Αειμνήστου π. Φιλοθέον Ζερβάκου (1884-1980).
...Άλλοίμονον! Άλλοίμονον εις τόν κόσμον, ποια θλΐψις πρόκειται νά έλθη εις τούς κατοίκους τής γης, όταν πολλοί άπό τούς κατοίκους τής γής, όταν πολλοί άπό τούς άρχοντας τής γής, καί τής πολιτείας καί τής
εκκλησίας, είναι ύπηρέται καί δούλοι τού Αντίχριστου!... Οί άρχοντες τής εκκλησίας καί τής πολιτείας εις τάς πονηρός ήμέρας μας κοιμώνται τόν βαρύτατον ύπνον τής άμελείας καί τής ραθυμίας. Έάν δέν έξυπνήσουν καί δεν έξυπνήσουν τόν κλήρον καί τόν λαόν εις μετάνοιαν, εις εργασίαν των έντολών τού Θεού, των αρετών καί των καλών έργων, θά δώσουν λόγον κατά την ημέραν τής κρίσεως, καί θά τιμωρηθούν.
... Βλέπω δέ καί ένα σκότος πού έρχεται νά καλύψη τήν γήν μαζί μέ μίαν μεγάλην οργήν. Βλέπω συγχρόνως ότι τό φώς έγινε σκότος βαθύ, τό δέ σκότος έγινεν άμέτρητον σκότος. "Ω εις ποιον σκότος βαδίζομεν! Σήμερον έκπληροΰνται τά τών Προφητών καί τού Κυρίου προφητευθέντα' «Καί διά τό πληθυνθήναι τήν άνομίαν, ψυγήσεται ή άγάπη τών πολλών... έγερθήσεται γάρ έθνος επί έθνος καί βασιλεία επί βασιλείαν, καί έσονται λιμοί καί λοιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί...». Αυτά βλέπομεν νά έκπληρώνωνται ημέρα μέ τήν ημέραν, οί δέ άνθρωποι κλείνουν τά μάτια καί τά αύτιά τους διά νά μή βλέπουν ούτε νά άκούν καί μετανοήσουν* άγωνίζονται μόνον ποιος νά ύπερτερήση τόν άλλον εις τήν κακίαν, ποιό έθνος νά ύπερτερήση τό άλλον εις τούς εξοπλισμούς, διά τήν καταστροφήν τήν ψυχικήν καί σωματικήν, καί τόν θάνατον τών συνανθρώπων των, τών άδελφών των καί τών ιδίων* καί ποιος νά ύπερτερήση τών άλλων εις τάς εφευρέσεις καί έπιστήμας όχι διά τήν ώφέλειαν καί σωτηρίαν τών ψυχών των, άλλά διά νά πετάξουν, νά άνέβουν εις τήν Σελήνην, τόν Άρην καί τούς άλλους πλανήτας, νά κτίσουν εκεί οικίας, νά αγοράσουν αγρούς, νά ζήσουν ευτυχείς εις αιώνα τόν άπαντα.
”Ω τής φοβέρας άνοίας! "Ω τής παραφροσύνης! Ύπερέβησαν οί επιστήμονες αύτοί καί έφευρέται, καθώς καί εκείνοι πού τούς ακούουν, τούς πιστεύουν καί χάσκουν μέ άνοικτόν τό στόμα..., εις τήν κουφότητα καί εις τήν παραφροσύνην τούς παλαιούς εκείνους πού άπεφάσισαν νά κτίσουν πύργον ύψηλόν διά νά άσφαλίζωνται... Εκείνων διά τήν ύπερηφάνειάν των ό Θεός τάς γλώσσας συνέχεε καί δεν εννοούσε ό ένας τόν άλλον καί παραιτήθησαν τού έργου άκοντες καί μή βουλόμενοι. ’Αλλά οί σημερινοί επιστήμονες δέν έπαθον σύγχυσιν γλωσσών, έπαθον χειρότερόν τι, σύγχυσιν... φρενών! "Επαθον εκείνο τό όποιον πάσχουν τά μυρμήγκια, τά όποια όταν κάμουν πτερά, πετοϋν καί χάνονται. "Ετσι καί αύτοί, τούς έδωκε πτερά ό διάβολος νά πετοϋν διά νά πάνε εις τήν άπώλειαν, νά πάνε πρός τόν διδάσκαλόν των, τόν πατέρα των, τόν πατέρα τής ύπερηφανείας... Ό Κύριος καί εις ήμάς καί εις πάντας είπε νά δώση τήν ύψοποιόν ταπείνωσιν, διά νά άνέλθουν όχι εις τήν Σελήνην καί τόν "Αρην, άλλ’ εις τούς ουρανούς, διά νά τόν βλέπουν πρόσωπον πρός πρόσωπον, καί έμπλη-σθοΰν μέ τά άγαθά τού οίκου Του...
