Η θεωρία της χιλιετίας: Πώς ερμηνεύονται τα χίλια έτη της Αποκάλυψης;

Η διατύπωση της θεωρίας περί χιλιετούς βασιλείας των Δικαίων οφείλεται σε εσφαλμένη ερμηνεία του εικοστού κεφαλαίου της Αποκάλυψης. Το δέκατο ένατο κεφάλαιο του ιερού βιβλίου κλείνει με τη ρίψη του Θηρίου και του Ψευδοπροφήτου στη λίμνη του πυρός ( Απ. 19,17-21). Στο εικοστό κεφάλαιο, που ακολουθεί, περιγράφεται η χιλιετής φυλάκιση του Σατανά και η βασιλεία των δικαίων γι’ αυτό το χρονικό διάστημα. Μετά τα χίλια έτη της βασιλείας των δικαίων, ο Σατανάς λύεται, συνάσσει τα έθνη Γωγ και Μαγώγ και επιτίθεται κατά της πόλης των Αγίων. Πυρ κατεβαίνει απ’ τον ουρανό και κατακαίει αυτόν και τα έθνη που συμμάχησαν μαζί του. Ο Σατανάς ρίπτεται στη λίμνη που καίγεται με πυρ και θείον. Αυτή ακριβώς η θέση της περικοπής στο κείμενο ξεγέλασε κάποιους ερμηνευτές που θεώρησαν πως τα γεγονότα που περιγράφονται στο 20ο κεφάλαιο θα συμβούν μετά τα όσα περιγράφονται στο 19ο κεφάλαιο. Παρερμηνεύοντας και άλλες αναφορές της Αγίας Γραφής, όπως π.χ. τις σχετικές με τη δεύτερη Ανάσταση ή τον δεύτερο θάνατο, και συνδυάζοντας διάφορα αγιογραφικά χωρία, υποστήριξαν την θεωρία περί εγκόσμιας χιλιετούς βασιλείας.

Ο πρώτος, που διετύπωσε τη θεωρία της χιλιετίας, ήταν ο αιρετικός Κήρινθος, αυτός, όμως, που τη διέδωσε ευρύτερα μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας ήταν ο Παππίας. Σύμφωνα με τον Ευσέβιο, ο Παππίας, ενώ ήταν αρχαίος μαθητής, δεν ήταν ιδιαίτερα έξυπνος. Η μικρόνοιά του τον οδήγησε στη διατύπωση και κάποιων εσφαλμένων θέσεων, οι οποίες, λόγω της παλαιότητας και της θέσης του ως μαθητού των μαθητών του Χριστού, θεωρήθηκαν έγκυρες και διαδόθηκαν. Στη συνέχεια, ο Αιγύπτιος επίσκοπος Νέπως και άλλοι διετύπωσαν παρόμοιες θέσεις. Ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί πως ποτέ η χιλιετία δεν υπήρξε η μόνη εσχατολογική θέση. Ακόμη και στους πρώτους εκκλησιαστικούς χρόνους, παράλληλα με τη θεωρία της χιλιετίας, κηρυσσόταν και η ορθή εσχατολογική διδασκαλία. Επίσης, δεν είναι άσκοπο να σημειωθεί πως η θεωρία της χιλιετίας διατυπώθηκε και ως αντίδραση σε διδασκαλίες που περιφρονούσαν την ύλη και το ανθρώπινο σώμα. Στην άποψη περί χιλιετίας αντέδρασαν, κυρίως, οι Ωριγένης, Άγιος Διονύσιος Αλεξανδρείας και, αργότερα οι Άγιοι Επιφάνιος, Αυγουστίνος, Ιερώνυμος αλλά και πολλοί άλλοι. Τελικά, η Εκκλησία απέρριψε την υπόθεση της χιλιετίας και, μάλιστα, διετύπωσε την ορθή διδασκαλία για το τέλος του κόσμου στο σύμβολο της πίστεως με την προσθήκη των λόγων « οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος ».

Πολλά επιχειρήματα διατυπώθηκαν για να ανατρέψουν τη θεωρία της χιλιετίας. Κατ’ αρχήν, υποστηρίχτηκε πως δεν έχει ισχυρή αγιογραφική βάση. Στηρίζεται σε μία μόνο περικοπή, το εικοστό κεφάλαιο της Αποκάλυψης. Δεν υπάρχουν άλλες γραφικές μαρτυρίες που να την ενισχύουν. Σύμφωνα με άλλα χωρία της Αγίας Γραφής, η Βασιλεία του Θεού, που έρχεται με την Β΄ Παρουσία του Χριστού, δεν θα έχει τέλος. Η συντέλεια του κόσμου και η Β΄ Παρουσία του Κυρίου συμβαίνουν ταυτόχρονα και ακολουθεί η αιώνια Βασιλεία του Θεού.

Εξάλλου, για τη μοναδική περικοπή της Αποκάλυψης, στην οποία στηρίχτηκε η χιλιαστική δοξασία, τελικά, επικράτησε η αλληγορική ερμηνεία. Ο Άγιος Διονύσιος Αλεξανδρείας αγωνίστηκε κατά της χιλιαστικής ερμηνείας της Αποκάλυψης. Ο Άγιος Αυγουστίνος ανέτρεψε τη θεωρία της χιλιετίας στην Πολιτεία του Θεού. Ο Άγιος Ιερώνυμος στην διόρθωση της ερμηνείας του Αγίου Βικτωρίνου στην Αποκάλυψη παρέλειψε το κείμενο που αναφερόταν στη χιλιετία και το αντικατέστησε με άλλο που δίνει ορθόδοξη ερμηνεία των σχετικών χωρίων. Επίσης, σύμφωνα με την Πατερική Παράδοση, δεν μπορούμε να μιλάμε για χρονική διαδοχή των γεγονότων που περιγράφονται στην Αποκάλυψη. Αυτό είναι κάτι που επισημαίνουν οι άγιοι Βικτωρίνος και Ιερώνυμος και επαναλαμβάνεται στην Πατερική ερμηνευτική παράδοση της Αποκάλυψης. Βέβαια, ο Άγιος Βικτωρίνος, όπως ήδη αναφέραμε, ερμήνευσε χιλιαστικά τη συγκεκριμένη περικοπή. Ωστόσο, η χιλιαστική του ερμηνεία διορθώθηκε, για να παραθεωρηθεί τελείως στη συνέχεια.

Το βασικό σφάλμα των υποστηρικτών των χιλιαστικών δοξασιών είναι η εφαρμογή της κυριολεκτικής ερμηνείας σε μια περικοπή που είναι εμφανές πως πρέπει να ερμηνευτεί αλληγορικά. Ο Άγιος Εφραίμ, επικρίνοντας την πείσμονα επιμονή τους στην κυριολεκτική ερμηνεία των χιλίων ετών αυτής της περικοπής, επισημαίνει με κάποια αγανάκτηση πως αν τα περισσότερα, απ’ όσα γράφει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη, τα είπε « ἐν παραβολῇ καὶ αἰνίγματι », τότε και τα χίλια έτη τα ανέφερε συμβολικά. Και, απευθυνόμενος προς τους οπαδούς του χιλιασμού, γράφει: « Αλλά εσύ απαιτείς από μένα την αναφορά των χιλίων ετών; Και εγώ θα απαιτήσω από σένα τη λυχνία, τη λευκή ψήφο, τη χλιαρή πόση και τον εμετό που ανέφερε συμβολικά απευθυνόμενος στις επτά εκκλησίες. Αν μου ζητάς εξηγήσεις για την πρώτη ανάσταση των χιλίων ετών και εγώ θα σου ζητήσω εξηγήσεις για τον ωχριούντα ίππο… ». Και συνεχίζει: « Δὸς μοὶ τὰς ἑπτὰ φιάλας καὶ λάβε τὰ χίλια ἔτη. Ἀπόδειξον γυναίκα εἶναι πόλιν, καγὼ σοὶ περὶ τῶν χιλίων ἐτῶν παρέξομαι ἀπόδειξιν… Μὴ πόλις γεννᾶ; Μὴ γεννήσασα γίνεται Ἰερουσαλήμ; Μὴ θηρίον ἐστὶν ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀνομίας; ».

