Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 03, 2012

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΐΣΙΟΣ: «ΧΩΡΙΣ ΠΙΣΤΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ»


ΠΗΓΗ

Πήγαιναν να καταργήσουν την θρησκεία, γιατί νόμιζαν ότι η θρησκεία δημιουργεί προβλήματα. Τώρα σιγά-σιγά βλέπουν ότι ο άνθρωπος, όταν δεν πιστεύη, δεν έχει φρένο και γίνεται θηρίο· δεν μπορεί να σταθή χωρίς ιδανικά.

Ένας δημοσιογράφος πήγε σε έναν παλιό πολιτικό, κομμουνιστή, και τον ρώτησε: «Τι πρέπει να προσέξουν οι σημερινοί πολιτικοί για να πετύχουν και τι για να μην αποτύχουν;»

Και εκείνος του απάντησε: «Εμείς αποτύχαμε, γιατί τα βάλαμε με την Εκκλησία».  Οι κομμουνιστές δηλαδή που δεν πιστεύουν, που δεν έχουν ούτε υλικό ενδιαφέρον ούτε πνευματικό ανέβασμα, κατάλαβαν ότι με τον Θεό δεν μπορούν να τα βάλουν. Τώρα5 στην Σερβία άρχισαν να χτίζουν Ναούς σε μερικά μέρη.

Είδαν μετά από στατιστική ότι όπου υπάρχει Εκκλησία υπάρχουν λιγώτεροι ψυχοπαθείς, γίνονται λιγώτερα εγκλήματα κ.λπ. Δεν πιστεύουν, αλλά, για να μη δίνουν ψυχοφάρμακα, κάνουν Ναούς. Αφού και ο Τσαουσέσκου, παρ’ όλο που ήταν «τσαούσης του αίσχους», παρ’ όλο που έλεγε ότι ο Χριστιανισμός είναι το όπιο του λαού κ.λπ., αλλά έλεγε κιόλας ότι οι Χριστιανοί είναι καλοί άνθρωποι. Γιατί, όσοι πίστευαν, είχαν φρένο· δεν έκαναν αταξίες.

Ενώ οι άλλοι που δεν πίστευαν, τα έκαναν γυαλιά-καρφιά. Πόσους Αγίους θα έχουμε από την Ρωσία! Τώρα τα βάζουν με τον Κομμουνισμό. Και οι άλλοι πώς πάνε να τα δικαιολογήσουν όλα! «Ο Λένιν και ο Μαρξ, λένε, συμφωνούσαν με τον Χριστό, αλλά δεν είχαν καταλάβει το πνεύμα Του, γι’ αυτό έκαναν εγκλήματα κ.λπ.». Και αυτό, γιατί έχουν ξεσηκωθή οι Χριστιανοί: «Θέλουμε να επανέλθουμε στην παλιά μας παράδοση, στην θρησκεία μας».

Και επειδή δεν μπορούν να συγκρατήσουν τώρα τον κόσμο, λένε και αυτοί: «Να επανέλθουμε στην παλιά μας παράδοση»! Γιατί όλα αυτά που έκαναν στην Επανάσταση τα έκαναν, γιατί τάχα δεν είχαν καταλάβει το πνεύμα του Χριστού!

Θα έρθη η ώρα που και οι άπιστοι άρχοντες, όχι μόνον οι πιστοί, θα καταλάβουν ότι, αν δεν υπάρχη πίστη, δεν μπορεί να σταθή ο κόσμος, και θα επιβάλουν κάπου να πιστεύουν, για να κρατούν τον κόσμο. Μετά από χρόνια, μια μέρα αν δεν κάνης προσευχή, θα σε κλείνουν φυλακή! Θα δίνης λογαριασμό στον άρχοντα αν προσευχήθηκες ή όχι!... Θα έρθουν έτσι τα πράγματα στην θέση τους.

Σημειώσεις 5. Ειπώθηκε τον Ιούνιο του 1985.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: «ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ, ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΚΑ ΚΑΠΟΤΕ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ»


ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΘΕΜΑΤΑ

Του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Κοίτα, πόσα κάστρα και παλάτια βασιλιάδων, ηγεμόνων και αρχόντων είναι σωριασμένα σε ερείπια! Σκέψου, πόση δύναμη και πόσο πλούτο είχαν κάποτε!

Τώρα έχουν ξεχαστεί και τα ονόματά τους. Λέει η Γραφή: «Πολλοί άρχοντες έχασαν την εξουσία τους και κάθησαν στο χώμα" κι ένας άσημος, που κανείς δεν φανταζόταν ότι θα γίνει βασιλιάς, φόρεσε στέμμα» .

Δεν σου φτάνουν αυτά; Συλλογίσου τότε, ποιά είναι η αξία σου όταν κοιμάσαι; Μήπως δεν μπορεί κι ένα ζωύφιο να σε θανατώσει;  Ναι, πολλοί πέθαναν έτσι στον ύπνο τους. Αλήθεια, από μια κλωστή κρέμεται η ζωή μας! Κόβεται η κλωστή και τελειώνουν όλα. Έτσι να φιλοσοφείς και να μη σαγηνεύεσαι από την ομορφιά, τα πλούτη, τη δόξα, τις απολαύσεις.

Ένα μόνο να σε απασχολεί: Που τελειώνουν όλα αυτά. Θαυμάζεις όσα βλέπεις εδώ στη γη; Πιο αξιοθαύμαστα, όμως, είναι εκείνα που αναφέρονται στις άγιες Γραφές.

Δείξε μου έναν αγέρωχο άρχοντα ή έναν λαμπροντυμένο πλούσιο, όταν ψήνεται από τον πυρετό, όταν ψυχομαχεί, και τότε θα σε ρωτήσω: "Πού είναι εκείνος, που περνούσε από την αγορά καμαρωτός και περήφανος με ακολούθους και σωματοφύλακες; Πού είναι εκείνος, που φορούσε πανάκριβα ρούχα; Πού είναι η χλιδή της ζωής του, η πολυτέλεια των συμποσίων του, οι υπηρέτες, οι παρατρεχάμενοι, τα γέλια, οι ανέσεις, οι σπατάλες;

Όλα έφυγαν και πέταξαν. Τί απέγινε το σώμα, που απολάμβανε τόση ηδονή; Πλησίασε στον τάφο και κοίτα τη σκόνη, τη σαπίλα, τα σκουλήκια. Κοίτα και στέναξε πικρά. Και μακάρι το κακό να περιοριζόταν σε τούτη τη σκόνη, που βλέπεις. Από τον τάφο και τα σκουλήκια φέρε τη σκέψη σου στο ακοίμητο σκουλήκι της άλλης ζωής, στο τρίξιμο των δοντιών, στο αιώνιο σκοτάδι, στην άσβεστη φωτιά, στις πικρές και αφόρητες εκείνες τιμωρίες, που δεν θα έχουν τέλος.