... Οί "Αγιοι ’Απόστολοι είναι στόματα Χριστού, είναι όργανα τού Παναγίου Πνεύματος. "Ο,τι είπον, έλάλησαν, έκήρυξαν, έδίδαξαν, έγραψαν, τό Πανάγιον Πνεύμα τούς τό ύπηγόρευεν καί τούς έκίνει, τούς έφώτιζε καί τούς ώδήγει...
Περί πονηρών αρχόντων.
... Δυστυχώς τάς άρχάς καί εξουσίας τού κράτους καί τής ’Εκκλησίας τάς διευθύνει ό "Αρχών τού σκότους καί ή μασσωνία... Οιμοι! Οίμοι! Πού καταντήσαμε! 0ι δέ άρχοντες είναι, ώς επί τό πλεiστόν, όργανα τού πονηρού. Δέν γνωρίζω τί νά είπω* «Θοϋ Κύριε φυλακήν τό στόματί μου καί θύραν περιοχής περί τά χείλη μου», και φεύγε, σιώπα καί σώζου, άλλά καί πού νά φύγη κανείς, παντού δέ ό εχθρός έχει άπλώσει τάς παγίδας του, καί εις τάς πόλεις καί εις τάς ερήμους καί εις τήν ξηράν καί εις τήν θάλασσαν, μόνον εις τόν ούρανόν, εκεί πρέπει νά φύγη κανείς διά νά σωθή. ’Αλλά ό πονηρός κα: φθονερός παγκάκιστος εχθρός, καί εκείνους πού θέλουν νά άναβοΰ\ εις τόν ούρανόν, τούς πολεμεΐ περισσότερον...
Μή κλίνω μεν γόνυ τφ Βάαλ
... Ναί μέν ή άπιστία, ή ασέβεια, ή ύλοφροσύνη, ή σαρκολατρεία, ή διαφθορά καί παραλυσία κινδυνεύουν νά συμπαρασύρουν τούς πάντας, ημείς όμως πρέπει άνδρείως καί καρτερώς ν’ άγωνισθώμεν καί νά μή κλίνωμεν γόνυ τώ Βάαλ. Έάν οί μασσώνοι, οί πνευματισταί, οί χιλιασταί, οί οίκουμενισταί καί τόσα άλλα άθεα καί αντίχριστα συστήματα έργάζωνται προθύμως διά τήν άπώλειαν αυτών καί των άκολουθούντων αυτούς, πόσον πρέπει περισσότερον νά έργαζώμεθα ημείς διά τήν σωτηρίαν ήμών καί των αδελφών μας; νΑς μή δειλιάζωμεν, καί ένα νά ώφελήσωμεν μισθόν θά έχωμεν πολύν εις τούς ουρανούς...
Ό αρχών τοϋ σκότους ετοιμάζει πόλεμον.