Ένα άλλο πρόβλημα, που επισημαίνει ο Άγιος Εφραίμ, είναι πως, αν δεχθούμε αυτή τη θεωρία, δημιουργείται πρόβλημα και σε διάφορα άλλα θέματα από διδασκαλίες που σχετίζονται μ’ αυτήν. Σύμφωνα με τις χιλιαστικές αντιλήψεις, υπάρχουν δύο θάνατοι, δύο αναστάσεις και δύο ημέρες κρίσης. Άλλοι Χριστιανοί θα είναι στον ουρανό, άλλοι στον Παράδεισο και άλλοι στην Ιερουσαλήμ. Δημιουργείται ένα, πραγματικά, ευφάνταστο σενάριο.

Η σωστή ερμηνεία της περικοπής είναι η εξής: Το δέσιμο του Σατανά είναι η μείωση της δύναμης του Σατανά με την πρώτη Παρουσία του Κυρίου. Το λύσιμο είναι η έλευση του Αντιχρίστου. Στην ευρύτερη χριστιανική γραμματεία επαναλαμβάνεται η ίδια θέση, καθώς οι Οικουμένιος, Ανδρέας και Αρέθας, απορρίπτουν τη θεωρία της χιλιετούς βασιλείας των δικαίων. Η χιλιετής βασιλεία είναι το διάστημα που θα μεσολαβήσει μεταξύ της ενανθρώπησης του Κυρίου και της έλευσης του Αντιχρίστου. Ο Αρέθας Καισαρείας γράφει χαρακτηριστικά: « Ὅτι μὲν οὖν οὐδὲν τούτων ἡ Ἐκκλησία δέδεκται, περιττόν ἐστὶ καὶ λέγειν. Ἡμεῖς τοίνυν ἀκούοντες τοῦ Κυρίου πρὸς τοὺς Σαδδουκαίους λέγοντος, ὅτι ὡς ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἐν οὐρανῷ, οὕτως οἱ δίκαιοι ἔσονται, καὶ τοῦ Ἀποστόλου φήσαντος, ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι βρῶσις καὶ πόσις, τὸν τοῦ Εὐαγγελικοῦ κηρύγματος χρόνον τὴν χιλιετίαν ἐξελάβομεν ».

Στην απόρριψη της θεωρίας της χιλιετίας συνέβαλε και το ότι οι οπαδοί της έδιναν σ’ αυτή μια μάλλον υλική διάσταση. Επίσης, η χιλιετία συνδέθηκε με χριστολογική αίρεση, που μείωνε το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, αφού, σύμφωνα με πολλούς οπαδούς αυτής της αίρεσης, ο Χριστός, μετά το τέλος της χιλιετίας, θα έπαυε να βασιλεύει. Αυτή η σύνδεση υπήρξε και η κύρια αιτία της σχετικής αναφοράς στο σύμβολο της πίστεως. Τέλος, θεωρήθηκε πως η διδασκαλία της χιλιετίας προετοιμάζει και την έλευση του Αντιχρίστου.

( Απόσπασμα – χωρίς τις υποσημειώσεις – από το βιβλίο του Βασιλείου Ταμιωλάκη Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ )

πηγή

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑ

ΣΧΟΛΙΟ "ΚΡΥΦΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ": ΜΑΣ ΕΣΤΑΛΗ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΑΝΩΝΥΜΟ ΑΔΕΛΦΟ Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ. 

Πρὸς τὸν πολυσέβαστο πατέρα Ἐφραὶμ, τὸν ἐν Ἀριζόνᾳ Ἀμερικῆς.

   Εἴμεθα ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ ἀποτειχισμένοι ἀπὸ τοὺς οἰκουμενιστές, ποὺἀκολουθοῦμε τὸ πάτριο ἡμερολόγιο.

   Μαθαίνουμε (ἐὰν αὐτὸ ἰσχύη) ὅτι προτείνετε στὰ πνευματικά σας τέκνα νὰ μὴ ἀποτειχίζωνται.

   Διερωτώμεθα, τίμιε πάτερ, ἐὰν ἡ στάσι σας αὐτὴ («νὰ μὴ ἀποτειχιζώμεθα») ἐπαγιώθη ἕνεκα ἄνωθεν θείας πληροφορίας ἢ τῆς προσωπικῆς σας ἀντιλήψεως. Μία προσωπικὴ ἀντίληψι, ἡ ὁποία ἐνδεχομένως ἔχει δημιουργηθῆ ἀπὸ τὴν προσωπική σας σχέσι μὲ κάποιους, κατὰ τὴν γνώμη σας (καὶ ἴσως ἀληθῶς), ἀδιακρίτους «παλαιοημερολογῖτες» ἢ ἀπὸ τὴν μελέτη ἀθεολογήτων, ρηχῶν ἢ καὶ ἐριστικῶν, κάποιες φορές, κειμένων εἴτε ἀπὸ «παλαιοημερολογῖτες» ποὺ διεκδικοῦν τὴνἀποκλειστικότητα τῆς σῳτηρίας στὸν ὀρθόδοξο κόσμο εἴτε ἀπὸ «νεοημερολογῖτες», ποὺ βδελύσονται παραδόξως τὴν «ἀποτείχισι» καὶ προβάλλουν ἀδοκίμως τὸ ρητὸ«ἀγὼν ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας», καθ’ ἣν στιγμὴν γνωρίζουμε ἅπαντες τὴν πληθὺν τῶνἁγίων, οἱ ὁποῖοι κατὰ τὸ παρελθὸν ἀπετειχίσθησαν. Τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Θεολόγο, τὸν ἅγιο Κύριλλο, ἅγιο Μάξιμο ὁμολογητή, ἅγιο Θεόδωρο Στουδίτη, ἅγιο Ἰωάννη Δαμασκηνό, ὁσιομάρτυρας ἁγιορείτας ἐπὶ Βέκκου, ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ, ἅγιο Μάρκο Ἐφέσου (εἶναι χαρακτηριστικὸ, μάλιστα, ὅτι ἅπαντες ἐχλευάσθησαν,ἐδιώχθησαν, ἐβασανίσθησαν, κάποιοι δὲ ἐμαρτύρησαν). Στὶς ἡμέρες μας δὲ (περὶ τὸ1970) ἀπετειχίσθησαν, ἔστω προσωρινῶς, πολλὲς ἁγιορειτικὲς μονές, τρεῖς βορειοελλαδῖτες Ἐπίσκοποι, ἀλλὰ καὶ ὁ πολὺς π. Ἰουστῖνος Πόποβιτς (βλ. «Ὀρθόδοξον Τύπον», φύλλον 144).