Εδώ, στη γη, και τα καλά και τα κακά κάποτε, αργά ή γρήγορα, τελειώνουν εκεί, όμως, και τα δύο διαρκούν αιώνια. Και διαφέρουν ως προς την ποιότητα από τα καλά και τα κακά του κόσμου τούτου τόσο, που δεν είναι δυνατό να εκφράσει κανείς με λόγια.

Τί έγιναν, λοιπόν, όλα εκείνα τα μεγαλεία; Τί έγιναν τα χρήματα και τα κτήματα; Ποιός άνεμος φύσηξε και τα πήρε και τα σκόρπισε; Τί θέλει, πάλι, κι αυτή η ανώφελη δαπάνη για την κηδεία, που και τον νεκρό δεν ωφελεί και τους οικείους του ζημιώνει; Ο Χριστός αναστήθηκε γυμνός από τον τάφο.

Ας μη γίνεται, λοιπόν, η κηδεία αφορμή ικανοποιήσεως της μανίας μας για επίδειξη. Ο Κύριος είπε: «Πείνασα και μου δώσατε να φάω" δίψασα και μου δώσατε να πιω" ήμουνα γυμνός και με ντύσατε» . Όμως δεν είπε: «Ήμουνα νεκρός και με θάψατε». Γιατί, αν μας παραγγέλλει να μην έχουμε τίποτα περισσότερο από ένα σκέπασμα, όταν ζούμε, πολύ περισσότερο όταν πεθάνουμε. Ποιάν απολογία θα δώσουμε στο Θεό, λοιπόν, όταν ξοδεύουμε τεράστια ποσά για να κηδέψουμε ένα νεκρό σώμα, τη στιγμή που ο Χριστός, με τη μορφή των φτωχών συνανθρώπων μας, τριγυρνάει πεινασμένος και γυμνός, κι εμείς αδιαφορούμε γι'αυτό;

Όλα όσα σας λέω, βέβαια, είναι ανώφελα για κείνους που έχουν ήδη πεθάνει. Ας τ'ακούσουν, όμως, οι ζωντανοί και ας συνέλθουν, ας λογικευτούν, ας διορθωθούν. Όπου νά'ναι θα έρθει και η δική τους ώρα. Δεν θ' αργήσουν να βρεθούν κι αυτοί, δεν θ' αργήσουμε να βρεθούμε όλοι μας, μπροστά στο φοβερό Κριτήριο, όπου θα δώσουμε λόγο για τις πράξεις μας. Ας αγωνιστούμε, λοιπόν, να γίνουμε καλύτεροι, εγκαταλείποντας την αμαρτία και ακολουθώντας την αρετή, για να μη χάσουμε τη βασιλεία των ουρανών, για ν' αποκτήσουμε τα άφθαρτα αγαθά, που έχει ετοιμάσει για μας ο φιλάνθρωπος Κύριος.              πηγή

Αγωνία γιά τα φάρμακα -Αδιαφορία γιά το σπουδαιότερο φάρμακο -Eπιμελοϋ ψυχής, πράγματος αθανάτου


,


Αγωνία γιά τα φάρμακα
Μεγάλη κοινωνική άναστάτωσι προκάλεσε πρό μερικών έβδομάδων ή κινητοποίησι τών φαρμακο­ποιών τής 'Αθήνας, μέ αϊτημά τους τήν τακτοποίησι τών οφειλών τών 'Α­σφαλιστικών Ταμείων προς τόν κλά­δο τους, άλλα καί τή διασφάλισι τήςχρηματοδοτήσεως τοϋ 'Εθνικού Όργανισμοΰ Παροχής 'Υπηρεσιών 'Υ­γείας (ΕΟΠΥ).  "Εξω άπό τά φαρμα­κεία τοϋ Πειραιά σχηματίζονταν έπί άρκετές ήμερες ατελείωτες ούρέςταλαιπωρημένων άσφαλισμένων, κυ­ρίως ήλικιωμένων, πού περίμεναν υπομονετικά κάτω άπό τόν καυτό ήλιο καί μέοα στή ζέστη, προκειμένου νά προμηθευτούν τά άναγκαία γιά τή ζωή τους φάρμακα. Λόγω τής καταστάσεως, παρατηρήθηκε έλλεΐψι βα­σικών φαρμάκων γιά τήν καρδιά, τόν καρκίνο καί τό διαβήτη, μέ άποτέλεσμα πολλοί συνάνθρωποι μας νάβρεθούν σέ άπόγνωσι καί ν' άγωνιοϋν γιά τήν ύγεία καί τή ζωή τους.