... Εις τάς παρούσας πονηράς ημέρας, ό άρχων τοΰ σκότους ετοιμάζει πόλεμον κατά τής ’Ορθοδόξου Εκκλησίας καί τών ολίγων ορθοδόξων εκλεκτών Χριστιανών. ’Έχει όλα του τά στρατεύματα έτοιμα, ορατούς καί άοράτους δούλους του, μέσα εις τούς οποίους εύ-ρίσκονται καί πάπαι καί πατριάρχαι καί βασιλείς καί άρχοντες τών εθνών καί τών εκκλησιών, αλλά μήν τούς φοβηθώμεν νά μένωμεν ά-σάλευτοι εις τήν ορθόδοξον πίστιν μέχρι θανάτου, διά νά κληρονο-μήσωμεν τήν ουράνιον Βασιλείαν. Τούς εχθρούς τής πίστεώς μας ό Κύριος θά τούς συντρίψη ώς σκεύη κεραμέως καί ήμεΐς θά ψάλλωμεν... Ούτως άπολοϋνται οί άμαρτωλοί από προσώπου τοΰ Θεοϋ, καί οί δίκαιοι εύφρανθήτωσαν...
... Ό Χριστός εΐπεν, όταν άκούετε ειρήνην κοντά είναι ό πόλεμος καί ό όλεθρος καί ή απώλεια. 'Όταν ή κακία αυξάνει καί πλεονάζει, τότε έρχεται ή οργή Κυρίου. Ή μετάνοια είναι τό μέσον τής σωτηρίας τών ανθρώπων, άλλά μετάνοια σήμερον δέν ύπάρχει, σπανίζει. Ό Πανάγαθος Θεός νά γίνη ϊλεως καί νά μάς σώση όλους δωρεάν, νά μή μάς άνταποδώση κατά τά έργα μας...
Καί αύτός ό ’Αντίχριστος θά υποκρίνεται ότι είναι καλός.
... Καί αύτός ό ’Αντίχριστος, όταν έλθη πρίν τής Β' παρουσίας, κατ’ άρχάς θά ύποκρίνεται καί θά φαίνεται ότι είναι καλός καί θά κάνη θαύματα όχι κατ’ αλήθειαν, άλλά κατά φαντασίαν, καί άφοΰ πλανήση πολλούς καί πολλάς καί τόν πιστεύσουν θά τόν άνακηρύξουν βασιλέα. Θά πουν αναμεταξύ των, δεν ύπάρχει σήμερον καλλίτερος άπ’ αύτόν νά κάμνη θαύματα, καί άφοϋ τόν κάμουν νά πάρη τήν εξουσίαν, όσοι τόν πιστεύσουν, θά τούς σφράγιση, καί θά άρχίση τόν διωγμόν εναντίον των πιστών Χριστιανών, πού δεν τόν έπίστευσαν... Μυριάδες πλάναι άνεφάνησαν εις τάς πονηράς ήμέρας μας, ό Κύριος νά γίνη ϊλεως...
’Αγαπήσατε τόν Θεόν όλοψύχως.
... Εκείνο τό όποιον πρέπει νά σάς φοβίζει είναι ή αμέλεια καί ραθυμία καί ή έλλειψις τής γνήσιας, ειλικρινούς καί αληθινής ταπεινοφροσύνης καί αγάπης. Δι’ αύτό άποθέσατε κάθε αμέλεια καί ραθυμία, αγρυπνείτε καί προσεύχεσθε διά νά εισέλθετε εις τόν ουράνιον νυμφώνα μετά τών φρονίμων παρθένων* ταπεινωθήτε... καί συνδεθήτε διά τού συνδέσμου τής αγάπης εις ένα δεσμόν άλυτον, ώστε καμμία εναντία δύναμις νά δυνηθή ποτέ νά σάς διαλύση. ’Αγαπήσατε τόν Θεόν όλοψύχως καί όλοκαρδίως καί, τότε, μή φοβεΐσθε, διότι θά έχετε τήν μεσιτείαν τών 'Αγίων Πάντων, τής Ύπεραγίας Θεοτόκου, καί περισσότερον όλων θά έχετε Αύτόν τόν ίδιον Θεόν μαζί σας... "Οταν δέ ό Θεός είναι μαζί μας, όλοι οί πολεμοΰντες, όρατοί καί αόρατοι εχθροί, είναι ανίσχυροι...
Μείνε στερεός εις τήν ’Ορθόδοξον Πίστιν.