   Ἴσως, πάτερ, ποιμαντικῶς σκεπτόμενος, φοβεῖσθε τοὺς διχασμοὺς καὶ τὶς ἔριδες, ποὺ πιθανῶς προκύψουν ἀπὸ μία ἀποτείχισι. Αὐτό, ἀσφαλῶς, ὅταν δὲν ὑπάρχειὀρθοδόξως καλλιεργημένο πνεῦμα καὶ μακαρία ἁπλότης, εἶναι οὕτως ἡ ἄλλωςἀναπόφευκτον. Ἴσως φοβεῖσθε νὰ μὴ σᾶς ἀποκαλέσουν «παλαιοημερολογῖτες», καὶτοιουτοτρόπως ἐπιστρέψει ἡ «λάσπη» (ποὺ τόσα ἔτη περιέλουζε τοὺς κατατρεγμένους καὶ διωκομένους ἀποτειχισμένους τοῦ πατρίου ἡμερολογίου), τὴν ὁποία ἐξετόξευαν,ἐνίοτε χαιρεκάκως, «νεοημερολογιτικές» πένες καὶ ἀπύλωτα στόματα. Ἴσως φοβεῖσθε μήπως τεθῆτε «ἐκτὸς Ἐκκλησίας». Οἱ ἅγιοι αὐτὸ δὲν τὸ ἐφοβήθησαν. Ἴσως πιστεύετεὅτι δὲν ἦλθε ὁ καιρὸς ἀκόμη. Εὐχόμεθα, σὲ αὐτὴν τὴν ἐσχάτη ἐποχὴ - τῆς συγχύσεως, τοῦ ἀτομικισμοῦ (ἢ, θὰ λέγαμε, προτεσταντικοῦ πνεύματος) καὶ τῆς πλάνης ὅτι εἴμεθα διακριτικώτεροι ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ ἀπλανεῖς - νὰ μὴ τρέφετε φροῦδες ἐλπίδες περὶκαθολικῆς ἀποτειχίσεως τῶν ἀντιοικουμενιστῶν…

   Πάτερ, ὁ ἐπίγειος βίος ὅλων μας τελειώνει! Εὐχόμεθα καὶ σὲ σᾶς «καλὸ Παράδεισο»! Τὰ πνευματικά σας τέκνα θὰ παραμείνουν στὴν γραμμή σας «ὄχι ἀποτείχισι» ἐὰν δὲν τοὺς καλλιεργῆτε συστηματικῶς ὀρθόδοξη ἀντιαιρετικὴ συνείδησι. Ἐπειδή, ὅμως, γνωρίζουμε ὅτι πράγματι κατηχεῖτε ὀρθοδόξως τοὺς χριστιανούς, σᾶς προτείνουμε νὰ ἡγηθῆτε τῆς ἀποτειχίσεως κάποιων προθύμων νὰ σᾶςἀκολουθήσουν στὸν μαρτυρικὸ δρόμο τοῦ χλευασμοῦ καὶ τῆς περιθωριοποιήσεως. Δεῖτέ το, τοὐλάχιστον, ὡς πέδη ἐνάντια στὰ σχέδια τῶν ἐπιθυμούντων ἀνεξελέγκτως καὶ ἀνενδοιάστως νὰ διαλύσουν τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία.

   Ἐὰν μᾶς ἐρωτήσετε ἐὰν ἐμεῖς εἴχαμε ἄνωθεν θεία πληροφορία γιὰ νὰἀποτειχισθοῦμε, ἐγὼ προσωπικῶς σᾶς ἀπαντῶ ὅτι δὲν ἀποτολμῶ νὰ ἐκστομίσω τοιοῦτον λόγον. Αὐτό, ὅμως, ποὺ λέγω εἶναι ὅτι ἀναπαύομαι ποὺ δὲν ἔχω μυστηριακὴἐπικοινωνία μὲ αἱρετικοὺς οἰκουμενιστές. Πιστεύω δὲ ὅτι ἐὰν ἀποτειχισθοῦν πολλοὶπατέρες καὶ ἀδελφοί (δὲν ὁμιλῶ περὶ ἐντάξεως σὲ «παλαιοημερολογιτικὴ» μερίδα· ἔχετε πάντως ὑπ’ ὄψιν ὅτι στὸν «παλαιοημερολογιτικὸ» χῶρο ὑπάρχουν, δόξα τῷ Θεῷ, φιλενωτικὲς προσπάθειες), ἔχοντες ταπεινὸ φρόνημα, γνησία ἀγάπη καὶ ὁμόνοια, οἱ ἡμέρα τῇ ἡμέρᾳ ἀποθρασυνόμενοι οἰκουμενιστὲς θὰ ὀπισθοχωρήσουν, οἱὀλιγώτερον ἀνησυχοῦντες ἀδελφοί μας θὰ «ἐπαναστατικοποιηθοῦν» θεαρέστως, καὶθὰ θέσουμε πλέον τὴν βάσι γιὰ νὰ συγκληθῇ ἐν καιρῷ εὐθέτῳ μία ἐν ἁγίῳ Πνεύματι Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, διὰ τῆς ὁποίας θὰ λάμψῃ ἡ Ἀλήθεια καὶ θὰ εἰρηνεύσῃ ἡἘκκλησία, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ταῖς πρεσβείαις τῆς Πανυπεράγνου Παναγίας μας καὶ πάντων τῶν Ἐπουρανίων Δυνάμεων καὶ τῶν Ἁγίων μας. Ἀμὴν.   
ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ/πενταπόσταγμα

Πλησιάζει παγωνιά-φονιάς από την Τρίτη - Βοηθήστε τους αδύναμους

 

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΘΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΖΩΕΣ - O βαρύς χειμώνας κάνει την εμφάνισή του στην χώρα με εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά να μην έχουν ηλεκτρικό ρεύμα (υπολογίζονται από την ΔΕΗ σε 380.000 τα νοικοκυριά που έχει διακοπεί η ηλεκτροδότηση λόγω οφειλής), το πετρέλαιο θέρμανσης λίγω κάτω από 1,3 ευρώ στην Αθήνα και μέχρι και 1,5 ευρώ το λίτρο στην επαρχία και μια Ελλάδα να προσεύχεται να περάσει γρήγορα αυτό το κύμα ψύχους πριν θρηνήσει κι άλλα θύματα.

Η Ελλάδα της εξαθλίωσης μπαίνει στον πιο δύσκολο χειμώνα της εποχής των Μνημονίων, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς πετράλαιο θέρμανσης, χωρίς ρούχα, καλά-καλά...

Από την Τρίτη τα πράγματα γίνονται πολύ σοβαρά σε ότι αφορά τηναντιμετώπιση των καιρικών συνθηκών και πρέπει όλοι να προσέχουν από τα αποτελέσματα του ψύχους που θα ενσκήψει στην χώρα και να βοηθούν όσο μπορούν τους έχοντες ανάγκη, ανέργους, ηλικιωμένους, οικογένειες ανέργων ειδικά αυτές που έχουν μικρά παιδά κλπ.

Να προμηθεύετε σε όσους είναι αδύναμοι, ζεστά ρούχα που δεν χρειάζεστε, κουβέρτες, παπλώματα και να προσέχετε ειδικά τη νύχτα να μην κοιμάστε κοντά σε εστίες θέρμανσης που εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα το οποίο δεν διοχετεύεται εκτός οικίας με κάποιο τρόπο (μπουρί σόμπας, καμινάδα κλπ)

Οι συνεχείς θάνατοι των ανθρώπων από την αδυναμία τους να προστατευθούν από το κρύο, με αποκορύφωμα αυτόν της 13χρονης Σάρας (την επομένη ημέρα κάηκε σπίτι στην Κάτω Τούμπα της Θεσσαλονίκης από κεριά που είχαν ανάψει για να ζεσταθούν από το ψύχος) πρέπει να σταματήσουν και όλοι πρέπει να βοηθήσουμε, όπου και όπως μπορούμε.

Χαρακτηριστικό είναι ότι στην Αθήνα η θερμοκρασία από τους 12 βαθμούς Κελσίου τη Δευτέρα, θα πέσει την Τρίτη στους 2 βαθμούς Κελσίου, ενώ στα βόρεια προάστια δεν θα ξεπεράσει τους 0 βαθμούς καθ'όλη την διάρκεια της ημέρα.

Στην υπόλοιπη Ελλάδα από την Τρίτη πολύ δύσκολα θα δούμε θερμοκρασίες πάνω από το μηδέν και αυτό θα κρατήσει μέχρι την Παρασκευή τουλάχιστον.

Στο Αιγαίο οι άνεμοι θα φτάσουν και τα 8 Μποφόρ και κατά τόπους και τα 10 μποφόρ.

Η πτώση της θερμοκρασίας θα γίνει αισθητή από το απόγευμα της Τρίτης κυρίως στην ανατολική και βόρεια χώρα, με παγετός τη νύχτα και τις πρωινές ώρες, που κατά τόπους θα είναι ισχυρός.

Αύριο Δευτέρα ο καιρός θα είναι αρχικά αίθριος, βαθμιαία όμως και από τα βόρεια θα αναπτυχθούν νεφώσεις.Η θερμοκρασία σε μικρή άνοδο την ημέρα, αλλά τη νύχτα και το πρωί στα ηπειρωτικά θα σημειωθεί παγετός. Οι άνεμοι θα πνέουν βόρειοι και δεν ξεπεράσουν τα 5-6 Μποφόρ.

Την Τρίτη θα αρχίσει η ψυχρή εισβολή από τα βόρεια. Στην κεντρική και ανατολική Μακεδονία, τη Θράκη, τη Θεσσαλία, την ανατολική Στερεά, την Εύβοια, την ανατολική Πελοπόννησο, τις Κυκλάδες, την Κρήτη, τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα θα σημειωθούν βροχές και χιονοπτώσεις στα ορεινά και από τις απογευματινές ώρες σε περιοχές της κεντρικής και βόρειας χωράς με χαμηλότερο υψόμετρο.

Οι άνεμοι θα πνέουν από βόρειες διευθύνσεις 5 με 7 μποφόρ και τοπικά στο Αιγαίο 8 Μποφόρ με τάση ενίσχυσης τη νύχτα.

Την Τέταρτη 11/12 και την Πέμπτη 12/12 θα επικρατήσουν οι ίδιες καιρικές συνθήκες με εξασθένηση των παγωμένων ανέμων από την νύχτα της Πέμτπης προς Παρασκευή.

Οι βοριάδες στα 4 με 6 μποφόρ στα δυτικά και στα ανατολικά 6 με 8 μποφόρ και τοπικά στο Αιγαίο 9 μποφόρ με εξασθένηση από τη νύχτα της Πέμπτης.

Η θερμοκρασία θα διατηρηθεί σε χαμηλά επίπεδα, με παγετό τις πρωινές ώρες στα δυτικά και βόρεια ηπειρωτικά, ο οποίος πιθανώς κατά τόπους να είναι ισχυρός.

Αναλυτική πρόγνωση για αύριο Δευτέρα:

Αττική

Καιρός: Γενικά αίθριος. Μετά το απόγευμα και από τα βόρεια θα αναπτυχθούν νεφώσεις.

Άνεμοι: Μεταβλητοί 3 με 4 και μετά το απόγευμα δυτικοί βορειοδυτικοί 4 με 5 μποφόρ.

Θερμοκρασία: Από 5 έως 15 βαθμούς κελσίου. Στα βόρεια 2 με 3 βαθμούς χαμηλότερη.

Θεσσαλονίκη

Καιρός: Αραιές νεφώσεις που βαθμιαία θα πυκνώσουν.

Άνεμοι: Μεταβλητοί 3 και το βραδύ βορειοδυτικοί 4 με 5 μποφόρ.

Θερμοκρασία: Από 2 έως 12 βαθμούς κελσίου.

Μακεδονία, Θράκη

Καιρός: Αραιές νεφώσεις που βαθμιαία θα πυκνώσουν.

Άνεμοι: Μεταβλητοί 3 με 4 και βαθμιαία δυτικοί 4 με 5 μποφόρ.

Θερμοκρασία: Από -3 (μείζον 3) έως 12 βαθμούς κελσίου. Στη δυτική Μακεδονία θα είναι 3 με 5 βαθμούς χαμηλότερη.

Νησιά Ιονίου, Ήπειρος, δυτική Στερεά, δυτική Πελοπόννησος

Καιρός: Αρχικά γενικά αίθριος, μετά το μεσημέρι όμως και από τα βόρεια θα αναπτυχθούν νεφώσεις.

Άνεμοι: Βορειοδυτικοί 3 με 5 μποφόρ.

Θερμοκρασία: Από 5 έως 16 βαθμούς κελσίου. Στην Ήπειρο 4 με 5 βαθμούς χαμηλότερη.

Θεσσαλία, ανατολική Στερεά, Εύβοια, ανατολική Πελοπόννησος

Καιρός: Αρχικά γενικά αίθριος, μετά το μεσημέρι όμως και από τα βόρεια θα αναπτυχθούν νεφώσεις.

Άνεμοι: Από βόρειες διευθύνσεις 3 με 4 και βαθμιαία δυτικοί 4 με 5 μποφόρ.

Θερμοκρασία: Από -2 έως 16 βαθμούς κελσίου.

Κυκλάδες, Κρήτη

Καιρός: Γενικά αίθριος με λίγες τοπικές νεφώσεις.

Άνεμοι: Βόρειοι 3 με 5 μποφόρ που βαθμιαία θα στραφούν σε δυτικούς.

Θερμοκρασία: Από 8 έως 16 βαθμούς κελσίου.

Νησιά ανατολικού Αιγαίου, Δωδεκάνησα

Καιρός: Γενικά αίθριος με λίγες τοπικές νεφώσεις.

Άνεμοι: Στα βόρεια μεταβλητοί 3 με 4 και βαθμιαία δυτικοί 4 με 5 μποφόρ και στα νοτιά βορειοδυτικοί 5 με 6 μποφόρ.

Θερμοκρασία: Από 8 έως 15 βαθμούς κελσίου. Στα βόρεια 3 με 4 βαθμούς χαμηλότερη.

ΠΗΓΗ

«...και βασιλεύσουσι μετ' αυτού χίλια έτη»

«...και βασιλεύσουσι μετ' αυτού χίλια έτη»

Απόσπασμα από το βιβλίο του Αρχιεπ. Αβέρκιου Τόσεβ και πατήρ Σεραφείμ Ρόουζ :
Η Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη, ένας Ορθόδοξος σχολιασμός,
εκδόσεις Μυριόβιβλος, Δεκέμβριος 2007

         20:6 «Μακάριος και άγιος ο έχων μέρος εν τη αναστήσει τη πρώτη. επί τούτων ο δεύτερος θάνατος ουκ έχει εξουσίαν, αλλά έσονται ιερείς τον Θεού και του Χριστού, και βασιλεύσουσι μετ' αυτού χίλια έτη».

«Από την Αγ. Γραφή γνωρίζουμε ότι υπάρχουν δυο ζωές και δύο θάνατοι: η πρώτη ζωή είναι σαρκική και εγκόσμια εξαιτίας της καταπάτησης των θείων εντολών, ενώ η δεύτερη είναι η αιώνια ζωή πού έχει δοθεί ως υπόσχεση στους Αγίους λόγω της τήρησης των εντολών αυτών. Σε σχέση με τις δύο αυτές ζωές υπάρχουν και δύο είδη θανάτου: ο ένας σαρκικός και εγκόσμιος και ο άλλος αιώνιος ως τιμωρία για τις αμαρτίες, δηλαδή η γέεννα του πυρός» (Αγ. Ανδρέας, κεφ. 62). Συνεπώς, είναι κατανοητό ότι αν κάποιος εδώ στη γη έχει ζήσει εν Χριστώ και βρεθεί ενώπιον Του μετά τον πρώτο θάνατο (δηλαδή τον σαρκικό) με φλογερή πίστη σε Αυτόν και πλήρης της χάριτος Του, τότε αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ανάγκη να φοβάται τον δεύτερο θάνατο δηλαδή την πύρινη γέεννα.