Φυσιολογική καί άπολύτως δικαιο­λογημένη ή αγωνία τους, διότι ή υγεία είναι τό ύψιστο φυσικό άγαθό τοϋ άνθρωπου, ή δέ μέριμνά μας γι' αύτή είναι επιβεβλημένη, διότι τόσώμα μας είναι ιερό, είναι ναός τοϋ 'Αγίου Πνεύματος καί ώς τοιούτο πρέπει νά τό φροντίζωμε, ζώντας ύγιεινά, άποφεύγοντας τις καταχρή­σεις, επισκεπτόμενοι τούς ιατρούς, ύπακούοντας στις οδηγίες τους καί λαμβάνοντας τά φάρμακο, πού μας χορηγούν γιά τή θεραπεία τών δια­φόρων παθήσεων μας.
Αδιαφορία γιά τό σπουδαιότερο φάρμακο
Γεννάται όμως ένα ερώτημα. Πό­σοι άνθρωποι σήμερα άγωνιοϋν γιά τήν άπόκτησι τοϋ φαρμάκου, που θεραπεύει όχι τό θνητό τους σώμα, άλλά τήν άθάνατη ψυχή τους; Πόσοι μεριμνούν καί φροντίζοιιν τήν πλη­γωμένη άπό τις άμαρτίες καί νοοοϋ- σα άπό τά πάθη ψυχή τους, μέ τήν ί­δια φροντίδα καί έπιμέλεια, πού φροντίζουν τή σωματική τους ύγεία; Πόσοι άπό τούς ήλικιωιιένους αύτούς άδελφούς μας, οί όποιοι ευρί­σκονται είς τάς δυσμάς τοϋ βίου των, καί τούς οποίους βλέπαμε νά σχηματίζουν άπό τά ξηυερώματα ού­ρές έξω άπό το φαρμακεία, πόσοι ά­ραγε θά ήσαν διατεθειμένοι νά περι­μένουν στήν ούρά κάτω άπό τόν καυτό ήλιο έξω άπό ένα άλλο «φαρ­μακείο», πού ονομάζεται 'Εκκλησία, γιά νά προμηθευτούν ένα άλλο, α­πείρως άνώτερο καί άναγκαιότερο «φάρμακο», πού ονομάζεται άφεσις άμαρτιών, και. τό όποιο χορηγείται ό­χι μέ πληρωμή ή με πίστωσι, όπως συμβαίνει μέ τά άλλα φάρμακα, άλλά εντελώς δωρεάν άπό τόν μεγάλο ια­τρό τών ψυχών καί τών σωμάτων Κύ­ριο 'Ιησού Χριστό, στό πλαίσιο τής σωτηριώδους θεραπευτικής άγωγής, πού δίδει σέ όλους τούς άνθρώπους,και όνομάζεται μετάνοια καί έξομολόγησι; Δυστυχώς, πολύ ολίγοι.
Έπιμελοϋ ψυχής, πράγματος αθανάτου
Είναι βέβαιο, ότι, έάν έξω άπό τά φαρμακεία εύρίσκοντο δημοσιο­γράφοι καί έρωτοΰσαν τούς άναμένοντες στις ούρές έάν έξομολογοϋνται τίς άμαρτίες τους, οί άπαντήσεις θά ήταν αποκαρδιωτικές. Οί περισσότεροι άνθρωποι σήμερα όχι μόνο δέν έξομολογούνται τίς αμαρ­τίες τους, άλλ' έχουν άπολέσει καί αύτή τήν έννοια τής άμαρτίας, μέ άποτέλεσμα νά θεωροϋν τό πικρό γλυκύ, τό κακό καλό καί τό σκότος φως!
Άξιον καί δίκαιον έπομένως νά μας δοχιμάζη ό Θεός μέ οικονομικές κρίσεις, άνέχειες καί στερήσεις, οί όποιες έχουν καί αυτές θεραπευτικό σκοπό, πού δέν είναι άλλος άπό τήμετάνοιά μας καί έπιστροφή μας στο Θεό. "Οσο τό γρηγορώτερο το άντιληφθοϋμε αύτό, τόσο τό ταχύτερο θ' άπαλλαγοϋμε άπό τά δεινά, τά όποια πρός τό παρόν, λόγω τής άμετανοη- σίας μας, αυξάνονται καί πληθύνον­ται καί έχουν κατακυριεύσει τή ζωήμας.
 «Ύπερόρα σαρκός, παρέρχεται γάρ· έπιμελού ψυχής, πράγματος άθανάτου». Νά μή δίνης, άνθρωπε, ύπερβολική προσοχή στή σάρκα καί τά σαρκικά, γιατί αύτά είναι προσω­ρινά- φρόντισε περισσότερο τήν ψυ­χή σου, πού είναι άθάνατη, συμβου­λεύει ό Μ. Βασίλειος. Δέν τόν άκούσαμε οί νεοέλληνες και κάνουμε τά πάντα γιά τή σάρκα μας καί τίποτε ή ελάχιστα γιά τήν ψυχή μας. Τώρα πλέον δρέπομε τούς καρπούς τών έπιλογών μας καί πολλοί συνάνθρω­ποι μας στερούνται τά φάρμακά τους, άλλά καί αύτόν τόν έπιούσιον άρτο.
"Ας μετανοήσωμε όλοι μας, άς φροντίσωμε γιά τή σωτηρία τής ψυ­χής μας καί τότε νά είμεθα βέβα.οι, ότι ό Θεός θά μας χαρίση μέ άφθονία καί παλι τά ύλικά έκεϊνα άγαθά, πού έχομε άρχίσει νά ύστερούμεθα, λόγω τής κρίσεως.
Περιοδικό «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ»