... Καί εις τάς έσχάτας καί πονηράς ταύτας ήμέρας, κατά τάς οποίας πάντες έξέκλιναν άμα ήχρειώθησαν, ούκ άφήκεν τήν Εκκλησίαν του ό Θεάνθρωπος ’Ιησούς Χριστός, τήν όποιαν Αυτός μόνος ίδρυσε καί έστερέωσε, ϊνα μένη ασάλευτος εις τόν άπαντα αιώνα..., αλλά καθώς εις πάσας τάς γενεάς, πολεμουμένη καί κινδυνεύουσα ύπό αοράτων καί όρατών εχθρών, ζητούντων άφανίσαι Αύτήν, άνέδειξεν άνδρας πλήρεις πίστεως καί άγάπης, πλήρεις ζήλου, ανδρείας, σοφίας, χάριτος, συνέσεως καί λόγου Θεού, οί όποιοι, ώς λέοντες, κατεδίωξαν μακράν τής ’Ορθοδόξου Εκκλησίας πάντα εχθρόν καί πολέμιον, ουτω καί νΰν καί εις τούς αιώνας δέν θά παύση νά άναδεικνύη τοιούτους άνδρας, οι όποιοι δέν θά κλίνουν γόνυ τώ νέω Βάαλ Πάπα καί τούς δούλους αύτού. Καί άν πάντα τά έθνη καί πάντες οί λαοί προσκυνήσουν τό θηρίον τό άναβαϊνον εκ τής άβύσου διά νά διαφθείρη τούς κατοικούντας τήν γην, οί δίκαιοι, οί στρατιώται τού Χριστού, τής ’Ορθοδόξου Εκκλησίας, οί θεηγόροι όπλΐται παρατάξεως Κυρίου θά ψάλουν' «Μεθ’ ήμών ό Θεός, γνώτε έθνη καί ήττάσθε, ότι μεθ’ ήμών ό Θεός...».
Επειδή, αγαπητόν καί περιπόθητον πνευματικόν μοι τέκνον, μετ’ ολίγον αναχωρώ εκ τής γήινου καί ξένης πατρίδος καί μεταβαίνω εις τήν αληθινήν καί ούράνιον πατρίδα, σοΰ αφήνω τήν πατρικήν μου συμβουλήν: Μεΐνον στερεός εις τήν άληθινήν πίστιν τήν ’Ορθόδοξον, τήν όποιαν νηπιόθεν έδιδάχθης, φυλάσσων πάντα ακριβώς, όσα μάς διδάσκει εις τό Εύαγγέλιον ό Κύριος καί εις τάς Γραφάς οί "Αγιοι Προφήται, ’Απόστολοι καί Θεοφόροι Πατέρες, οί συγκροτή-σαντες τάς Ζ' αγίας οικουμενικός Συνόδους, καθώς καί πάσαν πα-ράδοσιν έγγραφον ή άγραφον, Άποστολικήν καί Πατερικήν. Μίσησον δέ πάσαν πλάνην, αίρεσιν καί διδασκαλίαν έναντιουμένην εις τήν ’Ορθόδοξον ’Εκκλησίαν. Άγωνίσου ώς καλός στρατιώτης ’Ιησού Χριστού ύπέρ τής ’Ορθοδόξου ’Εκκλησίας, διά νά λάβης τόν ά-φθαρτον στέφανον εις ούρανούς. ’Αμήν.
'Ο ιδικός μας Αρχηγός είναι παντοδύναμος.