Αυτοί οι έξι πρώτοι στίχοι του εικοστού κεφαλαίου της Αποκάλυψης έχουν γίνει η πρόφαση για την ανάπτυξη μιας ψευδούς διδασκαλίας πού αφορά τη «χιλιετή βασιλεία του Χριστού στη γη», και η οποία έχει ονομαστεί «Χιλιασμός». Κατ' ουσίαν, διδάσκει άτι λίγο πριν το τέλος του κόσμου, ο Σωτήρας Χριστός θα έρθει ξανά στη γη, θα νικήσει τον Αντίχριστο, θα αναστήσει τους ευσεβείς και θα εγκαταστήσει ένα νέο βασίλειο στη γη. Ως ανταμοιβή για τους αγώνες και τα βάσανά τους, οι δίκαιοι θα βασιλεύσουν μαζί με τον Κύριο για διάστημα χιλίων ετών και θα απολαύσουν όλα τα αγαθά της εγκόσμιας ζωής. Μόνο τότε θα ακολουθήσει η δεύτερη, γενική ανάσταση των νεκρών, η γενική κρίση και η απόδοση των αιωνίων ανταμοιβών.

Αυτή η διδασκαλία είναι γνωστή σε δύο μορφές. Κάποιοι λένε ότι ό Χριστός θα ανοικοδομήσει την Ιερουσαλήμ με όλη την ομορφιά της και θα επανακαθιερώσει την εκπλήρωση του τελετουργικού νόμου του Μωυσή με όλες τις θυσίες του• και ότι η μακαριότητα των ευσεβών θα συνίσταται σε κάθε είδους σαρκικές απολαύσεις. Κατά τον 1ο αιώνα η διδασκαλία αυτή υποστηρίχθηκε από τον αιρετικό Σέρινθο και από άλλους ιουδαϊστές αιρετικούς του 2ου αιώνα (Εβιωνίτες, Μοντανιστές), και τον τέταρτο αιώνα από τους Απολλιναριστές.

Άλλοι, αντιθέτως, βεβαιώνουν ότι η εν λόγω μακαριότητα θα έγκειται σε απολύτως πνευματικές απολαύσεις και αγαθά. Με αυτήν τη δεύτερη μορφή, οι χιλιαστικές απόψεις εκφράστηκαν κατά πρώτον από τον Παπία Ιεραπόλεως, αργότερα τις εξέφρασαν ο Άγιος Μάρτυρας Ιουστίνος, ο Αγ. Ειρηναίος, ο Αγ. Ιππόλυτος, ο Αγ. Μεθόδιος και ο Λακτάντιος. Σε πιο πρόσφατες εποχές επανέφεραν τη διδασκαλία αυτή, με ορισμένες ιδιαιτερότητες, οι Αναβαπτιστές, οι οπαδοί του Swedenborg 1, οι Πεφωτισμένοι (Illuminati) και οι Αντβεντιστές (επίσης και οι πεντηκοστιανοί, οι περισσότεροι ευαγγελικοί, οι αυτοαποκαλούμενοι μάρτυρες του Ιεχωβά κλπ )!!!

Ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ένας Ορθόδοξος χριστιανός δεν μπορεί να δεχτεί καμιά από τις δύο μορφές της χιλιαστικής διδασκαλίας για τους ακόλουθους λόγους:

″1. ________ Σύμφωνα με αυτήν, η ανάσταση των νεκρών θα συμβεί δύο φορές : την πρώτη, χίλια χρόνια πριν το τέλος του κόσμου, όταν θα αναστηθούν μόνο οι δίκαιοι και τη δεύτερη, κατά το τέλος του κόσμου, όταν θα αναστηθούν και οι αμαρτωλοί. Ωστόσο, ο Κύριος δίδαξε ξεκάθαρα ότι θα υπάρξει μόνο μία γενική ανάσταση των νεκρών, όταν και οι δίκαιοι και οι αμαρτωλοί θα αναστηθούν και θα λάβουν την τελική τους αμοιβή (Ιωάν. 6:39-40Ματθ. 13:37-43).

″2. ________ Ο Λόγος του Θεού λέει ότι ο Χριστός θα έρθει μόνο δύο φορές στον κόσμο: την πρώτη εν ταπεινώσει, όταν ήρθε για να μας λυτρώσει και τη δεύτερη εν δόξη, όταν θα παρουσιαστεί για να κρίνει ζώντες και νεκρούς. Ο Χιλιασμός εισάγει ακόμα μία φορά κατά την οποία ο Χριστός θα έρθει στη γη, χίλια χρόνια πριν το τέλος του κόσμου. Ο Λόγος του Θεού δεν γνωρίζει τέτοιο πράγμα.

″3. ________ Ο Λόγος του Θεού διδάσκει μόνο περί δύο βασιλειών του Χριστού: τη Βασιλεία της Χάριτος, η οποία θα συνεχίσει μέχρι το τέλος: του κόσμου (Α' Κορ. 15:23-26) και τη Βασιλεία της Δόξης, η οποία θα ξεκινήσει μετά από την τελική Κρίση και δεν θα έχει τέλος (Λουκ. 1:33" Β' Πέτρ. 1:11). Ο Χιλιασμός, ωστόσο, αναφέρει και μια τρίτη, κάτι σαν μέση βασιλεία του Χριστού, με διάρκεια χιλίων ετών.

″4.  ________ Η διδασκαλία περί μιας σαρκικής (κοσμικής) βασιλείας του Χριστού ξεκάθαρα αντιφάσκει με τον Λόγο του Θεού, κατά τον οποίο η Βασιλεία του Θεού δεν είναι «βρώσις και πόσις» (Ρωμ. 14:17)• «κατά την ανάσταση των νεκρών αυτοί δεν παντρεύονται, αλλά είναι σαν άγγελοι στον ουρανό» (Ματθ. 22:30)• το τυπικό του Μωσαϊκού Νόμου δεν ήταν παρά μόνο μια προτύπωση του Νόμου της Χάριτος της Καινής Διαθήκης και καταργήθηκε διά παντός από αυτόν (Πράξ. 15:23-30" Ρωμ. 6:14 Γαλ. 5:6 Έβρ. 10:1).
Ορισμένοι αρχαίοι διδάσκαλοι της Εκκλησίας - οΙουστίνος, οΕιρηναίοςκαι οΜεθόδιος- κράτησαν τον «χιλιασμό» ως προσωπική τους άποψη μόνο. Ταυτόχρονα, υπήρξαν και εκείνοι που με σθένος εναντιώθηκαν στο διδασκαλία αυτή όπως οΚάιος ο Πρεσβύτεροςτης Ρώμης, οΑγ. Διονύσιος Αλεξανδρείας, οΩριγένης, οΕυσέβιος της Καισαρείας, ο ΜέγαςΒασίλειος, ο Αγ.Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο Αγ.Επιφάνιος, ο ευλογημένοςΙερώνυμοςκαι ο ευλογημένοςΑυγουστίνος. Μετά τη Β' Οικουμενική Σύνοδο πού καταδίκασε τη διδασκαλία του αιρετικού Απολλιναρίου σχετικά με τη χιλιετή βασιλεία του Χριστού, δεν επιτρεπόταν να έχει κανείς τον «χιλιασμό» ούτε ως προσωπική γνώμη. Αυτό επισφραγίστηκε και με την εισαγωγή στο Σύμβολο της Πίστεως των λέξεων«ου της Βασιλείας ουκ έσται τέλος».