Ἀνοικτή ἐπιστολή τοῦ π. Placide Deseille πρός τούς Ἕλληνες Ὀρθοδόξους


πηγή

03ΣΕΠ

  Ένας αρχιμανδρίτης (γνωστός εδώ σε μας, ως πατήρ Πλακίδας) που κοσμεί επί δεκαετίες την γαλλόφωνη θεολογική σκέψη, με πλήθος βαθυστόχαστων συγγραμμάτων. Γνώστης όσον ολίγοι των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι κατά τόπους ορθόδοξες εκκλησίες, αφορμώμενος από τον τελευταίο σάλο στους κόλπους της Εκκλησίας της Ελλάδος και στο ρήγμα που έχει δημιουργηθεί μεταξύ αυτής και του ποιμνίου, σε ανοιχτή επιστολή του προς αυτό εκφράζει την λύπη και το σκεπτικισμό του για την στάση των Μ.Μ.Ε. έναντι ιεραρχών, ενώ διαβλέπει μια λανθάνουσα μορφή πίεσης για το σκανδαλισμό του πληρώματος, με απώτερο στόχο την απομάκρυνσή του από τους κόλπους της Μητέρας Εκκλησίας.
Ο αρχιμανδρίτης Placide Deseille εξανίσταται από τον επιχειρούμενο μέσω δημοσιευμάτων διαχωρισμό μεταξύ επισκόπων και λαϊκών και παρατηρεί τα κατωτέρω:
«Η Εκκλησία απαρτίζεται από το σύνολο των χριστιανών που συγκεντρώνονται γύρω από κεχρισμένους ιερείς προκειμένου να τελέσουν την Θεία Λειτουργία, κοινωνώντας το άγιο σώμα και αίμα του Χριστού και να ενωθούν εις ένα σώμα Κυρίου, το οποίο είναι το ίδιο το σώμα του αναστάντος Χριστού. Εκκλησία λοιπόν είναι όλος αυτός ο κόσμος, μέρος του οποίου είναι και οι κληρικοί και εντός του οποίου η αμοιβαία αγάπη είναι ο υπέρτατος νόμος, διότι όλοι είμαστε μέλη, οι μεν των δε».
Ως απάντηση μάλιστα στα πυρά κατά των ιεραρχών προβάλλει την ορθόδοξη εκκλησιολογική θεώρηση του επισκοπικού αξιώματος, σημειώνοντας τα εξής: «Θα πρέπει επίσης να έχουμε υπόψη μας, ότι οφείλουμε πάντοτε για να ανακαλέσουμε τα λόγια ενός αγίου ρώσου μοναχού, «να σεβόμαστε βαθέως το επισκοπικό αξίωμα, τον άγιο χαρακτήρα του, ακόμη και όταν αυτός που το ενδύεται σε προσωπικό επίπεδο είναι ανάξιος. Είναι η βάση του Χριστιανισμού, χωρίς την οποία δεν μπορούμε να είμεθα Χριστιανοί» (Ιερομόναχος Κλήμης, γραμματεύς του Αγ. Αμβροσίου του Οπτίνο). Όπως υπενθύμιζε με επιμονή ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος στους παραλήπτες των επιστολών του, αρχές του 2ου αιώνα, «όπου υπάρχει επίσκοπος, εκεί υπάρχει και η Εκκλησία του Χριστού… Άνευ επισκόπου μην κάνετε τίποτε…» Η αναξιότητα ενός προσώπου δεν αλλάζει ούτε κατ’ ελάχιστον αυτή την αρχή. Επιπλέον, άγιοι επίσκοποι δεν έλειψαν ποτέ από την Εκκλησία».
Ακολούθως αναφέρεται στις ιδιαιτερότητες του Ελληνισμού, ο οποίος πάντοτε σεβόταν και σέβεται την θρησκεία του, τις παραδεδομένες αξίες, το πλουσιότατο ιστορικό του παρελθόν, τις πολυχιλιετείς ρίζες του. Έτσι εξηγεί και τον πόλεμο που έχει κηρυχτεί από ξένα κέντρα, παραπέμποντας στην γνωστή ρήση του Χ. Κίσσιγκερ για τους τρόπους που μπορεί να αφανιστεί (καταστροφή της θρησκείας και του πολιτισμού του). Διαβλέπει ότι πίσω από την έντονη κριτική και τις απαξιωτικές αναφορές στο ιερατείο των Μ.Μ.Ε υποβόσκει μία προσπάθεια πολιτικών κύκλων που έχουν ως απώτερο στόχο τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους: Ορισμένοι πολιτικοί θα ήθελαν να αντλήσουν από την σημερινή κρίση ένα πρόσχημα για να επιβάλλουν στην Ελλάδα τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους… Η ευαγγελική αρχή «Αποδίδετε τα του Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ» διδάσκεται πάντοτε από την Εκκλησία και είναι πάντοτε δυνατές ρυθμίσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλά δεν πρόκειται περί τούτου σήμερα. Οι θιασώτες του χωρισμού Εκκλησίας και Κράτους με την κατά τα γαλλικά πρότυπα εκκοσμίκευση θέλουν να αντικαταστήσουν την Εκκλησία με την αθεΐα ενός Κράτους φανατισμένου και αδιάλλακτου έναντι της Εκκλησίας.
Παραθέτει μάλιστα το ιστορικό παράδειγμα της Γαλλίας, όπου το εκκοσμικευμένο Κράτος, μετά από έναν αιώνα ζωής ξερίζωσε από την χώρα κάθε θρησκευτική αξία. Καταλήγει ότι η απο-χριστιανοποίηση της Ελλάδος θα ήταν μέγιστο σφάλμα, καθώς θα είχε ως επακόλουθο την αποξένωση των πολιτών με την πλουσιότατη ελληνορθόδοξη παράδοση και την κοινωνική ρήξη των πιστών με την Πολιτεία. Ιδού πώς κλείνει την εντυπωσιακή του επιστολή ο ορθόδοξος αρχιμανδρίτης: «Σήμερα συλλέγουμε τους καρπούς μιας επιτήδειας και επίμονης δράσης, για την οποία θα ήταν μάταιο να τρέφουμε αυταπάτες. Η Γαλλία κατέστη στην συντριπτική της πλειοψηφία μία απο-χριστιανοποιημένη χώρα όπου ακόμη και τα θεμελιωδέστερα δόγματα του Χριστιανισμού αγνοούνται από την μάζα του κόσμου, όπου οι βάσεις της ηθικής και η χριστιανική πνευματικότητα εξευτελίζονται συνεχώς, πολύ συχνά από τους ίδιους τους νόμους. Κι αυτοί που πέτυχαν το εν λόγω αποτέλεσμα ονειρεύονται να το εξάγουν στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Χριστιανικέ λαέ της Ελλάδος, πρόσεξε μην χάσεις το θησαυρό της ορθόδοξης πίστης σου!»
http://www.oodegr.com/oode/koinwnia/xwrismos5.htm

Τα δίχτυα του κοσμοκράτορα - α'




Κάνοντας το σημείο του σταυρού, θα σας οδηγήσω, αδελφοί, σε ένα πνευματικό θέαμα.
Κάποτε ο μεγάλος όσιος του Θεού Αντώνιος, ο ερημίτης της Αιγύπτου, με θεία αποκάλυψη είδε τις παγίδες του διαβόλου απλωμένες σαν δίχτυα πάνω σε όλη την γή, για την παγίδευση και την ψυχική καταστροφή των ανθρώπων. Στέναξε τότε με πόνο ο όσιος και ρώτησε τον Κύριο: «Ποιος τάχα, Κύριε, θα μπορέσει να ξεφύγει από αυτά τα δίχτυα και να σωθεί;».
Βυθίζομαι με τη σκέψη στην παρατήρηση των διχτυών του διαβόλου. Είναι απλωμένα όχι μόνο έξω από τον άνθρωπο, αλλά και μέσα του. Το ένα δίχτυ είναι σφιχτοδεμένο με το άλλο. Κάποια δίχτυα είναι στημένα σε σειρές. Άλλα αφήνουν μεγάλα ανοίγματα, αυτά όμως οδηγούν σε αναρίθμητες πτυχώσεις από τις οποίες είναι αδύνατο να ξεφύγει κανείς. Θρηνώ πικρά, βλέποντας τα πολύπλοκα σατανικά δίχτυα! Αυθόρμητα ρωτάω κι εγώ, όπως ο ερημίτης όσιος: «Κύριε, ποιος μπορεί να γλυτώσει από αυτά;».

Απλωμένα δίχτυα είναι για το νού μου διάφορα βιβλία που μεταδίδουν δήθεν το φώς της γνώσεως, αλλά στην πραγματικότητα βυθίζουν στο σκοτάδι της αγνωσίας. Απλωμένα δίχτυα είναι για τον νού μου τα βιβλία που έχουν γραφεί με την απροκάλυπτη ή συγκαλυμμένη επήρεια του σκοτεινού και μοχθηρού κοσμοκράτορα.
 Απλωμένα δίχτυα είναι για τον νου μου τα βιβλία που προέρχονται από λογική αρρωστημένη και φθαρμένη λόγω της προπατορικής πτώσεως. Απλωμένα δίχτυα είναι για τον νού μου τα βιβλία που περιέχουν «την ανθρώπινη δολιότητα και τα τεχνάσματα που μηχανεύεται η απάτη», κατά την έκφραση του αποστόλου, καθώς προέρχονται από συγγραφείς οι οποίοι «χωρίς λόγο υπερηφανεύονται με το υποδουλωμένο στην αμαρτία μυαλό τους».
Ο πλησίον, στην αγάπη του οποίου οφείλω να αναζητώ την σωτηρία, κι αυτός γίνεται για μένα δίχτυ, που με παγιδεύει και με οδηγεί στον θάνατο, όταν ο νους του είναι πιασμένος στα δίχτυα ψεύτικων διδασκαλιών και πλανερών σοφιστειών.

Ο δικός μου νούς είναι σημαδεμένος από την πτώση, είναι καλυμμένος με το πέπλο του ζόφου, είναι δηλητηριασμένος από το ψέμα. Ο ίδιος ο νούς μου, λοιπόν, πλανεμένος καθώς είναι από τον κοσμοκράτορα, απλώνει ανεπίγνωστα τα δικά του δίχτυα, για να αυτοπαγιδευτεί. Ακόμα και όταν ήταν στον παράδεισο ο άνθρωπος, αδιάκριτα και απερίσκεπτα θέλησε να αποκτήσει μια γνώση ολέθρια, θανάσιμη! Και μετά την πτώση του, έγινε ακόμα πιο αδιάκριτος, ακόμα πιο απερίσκεπτος. Με θρασύτητα μεθά από το ποτήρι της φαρμακερής γνώσεως, διώχνοντας αποφασιστικά από την ψυχή του την επιθυμία να γευθεί το θεικό ποτήρι της σωτηρίας γνώσεως.
Και για την καρδιά μου πόσο δίχτυα! Δίχτυα χοντρά και δίχτυα λεπτά! Ποια από αυτά να θεωρήσω πιο επικίνδυνα, πιο φοβερά; Δεν ξέρω. Ο κυνηγός είναι έμπειρος και επιδέξιος, αυτόν που θα ξεφύγει από τα χοντρά δίχτυα του, θα τον πιάσει στα λεπτά. Ο σκοπός τους κυνηγιού είναι ένας: η ψυχική καταστροφή.
Τα δίχτυα είναι στημένα και καμουφλαρισμένα με ποικίλους τρόπους και με εξαιρετική τέχνη. Η πτώση είναι μεταμφιεσμένη, είναι ντυμένη με ρούχα θριάμβου –με την υποκρισία, με την κενοδοξία, με την ανθρωπαρέσκεια –και κρύβει απατηλά το σκοτεινό πρόσωπο της πίσω από ένα πνευματικό, ένα ουράνιο προσωπείο αρετής.
Η ακόλαστη αγάπη είναι συχνά κρυμμένη πίσω από μια φαινομενικά άγια αγάπη. Η σαρκική γλυκύτητα παρουσιάζεται συχνά σαν γλυκύτητα πνευματική. Ο κοσμοκράτορας με όλα τα μέσα προσπαθεί να κρατήσει τον άνθρωπο δεμένο με την φθαρμένη φύση του.
Κι αυτό φτάνει για την αποξένωση της ψυχής από τον Θεό, έστω και χωρίς μεγάλες πτώσεις στην αμαρτία. Τα βαριά αμαρτήματα τα υποκαθιστά ολοκληρωτικά, σύμφωνα με τους ακριβείς υπολογισμούς του  νοητού κυνηγού, το υπερήφανο φρόνημα ενός χριστιανού ικανοποιημένου από τις αρετές της φθαρμένης φύσεως, ενός χριστιανού πεσμένου στην αυταπάτη, αυτή ακριβώς είναι που τον αποξενώνει από τον Κύριο.
Και για το σώμα μου πόσα δίχτυα! Το ίδιο το σώμα τι δίχτυ που είναι! Και πόσο επωφελείται από αυτό ο κοσμοκράτορας! Συγκαταβαίνοντας στις κατώτερες ροπές και επιθυμίες του σώματος, φτάνουμε να μοιάζουμε στα άλογα ζώα. Τι γκρεμός! Τι ξεπεσμός από τη θεία ομοίωση! Φεύγουμε μακριά από το Θεό και πέφτουμε σε αυτόν τον βαθύ και φοβερό γκρεμό, όταν παραδινόμαστε στις βαριές σαρκικές αμαρτίες, οι οποίες, ακριβώς για την βαρύτητα τους, ονομάζονται πτώσεις.
Αλλά και οι ελαφριές σαρκικές απολαύσεις δεν είναι λιγότερο ολέθριες. Για χάρη τους παραμελούμε την ψυχή μας και λησμονούμε τον Θεό, τον ουρανό, την αιωνιότητα, τον προορισμό μας. Ο κοσμοκράτορας με τις σαρκικές απολαύσεις κατορθώνει να μας κρατά σε διαρκή περισπασμό και να μας προξενεί νοητικό σκοτισμό.
Οι θύρες, διαμέσου των οποίων η ψυχή επικοινωνεί με τον ορατό κόσμο, είναι οι σωματικές αισθήσεις. Μέσα από αυτές, λοιπόν, τις θύρες ο κοσμοκράτορας εισάγει ακατάπαυστα στην ψυχή αισθητικές ικανοποιήσεις, που την οδηγούν στην αιχμαλωσία της αμαρτίας.
Εντυπωσιακά ηχεί η μουσική στις περιβόητες επίγειες συναυλίες, μια μουσική που εκφράζει και ξεσηκώνει διάφορα πάθη. Τέτοια πάθη προβάλλονται και στις επίγειες θεατρικές παραστάσεις, τέτοια πάθη αναμοχλεύονται με όλες τις επίγειες τέρψεις. Ο άνθρωπος με κάθε δυνατό μέσο κυνηγά την απόλαυση του κακού που τον σκοτώνει. Μεθυσμένος από αυτό, λησμονεί το σωτήριο θείο αγαθό και το απολυτρωτικό Αίμα του Θεανθρώπου.


------------------------------------------------------------
Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά Μονή.

Ἁγ. Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ,
«Ἀσκητικὲς ἐμπειρίες»,
τ. Β΄, ἐκδ. Ἱ. Μ. Παρακλήτου, Ὠρωπός Ἀττ. 2009, σελ.152-159  


 Ἀναβάσεις
μεταφορά απο..

π. Αθανάσιος Γρηγοριάτης ( +10-1-1953) Ο Γέροντας της ειρήνης και της υπομονής


πηγή

02ΣΕΠ
gerontaw athanasios - 0001.tif
Ο π. Αθανάσιος υπήρξε σεβάσμια μορφή που θύμιζε τους παλαιούς Πατέρες της Θηβαΐδας. Πράγματα απλά και σημαντικά όπως η γαλήνη, η ηρεμία, η έλλειψη ταραχής, η υπομονή, η εσωτερική ειρήνη και η ευγένεια στις σχέσεις του με τους άλλους, ήταν τα στοιχεία που συνέθεταν την προσωπικότητά του. Πτωχεία και στέρηση ήταν αναπόσπαστα στοιχεία στη ζωή του π. Αθανασίου, που διέθετε το διορατικό χάρισμα και γεύθηκε θείες παρηγορίες και ουράνιες χαρές.
Ως ηγούμενος στην Ι. Μ. Γρηγορίου (1924-1937)… θύμιζε μοναχούς της Μονής Στουδίου: « Πρέπει, έλεγε, να μείνουμε στύλοι ακλόνητοι εις τας παλαιάς παραδόσεις των πατέρων μας». Πάν απ’ όλα τοποθετούσε την υπομονή και την ειρήνη. Την χάρη της σιωπής προσπαθούσε να την μεταδώσει και στους υποτακτικούς του. Έλεγε συχνά: « Με τη σιωπή σώζεται κανείς από πολλά κακά».
Είχε το χάρισμα να απαλλάσσει τις ψυχές από το δαιμόνιο της λύπης. Το πετραχείλι του κάτω από το οποίο πολυάριθμες ψυχές βρήκαν παρηγοριά και ειρήνη, σώζεται σήμερα στην Ι. Μ. Γρηγορίου και συχνά ευωδιάζει. Όταν δε το αγγίξει στο κεφάλι του κάποιος μοναχός, που ταλαιπωρείται από λογισμούς λύπης και ταραχής αμέσως γαληνεύει.
Ο θάνατος του όχι μόνο δεν έσβησε τη μορφή του από τις καρδιές των υποτακτικών του, αλλά αντίθετα τη κατέστησε πιο ποθητή. Πολλές φορές στον ύπνο τους άλλοι τον είδαν να λάμπει μέσα σε θαυμαστό φως, άλλοι να βρίσκεται σε τιμητική θέση, άλλοι να λειτουργεί με εξαίρετα άμφια σε μεγαλοπρεπή ναό, άλλοι να παρουσιάζεται επιβλητικός και να τους βγάζει από κάποια δύσκολη θέση. Ο μακάριος Γέροντας υπήρξε χωρίς καμιά αμφιβολία «σκεύος χρυσίου ολοσφύρητον κεκοσμημένον παντί λίθω πολυτελεί».
( Αρχ. Χερουβείμ, Σύγχρονες Αγιορείτικες μορφές, Αθανάσιος Γρηγοριάτης, Εκδ. Ι. Μ. Παρακλήτου, Ωρωπού – Αττικής – αποσπάσματα)

Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας, "Κύριοι, μὴ τὰ θυσιάζετε ὅλα στὸν βωμὸ τοῦ μαμωνᾶ"


πηγή

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ
Ἀριθ. Πρωτ. 74 
 Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 1ῃ Σεπτεμβρίου 2012
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ, ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :
«Ἡ ψυχή μου γεμίζει μὲ πόνο καὶ ὀδύνη, γιὰ τὴν ταλαιπωρία τῶν Ἑλλήνων ἀδελφῶν μας τῆς Βορείου Ἠπείρου. Καὶ δὲν ἐννοῶ τὴν ἀλβανικὴ κακοπιστία, ποὺ βρίσκει μύριους ὅσους τρόπους νὰ ταλαιπωρῇ τοὺς Βορειοηπειρῶτες, ἀφοῦ καὶ οἱ σήμερον κυβερνῶντες τὴν Ἀλβανία εἶναι ... ἄξια τέκνα τοῦ διδύμου τῆς συμφορᾶς Χότζα - Ἀλία!
Ἐννοῶ τὴν ἀδιαφορία τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας στὴν ἐπίλυση στοιχειωδῶν καὶ αὐτονόητων προβλημάτων τῶν ὁμογενῶν μας τῆς Βορειοηπειρωτικῆς γῆς.
Συγκεκριμένα, πρόκειται γιὰ τὸ Τελωνεῖο τῶν Δρυμάδων, τὸ ὁποῖο, οὐσιαστικά, οὐδέποτε ἔχει λειτουργήσει, ὅπως θὰ ἔπρεπε καὶ ὅπως ἐπιβάλλει ἡ ἐθνική μας εὐαισθησία.
Γιατὶ τὸ ἐν λόγῳ Τελωνεῖο, ἐνῷ, θεωρητικά, ἐξυπηρετεῖ πολλὲς καὶ ἀξιόλογες πόλεις καὶ κωμοπόλεις, ἐκεῖθεν τῶν συνόρων, ἐν τούτοις, οὐσιαστικὰ δὲν λειτουργεῖ. Τὸ ἀποτέλεσμα ; Οἱ Βορειοηπειρῶτες τῆς περιοχῆς νὰ ὑποχρεώνωνται νὰ διανύουν μεγάλες ἀποστάσεις, προκειμένου νὰ ἐξυπηρετηθοῦν ἀπὸ ἄλλα Τελωνεῖα.
Διαμαρτύρομαι ἐντόνως γιὰ τὴν ἀναλγησία τῆς Ἑλληνικῆς μας Πατρίδος ἀπέναντι στοὺς ἀδελφοὺς Βορειοηπειρῶτες. Ἀπὸ τὴν ἐσχατιὰ τῆς ἀκριτικῆς μου Ἐπαρχίας καλῶ καὶ ἀπαιτῶ ἀπὸ τὴν Κυβέρνηση καὶ ἀπὸ τὴν Ἀντιπολίτευση (μείζονα καὶ ἐλάσσονα) νὰ κινηθοῦν ἀποφασιστικά, προκειμένου νὰ λειτουργήσῃ, καὶ μάλιστα λίαν συντόμως, τὸ Τελωνεῖο τῶν Δρυμάδων. Γιατί, διαφορετικά, θὰ χάσουμε τὴν Βόρειο Ἤπειρο, ἐκτὸς τοῦ ὅτι κινδυνεύει μὲ ἀφανισμὸ καὶ ἡ ἀκριτική μας Ἑλλάδα, μὲ τὰ παράλογα μέτρα τῆς Πολιτείας, ποὺ κλείνει τὴν μιὰ Ὑπηρεσία κατόπιν τῆς ἄλλης ...
Κύριοι, μὴ τὰ θυσιάζετε ὅλα στὸν βωμὸ τοῦ μαμωνᾶ. Γρηγορεῖτε. Οἱ καιροὶ εἶναι κρίσιμοι. Κάνετε ὅ,τι εἶναι δυνατὸν γιὰ νὰ μὴ χαθῇ ἡ Βόρειος Ἤπειρος καὶ ὁ περιφρονημένος καὶ πονεμένος Ἑλληνισμός της ».
(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως)

Συγκλονιστική επιστολή: "Είμαι χωρίς ρεύμα ένα χρόνο και έχουμε να φάμε 6 ημέρες"


 




Στις 20 Σεπτεμβρίου ο 45χρονος συμπολίτης μας κλείνει ένα χρόνο χωρίς ρεύμα
- "Τελευταία φορά φάγαμε όταν πουλήσαμε τις βέρες μας" εξομολογείται
- "Είμαι αξιοπρεπής, δε ζητάω δανεικά, μόνο δουλειά να σταθώ στα πόδια μου"
- Ολη η συγκλονιστική επιστολή που έστειλε στο Newsit o 45χρονος
- Έκκληση ανθρωπιάς σε όποιον μπορεί να βοηθήσει,
- Ο 45χρονος ωστόσο ζητάει ΜΟΝΟ δουλειά, τίποτε άλλο





































Ο κύριος Α.Κ, είναι ένας από τους πολλούς ανθρώπους που η ζωή τους τα έφερε άσχημα.

Αυτή τη στιγμή ο 45χρονος και η 41χρονη σύντροφός του που ζουν στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης, είναι άνεργοι και κανένας από τους δύο δε μπορεί να βρει δουλειά παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες που καταβάλλουν καθημερινά.

Η επιστολή που έστειλε στο Newsit είναι γροθιά στο στομάχι, αφυπνίζει συνειδήσεις και μας κάνει όλους να θυμόμαστε πως πάνω απ΄όλα είμαστε άνθρωποι. Μη ξεχνάτε πως αύριο ίσως είμαστε εμείς στη θέση του Α.Κ που ζητά βοήθεια, όχι δανεικά, μόνο ΔΟΥΛΕΙΑ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ 45ΧΡΟΝΟΥ 
"Oνομάζομαι Α.Κ και μαζί με τη σύντροφο μου κατοικούμε στη Καλαμαριά Θεσσαλονίκης.Είμαστε και οι δύο άνεργοι επι μακρον, προσωπικά 3 ετη και φέτος στις 20 Σεπτέμβρη θα έχουμε επέτειο ενος έτους διαβίωσης χωρις ηλεκτρικό ρεύμα, μια που η δεη διέκοψε τη παροχή λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών.

Σήμερα δε είναι η επέτειος των 6 ημερών χωρις καθόλου φαγητο,  ουτε καν υποψίας αυτού και βέβαια ειμαι στην ευχάριστη θέση να δηλώσω ευτυχής που υπάρχω σε μια πραγματικότητα όπου το κάθε χθες ειναι ονειρικό σε σχέση με το σήμερα...και βέβαια ως ενας απο τους πολλούς αδυνατώ πλήρως να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου απέναντι στη πολιτεία  και απλά αναρωτιέμαι πόσο συνεπής είναι εκείνη απέναντι σε εμένα και τους όμοιους μου.

Αναζητώ μέχρι εξαντλήσεως μια οποιαδήποτε εργασία αλλά  μάταια, ούτε χαραμάδα σε υποψία ανοίγματος...κούφια λόγια και κενού περιεχομένου υποσχέσεις.

Αλλά υπάρχω...γιατι; Ποιος μπορεί  να ζει χωρις τίποτα χωρις καν τα στοιχειώδη, χωρίς την αξιοπρέπεια του, χωρίς την υπερηφάνεια του,  χωρίς όνειρα και μέλλον..;

Πεινάμε κύριε και είναι λέξεις πραγματικές και με περιεχόμενο. Και ζητάμε να μας βοηθήσετε, έμπραχτα όμως και πολύ  άμεσα εαν θέλετε. Δεν είμαι επαίτης ούτε και ζητάω δανεικά, δε βοηθούν,  ούτε μπορώ να τα επιστρέψω. Ζητάω εργασία, οποιαδήποτε εργασία για να σταθώ στα πόδια μου και ίσως και να κάνουμε ονειρα...

Δεν εφτασα 45 ετών  για να σκέφτομαι οτι σύντομα θα αποτελλώ ένα ακόμη νούμερο στις στατιστικές της απώλειας...γιατί βλέπετε είναι προτιμότερη η αυτοχειρία της στιγμής παρά ο καθημερινός θάνατος που βιώνουμε...

Πιστεύω στους ανθρώπους και κάνω έκκλιση βοηθείας,  είμαι σε απόλυτη απόγνωση, σας παρακαλώ. Δε θέλω να πιστέψω οτι μαζί με τη πτώχευση ήρθε και η κώφωση. Εαν μπορείτε και εαν θέ λετε βοηθήστε αλλά με πράξεις, όχι με λόγια σας παρακαλω.

Θα ήθελα επίσης να ζητήσω συγνώμη για την όποια τυχόν ενόχληση προκαλω και την κατανόησή σας διότι η πείνα κα ιη απόγνωση δεν είναι καλοί σύμβουλοι αλλά δυστυχώς είναι οι μόνοι που με συντροφεύουν εδώ και πολύ - πολύ καιρό. 

Με απόλυτη ειλικρίνεια Α.Κ.

ΥΓ: Σας παρακαλώ ας μη ξεχνάμε την ανθρωπιά μας,  τη χρειαζόμαστε και ίσως εμείς λίγο περισσότερο από κάποιους άλλους και ίσως κάποιοι άλλοι περισσότερο από εμάς....". 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: “Κλαιω την Ελλαδα, δεν εχει μεινει τιποτα ορθιο”


«Αγαπώ πολύ την πατρίδα μου και λυπούμαι πολύ που σήμερα τα Ελληνόπουλα ντρέπονται να πουν πως είναι Έλληνες.
Η λέξη «Έλληνας» δεν αποδίδει φυλετισμό.
  Η λέξη «Έλληνας» αποτελεί φυλετισμό για κάθε άλλον πλην των Ελλήνων. Τώρα όμως δεν είμεθα Έλληνες, είμεθα Ρωμαίοι, είμεθα Βυζαντινοί, είμεθα Θεανθρωπιστές. Ανεβήκαμε πιο ψηλά.
Είναι κρίμα, γιατί σήμερα κατόρθωσε ο διάβολος κι αιχμαλώτισε τις ηγεσίες. Κλαίω την Ελλάδα.Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο σήμερα… Η Ελλάδα για να σωθεί, πρέπει όλοι οι ηγέτες της όπου και αν βρίσκονται, να πάνε εξορία….Να φύγουν, γιατί παρόντες μολύνουν.
 Σήμερα πουλήθηκαν όλα. Έχει κατορθώσει ο «Διεθνής Σιωνισμός» με τα προγράμματα που κάνει εδώ και 180 χρόνια, να εφαρμόσει σήμερα τα σχέδια του. Σήμερα όμως που όλοι γονατίσαμε και δεν υπάρχει ελπίς, θα επέμβει ο Θεός των πατέρων μας για τα αίματα των Μαρτύρων μας και τα λείψανα των Αγίων μαςΤο αίμα το Ελληνικό που χύθηκε για την Ορθοδοξία, εάν ενωθεί σήμερα θα γίνει πλωτό ποτάμι, να πνίξει τους κανίβαλους που λέγονται «μεγάλοι».
Οι ελπίδες μας είναι μόνο στον Θεό. Κι εσείς να ζείτε χριστιανικά, γιατί σας λέω υπεύθυνα-και θα το δείτε-ότι δεν έχουμε μέρες. Αυτό που ανάβει τώρα στα Βαλκάνια θα συνεχιστεί.
Αυτό θα είναι η αφετηρία μέσω της οποίας ο Θεός, με το δικό Του τρόπο, θα ελευθερώσει τους χριστιανούς και θα τους υψώσει πάλι στην γραμμή τους. Και θα επανέλθει το Βυζάντιο. Και ξέρετε γιατί; Διότι οι Ευρωπαίοι λαοί θα ξαναενωθούν. Ποιος θα τους καθοδηγεί; Δεν κρατάει κανείς. Μόνο εμείς κρατάμε την Ορθόδοξη πίστη».
-

Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος, Το πρόβλημα των αδυνάμων λόγω γήρατος ή ασθενείας Αρχιερέων πρέπει να λυθεί από την Διοίκηση της Εκκλησίας


Δηλώσεις για τον Κίτρους Αγαθόνικο (2.9.2012)
Η μονομερής ευαισθησία δια την διαποίμανση της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους, η οποία σύμφωνα με δημοσιεύματα του διαδικτύου , ώθησε στη λήψη αποφάσεως αποστολής ιατρών δια τον ασθενούντα Μητροπολίτη Κίτρους κ. Αγαθόνικο με στόχο την παύση του από την διοίκηση της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους, ανοίγει μέγα θέμα στην Εκκλησία της Ελλάδος εάν και κατά πόσον η περίπτωση του αγίου Κίτρους είναι η μοναδική ή μήπως υπάρχουν ακόμη και άλλες περιπτώσεις γερόντων και ανικάνων Αρχιερέων με τις οποίες θα πρέπει να ασχοληθεί η Διαρκής Ιερά Σύνοδος.
Το μέτρο αυτό παρ’ ότι προβλέπεται από τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος τραυματίζει το Σώμα της Εκκλησίας και την ψυχή των δοκιμαζομένων από την ασθένεια Ιεραρχών. Δεν επιτρέπεται να εξοβελίζονται τέτοιοι καταξιωμένοι Ιεράρχες, τους οποίους το ποίμνιο στις ώρες αυτές της αδυναμίας, του γήρατος ή της ασθενείας τους περιβάλλει με αγάπη και σεβασμό.

Η Εκκλησία έχει τον τρόπο και αυτούς να στηρίξει και την διαποίμανση του χριστεπωνύμου πληρώματος να συνεχίσει. Υπάρχει πληθώρα Βοηθών Επισκόπων, Τιτουλαρίων και Σχολαζόντων Μητροπολιτών. Ας αναθέσει σε κάποιο από αυτούς κατά περίπτωσιν να αναπληρώνει τον ασθενούντα Μητροπολίτη εις τα Αρχιερατικά του καθήκοντα, όπως σοφά έπραττε ανέκαθεν το Σεπτό Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Η τέτοιου είδους απομάκρυνση, όσο βαριά και αν είναι η κατάσταση της υγείας δηλώνει σκληροκαρδία προς έναν Ιεράρχη, τον οποίο ο μεν Θεός διατηρεί, εμείς όμως ανυπομόνως απορρίπτουμε ως άχρηστο και επιζήμιο για την Εκκλησία.
Ας μην ξεχνάμε ότι το θείο έργο δεν μένει πίσω από ασθενείς Μητροπολίτες, όπως ισχυρίζονται μερικοί, διότι και εν τη αδυναμία τους διδάσκουν και εν τη ασθενεία τους ωφελούν πνευματικά τον λαό. Εδώ ισχύει το εις τον Απόστολο Παύλο λεχθέν υπό του Κυρίου «η γαρ δυναμίς μου εν ασθενεία τελειούται»
Ταπεινώς φρονώ ότι θα πρέπει να επιδείξουμε διάκριση και στοργή και να εμπιστευθούμε την πρόνοια του Θεού.
Το πρόβλημα των αδυνάμων λόγω γήρατος ή ασθενείας Αρχιερέων πρέπει να λυθεί από την Διοίκηση της Εκκλησίας με λήψη μέτρων που θα εξασφαλίζουν αξιοπρεπή περίθαλψη και διαβίωση σε κατάλληλο Εκκλησιαστικό χώρο που θα εγγυάται απαραίτητες και ανάλογες για το αξίωμά τους συνθήκες, ώστε να εκλείψει η αβεβαιότητα περί της τύχης των, μετά την παραίτηση. Περί αυτών έχουμε υποβάλει προτάσεις στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας. Δυστυχώς όμως η αναβλητικότης και οι πρόχειρες λύσεις δεν έχουν επιτρέψει στην Εκκλησία να προβεί στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος,  η οποία θα έπειθε πολλούς εν απορία ευρισκομένους γέροντες Αρχιερείς να αποσυρθούν.
Δε θα πρέπει όλοι να ξεχνάμε ότι σήμερα είναι η περίπτωση του Κίτρους Αγαθονίκου, αύριο ίσως να είναι η δική μας.

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...