... Πολλά εκατομμύρια καί δισεκατομμύρια έξοδεύθησαν καί έ-ξοδεύουν οί κατά καιρούς αιρετικοί (Άρειανοί, Νεστοριανοί καί λοιποί αρχαίοι αιρετικοί) καί βιβλία πολλά έγραψαν κατά τών ’Ορθοδόξων 'Αγίων Πατέρων καί τής Όρθοδ. Εκκλησίας. Πολλά γράφουν καί οί σημερινοί δυσσεβεΐς χιλιασταί, πνευματισταί, παπισταί, προ-τεστάνται καί λοιποί πολυώνυμοι καί πολυποίκιλοι ψευδόχριστοι καί ψευδοπροφήται, έχοντες αρχηγόν των τόν άρχοντα τού σκότους, καί άπειλούν καί καυχώνται καί αλαζονεύονται καί έπαίρονται καί σείουν τάς χεϊράς των καί κινούν τάς κεφαλάς των καί υψώνουν τάς φωνάς των καί σκορπούν τά δολλάρια καί μετέρχονται πάντα τρόπον, καθώς τούς οδηγεί ό πατήρ τού σκότους, καί αφρίζουν σάν τά άφρισμένα κύματα, πού κτυπούν εις τούς βράχους, τά ακρογιάλια καί διαλύονται, καί λυσσούν καί τρίζουν τούς όδόντας των καί ανοίγουν τά απύλωτα καί κατηραμένα στόματά των, διά νά κατασπαράξουν τούς ορθοδόξους χριστιανούς, τούς ολίγους, άλλ’ εκλεκτούς έργάτας καί στρατιώτας τής Εκκλησίας τού Χριστού, αλλά ξηραίνονται καί πίπτουν ώς δαιμονισμένοι καί συντρίβονται...
Ό ιδικός μας άρχηγός καί βασιλεύς είναι ισχυρότατος, δυνατότατος, είναι παντοδύναμος, θά τούς συντρίψη ώς σκεύη κεραμέως, θά τούς πάρη ό άνεμος, όπως τά χνούδια, καί θά τούς στείλη ό δίκαιος Κριτής, εάν δεν μετανοήσουν, μαζί με τον άρχοντά τους εις τό πυρ τό άτελεύτητον, εις τό σκότος τό εξώτερον, τό ήτοιμασμένον τώ διαβόλφ καί τοΐς άγγέλοις αύτοϋ. Ημάς δε καί πάντας τούς ορθοδόξους Χριστιανούς, τούς έμμένοντας εις τήν ορθήν πίστιν, νά μάς παραλάβη ό Κύριος εν μετανοία καί εξομολογήσει καί νά μάς άξιώση τής εκ δεξιών παραστάσεως καί τής γλυκυτάτης εκείνης φωνής: Δεύτε, οι εύλογημένοι τού πατρός μου, κληρονομήσατε τήν ήτοιμα-σμένην δι’ ύμάς ουράνιον βασιλείαν, ής γένοιτο πάντας άξιωθήναι.
... Χειμών βαρύτατος ένέσκυψε κατά τής ’Ορθοδόξου Εκκλησίας καί άπάσης τής Οικουμένης... αλλά μή δειλιάσετε εις πάντα χειμώνα έπερχόμενον κατά τής Εκκλησίας, αλλά μείνατε άνδρεΐοι εις τήν ’Ορθόδοξον πίστιν, τάς ίεράς παραδόσεις καί ύπομονητικοί εις τάς έρχομένας θλίψεις, διά νά συμβασιλεύσωμεν μετά τού αθανάτου Νυμφίου καί Βασιλέως Χριστού αιωνίως εις τούς ουρανούς...
... Ό κατά τού μισοκάλου δαίμονος πόλεμος είναι διαρκής χωρίς ανακωχήν. ’Απαιτείται μεγάλη προσοχή, προσευχή άδιαλεί-πτως, ανδρεία, πίστις, ελπίς, αγάπη καί ταπεινοφροσύνη.
Ό Κύριος δέν θά εγκατάλειψη τήν Εκκλησίαν Του.
... 'Ημείς, όσοι πονοΰμεν καί άγαπούμεν τήν Εκκλησίαν, όχι μόνον δέν θά τούς άκολουθήσωμεν αλλά καί θά τούς πολεμήσωμεν άνδρείως... Καί εάν πολλοί από τούς σημερινούς πατριάρχας, μη-τροπολίτας, ακόμη καί άρχοντας τής πολιτείας θελήσουν νά καταφρονήσουν τάς Άποστολικάς καί πατρικάς παραδόσεις, ημείς δέν θά τούς άκολουθήσωμεν... Πρέπει νά πιστεύωμεν ότι ό Κύριος δέν θά άφήση, δέν θά εγκατάλειψη τήν Εκκλησίαν Του, άλλά θά τήν ύπε-ρασπισθή, θά τήν προστατεύση καί θά συντρίψη τούς εχθρούς της ώς σκεύη κεραμέως.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ
