναι αφηρημένη έννοια ή φιλοσοφική ιδέα, αλλά πρόσωπο ζων που καλεί σε κοινωνία τον άνθρωπο. Στους προφήτες και πατριάρχες της Παλαιάς Διαθήκης παρουσιαζόταν ως Μεγάλης βουλής Άγγελος ή «εν είδει ανθρώπου», αλλά στην περίοδο της Καινής Διαθήκης ο Θεός «κατ’ ουσίαν γέγονεν αληθώς άνθρωπος». Έτσι, κάθε βαπτισμένος χριστιανός κατά το μέτρο της δεκτικότητάς του μπορεί να γνωρίζει τον Θεό στο πρόσωπο του ενανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου, που μετέχεται διά των μυστηρίων.
γ) Ακολουθώντας τους παλαιούς Πατέρες ο Άγιος Γρηγόριος διακρίνει στον Θεό την απρόσιτη και ακατάληπτη θεία ουσία από τις άκτιστες μεθεκτές θείες ενέργειες. Στην προνοητική και δημιουργική ενέργεια μετέχουν όλα τα όντα, ενώ στη ζωοποιό ενέργεια τα ζωντανά και στη σοφοποιό τα λογικά. Ο Θεός κάνει τα πάντα για να θεώσει τον άνθρωπο. Η άσκηση, η νηστεία και η προσευχή αποτελούν θετική απάντηση στη θεία πρόσκληση και συμβάλλουν στην άνθηση της χάρης του αγίου Βαπτίσματος και των δωρεών του αγίου Χρίσματος. Με τη χάρη αποκαλύπτεται η «εντός ημών βασιλεία» (Λουκ. 17,21) και ο «κρυπτός της καρδίας άνθρωπος» (Α’ Πέτρ. 3,4).
δ) Ο αγώνας για την κάθαρση από τα πάθη, τη μεταστοιχείωσή τους σε αρετές και την πνευματική μεθηλικίωση διεξάγεται κυρίως στην καρδιά του χριστιανού. Η καρδιά είναι «το ταμείον των λογισμών και το πρώτο σαρκικό όργανο του λογιστικού» κατά τον Άγιο Γρηγόριο. Οπότε η πνευματική εγρήγορση και η μετάνοια, η διόρθωση και η προσοχή συνδέονται με τον «θρόνο της χάριτος», την καθαρή καρδιά.
ε) Η θεία χάρη «φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον» (Ιωάν. 1,9) και όχι μόνο όσους έχουν φθάσει σε ανώτερα στάδια πνευματικής τελείωσης. Αρχικά συνδράμει να αναγνωριστεί η αμαρτία και η τραγική κατάσταση της πτώσης. Κατόπιν ως λεπτή φλόγα θείου φωτός φέρει σε αυτογνωσία και αποκαλύπτει το εσωτερικό σκότος. Σταδιακά όμως ο χριστιανός φωτίζεται και εν «τω φωτί της δόξης του Θεού» αποκτά την ειρήνη των λογισμών, αναπνέει την ελευθερία του Πνεύματος και γίνεται υιός Θεού κατά χάριν.
στ) Η στροφή προς τον «έσω άνθρωπο» δεν καλλιεργεί την ατομική σωτηρία, όπως νομίζουν ορισμένοι, αλλά παρέχει την ευκαιρία φιλάδελφου ανοίγματος προς τον πλησίον. Το άνοιγμα αυτό δημιουργεί τις προϋποθέσεις υγιούς κοινωνικότητας χωρίς εμπάθεια. Σε κάθε περίπτωση ο χριστιανός δεν σώζεται μόνος του. Σώζεται με τους συνανθρώπους του και διά των συνανθρώπων του εντός της Εκκλησίας. Αντίθετα ο σύγχρονος άνθρωπος θέλει να σωθεί χωρίς τον Θεό και τους συνανθρώπους του. Γι’ αυτό διακρίνεται για τη μεγάλη εξωστρέφεια, την υπέρμετρη κινητικότητα και την έντονη δραστηριότητα. Άγευστος της εσωτερικής ησυχίας στρέφεται στην επιφανειακή κριτική των πάντων, την αυτοδικαίωση και την αυτοκαταστροφή.