Ομοίως, πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Αποκάλυψη είναι ένα βιβλίο εντελώς μυστικιστικό, κι έτσι το να καταλάβουμε και να ερμηνεύσουμε κυριολεκτικά τις προφητείες που περιέχει -κυρίως αν μια τέτοια κυριολεκτική κατανόηση έρχεται σε σύγκρουση με άλλα κείμενα της Αγ. Γραφής- αντιτίθεται παντελώς στους κανόνες της ερμηνευτικής. Σε κείμενα πού μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση, καλό είναι να ψάχνουμε για κάποιο μεταφορικό ή αλληγορικό νόημα.

1. Swedenborg : Ελβετός επιστήμονας, φιλόσοφος, μυστικιστής και θεολόγος. Η πνευματική του πορεία, κατά την οποία έλεγε ότι επισκεπτόταν τον παράδεισο και την κόλαση και μιλούσε με αγγέλους και δαίμονες, κορυφώθηκε όταν ο ίδιος ο Κύριος τον « διόρισε «υπεύθυνο να γράψει ένα δόγμα για να αναμορφώσει τον Χριστιανισμό!!! Ο Swedenborg απέρριψε την Αγ. Τριάδα ως Τριάδα Προσώπων και ισχυρίστηκε ότι η Αγ. Τριάδα υπάρχει σε Ένα Πρόσωπο: τον Κύριο Ιησού Χριστό. Έγραψε 18 θεολογικά έργα και απέκτησε πολλούς οπαδούς.

πηγή

Χριστουγεννιάτικες ομιλίες π. Σάββα

1.Ἡ θεραπεία τῆς ἀνθρώπινης φιληδονίας ἀπό τόν Νεογέννητο Κύριό μας_Σύναξις Χριστουγέννων-2.Ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν-κατά τόν Ἄγ. Νικόλαο Βελιμίροβιτς_Πρωτοχρονιάτικη Σύναξη

1. Π. Σάββας 2012-12-06_Ἡ θεραπεία τῆς ἀνθρώπινης φιληδονίας ἀπό τόν Νεογέννητο Κύριό μας_Σύναξις Χριστουγέννων_mp3

  

2. Π. Σάββας 2012-12-06_Ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν-κατά τόν Ἄγ. Νικόλαο Βελιμροβιτς_Πρωτοχρονιάτικη Σύναξη_mp3 

Ὁμιλίες τοῦ π. Σάββα στίς 06-12-2012 (Συνάξεις Κυκλαρχισσῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία 1. πατῆστε ἐδῶ  καί τήν ὁμιλία 2. πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

πηγή

Ομιλία στο ευαγγέλιο της ΙΑ΄ Κυριακής του Λουκά(Mακαριστού Μητροπολίτη Νικοπόλεως Μελετίου)

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΕΙΠΝΟ

(Λουκ. 14, 16-24)

Δικαιολογίες πού δέν πιάνουν

            Ἡ σημερινή μέρα, θεωρεῖται μία ἀπό τίς μεγάλες ἑορτές τῆς Ἐκκλησίας μας. Γιά ἕνα καί μοναδικό λόγο. Διότι διαβάζεται τό Εὐαγγέλιο τοῦ «μεγάλου δείπνου».

Ὅπως ἔχομε τήν Κυριακή τοῦ τελώνη καί τοῦ φαρισαίου, τήν Κυριακή τῆς Κρίσεως, τήν Κυριακή τοῦ ἀσώτου πού εἶναι μεγάλες γιορτές στήν Ἐκκλησία, γιατί διαβάζεται τό συγκεκριμένο Εὐαγγέλιο πού ἀναφέρεται στά γεγονότα ἤ τά πρόσωπα αὐτά, ἔτσι καί ἡ σημερινή Κυριακή εἶναι μεγάλη ἑορτή, γιατί διαβάζεται τό Εὐαγγέλιο πού μᾶς λέει ὅτι:

Ἕνας ἄνθρωπος ἔκανε τραπέζι. Ἐκάλεσε πολλούς.  Καί ἑτοίμασε πολύ ὡραῖα φαγητά. Ἀλλά ὅταν ἦλθε ἡ ὥρα τοῦ γεύματος, ἄρχισαν ὅλοι οἱ καλεσμένοι νά λένε δικαιολογίες γιά νά μή πᾶνε.

Ἕνας εἶπε: «Ἀγρόν ἀγόρασα, καί πάω νά τόν δῶ».

Ἄλλος: «Ἀγόρασα πέντε ζευγάρια βόδια καί πάω νά τά δοκιμάσω».

Ὁ τρίτος εἶπε: «Παντρεύτηκα…»

Καί δέν πῆγε κανένας.

Ἐξετάζοντας τίς δικαιολογίες τους, ὅταν πρόκειται γιά ἕνα συνηθισμένο κάλεσμα σέ φαγητό, εἶναι δικαιολογίες σοβαρές. Γιατί ὅλα εἶναι ἐπίγεια. Καί τά φαγητά τοῦ ἀνθρώπου πού τούς κάλεσε καί οἱ δουλειές τῶν καλεσμένων.

Ἅμα τό ζήτημα ἦταν:

-Τί προτιμᾶς; Τό φαγητό ἤ τήν δουλειά;

Θά ἔπρεπε νά ποῦμε, ὅτι ἀφοῦ ἡ δουλειά εἶναι καθῆκον, εἶναι πάνω ἀπό τό φαγητό· ἡ δουλειά. Καί καλά ἔκαναν καί δέν πῆγαν.

Ἀλλά ὅταν πρόκειται γιά φιλία καί γιά ἀνθρώπινες σχέσεις, ἐπειδή ἡ ψυχή, τά πνευματικά, ἡ ἀγάπη, ἡ ἐντιμότητα, εἶναι κάτι τό πάρα πολύ ὑψηλό, δέν ξέρει κανείς τί νά πεῖ.

Τό καθῆκον εἶναι ἀνώτερο;

Ἤ ἡ φιλία, ἡ ἐντιμότητα καί ἡ συνέπεια;

Πρέπει νά βάλομε προτεραιότητες:

«Τί θά κάνομε; Θά πᾶμε νά τιμήσομε τόν ἀδελφό, τόν φίλο μας πού μᾶς τίμησε μέ τήν πρόσκλησή του;

Ἤ θά ἀφοσιωθοῦμε στήν ἐργασία μας καί θά τήν προτιμήσομε ἀπό τό φαγητό καί τήν παρέα;»

Ἀλλά στήν περίπτωση πού ἀναφέρεται στό εὐαγγέλιο, δέν πρόκειται γιά ἕναν ἄνθρωπο πού ἔκανε γεῦμα. Ἀλλά πρόκειται γιά τόν ἐπουράνιο Θεό πού μᾶς καλεῖ στή Βασιλεία του.

Καί μᾶς λέγει λοιπόν ὁ Χριστός, «προσέξτε!».

Οἱ δικαιολογίες τοῦ τύπου…

«ἀγρόν ἀγόρασα, θά πάω νά τόν δῶ.

Δουλειές ἄνοιξα. Ποῦ εὐκαιρία γιά τραπεζώματα καί φαγητά. Δουλειά πολλή. Ἤ

παντρεύτηκα. Ἀφήνει κανείς τήν γυναίκα του, τήν ἡμέρα τοῦ γάμου  νά τρέξει γιά ξένες δουλειές;»

(Οἱ δικαιολογίες λοιπόν αὐτές) ἔχουν σχέση μέ ἐπίγεια.     Φαίνονται καί εἶναι πολύ σοβαρές. Γι’ αὐτό, ἰσχύουν γιά ἐπίγειες καταστάσεις καί δέν ἀφήνουν περιθώρια παρεξηγήσεων.

Ἀλλά ὅταν ἔχομε νά κάνομε μέ τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ οἱ δικαιολογίες αὐτές πιάνουν;

Ἔχουν ἀξία;

Θέλει νά μᾶς πεῖ ὁ Χριστός, ὁ σωτήρας μας καί διδάσκαλός μας:

«Προσέξτε. Ὅταν πρόκειται γιά τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, μήν ἐπιτρέπετε στόν ἑαυτό σας νά βρίσκει προφάσεις καί δικαιολογίες. Γιατί ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι πάνω ἀπ’  ὅλα. Εἶναι αἰώνια».

Ἕνα δέν δέχεται ὁ Θεός

            Ὁ ἄνθρωπος, ὁ ἐπίγειος ἄνθρωπος, τόν ὁποῖο πῆρε σάν παράδειγμα ὁ Χριστός, ὅταν δέν πῆγαν οἱ καλεσμένοι του, ἔκανε τήν σκέψη: «Τώρα τά φαγητά τί θά τά κάνω; Θά τά πετάξω στά σκυλιά»;

Καί εἶπε στούς ὑπηρέτες του:

-Βγεῖτε στούς δρόμους, καί φωνάξτε ὅποιον βρεῖτε μπροστά σας.

Τό ἔκαναν καί τοῦ εἶπαν:

-Ἦρθαν πολλοί, ἀλλά ὑπάρχει χῶρος γιά περισσότερους. Χρειάζονται καί ἄλλοι γιά νά γεμίσει τό τραπέζι. Τί θά κάνομε;             -Βγεῖτε στούς φράχτες, στά μονοπατάκια, στά στενά, ὁπουδήποτε. Ψάξτε. Βρεῖτε καί ἄλλους νά ἔλθουν νά φᾶνε. Δέν πρέπει νά πᾶνε γιά πέταμα τόσα πράγματα.

Ὁ Θεός λέγει: «Ἔχω τήν Βασιλεία μου. Δέν τήν ἔφτειαξα καί δέν τήν ἔχω οὔτε γιά τόν ἑαυτό μου, οὔτε γιά μείνει ἄδεια. Ὅποιος θέλει, ὅπου καί νἆναι, ἀπ’  ὅπου καί νἆναι τόν δέχομαι. Σέ ὅποιο «φράχτη» καί «δρόμο» νά τριγυρίζει. Φωνάξτε τον στή Βασιλεία μου.

Ἀπό ὅποια κατάσταση καί νά εἶναι. Εἴτε ἦταν ληστής, εἴτε ἦταν πόρνος, εἴτε ἦταν δολοφόνος… Ὁτιδήποτε νά εἶχε κάνει στή ζωή του. Φωνάξτε τον στή Βασιλεία μου».

Γιατί ὁ Θεός εἶναι πανάγαθος. Πατέρας μας.

Καί ὅπως ὁ πατέρας καί ἡ μητέρα δέν ἀρνοῦνται ποτέ τά παιδιά τους, ἔτσι καί ὁ Θεός. Δέν μᾶς ἀρνεῖται καί δέν μᾶς κλείνει τήν πόρτα ποτέ. Ἀλλά θέλει νά ἐπιστρέψομε καί νά ρθοῦμε κοντά του. Καί ὅταν γυρίσομε κοντά του μᾶς δέχεται.

Ἕνα δέν δέχεται ὁ Θεός.

Ποιό; Νά τόν ζυγίζεις.

Καί νά τόν βρίσκεις μικρότερο ἀπό τά ἐπίγεια. Νά θεωρεῖς τήν Βασιλεία του τιποτένια μπροστά στά ἐπίγεια.

Χτυπᾶ ἡ καμπάνα γιά τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ…

Δέν εἶναι Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἡ Λειτουργία;

Γιά ποιό σκοπό γίνεται; Γιά νά πάρομε τήν εὐλογία τοῦ Χριστοῦ, πού ἔρχεται καί κατεβαίνει ἀνάμεσά μας -ἔστω καί ἄν δέν τόν βλέπομε ἐμεῖς ἐν δόξῃ- μέ τό σῶμα καί μέ τό αἷμα του.

Ἔστω καί ἄν κάποιες φορές δέν κοινωνᾶμε, κάνοντας – ὅταν ὁ παπᾶς κρατάει τό ἅγιο Ποτήριο καί λέει «μετά φόβου Θεοῦ πίστεως…»- μιά μικρή ὑπόκλιση καί τόν σταυρό μας, καί ἐπικαλούμενοι τόν Χριστό παίρνομε τήν εὐλογία του. Γινόμαστε σάν τήν αἱμορροούσα πού πῆγε καί ἀκούμπησε τό ροῦχο του καί ἔγινε καλά.

Ἔτσι καί ἐμεῖς. Βλέποντάς τον καί ὑποκλινόμενοι μπροστά του, παίρνομε τήν εὐλογία του.

Τί θά μᾶς χρησιμεύσει;

Δέν θά τό δοῦμε ἐδῶ στή γῆ. Ὅπως δέν βλέπομε καί τήν ψυχή μας ἐδῶ. Οὔτε τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ τήν βλέπομε ἐδῶ. Ἀλλά θά τό δοῦμε κάποια μέρα ἐκεῖ. Καί θά καταλάβομε τί σοφά κάναμε πού ἀφήσαμε ἐκεῖνα πού φαίνονται σπουδαῖα, ἀλλά στήν πραγματικότητα εἶναι φθαρτά, πρόσκαιρα καί μηδαμινῆς ἀξίας. Καί ἀναζητήσαμε τήν ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ πού δέν φαίνεται, ἀλλά εἶναι αἰώνια καί θά ἰσχύει γιά πάντα.

Τί ἀξίζει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ;

            Τί σημασία ἔχει ἡ χάρη καί ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ;

Στή Ρωσία ἦταν μιά πλούσια γυναίκα ἀλλά ἄθεη. Εἶχε ἕνα καλό σύζυγο· πέθανε. Ἔμεινε μέ ἕνα παιδάκι. Καί τό παιδάκι της, αὐτό πρίν φτάσει δέκα χρονῶν, ἀρρώστησε καί πέθανε. Στήν ἀρρώστεια του, βασανίστηκε πολύ. Τόσο πολύ, πού ὅταν πέθανε τό λείψανό του, εἶχε τήν ἔκφραση τοῦ πόνου.       Τό ἔβλεπε κανείς καί καταλάβαινε ὅτι ὑπέφερε πολύ. Ὅτι πέθανε μέ φρικτούς πόνους.

Ἡ μάνα ὄντας ἄθεη τό ἑτοίμασε καί δέν ἔβαλε ἐπάνω του οὔτε εἰκόνα οὔτε σταυρό.

Πάει μιά ἁπλή γριούλα καί τῆς λέει:

-Δέν βάλαμε εἰκόνα πάνω στό λείψανο. Σταυρό δέν βλέπω.

-Ὄχι, τῆς ἀπαντᾶ. Ἐγώ δέν τά πιστεύω αὐτά. Δέν χρειάζεται.

Ὅμως ἡ ἁπλή γριούλα, ἔβγαλε ἕνα μικρό σταυρό πού φοροῦσε καί τόν ἔβαλε πάνω στό στῆθος τοῦ μικροῦ. Μόλις ἀκούμπησε τόν Σταυρό, ἄλλαξε ἡ ὄψη του. Τό πρόσωπο τοῦ παιδιοῦ γέμισε χαμόγελο. Σάν νά εἶχε πεθάνει γεμάτο χαρά.        Τό βλέπει ἡ μητέρα του καί φωνάζει:

-Ζωντανό εἶναι. Χαμογελάει.