ζ) Αλλά και στον εκκλησιαστικό χώρο προβάλλεται ο κοινωνικός χαρακτήρας της εν Χριστώ ζωής και μάλλον λησμονείται η μυστηριακή, ησυχαστική, ασκητική και νηπτική της διάσταση. Όμως, οποιαδήποτε κοινωνική προσφορά για να είναι επιτυχής προϋποθέτει εσωτερική ησυχία, καθαρή καρδιά και φωτισμένο νου. Ανάλογα αισθητήρια απαιτούνται για να βλέπει κάποιος στο κάλλος της κτίσεως το δημιουργικό χέρι του Θεού και να αναφωνεί, «ως εμεγαλύνθη τα έργα σου Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας» (Ψαλμ. 103,24).
Μακεδονία 31.03.2013
Το έργο του, που στηρίζεται στην προγενέστερη χριστιανική παράδοση, έγινε συνοδικώς αποδεκτό από την Εκκλησία, που τον κατέταξε στη χορεία των μεγάλων διδασκάλων της. Οπότε, μετά την Κυριακή της Ορθοδοξίας τιμάται ο κατεξοχήν διδάσκαλος της ορθόδοξης πίστης, που λάμπρυνε την Εκκλησία και συνδέθηκε στενά με την ιστορία της Θεσσαλονίκης.
β) Ο Θεός, για τον Άγιο Γρηγόριο, δεν είναι αφηρημένη έννοια ή φιλοσοφική ιδέα, αλλά πρόσωπο ζων που καλεί σε κοινωνία τον άνθρωπο. Στους προφήτες και πατριάρχες της Παλαιάς Διαθήκης παρουσιαζόταν ως Μεγάλης βουλής Άγγελος ή «εν είδει ανθρώπου», αλλά στην περίοδο της Καινής Διαθήκης ο Θεός «κατ’ ουσίαν γέγονεν αληθώς άνθρωπος». Έτσι, κάθε βαπτισμένος χριστιανός κατά το μέτρο της δεκτικότητάς του μπορεί να γνωρίζει τον Θεό στο πρόσωπο του ενανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου, που μετέχεται διά των μυστηρίων.
γ) Ακολουθώντας τους παλαιούς Πατέρες ο Άγιος Γρηγόριος διακρίνει στον Θεό την απρόσιτη και ακατάληπτη θεία ουσία από τις άκτιστες μεθεκτές θείες ενέργειες. Στην προνοητική και δημιουργική ενέργεια μετέχουν όλα τα όντα, ενώ στη ζωοποιό ενέργεια τα ζωντανά και στη σοφοποιό τα λογικά. Ο Θεός κάνει τα πάντα για να θεώσει τον άνθρωπο. Η άσκηση, η νηστεία και η προσευχή αποτελούν θετική απάντηση στη θεία πρόσκληση και συμβάλλουν στην άνθηση της χάρης του αγίου Βαπτίσματος και των δωρεών του αγίου Χρίσματος. Με τη χάρη αποκαλύπτεται η «εντός ημών βασιλεία» (Λουκ. 17,21) και ο «κρυπτός της καρδίας άνθρωπος» (Α’ Πέτρ. 3,4).
δ) Ο αγώνας για την κάθαρση από τα πάθη, τη μεταστοιχείωσή τους σε αρετές και την πνευματική μεθηλικίωση διεξάγεται κυρίως στην καρδιά του χριστιανού. Η καρδιά είναι «το ταμείον των λογισμών και το πρώτο σαρκικό όργανο του λογιστικού» κατά τον Άγιο Γρηγόριο. Οπότε η πνευματική εγρήγορση και η μετάνοια, η διόρθωση και η προσοχή συνδέονται με τον «θρόνο της χάριτος», την καθαρή καρδιά.
ε) Η θεία χάρη «φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον» (Ιωάν. 1,9) και όχι μόνο όσους έχουν φθάσει σε ανώτερα στάδια πνευματικής τελείωσης. Αρχικά συνδράμει να αναγνωριστεί η αμαρτία και η τραγική κατάσταση της πτώσης. Κατόπιν ως λεπτή φλόγα θείου φωτός φέρει σε αυτογνωσία και αποκαλύπτει το εσωτερικό σκότος. Σταδιακά όμως ο χριστιανός φωτίζεται και εν «τω φωτί της δόξης του Θεού» αποκτά την ειρήνη των λογισμών, αναπνέει την ελευθερία του Πνεύματος και γίνεται υιός Θεού κατά χάριν.