Ἀλλά τό παιδί δέν εἶχε ξαναζήσει.

Καί ὅταν ἡ μητέρα τό ἀκούμπησε καί τό εἶδε παγωμένο καί διαπίστωσε ὅτι εἶχε ἀλλάξει ἡ ὄψη του ἀπό τήν  στιγμή πού ἀκούμπησε ὁ Σταυρός ἐπάνω του, γονάτισε, ἄρχισε νά προσεύχεται καί νά λέει: «Συγχώρεσέ με Θεέ μου πού δέν ἤξερα τί ἔκανα καί τί προτιμοῦσα στή ζωή μου».

Ἀπό ἐκείνη τήν ἡμέρα, μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς της, ἀφιερώθηκε στά καλά ἔργα. Νά ἐξυπηρετεῖ ὅλους τούς ἀνήμπορους, ὅλους τούς φτωχούς, ὅλους τούς ἀρρώστους.

Καί ὅταν πέθανε, ἁγίασε· ἡ πρώην ἄθεη.

Τί τήν ἔκανε καί ἁγίασε;

Μέχρι τότε –αὐτό εἶναι ἡ τραγωδία τοῦ ἀνθρώπου- εἶχε σκοτάδι καί νά δέν ἔψαχνε γιά τό φῶς.

Γιατί ὅταν ὁ ἄνθρωπος καταλάβει ποιό εἶναι τό φῶς, τότε ξέρει τί κάνει.

Γι’ αὐτό, ἡ μεγαλύτερη ἐξυπνάδα, ἡ μεγαλύτερη ἐπιτυχία, τό μεγαλύτερο κατόρθωμα, ἡ μεγαλύτερη εὐτυχία στόν ἄνθρωπο, εἶναι νά φροντίζει νά γνωρίζει τόν Χριστό.

Καί νά γνωρίζει τήν σημασία πού ἔχουν τά ἐπίγεια, τά αἰώνια, οἱ πράξεις του καί ὅλα ὅσα γράφει τό Εὐαγγέλιο καί ὅσα γίνονται μέσα στήν ἅγια μας Ἐκκλησία.

Λέμε ὅτι ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ εἶναι τίμιος καί ζωοποιός. Δέν εἶναι δυό ξυλαράκια. Ὅταν λέμε ζωοποιός, δέν ἐννοοῦμε  ὅτι δίνει ζωή μόνο σέ ἕνα πεθαμένο ἄνθρωπο ἀλλά καί σέ μιά πεθαμένη ψυχή. Καί ἡ ζωή αὐτή εἶναι χαρά.

Γιατί τό παιδί, γέμισε χαρά ὄντας πεθαμένο;

Γιατί τοῦ ἔλειπε ἡ εὐλογία, πού δέν ἐπέτρεπε ἡ μάνα του νά τό ἐπισκιάσει… Γι’ αὐτό χαμογέλασε ἀπό χαρά ὅταν δέχθηκε τήν εὐλογία.

Τό χαμόγελο τοῦ πεθαμένου παιδιοῦ, γέμισε φῶς τήν σκοτισμένη μητέρα. Ἔπαυσε πιά νά φροντίζει γιά τά βόδια, γιά τά χωράφια, γιά τίς κοινωνικές σχέσεις καί γιά τό σπίτι περισσότερο ἀπό τήν ψυχή της. Καί ἔπαυσε νά ζητᾶ τά ἐπίγεια καί νά ἀδιαφορεῖ γιά τήν ψυχή της καί γιά τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Τά λόγια μας μᾶς φανερώνουν

            Κουβεντιάζομε μέ μερικούς ἀνθρώπους καί ὅταν τούς μιλᾶμε γιά τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ λένε «φιλοσοφίες» τοῦ τύπου.

-Ἡ ψυχή θέλει ψίχαλα, καί ἡ κοιλιά θέλει κομμάτια.

- Ναί, ἀδελφέ. Τά κομμάτια πού θέλει ἡ κοιλιά τά βλέπεις καί ζυγιάζονται.

Ἀλλά ἡ ψυχή δέν θέλει ψίχαλα, θέλει μεγαλύτερα κομμάτια. Μόνο πού δέν ζυγιάζονται μέ τίς ζυγαριές μας.

Ἡ ψυχή καί ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ζητᾶ ἀπό τόν ἄνθρωπο πόνο, ἀγάπη, καλωσύνη. Τά νά πονᾶς τόν ἄλλο εἶναι «μεγάλο κομμάτι καί πολύ βαρύ» γιατί παύεις νά σκέπτεσαι τόν ἑαυτό σου καί κάνεις θυσίες γιά τούς ἄλλους.

Οἱ ἄνθρωποι πού εἶναι μακρυά ἀπό τόν Θεό πονᾶνε μόνο τόν ἑαυτό τους· τήν σάρκα τους. Εἶναι ἐγωκεντρικοί. Τά θέλουν ὅλα δικά τους.

Οἱ ψυχές τους, εἶναι παγωμένες γιά τό καλό καί πρόθυμες γιά τήν ἁμαρτία.

Καί ἐπειδή εἶναι τέτοιο τό φρόνημα τους, ἔχουν στόμα ἀνοικτό. Κοροϊδεύουν καί εἰρωνεύονται.

Λέει ἕνας ἅγιος: «Ὅσο πιό ἄδειος εἶναι ἕνας ντενεκές, τόσο πιό πολύ βροντάει».

Ὅσο πιό πεθαμένος πνευματικά εἶναι ἕνας ἄνθρωπος τόσο πιό ἀχαλίνωτος εἶναι στά λόγια του.

Ὅσο πιό πολύ ἔχει ἐπίγνωση τῆς ἀγάπης καί τῆς καλωσύνης τοῦ Χριστοῦ, τόσο τό στόμα του τό ἀνοίγει γιά νά λέει: «Δόξα σοι Χριστέ σωτήρα μας. Δόξα γιά τό ἔλεός σου, δόξα γιά τήν καλωσύνη σου καί γιά τό φῶς σου».

Καί τό ἔχει πολύ σφιχτό, στό νά λέει λόγια καί μάλιστα ἄσχημα ἐναντίον ὁποιουδήποτε ἀνθρώπου.

Καλότυχος ὅποιος συντρώγει μέ τόν Χριστό

            Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ στή γῆ.

Μᾶς ἔδωσε τό σῶμα του καί τό αἷμα του, γιά νά προγευόμαστε καί γιά νά ἑτοιμαζόμαστε γιά κείνη τήν ἐπουράνια Βασιλεία του.

Τά τίμια Δῶρα τά ἔχομε μέσα στήν Ἐκκλησία. Ἐπάνω στό τραπέζι τοῦ Χριστοῦ πού σέ διάκριση ἀπό τά ἄλλα τραπέζια λέγεται «Ἁγία Τράπεζα».

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος μεταλαμβάνει, τρώει τόν ἴδιο τόν Χριστό. Ὁ Χριστός μιλώντας μας γιά τήν Θεία Κοινωνία εἶπε:             «Καλότυχος ὁ ἄνθρωπος πού θά φάει ψωμί στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ».

Πραγματικά. Καλότυχος ὁ ἄνθρωπος πού θά τρώει μαζί μέ τόν Χριστό στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν.-

Τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Νικοπόλεως κυροῦ Μελετίου,

διασκευασμένη ὁμιλία πού ἔγινε στήν Ἀμμουδιά στίς 13/12/1998-

ΠΗΓΗ.ΖΩΗΦΟΡΟΣ