στ) Η στροφή προς τον «έσω άνθρωπο» δεν καλλιεργεί την ατομική σωτηρία, όπως νομίζουν ορισμένοι, αλλά παρέχει την ευκαιρία φιλάδελφου ανοίγματος προς τον πλησίον. Το άνοιγμα αυτό δημιουργεί τις προϋποθέσεις υγιούς κοινωνικότητας χωρίς εμπάθεια. Σε κάθε περίπτωση ο χριστιανός δεν σώζεται μόνος του. Σώζεται με τους συνανθρώπους του και διά των συνανθρώπων του εντός της Εκκλησίας. Αντίθετα ο σύγχρονος άνθρωπος θέλει να σωθεί χωρίς τον Θεό και τους συνανθρώπους του. Γι’ αυτό διακρίνεται για τη μεγάλη εξωστρέφεια, την υπέρμετρη κινητικότητα και την έντονη δραστηριότητα. Άγευστος της εσωτερικής ησυχίας στρέφεται στην επιφανειακή κριτική των πάντων, την αυτοδικαίωση και την αυτοκαταστροφή.
ζ) Αλλά και στον εκκλησιαστικό χώρο προβάλλεται ο κοινωνικός χαρακτήρας της εν Χριστώ ζωής και μάλλον λησμονείται η μυστηριακή, ησυχαστική, ασκητική και νηπτική της διάσταση. Όμως, οποιαδήποτε κοινωνική προσφορά για να είναι επιτυχής προϋποθέτει εσωτερική ησυχία, καθαρή καρδιά και φωτισμένο νου. Ανάλογα αισθητήρια απαιτούνται για να βλέπει κάποιος στο κάλλος της κτίσεως το δημιουργικό χέρι του Θεού και να αναφωνεί, «ως εμεγαλύνθη τα έργα σου Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας» (Ψαλμ. 103,24).
Μακεδονία 31.03.2013
«ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΛΕΘΡΟΣ», ΜΑΣ ΛΕΕΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ...
ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΩΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΒΟΜΒΑ ΠΟΥ ΟΠΟΥ ΝΑΝΑΙ ΘΑ ΕΚΡΑΓΕΙ .
ΑΥΤΗ Η ΕΝΤΑΣΗ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΔΕΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΕΠΟΧΗ ΝΟΡΜΑΛ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ .
ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ !
ΚΑΤΙ ΤΡΟΜΕΡΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ .
ΘΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΣΜΟΣ ΜΕ ΠΡΩΤΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΓΗ ,
ΘΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΕ ΚΑΙΡΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ .......
ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ .
ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ
ΚΑΙ ΓΙΑΥΤΟ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΝΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΚΑΙ
ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΧΩΡΑΣ .
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ "ΠΑΤΕΡΕΣ" ΛΙΓΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ .
Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΞΟΔΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ .
ΕΙΤΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΕΙΤΕ ΟΧΙ , ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΑΝΥΜΠΟΡΟΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΝ .
Η ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑΣ
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ .
ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΤΕΤΟΙΑ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ .
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΑΚΟΜΗ Ο ΕΝΑΣ , Ο ΗΓΗΤΟΡΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΗΓΗΘΕΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ , η" ΜΑΛΛΟΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ
ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΩΡΑ ΟΤΑΝ ΞΑΦΝΙΚΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΛΑΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΓΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΟ ΧΑΟΣ .
ΟΠΟΥ ΝΑΝΑΙ Η ΩΡΑ ΑΥΤΗ ΚΑΤΑΦΘΑΝΕΙ .
ΘΑ ΤΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ..
ΔΕΝ ΜΙΛΩ ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΥΠΕΡΒΟΛΗ η" ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ , ΟΥΤΕ ΓΡΑΦΩ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ .
ΓΡΑΦΩ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΕΡΒΑΛΛΩ ΚΑΘΟΛΟΥ .
<< ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΛΕΘΡΟΣ >>, ΜΑΣ ΛΕΕΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ , Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΑΣ .
ΟΣΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ,
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΘΑΡΡΟΣ ΤΑ ΟΣΑ ΜΕΛΛΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ .
Ο ΔΕ ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΩΝΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ
ΦΩΛΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝ ΖΩΦΕΡΟ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ .
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΑΞΙΩΣΕΙ ΝΑ ΔΙΑΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠ ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ .
( Ιδιοχειρη επιστολη μου στις 22 Νοεμβριου 2010 ) .
πηγή
Η προσευχή - μοναχός Μωυσής, αγιορείτης
Τα στοιχεία τα κύρια της Σαρακοστής είναι η προσευχή και η νηστεία. Η προσευχή προϋποθέτει την πίστη. Ένας μη προσευχόμενος είναι αβοήθητος, ανασφαλής, τυφλός και μόνος.
Δένεται με τη γη, την ύλη, δεν γνωρίζει να πετά ψηλά, να σελαγίζει στους ουρανούς, να έχει απαραίτητη ουράνια συνδρομή. Είναι μαγνητισμένος, δεμένος, προσκολλημένος στα φθαρτά γήινα. Δεν ξαγγιστρώνεται εύκολα. Προσπαθεί να θησαυρίζει στη γη. Αναζητά συνεχώς ηδονές, για να τον χαροποιήσουν, αλλά μάλλον οδύνη του δίνουν. Λυπηρό και αξιοθρήνητο να ψάχνει τη χαρά στη λάσπη.
Η ανάβαση στον ουρανό ξεκινά με τη μεταμέλεια, την ειλικρινή μετάνοια, την κατανυκτική συντριβή. Αξίζει να νιώσει ότι δεν πλάστηκε για το χώμα. Η εμπάθεια δεν χαροποιεί αληθινά. Η προσκόλληση στο ενθάδε είναι σοβαρό λάθος και έχει κόστος με πικρές συνέπειες. Να ανέβεις πιο ψηλά από τα ορώμενα δεν είναι ακατόρθωτο. Είναι εφικτό για όλους. Αρκεί να το θελήσουν, να το αγαπήσουν. Στην αρχή είμαστε διστακτικοί, δειλοί, φοβισμένοι, δεν θέλουμε να το ρισκάρουμε. Μάλιστα το θεωρούμε άπιαστο, παράξενο, αφύσικο, ακατόρθωτο, πάντως όχι για μας. Νομίζουμε πως είναι ανεπίτρεπτο και ανόσιο παιχνίδι, ότι είμαστε πολύ αμαρτωλοί για κάτι τέτοιο. Η προσευχή δεν είναι μόνο για τους αγίους.
Αν όμως κάποιος προσεύχεται σεμνά και ταπεινά, αρχίζει να γλυκαίνεται η καρδιά του, να φωτίζεται, να ενισχύεται και να αναπαύεται. Αισθάνεται ότι αξίζει να προσεύχεται. Νιώθει ευφροσύνη, αγαλλίαση, ασφάλεια, ενδυνάμωση και παρηγοριά. Κατανοεί ότι είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής του, φυσική κίνηση, λειτουργία ένθεη. Γίνεται αγαθή συνήθεια και όχι τυπική πράξη. Καθημερινό εντρύφημα και δώρο. Όπως το σώμα θέλει καθημερινή τροφή, για να συντηρηθεί, έτσι και η αθάνατη ψυχή μας.
Δεν μπορεί κάποιος να αγαπά το Θεό και να μη συνδέεται μαζί του, να μη συνομιλεί και προσεύχεται. Πάντοτε τον συλλογίζεται και τον επικαλείται. Η μνήμη του Θεού είναι μία προσευχή. Μνημονεύεις τον αγαπώμενο και χαίρεσαι. Η θεία επίκληση είναι αφορμή μεγάλης χαράς, ειρήνης και ευλογίας. Δίχως την προσευχή η ψυχή μένει άπνοη, αδύναμη, νοσηρή. Η προσευχή δίνει πνευματική υγεία, ισορροπία, διάκριση, φώτιση, αγιασμό. Η προσευχή τον θωρακίζει κατά της αμαρτίας. Ο προσευχόμενος έχει πιάσει κουβέντα με το Θεό και δεν ασχολείται με μάταια πράγματα. Μαθαίνει την ταπείνωση, την πραότητα, την απλότητα και την αγάπη. Ο προσευχόμενος είναι αγαπητό τέκνο του Θεού. Ένα μεγάλο δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Είναι η προσευχή. Η παρούσα περίοδος της Σαρακοστής είναι μία έκτακτη ευκαιρία να μάθουμε να προσευχόμαστε αληθινά.
Η ανάβαση στον ουρανό ξεκινά με τη μεταμέλεια, την ειλικρινή μετάνοια, την κατανυκτική συντριβή. Αξίζει να νιώσει ότι δεν πλάστηκε για το χώμα. Η εμπάθεια δεν χαροποιεί αληθινά. Η προσκόλληση στο ενθάδε είναι σοβαρό λάθος και έχει κόστος με πικρές συνέπειες. Να ανέβεις πιο ψηλά από τα ορώμενα δεν είναι ακατόρθωτο. Είναι εφικτό για όλους. Αρκεί να το θελήσουν, να το αγαπήσουν. Στην αρχή είμαστε διστακτικοί, δειλοί, φοβισμένοι, δεν θέλουμε να το ρισκάρουμε. Μάλιστα το θεωρούμε άπιαστο, παράξενο, αφύσικο, ακατόρθωτο, πάντως όχι για μας. Νομίζουμε πως είναι ανεπίτρεπτο και ανόσιο παιχνίδι, ότι είμαστε πολύ αμαρτωλοί για κάτι τέτοιο. Η προσευχή δεν είναι μόνο για τους αγίους.
Αν όμως κάποιος προσεύχεται σεμνά και ταπεινά, αρχίζει να γλυκαίνεται η καρδιά του, να φωτίζεται, να ενισχύεται και να αναπαύεται. Αισθάνεται ότι αξίζει να προσεύχεται. Νιώθει ευφροσύνη, αγαλλίαση, ασφάλεια, ενδυνάμωση και παρηγοριά. Κατανοεί ότι είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής του, φυσική κίνηση, λειτουργία ένθεη. Γίνεται αγαθή συνήθεια και όχι τυπική πράξη. Καθημερινό εντρύφημα και δώρο. Όπως το σώμα θέλει καθημερινή τροφή, για να συντηρηθεί, έτσι και η αθάνατη ψυχή μας.
Δεν μπορεί κάποιος να αγαπά το Θεό και να μη συνδέεται μαζί του, να μη συνομιλεί και προσεύχεται. Πάντοτε τον συλλογίζεται και τον επικαλείται. Η μνήμη του Θεού είναι μία προσευχή. Μνημονεύεις τον αγαπώμενο και χαίρεσαι. Η θεία επίκληση είναι αφορμή μεγάλης χαράς, ειρήνης και ευλογίας. Δίχως την προσευχή η ψυχή μένει άπνοη, αδύναμη, νοσηρή. Η προσευχή δίνει πνευματική υγεία, ισορροπία, διάκριση, φώτιση, αγιασμό. Η προσευχή τον θωρακίζει κατά της αμαρτίας. Ο προσευχόμενος έχει πιάσει κουβέντα με το Θεό και δεν ασχολείται με μάταια πράγματα. Μαθαίνει την ταπείνωση, την πραότητα, την απλότητα και την αγάπη. Ο προσευχόμενος είναι αγαπητό τέκνο του Θεού. Ένα μεγάλο δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Είναι η προσευχή. Η παρούσα περίοδος της Σαρακοστής είναι μία έκτακτη ευκαιρία να μάθουμε να προσευχόμαστε αληθινά.
Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΠΕΡΙ ΖΗΛΙΑΣ... ΚΙ ΑΓΑΠΗΣ!
«Μακριά από τη Ζήλια. Τον κατατρώγει τον άνθρωπο. Όλα γίνονται στο φθονερό άνθρωπο. Εγώ τα έζησα. Οι άνθρωποι με είχαν για καλό και ερχόντουσαν πολλοί για να εξομολογηθούν. Και μου τα έλεγαν με ειλικρίνεια.Μακριά από αυτά τα γυναικίστικα παράπονα. Το Χριστό, μωρέ, το Χριστό να αγαπήσουμε με πάθος, με θείο έρωτα.
Ευτυχισμένος ο μοναχός που έμαθε να αγαπάει όλους μυστικά. Δεν ζητά από τους άλλους αγάπη, ούτε τον νοιάζει να τον αγαπούν.Εσύ αγάπα όλους, και προσεύχου μυστικά μέσα σου. Ξέχυνε την αγάπη σου προς όλους.
Και θα έλθει ώρα που θα αγαπάς αβίαστα. Και θα νιώθεις, ότι όλοι σ’ αγαπούν. Ένα κοσμικό τραγούδι λέει:«Μη μου ζητάς να σ’ αγαπώ.Η αγάπη δεν ζητιέται.
Μέσα στα φύλλα της καρδιάς μονάχη της γεννιέται». Πάρ’ το πνευματικά.
Εσύ σκόρπα φυσικά, από την καρδιά σου, την αγάπη του Χριστού.Μερικοί μοναχοί, ιδίως γυναίκες, λένε:- Μ’ αγαπάς;- Γιατί δεν μ’ αγαπάς;Πω πω! Πόσο μακριά είναι από την αγάπη του Χριστού!Φτώχεια, πνευματική φτώχεια.Μη σε νοιάζει αν σ’ αγαπούν. Εσύ μόνο ξεχείλιζε από αγάπη Χριστού προς όλους. Και τότε μυστικά έρχεται μια μεταβολή, μια αλλαγή σ’ όλο το σύνολο. Αυτό που σου λέω είναι η καλύτερη ιεραποστολή. Εφάρμοσέ το και τηλεφώνησέ μου τα αποτελέσματα». [Α 80-2]
«ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥΑνθολόγιο Συμβουλών»ΕΚΔΟΣΕΙΣΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣΜΗΛΕΣΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
Ευτυχισμένος ο μοναχός που έμαθε να αγαπάει όλους μυστικά. Δεν ζητά από τους άλλους αγάπη, ούτε τον νοιάζει να τον αγαπούν.Εσύ αγάπα όλους, και προσεύχου μυστικά μέσα σου. Ξέχυνε την αγάπη σου προς όλους.
Και θα έλθει ώρα που θα αγαπάς αβίαστα. Και θα νιώθεις, ότι όλοι σ’ αγαπούν. Ένα κοσμικό τραγούδι λέει:«Μη μου ζητάς να σ’ αγαπώ.Η αγάπη δεν ζητιέται.
Μέσα στα φύλλα της καρδιάς μονάχη της γεννιέται». Πάρ’ το πνευματικά.
Εσύ σκόρπα φυσικά, από την καρδιά σου, την αγάπη του Χριστού.Μερικοί μοναχοί, ιδίως γυναίκες, λένε:- Μ’ αγαπάς;- Γιατί δεν μ’ αγαπάς;Πω πω! Πόσο μακριά είναι από την αγάπη του Χριστού!Φτώχεια, πνευματική φτώχεια.Μη σε νοιάζει αν σ’ αγαπούν. Εσύ μόνο ξεχείλιζε από αγάπη Χριστού προς όλους. Και τότε μυστικά έρχεται μια μεταβολή, μια αλλαγή σ’ όλο το σύνολο. Αυτό που σου λέω είναι η καλύτερη ιεραποστολή. Εφάρμοσέ το και τηλεφώνησέ μου τα αποτελέσματα». [Α 80-2]
«ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥΑνθολόγιο Συμβουλών»ΕΚΔΟΣΕΙΣΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣΜΗΛΕΣΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...
-
Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα, εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πο...
-
ΕΥΧΗ ΕΠΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΠΙΤΑΣ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ Μητροπολίτου Ν.Ιωνίας και Φιλαφελφείας ΤΙΜΟΘΕΟΥ Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Ουράνιος Άρτος, ο τη...
-
ΕΙΝΑΙ ΑΤΙΜΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΝΑ ΑΦΗΝΕΙ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΡΙΑ ''ούτε η φύση δεν σας διδάσκει, ότι ο άνδρας μεν αν αφήνει μακρ...
-
Τι είχε προβλέψει ο Πατροκοσμάς; Διαβάστε τι αποκαλύπτουμε μέσα στο βιβλίο μας «Ο Άγνωστος Πατροκοσμάς» για μία επίκαιρη προφητεία το...
-
Ο πρό ηγούμενος, τής ιστορικής Μονής Γηροκομείου Πατρών παπά Χριστόφορος, έτοιμος γιά τό τελευταίο ταξίδι του... ----...
-
Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...
-
Ένα κατατοπιστικό και πλούσιο σε ιστορικά στοιχεία άρθρο, από "παλαιοημερολογίτικη" ιστοσελίδα. Αξίζει να διαβαστεί από όλους ...
-
Μιλώντας γενικά, εντούτοις, υπάρχει μια ευδιάκριτη αδιαφορία για την εκκλησιαστική μουσική στη βυζαντινή λογοτεχνία πριν το 10ο αιώνα. Υ...
-
- Γέροντα, τι διαφορά υπάρχει ανάμεσα στην ακηδία και την αθυμία; - Ακηδία είναι η πνευματική τεμπελιά, ενώ η ραθυμία αναφέρεται κ...
-
Ἐκεῖνος, πού ἀγωνίζεται νά ἀποκτήση τελεία ἀγάπη, τόσο πρός τόν Θεό, ὅσο καί πρός τόν πλησίον, αὐτός μπορεῖ καί ὁμολογεῖ τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησ...